let gestolen Kind.
Th
18e Jaargang-
Dinsdag 16 Augustus 1927.
No. 62.
ÉS? NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN Efl OMSTREKEN
■WIERINGER COURANTS
JOHN i. BOSKEH, WIEHINCE»
UITBETEN i
PARIJSCHE MODEBRIE VEN.
f/y
Be dames, <lie nu den middelbaren Icieftiiu na
deren, weten zich zeker nog heel goed te herin
neren, hoe in haar jeugd zijde nog tot de kostba
re stoffen werd gerekend. Een zijden jurk droeg
je alleen als je naar een partijtje ging of naar
een bal.
liet moderne jonge meisje draagt om zoo te
zeggen een zijden japonnetje voor alledag. Het
yomersche wandeljaponnetje, tenminste voor in
de stad, isbijna altijd van zijde vervaardigd, 't Is
weliswaar heel eenvoudig gemaakt, met eer
plooirokje, een ingezet vestje, een omliggend:
jongonskraagje, maar zoo'n mooi glanzend]
stofje heeft dan ook niet veel noodig om er aar-
oig uit te zien. -
Wie. er op rekent, dat haar zijden zomertoilot-
je nu en dan eens gewassclien zal moeten wor
den, mag wel geen fijne plisseetjes kiezen, want
die zijn heel moeilijk weer in orde te krijgen. Er.
wiet gesteld is op .eeh practische en toch aardige
zomerjapon, kunnen we een costuumpje van
foulardzijde aanraden. Deze kreukt niet spoedig
en men kan ze 't oogenblik krijgen met allerlei
aardige kleurige patroontjes bedrukt, zoodat ze
hijzo-nder frisch staat.
Ook crepe de chine wordt op 't oogenblik voor
zomertoiletten veel gebruikt, heel aardig be
drukt, soms met patroontjes die slangenhuid
imiteeren. Want de slang verheugt zich tegen
woordig zeer*in de gunst der mode.
Er zijn dezen zomer verscheidene japonnetjes,
die bedrieglijk veel aan den ouden tijd doen den
ken, aan de jaren toen de vrouwen met kunst
matige middelen de heupen verbreedden met
draperieën en volants en opgedofte zijde. In een
voudiger vorm vindt men deze japonnetjes met
ren glad lijfje en een wijde uitslaande rok met
strookjes. Om in den ouden stijl te blijven is
zoo 'n toiletje steeds met veel lint, fluweellussen
FEUILLETON.
No. 66
Zij is rein en goed, dat gevoel ik ik bchooa
haar geheel en al toe. Maar die avond van giste
ren, dat debuut, die triomf
Zij heeft het tooneel betreden, wilt gij zeg
gen, en gij vreest.
Niets, niets van haar. Maai' zij zal zulk een
vreugde, zulk een bijval niet willen vaarwel zeg
gen voor de liefde, die ik haar kan aanbieden
Een nederige stand als de mijne, in plaats van
de afgod van allen te zijn O, haast u, juffrouw
Mendez, morgen is het misschien te laat, morgen
zal zij den roem beminnen, morgen is zij wellicht
voor u en voor mij verloren.
Verloren, Clement
Helaas gij kent de wereld en haar verlei
ding niet. Sedert gisteravond beschouwt zoo
menigeen haar met andere oogen dan wij. Haar,
die ik tot mijn vrouw heb gekozen, uw kind, zij,
die uw vermogen moet erven, moet zij aan zulk
oen proef blootgesteld worden
Gij hebt gelijk, sprak Martha op een toon,
lio van haar inwendige onrust blijk gaf.
Laat mij alleen, Clement en kom over twee
aren terug dan zal ik een besluit genomen heb
ben.
Zou zij mij wellicht alleen om dat groote
vermogen liefhebben sprak zij bij zichzelve.
Welnu, ik zal het spoedig weten.
Ik wil een twijfel, die mijn hart verscheurt,
oplossen en voor altijd uit mij'n gemoed verwij
deren. Ik ben rijk maar zou het kind mij nog
liefhebben als ik arm was
Het tweede optreden van Fanny in den Ko
ninklijke Schouwburg had zoo mogelijk een nog
grooter succes dan het eerste.
