EERLOOS.
20e Jaargang Dinsdag 12 Februari 1929. iNo. 12.
KSEUWS- EN ADVÉRTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GER COURA
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
BINNENL. NIEUWS.
ZIGEUNERS AAN DE NEDERLANDSCH-
BELGISCHE GRENS.
Nabij Stramproij (L.) werden Woensdag have
en goed van een uit 22 leden bestaande troep
zigeuners door een Belgischen grensbewoner per
kar ons land binnengevoerd. Door inmiddels ge
waarschuwde Rijks- en gemeentepolitie werd den
man gelast, alles weer over de Belgische grens
terug te brengen, wat gelukte, aangezien er op
dat oogenblik daar geen Belgische politie aan
wezig was. De zigeuners hadden zich in een wei
in het z.g.n. Broek gelegerd. Hier werden zij door
de politie, bijgestaan door de Stramprosche bur
gerwacht, bewaakt. Onder stroo en wat meege
dragen beddegoed bracht het nomadenvolk de.i
nacht in de openlucht door.
Intusschen blijven de Belgische gendarmen
aan de andere en de Nederlandsche politie en bur
gerwacht aan deze zijde der grens de wacht hou
den.
BOOZE IJSLIEFHEBBERS.
De ijsbreker van de N.V. Reederij v.li. Gebr
Goekoop Amsterdam, gevolgd door een vracht
boot van de fa v. Heerd, uithoorn, hebben Zater
dagmorgen 7 uur met versterkte assistentie van
politie en rijksveldwacht hun reis van Alphen
naar Den Haag vervolgd. Op de beide schepen
stonden enkele rijksveldwachters met geladen
karabijn, terwijl de overige politiemacht de boo
ten op het ijs en langs den weg volgde. Hoewel
hier en daar door het publiek werd gedreigd, had
alles een rustig verloop en deden zich geen inci
denten voor.
De Lek voor Lekkerkerk is geheel bedekt met
zwaar drijfijs. Het voetveer is nog steeds butien
dienst. De Reederij de Lek onderhoudt den dienst
op Rotterdam, echter zeer onregelmatig.
Statische ELECTRlCJTEFT.
Het geheele gezin geladen.
Ergens aan het Bezuidenhout te Den Haag de
den zich sedert eenige weken in een groot hoeren
huis eigenaardige verschijnselen voor. Als de
huisgenooten bij de telefoon kwamen om te tele-
foneeren dan voelden zij een klein schokje. Hier
werd in den beginne weinig aandacht, aan ge
schonken men vermoedde, dat de teletoonlei
ding niet, in orde was, en vergissen wij ons
niet dan verzocht men ook aan „Storingen"
het toestel te willen nakijken. Maar hef verschijn
sel bleef bestaan, en wat merkwaardiger was.
bij andere voorwerpen in de kamers ontstond
bij aanraking met de bloote hand dezelfde ge
waarwording.
Wilde men de pook bij den haard opnemen
dan kreeg men bij aanraking eenzelfde schokje.
Een bronzen Boeddhabeeld op den schoorsteen
mantel vonkte, wanneer men het met een meta
len voorwerp benaderde. De hanglamp deed pre
cies hetzelfde. Armstoelen en sofa met goud-
brocaat bekleed knetterden, wanneer de huis
genootén gingen zitten en de handen op de lounir
FEUILLETON.
No. 2.
Kort te voren had men nog gepraat en gelach
gehoord van de bootjes op het meer, maar ook
dat was nu gedaan.
Er heerschte nu overal stilte.
De villa Montalais lag vrijwel afgelegen en
was door tuinen en boschjes van Ville d'Avray
gescheiden.
Vlak tegenover de villa lag een kastanje bosch
en een weinig links een klein, vrij armoedig huis
je, met groene buiten-jaloeziën, vlak langs den
weg, terwijl de villa daarentegen door een altijd
frisch gehouden grasveld van den weg was ge
scheiden.
Het kleine huisje was verlicht de openstaan
de vensters verleenden het gezicht op een kamer
met mahoniehouten meubels, een tafel in het
midden en bij een der hoeken een sooort van
bureau-secretaire.
Het sloeg elf uur op de klok van de niet ver
verwijderde dorpsklok.
Henriette huiverde en wrong haar vingers in
een.
