V, De afzet was te Schagen langrijk. Ook de overhou- fren goed verkoopbaar. De Hysterie der Lietde Jaargang-Dinsdag 4 Mei 1926. ;INö ój NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN VIERINGER COURANT J BOSKER, WIERINGEN UITGEVER VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per S maanden 1.— AD VERTENTIêN Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU: Hippolytushoef Wlerlngen. Telei. Intercomm. No. IS. ki ^5=^ 'Blauw. .50 et: '■Rood.... 40 et. nGroen...35 ct. Ceel30 ct. pen: prijzen liepen voor de beste kwa liteiten van 39 tot 43,Enkele vette schapen werden voor export verkocht voor 43,In vette koieien kwam geen verandering. Eerste kwaliteit 1,a 1,10, üe 0.90 a 1,— en het onderend van 0,80 naar omlaag. Nuchtere kal veren liepen van J 10,tot 18, voor de consumptie, voor het be drijf 20,tot 30,—. De vraag naar vette varkens neemt iets af. Dat komt, zei een koopman, om dat het koevleescli goedkoop» goedkooper wordt. De goede slachtvarkens noteer den 85 cent, Londensche biggen cent, alles per Kilo. MDowttcBtimTuwurABum» ei 1 JOUBB-UrDecnr Atirss' SARKTO VERZICHT. Ijt is merkwaardig welken invloed het weer op dim ""Sol uitoefend en dezen 3l is dubbel groot bij de jtoorjaars- en herfstmark- J het voorjaarszonnetje op H :gedrenkte weiden gras i is het de tijd voor dui ,om zijn beslag op Be doen, t dat den wel eens wat te <#ij koopt toch. ging liet Donderdag te ""EN bij velen. Daar wer - bdekoeien gekocht tot *45 j 9 stuivers slachtgewicht ld, wat werkelijk niat goed as„ maar er zat geest in bdel, en staard men zich f over den toekomst, cn 'oortdurend, hoeveel het F, eenige maanden waard FEUILLETON. No. 12. zal bepaald vergiftigd zijn rechter in wanhoop uit. I^olgenden dag vlqrschteen !n scherp onderzoek con ti hij dat de hond door Jnc was vergiftigd. Ie dader was, bleek hier- fcfter nog niet opgeJMderd. gyjrgiftigingsgeval werd trou «er spoedig vergeten, door veel ernstiger geval zirh -£dagcn daarna voordeed. 11 Eva ttegen den avond lifcbeurde namelijk op den j£ipark wandelde. Plotseling in het park zakte zij in- IIng zij daar gelegen had, l|! niet. Toen zij evenwel de ■reer open sloeg zag zij hel IH-gelaat van den houtves- nger voor zich. jongeman knielde naast fler en vroeg toeri op vrien .ac toon vo/elt u zich nu, juffrouw? vraagde kon niet zoo dade ^"woorden. Zij moest eerst ^dachten verzamelen. Hoe pzij hier Wat was er met "peurd O ja, nu wist zij DIr, zij was bewusteloos in ;ra!k neergevallen. Tioen voel an het oor, daar had z j Lins'n pijn aan gehad. v%t is or dan eigenlijk g&- ,Hf vroeg zij, terwijl zij met kdoek ovei* het bloeden'ie sf. BINNENL. NIEUWS. Noodlottige tafelpairtij. Zooals wij vroeger wel eens heb ben gemeld, bestaat er in het Oos telijk deel van Noord-Brabant op sommige plaatsen nog een oud gebruik, dat men tafelen noomt. Als een verloving wordt verbro - ken, staat heel de buurt op stel - ten en een aantal karren worden onderstboven op elkander ge plaatst voor de woning van den jongen of het meisje, die (ie oor zaak der scheiding isDezer dagen heeft men te Someren weer eens getafeld, doch ditmaal met minder onschuldige, zelfs met noodlottige gevolgen. Niet minder dan 47 karren waren voor de woning van de wed. H. ge plaatst. Plotseling vielen twoe schoten uit deze woning. Een der tafelaars, zekere