Hel gestolen Kind.
18e Jaargang.
Dinsdag 14 Juni 1927.
No, 45.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER CÖURA
tfORN. J. BOSKER. WIERINGER
UITGEVER j
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIêN:
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer
0.10.
BUREAU s
Hippolytushoei Wier Intern.
Telel. In ter co mm. No. II.
PARIJSCHE MODEBRIE VEN.
BLOUSE EN ROK.
Wanneer we do collectie nieuwe japonnen
eens goed bekijken, zioo valt 't ons op, hoevelen
er bij zijn, die weer gelijken op onzjeJ ouderwet-
sche dracht van „lichte blouse met donkeren
rok." Wel is de blouse hier ©en deel van het cos
luum geworden en tonverbreekbaar met den rok
verbonden, maar dat is dan ook het.eenige ver
schil. De blouse is weer een „echte" blouse, geen
jumper, casapue of sweater die in den laatster»
i jd dikwijls onder dezen naam doorgingen,
inaar de ouderwetsche blouse zooals de mode ze
van d(e Fransche hoerendracht heeft overgeno
men. Op onze tweede afbeelding geven we zoo'n
blouse costuum, bestaande uit een donkerblauw
rijden mopjes is bestikt.
Onze eerste teekoning geeft een goed voorbeeld
van de vele plooitjes en stiksels en smalle op-
lijgsels waarmede men tegenwoordig de japon
nen voornalijk garneert. Een japon blijft daar
door zeer eenvoudig maar is heel bewerkelijk
en niet gemakkelijk te maken. Het matblauwe
toiletje van soepele wollen stof heeft een fijn
geplisseerdcn rok welke van boven met konings
blauw]© zijde is doorgestikt. Op het lijfje zijn
smalle ribbeltjes aangebracht. Kraag, manchet
ten en de aardige klepzakken zijn in dambord-
patroon doorgestikt. Het ensemble maakt den
indruk van eenvoud en destinctie, een kenmerk
van Wét ware. WILHELMINA.
Het zwart bont Friesche vee is in Zuid Afrika
zoo sterk aanwezig, dat het 44,3 pCt. van den
veestapel vertegenwoordigt. In enkele districten
van Kaapland is het nog sterker. Het onderzoek
beeft geleerd, dat van den veestapel 77 pCt. van
Friesche afkomst is, en in Transvaal zijn in dö
districten Johannesburg en Pretoria 84 pCt.
aanwezig. Eigenaardig, noemt men de koeien
van het oude inlandsch© ras „prulbeestcn."
D SCHAGER markt van 9 Juni was nog al
goed. Vette koeien Waren duur. Prima kwaliteit
1,15 1,20 gewone le 0.95 a 1,10 2e 0.85
a 0.95 3e 0.70 a 0.80. Enkele weiders maak
ten een weideloon van 100,125,Gelde
koeien, magere, duurder/ 250,a 300,
Nuchtere kalveren hooger 14,a 18,Scha
pen waren ijets stugger. Weide lammeren 13,-
a 17,Uitvoerlammeren 20,a 24,--. Jon
ge vette schapen uit de wol 32,--, in de wöl
40,ongeveer. Zware, oude vette 32,a 42.—.
kaal 25,35,Goede slachitvarkens 0.65
per kilo. Handel goed.
BUITENLAND.
MARKTOVERZICHT.
Het Friesche vee is in Mexico en in Zuid-Afri-
ka zoo sterk aanwezig, dat het ©verheerschende
ras in die beide ianden is. In Mexico zal in Octo-
Ver 1927 eene tentoonstelliing worden gehouden
van afstammelingen van ingevoerd Friesch vee
DE HEDENDAAGSCHE GROOTMOEDER.
Op een rondvraag „Hoe lang blijft de heden
daagsche vrouw jong in een groot Fransch
weekblad, zijn uit Frankrijk en uit het bui)ten-
'and eenige duizenden antwoorden van veertig -
tol zestigjarige vrouwen ontvangen, waarin alle
schrijfsters zonder uitzondering hebben ver
klaard, dat zij zich nog volstrekt jong vloeien en
dat tegenwoordig de vijftigjarige „joude" vrouw
eenvoudig niet mieer bestaat.
