NIEUWS- EN ADVERTÉNTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
lóe Jaargang-
Dinsdag 22 September 1925.
No. 7ó
WIERINGER COURANT
UITGEVER
i»ORN J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.T0.
BUREAU:
Hippolytushoef Wierinysa.
Telef. lntercomm. No. 19.
Parlementaire Kroniek.
Het spel kan beginnen
Verleden week Dinsdag is do
parlementaire motor op bet. Haaf
sche Binnenbol' weer óp gang ge
bracht.
Dien dag heelt Die ITagbe weer
beleefd het jaarlijksclio y,feest"
van de opening der Staten Gene -
raai. Vergeleken bij de groote sta
tie der openingsplechtigheid in
de vóór-oorlogsjaren is de wijze
waarop zulks thans geschiedt veel
vereenvoudigd. Maar dit belet
nid, dat de plechtigheid nog steeds
ais weleer duizenden en dulzen -
den menschen op de heen brengt,
die zich in dichte rijen verdringen'
om toch maar vooral „de gouden
köets" te zien, waarin Koningin en
Prins Zich van het Paleis naar d;
Ridderzaal begeven.
De voorlezing van de Troonre
de werd beantwoord meteen „leve
de Koningin Evenals vorige ja
ren was ook thans de heer Duy-
maer van Twist, haantje de voorste
om dit „hoch" in te zetten.
De toon van de Troonrede is min
der somber dan verleden jaar,
al loopt er ook nu een lijn door dat
groote zuinigheid geboden blijft,
teneinde hel budget sluitend te
houden.
Woensdagmiddag vergaderde
ons Lagerhuis. Daar beleefde men
hei hoogst zeldzame feit, dat alle
honderd afgevaardigden op het
appél waren verschenen, waardoor
het mogelijk was een algemeen
overzicht te krijgen van onze. nieu
we Volksvertegenwoordiging. Vijf
Ministers, die tot. voor kort achter
de groene tafel troonden, zijn ver
huisd naar de groene bankjes, n.1.
de herren Ruvs, Heemskerk, Van
Dijk, Aaiberse en Dc Visser. De ee-
nigc communist, de heer L. dc Vis
ser, zit op de plaats, vanwaar de
sowjot-hoofdman Wijnkoop gedu-
FEUILLETON.
No. 4.
De'barones vreesde, dat de dok
ter zich vergist had en haar doch-
ter ook getroffen \v.as.
Hieromtrent was zij nog niet
volkomen gerust en haar hart
kromp ineen hij de gedachte aan
de smart., die zich van het ongeluk
kige kind zou meestér maken, als
zij tot, zichzelvc kwam en den on-
herstelbaren slag vernam.
Zij verlangde naar het oogenblik
dat. het meisje ziu ontwaken uit
de bezwijming, de oogen zou op
slaan, en tegelijker tijd zag zij er
vreeselijk tegen op, want als .het
bewustzijn terugkeerde, ais Chris
tine begreep wat er gebeurd was,
zou het ongelukkige kind tegelij -
-kertijd weten, dat zij slechts in
het. leven teruggekeerd w'as om tc
lijden.
Do barones wist hoezeer Chris-
tine "Kuil beminde.
Terwijl mevrouw de Méziere ge
heel verdiept, was in smartelijke
gedachten, fluisterde de dame, die
de ongelukkige bruid steunde
Zij heeft, zich bewogen.
Mijn dochter, zeide mevrouw
de Méziere, ik hen het., uw moeder.
Herkent ge mij
Christine opende de oogen.
Het park was nog geheel ver -
licht. Zij zag verwonderd en
scheen zich iets tc herinneren van
hetgeen er gebeurd was.
Haar lippen prevelden den naam
Paul
En zij richtte zich halverwege op
Hij is daar, zei de moeder, ge
rende, de laatste jaren het Bolsje
wistische Evangelie predikte. De
Sociaal-democraat Stenhuis heeit
in zijn bankje tot huurman den
plattelander Braat.
En zoo rondkijkend ontdekt men
zoowel rechts als links verschillen
de nieuwe gezichten, hetgeen och
ter niet wegneemt, dat. de hoofd -
toon van den politieleen lappende
ken zwart en rood is gebleven.
Woensdagmiddag' werden de
honderd dames en heeren beëe-
digd. 'En dit gaf al aanstonds aan
leiding tot een klein heibeltje.
