14e Jaargang-
Vrijdag (8 Mei 1923.
No. 40
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Isa Vergissing.
oV a et 4
WIERINGER COURANT
UITGEV1R:
COPN. J. BOSKER. WIERINGEN."
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG «o VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 0.85.
AD.VERTENTIêN:
Van 15 rebels 0.50.
Iedere regel meer 0.10,
BUREAU:
Hippolytushoef Wierin^en.
TEL. INTERCOMM. No. 19.
GEMENGD NIEUWS.
EEN GEVANGEN KAMERLID
Ben onzer populaire Kamerleden, die
door zijn vereenigiog candiidaa/t is gesteld
•voor hei Raadslidmaatschap van Amster
dam moest dezer dagen een spreekbeurt
vervallen.
Promp'. op tijd maakte hij zich op om zich
van ziin woning naar hel vengaderingge-
ibouw te 'begeven. Maar wat was dal De
voordon zijner woning, wellke anders zoo
gemakkelijk openging, was noch door trek-
ikenl, nooh door Ihard rukken open! te krij
gen. Hol docde voorwerp staakte en liet
Z. Ed. Achtbare niet door. Bij onderzoek
bleek hom, dat de deiur in het slot geval
len was en dat hij geen sleutel had, om da
slot om te draaien.
Smeden waren! niet bij de hand wan
het was na den weittclijken arbeidstijd. Zich
uit hel raam laten zaklken ons Kamerlid
bewooni een bovenhuis ging oolk niet
het stond trouwens ook niet voor de bu
ren, die hem eens voor een inbreker moch
ten houden.
Dan het vergadergebouw maar getelefo
neerd en gevraagd, of een der sprekers-het
zoo lang wilde rekken, tot hij kwam. Maar
al wie kwam, Z. Ed. Achtbare niet. En de
,,rekkendc" sprdkor ibleef rekkanl
Daar hel Kamerlid ondanks al zijn moei
te, geen kanis zag zijn woning te verlaten,
gaf hij de poging op cm wenischle de verga
dering telefonisch goeden nacht.
De gevangenschap deurde tot dten vol
genden morgen., toen de smid (kwam om de
deur te ontsluiten en hol Kamerlid in de ge
Jegenheid stelde, zijn gevangenschap met
de gouden vrijheid te verwisselen.
N.-H. NOORDERKWARTIER.
In de Woensdagmiddag ben stadhui zo te
Alkmaar gehouden vergadering va,n het
hoogheemraadschap Noord-HoHands Noor
derkwartier is met 15 tegen 3 stemmen be
sloten* bij de verkiezingen de beginselen
van de evenredige vertegenwoordiging toe
te passen.
TONGBLAAR.
Te Delft zijn een aantal ingezclenlen.,
onder wie vele kinderen, lijdende aan tong-
blaar als eeni gevolg van het gebruik van
rauwe melk.
INGESTORT.
Tc Roosendaal stortte een in aanbouw
zijnd danshuis aan de Nispensche straat in,
FEUILLETON.
toen! iner. bezig was de dakbedekking aan
te brengen.
Hoewel de werklieden volop aan den ar
beid! waren viel er geen enkel persoonlijk
ongeluk voor,
NOODLOTTIGE VAL VAN EEN PAARD!
De 20-jarige A. Middeldorp uit Loosdui-
n, die ibij de veldartillerie in Den Haag
dient, is van een paard gevallen, dat op
hol sloeg. De artillerist is bewusteloos op
genomen en zonder ibij 'kennis Ie zijn ge
weest in het hospitaal overleden.
WERKVROUWENiNOOD.
Wegens d'eni w er.k vrouw en noo d te Laren
Noord-Holland heeft een aantal Ge-
ref. dames het initiatief genomen hun eigen
kerkgebouw schoon te maken.
EERST „SPELEN" DAARNA „BROOD!"
Het gebeurde dezer dagten te Almelo, dat
s avonds 2 vrouwtjes een slagerswinkel bin
nen kwamlen. t
„Dood mi'j ne murigpiepe", zegt 'het eenc
vrouwtje „vleisch kan d'i nil .meer of" (blijk
baar vanwege de stalking.)
Als de' slager de order uitvoert, vraagt
hel vrouwtje
„Kan dat bier ok blieven liggen lol half
t'Ven Wi'j woll'n nog nao de bioscoop
hen
Hel Fomeinsche volk eischte in zijn ver
valtijd „brood en spelen". Tegenwoordig
vragen velen allereerst „spelen." Het brood
is van later zorg.