Deze natuurlijke verjonging van den mensch,
die in het bijzonder bij de vrouwelijke helft van
de menschheid duidelijk tot uiting komt, (bij de
mannen was al vroeger de vijf tig jarige niet oud,
maar (le vijftig jaren behoorden tot den zooge-
naamdén mooisten leeftijd, heeft verschillende
reaties tengevolge, die soms reeds een verras
send grooten omvang hebben aangenomen, doch
w aarvan de groote massa nog weinig weet. Men
boort er bijvoorbeeld van, dat hier of daar een
vijftigjarige vrouw zich na een huwielijk van
twintigjaar heeft laten scheiden, om na een be
staan, dat reeds een halve eeuw duurde, e:en
nieuw leven op een nieuwen grond slag lei be
ginnen.
In dat verband is het verrassend te kunnen
vaststellen, dajt in Oostenrijk in den laatsten
tijd het aantal echtscheidingen van vrouwen, die
vijftig jaar en ouder zijn, zoo zeer is toegenomen
dat er zich in één jaar 572 vrouwen van dien
leeftijd hebben laten scheiden, van wie er 56,
dus het 10e gedeelte, zelfs heit zestigste levens
jaar hebben overschreden. En daarbij heeft men
in de -mete6te gevallen niet te doen met huwelij
ken van korten duur, die reeds op gevorderden
leeftijd waren gesloten, maar diö vijftig- en zes
tigjarigen, die zich lieten scheiden, waren dik-
v ijls tientallen jaren gehuwd.
In 470 gevallen had de duur van he/t huwelijk
reeds meer dan 20 jaar bedragen Bij precies 500
echtscheidingen heeft men te doen me* moeders,
die reeds kinderen hebben van twintig jaar en
ouder, dus in enkele gevallen zelfs al gnolotmoe-
der zijn of het minstens hadden kunnen zijn.
De grootmoeder van het verleden had op dien
leeftijd mot haar eigen leven meestal reeds afge-
rekend. Zij leefde in en voor haar herinneringen
FEUILLETON.
en werd hoogstens in den kring van haar klein
zoons en haar kleindochters weer jong. Maar de
grootmoeder van tegenwoordig laat zich
scheiden en begint veelal omstreeks, haar zestig
ste jaar een nieuw leven en sluit als weduwe
of als gescheiden vrouw een nieuw huwelijk.,
Uit de betreffende statistieken over den stand
der bevolking in Oostenrijk kan men namelijk
eveneens zien, dat niet alleen het aantal echt
scheidingen van vijftigjarige vrouwen gestadig
toeneemt, maai' ooit het aantal gevallen, dat
\riuwcn van meer dan vijftig jaar in het huwe
lijk treden.
Terwijl over hjet algemeen in Oostenrijk een
voortdurende afneming van het aantal huwe
lijksvoltrekkingen kan worden vastgesteld,
sluiten thans veel meer vijftigjarige en oudere
vrouwen een nieuw huwelijk dan bijvoorbeeld
tien jaar geleden.
FAMILIE-DRAMA.
Moeder doodt haar kind en zichzelf.
,Te Londen heeft een zekere mrs. Keens, haar
18 maanden oud dochtertje met een rjevolver
doodgeschoten en daarna zichzelf van het leven
beroofd.
Vóór de moeder de vreeselijke daad pleegde
had zij de kamer, waar het drama voltrokken
werd, volop met bloemen versierd zelfs het
bed, waarop het kind rustte, was met bloemen
getooid.
Men zegt, dat de vrouw haar kind zeer liefhad,
doch dat zij bang was, dat de kleine, die den
laatsten tijd sukkelde, nooit sterk en ge<zond zou
zijn.
Mrs. Keens, die 30 jaar «oud was, was een oc-
trice. Naar de buren, die welinig omtrent haar te
hooren kregen, meenden te weten, heeft men
nog niet haar echtgenoot, die op reis is, van het
gebeurde in kennis kunnen stellen.
ZIJN EIGEN GRAFSCHRIFT.
De beroemde Russische baszanger Chaliapine
heeft zijn eigen grafschrift opgesteld, dat hij in
zijn portefeuille en op muziekpapier geschreven
bij zich draagt. Hét luidt aldus
„Hier is het graf van Chaliapine.
Hij heeft geleefd, hij hejeft liefgehad en hij
heeft schandelijke dingen gedaan.
Hij heeft gelogen en niét te zeggen zonden be
gaan.
Hij is geweest als de duivel, die in de kerk
danste voor die mis.
Ten slot'te heeft hij ruslt gevonden.
Thans ligt hij onbeweeglijk onder dezen steen.
Zijn graf is alleen bevochtigd door d© tranen
van zijn vrouw en zijn kinderen.
