De Erfenis van Ooi.
PQRTORICD
J. 3. K1UI8
BLANKE BAAL
PRUIMTABAK
DouweEqberlj
17e Jaargang.
Vrijdag 19 November 1926.
No. 99
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGBN EN OMSTREKEN
«wieringer courant*
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
UITGEVER I
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.60.
leden regel meer
0.10.
BUREAUl
HIppolytnshoel Wleringam.
Talet Intercomm. No. IA
,.D«
Tabaksfabriek
Wakende Leeuw"
Laat 125 - ALKMAAR
30,70,100,120,140,150, 160,180,200, 225, 250
350,400, 450 en 500 cent per pond.
j'1 'vr 3£L
Hierboven is afgebeeld de heer Cummings, of
liever de „Jongeheer Cummings", want hij is
pas 16 jaar oud. Dit jongemensch is buitenge
woon handig met de lasso, het koord, waarmede
■ie z.g. cow-boys in Amerika de losloopendc run
deren en paarden opvangen. Verschillende prij
zen heeft hij reeds bij wedstrijden in het lasso -
werpen gewonnen.
PROVINCIAAL NIEUWS
ENKHUIZEN. Alhier is procesverbaal opge
maakt tegen een Enkhuizer visscher, die den li
llen dezer bij het vlot maken dooi' andere vis
schers van het tweemastklipperschip St. Jan,
met zijn motorvaartuig eenige malen gepoogd
heeft, een kabel stuk te varen, waardoor het klip
perschip opnieuw zou zijn gestrand.
ALKMAAR. Een ongeval, dat goed afliep.
Woensdagmiddag precies 5 uur heeft in 't ge
bouw van het Alkmaarsch Veem aan het afge
sneden kanaalvak een ongeval plaats gehad, dat
buitengewoon goed is afgeloopen.
Op een zolder in het gebouw waren arbeiders
bezig met het verwerken van kunstmest, mei
een totaal gewicht van circa 160.000 KG. Op een
gegeven oogenblik is deze zolder naar beneden
FEUILLETON.
- No. 7.
Mevrouw Holmes kwam al aangeloopen en
iep driftig uit
Blijf van mijn kind afHoe durft u hem
zoo te mishandelen Kom hier Ebbie, kom maar
bij moeder. Je mag net zooveel kippen jagen als
je maar wilt. Zoet nu maar. Stil nu maar.
Harlan verscheen op dat oogenblik op het too
nvel en maakte mevrouw Holmes in een paar
korte woorden duidelijk, dat de kippen zijn ej -
gendom waren en dat niemand het recht had
(ien hoenderhof binnen te gaan, zonder zijn spe
ciale toestemming.
Hemel, wot een drukte en dat nog wel van
iemand die om zoo te zeggen van de gift leert.
Dora keek Harlan ana, niet wetende of zij la
chen of schreein zou.
Arme lieveling, zei haar man vertroostend
trek het je maar niet te veel aan. Ik zal zorgen
dat ze uiterlijk morgen ons huis verlaten.
Allemaal 7 vroeg Dora met een blik op juf
frouw St. Clair, die juist den tuin in kwam.
Harlans gelaat betrok en hij schuifelde verle
gen met zijn voet over het kiezel.
Zou dat niet erg hardvochtig zijn 7 vroeg hij
De tranen schoten Dora in de oogen. Zij wend
de zich haastig om en bereikte gelukkig zonder
iemand tegen te komen haar kamer.
Dick kwam uit de schuur, waarheen hij de
wijk had genomen, naar Harlan toe en vroeg
hem
Ben jo weer kalm 7
Kalm herhaalde Harlan verbaasd. Wel
man, mijn hoofd is half suf van het lawaai.
Mm, je zult, voordat ze weg zijn, nog wel
heel andere dingen beleven.
Maar wat zijn het eigenlijk voor menschen
en waar komen ze vandaan 7
Ja, wat zal ik je daorvan zeggen. Mevrouw
Holmes beweert, dat ze een eigen nicht van tan
gestort, hetgeen een ontzettend geweld veroor
zaakte.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
UIT URSUM- Zaterdag liep het dochtertje van
den heer J. Evers op den Walingsdijk, toen de
autobus van den heer Vethaak aan kwam rijden.