Hemel, wat kan er toch gebeurd zijn dacht
ze, en zich tot haar dochtertje wendend
Ben je niet bang, kind Heb je geen slaap
O, neen, mama, 't is zulk een heerlijk weer
en ik zou paatje zoo graag willen zien
In het huisje aan den overkant, waarvan de
ramen verlicht waren door het geelachtig schijn
sel van een kaars op de kandelaar van aarde
werk, werd een man van middelbare groote zicht
baar. die zijn secretaire openmaakte en daarbij
plaats nam.
Henriette en Susanna konden hem duidelijk
zien en keken dan onwillekeurig naar hem.
Hij was de bewoner van het armoedige huisje
en heette mijnheer Larouette.
Onze nieuwe buurman is thuisgekomen, zei
Susanna.
De man had uit zijn borstzak van zijn jas een
dikke portefeuille genomen en den inhoud dier
portefeuille met hetgeen hij verder uit zijn zak
ken te voorschijn had gebracht, voor zich op het
blad van zijn secretaire neergelegd. Daar waren
stapeltjes bankpapier en rolletjes goudgeld, die
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
gen plaatsten.
J.l. Zondag werden de verschijnselen zoo erg
men bij de aanraking van gele darwintulpen, die
in een kristallen vaasje op tafel stonden, geknet
terde hoorde en een schokje kreeg. Bij het pas-
seeren van huisgenooten, wanneer de rokken van
de dames in aanraking met elkaar kwamen, ont
stond hetzelfde verschijnsel. Ja, toen een der fa
milieleden om te plagen, met den vinger het ge
laat van een huisgenoote aanraakte, kregen bei
den een gevoelig schokje.
Toen besloot de heer des huizes voor dit geheim
zinnig verschijnsel technische hulp in te roepen
en hij belde, als een rechtgeaard Hagenaar, de
brandweer op. Brandmeester Otten verscheen
met de motorspuit, maar hier viel niets te blus-
schen, noch was dit een gewoon karweitje, waar
mede de gemeentenaren de brandweer plegen te
knappen, en de brandmeester verklaarde, na
onderzoek, dat deze geheimzinnige affaire niet
op zijn terrein lag, doch dat hij andere diensten
zou waarschuwen.
En zoo verschenen achtereenvolgens in het"
huis met zijn geheimzinnige electrische verschijn
selen de hoofdingenieurs en ingenieurs van ver
scheidene diensten. Van het tram-bedrijf, die
waar aan den gevel een vèrbindingsdraad van
het bovengrondsche geleidingnet bevestigd is
een nieuwe isolatiepot aan den gevel deed be
vestigen. Van den telefoondienst, van de Gemeen
telijkc electriciteitswerken, technici uit Delft enz.
De technici namen proeven, brachten instru
menten mee, om den electrischen stroom te kun
nen meten, experimenteerden den heelen Zondag
rn den Maandag, kortom, zijn hadden van dit;
geval een studie-object gemaakt.
Tot een van de heeren ontdekte, dat de ver
schijnselen optraden, wanneer men over het
dikke Deventer tapijt, dat overal in het huis den
vloer bedekt, liep of geloopen had. In het huis
was centrale verwarming, bovendien branden
in verschillende kamers nog open haarden hef
huis was door en door droog. En hiermede wa
ren de voorwaarden tot het verkrijgen van stati
sche èlectriciteit, wrijvings electriciteit vervuld.
Door het loopen of schuivelen over het tapijt
werd de electriciteit door de huisgenooten opge
wekt, zoodat bij aanraking van zekere voorwer
pen een ontlading plaats vond.
De ingenieurs gaven de familie den raad, het
huis vochtiger te doen £ijn, door meer water te
laten verdampen of de vensters dikwijls open te
zetten.
KERKONTHEILIGING
Te Veenendaal heeft de afd. van de Ned. C.hr.
Reisvereeniging twee keer een radio-uitzending
gegeven, en wel in de Gemeentelijke Eierhal.
