J. H. HEUSS TABAK ËË1IX.00S. 20e Jaargang Vrijdag 19 April 1929. No 29. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Tabaksfabriek De Wakende Leeuw J. K. KHUSS Laat 125 - ALKMAAR. ■WIERINGER COURANT UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. •ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENTISN Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU: Hippolytnsboel Wterlngen. Telefoon Intercomm. No. II. een waarborg voor de kwaliteit. BUITENLAND. EEN ONGELUK KOMT NOOIT ALLEEN. Onlangs was, zooals gemeld, het Amerikaan- sche vliegtuig „Miss Newark", dat dienst deed tusschen New York en San Francisco gedwon gen te dalen, wegens een defect aan een der drie motoren. Het machtige toestel kwam echter in botsing met eert sneltrein het vliegtuig werd vernietigd en de 13 passagiers werden allen ge dood. De eenigc die, wonder boven wonder, in de ruine nog levend werd aangetroffen, was de piloot L. Foote. Hij was evenwel zwaar gewond en werd naar het hospitaal van New York ge bracht, waar hij een operatie moest ondergaan. Hij genas langzamerhand. Eenige dagen na het verschrikkelijke ongeluk meldde de echtgenoote van den piloot zich in het hospitaal aan zij werd onmiddellijk bij den gewonde gebracht. Twee dagen later kwam een tweede dame aanbellen, die eveneens be weerde mevrouw Foote te zijn. De directeur van het hospitaal antwoordde, dat mevrouw Foote reeds twee dagen geleden was aangekomen en zich thans bij haar man bevond. De dame was als door den bliksem getroffen. Er moet hier een vergissing in het spel zijn zeide zij, en meteen nam ze uit haar handtasch haar trouwboekje, dat ze den directeur overhan digde. Deze excuseerde zich en leidde de dame paar de kamer van den zieke, die rustig sliep, terwijl zijn vrouw naast het bed zat. Het gesprek, dat zich tusschen de twee dames ontspon, was niet yan verkwikkenden aard heiden beweer den de echtgenoot van Foote fe zijn en beider konden dit bewijzen. De directeur meende dat de piloot zelf de aangewezen persoon was om dezen puzzle op te lossen. Toon de piloot de oo- gen opende, was hij ten zeerste verrast. On een vraag van den directeur antwoordde de piloot aldus „Beide dames hebben gelijk en hier moet ik bekennen hetgeeji is gebeurd. Ik heb de eeno te New York, de andere te San Francisco gehuwd Sedert jaren doe ik als piloot dienst tusschen deze twee steden. Drie jaar geleden ben ik te New-York met deze dame getrouwd Ton dil zor gende wees hij een der dames aanj. die de doch ter is van een handelaar te New-York. Mijn FEUILLETON. No. 20. liij kwam nog juist tijdig genoeg voor den laatstcn trein. Het was één uur in den nacht toen hij thuis kwam. Hij gevoelde zich opgewekt, kinderlijk vrooljjk gestemd. Opnieuw had hij vertrouwen in de toekomst, nu het dreigend onheil zoo wonderlijk snel was afgewend, zonder dat hij tegenover iemand eeni ge geldelijke verplichting had aangegaan. O, het noodlot was hem bijzonder, onbegrijpe lijk gunstig geweest. Henriette en Susanne, die, men weet het, we derom geen rust hadden kunnen vinden hoorden hem het vroolijke liedje zingen, dat liij Susanne had geleerd en den volgenden morgen hoorden zij hem wederom zingen. Hij had in de laatste dagen zoo vreeselijk gele den, dat hij werkelijk behoefte had om in min oi meer luidruchtige blijdschap zijn gemoed lucht te geven. Het was dienzelfden morgen, dat hij Jean Gu- rier, zijn kassier, de vijftigduizend francs ter hand stelde, door hem den vorigen avond bij "hel spel gewonnen. Het was tenslotte dienzelfden morgen, dat mijnheer Liétard zich kwam aanmelden in de rue Saint-Maur en dat Roger Laroque gearres teerd werd en naar Versailles overgebracht, ter beschikking van den rechter van instructie inza ke den moord op Larouette gepleegd. Wij kun nen, dat alles vermeld hebbende, den draad van ons verhaal wederopnemen. IX. Roger Laroque werd te Versailles in.de gevan genis opgesloten en niet meer dienzelfden dag maar eerst den volgenden morgen in verhoor genomen. Mijnheer de Lignerolles de rechter van in structie, volkomen op de hoogte door het voor loopig onderzoek van den .politie-commissaris Lacroix, wachtte enkel op de laatste inlichtin gen, om Roger als het ware te kunnen bedelven onder een stortvloed van bewijzen. Den volgenden dag verscheen Roger voor den dienst verplichte me evenwel herhaaldelijk eeni ge dagen te San Francisco te vertoeven en daar heb ik kennis gemaakt met deze dame (en hij wees naar de andere dame). Ik besloot ook daar een home te creëeren. Met valsche documenten heb ik mijn doel bereikt." Binnen eenige dagen zal Foote het hospitaal verlaten, doch hij zal dan wegens bigamie wor den vervolgd. DE OORLOGSSCHADEVERGOEDING DER PARIJSCHE WINKELJUFFER. Een Berlijnsch handelaar ontmoette te Parijs een lieftallige midinette, met wie hij aangenaam