En toch dacht zij iederen keer, als zij het too-
vërschijnt klken
D2NSDAO en VRIJDAG.
abonnementsprijs
per 3 maanden 1.
en bloemen gegarneerd.. Als gelegenheids- of
bruidsmeisjes-japonnetjes doet 't meestal heel
aardig.
Een heerlijk zomerstofje is shantung. 't Heeft
zoo'n mooie, zachte glans, 't valt zoo. aardig en
't kan, tenminste in z'n natuurkleur zoo gemak
kelijk gewasschen en gestreken worden.
We vertelden u reeds, dat shantung zeer in
de mode is voor korte fantasie-jasjes. Maar ook
voor zomertailetjes, eenvoudige mantelcostuums
vestjes, lange of driekwart lang mantels, en zelfs
voor autojassen wordt ze veel gebruikt. In het
laatste geval heeft de mantel raglan mouwen en
valt van onderen wijd en klokkend.
De zacht beige tint die de stof van nature heefi,
ts op 't oogenblik het meest geliefd. Nu en dan
maakt men een shantung toiletje met een wei-
uigje kleur op, met 'n groene of blauwe knoop-
osgarneering, met een roode of blauw-zijdcn
das onder het kraagje enz.
KARKTO VERZICHT.
Koeien van Friesche afkomst met hooge melk-
lijstcn, worden vooral in Engeland en in de Ver-
lenigde Staten van Noord-Amerika hoog ver
kocht. Te Sprinfield in de Staat Massachusset
werden voor enkele weken bij eene verkooping
70 stuks verkocht, die gemiddeld 1000 gld. per
luk o-pbrachten, nog hooger liep een andere ver
koping, die te Rochester in de Staat Minnesota
r aar brachten 90 stuks 133200,op, wat ge-
niddeld 1480,wordt. De hoogstel prijs bij de-
'.o verkooping bedroeg 7500,—. Doch vee met
hooge molkopbrengsten beeft ook in ons land
bijzondere waarde. Doch daarover later.
Op de markt te Schagcn was Donderdag de:
handel in vet vee stil, van pijsverhooging geen
-prakc, eerder was er eenige verlaging te consta
teren. Amsterdam had niet noodig. Voor le
kw. werd dan ook hoogop 11 stuivers betaald.
Dat warenr maar enkelen. De meerderheid" kon
niet meer dan 1,05 per Kilo opbrengen 2c kw.
kw. liep van 0.85 tot 0.95 en verder omlaag
'ot 0.75. Magere geldekoaien waren stug, zoo
>ok melkkoeien. Nuchtere kalveren waren goed
te verkoopen. Jonge vette schapen prijsden hoo
ier. Betaald werd tot 37,Een bijzonder .best
koppeltje 38,50. Oude vette 30,— k 36,—.
'Jitvoerlammercn stug, lager in prijs 20,a
25,—. Vette varkens prijshoudend vast 0.65
0.68 cent per Kilo.
VAN ALLES WAT.
GEMAKKELIJKER NAAIEN.
Uit roestvrij staaldraad maakt men in Duitsch
and tegenwoordig een naald en draad in een
-tuk. Zoo wordt het chirurgische naaiwerk ver
gemakkelijkt. Vooral de dikte in het oog van de
naald gevormd, omdat de draad dubbel zit, is
bij hechtingen lastig en dat wordt aldus verme
den.
In Praag schijnt dit nieuwe wapen van de chi
rurgie in de ziekenhuizen reeds geregeld te wor
den gebruikt.
EEN UITSTERVEND RAS.
Van de 150.000 inboorlingen, die Australië
omstreeks het einde van de 18e eeuw bozat, zijn
thans nog slechts 60.000 afstammelingen over.
F;n dezen zijn zoo slecht tegen de invloeden der
blanke bevolking opgewassen, dat na eenige
necl verliet, bij zichzelve
Wat zal hij wel van mij denken
Bij het eindigen van de voorstelling, herkende
zij onder de menigte, die haar omringde, Walter
en bloosde hevig.
Zij gevoelde zich ontevreden met zich zelve.
Dc eerbiedige houding, waarmede Walter van
Hertenstein de prima donna na derdei, verschil
do oneindig veel van zijn handelwijze op het ka-3
teel.
Ik geloof reeds vroeger de eer gehad te heb
ben mejuffrouw Louise te ontmoeten, sprak hij
met een diepe buiging.