Vooral de eerste keer was een succes geworden
o.m. de burgemeester had het woord gevoerd
voor den microfoon. Voor den tweeden keer wa«
er niet zooveel belangstelling geweestvoor eon
volgende herhaling verkreeg men toen de Julia-
nakerk der Herv. Gemeente. Verscheiden leden
der gemeente hebben dit niet goed gevonden en
hoofdzakelijk niet, omdat een plaatselijke znng-
vereeniging is opgetreden men sprak van een
hij zich klaarblijkelijk had voorgenomen te rang
schikken en na te tellen. Men kon het hem aan
zien hoeveel genot hem deze bezigheid verschafte
Zooals hij nu gezeten was, hadden Henriette
en Susanna heb vlak in het gezicht, terwijl hij
met zijn rug naar de kamerdeur zat gekeerd.
Wat voert mijnheer Larouette daar uit,
mama vroeg Susann.
Hij telt het geld, dat hij vanavond waar
schijnlijk mee naar huis heeft gebracht.
Het sloeg kwart over elven op den dorpstoren.
Henriette boog zich voorover naar haar kind
en gaf haar een langen kus op het voorhoofd.
Nu wordt het meer dan tijd zei ze. Ik zal
Victoire roepen om je uit te kleeden en naar bed
te helpen.
Nog een oogenblikje, mama Toe maar
Papa kan nu niet lang meer wegblijven.
Neen, mijn engel, 't wordt al te laatJe
zoudt er ziek van worden, als je nog langer op
bleef.
De jonge moeder drukte even op den knop van
een electrische bel, die in het dienstboden-ver
trek uitkwam.
Tpen Vctoire niet dadelijk verscheen, belde zij
nogmaals en kwam toen weder op het balkon.
Susanne keek nu den weg op, zoo ver zij kon.
De maan prijkte in vollen glans aan den effen
hemel.
Aan den overkant was de buurman met zijn
langzame en omzichtige bewegingen het ge
not van een vrek nog altijd bezig, om zijn'
goud te tellen en zijn bankbiljetten te rangschik
ken.
Victoire kwam binnen.
Steek een lamp en het nachtlichtje aan, be
val Henriette, en kom dan Susanne halen.
Op hetzelfde oogenblik boog Susanne zich over
de balustrade zoover mogelijk voorover, terwijl
zij in de handjes klapte en met een kreet van
blijdschap lachend uitriep
Papa Papa Kom toch gauw hier Ik ben
nog op.
Er was werkelijk iemand op den weg te zien
di* uit de richting van het station kwam.
Het was een groote man, gekleed in een grijze
stofjas met schoudermantel en met een grijzen
hoed op.
Op den vreugdekreet van Susanne stortte hij
zich eensklaps tusschen de schaduwrijke kas-
tanjeboomen tegenover het huis.
Henriette boog zich eveneens over de balus
trade zij had hem ook gezien.
Roger Rogerriep zij. Waarom komt ge
AD VERTEN TIëN
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
„kerkontheiliging." Een petitionnementmet
399 handteekeningen van gemeent'eleden tegen
deze kerkontheiliging, werd den kerkeraad voor
gelegd.
DIEFSTAL VAN DE TE VELDE STAANDE
SPRUITJES.
Dézer dagen was het de- gemeente-politie te
Ridderkerk ter oore gekomen, dat te velde staan
de spruiten werden gestolen. Na een uitgebreid
onderzoek werden een viertal kisten met sprui
ten in beslag genomen, terwijl reeds 11 personen
in verband met den diefstal gehoord zijn. Uit
dit onderzoek bleek tevens, dat de diefstallen in
den nacht werden gepleeg. De laatste 3 weken
moeten duizenden kilo's gestolen zijn. Het pluk
ken was geheel „vakkundig" geschied en zoo
goed was men met den plaatselijken toestan:!
op de verschillende spruitkoolvelden op de hoog
te, dat 's nachts het werk werd begonnen op de
plaatsen, waar men aan het einde van den dng
den arbeid had gestaaktt.
Waar het onderzoek nog slechts in een begin
stadium verkeert, worden nog onthullingen hier
omtrent verwacht.
EEN MOOI GESCHENK.
In de vorige week gehouden jaarvergadering
van de Reddingsbrigade te Wijk aan Zee werd
medegedeeld, dat de N. V. Philips Gloeilampen
fabriek te Eindhoven de toezegging is verkregen,
dat zij aan de Reddingsbrigade geheel ko«toloo°
een zoeklichtinstallatie ten sterkte van 1-250.000
kaarsen beschikbaar zal stellen.
Een dergelijke installatie is noch in ons len^
noch in het buitenland ten dienste van het red
dingswezen beschikbaar.
