j. H. KEUSS TABAK
JEUNE
19e Jaargang-
Vrijdag 3 Augustus 1928
[No, 61.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Tabaksfabriek
De Wakende Leeuw
J. R. KFUSS
Laat 125 - ALKMAAR.
WIERINGER COURANT*
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
DINSDAG en VRIJDAG.
VERSCHIJNT ELKEN
ABONNEMENTSPRIJS?-
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
een waarborg "voer de kwaliteit.
PROVINCIALE
„VAN WEEK TOT WEEK RUBRIEK."
De vacantietijd. Zuiderzeedempers
en malariamuggen. Een auto, die
onderzeeër wilde worden. Waar
radio al niet goed voor is.
Het is thans weer de tijd van het jaar, waarin
een groot deel van de menschheid voor korter
of langer tijd rust en ontspanning gaat zoeken.
Vooral voor vele stedelingen, die een groot deel
van het jaar in de drukte en vaak bovendien
nog tusschen kantoor-, fabrieks- of schoolmu
ren doorbrengen, is een beetje frissche lucht in
den zomer heusch niet overbodig. En ook de
vele jongelui, die in deze maanden op allerlei
examens hun kennis moeten luchten, hebben
na dien zenuwachtigen tijd wel wat rust ver
diend.
De grootere en kleinere badplaatsen in onze
provincie, Zandvoort, Wijk aan Zee-, Bergen.
Schoorl, Huisduinen, Texel, en andere aantrek
kelijke plaatsen, b.v. Heiloo, zij krijgen de laat
ste jaren een stijgend aantal van die vacantie-
gasten, mede door het vaak verdienstelijk werk
van V. V. V. 's (Vereeniging voor Vreemdelin
genverkeer), die door het plaatsen van adver-
tentiën, het uitgeven van wandelkaarten, het
Organiseeren van feesten en alle mogelijke an
dere middelen gasten probeeren te lokken. Het
lijkt daarom zonderling, hoe de Voorzitter van
de V.V.V. te Heiloo nog moest klagen, dat lang
niet alle belanghebbenden lid van die vereeni
ging willen worden. Het is weer het oude lidje
men wil wel de vruchten van andermans werk
plukken, maar zelf .er wat voor doen, neen dat
•niet
Te Helder schijnt dat anders te zijn althans
wij ontvingen ter resencie een speciaal Strand
en Badnummer Heider-Huisduinen van „De
Heldersche Post," bevattende intressante arti
kelen over de stad en omgeving verlucht met
talrijke foto's. Zeer zeker legt de Redactie van
FEUILLETON
o-o
No. «77.
Ik heb de gewoonte, elk jaar mijn vader
een geschenk aan te bieden op zijn verjaardag,
en die dag komt binnen twee maanden. Raadt
ge 't nu
Ik geloof van ja. Gij verlangt dit jaar uw
portret te geven aan mr. Harmant. Is het zoo
Zoo is het en ik heb er op gerekend, dat gij
mij zoudt helpen voor die verrassing.
Zou deze grootte u bevallen vroeg Etien-
ne, de schilderij naderend, die de aanhouding
in de pastorie voorstelde cn hij wees de hoofd
persoon aan, het portret van Jeanne op een
derde der natuurlijke groote gemaakt.
Mary was den kunstenaar gevolgd, en eenige
seconden bleef zij aandachtig en als in begees
tering voor het doek staan.
Eensklaps sidderde zij.
Toen ik hier den eersten keer kwam, zei-
de zij, stond die schilderij niet op deze plaats.
Ik geloof het niet, mejuffrouw. Maar
waarom
Omdat ik ze niet opgemerkt had, hoewel
zij zeer merkwaardig is. Had zij mijn aandacht
opgewekt, dan zou ik getroffen geweest zijn
door iets wat mij thans zeer treft, dat gelaat
dier vrouw, temidden der gendarmes.
Gelijkt dit ov iemand die gij kent
Ja, en de gelijkenis is treffend, en zij is
zeer jong. Een-en-twintig, of twee-en-twintig
jaar hoogstens. Het is een naaister van madame
Augustine, mijn modiste, en zij heet Lucie. Kent
gij haar misschien
Neen, mejuffrouw. Ik geloof het ten min
ste niet. Waar woont die Lucie
Quai de Bourbon nummer 9.
Neen, dan kan ik ze niet.