DE TOESTAND IN NOORWEGEN.
„GEPLUKT" WEGENS SPECULATIE.
In de algeimeane veigadering van de
Foreningsbanki merkte de voorzitter (de
vroegere ministrr Michelsem) op, dat niet
tegenstaande het vele geld. dat tijdens den
oorlog werd-verdiend, geen; enkel neutraal
lalnd zoo „geplukt" uit die periode te voor
schijn is gekomen als Noorwegen., door de
bevolking zich niet geconcentreerd heeft
op d»n handel, de scheepvaart de visschcrij
en den boschbouw, maar zich aan wilde
speculatie had overgegeven.
De Pr. 50 mill. die de Forendngsbank van
de Bank van Noorwegen* had ontvangen,
was als een druppel in den Oceaan, daar de
miidde'en der bank sedert 1920 Kr. 420 mill.
zijn gedaald.
DE SPOORWEGSTAKING OP JAVA.
De afdeeling Amsterdam van de Com-
mumistischie Partij hield Woensdagavond
in „Handwerkers Vriendenkring" een ver
gadering om te protesteeren tegen de hou.
No. 2.
O welk een dag. Ik kwam weinig van
Lucindes zijde zoo heette het lieve kind
wij praattan, schertsen en lachten sa
men, alsof wij elkaar jaren lang hadden ge
kend *en het gezelschap was beschaafd ge-
nocg om in het onschuldige spel niets on
betamelijks te zieni, Ook ernstige en. die
pere snaren des gespreks werden' aange
roerd', eni overal kwam mij die verrukkende
harmonie van eenien fijn beschaafden geest
en rein gemoed tegen. Hoe snel vervlogen
dc uren en ach, hoe spoedig viel de avond
en was het scheidensuur daar. Want in de
herbcg op bet hooggebergte, waar wij rust
hielden, zochten de vermoeide dames spi
diiig de haar aangewezen, s'aapkiamérjtjes op.
Helaas, mijne hoep, om den volgenden. da,
uit 'en. beloer des zool sten geluks nog meer
teugen te doen, werd op die wreedste wijzé
verij leld. Er was mij een ongeval overko
men. I args een torn c lijk e steilte voortwan
delende, riep Lucinde plotseling Zie een®
dia ar onder, welk een; schoone bloem. Ij
lings was ik beneden, maar een misstap
deed mij uitblijden en ik rdlde hevigi een
aanzienlijk eind langs de diepte voort.
Spoedig was ik wedier op de beenen, en de
angstkreet van Lu einde op het «ogenblik
van mijnen Valk, zoowel als haar black ge
laat en zachte dankbare glimlach, toen ik
haar dc bloem overreikte, beloonde mij
ruimschoots voor den schrik en dc pijn in
dan voet, die ik in den beginne voelde.
G?. cli. cJie ITOO
€en
waarborg
voor cl»
kwalitiit.
Werkelijk sohecn de zaak onbeduidend,
maar bij het voort wand elan werd dc pijn
hoe langer hoe heviger, ja 'ten laatste bijna
on verdrag olijkzoodat ik met mO'Cite de
herberg bereikte;. Alle aamge wendde mid-
ddleni baatten niets en dies nachts zwol mijn
voet zoo op dat ik aan verder ïeizen niet
denken ja zelfs mijn bed niet verlaten kon.
Ik Iheb Lucinde niet weder gezien eer de
zon opkwain was zij met haar gezelschap
vertrokken. Wie schertst mijn ellemdigen
toestand. De lichamelijke smart, die mijn
folterde was het minste. Maar het vurige
verlangen mijner voor die leersbe maal in
werkelijke liefde ontvlamde ziel, verleerde
mij geheel en al. Geen woord over liefde
was tusschen ons gewisseld en toch was
mijn geheele wezen dien dag niets dan lief
de geweest. Of zij mij weder beminde of
ik haar zou wederzien of ik zonder haar
zou kunnen lev^n) Deze en honderden an
dere viagen benevens een menigte avon
tuurlijke plannen, zooals slechts de razernij
van een verliefd hart van drie en twintig
jaren ze Ikan denken, martelden mij .geduren
de de acht dagen van mijn lijden. Ach, mij
ne hoop was uiterst gering. Kort nadat ik
mij bij het gezelschap gevoegd had, had mij
het hoofd .von het -gezelschap gezegd, dat
•men incognito reisde. Elk lid daarvan had
uit scherts een voer die reis geldenden
naam en karakter aangenomen-, en het was
streng verboden, in die van het alledaag-
sdlie leven! terug te vallen, Ook ilk had in
dit .omgel'uhlhige ispel deelgenomen, dat tot
vele vro-olijkc batereielen en verwikkelin
gen aanleiding gaf. Zoo was Lucinde als een
droombeeld, dat geen spoor nalaat, mij voor
bij gegaan. Ik wist niet, van waar waar
ding der Indische rege'ering inzake de
spoorwegstaking op Java en de gevangen-,
neming van de Indonesische leiders.
