13e Jaargang. Vrijdag 17 November 1922. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN 3. cJv. U03 ci G a- Ti HAAS SCHAT. No. 110 WIERINGER COURAN UITGEVGR: A COPN. J. BOSKER. WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 0.85. ADVERTENT Van 15 regels Iedere regel meèr N: 0.50. 0.10. BUREAU: Hippolylushoef Wiering»*. TEL. 1NTERCOMM. No. 19. GEMENGD NIEUWS. HU STOND 3 MAN Op deiv Olsterdijk tussoheiv Olst en> Die penveen werd een werkman vlam een machi nefabriek te De venier aangevallen door 3 ■woonwagenbewoners. Zij kwamen echter van een koude kermis thuis. Een van de drie ging pardoes over een heg, de tweede kreeg een klap, die hom •enkele mieters ofver deni weig deed rolleni) waarop nummer drie op zijn fiets sprong en naar zijn woonwagen vluchtte. De sterke man liep Eem na en leen de aanrander on danks alle bedreiging niet voor den dag wil de komen zette de metaalbewerker zijn schouder onder den woonwagen en wipte dien van den dijk af, toen ging hij weer op niarsch, of er niets gebeurd w|as. MODERNE RIDDERS. Te Berlijn hebbieni twee jonge mannen van een jaar of vicr-en-twintig de volgende hoffelijke gewoonte gekregen als zij ezn paar meisjes in 't oog krijgen,, die er goed gekleed uitzien, dian dringen zij den niets vermoedenden maa.gdelijnen hun gezelschap op en noodigen ze uit mede te gaan naar één of anderen schouwburg of iets derge lijks. In de garderobe geven zij de goederen •van zich ienl van1 de dametjes laif op twee nummers. Tijdens dc voorstelling gaat écu hunner met een verontschuldiging even weg, haaldi hel goed vlam de dame en zich uit de garderobe en smeert 'm. Een ©ogenblikje later wordt de achtergebleven vriend onge rust over het lange uitblijven van vriend •fluTKncr 1 en verontschuldigd zich ook ik zal] eris even gaan zien, waar hij blijft M;aair ooik idile sinjeur haalt het goed van zijn dame en. van zichzelf uit dc garderobe en' 'm smeert hom. Binnen in de duistere zaal wachten de argelooze wezentjes, die, als het haar tu. lang duurt, ongeruster en ongeruster wor den, en als ze eindelijk naar de garderobe wnmdclen om te zien of de beide hccren daar misschien een sigaret zitten te rooken, zijn hoeren, mantels en bontjes wieg Al heel wait meisjes schijnen er te Ber lijn op die wijze blootshoofd thuisgekomen te zijn. En dan waraiide het er leelijk, want, o de kleeding is zoo duur geworden RUSLAND. HET „GROENE GEVAAR." Men schrijft ons uit Ilelsingfors Hel „grene gevaar", de eigen, gestookte sterke drank, „Snmogonnka", heeft het Rus siscbe volk weer in zijn macht. Slechts een, tiende van wat er gedronken wordt, schrijft d< „Prawda" wordt de pers bekend, omdat het meeste op het platteland wordt ge bruikt. In dc sleden wordt door de militai ren en justitie strenge maatregelen genomen om het zelf branden te bestrijden', Maar in de dorpen,, waar de militairen en de justitie ipractïsch ontbreken, wordt de sair.ogonnka openlijk gebrand en verkocht. Ten bewijzen van den grooten omvang dien de dronkenschap heeft genomen, wor den! in het blad de volgende aanhalingen uit bcerenbrieven geciteerd. Een iboer uit hst gouvernement Kaluga schrijft dat unlen niet meer weet hoe die voorzitter van hel plaatselijke uitvoerende comité er nuchter uitziet. Op den marktdag ligt hij op deni grond, met de boeren en boerinnen om hem heen, die hij allerlei gewichtige stukken" laat teekenen, Een brief van een boer uit Smolenslc ver lelt Sinds de lente neemt de dronkem- sChap maar toe. De commissie voor contro le op den oogst was dronken,. Ondersteund iworden de commissieleden door de velden geleid. Degenen, die uitgezonden waren/ om tatistieken te maken, werden