NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Buitenlandsch Overzicht.
ZIJN ZOOI.
14e Jaargang-
Dinsdag 30 October 1023.
No 87.
WIERiNGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
ADVERTENT
Ni
BUREAU:
UITGEVER:
DINSDAG en VRIJDAG
Van 1—5 regels
0.50.
Hippol ytushoei Wicringea.
COPN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ABONNEMENTSPRIJS
Iedere regel meer
0.10.
TEL. INTERCOMM. Na 19.
per 3 maanden 0.85.
BINNENLAND.
DE VLOOTWET VERWORPEN.
Een schip gestrand, een baken in zee
dit acht de „Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant" ook op de Schipbreuk" van Vrijdag
toepasselijk.
Zoo er uit het gebeurde iets duide
lijk is, dan wel dit, dat de Kamer tegen
over het vraagstuk, dat zij in de laatste
weken te behandelen had, heel anders
geslaan zou hebben, indien het zijn ba
sis gevonden bad in eene sluitende be-
grootiing.
Op dit teeken zal dus, naar de begin
selen van ons staatsrecht, het schip van
staat in denaaste toekomst koers behoo
ren te houden. Hetgeen reeds in 1921
had moeten gebeuren hetgeen in 1922
opnieuw is verzuimd, zal thans met on
afwendbare noodzakelijkheid moeten
geschieden. Er zal een kabinet behooren
.te worden tot stand gebracht, dat in
bezuiniging" zoo niet zijn cenige, dan
toch zijn eerste en allervoornaamste
doel heeft.
Ontkend kan niet worden, dat de
taak van zulk een kabinet er in de laat
ste jaren niet gemakkelijk op is gewor
den. Ware twee en een half jaar gele
den een bezuinigings-cabinet opgetre
den, dan had de overgang van de ver
spilling naar het vcorzichlelijk beleid
geleidelijk kunnen plaats grijpen.
Dat de bezuiniging van boven af zal!
kunnen beginnen, vindt het Rotterdamsche
blad duidelijk.
Inkrimping van het aantal departe
menten: ligt voor de hand. Het is nu
geen tijd voor eene zoover doorgevoer
de specialisatie van departementen, als
wij hebben. Voor afzonderlijke departe
menten van Onderwij® en Arbeid ligt in
de naaste toekomst .geen voldoend, werk
terrein open. Zulke departementen
hetzelfde geldt natuurlijk voor een af
zonderlijk departement van Landbouw
verslinden sommen gelds, indien zi)
inderdaad, werk verrichten. Doen zij dit
niet en zij kunnen, neen zij mogen dit
thans niet doen, dan zijn zij op het oo-
genblik niet anders, dan valsche schijn,
vlaggen, die geen lading dekken.
Inkrimping van het getal departe-
m anten zal de samenstelling van het
kabinet iets vergemakkelijken.
Al waar het op het oogenblik op aan
komt zijn de personen, die van het ka
binet deel zullen uitmaken. Al wat ge-
ëischl wordt is slechts, dat bij het zoe
ken naar die mannen geen partij-over
wegingen zullen gelden. Voor bezuini
ging vindt e ll h kabinet, dat inderdaad
doorzet, in de Kamer eene meerderheia,
die het zal steunen. En zoo de Kamer
meerderheid dat op een kwaad oogen
blik, uit Joost weet welke politieke
overwegingen niet deed zou de tijd daar
zijn, om door kamerontbinding een be
roep op de kiezers te doen.
DE KABINETSCRISIS.
H. M. de Koningin heeft reeds Vrij
dagavond 'e halfnegen ten palelze den Mi
nister-President jhr. mr. Ruys de Bceren-
brouck ontvangen.
Nadat in de Tweede Kamer Vrijdagmid
dag de beslissing over de Vlootwet was
gevallen en dit nieuws buiten was bekend
geworden, waar veel nieuwsgierigen ston
den te wachten, werd dit druk besproken.
Velen bleven wachten op de Ministers en
Kamerleden die het gebouw verlieten.
In het gebouw der Tweede Kamer ble
ven vele Kamerleden der rechtsche partij
en nog bijeen. Ook de Ministers verlieten i
eerst later het Kamergebouw.
Van de wachtenden op het Binnenhof, I
■ck een kleine stoet naar het V-ölksge-
bouw op Ie Prinsegraoht. Vóór het gebouw
hield de Voorzitter van den Haagschen
Bcstuurdersbond, de heer v. Langen, een
toespraak, waarna men uiteen ging.