Etienne dacht
Het meisje, dat Lucien Labroue bemint,
heet insgelijks Lucie en woont eveneens quai
de Bourbon.
Hij vervolgde hardop
De wereld is vol van die toevallige gelijke
nissen. Dus, 't is wel ov die grootte, dat ik uw
portret moet maken
Wanneer zullen wij beginnen vroeg Mary.
Overmorgen, als ge wilt, maar laat ons
nog wat praten.
dit blad er eer mee in, zoo uit zuiver idiëele o-
verwegingen met zulk een bijzonder verzorgd
nummer voor den dag te komen, om belangstel
ling op te wekken voor Heider-Huisduinen en
wie wat naders weten wil, wat deze stad al voor
bijzonderheden voor den vreemdelingen biedt,
raden wij aan 'n nummer van deze extra uitga
ve aan te vragen.
Ook Hoorn zet 't beste beentje voor, om 't
vreemdelingenbezoek te bevorderen. Daar ko
men de Kozakken.
Men heeft allen wel gelezen van de gToote
verrichtingen, welke in Hoofddorp, op Hout-
rust, en thans in verschillende Friesche steden,
de Kozakken maken op hun fiere hengsten.
Het is een troep van 11 Kozakken-officieren,
die met den oorlog zijn uitgeweken en thans in
het buitenland ongelooflijke staaltjes van hun
heldenmoed en hun groote rijkunst te genieten
geven.
In Hoofddorp hebben duizenden genoten, in
Den Haag zijn de Kozakken op de handen ge
dragen en nimmer had in ons land zulk een
troep een zoo groot succes.
Zondag traden ze in Drachten op en de Leeu
warder Crt. is vol lof over het gepresteerde,
waarnaar ook daar duizenden opgekomen wa
ren.
Wij halen uit het verslag er van aan
„Liefhebbers van ruitersport hebben kunnen
genieten van de prachtige staaltjes rijkunst, die
de Kozakken bij hun enkele en dubbele spron
gen gedurende een vliegende galop hebben la
ten zien. Deze vroegere Russische militairen
zijn niet alleen uiterst bekwame ruiters, maar
ook voortreffelijke acrobaten, die, terwijl hun
paarden in razende snelheid voortgaloppeeren,
in en naast h^t zadel alle mogelijke houdingen
aannlemen.
Ook met hun wapenen, als sabels en lansen,
wisten ze, al rijdende, ware kunststukjes te ver
richten.
Bijzonder interessant waren nummers als
dorlogstooneelen, ambulance der Djigui ten-ko
zakken, do ren te paard door het vuur enz.
Dat deze Russen de danskunst, waarin hun
landgenooten zoo plegen uit te blinken, ook
machtig zijn, bewees wel het nummer „Kozak-
kendans in het kamp."
In de komende dagen gaan de Kozakken naar
Meppel, Deventer, Do'etinchem, I-ïoogeveen en
overal is de spanning groot, is het een strijd
om plaatsen, wijl duizenden dit willen zien.
Het is de V.V.V. te Hoorn mogen gelukken de
Kozakken te engageeren op den eersten kermis
zon dag, 12 Augustus a.s., wanneer daar een
demonstratie wordt gegeven van het volledige
program der Kozakken, n.1. 24 nummers.
Reeds kunnen we* afgezien van nadere
mededeelingen mededeelen, dat de entrée-
prijs slechts 1.50 zal bedragen, en kaarten
kunnen vooruit worden besproken aan het
adres van J. van Straten, Groote Noord, Hoorn.
telefoon 66.
Texel wordt in de laatste jaren door het rei
zend publiek steeds meer „ontdekt." Dit jaar
wordt b.v. alleen voor De Koog reeds een aantal
van 300 gasten opgegeven. Maar een hotel of
pension is duur en daarom hebben de velen, die
dat niet kunnen betalen en toch ook wel eens
Texel of andere mooie streken wenschen te
bezoeken, zich al meer toegelegd op het kam
peeren in tenten, wat heel wat goedkooper en
vermoedelijk ook nog heel wat prettiger is, zij
het dan misschien ook niet zoo gerievelijk. Op
jTexel groeit het aantal kampeerders jaarlijks
dit jaar zijn er ook door verschillende scholen,
b.v. de hoogere burgerschool te Gouda en de
I.andbouw-huishoudschool te Schagen zulke
kampreizen naar Texel ondernomen onder goe
de leiding. De kampeerders leeren op zulke toch
ten bovendien zich schikken in allerlei onge
makken en zich zelf behelpen. Dit is ook een
mooi ding, want mopperige cn onhandige men-
schen zijn er al veel te veel
In Schagerbrug is ook een kampeerclub
deze heeft het dit jaar in andere richting ge
zocht en gaat met fiets en tent Gelderland in.