dronken' ge- ivoerd..Bij de verdeeling van den oogst weer dronkenschap Voor een flesch samogonnka betalen de nbeiders hun belasting in natura niet, of betalen 50 poed in plaats van 500. Een boer, die graag zou willen, dat de Sovjetr.egeering zou blijven bestaan, heeft deze in do grootste gevaren, voor onoVerwin nelijk gehouden. Thans echter gelooft hij, dat ,,'het vrceselijke komt." lik ben. bang, dal de boeren zelf hot Sovjet-bewind zul len verdrinken, ,en> de laatste veroveringen der revolutie zullen verkoopen." De auteur van het artikel in de Prawda" schrijft „Ieder ziet in, dat wij spoedig voor een, bedenkelijke quaeslie zullen staan. Zul len wij niet Heiver het staatsmonopolie voor den verkoop van sterken drank invoeren, wanneer wij niet in staat zijn tegen de sa- mogennka te vechten?" Daar hol met de Sovjct-iinanciën niet erg fraai staal, meent onze berichtgever uil Helsingfors, dat de regeering wel spoedig tot de instelling van dit monopolie zal over gaan. DE VROUW EN HET ERFRECHT. Het is helaas een betreurenswaardig feit d«ajt ook na hel verkrijgen van het kiesrecht betrekkelijk weinig vrouwen; kennis namen v.an hetgeen, in de Tweede Kamer voorvalt, zelfs wanneer daar onderwerpen) worden' be sproken welke ten nauwste verband hou den met haar belangen.. Daarom zijn wij van meening dat het noo- dig is langs dezen weg meer speciaal onder de aandaoht van de vrouwen le brengen hetgeen onlangs in dc Tweede Kanier is ge schied bij de behandeling vian het wetsont werp tot herziening van het erfrecht. Cen waarborg voor de kroaliltii. FEUILLETON. No. 9. Mijne ouders 'kende geen hooger eerzucht dan de toegenegenheid hunner med'emen- schen tc verdicnien, en ook voor hunne kin deren begeerden ze niets hoogers. Onze gt- ■hcele opvoeding was daarop ingericht. Mij ne zuster en ik gingen zoowel naar de land- huringen en liciilverkcopingan als op de kinderpartijen bij de voornaamslen van Tours en dien cmtrek. We speelden met de kinderen van onzent tuinman evenzeer als met die van onze adelijke naburen. Dat waren genioegenlijikie jaren,. Toen we ouder werden 'kreeg mijn zus ter een gouvernamtc een verarmde nicht van moederzijdc. Later bezocht ze geduren de twee jaren de voortreffelijke inrichting van Madame Criqui te Meudon. Daar heb- bien ze een dame der groote wereld van haar gemaakt en zooals ik reeds vroeger heb verteld onze Horlense heeft doir haar huwelijk met den! markies Dc Belleville dat gene verkregen, waarvoor ze was opge groeid Ze schittert in dc eerste kringen van Parijs eni van 't hof. Ik' ontving Dupré tot gouverneur. Hij was dc jongere broeder van onzen huisdokter en door dezen aianbevolen. Hij wist zich aan genaam voor te doen, en bezat eenige uit Tot dusver is d>e toestand zco, dat echt genoot en, niet van elkander erven, tenzij bij testament anders is bepaald. Die toestand ts zeer onbillijk voor den langst levenden echt genoot, vooral wanneer uit dit huwelijk geen kinderen zijn geboren. Dikwijls noodza ken can broers en zusters van de(n) over ledene lot verkoop w.nn den inboedel, Vooral r een, ivrouw beteckent zulk een ge dwongen verkoop vaak financicelen onder gang. Hierin zal thans eenige venbelering wor den 'gebracht. Qp voorstel vian minister Heemskerk is aangenomen dal, tenzij bij testament anders is bepaald, de langst le vende echtgenoot, indien er geen kinderen zijn, de gehecle nalatenschap erlt. Zijn cr kinderen, dan deelt hij of zij in die nalatenschap met die kinderen gelijk op. De langstlevende kan echter geheel worden onterfd, De overblijvende vrouw of i,an verkrijgt dus geen wettelijk recht op een zeker gedeelte. In deze bepalingen zit een groote onbil