Op het signaal van de auto probeerde de kleine
meid toch nog naar den overkant van den weg
te loopen, waardoor zij veel gevaar liep onder de
bus te komen. Alleen door snel remmen werd
een groot ongeluk voorkomen. Van de andere
richting kwam echter een bakker per rijwiel aan
gereden. Het gevolg was, dat het meisje toen te
gen de fiets opliep.
De bakker slingerde van zijn rijwiel. Verschei
dene broodjes kregen een modderbad. Niemand
kreeg lichamelijk let9el.
UIT BROEK OP LANGENDIJK. Maandagmor
gen had alhier ter veiling een ongeval plaats, het
welk nog al goed afliep. Toen de bouwer L. de
Graaf uit Zuid-Scharwoude, z.n schuit met
bleomkool geveild had, geraakte zijn vaarboom
bekneld tusschen een schuit, waarop de Graaf
den vaarboom tegen zijn borst kreeg en te water
geraakte. Zijn werkjongen, J. Balder, van Zuld-
scharwoude, sprong hem na om hem te redden.
Intusschen waren enkele omstanders al in de
v'fct gesprongen. Zij hadden de beide drenkelin
gen spoedig op het droge.
TEXEL. De Texelsche Crt. schrijftEen
Schip met whisky cognac en Fransche Jenever
gestrand. Zaterdagamiddsg bereikte ons een
min of meer verward bericht dat door schipper
Drijver van Oosterend een 5-tal Fransche zeelie
den die zich in een vlet bevonden aan boord wa
ren genomen. Hoewel deze personen een taal
spraken, die voor den schipper onverstaanbaar
was, wisten ze hem toch te beduiden dat ze van
een schip kwamen dat was gestrand, later bleek
dat 't Fransche s.s. „Perdreau" in de Haaks-
gronden was gestrand. Een deel der bemanning
was te Nieuwediep geland. De sleepboot „Dren
te" vertrok ter assistentie. Als lading werd op
gegeven steenkool.
l.ater werd gemeld dat ook een andere lading
zich aan boord bevond, n.1. kisten met whiisky,
cognac en Fransche jenever. Al spoedig bereik
te ons berichten dat achter Den Hoorn, aan den
Prins Hendrik dijk en later ook achter De Koog
van die kisten aanspoelden. Geheel Teiel's uit
gebreid politieeorps en de commiezen kwamen
dadelijk in actie. Doch wij durven niet beweren,
dat niet, evenals altijd bij stranding van een
Tankschip zich verschillende lolletjes hebben
afgespeeld.
De drank moet van prima kwaliteit zijn en
keurig verpakt.
Nader vernemen wij Tengevolge van den
zwaren mist strandde Vrijdagavond het stoom-
schip „Perdreau". Om aandacht te trekken lief
het schip zijn stoomfluit werken, en gaf licht-
seinen, dezen werden niet opgemerkt.
Den geheelen nacht bracht de bemanning die
uit 17 koppen bestond in angst door. Gelukkig
was het vrij kalm weer, zoodat geen direct le
vensgevaar bestond.
Toen er van den wal geen teekens werden ge
roven dat men het schip had opgemerkt, besloot
de bemanning Zaterdagmorgen hulp te halen
Vijf personen hegaven begaven zich in een sloer
die later door de Texel 33 werden opgepikt. Een
hevige storm was intusschen komen opzetten.
Toen het berichtt van de stranding bekend werd,
heeft de „Dorus Rijkers" later de personen van
bcord gehaald. Het overnemen van de beman
ning geschiedde met groote moeilijkheid.
Het stoomschip ls later uiteengeslagen.
OUDESCHILD. Zondag dreven op stroom
verscheidene kisten afkomstig van het schip
dat Zaterdag bij Helder 9trandde. De kistjes be
vatten flesschen whiBky en cognac. Ze werden
door den strandvonder geborgen. Ook heeft een
der visschers een gedeelte van een stuurkas» op-
gavischt.
