Hel gestolen Kind.
iËËREN BAA.
J. E. K 1 S S
PRUIMTABAK
[BLANKE BAAI.
18e Jaar^an?.
Vrijdag 15 April 1927.
No. 30.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN E|l OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
CORN. J. BOSKER. WIERINGEN
UITGEVER i
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIêN:
Van 15 regels 0.50.
L>«
Tabaksfabriek
Wakende Leeuw'
Laat L2& - ALKMAAR
30,70 100, 120, 140,150, 160.180,200, 225, 250
350,400, 450 en 500 cent per pond.
Hierboven zijn afgebeeld de Engelsche schilde
res de Markiezin van Queensbury, die in een ho
tel in New York een atelier heeft ingericht, en
haar model, den veelbesproken Charlie Chaplin.
De komiek schijnt onder den druk der omstan
digheden tamelijk grijs geworden te zijn.
PAASCHTIJD IN VLAANDEREN.
Felix Timmermans, beschreef den Paaschtijd
in Vlaanderen volgender wijze in „Ons Eigen
Tijdschrift"
De lente komt Vlaanderen in gedreven oip liet
water van stroomen en rivieren die gezwollen
zijn en helder van de gesmolten sneeuw der ber
gen.
Ze komen van de bergen uit het Zuiden, waar
de z.m al heet wordt en hunne wateren heeft
doo.schenen, en ze gieten en stuwen hun open
zonrioorzoende waters de laga landen in beken,
s'ooten, vijvers en plassen.
Fn al dit vloeiend nat, dat. ginder in het Zui
den reeds de lente en de bloemen heeft gezien
en geroken, murmelt de kikvorschen en bet nieu
FEUILLETON.
Zr'U »ir - r Npi. 34.
Mijnheer Foster zag haar medelijdend aan.
Als ik bedenk, hoe eenzaam en verdrietig
uw jeugd voorbijgegaan is, kan ik mij de sterke
gehechtheid, die gij aan dat kind beloont, wel
oorstellen. Wat ik echter niet begrijpen kan is
het geheimzinnige, waarmede gij haar geboorte
omringt.
Martha bloosde hevig.
Om verslhillende redenen had zij vast, beslo
ten de wijze geheim te houden waarop Fanny
aan haar zorgen was toevertrouwd.
Het bezoek in dit huis is pijnlijk, zeer pijn
lijk voor mij-, antwoordde zij ontwijkend. Hebt
gij u verzekerd, dat de kast dn de kamer boven
nog verzegeld is. Ik zou wenschen, dat die kast
zooals zij is, naar mijn woning overgebracht werd
Ik heb den moed niet, eindigde zij met een ril
ling, hier de zegels te verbreken.
Mijnheer Foster verliet het vertrek om in de
kamer van Pieter Quinn te gaan zien of aan Mar
tha's verlangen voldaan was.
Zoodra zij zich alleen bevond, lichtte zij den
plank in den vloer op en nam niet alleen de sleu
tols, maar ook een menigte brieven en papieren
alle van de hand van haar grootvader, weg.
Eer de advocaat terugkeerde, legde zij al dje
papieren in een ledig kistje, dat toevallig daar
stond en liet het in haar rijtuig brengen daarop
legde zij de plank weder op haar plaats.
De zegels zijn nog ongeschonden sprak mijn
heer Foster binnentredende en zoodra Griffels
gekomen zal zijn, zullen wij de kast naar de
fraaie woning, die u thans toebehoort, laten o-
verbrengen, juffrouw Martha. Maar gij hebt, zoo
ik mieen, verscheidene van uw huurders willen
zien en
Ja, twee vooral wenschte ik te spreken. Mi-
lo, de man, die het huis hiernaast gehuurd heeft.