P. Vdrheijden, werd ernstig aan den linker schouder en voorts aan het oog geraakt. DeZ.e laatste verwonding is zoo ernstig, dat het wel vasl- staat, dat V. dit oog zal moeien missen. De getoffene is in het zie kenhuis te Eindhoven ter verple ging opgenomen. Door de maré- chaussée is de 32-jarige zoon des huizies G. v. II. gearresteerd en gevankelijk naar heft Huis van Bewaring te Roermond overge bracht. De man ontkent gescho - ten te hebban, hóewei het twee loops jachtgeweer -inde woning werd gevonden, waarmede naar alle waarschijnlijkheid d£> nood lottige schoten zijn gelost. Het figuur van de Tweede Kamer in de laatste daggen. Een medewerker van „De Tijd" (R.-K.) schrijft Het zal niemand verwonde/en dat dp voorzitter van de Tweede Kamer, de heer Ruys de Beeren- brouck, het als 2ijn eersten plicht aanziet, om de Kamer te laten werken. De heeren die door het volk zijn gekozen, om 'slands be lang te dienen, hebben door de crisis maanden en maandteïn lang vacantie gehad. Hun tractement is doorgegaan en hun vrij reisbP- t is natuurlijk niet ingetrokken. Dat is natuurlijk de natuurlijkste zaak van de wereld. Men zou nu denken, dat de hoe' ren na hun gedwongen vacantie blaken zouden van ijver, om door hun aanwezigheid te toone.n, dat zij er van bewust zijn, den verlor.en tijd in te halen. Het tegendeel is waar. De Kamer is doorgaans slecht bezet. De tamelijke bezetting duurt tot ongeveer- half vijf. Dan ont staat er onrust onder de aanwe zige leden. Zij kijken naar cfca klok ken en zuchten en gaan praatjes maken met den voorzitter, hoe lang het nog kan duren. Om vijf uur begint de exodus. Het een na het andere lid verdwijnt. De leeg te wordt gapend. De sprekers, die werk van hun werk gemaakt heb ben, staan gewoonweg voor spek en boorden te praten. Want het is toch waarachtig hun doel niet, om alleen voor den minister en d,e pers te praten, Zij willen toch Heeft men op mij gescheten Zij zag hem daarbij zeer kalm aan. Ik weet het niet, juffrouw, haastte de ander zich te antwoor den, ik weet het waarlijk niet, maar aan de wond te oordaelen moet het wel een kogel geweest zijn, welke u triof. Waarschijn lijk Langzamerhand waren zij tot aan de deur genaderd, welke uit kwam in het park. Toen een poosje daarna de hout Mester met het gewonde barones je op de villa kwam, ontscond daar natuurlijk groote opschud ding. Door alle houtvesters en verde ren geëmployeerden werd toen zeer nauwkeurig het bosch en de omgeving onderzocht ten einde te trachten den schurk alsnog te pakken te krijgen. Ook de houtvester Beringer ging op onderzoek uit. Hij wist de plek waar hij den barones gevonden had zich nog zeer gr»! te herinneren. Na een kwartiertje haastig gezocht te hebben, slaakte de houtvester toen plotseling een kreeit van blijdschap. Op den grond vond hij namelijk den bewusten kogel lig gen waarmee Eva getroffen was. Met dien kogel in den zak spoed de hij zich dadelijk naar d,en ba- ron. Maar het was £1 te laat. D;e' schurk was natuurlijk al lang veidwenen, en het was onmoge lijk nog iets te vinden waar men uit op zou kunnen makjan, wie den moordaanslag gepleegd had. Dagen kwamen, dagen gingen en nog altoos kon men niets na - ders vaststellen betreffende den ook overtuigend op hun medele den inwerken, als zij werkelijk iets te zeggen hebben. Of