Van het Voliksgebouw werd de roode
vlag uitgestoken,.
DE CRISIS.
Het Ned. Correspondcntiebureau meldt:
De Koningin heeft in overweging geno
men de op 27 October 1923 ingediende
aanvrage om ontheffing uit hun ambt van
dc Ministers, en hun verzocht zich inmid
dels te willen blijven belasten met de be
handeling en .afdoening zoo mogelijk van
de loopende zaken,
MINISTER RUYS DE BEERENBROUCK.
Minister Ruys de Bccrenbroudk, die
voornemens was, zooals gemeld, te Roer
mond de RK. Landbouwschool te openen,
heeft bericht gezonden daaraan thans geen
gevolg te kunnen geven.
FEUILLETON.
Een Duitscher, die altijd droevig keek,
en de laatste jaren zelfs, met van hel hui
len uitgebrande oogen, ons voorbijsloop,
trad ons vorige week stralend tegemoet.
En wij verbaasden ons, want welk Duit
scher kan nu nog stralen van geluk
Toen het Duitschland voor den wind
ging en alle Duitschers zich op de bor»
sloegen, keek hij reeds droevig en zeide
,,Het gaat nooit goed. Dat loopt faliekant
mis
De oorlog, door vdlen met een achteraf
betreurd enthousiasme ingezet, kwam
man huilde en kloeg,,Je zult zien. We
zullen van een nog onbarmhartiger bok
droom en
De oorlog 'en de wapenstilstand werden
verloren de man sloop voorbij,,En het
wordt nog veel beroerder I ,,Je zult het
zien, Duitschland valt uiteen
De verschrikking.n van den vrede, eo
schandloosslcllingseilende deden zich gt
voelen. Iedereen verloor geduld en moed.
„Dat is allemaal niets" zei de sterk verma
gerde man, „het ergste moet nog .komen",
en hij strompelde over den weg.
Het lijdelijk verzet werd opgeheven,
dictatoren verhieven zich, Beieren zei het
Rijk den koop op, communisten en rechts-
radicalcn dreven een wig, en de separatis
ten riepen hun intusschen weer mislukken
de republiek uit, d.w.z. onechte separatis-
en snoepten den echten separisten de pri
meur van het uitroepen van een Rijnland-
sche republiek af. De Polts sprak, van au
tonomieOveral ter wereld spitste men
de ooren het kraakte in 't politieke bom-
ijs van Duitschland daar vlogen broeders,
broeders in de haren,de laatste acte
van de tragedie 1914-1924 zette inEn
ziedaar de man komt ons tegen, loopt
opgewekt, fluit een deuntje en glimlacht.
Stomverbaasd vragen wij„Ben je zestig
Waarom lach-jij
En hij antwoordt„Omdat ik gelijk heb
gekregen. Het komt alles uit, zooals ik het
voorzegd heb Duitschland stort in I" en
ai's een gelukkig mensch wandelt hij ver
der.
Zulke egotisten zijn er wel meer. Zij
.hebben het altijd en allang al geweten"
tls ze het niet van zich zelf hebben, aan
ontleenen zij hun wijsheid aan de „lessen
der historie"die zichzelf immers
voortdurend herhaalt.
Binnen 2 weken heeft Stresemann kans
gezien te verdrinken in een overstelpen
den vloed van gebeurtenissen.
Hij hief het lijdelijk verzet op (voor vijf
achtsten) het bleek een mislukking.
Hij trachtte tot onderhandeling te ko
men met Parijs het mislukte.
No. 30.
Bij kinderen, zoowel als bij menschen,
brengt het geluk dergelijke uitwerkselen
.te weeg. Wij zeiven waren de gelukkigste
stervelingen der schepping. Van 's morgens
tot 's avonds terwijl mijn man met dc els
.werkte zong hij uil volle borst a's den
nachtegaal. Ik was zoo overstelpt v.an.
vreugde dat ik er dronken van werd. Ik
weet niet wat moederliefde is, doch ik ge
loof niet dat een moeder meer liefde voor
haar kroost kan koesteren dan ik voor
mijne kleine Pierre in het harte droeg. Ik
dacht slechts aan hem, leefde alleen voor
hem.
