14e Jaargang.
Vrijdag 31 Augustus 1923.
No 70.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERSNOEN mm OMSTREKEN
ZOT ZOON.
WIERINGER COURAK
VERSCHIJNT ELKEN
AD VERTENTIëN:
BUREAU:
UITGEVER.
DINSDAG en VRIJDAG
Van 15 regela 0.50.
Hippolytushoef Wielingen.
CO*N. J. BOSKErt. WIERJ.MGEN
ABONNEMENTSPRIJS
Iedere regel meer 0.10.
TEL. INTERCQMM. Na 1».
per 3 maanden 0.85.
GEMENGD NIEUWS.
NIET MEER NOODIG.
Hel btiis van (bewaring le Hccrenveen
wordt 1 November opgeheven.
VERGIFTIGD REGENWATER.
Bij den arbeider W, V.f te Wirdum is
het water in den regenbak vergiftigd'. Ge
lukkig heeft de vrouw des huizes vroegtij
dig bemerkt dat er iels aan het water man
keerde( anders hadden de gevolgen voor
hel uit vier personen bestaande gezin zeer
ernstig kunnen zijn, daar loodwit was ge»
biuikt. Een 68-jarige arbeider heeft bekend
de laffe daad te hebben gepleegd wegens
een bcrenkwestie.
JONGENS VERBRANDEN JONGENS.
Tndiaantjespelen kan lot wanhopige ge
vallen leiden. Zoo hebben bij Spring Laki
in New Jersey, twee jongens van zesliet
en achttien jaar twee andere gevangen
genomen" en aan een boom gebonden. Ze
sleepten takkenbossen aan en slaken het
brandslapelljc aan( Mol het treurige gevolg
dat de twee macrhtelooze knapen verbrand
den.
Bij hel verhoor verklaarden de jeugdige
boos wichten, dat zij hun ibeide gevangenen
van wie er één de 16-jarige broer van den
18-jarigen brandstichter was, bang hadden
willen maken. Zij hadden geprobeerd het
vuur uit te trappen, toen de vlammen te
hoog werden, maar dat was hun niet meer
gelukt.
HEILSOLDATEN MET POLKEHAAR.
Iedereen is er van overtuigd dat polka
haar of een .pagekopje aan iedere vrouw
iest ondeugends, iets als van een leuken
kwajongen geeft. Maar dat het pagehaar-
problccm zelfs zou doordringen lot in den
boezem van het Heilsleger, zal wel i
mand bevroed hebben.
Kapitcine Mildred Olson, te New-York
Ihcoft order gekregen, zich te verantwoor
den voor commandante Evangeline Bootti
dochter van den „generaal", waarom zij
zich haar blonde haren heeft laten korten
en nu Heilsoldate speelt met een behoor
lijk pagdkopje.
Kapitcine Olson heeft gezegd, dat zij,
Zoo'n hartstochtelijke zwemster is en dat
lang haar hindert bij het duiken.
FEUILLETON.
ZES-WIELIGE MOTORBUSSEN.
Naar aanleiding van een bericht, dat in
's-Gravenhge zes-wielige molor-omnibus-
scn zijn gebouwd, deelt men mede, dat der
gelijke omnibussen reeds worden gebruikt
voor den dienst ZaandamKrommenie. De
wagens zijn gemonteerd op een Ford-chas-
GESNAPT.
In een, tent aan het Castricumsche strand
hebben Woensdagmorgen twee Amsterdam
mers ingebroken en verschillende voorvoer
pen, zcoals sigaren, koek enz, ontvreemd,
Dc politie heeft beide gevat.
AUTE TE WATER.
Woendagmorgen geraakte nabij Boskoop
een autobus uit Voorhout, op weg naar dc
tentoonstelling te Gouda, met dertien per
sonen le water. De oorzaak was een defect
aan dc stuurinrichting. Door liet inslaan
van dc voorruit konden allen uit den. wa
gen klimmen. Eenige liepen lichte verwon
dingen op.
DE FAILLISSEMENTSAANVRAGE VAN
BROEKHUYS.
