No 85.
WIERINGEN EN OMSTREKEN
3 cl cl{<2 u aa
SDITH
o) a G a fi
15e Jaargang.
Vrijdag 24 October 1924.
WIERINGER. COURANT
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolylushoef Wieringen.
Telef. Intercomm. No. 19.
ANNA PAULOWNA.
De Centrale Bond van Trans
portarbeiders liicld Zondagmid
dag in Veerburg eene vergadering
De heer K. Keuris opende de
vergadering met een hartelijk wel
kom aan de naar omstandighe
den vrij talrijke opkomst. Verder
deelt spr. mede, dat de heer Van
Krieken, die op de agenda is aan
gemeld, als hier mede te zullen
verschijnen, ditmaal verhinderd
is. De lieer Laan zal daar straks
wel een en ander over mededee
lcn.
De heer Laan, die hierna het
noord verkrijgt, deelt als reden
van verhindering der aanwezig
heid dos liceren Van Krieken me
de, dat cene staking in de binnen
beurtvaart uitgebroken, dezen
Hoofdbestuurder naar Zwolle
beeft geroepen. Daarna overgaan
dé naar het punt dat hier heden
in behandeling zal moeten komen,
"deelt., spr. mede, dat, waar het
thans in werking zijnde contract
met 31 December afloopt, e*i de
opzegging daarvan dus voor 1 No
vember dient te geschieden, de
'Centrale Bond zich voor de nood
zaak ziet geplaatst, om op de ver
schillende plaatsen waar hare
leden werkzaam zijn, met deze
vergaderingen te beleggen, teiiem
do over voortzetting of opzegging
van liet contract overleg te ple
gen.
De levensomstandigheden zijn
n.1. weer aanzienlijk verzwaard.
De prijzen van vele levensbenoo-
digdhoden bewegen zich voortdu
rend in stijgenden lijn. Spr. geeft,
hiervan eenige voorheelden.
Spr. herinnert aan 'n staat, in
dertijd door den Centralen Bond
opgemaakt, welke de verschillen
de noodzakelijke uitgaven voor
ren middelmatig gezin bevatte.
(Spr. kan wel zeggen, dat hierop
verschillende kleine uitgaven, die
toch ook werkelijk zijn, nog ont
braken) met welken staat bewe
zen werd. dat een loon van 30
por week voor de richtige functi-
orieering van bet. gezin nóodig is.
Bedoelde staat werd toen aan dei
a. Den Breejen en Van den Bout
voorgelegd, die zich er echter af-
ktc met de opmerking „Wat
heb ik daarmee te maken 7 Ik
ken verschillende arbeiders, die]
mot. 16 en 18 per week toe moe
ten en die leven toch ook. Er is
nog niet een van honger doodge
gaan. Zóó oordeelen de werkge
vers over u. Gij daarentegen hebt
voor uwe eigen belangen op te
komen.
Ook op Wieringen, waar de eer
ste jaren vele werken zullen
plaats hebben, dient zulk een af
lezing te komen.
Vele Wioringers toch, die voor
heen visschcrs waren, zijn thans
transportarbeiders geworden
^open tot heden ongeorganiseerd
rond. Deze menschen behooren in
Ie organisatie..
Een stem uit de vergadering
Zo zijn er niet toegankelijk vook
De beer Laftn Ieder is toegan
kelijk voor organisatie. Daar zon
Ier zijn deze menschen een duur
zanm gevaar voor hunne mede
arbeiders. De werkgevers houden
steeds rekening met de kracht,
welke de organisatie kan ontwik
kelen. Wanneer bun dat onder
le oogen wordt gebracht, komen
ook de Wieringers wel. Niet de
verzekering bij werkloosheid
moet de drijfveer zijn tot toetre
ding, doch liet groote belang in de
organisatie zélf gelegen, moet de
arbeiders tot. ons brengen. Dat
toch is bet belangrijkste. Wan
neer een organisatie zwak staat,
nemen de werknemers het in den
el niet zoo nauw met de nale
ving der arbeidsovereenkomst.
