14e Jaargang- Vrijdag (8 Mei 1923. No. 40 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Isa Vergissing. oV a et 4 WIERINGER COURANT UITGEV1R: COPN. J. BOSKER. WIERINGEN." VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG «o VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 0.85. AD.VERTENTIêN: Van 15 rebels 0.50. Iedere regel meer 0.10, BUREAU: Hippolytushoef Wierin^en. TEL. INTERCOMM. No. 19. GEMENGD NIEUWS. EEN GEVANGEN KAMERLID Ben onzer populaire Kamerleden, die door zijn vereenigiog candiidaa/t is gesteld •voor hei Raadslidmaatschap van Amster dam moest dezer dagen een spreekbeurt vervallen. Promp'. op tijd maakte hij zich op om zich van ziin woning naar hel vengaderingge- ibouw te 'begeven. Maar wat was dal De voordon zijner woning, wellke anders zoo gemakkelijk openging, was noch door trek- ikenl, nooh door Ihard rukken open! te krij gen. Hol docde voorwerp staakte en liet Z. Ed. Achtbare niet door. Bij onderzoek bleek hom, dat de deiur in het slot geval len was en dat hij geen sleutel had, om da slot om te draaien. Smeden waren! niet bij de hand wan het was na den weittclijken arbeidstijd. Zich uit hel raam laten zaklken ons Kamerlid bewooni een bovenhuis ging oolk niet het stond trouwens ook niet voor de bu ren, die hem eens voor een inbreker moch ten houden. Dan het vergadergebouw maar getelefo neerd en gevraagd, of een der sprekers-het zoo lang wilde rekken, tot hij kwam. Maar al wie kwam, Z. Ed. Achtbare niet. En de ,,rekkendc" sprdkor ibleef rekkanl Daar hel Kamerlid ondanks al zijn moei te, geen kanis zag zijn woning te verlaten, gaf hij de poging op cm wenischle de verga dering telefonisch goeden nacht. De gevangenschap deurde tot dten vol genden morgen., toen de smid (kwam om de deur te ontsluiten en hol Kamerlid in de ge Jegenheid stelde, zijn gevangenschap met de gouden vrijheid te verwisselen. N.-H. NOORDERKWARTIER. In de Woensdagmiddag ben stadhui zo te Alkmaar gehouden vergadering va,n het hoogheemraadschap Noord-HoHands Noor derkwartier is met 15 tegen 3 stemmen be sloten* bij de verkiezingen de beginselen van de evenredige vertegenwoordiging toe te passen. TONGBLAAR. Te Delft zijn een aantal ingezclenlen., onder wie vele kinderen, lijdende aan tong- blaar als eeni gevolg van het gebruik van rauwe melk. INGESTORT. Tc Roosendaal stortte een in aanbouw zijnd danshuis aan de Nispensche straat in, FEUILLETON. toen! iner. bezig was de dakbedekking aan te brengen. Hoewel de werklieden volop aan den ar beid! waren viel er geen enkel persoonlijk ongeluk voor, NOODLOTTIGE VAL VAN EEN PAARD! De 20-jarige A. Middeldorp uit Loosdui- n, die ibij de veldartillerie in Den Haag dient, is van een paard gevallen, dat op hol sloeg. De artillerist is bewusteloos op genomen en zonder ibij 'kennis Ie zijn ge weest in het hospitaal overleden. WERKVROUWENiNOOD. Wegens d'eni w er.k vrouw en noo d te Laren Noord-Holland heeft een aantal Ge- ref. dames het initiatief genomen hun eigen kerkgebouw schoon te maken. EERST „SPELEN" DAARNA „BROOD!" Het gebeurde dezer dagten te Almelo, dat s avonds 2 vrouwtjes een slagerswinkel bin nen kwamlen. t „Dood mi'j ne murigpiepe", zegt 'het eenc vrouwtje „vleisch kan d'i nil .meer of" (blijk baar vanwege de stalking.) Als de' slager de order uitvoert, vraagt hel vrouwtje „Kan dat bier ok blieven liggen lol half t'Ven Wi'j woll'n nog nao de bioscoop hen Hel Fomeinsche volk eischte in zijn ver valtijd „brood en spelen". Tegenwoordig vragen velen allereerst „spelen." Het brood is van later zorg. DE TOESTAND IN NOORWEGEN. „GEPLUKT" WEGENS SPECULATIE. In de algeimeane veigadering van de Foreningsbanki