Hij wacht u.
we gras wakker. En het gras vertelt het aan de
madeliefjes, die met bourgogne op hun wit
'traags kijken. De wateren tokkelen de boterbloe-
mien open, leggen sleutelbloemen, trekken het
uscli ais zwaardpunten uit den grond, en au
goede domme hoornen zuigen gelijk oiifaiiislur-
ven met het sap de lente op, en duizend bütien
Knallen open Re lente zit 111 het water, en voor
de zon scüijn geelt, staan de perzikhoomkens ui
in rooden moei, en groeit de Daaschpalm in de
hoven.
De lucht geniet van het water, kiaar en open
worden de einders, zonder smoor en men ziet
torens van verre steden.
Er is zilver aan de horizonnen. Van achter de
met molens geteekeiide verten komen de groote
vluchten vogelen. En de kiekens leggen pater
nosters van witte eieren. Nieuwe geruchten en
geuren loopen uit bosch en beemd. De tijd van
geven is gekomen.
En als do zon dan eindelijk eens komt zien, ver
schiet ze er van, dat er al ooo veel lente over
Vlaanderen ligt getapijt.
De boeren rekken zich hun beenen, zijn stram
van 't zitten de blijde tijd van werken en zor
gen duw.t de staldeuren open de ploeg blinkt en
t zaad regent in de aarde.
't Is de laatste groote vastendag, de veeriigsle
dag.
Er komt wat botermelksche pap en wat visch
op de tafel. Zelfs de soldaten krijgen nu visch,
den eenipen keer op 't jaar. Maar bij de bakkeis
ziet het geel en zwart, van de goed Vrij dag vlaai
en. 't Zijn pruimvlaaien zoo groot als mijn ta-
fol, bruin-zwart in een rand van goud-gebagken
brood, 't Zijn als schilden van vreemde volkeren
en op eigen tafel komt er een haren goeden g- ur
en heerlijken smaak verspreiden. De lekkernij -
winkels zijn op gestapeld met chocoladen en
suikeren Paascheieren, wiens buik kevuld met
hartelijke smakelijkheden, doch zoo gemoderni
seerd, dat er eieren het hoofd van Chaplin en
Clemenceau voorstellen.
Maar bij de nederigen zitten de vaders hardge
kookte kippeneieren te schilderen met allerhan
de inkten. Zij schilderen er gebrekkig, molens,
paarden,-boomen, Lieve Vrouwkens, kruisen en
ventjes op, maar het kleurt, dat het een lust is
om te zien.
De kinderen weten er niets van die zijn naar
t veld gaan boterbloemen plukken, en vertellen
van de klokken van Rome, die morgen weerko
men en een weelde eieren zullen laten vallen.
't Is nu Paasch-Zaterdag. '^-Morgens heeft
de Priester een nieuw licht geketst, en het wordt
troomphantelijk de kerk binnengedragen. Het
nieuwe licht is gekomen. God is verrezen. En ook
de Lente en de vruchtbaarheid. De kinderen wor
den door hun ouders gelast naar de wallen te
gaan vanwaar men de klokken kan zien weer-
keeren.
Zij staan naar 't Zuiden te zien en zingen al
reeds van
Bim-Boem Befire
dc- klokken leggen eire 'r
Bim-Boem Beire
dc klokken legg<en eire.
Lang op den vooravond schijnen ze de klok-
kennaderïng al te hooren. Er gonst gebommel
door de lucht, en permentelijk hun kinderoogen
zien ze komen. Ginder verre over de Ndthe zijn ze
't Is lijk oen onweerswolk, die opgiert. Zwart
is dc horizon, en juichende klanken zware en
En een vrouw, Margaretha Bright genaamd
of beter gezegd juffrouw Gunton. Zij heeft mijn
moeder trouw gediend.
Ik zal haar hier zenden, sprak dé advocaat,
ik ken uw welwillende inzichten jegens haar en
ik heb de door u verlangde acte opgemaakt.
Hij legde het papier op de tafel. Martha las
het tweemaal aandachtig over en toekende het
daarop.