Dc hcee C. Kicberl, te Rotterdam, meldt
aan „Het Vad." dat hij is bcnomd tot di-
reotcur van de Hollandsdhe Crediebbank
daar ter stede èn aan den president van
de rechtbank te Maastricht het volgende
.telegram gezonden heeft
,Blijkens proces-verbaal van 24 Aug.
ben ik benoemd tot directeur der Holland
schc Credietbanik alhier. Het gepubliceer
de failhssementsrekwcst van Broekhuys is
van bet begin tot het eind onwaar. Ter
voorkoming van benadeeling van velen,
verzoek ilk de rechtbank beleefd het faillls
sement nikt uit te spreken, alvorens mij
gehoofd te hebben, alsook J. Kraak, Piet
Hcinstraat 100, Den Haag."
HONING I
Men schrijft uit Barneveld aan het Hbld:
Met het honinggewin is dit jaar al heel
wonderlijk gegaan. Werd er, tengevolge
van het s'echte weer, tot einde Juni, tot
dc overige zoo nijvere bijtjes niets gewon
nen gedurende de hitleperiodc over dc
eerste helft van Juli was het gewin over
weldigend. Zelfs konden de dorven den ho
ning nauwelijks bevatten, en stellig zou
den toen reeds heel wat imkers tot drijven
(het ontdoen der korven van den honing)
No. 13.
Pierre wettigde volkomen het vertrou
wen dat dc oude slotenmaker van hem
had opgevat, en verdiende volkomen de
groole belangstelling, die voor hem aan
den dag werd gelegd. Hij had geene fami
lie. Toen de knaap nog zeer jong w.as werd
hij verlaten ten daarna door de openbare
liefdadigheid opgevoed, doch steeds toon-
dd hij zich vol ijver en moed, en van dan
dag, dal de jangeman vernam, wie hij was,
besloot bij met eene bijzondere krachtdadig
beid steeds het ongeluk het hoofd te bi«
den.
Nauwelijks had hij de school verlaten,
waar hij het onderwijs van de kinderen
van den arme had ontvangen, of hij wilde
een vak leeran. Bij een slotenmaker werd
dc jongen in de leer gedaan. Dal was ech
ter niet genoeg voor hem des avonds n:
zijn werk als leerjongen volbracht te heb
ben, volgde hij een schoolcursus, die voor
volwassenen werd gegeven. Hij maakte
spoedig goede vorderingen in de taal, leei
de geschiedenis, aardrijkskunde, natuur-
en schei en wiskunde, zang, teekenen, een
weinig Engclsch en Duitsch. Op negentien
jarigen ouderdom, toen hij op voorstel van
vader Gucrin in dienst ttrad bij de heerei
Ccrbon Co., was hij niet alleen een ver
standig en bekwaam werkman, zelfs was
hij bijna een geleerde.
Hij was niets, doch wilde iels worden in
dc- maa'.schappij.
De overige werklieden, wisten dat, in-
plaals van de drankhuizen te bezoeken,
hij 's avonds regelrecht naar huis ging or
zich met zijne geliefkoosde studie bezig te
houden zij gevoelden dan ook maar al te
goed dat hij verre boven hen stond. On
der de gezellen waren er natuurlijk, die
hem met een jaloersch oog aanstaarden,
hem haatten zelfs, nijdige karakters, onie-
vredenen. Maandag- en Dinsdaghouders,
die steeds over hun lot klagen en iedereen
van hun ellende, hun ongeluk beschuldig
den, behalve hun eigen persoon, waarin al
leen dc ganschc schuld ie vinden is.
Pierre was n-och-thans goed -ani gulhartig
voor allenhij beschouwde- dc overige ge
zellen als zijne broeders gedurende dc
werkuren, was hun steeds zooveel mogelijk
in alles genegen, en wanneer bij maar kon,
was hij steeds bereid een ieder alle moge
lijke diensten te bewijzen.
Ongeveer een maand na de aankomst
van Antoon Blancard le Parijs stierf vadet
Guerin. Den dag der begrafenis van den ou
den arbeider waren de werkplaatsen in dc
St. Maarstraat niet gesloten, doch de helft
der werklieden was door dc bazen geniach
tigd den gewezen meeslcrsknccht de laat
ste eer te bewijzen. Anselnius Guerin had
slechts vrienden. Geheel zijn leven was hij
een voorbeeld geweest van noesten vlijt,
en goed gedrag, zoodal men licht begrijpei.
kan, dat eene talrijke menigte zijn lijkbaar
•olgde.
Aan het hoofd ging Pierre, dc jonge
riend van den! overledene, e'cn blinden
grijsaard aan den arm leidend dien nie
mand kende.