Het schandelijk aantal overuren
hiervan dan ook mede een ge
volg. De arbeiders zijn te gemak
kelijk op dat gebied. Heden gaat
deze, morgen weer ander tot lan
goren arbeid over, zoodat dit ten
slotte over de geheele linie ge
beurt.. Tot lieden is de Centrale
Bond daarover te voldoende inge
licht. Spr. is er van overtuigd, dat
bet. scheidsgerecht heel wat con
flicten, op de Zuiderzeewerken
voorgekomen, bad kunnen be-
Cen
waarborg
voer do
kwaliteit.
FEUILLETON.
No. 11.
Twee mannen, gebouwd als
Herculessen, lagen midden op
den vloer uitgestrekt, en sche
nen te slapen. De verschijning
der gravin deed hen slechts de
ccgon even openen.
Die twee mannen waren de
invdeve Russische bedienden van
haar, die vroeger prinses Olga
was. De een heette Rudiow, de
andere Tongaref. Evenals Peter
Valenski, waren zij hun meeste
res met hart en ziel verknocht.
Rudiow, Tougaref, op sprak
de gravin, tot hen in hun moeder
taal het woord richtende.
Als door een veer in beweging
gebracht sprongen de mannen o-
vereind.
Het oogenblik is gekomen, her
nam mevrouw De Soleure Je
zult gaan uitvoeren wat ik je
gezegd heb.
Rudiow nam van een tafel twee
dieven lantaarntje®. die hij open
deed, terwijl zijn kameraad een
lucifer liet ontvlammen.
Toon dit gedaan was, nam elk
der mannen een licht in de liand
en verlieten zii de kamer zonder
een woord te hebben gekikt en
slopen stil als schimmen door de
lange gangen van het kasteel.
Een oogenblik daarna verkond
slechten in voor de arbeiders gun
st.igen zin, indien het slechts daar
voor aangezocht was.
Hierna komt spr, weder op het
thans loopende contract terug en
adviseert de vergadering nog
maals tot opzegging daarvan over
te gaan. (Luid applaus.)
Een der aanwezigen komt te
rug op de voorgenomen organisa
tie der Wieringertransportarbei-
ders. Spr. meent wel eens te heb
ben gehoord, dat er voor enkele
laren terug, toen de werken te
Den Oever aanvingen en daar ook
reeds een afdeeling van den
Transportarbeidersbond was op-
ericht, door oen der toenmalige
bestuurders handelingen zijn ge-
nleegd, die niet precies door den
beugel konden. Spr. heeft straks
aeroepen, „ze zijn er niet toegan
kolijk voor" en dat is ook tendee
'e bet geval. Is het door spr. opge
vangen gerucht waar, dan maakt
"ulks de toegankelijkheid er niet
beter op. Spr. hoopt echter, dat
'orh alles in het werk zal worden
"•esteld om ook daar weer een al
loding op te richten.
Een ander dringt er op aan,
dat geen nieuw contract meer zal
worden aanvaard beneden een
'oonhasis van 30. (Blijkens den
'teun. welke 't. voorstel in.de ver
de een licht gedruiscli, hetwelk
zij boven haar hoofd hoorde, aan
de oude gravin, dat Peter Valens
ki teruggekomen was.
Nog twee bf drie minuten en
haar zoon zou verschijnen.
Bevend, met stralende oogen
stond zij te wachten, terwijl zij
de zwarte kant, waarmede het
lijf van haar japon opgemaakt
was, verfrommelde en verscheur
de.
Eensklaps kwam het geluid dei-
zware poortbei de diepe nachte
lijke. stilte verstoren. De klank
drong in alle hoeken en vertrek
ken van het kasteel door en deed
al degenen, die sliepen, uit den
slaap wakker springen.
De oude gravin hijgde naar a-
dem. Dikke zweetdroppel en pa
velden op haar voorhoofd. Zij kon
haar* ontroering niet bedwingen
en als begaven haar eensklaps
haar krachten, liet zij zich op
een stoel nedervallen.
Op den eersten klank de r bel
was gravin Raymonde, meer ver
rost dan verschrikt, naar een dei-
venster geijld. Zij ontsloot het
raam, schsoof daarop even dc lat
ies van de zonneblinden van el
kander om naar buiten te kun
nen zien.
Tn dien tijd had .Ta eau os Ver
nier uit voorzichtigheid de roos
kleurige waskaars uitgeblazen.
Toen bij dien voorzorgsmaatregel
genomen bad, ging bij aan bet
venster, bij de jonge vrouw staan.
