13e Jaargang.
Dinsdag 19 December 1922.
No. 99
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WSERINGEN EN OMSTREKEN
Nieuwjaarsgroeten.
f 0-45 peradvertentie
BtMaidsch Overzicht.
IME SCHAT.
WIERINGER COURANT
UITGEVER:
COPN. J. BOSKER. WIER1NGEN/
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG cr. VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 0.85.
ADVERTENTIcN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen.
TEL. 1NTERCOMM. No. 19.
Als wij veertien dagen ouder zijn staan
wij wederom voor den 'aiatsten avond van
bet jaar.
Ook 1922 is voor zeer velen onzer een
moeilijk jaar geweest en is er nog geen ze
kerheid, dat wij den berg van bezwaren
tol den top hebben beklommen.
Toch zijn er wel aanwijzingen, dat bet
ergste achter den rug isi doch hoe dit zei)
den moed heeft de groote meerderheid on
zer nog niet verloren.
Integendeel, vertrouwend op eigen kracht
óók op de levenskracht onzer samenlevingi
hopen we van de naaste toekomst, van het
jaar 1923, hel beste.
Meer nog dan in de normale jaren zullen
zeer velen de behoefte gevoelen aan vrien
dcni en familie en begunstigers een geluk
kig jaar le wenschen.
En maar de oude ervaring leert is de ee
uiige, de baast onbegrensde mogelijkheid
daartoe, een Nieuwjaarswenscb in dit blad.
Geen enkel partijorgaan bereikt zoo vol
komen iedereen.
Dit blad vergeet niemand.
Dc ervaring van zoovele vorige jaren
beeft ons geleerd dal een vroege bewerking
der Nieuwjaarsgroeten de ecnige zekerheid
geeft, dat aan alle plaats kan worden ge
schonken.
Stel thens reeds uw Nieuwjaarsgroet op.
Wij houden dien: voor u tot liet Oude-
jaarsavondnumm er verschijnt.
Nieuw jaar swenschsit worden thans reeds
aangenomen, vtolgens ten der daarvoor aan
gewezen modellen,
tegen den zeer lagen prijs van
Alweer een week van bont politiek al
lerlei voorbij. De tragiek, daiairvoor heeft
Ierland gezorgd, Spanje gaf verbittering,
de leege sultanstrooin zorgt voor komische
pretendcnts-scènes em politiek, geven ze al
lemaal de een is al begeerlijker dan de
ander, maar beroofd zijn ze allemaal. Dat
zlfde Turkije beeft in de alfgeloopen week
na eerst bel werk van de CONFERENTIE
VAN LAUSANNE zeer bespoedigd te heb
ben, een plotselinge stagnatie veroorzaakt,
welke hel engste deed vroezen. Donderdag
echter woei het onweer over em Zaterdag
FEUILLETON.
De baron nam een glas wijn in de hand
dronk op alles welzijn en nam met eenige
hartelijke woorden van hen afscheid j daar
op zich tot dem burgemeester wendende,
verzocht hij het beheer op zich te willen
nemen van 20.CC0, die hij hun ter hand
zrc: stellen om van de rente eenige behoef
'igc ouden van dagen den levensavond meer
aangenaam te miakzn. Het zou hem aange
naam wezen als zij met den zesennegenti
ger begonnen besloot hij lachende.
Nauwelijks had hij uitgesproken of Lcen-
tje stond op en sprak
Goede menschen, ik heb jullie wel eens
ergernis gegeven, niet waar Nu zeg maar
niet dat het zoo niet is. Ik ben u dus een
vergoeding schuldig. Ik doe bij 't geen mijn
man daar noen.de, tienduizend gulden, voor
zoover 't strekken kan moet de opbrengst
daarvan ieder meisje, dat zulks verlangt,
als ze trouwen gaat, een uitzet hebben.
De dankbetuigingen der gasten, te be
schrijven gaat boven mijn vermogen. Zelfs
diep getroffen lieten we hen in het onge
stoord genot der tafelvreugde om in de zoo
genaamde ridderzaal ons eigen afscheidsdi
ner eenige «eer aan te doan. Hoe ieder even
wel zijn best deed om vroolijk tc schijnen,
het werkelijk te zijn wilde niet gelukken.
Het was schier cene verlichting toen de
gleed alles weer gewoon verder.