Pierre vertelde zijn eigen zaken niet
voort. Sedert eenigen tijd ging hij vaak
r de Rijsselslraat, doch meer wist men
niet.
Dc oude Guerin werd op het kerkhof te
PrimaGEURIGE PIJP TABAK
gefabriceerd door de Tabaksfabriek
J. R. KEUSS ALKMAAR
Neemt proef met deze prima kwaliteiten in fraaie verpakking.
Vraagt UwenWinkelier.
zijn overgegaan, ware het niet, dan dc toen
gewonnen honinng speciaal op de witbloei
ende koinps (een soort klaver) was ge
haald en dientengevolge van minder goede
kwaliteit was. Daarna is liet met het gewn.
zeer verschillend gegaan. Zoo is in onze
omgeving wijl hier haast geen boekweit
meer wordt verbouwd, sedert dien bijna
niets meer gewonnen, in verband waarme
de de 'bijen zioh vooral op de voortteling
hebben toegelegd. Dit heeft echter weer
tengevolge gehad, dat de grocte voorraad
honing van enkele weken gereden thans
geheel door de bijen zelf is opgeteerd.
Dc bijenhouders daarentegen, die hun
korven naar elders hebben vervoerd, waar
de ibockwijtteelt nog wordt toegepast, kun
nen op dit moment over buitengewoon veel
heerlijker tafelhoning beschikken. Voorts
beloofd de heilebloei diit jaar veel, zoodat
dc bijen ook daar, bij eenigszins gunstig
weder stellig nog heel wat honing zullen
vergaren.
Alles bijen, zal 1923 dus wellicht onder
de goede bijenjaren mogen worden gere
kend.
DROEVIG.
Te Blaricum liep een zoontje van de
weduwe Veerman onder het paard door
het dier gaf het kind onverwachts een trap
tegen het hoofd, waardoor bloedende won
den boven en onder zijn oog ontstonden.
Het oog zelf werd niet geraakt. Het kind
verkeert echter in levensgevaar.
DE MOORDAANSLAG IN DEN TREIN
Het lijk van den heer Ruben, hel slacht
offer -van den moordaanslag in den trein
,bij Benlheim, is naar Winterswijk vervoerd
waar het ter aarde zal worden besteld.
De toestand va-n mevrouw Ruben is iels
beter. Het dochtertje is er echter nog ern
stig aan toe.
Het meisje kan alleen langs kunstmali-
gen weg worden gevoed.
Pcre Lachaise begraven in een kelder dien
hij vroeger, toen zijne vrouw hem was ont
vallen, had laten bouwen. Toenmaals was
•dc werkman in zeer goeden doen, bijna
rijk. Nu echter was hij haast hulpbehoe
vend gestorven.
Hoe kwam dat
Zeer eenvoudig. De goede man gaf
schier alles weg wal hij verdiende an de
ziekte had bovendien veel geld gekost.
Anselmus had een kind, een dochter.
Op eenentwintigjarigen leeftijd was de
ze in don' echt gelreden niet ean werkman,
die haar innig beminde. De vader had vol
gaarne zijne toestemming gegeven, omdat
hij den jongman door en- door kende en
hem in staat achtte zijn dochter gelukkig
te kunnen maken.
De jongman was een werktuigkundige.
Op zekeren dag cilplofte een stoomketel
in de werkplaats waar hij bezig was de
ongelukkige werd getroffen en bleef op dc
plaats dood. Hij liet eene weduwe na met
vijf kinderen, waarvan het oudste toen 8
jaar telde.
Vader Guerin zeidc lot zijn dochter
Al wat ilk bezit hoort u toe. van nu af
aan, en alles was ik nog verdienen kan,
zal strekken om uwe kinderen groot te
brengen.
Er bleef niet veel over bij vader Guerin,
doch hoe gering dit ook was, had de goede
man toen hij zijn einde voelde naderen,
toch -de voldoening zijn plicht geheel ver
vuld te hebben. Hij liet geen armoede na.
De j-ong'sl.e der weeren was nog een leerjen
gen, doch de overigen bevonden- zich reeds
ir. staat hun brood te verdienen en zelfs
hunne moeder te hulp te komen.
Dat was het leven geweest van den man,
wicn allen, dien hem gc-kend hadden, dc
laatste eer bewezen.