Dat is waarik herinner het mij zeer goed
Mag ik hopen, dat mij mijn stoutmoelig
beid vergeven zal worden, als ik haar aan die
ontmoeting herinnera
Fr is op dit oogenblik in hetgeen gij doet
vin geen stoutmoedigheid sprake, gnï zij op ijs-
kouden toon ton antwoord. Vroeger was dat an-
rtais Het doet mij leed, dat gij de herinnering
aan het kasirel bij mij weder opwekt. Zij heeft
niets eervols voor u.
Iedereen bewonderde de bedaarde en bevalli
ge v ;jze, waarop zij den schitterenden Walter
van Hertenstein van zich afgestooten had.
Ik zal mij op dat meisje wreken, mompelde
Walter, toen hij de zaal onder het spottend ge
lach zijner vrienden verliet.
Het toeval diende hem veel spoediger dan hij
verwacht had.
loon hij voorbij de kleine deur ging. zag hij
een vrouw, wier kleeding de grootste armoede
verrjed en die op smeekenden toon verzocht bij
de prima donne te worden toegelaten, zeggende,
dat zij een oude vriendin van haar was. De man
aan de deur weigerde blijkbaar geloof te slaan
aan haar woorden en scheeen er volstrekt niet
op gesteld te zijn zich een berisping op den hals
te halen, als hij haar doorliet.
Dat kan niet, sprak hij, zelfs niet al waart
gij haar moeder.
Ik ben haar moeder, riep de vrouw levendig
uit, zij werd mij ontstolen toen zij nog een kind
was en ik kom haar terugeischen.
In dat geval raad ik u aan u tot een over
heidspersoon tewenden, antwoordde de man la
chende.
Walter keerde zich driftig om.
ADVERTKNTieN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
tientallen van jaren, de laatste stam zal zijn
uitgestorven.
Om dit nu te voorkomen heeft de Australische
regeering besloten om aan de inboorlingen uit-
gestrektei stukken land in het Noord-Westen van
Australië, dat nog heel dun gekoloniseerd is, al
te staan en hun ieder verkeer met do buitenwe
reld of met blanken onmogelijk te maken, om
aldus het gevaar voor besmettelijke! ziekten en
den verderfelijken invloed van den alcohol tot
een minimum te beperken.
Men hoopt, dat de verzwakte stammen er weer
bovenop zullen komen en in aantal zullen toe
nemen.
DRUKFOUTEN -DUIVELTJE IN DE ✓LUCHT.
De plattelandsbevolking bij Rostock (Duitscn.
land) schrok onlangs geweldig. Toon men van
het akkerwerk naar huis keerde, stond er in den
hemel geschreven „PestZou er een dergelijk
gevaar dreigen
Naderhand bleek, dat de vliegenier, die een re
clame had moeten trekken met rook tegen het
firmament en letter vergeten had en dat de wind
de letters had ineengedreven.
Toch is de bevolking nog niet gerust je kan
tcch niet weten
DE KONING DER PAARDENDIEVEN, f
Tn dc gevangenis van Zagreh (Yoego Slavië,
is voor eenige dagen gestorven Franz Jullinek,
de beruchtste paardendief, die' ooit in poesta's
heeft afgestroopt. Uit zijn kunstrijders-tijd had
Tellinek een onvergetelijke handigheid in hef
temmen van en den omgang met paarden over
gehouden, die hem als gehypnotiseerd volgden.
Als hij paarden aanriep, kw amen deze dadelijk
naar iiem toe, ook al zagen zij hem voor he:
erst. Door dit alle* wa® Jellinek in staat gemr
kelijk voor het eerst. Door dit alles was Jelline'
in staat gemakkelijk vele kostbare dieren te sto
ïen. Het laatste jaar ontvoerde hij alleen n Sb.1
wenië 54 kostbare paarden, die hij meestal ovei
de grens verkocht. Om zijn fabelachtige handEr
hcid in het rooven van paarden werd Jellinek
de .koning der paardendieven" genoemd. Maar
hij viel in handen der gendarmes, die hem in d'
gevangenis opsloten, waar hij thans is gest-T*
ven.