Eeuwige vrede zij uw stoffelijk overschot,
Chaliapin, tooneelspeler, zanger, kunstenaar en
mensch, die zich heeft verpand aan den vrede 1"
Aan een journalist heeft Chaliapin meege
deeld, dat hij voornemens lis, dat grafschrift op
muziek te zetten in liedvorm.
VUURBAL TUSSCHEN KINDEREN.
Een 600-tal kinderen, dat verleden week Zon-
tijdons ejen uitstapje te Murtle bij Aberdeen op
een grasveld aan het spelen waren, werden door
een zwaar onweer overvallen, gedurende htet-
wölk een grootte vuurbal tusschen hen inviel.
Een groot aantal van hen sloeg tegen den grond
en verklaarden laterdat zij een hevigen schok
in de been en hadden gevoeld. Eén jongen was
.lijdelijk blind, een ander vertoonde op zijn dij
de teekening van een varen, terwijl een meisje
op haar arm allerlei krassen had. Het terrein
waar de vuurbal was neergekomen, was geheel
verschroeid. Geen der kinderen heeft blijvend
nadeel van het ongeval ondervonden.
Gedurende hetzelfde onweer sloeg de bliksem
op de metalen stop van eeh flesch met spuitwa
ter, w|elke gedragen werd door een verpleegster,
die met een groep kinderen te Miltimber, even
eens bij Aberdeen wandelde. De flesch sloeg met
geweld uit elkaar en U glas vloog overal heen,
doch niemand werd gewond.
EEN ONTZETTEND DRAMA.
Donderdagmiddag stapte in een holtel in de
Ra© de la Voute te Parijs een heer af, vergezeld
van zijn vier kinderen, een jongen van zesltien
jaar en drie meisjes, resp. 15, 12 en 9 jaar oud.
Hij verklaarde Petrio Gomez, handelsman in
Mexico, te zijn. Het gezelschap zag er zeer wel
verzorgd uit en het was een aardig gezicht den
vader met zijn vier kinderen te zien omspringen,
^s Avonds ging hot troepje tijdig ter ruste.
Vrijdagochtend echter omstreeks tien uur za
gen voorbijgangers eensklaps een man uit het
raam van een kamer op de zesde verdieping naar
beneden vallen. Het bleek de heer Gomez te zijn,
die door den val was gedood. Toen men hem
naar boven droeg om in zijn kamer te brengen,
bleek de deur gesloten. Men had een voorgevoel,
dat er iets met de kleinen was gebeurd en open
de de deur met geweld. Een gruwelijk schouw
spel boden de beide aan elkaar grenzende ka
mers. Op hun bedden lagen de vier kinderen,
dood, afschuwelijk verminkt en met bloed over
dekt. Zij bleken met een hard voorwerp te zijn
geslagen totdat het leven geweken was. Vervol
gens waren hun gezichten met doeken overdekt.
Op de tafel lag een brief, waarin de heer Go
mez schreef zijn vrouw drie jaar geleden bij
haar sterven te hebbn beloofd eveneens met de
kinderen 'te zullen verdwijnen. Hij was daartoe
naar Frankrijk gekomen, ver van zijn vaderland
om zijn familie niet te alarmeeren, en had zijn
vier kinderen achtereenvolgens gedood.
00
No. 49.
Het woonhuis op Vredelust was groot en had
een zeer antiek voorkomen. De plaats genoot o-
verigens een zekere soort van beroemdheid.
Cromwell had eenmaal een nacht in een der ka
mers doorgebracht, en de schilderijenzaal bevat
te de belangrijkste verzameling van geheel de
piovincie. Hetgeen Milo voornemens was te doen
kon eigenlijk een wanhopige onderneming ge
noemd worden.
Hij wilde het huis van binnen bezien, tot dat
oogmerk hield hij zich verscheidene dagen lang
schuil in de omliggende boschjes niet dat hij
zich bij nacht of ontijd heimelijk toegang wilde
verschaffen, maar hij wilde zijn kans waarne
men, dat Martha ééns afwezig mocht zijn.
Den derden dag na zijn aankomst was de kans
hem gunsltig.
Reeds vroeg in den morgen zag hij Martha
uitrijden.
Milo klopte aan de deurde huishoudster
deed hem open.
't Zou mij zeer veel genoegen doen mejuf
frouw, spraJk Milo op zeer beleefden toon, zoo
hét mij vergund kon worden dit huis te zien.
De huishoudster aarzelde.
Martha had daaromtrent niets verboden
maar zij kende den grooten tegenzin harer mees
teres voor vreemdelingen.