EEN NIET ALLEDAAGSCH GESCHENKI
Maandagavond laat werd aan de huisbel
getrokken van den koster der Oostenkerk
te Amsterdam. Hij begaf zich naar de voor
deur, maar ontdekte niemand.
Toen hij in de brievenbus keek, vond
hij tot zijn verbazing 5 bankbiljetten van
10, die in een papiertje waren gewikkeld.
Bij nader onderzoek bleken ze echt te zijn.
Wie de goede gever was, vermocht de kos
ter niet ontdekken. Hij heeft een en ander
aan de politie medegedeeld. Deze sl -lt een.
onderzoek in.
EEN JOURNALIST IN EEN RUSSISCHE
GEVANGENIS.
De speciale correspondent van de „Dai-
1> Mail", Richard Eaton, die ongeveer 2
eken geleden tc Riga aankwam, hangt
het navolgende tafereel op van zijn bevin
dingen in een Russische gevangenis.
,,Vièr dagen na mijn .aankomst tc Mos
kou, werd ik -des nachts om twee uur in
het Savoy Hotel gearresteerd. Men zeide
mij dal ik verzuimd had mijn pas bij het
ninislerie van Oorlog te vertoonen an bo
endien was ik een oorrespondent van
.booze" bourgeoisbladen.
Allereerst werd ik naar de Sabasjnik
(hondenhok) gebracht -dit is de naam
an de vertrekken in de Lubianka of staats
gevangenis. De kamer waarin ik -mij -be-
ond was 'tien n.eter lang an 7 metet
breed. Er stonden verscheidene banken, in
bestaande uit een drietal planken, gedra
gen door twee schragen. Ik deelde dit ho-k
met nog twintig anderen.
'Na ruim drie dagen in dit hok te hebban
doorgebracht, werd ik voor den rechter
an instructie geroepen. Hoewel i'k uiterst
vermoeid was, bemerkte ik toch, dat hij or
op stond, dat ik zou bekennen een1 spion
te zijn. Hij was echter zoo ontstemd over
mijn ontkenning, dal hij me in een donkere
cel in de kelder van de gevangenis liel stop
pen. Deze cel had twee lichtgaten en het
viel mij zeer moeilijk mijn homp zwart
Na aan de deur van het kerkhof de
hand gedrukt te hebben van eenige werk
lieden, stapte Pierre met den blinde in hun
huurrijtuig om zich naar huis te laten bren
gen. De meesten der werklieden keerden
om het overige van -den dag niet te verlie
zen naar hun ateliers terug, doch enkele
anderen volgden hun voorbeeld niet. De
bazen hadden hun vrijaf gegeven en bij ee
ne begrafenis, meende zij, moet ook een
slokje gedronken worden. Van die gewoon
le zouden zij ook thans niet afzien.
Toon de kameraden vertrokken waren,
gingen zij -bij een drankslijter tegenover het
.keitkh-of binnen' ien naman plaats rondom,
een tafel .die weldra met flesschcn bedekt
was. Eerst sprak men over vader Gucrin.
Een der gasten meende dat men bet niet
te betreuren had, dal de oude eindelijk
zijn tijd had uitgediend, en de overigen
ronden geen reden om daartegen op tc ko
men. Vervolgens viel het gesprek op Pier
re, den beschermeling van den ouden Guc-
i.
Die bevalt mij minder, zeide dc werk
man, die zich minder loffelijk over den gc-
czan meesterknecht had uilgelaten ik
haat dien kerel.
Maar Robin, wal heeft hij u dan toch
misdaan
Wat hij mij misdaan heeft Wil ik u
ns zeggen, wat hij mij misdaan heeft
Welaan dan. hij bevalt mij niet, ik kan
hem niet lijden.
Maar gij weet toch wel, dat men. het een
ieder niet naar den zin kan maken. Pierre
is geen slecht kameraad, in het geheel
niet, en een duidelijk bewijs daarvan is,
dat het in dc ateliers niet aan vrienden ont
breekt.
Omdat hij een mouwveger is, een groot
spreker, waardoor dc overigen zich als wa
brood -en mijn 'theekannetje met gekookt
water te deelen met de ratten, die mijn
eenige. gezelschap uitmaakten.