De kleine noemde ons vader en moeder
Die izoete naam van moeder deed md)
dikwijls huiveren van geluk, en schonk mij
«ene onuitsprekelijke vreugde. 0, ik weet
niet of gij moeder zijt, madame, doch ik
verzeker u d.at er niets op aaide is, het
welk zoozeer het hart bekoren kan dan
he! lieve woordje moeder".
Op zekeren dag kwam een Landgenoot
van tr.ijn man ons bezoeken, 't Was wel 2
jaren geleden, dat wij hem niet meer had
den gezien.
Te Parijs verziclt men elkander zoo ge
makkelijk uit het oog. Deze vriend heette
Fabrice en 1 eelt thans nog.
Verwonderd keek hij ons aan, toen hij
dc kleine zag.
Mijn man en ik schoten in een gullen
lach.
't Is eer. verlaten kind dat wij aangeno
men hebben zeide hij tot Fabrice en deel
de die gansche geschiedenis mee.
0 riep eensklaps Fabrice uit, ik heb
den vader van den kleine jongen zeer goed
gekend. Pierre Ricard was een waar ban
diet. De schurk had een kind, en niemand
wist er iets van.
Vergist gij u niet Fabrice vroeg Che-
ron. Er loopen zoovele honden op straat
die Azor heeten.
Neen, neen, ik vergis .mij in 't geheel
niet, en het bewijs daarvan is dat ik dien
ellendeling op zekeren avond buiten de
barière aan de zijde van La Vilette ont
moet heb met een vrouw aan den arm. Hij
zeide mij, dat het zijne verloofde was, en
dat hij spoedig in den echt zou treden. De
kerel verzocht mij bij die gelegenheid.
Ik weet nu den naam van den straat
niet meer, maar wellicht w.«s het dezelfde,
dien de vrouw aan den politiecommissaris
heeft opgegeven. Wij waren overtuigd, dat
deze Pierre Ricard, die Fabrice gekend
bad. de vader van het kind was.
Gij kunt wel denken, dat wij hem aller
lei vragen stelden. Ziehier ongeveer
hij ons mededeelde
Pierre Ricard was een werkman, die
zijn stiel zeer goed kende hij had achter
eenvolgens schier in alle ateliers gewerkt
en overal was hij wegens wangedrag weg
gezonden. Hij verleidde de overige werk
lieden -en wendde, ben van hun plicht af.
De ongelukkige was a's een schurftig
s haap in een. kudde, en dergelijke wcrkli.
den kunnen de .patroons niet gebruiken
De bestellingen moeten op bepaalde dagen
geleverd worden, en wanneer de werklic-
Hij stelde een directoire in, en benoem
de dictatoriale commissarissen mislukkin
gen alle.
Hij kreeg een vol,nachts-wet het ding
moet nog op haar eerste successen wijzen.
Waar is Stresemann En wat voert hij
uit Waar bespeurt men zijn en Von Ka-
nitz's daadwerkelijk lenigen van de nooden
des volks Waar zijn de, voor den gewo
nen burger onbetaalbare, levensmiddelen
Waar is de geest, die honger en hongerop
roeren kalmeert Waar is de geest, die
communistische troebelwatervisschers be
dwingt Waar is de geest, die de onrust
stokers van rechts-militaire zijde tot stil
zwijgen imponeert Waar dc kracht, die
toont, dat eenheid en onverdeeldheid zeer
wel aan te gloeien zijn in een volk, vroe
ger berucht om zijn discipline en thans
aan alle zijden benard Waar de geest,
die de uiteenvalling van het Bismarcksche
rijk verhoedt Waar de stem, die het bui
tenland tot rede vermaant Waar het bui
ten-land, dat dan1 val van Duitschland ver
hoedt?.... Vraag er niet naar: slechts
den stapel der ellende ziet men, en Stre
semann gaat er achter schuil. Men hoort
de raven krassen lompen-Michel voelt
den dood.
Het Duitsche rijk valt uiteen. En indien
het nu niet uiteen valt, doet het dat bin
nenkort. Het ontbindingsproces is ingetre
den. Naar buiten en naar binmen rol het
weg. Met de handen in de schoot ziet de
wereld *oedeels tevreden, deels ontzit,
deels onverschillig.
Waar het herstelprobleem met angst cn
beven beschouwd wordt?.. In Engeland!