merkte de voorzitter (de vroegere ministrr Michelsem) op, dat niet tegenstaande het vele geld. dat tijdens den oorlog werd-verdiend, geen; enkel neutraal lalnd zoo „geplukt" uit die periode te voor schijn is gekomen als Noorwegen., door de bevolking zich niet geconcentreerd heeft op d»n handel, de scheepvaart de visschcrij en den boschbouw, maar zich aan wilde speculatie had overgegeven. De Pr. 50 mill. die de Forendngsbank van de Bank van Noorwegen* had ontvangen, was als een druppel in den Oceaan, daar de miidde'en der bank sedert 1920 Kr. 420 mill. zijn gedaald. DE SPOORWEGSTAKING OP JAVA. De afdeeling Amsterdam van de Com- mumistischie Partij hield Woensdagavond in „Handwerkers Vriendenkring" een ver gadering om te protesteeren tegen de hou. No. 2. O welk een dag. Ik kwam weinig van Lucindes zijde zoo heette het lieve kind wij praattan, schertsen en lachten sa men, alsof wij elkaar jaren lang hadden ge kend *en het gezelschap was beschaafd ge- nocg om in het onschuldige spel niets on betamelijks te zieni, Ook ernstige en. die pere snaren des gespreks werden' aange roerd', eni overal kwam mij die verrukkende harmonie van eenien fijn beschaafden geest en rein gemoed tegen. Hoe snel vervlogen dc uren en ach, hoe spoedig viel de avond en was het scheidensuur daar. Want in de herbcg op bet hooggebergte, waar wij rust hielden, zochten de vermoeide dames spi diiig de haar aangewezen, s'aapkiamérjtjes op. Helaas, mijne hoep, om den volgenden. da, uit 'en. beloer des zool sten geluks nog meer teugen te doen, werd op die wreedste wijzé verij leld. Er was mij een ongeval overko men. I args een torn c lijk e steilte voortwan delende, riep Lucinde plotseling Zie een® dia ar onder, welk een; schoone bloem. Ij lings was ik beneden, maar een misstap deed mij uitblijden en ik rdlde hevigi een aanzienlijk eind langs de diepte voort. Spoedig was ik wedier op de beenen, en de angstkreet van Lu einde op het «ogenblik van mijnen Valk, zoowel als haar black ge laat en zachte dankbare glimlach, toen ik haar dc bloem overreikte, beloonde mij ruimschoots voor den schrik en dc pijn in dan voet, die ik in den beginne voelde. G?. cli. cJie ITOO €en waarborg voor cl» kwalitiit. Werkelijk sohecn de zaak onbeduidend, maar bij het voort wand elan werd dc pijn hoe langer hoe heviger, ja 'ten laatste bijna on verdrag olijkzoodat ik met mO'Cite de herberg bereikte;. Alle aamge wendde mid- ddleni baatten niets en dies nachts zwol mijn voet zoo op dat ik aan verder ïeizen niet denken ja zelfs mijn bed niet verlaten kon. Ik Iheb Lucinde niet weder gezien eer de zon opkwain was zij met haar gezelschap vertrokken. Wie schertst mijn ellemdigen toestand. De lichamelijke smart, die mijn folterde was het minste. Maar het vurige verlangen mijner voor die leersbe maal in werkelijke liefde ontvlamde ziel, verleerde mij geheel en al. Geen woord over liefde was tusschen ons gewisseld en toch was mijn geheele wezen dien dag niets dan lief de geweest. Of zij mij weder beminde of ik haar zou wederzien of ik zonder haar zou kunnen lev^n) Deze en honderden an dere viagen benevens een menigte avon tuurlijke plannen, zooals slechts de razernij van een verliefd hart van drie en twintig jaren ze Ikan denken, martelden mij .geduren de de acht dagen van mijn lijden. Ach, mij ne hoop was uiterst gering. Kort nadat ik mij bij het gezelschap gevoegd had, had mij het hoofd .von het -gezelschap gezegd, dat •men incognito reisde. Elk lid daarvan had uit scherts een voer die reis geldenden naam en karakter aangenomen-, en het was streng verboden, in die van het alledaag- sdlie leven! terug te vallen, Ook