DEN HOORN. Alhier zijn bij de etrandvonde-
i ij aangebracht 58 kisten met whisky, cognac en
Fransche jenever, iedere kist bevatte 12 fles
schen, en eén vat Fransche wijn.
STOOMBOOTVERBING URK. Ged. Staten
stellen voor,, aan de naamlooze vennootschap
Eerste Urker Stoomboot Maatschappij Urks Be
lang te Urk ten behoeve van haar stoomboot-
dienst KampenUrkEnkhuizen voor het tijd
vak van 1 Juli 1926 tot 1 Juli 1931 een bedrag
van ten hoogste 12.500 'sjaars toe te kennen.
IJMUIDEN- Beschonken visschers. Den laat-
sten tijd wordt alhier heel wat haring gevangen,
zoodat het gebeurt, dat een logger na zeven of
acht dagen weer met een flinke vangst binnen
is. Daardoor verdienen vele visschers een flink
stuk brood. Echter wordt van het verdiende geld
veel in jenever omgezet, dat bleek de vorige
week nog, toen de logger Wilhelmina V. K. W.
144 weer ter visscherij moest vertrekken. De
meeste opvarenden kwamen zoo dronken aan
boerd, dat de twee jongens die ook op het schip
gemonsterd hadden, niet wilden uitvaren. De
beschonken matrozen pakten hun beet en wil
den de jongens dwingen mee naar zee te gaan
Fchter dezen wisten van het schip te komen. Zij
gingen naar het Zeemanshuis op de Bik- en Ar
nnldkade. De matrozen zochten hen echter toch
op. In weerwil van sterk verzet werden de kna
pen weer naar boord teruggebracht. Maar nu
wisten zij ten tweede male den logger te ont
vluchten. De jongste der jongens ontmoette zijn
broer, die het geval aan de politie meedeelde. Bii
onderzoek bleek de jongste knaap nog slechts 13
jaar te zijn. zoodat hij rou heelemaal niet mee
mocht.
De logger ging dien dag niet naar zee.
DE ZUIDERZEEVISSCHERIJRAAD.
De Inwerkingtreding der Znlderzeestennwet.
De Zuiderzeevisscherijraad vergaderde dezer
dagen te Enkhuizen onder voorzitterschap van
het tijdelijk hoofd van het le, 2e en 3e visscherij
district.
De Raad constateerde tot zijne groote teleur
stelling en verontwaardiging, dot de artikelen 5
enz. van de Zuiderzeesteunwet nog niet in wer
king zijn getreden, alhoewel eene commissie uit
den Raad reeds in het voorjaar bij den Minister
van Waterstaat er op had aangedrongen, dat
deze artikelen spoedig ln werking zouden tre
den, omdat zich reeds In verscheidene plaatsen
de gevolgen van de voorgenomen afsluiting van
ie Zuiderzee en de reeds uitgevoerde werken
deden gevoelen.
Er werd besloten nogmaals audiëntie aan te
vragen bij den Ministrr van Waterstaat en met
te Rebecca is. Ze is iederen zomer na tante Re-
becca's dood hierheen gekomen en oom Jan is
het nooit mogen gelukken haar weg te krijgen,
als ze er eenmaal was.
Harlan keerde verwoed naar de bibliotheek
terug, terwijl Dick zich niet in het minst bewust
f -a9 iets gezegd te hebben, wat zijn gastheer er-
gei en kon.
Dora verscheen niet aan den lunch, Zij was
op haar bed in slaap gevallen en sliep rustig
door totdat het reeds bijna nacht was. Zij stond
op, en nadat zij haar gelaat met koud water ge
hot had, liep zij naar het raam en keek naar bui
ten.
Een lange donkere gedaante, gewapend met
een lantaarn en een spade, liep op het kiezelpad.
Het is Harlan, dacht Dora. Ik zal eens even
gaan kijken, wat hij toch doet.
Maar het was juffrouw Smithers, die hevig
schrikte, toen ze opeens haar meesteres naast
zich zag.