Op de vergadering, die vrij druk bezocht
was werd het woord gevoerd door de hee
ren Bergsma en Wijnkoop. Aliman Soebra-
ta die ock als spreker zou optreden, was
wegens ziekte niet aanwezig.
Besloten werd een telegram te zenden
naar de stakers in Indië, waarin de afdee
ling Amsterdam van de Communistische
Partij hu ar symiphatie betuigt met de sta
king.
DE ROUWPLECHTIGHEID VOOR
VOROFSKI TE BERLIJN.
Berlijn, 16 Mei.
Groote deelneming der Communisten.
Tege'ijk met het stoffeHjk overschot van
Vorofski kwam ook zijn gewonde secreta
ris Ah ronds aan, die zich hier onder ge
neeskundige behandeling zal stellen'.
Voor het Anhalter Bahnhof hadden zich
ca. 5000 communisten verzameld en in de
vestibujr bevond zich de Russische gezant
Krestinkfki met het personeel der lega
tie, de handelsdelegatie en de sovjetcom
missie te Berlijn.
•Na ezn korte toespraak van Krestinlkski
zette de stoet, voorafgegaan door een mu
ziekcorps dat de Internationale en Russi
sche treurliederen speelde, zich in bewe
ging naar de legatie Unter den Linden. Hier
werd het lijk in een zaaltentoongesteld
en door velen bezocht. Er werden evenwel
slechts personen toegelaten, die een bewijs
heen van welken rang of stand In de
zelfde onwetendheid bevond zich Lucinde
omtrent mijn armen persoon. Dit alles zou
eerst den volgenidien dag medegedeeld wor
den.
Juist toien ilk recht diep len vast 'in de
liefde zal als een vogel in zijn nest, slechts
niet zoo geduldig en vreedzaam, kwam een
brief van -mijn tante te Berlijn met het zon
derlingste voorstel der wereld. De lieve da
me wilde infij uithuwelijken'. Zij had een
pleegkind, dat zij als weeze tot zich had
genomen eeni parei' een juweel, een kroon
van haar geslacht zij .voedde geem dringer-
dier wencCh, dan deze hare lieveling gelukkig
te zien en had daarbij aan mij gedacht, wiens
geluk haar niet minder ter brie ging, wanneer
ik mij cit waardig toonde, dat is te zeggen
vlijtig studeerde, het amiblsexamen goed door
kwam >e;i een t rnelijk postje verkreeg dan
konden wij wel een gAMcig paar worden
zij zou zekerlijk het lieve kind; als hare rech
te en ware dochter beschouwen. De laatste
oord,en waren onderstreept en staken mij
nen vader 'bijzonder in het oog. Neem' aan,
zeide hij, het 'is een witte raafIk neem het
niet aan, zeide ik met hart en mond en behan
delde dc geheele zaak op mijne wijze, dat is
lichtzinnig. Hoe bad ik, wiens eenige gedaa
te toenmaals Lucinde was, zonder tegenzin
en afschuw kunnen denken aan eene ver-
loov.ing met een wees. met het pleegkind.
Dc -! tc welwillende tanfe ontving van -mijn
•ader een ibeklagenden, van mij een tame
lijk vraolijiklem -en humoristischen diankibriei,
en van eeni Berlijmsch vriend, die -mijne tan
te kientweet ik, dat haar hoofd nog heden
in wolken des fcoorns gehuld is. Misschien
hebben mijne lichtzinnige streelden, die haar
an de communistische partij konden too-
nen.
Oim 6 uur had de officiee'e rouwdienst
plaats.
Ofschoon geen uitnoodigingen waren ge
zonden. aan de Duitsche autoriteiten en het
diplomaienconps, waren beiden toch vrij
talrijk vertegenwoordigd.