Smuts de Bocren-premier, die al zoo i»
eiangrijke rol speelde bij de vredesconfe
rentie van Versailles, heeft voor Baldwin
Cu*-?on gesproken. Hij, als Dominion
premier, kreeg de gelegenheid op de rijks
conferentie te Londen, en Poincaré
weet weer 'ns, dat hij voortaan achter den
glimlach van Baldwin en Curzon iets an
ders heelt te zoeken dan onverdeeld an
bijval.
Sr.iuts dan heeft in ronde woorden ge
zeg cl „Weg met de Engelsche lijdelijk
heid. Baldwin, beleg een conferentie voor
alle landen, die belang hebben bij het h:r
steil en ploeg het vraagstuk om. Steun
den schuldenaar Duitischland moreel. Ver
jaag de schaduw der dr vgende Europee-
sche ruir eering. Als Dui'fthland zich rus
sificeert valt de wereld d;ep weg. Veroor
den ongestoord op hun draai konden gaan,
dan zou hel er dikwijls aardig uitzien. En
gaan .do arbeiders naar de kroeg inplaals
van te werken, dan is er spoedig nood in
huis, de vrouw weent en de kinderen
schreeuwen.
Pierre Ricard was een luiaard, een dron
kenlap, die voor niets deugdenergens
kon hij dan ook werk krijgen. Dat was
waarschijnlijk juist wat hij verlangde. Wat
deed hij nu om den mond open te houden
't Is gemakkelijk te raden. Hij bezocht de
bals en allerlei slechte plaatsen, waar de
jonge man bedorven wordt.
Van welke vrouw hij het arme kind had
hebben wij nooit gewetem
Louisc luisterde met schijnbare kalmte,
doch in haar hart woedde een vreeselijke
storm.
Heeft de heer Fabrice u nooit gezegd,
met wie hij getrouwd was
Hij heeft er ons wel ooit van gesproken
als van een los gerucht. Maar het schepsel
dat hem wilde, zal ook wel van het la
ste allooi zijn geweest.
Aan Louise's mond ontsnapte een bitte
re zucht.
Gij zijt ook van mijn gedachte, niet
waar vroeg moeder Cheron.
Er liep Louise een ijskoude rilling over
de ledematen.
Ziedaar dan, hoe wij vernomen hebben,
wat dc commissaris van politie niet te. we
ton kreeg. Natuurlijk hebben wij het niet
over de daken uitgebazuind, maar het ge
heel voor. ons alleen gehouden.
Door Fabrice hebban wij ook tien jaar
later vernomen, dat Pierre Ricard tot ik
weet niet hoeveel jaren dwangarbeid ver
deel ronduit Poncaré's p: l:!it-k \%A
Frankrijk dc herinncirng op aan betu.
tradities dan de Clemcncislische. F.n gj
Amerika „Kant uw taak."
Baldwin sprak na Smuts te Plymouii
Een schuchtere echo. Maar loch een cel:
Ai eij sluwe zoon van Holland, gij
die uw voortrekkersbloed gewaagd Ik.
tegen Zoeloc's, Engelschen, cn de Engci-
sche zaak een wereldzaak maakte aan lu
Europeesche front, gij Smuts de Ee-rste d-
Sluwe,
Er gaan stemmen op in Engeland, om b
noemd te krijgen tot minister van buiten -
landsche zaken voor het gansche Brilsci
wereldrijk.
Mocht het ooit zoover komen, dal uw
Oud-Hollandschc bloed te rade mocht
gaan met de tallooze problemen van h.'
Britsche Empirium „Ken dan uw taak.'
En hiermede besluit deze.... poging Ut
overzicht, na nog vermeld te hebben, d;:t
er op den Balkan weer eens een r< voluli
tje was in Zuid-Griekenland muitten de
soldaten tegen.... 't revolutionnaire c<-. i
té dat verleden jaar, door Konst-antijn
verjagen, aan het bewind kwam cn bleef.
Metaxas heet de rebellenleider. Mi -
schien is hij voor a.s. Zaterdag al gehan
gen de Balkan zou de Balkan niet zijn.
als het anders liep.
GEMENGD NIEU'7";
DE DURE EEREWACIIT.
Door den kade«-landslorm l e AmsL.
dam werd bij het jongste bezoek van II..V.
de Koningin aldaar (bij de jubileumfeesten
op verzoek toegestaan een «erewacht
betrekken aan het paleis op den Dam.