Voor reislustige, doch arme Wieringer of Pol-
dersche jongelui ter navolging aanbevolen
Ook de Zuiderzeewerken krijgen wel hun
deel van het vreemdelingenbezoek. Telkens
weer hooren we van allerlei soorten vereenigin-
gen, die reisjes naar deze werken ondernemen
Men begint te bemerken^ dat het een geweldig
stuk werk is, wat hier in Wieringen, Medem-
blik, Zurich, op Oude Zeug en Korn werd er zand
wordt tot stand gebracht. Maar eigenaardig en
toch ook weer begrijpelijk is de klacht van vele
teruggekeerde bezoekers ik had me er toch
meer van voorgesteld. .Te ziet eigenlijk maar
zoo weinig drukte Inderdaad, voor hen, die
slechts één bepaalde plaats bezoeken, is er be
'trekkelijk weinig te zien, omdat de werken zoo
verspreid liggen. Bovendien worden bij dit mil
lioenen werk een betrekkelijk zeer gering aan
tal arbeiders gebruikt, omdat steeds meer de
machine den mensch verdringt, 't Is echter wel
eens goed om er op te wijzen, dat dit werk m
onze naaste omgeving weinig onder doet voor
'b.v. het graven van het Panamakanaal, waar
over in de jaren vóór den oorlog heel de wereld
versteld stond, 't Is vreemd, hoe weinig er hier
nog omtrent het werk bekend is men spreekt
zelfs nog bij voorkeur van het dempen der Zui
derzee, als of het er ongeveer net zoo toe ging
als bij ons Gasthuisslootje. Zelfs spreken we op
bijzonder geestige wijze van Zuiderzeedempers
in plaats van grond werkjejrs. Maar dat
„dempen" is natuurlijk volkomen onjuist de
Zuiderzee wordt niet dichtgegooid, maar leeg
gemalen
Medemblik had nog meer bezoek te noteeren.
ditmaal niet bestemd voor de baggermolens,
maar voor de malariamuggen, d.w.z. eigenlijk
'om te zien of alle malariamuggen al opgeruimd
Zeer gaarne. Waarover zullen wij het heb
ben
Zijt gij te New York geboren mejuffrouw,
vroeg hij.
Ja, mijnheer. Bij mijn geboorte heb ik
mijn moeder verloren, die schoon en goed was
als een engel, zooals mijn vader mij dikwijls
vertelde.
Uw vader is toch geen Amerikaan, niet
waar ging Etienne voort, die het meisje een
echt verhoor deed ondergaan, zonder dat zij er
de minste gedachte in had.
In het geheel niet. Hij is Franschman, ge
boortig uit Bourgogne. Mijn grootvader, van
moeders kant, James Mortinier, had in hem
een buitengewonen aanleg ontdekt, hem tot
deelgenoot gemaakt van zijn ondernemingen
en hem zijn dochter ten huwelijk gegeven.
Uw grootvader was een beroemd uitvin
der
O ja, mijnheer. Men is aan hem, als ook
aan mijn vader, groote en nuttige ontdekkingen
verschuldigd.
Heeft uw vader niet een naaimachine uit
gevonden
De geruischlooswerkende, ja, mijnheer, en
ook een guillocheermachine.
Etienne sidderde.
Een guillocheermachine, herhaalde hij.
Een meesterwerk, naar het schijnt. Het
heeft millioenen opgebracht.
Mr. Harmant heeft langen tijd in Amerika
gewoond
Ongeveer twee-en-twintig jaar.
In welk jaar is hij te New-York gekomen
In 1861, geloof ik.
Om zulk een fortuin te verzamelen, als hij
bezit, moet hij veel gewerkt hebben.
Mijn grootvader was reeds zeer rijk.
De uitvinders van ware verdienste worden
gauw rijk in Amerika. Misschien zult gij er
eens terugkeeren
Ik geloof het niet. Mary voelde dat zij
bloosde.