lijkheid. Immers, hoe meer kinderen er zijn, hoe minder de langstlevende echtgenoot ontvangt. Een voorstel van hel kiaimerlid Oud en het aandeel van de(n) langstleven de op een vierde te bepalen wordt verwor pen^ evenals eeni voorstel van hetzelfde ka merlid dat bij ik'eimc inboedels de inboedel aan dc(n) langstlevende zou worden gelaten. Wij betreuren vooral hel verwerpen van het laatste. Wie wel eens een boedelschei ding heeft bijgewoond, weet dat vooral bij geringe nalatenschappen door familieleden1 dikwijls met de(n) langstlevende wordt ge twist over een of ander stuk huisraad dal met hem (haar) dierbaar was. Het komt voor dot een vrouw met kleine kinderen; na de scheidign zonder inboedel op straat staat. gebreide kennis, daar 'hij voor allerlei vak ken een korten tijd gestudeerd had. Een ge volg was, dat hij in geen enkel vak diep was doorgedrongen. Nooit heeft vader ech ter over deze keuze berouw gehad, want Dupré bezat den tact het zichzelven cm an deren naar den zin te maken. Miijn vader verlangde natuur lijk dat 'ik flink wiail ken'- nis zou opdolen', D'upr' en ik ihieldieni daar entegen, van de sludc maar zeer matig. Om ons nu allen genoegen te geven vertelde hij mij onder dé lessen van zijne lotgevallen en koos dan juist datgene uit, wuut mijne fan tasie hel meest prikkelen moest en eene hartstochtelijke aandrift tot navolging moest doen ontstaan. Met vader handelde hij dors hij omwikkelde di-ans geest mol stren ge opvoudkundige thecriën, en hoewel der daar evenmin van begreep als Dupré zelf vatte hij toch een, hoog denkbeeld op, zoowel van Dupré's hart als van zijn hoofd. Om voor mogelijke berisping gevrijwaard te zijn, liet Dupré daarbij op hoogst kiescbe wijze doorschemeren, dat mijn aanleg en' neigingen veel te wenschen overl'oten. Te vens ontstal hij me zoo ten eigen bate, eer deel van vaders genegenheid Hei was ongploofelijk met welk ca me hel- sche gevtaitheid hij van alles partij trok om mij in de achting mijns vaders le doen da len en zich zelf er in te doen rijzen. Eens dal hij bezig was een aftreksel te bereiden, weörmede hij, naar 'hij gelczem had blauwe rozen zou kunnen k.weeken Het is te betreuren, en wij betreuren het vooral voor dc vrouwier» dal de meerder heid der Kanier niet maar de woorden van 'Mr. Oud heeft geluisterd welke hij sprak bij de verdediging van zijn voorstellen,, woor den welke vooral de vrouwen uil 'het hart moeten zijn gegrepen. Zelfs hel denkbeeld van heer Oud om defn) langstlevende een 'ast recht op een erfdeel le geven, dat dus niet bij testament zou kunnen worden ont nomen, word verworpen. Ook brak de heer Oud nog een lans voor het natuurlijk (in den volksmond onecht") kind Deze kinderen krijgen: minder dialn wettige kinderen. De heer Oud wilde deze achterstelling schrappen. De rechtsohe meer derheid is evenwel van mecr.ing dat buiten echtelijke kinderen maar moeten geslacht offerd. Ook hier is de erfrechlkwestie dus >;tj weder in het nadeel van de vrouw gere geld. Zou dit ook gebeurd zijn, indien, alle vrouwen, wait oneer belang hadden gestold in de 'behandeling van zaken die kaar zoo na aan hel hart liggen EEN HOL IN 'T BOSCH. Dc Doelinohemsohe politie heeft in de bosschen van baron Van Pa Handt van Naa- gan een hol gevonden. Midden in de bos schen bleken zwervers een partijtje opgaand hout le hebben geveld en daar cen kuil te hebben gegraven, Ier grootte van een tame lijk groote kamer, waarin weer een kleine re kuil was uitgegraven,. Van dc gehlakle dennen was een, laddertje gomaakt en die rest ter besohulling over den kuil gelegd. Hel is waarschijnlijk, dal deze kuil ge- ruimen tijd aan zwervers tol woonplaats heeft gediend. Behalve