Opgeschoten dan is men over het Dar-
denel!en-vraagstuk wat al een belangen
en belangetjesDe „Gouden Horen" komt
achter veel Yale-slolem te liggen, maar de
sleutels hebben noch de Turken, noch de
Russen in hun zak, maar de Engelschen en
Amerikanen schijnen te weten, hoe men
loopers op zulke sloten maakt.
Oorspronkelijk scheen hel, dat Turkije
naar Ruslands uitblazingen (en die waren
venijnig zou luisteren, maar Ismed hield
den kop koel en zag er meer heil in met de
geallieerden don met Tsjitsjerin onder één
deken te liggen.
Als Tsjitsjerin en> do zijnen ooit een en
kel hebben gekregen san die West-Europee
ërs, can zeker nog nooit zoo erg als deze
laatste weeOc, want ocuk dc Tunkschc lapi-
lulaties zullen naair Weslerscben zin wor-
dien gemoderniseerd.
Ongunstiger en grimmiger dan Lausanne
verliep LONDEN: Het lot van leegbetaald
en toch nog zooveel verschuldigd Duitsch-
land zou er worden beslecht, maar de slach
ters werden het oneens. Het is Mussolini,
die door klakkeloos te beweren, diat
„Duitschland kan betalen" zich de genegen
hcidi van Frankrijk en België verzekerde,
maiar die genegenheid graag in dien vorm
van 10 pCt. van den buit zich zou zien toe-
egwezen. Frankrijk en België de wereld
kent hun deurtjes reeds lang, maar Enge
land remt, omdat het verder ziet, dan z'n
neus lang is. Een oude onaangenaamheid
kwam op de proppen de Ballfour-nolai.
Zij herinnerde eraan, dat niet alleen Duitsch
land schuldenaar is, maar dat men onder
ling ook nog menige rekening te vereffenen
had en loen bLeken de Franschen al even
min met Bonar Law ingenomen, als ven den
zemer met Lloyd George,
Ja, als men elkaar aan de portcmon-
naie komt I
2 Januari praai men verder te Parijs.
Voor dien zullen de parlementen nog wel
menige hartigheid te brommen geven over
„premiers, die a'les behalen behalve suc*
IERLAND begint als Vrijstaat leekenen
van leven te geven. Hee benoemt vertegen
woordigers in het 'buitenland en na Maan
dag zal er geen Engelsch soldaat meer te
bekennen zijn op Iersch grondgebied. Dat
is alles gunstig. Maar dat de Vrijstaat met
bloed gedoopt is en dat nog steeds Ieren
tegenover Ieren zullen slaan, doet nog veel
vreezen.
BELGIë is vol vian den Vlaamsche-hooge
sohool-strijd, welke nog steeds niet opge
lost is het fascisme vreet verder en is al
in Spanje, Lilhauen, ja zelfs in Sowjet-Rus-
land. In Spanje, omdat de Marckkaansche
débacle het land armer aan bloed en geld
heeft gemaakt en in Rusland, omdat er tel
kens wesr driftkoppen komen, die geen ge
duld hebben te wachten tot het bolsjewis
me vanzelf over dien kop gaat.
Op dem Atlantischen Oceaan dobbert een
tijger. Clemenceiau keert terug naar Fran
krijk. De man is ock rijp voor fascisme, on
danks zijn ruim 80 jaren. Want zijn redevoe
ringen over het in-alles-cdcle Frankrijk em
het in-alles-lage Duilschland, gehouden in
Amerika voor .eennieuwsgierigi en
vriendelijk publiek, deden constateeren,
dat dc man nog zoo driftig is als een knaap
van 18 jaar. En dc knaap heeft den vrede
van Versailles gemaakt I
reiskoetsen voorkwamen.
De burgemeester nam afscheid. I.ouise
en monseigneur Duboeuf waren zoo kiesch
de zaal le verlaten., om naar de bagage te
zien naar ze zeiden.
Voor het laatst waren we weer bijeen,
zocals we dat zoo vaak waren geweest in
de lage binnenkamer der smederij. Met
haar kopje geleund op den schouder van
haar man beschouwde Leentje ons met ee-
ne mengeling van liefde em deernis.
Moeder mam hen beide bij re hand. Leen
tje I Renc sprak ze, mei innige 'blijdschap,
met Irclschhcid zie ik u vertrekken. Gij
zijt elkander waard en hebt elkander lief
er is geen enkele reden om ons dit afscheid
mocielijk te maken. Wiaiar gij ook heengaat,
de liefde uwer .moeder en uiwer zuster ver
gezelt u Leef gelukkig kinderen.