Als het heden niet kan, ging Milo uiterst
beleefd voort, dan zal ik op een anderen dng wel
eens terugkomen maar de boer van daarginder
heeft mij gezegd, dat gij misschien wel zoo goed
zou willen zijn
Kom binnen, sprak de huishoudster vrien
delijk.
Die boer was een van haar beste vrienden. Mi
lo was dat te weten gekomen en bediende zich
van deze omstandigheid.
Di© naam had op eenmaal aan haar besluite
loosheid een einde gemaakt en zij betoonde zich
zelfs zoo vriendelijk, dat zij hem ©en glas wijn
aanbood, iets dat de heer met de lange pruik
met de bevalligste galanterie aannam.
De kamer van Cromwell werd het eerst be
zocht.
Twee zaken in de sch|ild,etrijenzaal trokken zijn
aandacht. Eerst het portret, dat ook Martha's
nieuwsgierigheid opgewekt had, en dat zij uit de
kamer der huishoudster had laten brengen, om
het bij de andere op te hangen.
Dat lijkt drommels veel, sprak Milo.
Op wien vroeg de huishoudster.
O, op iemand, dlien gij niet kent.
De huishoudster was echter hiermede niet
voldaan.
Zij herinnerde zch de ontroering van juffrouw
Mendez bij het zien van dit portret. Zij wist, dat
de jonge baron een zeer avontuurlijk leven geleid
ad, hoe wel zij hem van geen misdaad verdacht.
Zij maakte echter geen verdere aanmerking.
Is dd!t d© kleerenkast van Cromwell voeg
Milo op een meubelstuk wijzende.
Mijn hemel, weineen, antwoordde do vrouw,
den n|eus optrekkende voor de frauwe aardig
heid van den bezoeker, me dame, die hier woont,
ïeeft die kast medegebracht.
Dat behoeft ge mij niet te zeggn, dacht Milo
Daai' zijn niets dan paplieren en kantoorboe
Ken in, benevens een oud dameskleed en een
zwart meriniossen shawl, zooals geen der dienst
boden zou willen dragen.
Milo herinnerde zich de kleeding, die Martha
eertijds droeg.
Nadat ook het overige gedeelte van het huis
bezichtigd was, nam die bezoeker afscheid en
werd door de oude huishoudster met duizend
complimenten aan den boer belast, die zonder
hét te weten, aan Milo tot paspoort gediend had
Dn geheelen weg langs dacht hij na over het-
eon hij gezien had. Het portret vooral ging niet
uit zijn gedachten. Wat de kast van Pieter Quinn
betrof, die verwonderde hem niethij had ver-
w acht die daar te zullen vinden.
Eensklaps herinnerde hij zich dé stukjes van
den brief, welke hij in de kamer van den kapi
tein gevonden en aan Martha gelgeven had.
Hij is het riep hij uit, zij is slimmer dan ik!
Vredelust, Vredelust, voor den drommel Dat
schoione huis behoort aan hem en de titel, o, ik
was er wel zeker van, dat hij een edelman was.
Als ik de papieren van den ouden Quinn eens
BINNENL. NIEUWS.
DE WERKTIJD IN DE BOLLENTEELT.
De Algemeen© Vereeniging voor Bloembollen
cultuur heeft den minister van arbeid, handel
en nijverheid verzocht, vergunning te verleenen,
dat arbeiders van 16 jaar of ouders 10 uren per
dag en 55 uren per week werken bij helt pellen
van de gerooide bloembollen, gedurende het tijd
vak van 13 Juni tot en met 20 Augustus.
EEN SCHOOL MET EN ZONDER RAMEN.
Een eigenaardig experimertt zal binnenkort
uitgevoerd worden onder toezicht van dr. Hingst
geneeskundig inspecteur van de scholen te Vi
trecht, om de eigenschappen van de nieuwe
soort van glas op de proef te stellen, die de ul
tra-violette stralen der zon doorlaat.
De ondjerwijs-autoriteiten te Utrechit hebben
besloten drie klassen van jongens en meisjes
van ongeveer denzelfden leeftijd en psysiek te
nemen. Deze klassen zullen hun onderwijs in
drie lokalen aan dezelfde zonnige zijde ontvan -
gen, terwijl alles gelijk is behalve in één opzicht.
in handen had, dacht hij, zou die juffrouw Mar-
Iha zulk een boogen toon niet voeren.