Wat is er toch aan de liand 7
gadering ondervindt, zijn meerde
re leden hot mot dezen voorstel
ler eens.)
De lieer Laan, de verschillende
ilebatters beantwoordende, zegt,
:lat de indertijd op Wieringen be
staande afdeeling van den Trans
portarbeidersbond voornamelijk
gestruikeld is over den weinigen
teun, daarbij van den Gemeen
teraad ondervonden. Deze toch
'orwierp bij herhaling een voor
tel tot bijdrage in de werkloos
heidsverzekering, waardoor de
menschen, buiten werk rakende,
eeheel zonder inkomsten kwamen
e staan. Overigens zijn de Wie
vingers werkelijk niet bijzonder
organisatorisch aangelegd. Ilun
vroegere werkkring (bijna allen
zijn voorheen visschcrs geweest,
waren dus in de uitoefening van
hunne werkzaamheden geheel op
zichzelf aangewezen) oefent daar
op natuurlijk uog steeds invloed.
Wij dienen er echter voor te zor
gen, dat hunne ideeën inzake het
organisatieleven worden verhel
derd. Aan de menschen zefl is
dan de taak de ideeën in den ge
meenteraad te wijzigen. Spr. wan
hoopt er niet aan, als er slechts
mkele vortrouwensmenschen ge
noden kunnen worden, dat ook
o Wieringen zeer spoedig actief
'al kunnen worden opgetreden.
Wat betreft de voorgestelde
'oonbasis van 30 voor de laagst
betaalde vakken, die zou neerko
men op een loonsverhooging van
ol. m. 35 pet. (het minimum loon
voor dokknechts enz., is thans
22,50). Do voorsteller hiervan zal
begrijpen, dat de Centrale Bond
slechts na overleg met alle afdee
'ingen en rekening houdende met
de positie, welke hij in het bedrijf
inneemt., kan bepalen, welke loon
aisch hij den werkgever zal stel
len.
Tot stemming overgaande, blijkt
do vergadering algemeen voor op
beffing van het thans geldende
contract te zijn, met bereidver
klaring om over een nieuw con
tract over 1925 te beraadslagen,
waarbij aan het. Bondsbestuur
wordt, overgelaten de loonhasi:
vroeg hij haar op zachten toon.
Ik weet het niet, ik zie nog
niets, antwoordde zij.
't Is toch wel aan het hek dat
men gescheld heeft 7
Ja. En ik vraag mij zelf af,
wie op zulk een uur hier kan ko
men.
Raymonde, als het je man
eens wras
Hoe kom je daaraan 7 Vol
gens zijn brief, dien ik gisteren
kreeg, moet hij niet voor acht of
tien dagen thuiskomen.
Luister, Raymonde. Als ik
mij niet bedrieg, boor ik geraas
van een rijtuig.
Met dat al is het heel vreemd
Wie kan toch die bezoeker zijn.
die in hot holle van den nacht,
komt 7
Tn de woning van den portier
Mnks van het hek, was licht ge
komen.
Eindelijk opende de portier
zijn deur en liep, altoos brommen
de, naar het hek.
Wie heeft daar gescheld 7
vroeg hij op barsehen toon.
Ik, antwoordde een mannen
stem aan de andere zijde van bet.
bek.
Daar hij waarschijnlijk nog niet
geheel wakker was, herkende de
portier de stem, die hem ant
woordde niet.
Ik sprak hij. wie ik
.Te meester, Guibert.Kom
een beetie vlug. Je hebt. me lang
genoeg laten wachten. Doe toch
open.
\T>or een zoodanig contract voor-
loopig vaststellen wanneer allo,
bij het bedrijf betrokken afdeeliu-
gen daarover zijn gehoord. Na
tuurlijk blijft de bekrachtiging
of nietig-ycrklaring aan de leden.
Voordat tot sluiting wordt over
gegaan, vraagt nog een der leden
waarom niet te Van Ewijcksluis
wordt vergaderd. Z.i. zal het ge
makkelijker vallen, de nog onge-
rganiseerden daar ter vergade
ring te krijgen, dan wanneer men
steeds naar Kleine Sluis moet.