Toen namelijk de- heer Ketelaar
namens de Commissie voor onder
zoek van de geloofsbrieven had
gerapporteerd, vroeg de nieuwe
aanvoerder van de sociaal-demo
cratische Kamer-fractie de heer
Albarda of de Commissie aan
dacht, had geschonken aan het ar
tikel van den heer Watjes, gewe
zen secretaris van' een Groning-
sche afdeeling van Braat's platte
landerspartij, welk artikel dc be
schuldiging behelst, dat gegadig
den voor plaatsing op de candiida-
tenlijst van die partij zoo'n plaats
je moeten koopen voor prijzen,
varieerende van 25 tot 1000 en
dat voor het geval dat een candi-
daat gekozen mocht worden, hij
óuO moet storten bij den heer
Braat, natuurlijk voor de partijkas
zooals de heèr Albarda begreep.
Maar desniettemin meende de
heer Albarda, dat indien dit schar
reien met klinkende munt juist is,
hot voor den heer Braat niet mo
gelijk was den zuiverheidseed af
te leggen, omdat bij dien eed niet
gedoogd wordt., dat er bij de ve ■-
kiezing wordt betaald of gekocht.
De heer Ketelaar deelde mede,
dat het courantenbericht voor de
Commissie geen voldoende reden
was geweest om ten aanzien van
den heer Braat tot een afwijzend
advies bij de Kamer tc komen. De
MARKTOVERZICHT.
Als gevolg van de aanhoudende
regens is er daar liet gcheele land
een groote afzet, van weidevec he-
gonnen. .Tammer, wis het groot -
zult hem dadelijk zien.
Thans richtte zich het meisje ge
heel op en met verwilderde oogen
keek zij om zich heen. Zij scheen
zich af te vragen, wat er met haar
gebeurd was en waarom de dames
bij haar stonden.
Zij keek liaai' moeder aan, wier
gelaat nat was van tranen, en een
hevige schok doortrilde haar li
chaam. Zij „begon zich het gebeur
de te herinneren en vroeg op den
toon eener krankzinnige
Paul, waar is Paul
Plotseling viel liaar oog op de
roode vlekken van haar japon. Zij
slaakte een vreeselijken kreet, die
tot den uitersten hoek van het
park gehoord moest worden.
Haar moeder nam haar in de ar
men en zeide smpekend
Mijn kind
Zij trachtte haar tot kalmte te.
brengen en het vreeselijke toon oei-
uit haar gedachten to verdrijven,
maar Christine luisterde niet.
Zij rukte zich los uit de armen
harer moeder en die der vriendin
nen en snelde in de richting van
het kasteel, met den kreet
Paul Ik wil Paul zien
Thans herinnerde zij zich alles,
en hef was alsof zij het schot hoor
de en zij den jongeman opnieuw
aan haar zijde zag neerstorten.
Waar was hij Was hij dood
Voortdurend Paul roepende, liep
zij zoo hard dat haar moeder en
de andere dames haar niet. kondon
inhalen. Hiigend en geheel buiten
adem bereikte zij het. kasteel. Met
loshangende haren en angstig sta
rende oogen maakte zij volkomen
den indruk van oen krankzinnig -.
Op den drempel van den hoofd
ingang stuitte zij op oenigo gasten,
die fluisterend met elkander ston
den te praten. Toen deze haar her
heer Ketelaar voegde er aan lu
dat. de heer Braat tenslotte zei'
maar moet weten.of hij den zuive-
yingseed wil afleggen.
Nu, in dit opzicht heeft dc heer
Braat. die het: bericht onjuist
noemde, terwijl hij overigens voiul
dat men toch voorzichtig moe;,
zijn met. „dat blad" de Kam c v
niet in twijfel gelaten. Met stem -
verheffing heelt hij evenals aiie
leden van de rechter en eenige
„linksche" heeren den eed afge
legd.
Als eerste bezigheid zagen zij
zich geplaatst voor her opmaken
van de. nominatie voor het voor
zitterschap.
Reeds bij de eerste stemming
bleek, dat van samengaan der
coalitie-partijen voor hot aanwij
zen van den man, dien emn op dco
bok wilde zien plaats nemen, geen
sprake was.
De Katholieken kwamen met
hun Ruys de Beerenbrouck en de
Christelijkeri met dr. De Visser.
Laatstgenoemde moest echter de
vlag strijken, want bij de tweede
vrije stemming behaalde do heer
Ruys, die blijkbaar steun kreeg
van sociaal-democratische zijde,
•met 61 van de 100 uitgebrachte
stemmen de overwinning. Hij
kwam dus aan het. hoofd te staan
van het lijstje, dat Donderdag aan
H. M. de Koningin werd aangebo
den. En hot innemen van zoo'n
eereplaats staat natuurlijk galij!;
met een benoeming tot Kamer -
praeses.