Rikof, Krestinksi en de Duitsche com
munist Brandler, brachten hulde aan de
■verdiensten van den overledene waarna de
lijkkist naar de Lus'garten werd gevoerd,
waar 60 a 80.000 communisten -bijeen wa
ren.. Acht -sprekers vcerdien hier op ver
schillende punten; het woord. Na afloop be
gaf de stoet zich naar het Schlesische Babn
hof., waar de kist, nadat Kreslinski nog
maals het woord had gevoerd, geplaatst
werd in een Russischen met roode stof be-
klecde wagon, welke aan den sneltrein naar
Koningsbergen werd gehaakt.
Tijdens 'het voorbijtrekken! van den' stoet
door de straten van Berlijn was een ge
weldige menschenmassa op de been. Toen
de duisternis viel, w-erden fakkels ontsto
ken. De lijkwagen alleen was door 60 fak
keldragers omringd. In het Oosten der stad
stond hel verkeer tengevolge van de agialie
der communisten geheel stik
DE BEHANDELING DER DIRECTEUREN
VAN KRUPP.
Krupp en de directeuren der Kruppfabrie
ken] en het lid- van den be.drijfsraadi Muller
ui! de slechte' cellen, waarin zij- aanvan
kelijk waren] gevangen gezet, naar luchtige
en zindelijke vellen-, voorzien van electrisch
licht, overgebracht. De strenge afzondering
is verzacht. Krupp heeft elke bevoorrechting
geweigerd, daar hij dezelfde behandeling
wenschl als de andere politieke gevangenen.
DE AMSTERDAMSCHE MELKOORLOG
GE -EINDIGD!
In een vergadering te Amsterdam: van
■melkslijters ep 'boeren is het bestaande con
flict eindelijk opgelost. Een bemiddelingspo
ging var. dr. Abrahams had geen definitief
resultaat, doch ten slotte konden bedde par
tijen, na voortgezette onderhandeling, tot
overeenstemming komen.
De boeren zullen de melk leveren; tegen
den prijc van 10 en 10 en een halve cent
per Liter, terwijl de prijs voor de verbrui
kers is vastgesteld op 15 cent per liter.
DE TREINROOF IN CHINA.
De overeenkomstig van dc negeering te
Peking met de treinbandieten, volgens wol-
zekerheid niet onbekend zijn gebleven, er
ook nog toe bijgedragen den toorn die mijn
brief ;bi| haar verwekt en ook verdiend had,
nog te vermeerderen. Sedert dien tijd toch
heeft tusscahenl haar en ons geene gemeen
schap .meer plaats .gehad, Al had dus ock
mijn trots het van zich kunnen verkrijgen,
voor hare oogen genade te zoeken, dan had
ik toch eene onvriendelijke en niet onver
diende afwijzing van haar moeten vreezen,
aan welk gevaar en aan welke beschaming
ik mij niet wilde blootstellen. Ik moei op
iels anders peinzen.
Een schipbreukeling, zooals ik thans ben
grijpt nog naar een stroohalm. Aan het bezit
van Lucinde denk -ik niet meer. Alle pogin
gen om haar weder Ie vinden, zijn vruchte
loos geweest. En boch kan ik haar niet ver
geten. Als een geliefd en vereerd beeld, met
de heerlijkste bloemen der berinnering ge
tooid, ligt zij in het binnenste heiligdoms
mijns harten In den grond is het mij volko
men onverschillig of en met wie ik trouw.
Maar voor die stormen en golven die mijn
levensscheepje op strand gedreven hebben en
de eene plank voor, die andere na wegruk
ten, kan ik niet onverschillig zijn. Een. vrouw
kon de reddingsboot worden, die mij aan den
veiligen oever draagt. Ik wil het beproeven.
Dagelijks leest men in de dagbladen huwe
lijksaanzoeken, waarbij ingetogen jongelingen
en eerzame weduwnaars uit gebrek aan be
kendheid mot dames of wegens overlading
met bezigheden, langs dezen niet meer o-n-
'gewoneni weg een .'levensgezellin verlangen',
Het zijn alle voortreffelijke lieden, tv are fe
niksen ondier de mannen;, door de bank
jong, welgevormd, gezond, van een eervol
len stand gedeeltelijk zelfs ambten en waar
ke een aantal gevangen genomen vreemde
lingen ir vrijheid zouden worden gesteld,
zoodra de troepen uit de nabijheid van de
verblijfplaats der bende zouden zijn terug
getrokken., is op niets uitgcloopen, daar de
leider der bandieten dc overeenkomst ver
worpen heeft.