voetstappen jn het genoemde laddertje werden alleen eenige Russische roebels gevonden. WARME POOLSTREKEN. De Noordelijke IJszee schijnt warmer te worden. Ijsbergen, word en schaarsch. De Amerikaansche consul te Bergen lieoft het Handclsdepartc-nient te Washing ton onlangs een rapport doen toekomen, waarin hij mededeelingen overbrengt van visschers, robbenivangers en onderzoekers, waaruit blijkt, dat tot 81 gr. 29 min. N.Br. nauwelijks eendg ijs te zien. was. Tempera- tuuropneini'ingieni tot eieni diepte van 3100 M. toonden aan, dat de golfstroom nog een opmerkelijke warmte had. Gletschers zijn op verschillende plaatsen verdwenen en waar vroeger robben voorkwamen worder nu scholen haring en soiering aangetroffen. DF NIEUWE REGELING VOOR DE WERKLOOSHE1DSK ASSEN. De Regeering is bereid aan wei'kioozcn- kassen, welke -met 100% subsidie van Rijk liep hij door onvoorzichtigheid legen mij aan, waardoor het heele toestel omviel en ik mij deerlijk de voelen brandde. Dupré hierover in woede ontstoken, gaf de meid, die nvc uit vrees voor dieper inbrandden terstond de kousen uittrok, een duchte af rekening, omdat ze, naar hij zcide, den. ikwa 'ong'an niet belet lliad dien boel moedwillig om le schoppen, Daarop snelde hij mar ders kanner om hem de toedracht der zaak mede te declen. Zcodra ik kon, ging ik naar de leerka mer cn terwijl ik daar in mijn eentje zat tc mokken kwam mijn nader binnen. Hij on derhield mij ernstig over de boosaardigheid, waarmede iik immer anijn goeden leermees ter het lciven verbitterde. Ik zou echter de zen keer geen straf hebben, omdat Duprc zoo dringend om vergiffenis voor me li,ad verzocht. I,1c zweeg maar. T Was altijd Dupré een engel, ik een duivel. 't Gebeurde vaak, dat Dupré iels van me verlangde, dat me tegen dc borst stuit te. Ik moest bijvoorbeeld van vader een rijk geschenk afdwingen op Dupré's verjaar dag. Ock dan haid hij middelen bij de hand om zijn zin ie krijgen. Om een voorbeeld tc noemen mijne ouders wilde niet dal ik zwemmen leerde. Wat deed nu Dupré Da gen achtereen ging hij met mij kijken naor he' spartelen en plassen der boerenjongens in de Loire of de Cher, en schertste daarbij zoo levendig de zaligheid dier knapen, dat n gr.mecnlefn) niet aian de reglementaire erplïchtingen kunnen voldoen, in 1923 in bijzondere gevallen in verband met de cri sis op de arbeidsmarkt, individueel te be- cordeelen, tan hooger percentage-subsidie toe le kennen in het algemeen let b.-i g tens 150% en in zeer hooge uitzonderingen lot 200%, mits aan de volgende voorwaarden wordt voldaan a dat de uil'keeringsduur niet langer ordt gesteld, dan op 60 dagen per kalen derjaar cn voor zoover hel seizoeukassen of seizoenarbeiders betreft niet langer d.am op 36 dagen (landarbeiders, grondwerkers) b dat de wachttijd voor elke werkloos heidsperiode minstens zes degen, is, waarbij echter onderbreking van dc werklcoshc-ids- dagen met niet meer dan twee dagen van aiibeid geen nieuwe werkloosheidsperiode zou behoeven te doen ontstaan I dal, voor zoover de werkloosheid met liet seizoen nauw samenhangt, wordt be paald, dialt in bepaalde lijden aangegeven maanden, wordit uitgekeerd d dal voorzcover de uilkecring niet tot bepaalde seizoenen wordt beperkt de uitkecring&regeling zoodanig wordt ge troffen, dat zooveel mogelijk wcrdl voor komen,, dat de kas wordt uitgeput, doordat aan een bepaald deel der leden in hel eer ste dieel van het jaar een zeer groot deel d'er inkomsten over 1923 ten goede komt. O.a. zou kunnen, worden, bepaald. dat asm ellc lid in het eerste halfjaar slechts o- ivier hoogstens de helft van het reglementai re aantal dagen wordt uitgekeerd, en d: L over