ilk had in dit .omgel'uhlhige ispel deelgenomen, dat tot vele vro-olijkc batereielen en verwikkelin gen aanleiding gaf. Zoo was Lucinde als een droombeeld, dat geen spoor nalaat, mij voor bij gegaan. Ik wist niet, van waar waar ding der Indische rege'ering inzake de spoorwegstaking op Java en de gevangen-, neming van de Indonesische leiders. Op de vergadering, die vrij druk bezocht was werd het woord gevoerd door de hee ren Bergsma en Wijnkoop. Aliman Soebra- ta die ock als spreker zou optreden, was wegens ziekte niet aanwezig. Besloten werd een telegram te zenden naar de stakers in Indië, waarin de afdee ling Amsterdam van de Communistische Partij hu ar symiphatie betuigt met de sta king. DE ROUWPLECHTIGHEID VOOR VOROFSKI TE BERLIJN. Berlijn, 16 Mei. Groote deelneming der Communisten. Tege'ijk met het stoffeHjk overschot van Vorofski kwam ook zijn gewonde secreta ris Ah ronds aan, die zich hier onder ge neeskundige behandeling zal stellen'. Voor het Anhalter Bahnhof hadden zich ca. 5000 communisten verzameld en in de vestibujr bevond zich de Russische gezant Krestinkfki met het personeel der lega tie, de handelsdelegatie en de sovjetcom missie te Berlijn. •Na ezn korte toespraak van Krestinlkski zette de stoet, voorafgegaan door een mu ziekcorps dat de Internationale en Russi sche treurliederen speelde, zich in bewe ging naar de legatie Unter den Linden. Hier werd het lijk in een zaaltentoongesteld en door velen bezocht. Er werden evenwel slechts personen toegelaten, die een bewijs heen van welken rang of stand In de zelfde onwetendheid bevond zich Lucinde omtrent mijn armen persoon. Dit alles zou eerst den volgenidien dag medegedeeld wor den. Juist toien ilk recht diep len vast 'in de liefde zal als een vogel in zijn nest, slechts niet zoo geduldig en vreedzaam, kwam een brief van -mijn tante te Berlijn met het zon derlingste voorstel der wereld. De lieve da me wilde infij uithuwelijken'. Zij had een pleegkind, dat zij als weeze tot zich had genomen eeni parei' een juweel, een kroon van haar geslacht zij .voedde geem dringer- dier wencCh, dan deze hare lieveling gelukkig te zien en had daarbij aan mij gedacht, wiens geluk haar niet minder ter brie ging, wanneer ik mij cit waardig toonde, dat is te zeggen vlijtig studeerde, het amiblsexamen goed door kwam >e;i een t rnelijk postje verkreeg dan konden wij wel een gAMcig paar worden zij zou zekerlijk het lieve kind; als hare rech te en ware dochter beschouwen. De laatste oord,en waren onderstreept en staken mij nen vader 'bijzonder in het oog. Neem' aan, zeide hij, het 'is een witte raafIk neem het niet aan, zeide ik met hart en mond en behan delde dc geheele zaak op mijne wijze, dat is lichtzinnig. Hoe bad ik, wiens eenige gedaa te toenmaals Lucinde was, zonder tegenzin en afschuw kunnen denken aan eene ver- loov.ing met een wees. met het pleegkind. Dc -! tc welwillende tanfe ontving van -mijn •ader een ibeklagenden, van mij een tame lijk vraolijiklem -en humoristischen diankibriei, en van eeni Berlijmsch vriend, die -mijne tan te kientweet ik, dat haar hoofd nog heden in wolken des fcoorns gehuld is. Misschien hebben mijne lichtzinnige streelden, die haar an de communistische partij konden too- nen. Oim 6 uur had de officiee'e rouwdienst plaats. Ofschoon geen uitnoodigingen waren ge zonden. aan de Duitsche autoriteiten en het diplomaienconps, waren beiden toch vrij talrijk vertegenwoordigd. Rikof, Krestinksi en de Duitsche com munist Brandler, brachten hulde aan de ■verdiensten van den overledene waarna de lijkkist naar de Lus'garten werd gevoerd, waar 60 a 80.000 communisten -bijeen wa