Toen de vrouw van den wever het kantoor bin
nentrad, kostte het haar moeite 'een kreet van
vreugde te bedwingen, nu zij die dochter van
haar oude meesteres in het bezit' zag van hetgeen
zooals zij zeide, ha'ar van rechtswege toekwam.
Ik heb een schuld van dankbaarheid aan u
te betalen, sprak Martha vriendelijk.
Een schuld herhaalde Marf.e Gunton, een
schuld Gij ziit mij niets verschuldigd.
Marie sidderde.
De herstelling van het kwaad ikomt wel wat
te laat, sprak zij en reikte de vrouw het papier
over, dat zij geteekend had maar het verleden
kan ik niet uitwisschen al wat ik' doen kan is
het te doen vergeten. Dit verzekerd u een onbe
zorgd leven.
Eenige minuten gingen voorbij eer de vrouw
van den wever de juiste bedoeling van die woor
den vatte toen zij die eindelijk begreep, gaf haar
dankbaarheid zich door' eon tranenvloed lucht.
Een jaarlijksch inkomen van veertig pond Ster
ling was voor haar een ware rijkdom.
Nogmaals Martha haar dank betuigende, ver
liet zii het huis, brandende van verlangen om hei
eehikkige nieuws haar rnan mede te deelen.
Toen Milo bii juffrouw Ouinn binnen gelaten
werd, naderde hij met een vrijpostigheid, die
schuldigen somtijds aannemen om hun vrees tc
verbergen.
Hij had zelfs de onbeschaamdheid haar zijn
hand toe te steken'. r
Hij had haar jarenlang met zooveel gemeen
zaamheid behandeld, dat hij nu niet eens be
greep, welke afstand haar van hem scheidde.
De kleindochter van Pieter Quinn deed alsof
zij dit niet opmerkte. Zij had daarenboven noa
andere redenen om met Milo goede vrienden te
blijven.
Gij waart, de vertrouwde van mijn grootva
der sprak zij en zag hem .«rtrak aan.
Zijn vertrouwde Marti ja, excuus, juff *011 v
Iedere regel meer
0.10.
lichte, heldere en brommende wapperen door dc
ruimte.
En zie daar komen de gaatjes in de donkere
massa, ze trekt en rafelt uiteen, elke klok gaat
naar haar eigen parochie, naar haar eigen toren
tje en 't lijk een oplating van duizenden d/ujven,
die seffens de weg naar hun hok weten.
En hier zijn de onze terwijl de andere achter
de bosschen verdwijnen. Ze wiegen en waggelen
bovon en onder de3wolken, ze luiden en zingen,
schudden een hagel van eieren uitze toeren
eens even zoekend boven de stad, en strijken dan
lenig naar omlaag elk naar zijn toren, waar ze
terug aan de balken vastklampen. En dan be-
vinnen ze te zwieren en ,te galmen dat de men-
schenbeenen er van singelen en de menschenhar
ten er vol vrede pan komen blij en gelukkig te
kunnen meedeelen dat Go^ terug onder de men
schen is.
PAASCHLIED.
Laat de grauwheid onzer nachten,
God, nu zijn gezwicht
Voor de koesterende krachten
van Uw morgenlicht.
Als een vogel onbevangen
dien Uw hand bewoog,
zingt ons hart zijn diep verlangen,
God, tot U omhoog.
Alle bloemen gaan ontsluiten
tot dien nieuwen gloed
wie zal nog de vreugde stuiten,
God, van ons gemoed
Uit bekommering en zorgen,
laat ons diep verstaan
't wonder van den schoonsten morgen
Christus opgestaan.
Duco Vorster (Uit„Op Uwen Drempel.")
BUITENLAND.
HET KONINKRIJK VAN DE PANTOFFEL.