Mijn vader zal er moeilijk toe besluiten
zijn geboorteland te verlaten, waar nu al zijn
zaken gevelstigd zijn.
Dat is waar. doch er kunnen zïch omstan
digheden voordoen.
Welke
Wel, bijvoorbeeld, een huwelijk voor u
mejuffrouw.
O zeide Marv driftig, ik zal nooit, trou
wen met een Amerikaan.
Gij houdt meer van de Fransclvm 9
Veel meer. Daarbij, door mijn vader ben
ik ook een Fransche.
Onlangs, mejuffrouw, toen ik het genoeger
gehad heb u bij mijn vriend Georges Darier te
zien, hebt gij een gedachte geuit, die a de groot
ste eer aandoet.
Een gedachte herhaalde het meisje.
Waarover
Over Lucien Labroue.
Mary voelde opnieuw dat zij bloosde en sta
melde beschaamd
Is dat niet zeer natuurlijk De strenge
plicht van degenen die bezitten is, volgens mij,
om de hand te reiken aan degenen, die niet
bezitten.
Is mr. Harmant, nadat hij nagedacht heeft
heeft, zich met hem te associeeren.
Dus hij heeft uw raad opgevolgd en ik
wensch er hem geluk mee, want mr. Lucien La
broue is een uitstekend man en een werker.
Ook hoop ik wel, dat hij den eenen of an
deren dag de voorstellen van mijn vader zal
aanvaarden.
Heeft hij ze geweigerd vroeg de schilder
verrast.
Neen, doch hij stelt uit.
Waarom toch Die voorstellen zijn mooi.
Mary antwoordde niet op den laatsten volzin
en smoorde een zucht.
Etienne Castel begreep toen wat er omging in
het hart van het arme meisje.
Gij verlaat mij reeds zeide hij, toen de
bezoekster opstond.
Ik ga naar huis terug. Als gij mijn vader
ziet, zeg hem dan niets over de verrassing, wel
ke ik hem berid.
Ik zal zwijgen, wees daar zeker van.
Welnu dan, tot overmorgen en duizend
maal dank.
De schilder deed mejuffrouw Harmant. uitge
leide en nam toen weer plaats voor de schilde
rij, welke hij nog eens nazag.
De gelijkenis tusschen Lucie en Jeanne
Fortier is zonderling, mompelde hii. En Lucie
is een kind, opgevoed in het Vondelingenhuis
en zij is twee-en-twintig jaar oud.
Etienne Castel verzonk in diep gepeins en o-
verdacht al wat de dochter van den millionnair
hem gezegd had.
HOOFDSTUK XXVIII.
Ovidc Soliveau, wanneer hii besloten h^d iets
te doen, was niet gewoon het uit te stetllen.
De nasporingen, welke hii meest doen ge
wichtige nasporingen, onze lezers weten het
weren volstrekt niet gemakkelijk tot een goed
einde te1 brengen, doch de Dijonnees voelde zich
zeker van zijn succes.
Hij stapte af in het ..Hotel de la Cigngne
in het centrum van Joigny, een lief stadje, gele
waren. Dat zat zoo de beroemde Amerikaan-
sche millionnair Rockefeller heeft indertijd ge
weldige sommen beschikbaar gesteld voor be
strijding van allerlei ziekten. Daarmee is opge
richt de Rockefeller Foundation (Rockefeller
stichting) die o.a. oorlog heeft verklaard aan
de malariamuggen. Deze stichting nu heeft in
den laatsten tijd bij Medemblik nieuwe manie
ren van bestrijding geprobeerd, voornamelijk
lijk bestaande in het verdelgen der jonge mug-
genlarven, die nog in sloten leven. Dat juist de
omgeving van van Medemblik hiervoor gekozen
werd, had verschillende redenen, waarvan de
voornaamste deze was men had hier een groot
aantal menschen, n.1. de inwoners van het
krankzinnigengesticht, die voortdurend ge
neeskundig onder toezicht staan en waarvan
dus precies kon worden nagegaan, hoe veel
'malariagevallen er vóór en na de proeven voor
kwamen. Naar wij vernemen, toonden de be
zoekers zich wel tevreden over het resultaat, al
schijnen er nog steeds heel wat meer muggen
dan Medemblikkers te bestaan.
Steeds meer verdringt de machine den
mensch, schreven we boven. Ja, maar soms la
ten die machines ons toch leelijk in den steek.