Leentje, een bruidschat kan ik u niet ge
ven. Maar ik heb iets, dat mij dierbaarder
is dan de rijke zijne schatten. Hier kind,
neem dit kannetje. Het zal u aan .velerlei
herinneren, maar bovenal zal het u verkon
digem, hoe innig lief ik u heb.
0, moeder, sprak Leentje, wat maakt
dat geschenk mij gelukkig. Hoe lief moet
gij me hebben om daarvan le kunnen schei
den, Maar moeder, om mij le herinneren
hoe lief gij me hebt, behoef ik slechts naar
René te zien want .ook 1 em hebt ge mij
geschonken. Ja. moeder, zonder u zouden
wij elkander nooit waiaird zijn geworden.
Laat ik dus dit kannetje aan Belje mogen
geven. Lieve B_tje, hier neem het. Moge
het u in verlatenheid wezen, wat hel mij
er in is geweest. Weiger het niet, ge weel
welk een. geschenk ge mij doet door hel
niet tc weigeren.
Neen lieve stamelde ik ik weiger het
DE DURE KRUISERS!
't Is een kruis met den aanbouw van on
ze befaamde kruisers de „Java" en de
„Sumatra." Reeds bijna, acht jaren zijn we
cr mee bezig envoorloopig zijn ize nog
niet klaar.
Hoeveel die schepen straks zullen kos
ten
't Is bij geen benadering nog te zeggen.
Maar we kunnen on9 er toch eenig denk
beeld van vormen uit dc cijfers, die Minis
ter Weslervield in de Memorie van Ant
woord betreffende zijn Marinebcgrooling
heeft medegedeeld.
Uit die cijfers blijkt hoeveel honderd dui
zenden guldens er izijn verprutst.
In 't begin bleef 't nog beneden 't milli-
oen. per schip en per jaar, maar sinds 1919
kwam 't er ver over.
Samengeteld blijkt er tot eni met 1921
voor de „Java" verbouwd te zijn 9.628.558
-voor de „Sumatnai" 8.700.719.
Samen dus ruim 18.000.000.
We mogen dus veilig veronderstellen dat
die twee schepeni ons op 't oogenblik
want 1922 is. er nog niet bijgerekend
reeds ongeveer 20.000.000 hebban gekost,
zegge en schrijvetwintig millioen gulden!
En dat voor twee sohepenj, die, als ze ge
reed zijn, voor een groot deel weer verou
derd zullen blijken!.
GELDSMIJTERIJ VERHINDERD.
De Tijd schrijftHet was Dinsdag in de
Tweede Kamer een goede dag voor den
heer J. B. van Dijk. Door zijn waaikizaam-
niet. Ik zal leven van mijne herinneringen
en als die treurig zijn. zal een blik op dit
kannetje mij stemmen tot dankbaarheid en
vertrouwen.
Eenige oogenblikken later verdween de
rijtuigen in de dorpstraat.
Vandaag is diat vijftig jaar geleden.
Eens geruim en tijd bleef de oud e vrouw
in gepeins verzonken. Ik stoorde haar niet.
Eindelijk zag ze mij liefdevol oiaoi.
Dat is een heel werk geweest voor Bct-
temoei, zei ze. Nu moeten wij naar bed.
Beltemoci, tzeide ik, terwij! ik haar de
hand drukte, ik begrijp volkomen, waarom
het kannetje u zoo heilig is. Ik dank u voor
het verhaal. Maar u zou me een groot ple
zier doen neg even te zeggen, hoe het ver
der met dc jongelui en u allen gegaan is.
Dat kolmt in het kort hierop neer, zei
Bettemoei.
De baron en Leentje leefden zeer geluk
kig en overledeni nu negen jaar geleden in
het zelfde jaar. In den eersten tijd kwamen
ze ons jaarlijks bezoeken ook wij bezoch
ten hen nu en dan dc baron kwam ons
dan hail.en.Fcei, wat was dat een lange
reis. Hun eenige zoon woont nu met gade
en talrijk kroost het kasteel. Ook hij is een
palriach. In goedheid is hij het evenbeeld
zijns vaders, in standvastigheid aardt be
meer naar zijne moeder.