De Russisch geleerde KasLoff beweert! in Mon
golië een volksstam te hebben aangetroffen, die
volledig door vrouwen geregeerd wordt. De ,heer
der schepping" heeft daar niets in te brengen en
de vrouwen zijn niet alleen baas in de algen» eene
zaken, maar ook in huis. Zij doen aan veeiman-
nerij en iedere vrouw heeft er een harem, waar
in verscheidene mannen zijn, die haar als slaven
moeten dienen.
EEN DORP BEDREIGD.
Volgens een bericht uit Bellinzona wordt het
dorp Lestalle in Gracwbunderland bedreigd door
een rotsmassa, die reeds enkele maanden gele
den is los geraakt. Door de hevige regens van
den laatsten tijd zijnreeds groote rotsblokken
naar beneden gekomen.
EEN BOOTRAMP OP DE ELBE.
Te Wachwitz bij Dresden, is Zaterdagavond
een boot met 4 personen, die over de Elbe wilde
gaan, tegen een groote lichter gestooten, die aan
den tegenovergestelden oever lag. De boot kan
telde en kwam lo-nder den lichter terecht Van dc
inzittenden konden er slechts twee worden ge
red. De beide anderen waaronder een vadev van
5 kinderen, verdronken.
BUREAU s
Hippolytushoef Wlerlngcn.
Telef. Lnteroomm. No. li.
ópeciaal aanbevolen
I lieeren-Baai
1 75ct.p^2pond rood zege)
l Ook in on5-en halfoni pakjes
TEXEL. Ongeluk op de reede van alhier. Dins
dagmorgen heeft ter reede van Texel een ernstig
ongeluk plaots gehad. Bij het houden van oefe
ningen door Ilr. Ms. „Hatda" geraakte vermoede
lijk de tros, waaraan een sloep werd gesleept in
de schroef van de „Hadda" met het gevolg, dat
v!e sloep ondersteboven werd getrokken en de in
zittenden te water geraakte. Een daarvan, de ge
huwde 24-jarige matroos le klas J. Tieken, is
daarbij om het leven gekomen.
Martha wilde ik zeggen, stamelde Milo, ik dachl
dat gij den ouden heter kendet. Ilij had verschei
üene helpers, mij, Bet, den kapitein en zekeren
James, maar vertrouwen deed liij geen menscli.
YVie is die man, van wien gij daar spreekt
Welken man bedoelt ge vroeg Milo met
zekere aarzeling.
Den man, dien gij den kapitein noemt, sprak
zii op strengen toon. 't Is uit zijn handen, dat ik
het kind ontving en hij is ook ongetwijfeld belast
geweest, het mij te ontstelen.
Speel geen ijdel spel met mij, Milo. Het lijden
heeft mij wreed gemaakt. Ik ben niet meer het
zwakke onderworpen wezen, dat gij gekend hebt;
ik ben nu moedig, gewapend op een wijze, die m^
in staat stelt elk te verpletteren, die mij weer
streeft of bedriegt.
De moordenaar begon te beven en de gedachte
kwam bij hem op, dat hij, door den ouden woe
keraar te dooden, inplaats van zich te bevrijden
slechts van meester veranderd was.
Ik ben gereed om te straffen, Milomaar
ook om te beloonen.
Bij alles wat heilig isriep Milo uit, ik heb
den kapitein niet weder gezien, sedert, .sedert
Sedert wanneer
Ik tracht mij het juiste tijdstip binnen ie
brengen maar zeker niet sedert den dood var
uw grootvader. Gij kunt mij gerust geloovf.n.
Welk belang zou ik-er bij hebben u 'te bedriegen?
En daarbij, feing hij voort en schepte gaandeweg
meer moed, ik verlangde hem voor mijn eigen
zaken te spreken. Ik heb hem overal gezocht,
maar niemand had hem gezien. Er moet hem
het een of ander overkomen zijn.
En zijn kamer vroeg zij.
Is nog evenals hij haar verlaten heeft. Alles
wat ik heb kunnen bemerken is, dat hij een me
nigte papieren verbrand heeft in don laaitsten
nacht, dien hij doorbracht. De haard is vol asch.