IN BRAND GERAAKT.
Zaterdagmorgen zou een 22-jarig Duitsch
dienstmeisje, in de woning van haar meesteres
aan de Zuidierwerflaan 14 Den Haag, terpentijn
in in een fleschje overgieten, en daarbij waren
eenige druppels op haar kleeren terecht gekomen
<Toen zij kort daarna in de kamer bij de brand-
dende kachel kwam vatte haar kleeren vlam. Op
haar hulpgeroep snelden dadelijk de bewoners
toe, die de vlammen wisten te dooven. Het meis
je was intusschen door het vuur zoo gekwetst
dat zij in het ziekenhuis aan den Zuiidwal moest
worden opgenomen.
ERGERLIJKE BALDADIGHEID.
Eenige jongelieden te Sliechrecht hadden op
een wetering een groote bijt gehakten die weer
netjes met ijs gevuld. Vervolgens gingen ze zich
verdekt opstellen om de resultaten van hun min
derwaardig gedoe te zien. Eerst kwamen een
paar dames de wetering over, doch die zagen
bijtijds, dat het ijs los was. Even later, kwam
een 15-jarig meisjes op dit ijs, haar kleiner zusje
op een slede voortduwend. Plotseling schoot het
kleine kind met de slede in de diepte en verdween
onder het ijs. Direct schoot hhulp toe en vrij spoc
dig is het meisje onder het ijs vandaan gehaald.
Toch had het nogal water en modder ingekre
gen. Tegen de onverlaten is procesverbaal opge
maakt.
zoo laat Als ge wist,hoe ongerust ge onsi
liebt gemaakt
Maar de man, hetzij hij het roepen al of niet
had gehoord, antwoordde niets.
Hij bewoog zich nu in bukkende houding van
den eenen boom naar den anderen en naderde
zoodoende het huisje van Larouette.
Eindelijk moest hij een voetpad oversteken,
zoodat hij weder voor een oogenblik in het heide-
re maanlicht kwam.
't Is Roger!... mompelde Henriette. Wat
doet hij toch Waar wil hij heen
Susanne, hoe verwonderd ook, hield haar
mondje dicht, maar haar oogen volgden met ang
stige nieuwsgierigheid iedere beweging van haar
vader.
En de moeder haalde nauwelijks adem meei
haar haft was beklemd haar handen om
vatten het ijzerwerk van het balkon zij zag
doodelijk bleek haar tanden waren vast op
elkaar gesloten zij zelve nagenoeg onherken
baar veranderd.
De man liep de laatste boomen voorbij en ij
lings op het huisje toe.
Kijk zei Susanna, papa gaat naar mijnheer
Larouette.
Er verliepen eenige seconden. Larouette stond
op en sloot de verschillende laadjes van zijn sec
retaire met een sleutel, zeer voorzichtig en bere
kend langzaam.
Opeens gebeurde er iets achter zijn rug, wat
hij niet zien kon, maar wat van het balkon dui
delijk door Susanne en Henriitte werd waarge
nomen.
Behoedzaam ging de kamerdeur open, blijk
baar zonder eenig geruisch, anders had Larouet
te zich natuurlijk omgekeerd, en een man van
een grooten en zwaren lichaamsbouw stond plot
seling achter hem, eenigszins zijwaarts met zijn
rug naar het venster gekeerd.
Met het halve lichaam over de balustrade heen
geleund, met starende blikken, zag Henriettr toe.
Mijn hemel, wat zou daar gebeuren En
was het inderdaad Roger wel De man hief zijn
beide armen op met gesloten vuisten boven
het kale hoofd van Larouette.
Henriette wilde schreeuwen, waarschuwen...
doch een macht, grooter dan haar wilskracht ver
stomde ieder geluid in haar keelzii kon alleen
een rauwen kreet voortbrengen, niet ongelijk
aan het gereutel van een stervende, terwijl zii
snikte
Roger Roger Groote hemel
Het tooneel, dat hierop volgde, duurde slechts
BUREAU:
Hlppolytushoef Wlerlngen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
BUITENLAND.
„HET, GEBED DER CHRISTENVROUWEN."