Dokter Dupre overleed nog voor hij .voor
den rechter werd gedagvaard. Uit zijn pa
pieren en die zijns broeders bleek duidelijk,
drait hij den cisdcn baron niet had vergif
tigd en dat zij zelf het bewuste testament
hadden geschreven. De baron heeft de we
duwe Dupré geholpen in de oprichting ee-
ner dameskoslschooldie inrichting is le-
hcid en volharding is verhinderd, dal enke
le honderdduizenden gulden door het De
partement ven Waterstaat nutteloos werden
weggesmeten:
Men kent de zaak cr moet een dijk
worden aangelegd voor een. spoorbaan be
zuiden Amsterdam, welke de Meer verbin
den zal met de nog aan te leggen Coen-ha-
ten einde aldus het Centraal Station te
ontlasten, voorloopig van het overdrukke
goederenvervoer.
Voor dien spoordijk zijn bcncodigd en
moeten uit IJmuiden werden aangevoerd 2
millioen M3. zand. Er zijn meer firma's, die
voor zulk werk in aanmerking komen..
Wat gebeurde nu
Van de firma's werd er écn uitgenco-
digd vcor dat werlk in le schrijven.
De concurrentie werd uitgeschakeld be
voorrechting had plaats.
Met het steeds le vrcea n gevolg, dat
de prijs te hoog werd.
Terwijl de andere firma's in staat en blijk
baar cdk bereid waren den M3, zand te le
veren tegen 1.25 a 1.45, bedong en werd
de uilverkorone toegestaan 1.65, dc hoog
sic prijs, die ooit in den duursten lijd werd
betaalld.
Dus een hoog,ere prijs van 4 tot 8 tonnem
gouds voor het geheele werk.
De ambtenaren van Waterstaat hadden
heel de zaak voor mekaar gebracht. Het
voorloopig contrei was al klaar. Enkel de
onderteeiktning van den minister en dt goed
keuring van den belrcffendcn begrootïngs-
post door de Kamer, en de zaak was voor
goed beklonken gèw.eest. De firma kon en
kele tonnen winst opstrijken en Jan Publiek
zou wel betalen.
Maar 22 September, drie dagen vóór het
werk definitief zou worden gegund, stelde
de heer v. Dijkhierover een drietal vragen
aam den Minister. Tien weken bleef het
antwoord uit. Het Departement zat met de
zaaik blijkbaar verlegen. Doch het Katholie
ke Kamerlid liet niet los en bij dc behan
deling van het betreffende begrootingsarti-
kel vroeg hij den minister vian Waterstaat
op den man af, of hij al dan niet deze geld
smijterij der .ambtenaren met zijn Ministeri-
eelc verantwoordelijkheid wilde dékken.
Eindelijk spralk de heer v. Swaay het
verlossende woord de Minister van Wa-
tersttaat is beelemiaal niet van plan die over
eenikomst goed le keurendat werk zal
worden aanbesteed.
Dus de concurrenten krijgen een kans
en de geldsmijterij is verhinderd.
Is de zaölk hiermede uit
Mag het zoo maar, dal de heeren amb
tenaren plannetjes ontwerpen, waarvan zij
moeten weten, dat de schatkist honderd dui
zenden gulden schade zal lijden
genwoordig door heel Frankrijk en verre
daarbuiten beroemd. Maar het gaat er an
ders toe dan in die van madame Criqui, Na
dat zij Leentjes hiad voltooid, is Louise ge
heel uit vrije keus hare moeder gaan be
staan. Er was geen schooner werk, verklaor
de ze, dan menschen op te leiden tot den
eeredienst van het Schoone, Ware en Goede
Na Deentjes vertrek, woondie moeder en
ik nog verscheiden jaren in Duistervoorde.
Van het voor onze behoeften aanzienlijk
jaiaaigeld, dat ik na moeders dood alleen ont
vang, heb iik oen aardig sommetje kunnen
overgaren voor een paar menschen, van wie
ik veel houd.
AI spoedig bad ik innige vriendschap ge
sloten met de zuster van de smid, na moe
ders dood kwam ze met haar zoontje bij
•mij inwonen en beiden arbeidden wij aan
de opvoeding van haar jongen. Welk een
heerlijke afleiding heeft me dat gegeven. Ik
had een levenstaak gevonden, Hij noemde
me altijd Bettemoei. 'Toen hij grooter werd
wenschte hij dokter te worden. Daarvoor
wes in de nabijheid van Duistervoordee gee
ne gelegenheid natuurlijk en zóó zijn we
naar hier verhuisd. Na zijn moeders dood
zorgde ik alleen voor hem en uw vader
heeft me altijd beleend door een voorbeel
dig gedrag, door liefde en toewijding.
En nu zijt ge al weer groot. Geheel al
leen naiar Petersburg. Wel, wel, wat is
de wereld toch andiers dan in mijne jeugd.