Achtenveertig uur later werd ik weer
oorgeroepen. De ontberingen in dc cel
hadden mijn eetlust zoo opgewekt en dc
duisternis mijn ocgen dermate verblind,
dat ik niets anders zag dan een witbrood
dat cp den lessenaar van den rech'.er van
rstructie lag. Toen bedacht ik plotseling
da-t Sovjet-Rusland een communistisch
land is en dus nam ik een stuk van hei
brood af -en peuzelde dat smakelijk op.
Algemeene verbazing teekendc zich nf op
at gezichten- van de leden der Tsjeka. liet
as goed brood, dat als een bclconir.g vnor
goede gevangenen, op den lessenaar vnn
den rechter was geplaatst.
Daar ik nu mijn belooning vast bij voor
baat had genomen, maakte ik mij op om
,goed" te zijn.
Onder degenen, die naar mijne verkla
ringen- luisiterden, be-v-ond zich de schoon
ste vrouw, die ik lot nu toe in -geheel Rus
land gezien had. Zij was omstreeks dertig
jaar en had dat speciaal Russische blonde
t>pe, met een licht gebogen neus. Zooals
zi| daar zal, was zij hel type van onschuld.
Het was Simonowa, het hoofd van de
vreemdelingenafdceling der Tsjeka.
Toen de rechter van instructie mij nog
maals in het Duitsch vroeg, -of ik een spion
was, ontkende ik opnieuw en ik gag de gc
laalsuitdrukking van de schcone Simonowa
veranderenhaar oogen scholen vuur en
op naive wijze zeide zij in het Russisch
„Als hij het ons niet zegt, zullen we hem
moeten dooden."
Even later verzekerde mijn ondervrager
mij, dat ik binnen een -uur zou worden vrij
gelaten, indien ik er in wilde toestemmen
spion voer dc Tsjeka le worden-. Ik stemde
hierin zoo gretig toe, da-l ik de achterdocht
van Simonowa gaande maakte.
„En dan zult u dat natuurlijk aan de En
ge'sche missie medcdeelen," zcidc zij. Ik
gaf toe, dat ik dat zeer zeker zou doen.
Daarop verscheen als bij toovcrslag c?n sol
daat en voor dat ik 'het wist zal ik weer
in het hondenhok."
Den volgenden dag werd ik met nog der
lig andere gevangenen in de zwarte gevan
geniswagen naar de Bu-tirki-gevanganis ge
bracht. Ik werd ondergebracht in een groot
vertrek van ongeveer 20 bij 10 M. Langs
de wanden hingen 28 hangmatten, terwijl
twee gevangenen op de tafel meest en sla-
re domkoppen laten misleiden. O, ik laat
mij niets op den mouw speld an.... Die
mijnheer mcl zijn fijne manieren zou ens
de les willen lezen. Wie heeft dal van zijn
leven ooit .gehoord. Ik zal hem wel tens,
wanneer het te pas komt, met kracht -doen
gevoelen wat ilk van hem denk, een drei
gend gebaar en een woeslen blik voltooi
den den zin dezer woorden.
Ik, antwoordde een werkman, die- tot
nog toe gezwegen had, ik weet ni ts legen
Pierre in le brengen. Mij dunkt zelfs, dat
Robin zich zeer onrechtvaardig tegenover
hem uitlaat.
Gij trekt -dus partij voor hem viel de
ze hem in de rede.
Ja dat doe ik. Dat is mijn recht cn mijn
plicht ook.
Dan heb ik ongelijk gehad in uwe Ggen
woordigheid le spreken, Bovcr.
Ik wist niet, dat gij er co'k een waart
van zijn alooi.
Ik doe wat mij belieft boort gij dat.
Maar gij behoeft niet bang te wezen, dat
ik hem zal overbrengen, wat hier gezegd
wordt.
Wat zou mij dat kunnen schelen
Neen ik ben geen verklikker, maar
wansch wel voor mijn gevoelen ui', le ko-
Luislert goed kameraden, nu begint het
mooi te worden
Robin gij zijt jaloersch.
Jaloersch, i-k jaloersch cp mijnheer Pier
re riep Robin uit 'tevens in een luiden «ch.a
tcrlach uitbarstend.
Ja, gij zijt jaloersch, omdat gij nu r.-eds
tegemoet ziet dat Pierre meesterknecht
zal worden en dat u een leeüjkc snede
door den neus zijn.
Robins oogen schoten bliksemstralen.
Wordt vervolgd.