'pro vïn cï aal "nïêü ws7
EEN LEELIJKE FOUT. De familie Jb. P., uit
AALSMEER, heeft vorige week Zaterdag eenige
vrceselijke uren beleefd, door een vergissing bi.i
don telegraafdienst. Een zoon uit het gezin, Ger
rit, bevond zich in een der ziekenhuizen, waar
uit hij, zooals hekend was, Zaterdag hersteld
naar huis zon komen. Wie beschrijft echter de
smart in het gezin, toon daar in den vroegen
morgen een telegram bezorgd werd, waarin me-
dedeeling werd gedaan, dat Gerrit was ontsla
pen. Als een loopend vuurtje verspreidde zich
die noodlottige tijding, welke de familie P. in
rouw had gedompeld, door de gansehe gemeente,
des te tragischer, waar de bruidsdagen van man
en vrouw hunner 25-jarige echtvereeniging juist
zouden ingaan en alles er reeds voor in orde was
gebracht het feit niet onopgemerkt 'te laten
voorbijgaan.
Vreeselijk was de wanhoop over het zoo plot
seling overlijden van hun jongen. De heele buurt
schap was mede onder den indruk. Inmiddels
Zijn wraak, zijn triomf was daal'.
Die vrouw, ellendig gekleed als zij was, in de
zaal brengen en ten aanzien van allen aan de
gevierde zangeres als haar moeder voorstellen,
welk een schitterende revanche
Zijt gij inderdaad de moeder van mejuf
frouw Louise vroeg hij.
Op het hooren van die stem liet de arme vrouw-
haar verschoten schuier voor haar gelaat vallen.
Ja mijnheer zij heet niet Louise, maar
Fanny.
Kom mede, sprak Walter, ik zal u bij haar
brengen. Wat u aangaat vriendje, wees maar ge-
ust ik neem alles'op mij.
Daar Walter zeer goed met den directeur be
kend was, haalde de man de schouders op en,
liet hem door.
Ik denk niet, dat de andere heel blij zal zijn
als hij haar binnen brengt, dacht de man.
Fanny had juist van allen afscheid genomen
n maakte zich gereed om aan den arm van me
vrouw Garrachi te vertrekken, toen Walter van
Hertenstein, gevolgd door de vrouw die hij aan
te deur ontmoet had, weder binnentrad.
Bij het zien van die vrouw, die haar sluier op
lichie en Fanny angstig, maai' tevens met liefde
en vol hoop aanzag, groette de jeugdige zangeres
n rei w arring en vertoonde haar gelaat een he
vige ontroering.
Verscheidene malen achtereen streek zij met
de hand over haar voorhoofd als om zich iets
dat zeer lang geleden was, te binnen te brengen.
Wie is die vrouw vroeg zij.
Sta mij toe u een zeer achtenswaardig per
soon voor te stellen, sprak Walter op spottenden
toon, zij is
Mijn moeder! riep het meisje eensklaps uit.
Mijn lieve, dierbare moeder, die zoo lang voor
mij verloren geweest is O, spreek dan toch,
7.og mij
Fanny dierbare Fanny
Het jonge meisje wierp zich aan Martha's
Borst, bedekte haar met kussen, weende en lach
te tegelijkertijd.
Gij schaamt u dan niet over mij snikte
Martha.
Mij over u schamen 1 riep i'niiny uit, omdat
gij arm zijt. Gij zult mij de kunstenaarsloopbaan
die ik mij gekozen heb, doen liefhebben ik zal
IUIEAUI
Hlipelytaihoif Wleriu|«L
TetoL iBtuMHUi. N*. 19.
waren eenige van de familie, waaronder de va
der, naar Amsterdam gegaan, naar het zieken
huis, waar ze niet lang in het onzekere werden
/elaten. Geen dooden Gerrit kregen w te zien,
doch een springlcvendigc stond boor hen, ver
wonderd over de droeve, blecke gezichten der
zijnen en niet minder, dat zoovelen hem kwamen
ifhalen. Droefheid verkeerde in vreugde en di
rect ging een der familieleden naai* Aalsmeer
terug, om het heugelijke nieuws naar huis te
brengen.
Spoedig wist het heele dorp hoe de zaak zich
had toegedragen één verkeerde letter in het te
legram was de oorzaak van zooveel leed gewor
den van het woord ontslagen was ontslapen
gemaakt.