Na afloop daarvan werd voor verstrek
te voeding aan het personeel van di
wacht een: nota ingezonden van., 265, L>
De minister van Oorlog heelt toestem
ming verleend tot het brengen van d..
bedrag en laste van het departement va.;
Oorlog, doch schrijft bij het verleenen v:
die machtiging
„Ten aanzien van dc verstrekkingc
een ik te moeten, opmerken dat de.,
zeer duur geweest zijn aan een meer lu
xueuze verstrekking dan gewoonlijk aan
militairen plaats heeft.
Indien in de toekomst weder een ve -
zoek wordt gedaan tot het betrekken va.i
een eerewacht of paleiswacht, z-il bij li.
erzoek tevens verme'd moeten worden
oordeeld. Maar dat is nu meer dan genoeg
over dien ellendeling, van wien wij na dien
tijd nooit meer hebben hoor en spreken.
Onze kleine Pierre groeide flink op,
werd sterk an bijzonder lief. Zijn verstand
ook ontwikkelde zich voorspoedig.
Hij leert zeer gemakkelijk, zeide dik
wijls zijn onderwijzvreskon hij naar
school blijven gaan, dan ware gemakkelijk
een geleerde van hem te maken.
Hadden wij dc middelen daartoe gehad,
dan zonden wij hem naar het college Ka
rei de Groot e gezonden hebben en dan
naar de nijverheidsschool, en hij zou tegen
woordig een bekwaam ingenieur zijn. Hij
ging echter ook niet naar de armenschool,
doch naar 'n inrichting voor bela'ende leer
lingen, waar wij eerst vijf, dan zeven en
eindelijk negen franken per maand te stor
t2n hadden. Meer konden wij niet doen.
Pierre wist echter tooh zeeveel voordeel
to trekken, uit de lessen die hij ontving,
dal hij tegenwoordig toch voor een geleerd
man kon doorgaan. Maar hij heeft zich ook
wat moeite gegeven. Hij heeft steeds zeer
ijverig gestudeerd en daarmede gaal hij
thans neg voort Bijna alles wat hij kent,
heeft hij geheel alleen geleerd.
Toen hij veertien jaar was zeide hij ons:
Ik zou wel een stiel willen leeren.
Welken stiel vroeg hem Cheron.
Ik zou wel slotenmaker willen worden.
Het kind bad daar dikwijls van hooren
spreken door een braaf werkman Guerin
genaamd, dje wel. eens bij. ons kwam 'en be
paalde geestdrift had voor zijn ambacht.
Cheron trok wdl c2n bedenkelijk gezicht
hij zou Pierre zoo gaarne een minder zwa-
ren en fijneren stiel hebben iicn \ticzeni
zooals graveur op metalen, juwelier, Ictt.
zetter of horlogemaker doch hel kin
bleef bij zijn gedachte en wij zonden d:n
jongan naar een slotenmaker.
Op het einde der eerste zes maanden
begon hij reeds wat te verdienen cn na 1
jaren zeide ons zijn patroon
Pierre is mijn beste werkman geworden
Korten tijd daarna verkocht deze slot:
maker, na fortuin gemaakt te hebben, z:
huis en zijne ateliers. Zijn opvolger, e.c
lomp, zelfs een onbeschoft man, bev
Pierre in 't geheel niet en de jonge mr i
vertrok.
Mijn arme man was intusschen geslo
ven, en nu was Pierre zender werk gehii
kig hadden wij ecnigc spaarpenning,
maar die zijn spoedig uitgegeven, wanne:
er niet verdiend wordt.
De heer Guerin, van wien ik u reeds
sproken heb, de goede man, die n g
s'echis korte dagen geleden begraven
vernam Hoe dat weet ik niet dal Pi v
re zonder werk was. Op zekeren morgen
'kwam hij den jongen halen en nam he
mede Toen deze 's avonds thuis kwa:a,
was hij zeer opgeruimd en zeide
Ik heb vandaag gewerkt bij den he r
Corbon waar Guerin meesterknecht
Toen de patroon gezien heeft, wat ik kan,
heeft hij mij onmiddcl'ijk zes franken r
dag toegezegd. Het huis van Corbnn is
dor voornaamste van geheel Parijs. Nu
ben "wij niets meer te vreezen.
Hij vergistte zich ninet sinds dien d
is hij nooit meer zender werk geweest,
in den beginne zes cn zeven francs
diend le hebben verdiend hij cr nu neger.,
Wordt vervolgd