de tweede helft geen recht lol uitk-ie- ring aanwezig is, wanneer niet sedert het einde der eerste uitkccringspericdc min stens 13 weken zijn verstreken c dait de wekelijksche uilkecring als •maximum niet meer bedraagt dan 60 van het loon, dat in dien, tijd waarin een lid werlt loos is als loon voor arbeiders van dezelf de categorie geldt f dat bij zoogenaamde gedeeltelijke werkloosheid het recht op uilkeering eerst ingaat (met inachtneming van het boven vermelde aantal wachtdogen), wanneer de verkorting minstens een derde van den nor malen Werktijd bereikt, en. de uit'keering het loon niet v rdcr kan aanvullen dan tel twee derde dier normale verdiensten per weck g dal de uitkecringen in geen geval hooger mogen worden gesteld dan in voor voor Gemeen- gehuwden en voor ongehuw tenklasse kostwinners, kostgangers den bij ouders inw. I 2.60 1.80 0.60 II 2.30 1.50 0.50 III 1.90 1.20 0.40 Voor de kassen der transport- en losse ilk natuurlijk den w.enscli uitsprak ook te wate: te mogen gaan. Maar dan werden de hekjes verhangen. Met hoog ernstig gezicht wees Dupré dan op de gevaren die eraan verbonden waren en op het verbod mijns vaders. Den volgendien diag maakte hij me dan in vertrouwen bekend nvet zijne begeerte. Wet indien ik de bedoeling niet vatte ien Vadei het geschenk niet afvergde. Dagen achter een, zou hel ouderoog met deernis en. droef heid nederzien op den diepbedorven zoon. Wat zou ik niet gedaan hebben om dat te voorkomen. Door een cn ander stond ik tol Dupré in cene zonderlinge verhouding. Ik haatte h en sk zociht zijn gezelschap. Wie 'begreep ocik zoo goed, Wie behandelde me zoo 'als groot imensch Wie de cd nio zoo zalig droo men vaji hol heerlijke land der toekomst Daar mijne eigenlijke studiën nu voltooid waren, achtte Dupré het noodig, dat ik nu en dan op prijs ging daardoor zouden mij dc tact en de gemakkelijkheid eigen wor- dan, die een beschaiaifd man in de samenle ving onmisbaar zijn. Mijne ouders juichten de plannen, van Dupré van ganscher harte toe. Den eerstvolgend,cn, zomer zouden wij in gezelschap van dokter Dupré cn diens vrouw, Zwitserland bezoeken. De kroon op hel werk der opvoeding wachtte mij e in hol daaropvolgende jaar. Dan toch zou ik onder leiding van Dupré een half jaar te Parijs doorbrengen. Dit programma werd stipt uitgevoerd. Het eerste iaar ging zeer genoeglijk voorbij. De beide Dupré behandelde mij met onderschei ding als deden zij hun best mijne genegen heid en dankbaarheid te winnen. Ze lieten mij vrij in al mijn doen en laten. Op zekeren avond ontmoette hij, schijn baar 'bij toeval een oude 'kennis, Dumont geheetenl, 'Hij was can met weinig zorg ge kleed nimm, met levendig zwarte oegen ach ter cen blauwe bril. De heeren waren spoe dig zeer intiem, maar Dumont gaf tot mijn groot genoegen, Dupré weldra eenige schimp schoten, waardoor de goede verstandhou- ling scheen verloren le gaan. Dumont nam mij terzijde en waarschuwde mij voor mijn leidsman, dien wij aifschilderdc als een toonbeeld van sluwheid en baatzucht. Maar vreemd genoeg, sedert konden wij nergens komen zonder Dumont te ontmoeten. 't Was of het was afgesproken. In vond die ontmoetingen verre van on aangenaam. Zoon dcxde persoon brak de eenloonigheid. Ik noodigde hem in ons ho tel en spoedfig wets onze vriendschap zoo groot, dat hij ons vergezelde als wij uitgin gen'. Het leven te Parijs is duur, en daar Du pré de beurs had, was ik in mijne uitgaven •geheel afhankelijk van zijn mildheid, wat rk natuurlijk even lastig als vernederd vond. Op zekeren keer was ik dwaas genoeg mij hierover te beklagen bij Dumont. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1922 | | pagina 1