De staartklok liet twaalf slagen hooren.
Veel heil en zogen in het nieuwe jaar,
Bettemoei, en nog vele jeren daarna.
Dank ie, bestei jongen. Dal wensch ik jou
ook. Bettemoei is oud jongen. Ga nu miaar
slapen.
ük 9tak de kaars aan, wenschte haar goe
MARKTO VERZICHT.
De markt was op 14 Dec. le SCHAGKN
zeer bevredigend, zoowel wal handel als
wat prijzen betreft. De beste kwaliteit vet
te koeien kwam weer op 1.10 per K G.
Dit zijn koeien die op stal vetgemest zijn.
De heer S. Spaans, Barsingerhorn verkreeg
in deze afdecling de hoogste prijs 575
Ook werdien er verkocht voor 550
540,en. 525,De le kw. met prijzen
van 450,lot 525,gold 1.30 per
K.G. van 4C0 tot 450 1.20 a 1.30 cr. 3c.
kw van 300,— a 375,— 1.10 a 1.30.
Tiet fonds boekte 89 stuks, De aanvoer
van jong vee loopt op zijn einde. Krifkoei-
en waren stug, vcrschc met goed melk lie
pen lot 4G0.De handel in wolvcc was
zeer goed. Wij noteerden drie koppels scha
pen van 50 gld. de heeern A. Borst, Eeni-
genungib, F. de Boer, Oudkerspel en J. Go-
vers, Schagen. Vleezige overhouders liepen
tot 42 gulden. De schapen gingen voorname
lijk naar Engeland, een 'klein doel ging ge
slacht naar Beigië. Veile varkens waren
iels minder hoogste 1,per K.G., biggen
prijshoudend 1.75 a 3.75 per weeklecf-
tijd.
Kipeieren 'popen met hel betrekkelijk
zachte weer reeds meer terug, 10 ii 12 cent,
voor 3 wéken 15 a 16.
GEMENGD NIEUWS.
PREDIKANT-HANDELSREIZIGER
Bij een winkelier te Heerenveen kwam
een reiziger van een Hollandsche firma zijn
waar aanbieden.
Niets ongewoons, mlaar wè' dat deze
handelsreiziger tevens predikant is
Des Zondags gaat hij nu en dan in een
vacature pre eken en in de week is hij han
delsreiziger.
JENEVER SMOKKELEN!
D,e Rijksambtenaren te Amsterdam en
Doetinchem zijn een zeer uitgebreide smok
kelarij in sterken drank op het spoor. Hel
bleek, dat greote partijen onder valsche
benaming van Doetinchem naar Amsterdam
werden gezonden. De hoofddader, een bier
'handelaar, is reeds geverbaliseerd.
dan nacht en ging naar boven.
Boven aan de trap gekomen, hoorde ik
haar in het portaail.
Willem,.riep ze, ben je daar nog?
Jawel Bettemoei.
Het blijft dus afgesproken, als ik dood
ben, zal jij het kannetje in cere houden.
Dat beloof ik u.
Dan is het goed zei ze.
Twee jaar later, in het laatst van Decem
ber, kwam T.k in Petersburg terug. Nadat
mijn vader en ik elkander omhelsd hadden
was mijn eerste vraag naar Bettemioci.
Ziek, zei mijn rader, zeer ziek. Ze zal
het niet lang meer maken. Mijn koetsier cn
een buurvrouw passen haar op.
Ik ga morgenochtend naar haar toe, zei
ik.
We sliepen in dezelfde kamer. Pas was
mijn vader den volgenden morgen opgestaan
toen er luid werd aangeklopt. Meteen trad
de koetsier binnen.
Ze is er geweest mijnheer, zei hij. Zon
der een spiertje te vertrekken is ze uitbe
gaan. Zc leidt cr bij of ze glimlacht.
Drie dingen later volgden wij het lijk
naar den stillen akker der dood en. Toen
mijn vader en ik van den droeven gang te
ruggekomen waren, las een notaris Bette
moei's laalstcn wil. Met ons beiden waren
we tot erfgenamen benoemd, onder beding
evenwel dat het kannetje, het servies en
de latafel tot mijn aandeel zouden behco-
ren. En zoo staat daar nu alles op mijn stu
deerkamer.
Goede Bettemoei! sluimer zacht! Uw
bruin 'melkkannetje Z3'l mij heilig blijven 1
Evem heilig als uwe nagedachtenis.
- EINDE. -