hebben zij dat reeds opgegeven Na vijf uur begint het parlement het aan zien te krijgen van de berucht slechts bezochte avondvergade ringen. Steeds meer klapt het groene d,eurtje. De voorzitter, die zijn verant - woordelijkheid tegenover volk en land vol bewust is, houdt ta*d vast aan zijn opzet, de zaken snel at te doen, do zaken, die reeds voor Kerstmis hadden behooren te zijn afgedaan. Dat past echter niet in de kraam der leden. Schrijver hoorde dezer dagen op de publieke tribune een opmer - king die nog al „ad rem" was. ,De Kamerleden", sprak een ni£r neer .tegen zijn gezel, „zijn w/el geen ambetnaren, maar zij verdie nen toch een behoorlijk salaris en hebben nog andere benijdens waardige' revenuëiij zooals bij - voorbeeld het vrije reizen eerste klasse, zoodat zij de honderd da gen in het jaar, dat ze bij elkan - der komen, wel aanwezig kunnen zijn." Het was Donderdagmiddag. De man blikte neer op het treurige, verwaarloosde zaaltje, dat de Tweede Kamer herbergt, en hij zag een tiental leden, die met el kander stonden te praten, terwijl er een oreerde, waar niemand naar luitserde. Maar het zou nog erger worden. Vrijdagmiddag tegen vijven was de groote exodus al begon - nn. De heeren verlangen dan blijk baar naar hun bittertje of hebben het land aan koude aardappelen. Men herinnerde zich de tijden toen mr. Kooien nog het ppesidi - um voerde en die Vrijdagsmid!- dags placht te zeggen om halfvijf: Met het oog op den Vrijdag sluit ik de vergadering Maar zij kon- moord aanslag. Ook Eva en Berin ger wisten niets nadeis te vertel len. Eva had in het minst niets ge zien, wel had zij in de' struiken naast zich een verdacht geritsel eehoord, doch dadelijk daarop was ook het schot gevallen. En wat Beringer betreft, deze had we' net schot gehoord en ter zelfder tijd een vrouw^ op den grond zien vallen, doch in zijn ont stel tenis had hij toen niet verder acht geslagen op dein pleger van den aanslag. Zijn eerste gedachte was begrijpelijkerwijs gewetest de gewonde zoo spoedig mogelijk op t - helpen. Dat had hij dan bok gedaan. Hij vferzweeg evenwel dat hij op dat oogenblik een vrouw dooi de struiken had zien wegsluipen. Mocht hij dit eiigenlijk wel doen Ja, maar waarom zou hij dat eigenlijk ook moeten vertellen VIII. Sierink werd door de arrondis sementsrechtbank tot drie jaren tuchthuisstraf veroordeeld we gens herhaald stelen en stroopen. Nu zou eigenlijk nog het tweede onderzoek volgen. Dus werd Se- rèk thans ten tweeden male voor de rechtbank gedaagd,e ditmaal onder verdenking den moord op den heer Kruis te hebben ge pleegd. De dag, waarop de behandeling inzake déze kwestie zou begin nen, was aangebroken. Ta4 in het nokje van cta recht zaal zatea om zoo te zéggen de menschep. Dat de strooper gestraft, zou worden betwijfelde niemand. den en moesten weten, dat ook Kooien dat niet zou hebben ge daan, als er maandenlange ge dwongen vacantie zou zijn ge weest. En dat is nu toch het ge val. Om ongeveer kwart voor zessen was de Kamer heelemaal Ideg. Om half zeven werd het de voor zitter dan ook te bar. B v laatste luisteraar maakte aanstalten, om het ^parlement te verlaten. Dus sloot hij de vergadering maar, want hij kon d,en Minister ten slot te niet laten spreken v-oor een Ka rn er, di.e geheel en al van loden was ontbloot. Het is hoog tijd, dat