Wat doet u toch 7 vroeg Dora, toen ze be
merkte, dat juffrouw Smithers een groot gat in
den tuin gegraven had.
Ik ben even gaan onderzoeken, of de ge
raamte van de kat hier nog lag, was het ant
woord, maar, voegde Sara er triomfantelijk bij.
het is, zooals ik dacht, de kat is uit haar graf
verrezen en uw oom zal niet lang meer wachten
vuor hij haar voorbeeld volgt.
Wat een dwaasheid riep Dora driftig uit.
ik wil er niets meer van hooren
Claudius Tiberius, die een wandelingetje in
den tuin maakte, wa9 naderbij gekomen en
sprong nu ln het gat, dat hij van alle kanten
besnuffelde
Ziet u wel, mevrouw, dat Claudius de plek
herkent 7
Gooi dadelijk dat gat dicht, zei Dora op
strengen toon en g.a dan meteen naar bed.
-- Heel goed, mevrouw, antwoordde juffrouw
Smithers, ik zal natuurlijk uw bevel opvolgen,
maar ik weet, wat ik weet.
VIII
Nog meer gasten.
Dora was het er niet met zichzelf over eens,
klem aan te dringen op het spoodig in werking
stellen van de geheele Zuiderzeesteunwet.
Tevens zal bij deze audiëntie nogmaals ver
zocht worden uitbreiding te geven aan het aan
tal visschers, dat zitting heeft in de Centrale
Commissie
Het onderwijs aa nZuierzeevisschers en hun
ne kinderen kwam ter sprake en er werd beslo
ten aan de Centrale Commissie te verzoeken zoo
,poedig mogelijk maatregelen te nemen, opdat
nog dezen winter in verschillende plaatsen,
waar er behoefte aan bleek te zijn, kosteloos een
herhalingscursus van het lager onderwijs aan
Zuiderzeevisschers zal kunnen worden gegeven.
Tevens werd besloten de Generale Commissie
te wijzen op de slechte uitkomsten der vissche
rij en de gevolgen daarvan in het Zuidelijk ge
deelte der Zuiderzee, welke slechte uitkomsten
mogelijk verband houden met de afsluiting van
het Amsteldiep, door welke afsluiting naar de
meening van de visschers het zoutgehalte en
waterverdeeling in de Zuiderzee is veranderd.
Het districtshoofd werd geadviseerd om in
•verleg te treden met de directie der Zuiderzeë-
erken om te bespreken, welke maotregelen ge
nomen kunnen worden, opdat in het a.s. voor
laar, bezuiden VVieringen, in de Wierlngermecr
en bonoorden Medemblik ongestoord de haring
en ansjovisvisscherij zal kunnen worden uitge
oefend, in verband met het groote aantal sleep-
hooten en bakken dat op die plaatsen geregeld
heen en weer vaart.
«at zij doen zou. Natuurlijk was het huis nu hei
■ugeriuom van haar man, maar toch had zij een
gevoel, also' oom Jan er ok nog wel wat over te
'.eggen had Zij ging voor het geschilderde por
tret staan en bestudeerde het met groote aon-
'acht. Was het zijn wensch, dat de familie van
zijn vrouw hier den zomer zou doorbrengen 7
Het portret gaf haar geen antwoord. Zou zij de
geheele bende, die volgens Sara evenals vorige
jaren het huis wel weer zou komen bestormen,
moeten ontvangen en tot den herfst gastvrijheid
veileenen.
Dora stelde zich voor, dat als eerst al de gas
ten vertrokken zouden wezen en het boek af was
zij en Harlan 6amen van hun huls zouden genie
ten. Maar wanneer zou het boek af zijn 7 Harlan
sprak er heelemaal niet meer over en toen zij
op zekeren dag aangeboden had vast een gedeel
te ervan voor hem te typen, had hij dit aanbod
a'geslagen, zeggende, dat hij het liever zelf wil
de doen, als het heele boek klaar was.
De trein van twaalf uur floot in de verte. Do
ra sprong verschrikt uit haar stoel op, en Dick
lachte.
Ze is bang dat er nog meer gasten zullen
komen, zei hij.