De heer Laan deelt mede. dat
het vergaderen te Kleine Sluis op
verzoek van verschillende leden
is gescheid, welke opkwamen te
gen bet verstoren der vergaderin
gen te Van Ewijcksluis dooi- be
schonken polderjongens, Meent
men echter, dat in 't vervolg weer
te yjjfo' Ewijcksluis vergaderd
moet worden, dan is dat spr. des
tg-liever.
De voorzitter en meerderen uit
ie vergadering meenen, dat voort
ion wel weer te Van Ewijcksluis
vergaderd kan worden. De ruwste
elementen schijnen vertrokken te
rijn. ITet is den laatsten tijd al
thans veel kalmer geworden.
Hierop wordt besloten, in het
vervolg weer te Van Ewijcksluis
e vergaderen. Hierna sluiting.
GEMENGD NIEUWS
Gewetensgeld.
Bij eenige rijksontvangers is
•ilim 6000 ingekomen wegens
te weinig betaalde belasting.
Een zonderling geval.
Dinsdagmiddag werd dooi* oen
voorbijganger op den Tilburg-
-chen weg nabij Dorst een auto
aangetroffen, welke gedeeltelijk
was vernield, rn de auto bevon
den zich een heer en dame, die
rustig lagen te slapen.
Hoed doorzeefd.
De jachtopziener Weiten te
Vlierden, die .Maandagavond in
bet jachtveld aldaar een tweetal
wildstroopers achternnzat. werd
laarbij door een hunner mot een
Hemel is het mogelijk riep
de oude nu geheel ontwaakt uitt
De graaf, het is de graaf Maar
ik heb de sleutels niet bij me. O,
neem liet mij niet kwalijk, ik ga
ze halen.
Gravin Raymonde en Jacques
Vernier hadden alles verstaan,
Beiden sprongen achteruit, door
?cn onbeschrijfclijken schrik
vervallen.
Hij, mijn man, sprak de jon
ge vrouw een door ontroering ver
tikte stem.
Maar het w as slechts een kort
oogenblik van verrassing en ont
zetting. Raymonde behoorde niet
♦ot de vrouwen, die gemakkelijk
bet hoofd kwijtraken tegenover
een meer of minder wezenlijk ge
vaar. Zij was zich volkomen be
wust van den gevaarlijken toe
stand, waarin zij zich bevond.
Men moest daaruit geraken. Dit
leek haar trouwens niet moeilijk.
TToe jong ook, was Raymonde een
kloeke vrouw, altoos opgewassen
*"!ren de omstandigheden.
Voor kuiperijen geboren, tuk
^p avonturen, vond zij het mis
schien niet onaangenaam den
strijd mot gevaar aan te binden.
Daarbij scheen dat, wat zich
thans opdeed, haar niet zoo ge
heel geducht, toe. Zij had dus
spoedig haar tegenwoordigheid
van geest, haar koelbloedigheid
teruggekregen.
Jacoues, steek je kaars weer
aan, gelastte zij.
En terwijl de jachtopziener zich
haastte aan het bevel te gehoorza
'Ben, ging de jonge vrouw zacht
jes, zonder gerucht, de zonneblin
den en het venster weder slui-
Jacques Vernier zag zeer bleek.
Ontsteltenis stond op zijn gelaat
te lezen.
Men zou zeggen, dat je bang
waart.
Neen, maar
Je beeft.
Dat is, dunkt me, vrij natuur
lijk.
Zij trok de schouders op.
Welnu, waar sta je op te
wachten hernam zij. Spoedig,
baast je, pak je weg. Je hebt geen
unuut te verliezen, want. «Ie
raaf zal wel aanstonds hier ko
nen..
Je zult toch wel niet willen,
leuk ik, dat hij je in mijn kamer
inilt 7 Ga dan toch, ga dan toch
poedig. .Te kent den weg en je
uit niemand in de gang noch op
le trap tegenkomen.
De jachtopziener verwijderde
ieh snel.
Raymonde bleef in haar kamer,
Moot de deur toe, nam haar was
kaars en begaf zich in allerijl naar
N ar kleedkamer.
TTof geheele personeel was thans
op do been. Men vernam geen
woord. Maar alles was in bewe
ging men liep heen en weder.
Deuren gingen open en werden
dicht gedaan. Boven, beneden.
nr> de portalen en trappen weer
klonk bet geluid van voetstappen.
Wordt vervolgd