Tweede candidaat werd dr. De
Visser en derde candidaat de heer
Schaper.
ste deel van deze "-groote aanvoe
ren van minder goede kwaliteit,
zoodat. ze op de markt door de sla
s, die alleen le kw. kunïien ge
bruiken, voorbij geloopeu werd,
wat. op dc prijzijn een ongunstigen
•invloed had. Daar stand weer
tegenover, dat de beste koeier bij
na overal in prijs toenamen, wal
uit de marktberichten van veie he
kende plaatsen blijkt. Zoo betaal
dc Amsterdam voor goed eachter-
voeten 1,30 a 1,35 Den Haag
voor le kw. 1,28 Den Bosch
1,15 a 1,25 Arnhem 1,30 Dord-
rech tot, 1,35.
Te SCHA GEN gold Donderdag
le kw. 1,20 a 1,24. ij hadden,
iets hooger verwacht;, doch den
grooten aanvoer, er waren 115
vette koeien, drukte de prijzen,
zoodat de prijs iets beneden de ver
wachting bleef. 2e kw. 1,12 a t
1,18 3e kw. 0.90 a 1, Melk
en kalfkoeien waren stug 275,
a 350,— Nuchtere kalveren nu t
kleinen aanvoer waren nogal le
plaatsen 15,a 30. Schapen
met tragen handel liepen vo -
jonge vette overhouders voor den
uitvoer van 48,— tot 52,—, vet
t,e- lammeren voor export 38,
a 40, - Oude vette schapen
40.— a 58,— Goede slacht vorken
f 0.90 a 0.95, zouters 88 a 92 c,
Rngelsche biggen 88 a 90 cent.
Handel goed.
Een koude maaltijd voer 25 cent.
De Minister van Justitie he.-R
aan de gemeentebesturen medegê
dceld, dat bij transport van arres
tanten over een groot, traject -
zoodat dc eindbestemming ni t
wordt'bereikt vóór hef gebrek van
den maaltijd in het gesticht, waar
heen hij wordt getransporteerd
de commandant, die de gfleidcs
voor hef. transport levert, een kou
den maaltijd moet medegeven.
Daarvoor kan 25 ct. per maaltijd
ar.n het Rijk in rekening worden
kenden, kon niemand een bewe -
ging van innig medelijden wee; -
houden.
Zonder op iets te letten, vroeg
zij, terwijl de anderen plaats voor
haar maakten
Waar is Paul
De dokter, die haar gehoord had
.verscheen in de gang. Diep ont -
roerd maar hoogst ernstig hield z-ij
haar eerbiedig tegen. Zij wilde
doorgaan en zeide op bijna, woes-
ten toon
Ik wil Paul zien
Wek hem niet, hij rust., zeide
de heer Bcrnau.
Is hij niet dood O, mijn he
mel, gij zult hem redden, nietwa ir
ging zij voort., en zich vervolgens
oprichtende ging zij op bevelende
toon voort.
Ik wil hem zien, en smeekend
de handen opheffend vroeg zij
van verre slechts Ik zal niet nv t
hem spreken.
De dokter greep haar hij den
arm.
Dat is onmogelijk, zeide hij.
Waarom Omdat hij slaapt
Ik zal geen woord spreken, geen
beweging maken. Werkelijk, Is
ik hem slechts even mag zien.
De dokter bleef uiterlijk bedaard
maar in werkelijkheid werd hij
gemarteld door de grootste smaii-,
welke een mensch kan treffen.
I-Tij schudde het hoofd „Neen
Christina wierp zich aan zijn
voeten en hief, op dc knieën Ijg
gend, de handen smeekend naar
hen-fop Ik bid er om
Dadeliik, mijn kind, dadelijk,
maar nu riiet, en de jonge vrouw
onder de armen nemend om haar
op te heffen, ging hij voort „Sta
op en blijf bedaard."
Maar zij herhaalde „Tk wil ehm
En opnieuw wilde zij doorgaan.
Zij wierp zich op de deur, die dooi
den dokter bewaakt werd. Op -dit
oogenblik verscheen mevrouw De
Méziere.
- - Christine, riep zij, Christine,
wees verstandig, luister naar den
dokter.
Maar voor de derde maal her -
haalde het meisje Tk wil hem
zien.
Men omringde haar, trachtte
haar weg te leiden en velen gingen
vöor de deur staan.