Toen hij het bosch verliet, ontmoette hij vlak
bij het hek van hét park Clement Foster. De jon
geling had zijn geweer onder den arm. De bosch
v achter met twee honden vergezelde hem.
Wie is die man vroeg Clement aan den
boschwachter.
In weerwil van de eerbiedige wijze, waarop
Milo groette en niettegenstaande zijn fatsoenlijk
uiteicht, kwam hij aan Clement Itoch tamelijk
verdacht voor.
Ik wéét het nie)t, mijnheer, was het ant
woord hij is niet van hier, men zegt, dat hij een
boerderij komt koopen hier in den onttrek.
Hij ziet er nielt als een boer uit, merkte de
jongeling aan.
Neen, waarlijk nietmen zou hem eerder
voor een straatrover houden. Wat hij toch de
zen kant uit komt zoeken
Clement deed bij zichzelf dezelfde vraag, maar
het was slechts een voorbijgaande opmerking.
Toen hij thuis kwam, was hij het geheele voor-
\al vergeten. De boschwachter echter had een
beter geheugen.
In weerwil van de vermoeienissen van den
dag kon Clement toch den slaap niét vatten. De
herinnering aan den vreemdeling, dien hij bij
het hek van het park ontmoet had en de opmer
king van den boschwacWter kwam hem weder
voor den geest.
Welk een dwaasheid sprak hij bij zichzel-
ven, Martha woont hier al zoo lang. Zij is alge
meen in den omtrek w,egens haar goedheid en
iefdadigheid. Welk gevaar zou haarBah
't Is dit oude huis, dat mij wakend doet droomen
De kamer van Clement was in den linkervleu
gel van het gebouw. De schilderijenzaal en de
groote zaal, dl|e slechts zelden gebruikt werd,
scheidden zijn kamer van den rechtervleugel
van Vredelust, waar zich dto vertrekken van
Martha en juffrouw Wyndham bevonden. Ein
delijk was Clemen/t toch bijna ingeslapen, toen
een gedruisch zijn aandacht trok. Het was het
etik van een handvol steeltjes, die tegen de
vensterruiten geworpen werden.
Hij sprong verschrikt overeind en bleef luis
teren.
Maar t wordt toch niog geen dag, riep hij uit.
Het gedruisch herhaalde zich.
Het was het teeken, waarmede de boschwach
'er gewoon was hem smorgens te wekken zon
der iemand in huis 'te storen.
Clement stond op en /opende het venster.
Zijt gij het, mijnheer vroeg een s/tem be
neden.
Ja, wie roept mij i
-1- Jan.
Voor den drommel, Jan, wat scheelt u, dat
gij mij midden in den nacht komt wakker ma
ken Zijn er wildstroopers in den omtrek
Erger dan dat mijnheer.
Erger herhaalde de jongeling en zijn ge
dachte viel onmiddellijk op den vremden man
in het park.
De man gje weet wel, wien ik bedoel
hij heeft de herberg, waar hij Logeert, verlaten,
Bryant de kleine herdier, heeft hem het parU
zien in gaan. Ik heb overal gezocht en hem niet
gevonden, hij mojet in huis zijn.
Mijnheer, zijt ge door de galerij gegaan
Wanneer
Een half uur gjeleden
Weineen, ik lig al een groot uur 'te bed.
Ik kan er op zweren, dat ik daai' een licht
heb gezien, hernam de hoschwachjter, maar 't
is weer spoedig verdwenen.
Een der honden van Clement (want zij sliepen
beiden in zijn kamer) liet een dof gebrom hoo
ren. Een kreet weergalmde op eenigen afstand
en de beide honden begonnen woedend te blaffen
Clement Foster twijfelde niet langer een ge
vaar bedreigde de inwoners van Vredelust.
Zijn geweer grijpend©, opende hij driftig de
deur van zijn kamer en voorafgegaan van zijn
beide honden vloog hij de schilderijenzaal bin -
nen.
Zoodra hij binnengetreden was, zag hij bij het
flauwe schijnsel van een klein lampje twee mon-
schelijke gedaanten, met elkander worstelden.
Help help! riep Martha.
Nauwelijks wetende wat hij deed, gaf hij vuur;
een van de twiee viel.
Maar wie
Marthajuffrouw Mendez riep hij uit, om
's hemelswil spreek "toch, heb ik u gekwetst
Een zucht was het ©enjige antwoord, dat hij:
verkreeg.
- Mijn hemelzou ik haar gedood hebben T
riep de jongeling wanhopig uit.
(Wordt vervolgd.))