Rowsc-n, de vertegenwoordiger van dc
British-American Tobacco Cy., wiens be
rijding uit de gevangenschap der Toovcrs
reeds gemeld: heibben, is gezond en wel te
Honkong aangekomen, maar het blijkt nu,
dat hij in hel geheel niet :n den trein geweest
is. Hij was 22 April van Pakhot vertrokken
vcor een inspectiereis, die te Limchow, 90
K.M. noordwaarts, zou moeien eindigen. Hij
had een inlandschen tolk bij zich, een verkoo
per ai diens vrouw en eenige dragers, al
len in dienst van de tabaksmaalschappij.
Het reisgezelschap vertelde Rowson
rustte in een afgelegen hut, toén eens
klaps zes bandieten verschenen, gewapend
met ouderwetsche geweren, die de reizi
gers sommeerden zich over tei gevern Wat
verder stonden er nog tien-, zoodat tegen
stand onmogelijk was. Men bond ons lou
wen om dien hals en om het lichaam, zoodat
wij onze armen niet bewegen konden cn zoo
moesten wij den lieelcn naoht door Icopen
over de heuvels naar hel hoofdkwartier van
de roovers, waar nog een groot aantal andere
gevangenen waren met vrouwen er ock
bij blijkbaar de Ireinpassagiers.
Na cennige 'besprekingen werden de tolk
en. de koelies vrijgelaten en inmiddels had
ik een brief aan mijn .maatschappij .moeien
schrijven, waarin een losgeld werd ge-ëischl
van f 75.000 benevens 75C0 voor „kost
geld."
Den daaropvolgenden nacht werden wij
nog verder weggebracht, naar een woeste
streek, waar oren mij alleen opsloot in een
rotshol, zoo laag, dat i'k er niet recht op
kon staan.
Daar bleef ik zes dagen. Ik mocht een
veldbed hebben en kreeg de eerste dagen
slechts beschuit en melk, die uit mijn ei
gen reisproviand afkomstig was. Later
'kreeg ik rijst en varkensvleesch. Op den
derden dag werd de vrouw van den ver-
kooper, die mij tot dusver van voedsel had
voorzien, losgelaten en naar Pakhoi gezon
den mei een tweeden brief, dien ik had
moeten schrijven en waarin op spoedige
betaling van het losgeld werd aangedron
gen. Des nachts van den zevenden dag
moestan de verkooper en ilk weer 25 mij
len verder loopen, maar het schijnt, dat
onze geleiders zich in den weg hebben ver
digheden bekleedende. Men moet zich
slechts verwonderen dal zij zoo bescheiden
zijn in hunne aanspraken. Want dat dc le
vensgezellin jong, schoon, beminnenswaar
dig, huiselijk .moet zijn, spreekt immers van
zelf en is hot imdnste wat men. kan verlan
gen. Ernstiger voorzeker is de onmisbare
gewagmaking van een beschikbaar vermo
gen va-, vijf tot tien of twintigduizend gul
den dat, als het verlangd wordt, met ze
kerheid moet kunnen gesteld werden. Maar
men za! altijd vinden, met welke beminne
lijke, ik mocht wel zeggen, beschaamde
echuch'erheid dit harde punt, dat in deze
moeilijke stoffelijke wereld nu eenmaal niet
'oorbij gegaan ikan worden., tot dc achter
hoede van het aanzoek wordt verwezen, en
met welke teedore en zachte spraakwen
dingen het als met bloemen omhangen
wordt
Dezen, niet meer on ge wenen weg wil ik
ock bewandelen, of liever, ik heb hel reeds
gedaan. Ik heb dezen tak, der letterkunde
ijverig bestudeerd en ik geloof daarin vol
komen! 'thuis te zijn. De hcofdkunst bestaat
daarin, dat men even zoo bedachtzaam cn
voorzichtig is in hetgeen men zegt, als wat
men verzwijgt.. Der vrouwelijke verwach
ting, voorgevoel en nieuwsgierigheid moeten
■ene wijde en vrije speelruimte gelaten
rorde.1, opdat zij als een vogeltje door des
jagers lokfluitje onweerstaanbaar worde
aaTuge'rokken.. Het is mij, dunkt mij, ge
lukt, iets uitmuntends le leveren. Mijn aan
zoele legt gereed *en verzegeld voor mij cn
zal terstond naar het bureau van het dag
Wad op reis gaan.
Wordt
olgd.