Meer moeders met tweelingen 7 vroeg Elaine
Ik weet het niet, zei Dora, maar ik heb een
voorgevoel, dat er iets vreeselijks gebeuren zal.
Fr gebeurde echter niets. De lunch verliep
rustig en Dora begon juist weer wat tot kalmte
le komen, toen Willie met luider stem aankon-
ligde, dat er wat leuks aan kwam.
Allen snelden naar de stoep en zagen iets aan
komen, dat het meest had van een pyramide
van meubelen, maar dat eindelijk bleek te zijn
een wagen, waarop een zwart notenhouten ledi
kant stond met een reusachtigen hemel. In het
ledikant zat een oud mannetje met een fluwee-
len kapje op het hoofd, en met pantoffels aan de
voeten, die zich krampachtig aan een groote bed
dekwast vastklemde.
De hemel beware onsriep Dick uit. Daar
heb jo oom Israël en zijn bed 1
Oom Israël kwam, zonder op iemand acht te
slaan, van den wagen af en beval den mannen
zijn ledikant naar boven te dragen, welk bevel
zij dadelijk opvolgden, terwijl Harlaa en Dora er
hulpeloos naar stonden te kijken. Boven liet oom
ECHTE FRIESCHE
HEERENBAAI
BUITENLAND.
SMOKKELEN PER DUIKBOOT.
Een afdeeling der Canadeesche politie is er,
naar uit St Albans wordt gemeld, In geslaagd,
oen geheimzinnig dranksmokkelvaartulg t© be
machtigen. De smokkelaars werden overvallen
toen zij 5000 flesschen bier aan land wilden bren
gen. Reeds lang had men tevergeefs gepoogd de
ze smokkelaarsbende te pakken te krijgen.
Thans is gebleken, dat ze met een geruischlooze
Israël zijn ledikant weer volgens zijn aanwijzin
gen in elkaar zetten, maar toen het op betalen
aankwam, hield hij zich van den domme en het
was eindelijk Dick die door het geld maar zelf
te geven, de rust herstelde.
Even later verscheen een tweede kar, waarop
zich een oude koffer, een opvouwbaar bad en een
medicijnkist bevonden. Vooral deze laatste ver-
eischte een voorzichtige behandeling. Toen alles
naar wensch afgeladen en naar boven gebracht
was zei de nieuw aangekomene
Wees nu zoo goed een van allen tegen Jan
te zeggen, dat ik er ben.
Jan, ontwoordde Dick, heeft sedert eenige
maanden dit tranendal verlaten.
Weest dan allen zoo vriendelijk, mij alleen
te laten met mijn smart, antwoordde oom Israël
terwijl hij langzaam naar binnen strompelde
Hoe oud is oom Israël eigenlijk 7 vroeg
Harlan. -e»
Over de negentig geloof ik, zei Dick.
En hoe lang denk je, dat hij hier zal blij
ven 7 informeerde Dora.
Minstens den heelen zomer. Hallo, daar ko
men er nog meer.
Een ouderwetsch rijtuig hield voor de deur
stil. Eerst stapte er een mager jong mensch uit
can middelmatige grootte, wiens lang, kastanje
bruin haar over de kraag van zijn jas hing. Hij
had een klein zwart taschje en een rol papier in
de hand.
Een oude dame volgde hem. Zij had een gou-
ien bril op, waar overheen zij een onderzoeken
den blik werp op de groep, die zich op het bor -
des bevond Zij was het, die den koetsier betaal
de.
De jonge man reikte Dick een slappe klamme
hand en zei met een hooge stem
Zou je tegen oom Jan willen zeggen dat ik
er ben.
Op het oogenblik is dat niet zoo gemakke
lijk zei Dick, ik zou niet weten, hoe ik aanslul -
ting met oom Jan moest krijgen.
Waar is Jan dan, vroeg de oude dame.
Hij is dood, antwoordde Dora loom. Hij 18
ai eenige maanden geleden gestorven. Het huis
behoort nu aan mijn man.
Ty.,V~ fWordt vervolgd.)