Toen drong de waarheid zich
met onnieedoogend geweld aan
haar op en een gil ontsnapte haar:
Paul is.dood
En met boven men schel ijke krachts
inspanning wierp zij plotseling
iedereen, die haar in den weg
stond, ter zijde, opende de deur en
ti ad binnen. Hit. het midden van
de omstanders ging een kroot op
van schrik en medelijden. Me
vrouw De Méziere viel op de knie-
Arme moeder
Geholpen door twee gasten, had
de dokter het lijk op een rustbank
eelegd, die cloor de dienstboden in-
'haast was ingericht nis bed.
IToi kleine zaaltje, waar de gasten
zich nog eenige oogenblikken gele
den v rooi ijk onderhielden, was
nog vol bloemen. Men had de knar
sen op de kandelaars uitgedoofd
en er slechts twee laten branden,
lio naast.het hoofd van den doode
stonden.
De zaal was in een oogwenk ver
ouderd in een romvvertork waar
over hef flauwe maanlicht een
hocvigc tint spreidde.
Daar lag Paul met het hoofd op
een kussen, verlicht door do kaar
sen, zijn ineen gevouwen handen
gebracht.
Waarom geen vrouwen
Te Wassenaar heeft Zaterdov
het algemeen bestuur van den
Nationalen Vrouwenraad in Ne
derland vergaderd. Besloten w-"-1
om een adres tc richten aan den
Minister van Binneiilandsehe Za
ken, waarin bevreemding en tc -
leurstelling wordt uitgesproken
over'het fejt, dat in het Nationaal
Steuncomité „Stormramp 10 A> -
gjslus" geen enkele vrouw is oe -
noemd.
Een station op een kruiwagen
In een van de meest afgelegen
Ftansclie provinciehoekjes,.en. vd
in de Agenois, was een nieuw*?
tramlijn gelegd, die dwars door
wijnheuvels en groonteiande.n liep
en-veel gemak beloofde aan land
en wijnbouwers.
Stations, of lievci statiounetvs
waren er ook langs die lijn gez'u,
van die kleine houten dingsigheid
jes, \v£8-r maar net plaats is voo;
een stuk of wat reizigers.
Eenige dagen geleden had e-u
boer uit. die streek een kippen!" e
besteld, en hij had bericht gekre
gen, van de trannlirectie dat ;a|n
kippenhok daar en daai aan het
station was afgezet en dat hij het
daar kon halen.
Do hoer nam zijn kruiwagen en
ging op weg. Tiet station bleek een
heeï eind van zijn boerderij af, u
eindelijk viel de afstand hém wel
waf tegen. Maar ten slotte lcwam
hij toch op de plaats van bestem
ming. En jawel, daar zag hij al,
dicht hij de rails een houten hok
slaan. Hij zette zijn krumraeu
neer, pakte het. hok op, zette het
op de kruiwagen en reed weg.
Nauwelijks had hij een paar pas
iscn gedaan, of een inwoner van
lief dorp kwam hem achterna ioo
pen en vroeg hem verontwaar -
digd
Zeg eens, waar breng jij 'it
op de witte lakens, de oogen geslo
ten en reeds ocnigennate ingev .!-
len. Zijn (rekken waren rustig en
kalm. Ilij scheen te slapen. Op tie.l
laken, dat hem bedekte, had de-
dokter een groot, kruis gelegd, dat
hij van den wand genomen had
Het was in de aldus ingerichte
kamer dat Christine, toen zij zich
plotseling los rukte uit de handen,
die ha'ar tegen wilden houden, bin
nentrad.
Zij wierp zich neer aan het voc-
emde van het bed, de handen -mee
kend opheffend.
Paul, snikte zij, Paul, mijn ii
mg beminde Paulik hen het,
antwoord mij.zeg me, dat ge me
kent Noem mij den naam van
uw moordenaar.
De dokter en de moeder waren
naar binnen getreden en snelden
thans toe om te trachten, haar
tot kalmte te brengen.
De hoer Bernnu fluisterde f-e
moeder in het oor
Wij moeten haar weg: zien le
krijgen. Zij zou óp die m inii
krankzinnig worden
De barones ging naar haar toe.
Luister naar mij, Christine.
Ben ik uw moedor dan niet a-eer?
Ge denki niet aan mij Ik blijf u
immers toch over. Ik zal >ver iu- u
met u spreken. Wij zullen hem te
zamen be weenon. Sta nu op n«.
wees kalm. Wij zijn niet alleen fn
anderen luisteren. Ge harii hem
wel zeer lief. Ilij is eega:.n in de
overtuiging, dat ge hem innh? be
mindot. Dat moet een troo ■-< voo.
u zijn.
Niets zal mii troosten, moe -
der. Niets zal «rij doen vergen-
dat hii nog een oogenblik van i.*
voren in mijn nabijheid was Hij
keek mij aan.
(Wórdt vervolgd.'1