ren.. Acht -sprekers vcerdien hier op ver schillende punten; het woord. Na afloop be gaf de stoet zich naar het Schlesische Babn hof., waar de kist, nadat Kreslinski nog maals het woord had gevoerd, geplaatst werd in een Russischen met roode stof be- klecde wagon, welke aan den sneltrein naar Koningsbergen werd gehaakt. Tijdens 'het voorbijtrekken! van den' stoet door de straten van Berlijn was een ge weldige menschenmassa op de been. Toen de duisternis viel, w-erden fakkels ontsto ken. De lijkwagen alleen was door 60 fak keldragers omringd. In het Oosten der stad stond hel verkeer tengevolge van de agialie der communisten geheel stik DE BEHANDELING DER DIRECTEUREN VAN KRUPP. Krupp en de directeuren der Kruppfabrie ken] en het lid- van den be.drijfsraadi Muller ui! de slechte' cellen, waarin zij- aanvan kelijk waren] gevangen gezet, naar luchtige en zindelijke vellen-, voorzien van electrisch licht, overgebracht. De strenge afzondering is verzacht. Krupp heeft elke bevoorrechting geweigerd, daar hij dezelfde behandeling wenschl als de andere politieke gevangenen. DE AMSTERDAMSCHE MELKOORLOG GE -EINDIGD! In een vergadering te Amsterdam: van ■melkslijters ep 'boeren is het bestaande con flict eindelijk opgelost. Een bemiddelingspo ging var. dr. Abrahams had geen definitief resultaat, doch ten slotte konden bedde par tijen, na voortgezette onderhandeling, tot overeenstemming komen. De boeren zullen de melk leveren; tegen den prijc van 10 en 10 en een halve cent per Liter, terwijl de prijs voor de verbrui kers is vastgesteld op 15 cent per liter. DE TREINROOF IN CHINA. De overeenkomstig van dc negeering te Peking met de treinbandieten, volgens wol- zekerheid niet onbekend zijn gebleven, er ook nog toe bijgedragen den toorn die mijn brief ;bi| haar verwekt en ook verdiend had, nog te vermeerderen. Sedert dien tijd toch heeft tusscahenl haar en ons geene gemeen schap .meer plaats .gehad, Al had dus ock mijn trots het van zich kunnen verkrijgen, voor hare oogen genade te zoeken, dan had ik toch eene onvriendelijke en niet onver diende afwijzing van haar moeten vreezen, aan welk gevaar en aan welke beschaming ik mij niet wilde blootstellen. Ik moei op iels anders peinzen. Een schipbreukeling, zooals ik thans ben grijpt nog naar een stroohalm. Aan het bezit van Lucinde denk -ik niet meer. Alle pogin gen om haar weder Ie vinden, zijn vruchte loos geweest. En boch kan ik haar niet ver geten. Als een geliefd en vereerd beeld, met de heerlijkste bloemen der berinnering ge tooid, ligt zij in het binnenste heiligdoms mijns harten In den grond is het mij volko men onverschillig of en met wie ik trouw. Maar voor die stormen en golven die mijn levensscheepje op strand gedreven hebben en de eene plank voor, die andere na wegruk ten, kan ik niet onverschillig zijn. Een. vrouw kon de reddingsboot worden, die mij aan den veiligen oever draagt. Ik wil het beproeven. Dagelijks leest men in de dagbladen huwe lijksaanzoeken, waarbij ingetogen jongelingen en eerzame weduwnaars uit gebrek aan be kendheid mot dames of wegens overlading met bezigheden, langs dezen niet meer o-n- 'gewoneni weg een .'levensgezellin verlangen', Het zijn alle voortreffelijke lieden, tv are fe niksen ondier de mannen;, door de bank jong, welgevormd, gezond, van een eervol len stand gedeeltelijk zelfs ambten en waar ke een aantal gevangen genomen vreemde lingen ir vrijheid zouden worden gesteld, zoodra de troepen uit de nabijheid van de verblijfplaats der bende zouden zijn terug getrokken., is op niets uitgcloopen, daar de leider der bandieten dc overeenkomst ver worpen heeft. Rowsc-n, de