Op voorstel van de Fereratie van Christenvrou
wen van Noord-Amerika, zoo lezen wij in het
„Kerkbeurtenblad," is de 15e Februari aangewe
zen als algemeene gebedsdag. De bedoeling is
dat op dien dag alle Christenvrouwen van de
geheele wereld, van verschillende kerken, rich
tingen, rassen en standen zullen vergeten, wat
haar scheidt en zullen samenkomen om te bidden
voor de nooden der wereld in het algemeen en
voor allen arbeid in Gods Koninkrijk in het bij
zonder.
LEVEND BEGRAVEN.
fTe Uccle bij Brussel waren Donderdag j.l. be
zig met het graven van een put. Het bovenste
gedeelte stortte plotseling in, terwijl een 30-jari-
ge arbeider zich op den bodem 10 Meter onder
den beganen grond bevond. Werklieden, geholpen
door genie-soldaten trachtten den ongelukkigen
te redden, doch tot dusverre zonder resultaat.
Zaterdag had de bedolvene nog tegen den houten
wand van den put geklopt, doch sedert dien heeft
men niets meer van hen gehoord. Vrijdag kwam
de 26-jarige vrouw van den ongelukkige haar
man opzoeken. Toen ze een en ander vernam viel
ze flauw. Ze was pas vier weken met hem ge
huwd..
NOG MEER SUIKER
Een nieuwe concurrent van riet en biet.
Uit Italië komt een bericht, dat het een chemi
cus gelukt zou zijn uit carobben gemakkelijk raf-
fineerbare suiker bereiden.
De carobbe is de vrucht van den Johannes-
broodboom de naam wijst op de overlevering,
dat Johannes de Dooper zich indertijd met de
vruchten van dezen boom heeft gevoed. Zelfs
een seconde. De beide vuisten vielen'neer, maai
in hetzellde oogenblik keerde Larouette zich om,
aarUoor de vreeselijke slag, zoo al niet geheel
jan toeti grootenueeis georuKcn werd.
Hjj uitte een kreet, een enkelen Moordenaar
Lr ontstond een korte, maar hevige worsieung
De lioed van den aanvaller viel op uen grond,
een zomerhoed van hoog model, grijs met een
breeden, zwarten band. De kaars viel geduren
de de worsteling omver, maar voordat het licht
was uitgedoofd, had het als in een flikkering een
bruin gelaat beschenen, met een zwaren, zwarten
baard. Het was in de kamer donker geworden.
Larouette trachtte zich met de kracht, hem door
zijn angst verleend, zoo goed mogelijk te verdedi
gen. De indringer was schier £en reus. Nochtans
verdubbelde 'de doodsangst, waarin hij verkeerde,
de krachten van Larouette.
Hij sloeg met geweld van zich af en riep om
hulp. T^en kwam er een vluchtige lichtstraal,
gevolgd door een doffen knal. Daarmede was al
les gedaan. Met klapperende tanden was Hen
riette teruggedeind. Groote droppels zweet parel
den op haar voorhoofd. Haar oogen stonden haar
in het hoofd als die van een krankzinnige. En zij
herhaalde, bij de zekerheid, dat dit vreeselijk oo
genblik haar geheele leven had verwoest, op
stamelenden toon
Roger Is 't mogelijk Hij.Hemel hoe
ontzettend
En zie, opeens, te midden van al haar angst,
schoot als een bliksemstraal de gedachte aan
haar kind door het hoofd, het kind, waaraan zij
gedurende vier of vijf minuten, waarin het ver
schrikkelijk drama was afgespeeld, niet meer
had gedacht het kind, dat het eerst in dien
vreemden man haar vader had herkend.
Susanne zei ze.
Mama klonk een zeer zwakke stem achter
haar.
Victoire had een brandende lamp binnenge
bracht. 't Was nu licht in de slaapkamer. Van
onder de kanten kap, die over den ballon der
lamp hing, viel het licht op het gelaat van het
kind. Zij weende niet. Zij stond onbewegenlijk
Maar haar oogen blijven starend op een punt ge
richt, dat ze waarschijnlijk niet eens zag.
O zeker, zij had alles begrepen, want op het en
gelachtige voorhoofd, zoo onschuldig en zoo
rein, was duidelijk een zware rimpel merkbaar.
Haar mond was gesloten de lippen vast opeen-
gedrukt. Zij scheen jaren verouderd te zijn.. Zij
vertoonde bijna het gelaat van een vrouw.
(Wordt vervolgd.)