Zoo was er b.v. een gezelschap te Egmond aan
Zee, dat op het idee kwam op Zondagnacht te
gaan autorijden. Op zich zelf al een vrij gek
idee, gekker was het, dat ze op het strand gin
gen rijden, héél giek, dat toen de vloed kwam
opzetten, en het allergekst, dat toen de motor
dienstweigerde. Daar de auto niet erg zeewaar
dig bleek, moest het gezelschap zoo spoedig mo
gelijk de beenen nemen en de hulp van een
vrachtrijder met een door alle autobezitters zoo
veracht paard in roepen, om de onderzeëer weer
op het droge te brengen.
En tot slot nog een andere paardenhistorie
uit Castricum. Een avontuurlijk aangelegde
rossinant ging daar moederziel alleen er van
door en trok naar Alkmaar henen De eigenaar
dacht aan diefstal on zat in zak en asch, doch
de burgemeester van Castricum toonde zich een
modern man en belde de politie in Hilversum
op, die over de radio 's avonds alom de verdwij
ning van het beest verkondigde. Met het gevolg,
dat dienzelfden avond nog de gedroste avon
turier weer boven water was
\Toch wel gemakkelijk, zoo'n radio-dienst,
vindt U niet
BINNENL. NIEUWS.
DE VERKEERDE REISMAND MEEGENOMEN
Een dame, die Zaterdag te Wychen in den
trein was gestapt, bemerkte bij aankomst te
Nijmegen, dat haar rieten reismand, waarin
zich geld, effecten en andere waarde-papieren
ter waarde van bijna 10.000 bevonden, uit de
coupé was verdwenen.
Een andere reismand, waarmede de verdwe
nen tasch_veel gelijkenis vertoont, was er voor
gen op een heuvel, aan welks voet het heldere
water van de Yonne stroomde.
De reiziger huurde een kamer en na zich aan
gezicht en handen te hebben gewasschen, deed
hij zich een lekker maal opdienen.
Tjerwijl hij goed at en dronk, beraamde de
Dijonnees zijn plan.
De voedster terugvinden, indien zij nog in
leven is, zeide hij bij zichzelf, dat is de eerste
zaak. Het is een onbekende zoeken, het zoeken
zonder de minste aanwijzing, het minste spoor
te bezitten. Geen naam Da er ligt de knoop
Om 't even, in een klein stadje is alles bekend.
Hoewel er een-en-twintig jaren verloopen zijn,
moet er wel eenig spoor van de dochter van
Jeanne Forier overgebleven zijn.
Ovide wist, dat er in Bourgogne vrouwen
zijn, die tot achten tien kinderen groot bren
gen. Hij verschafte zich het adres van een dier
vrouwen, die aan het uiteinde der stad woonde
en begaf zich naar haal* woning.
Madame Noiret, zoo heette de voedster, was
op het veld toen hij zich aandiende in haar wo
ning, waar een dozijn kinderen lagen te schrei
en, onder de hoede van een meisje van veertien
of vijftien jaar.
Hij was verplicht een uur te wachten op den
terugkomst der vrouw.
Eindelijk kwam deze aan en bezag den be
zoeker met het wantrouwen van de boerin voor
alles wat zij niert kent.
Wat moet gij van mij hebben vroeg zij.
Ik moet u spreken, antwoordde Ovide.
Als het is om een kind te verzorgen, dan
kunt gij u die moeite wel besparen. Ik heb er
genoeg.
Er is geen sprake van een kind te verzor
gen, maar om u eenige inlichtingen te vragen.
Het is het uur om mijn koeien te melken
en ik heb geen tijd om te praten.
Door het begin x&n dit gesprek, zien onze le
zers, dat mo«eder Noiret, een vrouw van onge
veer veertig jaar oud, niet van zeer gezelligen
omgang was.
Ovide, die haar voor zich wilde innemen, her
nam
Ik zal u schadeloosstellen, voor den ver
loren tijd.
Mijn kc/eien zullen niet gemolken zijn met
uw schadeloosstelling en zij moeten gemolken
worden.
Wie b-elet ze u te melken en mij te gelijker
tijd te antwoorden
Ha zoo Wilt gij dan meekomen naar
den stal
Welzeker.
Zijtl ge daarmee tevreden Volg mij dan.
(Wordt vervolgd.!