St. MAARTENSBRUG. Woensdagmiddag, tij
dens het venten, maakte de heer Bl.oothoofd, hak
ker alhier, tegen zijn knecht, eenige aanmerkin
gen over diens werk, waarop de knecht in drift
ontstak, een mes uit den wagen greep en daar
mee zijn baas te lijf wilde. Deze wist hem even
wel op een afstand te houden tot er hulp kwam
opdagen. De politie werd hierop met deze poging
of mis handeling in kennis gesteld en de knecht
werd in het arrestantenloj^aal te Schagorbrug
vn nacht opgesloten. Des morgens werd hij we-
!er in vrijheid gesteld en het slot van deze go-
chiedenis zal zich zeker wel voor de rechtbank
fe Alkmaar afspelen.
LS ER WEER eens OORLOG KOMEN MOCHTS
We zien slag op slag nu weer aan de mis
lukking van de maritieme conferentie te Genéve
- welk eeh onmogelijkheid het blijkbaar is, dm
vrede in een behoorlijk evenwicht te brengen en
ie houden.
En toch we schrikken bij het denkbeeld, dat
roeg of laat de wereld nogmaals dden gruwel
van een oorlog zal moeten doormaken. We dur
ven aldus zegt de H.P. nauwelijks terug
denken aan hetgeen ons om dezen tijd, midzo
mer 1914, beschoren werd. De levenden willen
t veelal maar liever ni.et meer over hooren spre
kon, de tien piilliocn dooden, die de wereldoor
log heeft verslonden, hebben het eeuwige zwij
gen, en de twintig millloen gewonden en ver
minkten hebben zich reeds voor een aanzienlijk
deel bij de zwijgers gevoegd. Voor zoover dc
nienschheid aan deze dingen terugdenkt, ge
schiedt dit met weinig opgewekte gevoelens,
immers de les van 1914, de harde, dure, vreese-
lijke les, heeft geen vruchten gedragen, is niet
er harte genomen, heeft een herhaling vap het
geen geschied is volstrekt niet onmogelijk, zelfs
niet onwaarschijnlijk gemaakt.
Dit weet de menschheid en dit denkt de
nienschheid. Te eer en te meer omdat zij óók
weet, dat de herhaling als die komt, zoodanig
■oor u arbeiden.
En zij keerde zich naar den graaf en stak hem
haar hand toe.
Welke beleediging gij mij ook aangedaan
ipoogt hebben, ik vergeef u. Het geluk, dat gij
mij verschaft, door mij mijn $oede moeder weer
'e geven, heeft al het verleden uitgewisclit.
V oordat Walter, die zich boog om zijn verle
genheid te verbergen, dc hem aangeboden hand
Kon vatten, trok Martha haar terug.
Nader hem niet zijn hand is bezoedeld
Die vrouw is krankzinnig of dronken, riep
ie graaf woedend uit.
Beschermt ons, mijne heeren, riep Fanny
n sloeg haar armen om Martha's hals.
Dat gaat mij aan, klonk de welbekende
stem van Clement Foster, die op hetzelfde oogen
dik binnentrad. Wie lieeft u hier durven belee-
ligen Maar dat behoef ik niet eens te vcagen
iu ik den lafaard hier zie, die reeds vroeger de
er van zijn naam en de achting voor de uniform
Iie hij draagt, tetgenover u kon vergeten.
Gij hebt gelijk, sprak Martha koel. Fanny
.ebt gij gehoord, wat die man gezegd heeft
En zooi ik daarom minder liefhebben, moe
der gaf Fanny vol liefde ten antwoord.
Die woorden vergoeden mij jaren van angst
en smart, sprak Martha op blijden toon. Mijn
kind, zeg dan dien man, dat op uw geboorte gemi
smet kleeft. Zij is misschien vlekkeloozer dan
de zijne. Want zijn vader was een schurk, dien
een woord van mij naar het schavot kon zenden.
Graaf Walteh van Hertenstein, het is de klein
dochter van Pieter Quinn, die u dit zegt.
Op het hooren van den naam van Pieter Quinn
sidderde de graaf en verliet de kamer want de
naam van den 'ouden woekeraar was hem maar
al te wel bekend. Sedert den dood van graaf Ri-
chard had hij uit diens papieren heel wat verno
men, waarvan hij vroeger niets vermoedde.
Het spreekt van zelf, dat deze herkenning
>■•11 einde maakte aan het gezag van mevrouw
Garrachi over Fanny.
Een week vroeger zou zij die ontdekking bit
ter betreurd hebben, maar thans was het voor
haar een zaak van weinig belang.
Haar wraak was volbracht.
(Wordt vervolgd.)