Gij moet hem terugvinden, sprak Martha
na een poos zwijgens.
Milo haalde de schouders op.
Hebt gij de asch in den haard doorzocht
Ja, Ja, daar ben ik zeker van. Gij bezit de listig
heid van de slang, bij de wreedheid van den tij
ger. Hebt gij niets, geen enkel teeken gevonden
Milo glimlachtehij vond in Martha het door
zicht van Pieter Quinn weder.
Hij stak zijn hand in zijn zak en haalde er een
EEN GEMOEDELIJKE LEEUW.
In den exppresstrein ParijsWeenen is Vrij
dag grootte opwinding veroorzaakt, doordat in
den bagage-wagen een lee-uw uit zijn kooi kroop.
Op het station Amstetten keek de leeuw vroolijk
uit de openstaande deur van zijn reisgelegenheid
Zijn oppasser dwong hem in de kooi terug te
gaan, zonder dat het bloed of moeite kostte De
reizigers vervolgden opgelucht hun tocht.
BELASTING OP DE PAGEKOPJES IN
GRIEKENLAND.
Het Grieksche ministerie van Financiën over
weegt een wetsvoorstel, waarbij het zich laten
knippen van een pagekopje met /la/ 1.50 be
last wordt. Deze belasting moet dan tegen kwi
tantie in de kapperszaak worden voldaan. Door
de meeste vrouwen in de kleine Grieksche ste -
den en op het platteland die nog lang haar dra-
e-en, wordt kort haar nog altijd als een luxe be
schouwd
PROVINCIAAL NIEUWS
oude smerige portefeuille uit.
Tusschen de bladeren lagen drie stukken half
verbrand papier.
Hij legde die voor Martha op tafel.
Ziedaar, sprak hij, dat bewijst, dat ik niet
gelogen heb en dat ik niet weet, waar ik den ka
pitein vinden kan. Als hij wist, ging hij glimla
chend voort, dat gij zoo verlangend zijt hem te
zien, zou hij op de vleugelen der.
De verwonderde blik van Martha maakte op
eens een einde aan zijn rede.
De vleugelen van wat Ga voort, sorak zij
Jroog.
De vleugelen van het ongeduld, Martha, juf-
touw Quinn, wil ik zeggen, God zegene u gij
zijt de eenige vrouw niet, dtie den kaoitoin gaar
ne ziett
Waarlijk x
Milo was niet onkundig van heit plan, dat zijn
medeplichtige reeds vroeger opgevat had, om
ie schoonzoon van Pieter Quinn te worden. Mar
tha zou volgens zijn gedachte slechts al te geluk
kig zijn, als zij h&ar hand aan den schoenen a-
vonturier kon schenken.
Haar ongerustheid omtrent het kind scheen
liem minder voort te spruiten uit de liefde, die
zij jegens hetzelve gevoelde, dan wèl uit haar gf -
voelens omtrent den kapitein. Vroeger was hein
hit ontwerp van dit huwelijk geheel onverschil
lig geweestnu echter begeerde hij vurig, dat
het tot stand mocht; komen, als zijnde een waar
borg van zekerheid voor de toekomst voor hem,
waarover hij zich, met het oog op het verleden,
zeer ongerust maakte
Martha radde zijn gedachten maar het lag
thans niet in hanr bedoeling, hem uit dien waan
te helpen. Daarom sprak zij op droiogen toon •-
Welke ook mijn beweegredenen zijn mogen.
Ik behoef er u geen verklaring van te geven, 't
Moeit» u voldoende zijn ,te weten, dat ik zeer ver
langend ben den kapitein weder te zien.
Miio wees op de stukjes half verbrant panier,
die hij op de tafel gelegd had.
Juffrouw Quinn las die aandachtig na. Het wa
ren blijkbaar stukken van een brief. Op een daar
van stond
ly Grange, 1 November.
(Wordt vervolgd.)