vertegenwoordiger van dc British-American Tobacco Cy., wiens be rijding uit de gevangenschap der Toovcrs reeds gemeld: heibben, is gezond en wel te Honkong aangekomen, maar het blijkt nu, dat hij in hel geheel niet :n den trein geweest is. Hij was 22 April van Pakhot vertrokken vcor een inspectiereis, die te Limchow, 90 K.M. noordwaarts, zou moeien eindigen. Hij had een inlandschen tolk bij zich, een verkoo per ai diens vrouw en eenige dragers, al len in dienst van de tabaksmaalschappij. Het reisgezelschap vertelde Rowson rustte in een afgelegen hut, toén eens klaps zes bandieten verschenen, gewapend met ouderwetsche geweren, die de reizi gers sommeerden zich over tei gevern Wat verder stonden er nog tien-, zoodat tegen stand onmogelijk was. Men bond ons lou wen om dien hals en om het lichaam, zoodat wij onze armen niet bewegen konden cn zoo moesten wij den lieelcn naoht door Icopen over de heuvels naar hel hoofdkwartier van de roovers, waar nog een groot aantal andere gevangenen waren met vrouwen er ock bij blijkbaar de Ireinpassagiers. Na cennige 'besprekingen werden de tolk en. de koelies vrijgelaten en inmiddels had ik een brief aan mijn .maatschappij .moeien schrijven, waarin een losgeld werd ge-ëischl van f 75.000 benevens 75C0 voor „kost geld." Den daaropvolgenden nacht werden wij nog verder weggebracht, naar een woeste streek, waar oren mij alleen opsloot in een rotshol, zoo laag, dat i'k er niet recht op kon staan. Daar bleef ik zes dagen. Ik mocht een veldbed hebben en kreeg de eerste dagen slechts beschuit en melk, die uit mijn ei gen reisproviand afkomstig was. Later 'kreeg ik rijst en varkensvleesch. Op den derden dag werd de vrouw van den ver- kooper, die mij tot dusver van voedsel had voorzien, losgelaten en naar Pakhoi gezon den mei een tweeden brief, dien ik had moeten schrijven en waarin op spoedige betaling van het losgeld werd aangedron gen. Des nachts van den zevenden dag moestan de verkooper en ilk weer 25 mij len verder loopen, maar het schijnt, dat onze geleiders zich in den weg hebben ver digheden bekleedende. Men moet zich slechts verwonderen dal zij zoo bescheiden zijn in hunne aanspraken. Want dat dc le vensgezellin jong, schoon, beminnenswaar dig, huiselijk .moet zijn, spreekt immers van zelf en is hot imdnste wat men. kan verlan gen. Ernstiger voorzeker is de onmisbare gewagmaking van een beschikbaar vermo gen va-, vijf tot tien of twintigduizend gul den dat, als het verlangd wordt, met ze kerheid moet kunnen gesteld werden. Maar men za! altijd vinden, met welke beminne lijke, ik mocht wel zeggen, beschaamde echuch'erheid dit harde punt, dat in deze moeilijke stoffelijke wereld nu eenmaal niet 'oorbij gegaan ikan worden., tot dc achter hoede van het aanzoek wordt verwezen, en met welke teedore en zachte spraakwen dingen het als met bloemen omhangen wordt Dezen, niet meer on ge wenen weg wil ik ock bewandelen, of liever, ik heb hel reeds gedaan. Ik heb dezen tak, der letterkunde ijverig bestudeerd en ik geloof daarin vol komen! 'thuis te zijn. De hcofdkunst bestaat daarin, dat men even zoo bedachtzaam cn voorzichtig is in hetgeen men zegt, als wat men verzwijgt.. Der vrouwelijke verwach ting, voorgevoel en nieuwsgierigheid moeten ■ene wijde en vrije speelruimte gelaten rorde.1, opdat zij als een vogeltje door des jagers lokfluitje onweerstaanbaar worde aaTuge'rokken.. Het is mij, dunkt mij, ge lukt, iets uitmuntends le leveren. Mijn aan zoele legt gereed *en verzegeld voor mij cn zal terstond naar het bureau van het dag Wad op reis gaan. Wordt olgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1923 | | pagina 1