er verande ring in dezen toestand komt, zegt de schrijver. In welken Gemeenteraad is zoo iets magelijk nn mag het dan maar in 's lands vergadering Gewrkt moet er worden. De achterstand moet zoo snel moge lijk worden ingehaald. In de rechtzaal heerschte e*n doodsche stilte, toen de president rnet het verhoor begon. Zijn eer ste vraag luidde Welnu, beklaagde, beken Je schuldig te zijn aan den moord op den heer Kruis, gepleegd op dein vijfden Mei in het bosch Wit ten dorp Karei Serek zag ontsteld op. Zijn gezicht zag er bleiek en ver ouderd uit. Langzaam richtte hij zich op en schudde toen ontkennend met het hoofd. Neen, mijnheer de president, sprak hij daarop rustig, ik ben geen moordenaar. Nog nimmer heb ik iemand vermoord of ge dood. Je bestrijdt dus ook dat j;c, hoe dan ook, de wapens tegen den heer Kruis hebt ter hand ge nomen. Zeker, zeker, antwoordde Se- rik driftig, zeker, zeker bestrijdt ik dat. Waarom zou ik dat trou wens gedaan hebben, president, ik had daar toch in het geheel geen reden toe Je houdt dus vol. dat toen jij op de bewuste plek kwam, de ambtenaar Kruis reeds dood was Zeker president, hij was mors dood. De oogen van den spreker fon kelden, terwijl het bloed hein van drift naar het hoofd steeg. U kunt uzelf niet voorstel len, mijnheer, hoe ik geschrok ken ben, toen ik daar plotseling dat lijk voor mij zag liggen. Do president en enkelb anderen lachten spottend. Zoo, zoo, maar toch schhen je kracht en tegenwoordigheid PROVINCIAAL NIEUWS. Oudesluis. De Zaterdagavond gehouden Propagandavergade - ring van Staat spen.sionneering Afdeeling Oudesluis kan als vol komen geslaagd beschouwd wor den. Het voorloopig bestuur heeft, eer van zijn werk gehad, daar reeds een vijftigtal leden zijn toe getreden. De heer K. Paarlberg opende de goed bezochte vergadering, waar na de heer Limpcrs de De Boer hun uiteenzettingen omtivnt het doel en de beteekenis van Staats- pensionnoering hielden. Het too- neelstuk „Worden en Vergaan werd door de tooneelveiremiging uit Wieringerwaard zeer goed vertolkt. De nieuwe afdeel,ing zal wel op deze wijs het ledental, net als het oude, tot 100 opvoeren. Oudesluis. De afgeloopen week van geest in voldoende mate ie bezitten, want jo schroomde toen toch niet de zakken van den doo- de leeg te plunderen Achter in d.e zaal klonk gemom pel van goedkeuring. Hierna werd rentmeester van Warne gehoord. De rentmeester zag er opvallend bleek uitzijn oogen zagen schuchter naar den grond, zijn bewegingen hadden iets zenuw achtigs, iets onrustigs, toen hij voor de balie verscheen. Zijn riem klonk h-eesch en bijna on hoorbaar. Hop laat had u met den heer Kruis afgesproken vroeg de pre sident. Dat was om half zes. U ht?;eft u toen echter ver laat, is 't niet Zoo is het. Het zal ongeveer tegen half zeven zijn geweest, toon ik bij Kruis kwam. U is toceh dus met mevrouw Kruis naar het jachtterrein ge gaan Ja. En toen is u door het do; gegaan en daarna over den land weg om vervolgens over de wol- den naar. Ja, mijnheer.... Op welke plek hoopte u torn den he-er Kruis te ontmoeten. De getuige haaide \vcdrtjon. hoorbaar adem, even weifelde hij, toen sprak hij op matten toon Op de plek waai wij hnn dood vonden liggen, hoopten wij hem te treffen. feAr (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1926 | | pagina 1