den dag en den avond doorbracht. Den volgenden dag stelde de Duitscher tot zijn schrik vast dat zijn portefeuille, inhoudende ee nige duizende marken, was verdwenen. Het Pa- rijsche meisje was echter zoo onvoorzichtig ge weest aan haar vriend van één dag haar adres hekend te maken. Ze werd aangehouden. Voor den rechter gebracht, vertelde zij huilende da', haar dorpje in Noord-Frankrijk in 1914 door de Duitschers nagenoeg geheel werd verwoest, en zij zelf, ze was toen vijftien jaar, do or soldaten werd mishandeld. Ik heb gezworen, aldus de midinette, dat ik mij bij gelegenheid zou wre ken. Thans heeft die gelegenheid zich voorge daan. Daarom heb ik den portefeuille genomen De rechter antwoordde, dat er een Herstel- commissie bestaat, die is belast met het in ont vangst nemen der aan Duilschland opgelegde schadevergoeding, doch de dievegge hield vol. Daar ze ons, mijn ouders er. mijn heele fa milie gedurende den oorlog hebben uitgeplun derd. .was het antwoord. Thans is het vrede, zei de rechter on ver oordeelde haar tot 3 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk, daar zij de portefeuille had te ruggegeven. EEN ERFENISJE ER DOOR GELAPT. Een metselaar te Berlijn had 5000 mark ge ërfd. 'Toen hij het geld had afgehaald, kwam hij een paar collega's tegen en ze begonnen samen een potje bier te drinken. Bij één potje bier is het echter niet gebleven en later kwamen er ook nog meisjes bij. Tenslotte was de erfgenaam zoo dronken, dat hij pas bij bewustzijn kwam, toen hij zich op 6 K.M. van zijn woning in een vreemd huis op de trap vond liggen. Van de erfenis was geen pfennig meer over. ALS DE DERDE MAN ONJTBREEKT. De „Comoedia" vertelt het volgende verhaal tje, dat misschien niet heelemaal nieuw en mis schien niet heelemaal waar, maar toch goed ge vonden is. Een grondeigenaar geeft twee arbeiders last. om een stuk bosch te rooien. Hij geeft hun een boomzaag en een vaatje wijn en gaaf naar Pa rijs. Vier weken later komt hij terug en vindt in het ongerepte bosch een arbeider met de boom- zaag op den grond zitten en op zijn verbaasde vraag, wat ze al dien tijd hebben "'♦"•evoerd, krijgt hij tot antwoord .Ta, mijnheer, de derde man ontbrak. Als ik rechter. Hij zag er bleek en ontdaaii uit. Hij had niet geslapen en dien eersten, verschrikkelijken nacht van zijn gevangenschap doorgebracht met peinzen over een middel, om zijn onschuld te bewijzen, zonder Julia, zonder hun beider mis stap te verraden. Want het was hier onmogelijk om de volle waarheid te zeggen. Te bekennen, dat hij indertijd aan mevrouw De Noirville honderdduizend francs had geleend, in het geheim, zonder dat haar echtgenoot daarvan ooit iets vernomen had, stond gelijk met haar te onteeren, met hem de kroon van het hoofd te ne men, hem, den armen, zieken man, die na den oorlog niet meer in staat was, om zich te verde digen, om zijn geschonden rechten met het zwaard te wreken En meer dan dit alles gold bij Roger Laroque de overweging, dat hij Lucien de Noirville had leeren liefhebben als een broe der. Neen, al zou er ook zijn leven mede gemoeid zijn, Roger mocht het geheim niet openbaren. Hoe dikwijls had hij er niet bver nagedhcht hoe hij, door zich op te offeren voor De Noirville, in zekeren zin de begane fout kon uitwisschen. Thans bood zich daarttoe een gelegenheid aan een vreeselijke, ontzettende boete voor het kwaad door hem bedreven Wat hij ook moest opofferen, zijn eer, zijn ver mogen, zijn vrijheid, zijn leven misschien hij was bereid, het offer te brengen, want hij beschouwde dat als de straf voor zijn zonde, als een boetedoe ning, waardoor alles kon worden uitgewischt. En daarbij voegde zich voor den onschuldigen Roger nog een andere troostgrond. Nooit, dacht hij, in de eenzaamheid van zijn cel, nooit zal Henriette, nooit zal Susanne mij schuldig wanen Ik zal die twee toch wel eer, enkele maal mogen zien. Dan zal ik eenvoudig zeggen, dat ik „niet schuldig" ben. Uit mijn mond zal dat woord voldoende zijn, hoe de schijn ook tegen mij is 'En al overkomt mij het ergste, al wordt het „schuldig" over mij uitgesproken, ik zal niet geheel en al veroordeeld zijn, omdat mijn vrouw en mijn kind, tot in het diepste van haar hart overtuigd zullen wezen van mijn onschuld! Bij het aanbreken van den dag had hij noch tans een aanval van wanhoop. Ik riep hij uit, ik in dè gevangenis voor moord en diefstal Hemel, is 't mogelijk Maar ik wil mij verdedigen Ik moet dat kun nen doen zonder Julia te ven-aden Ik wil het j doen Ja, ik zal mij verdedigen. Maar terwijl hij weder nadacht over de spiv- naar het vaatje wijn ging, moest mijn kameraad öp de zaag passen. Nu is hij naar den wijn en ik pas op den zaag. Een man alleen kan toch niet zagen SCHIJNDOOD. In de gemeente Graslitz bij Leipzig gaf een vrouw kennis van den dood van haar echtgenoot Een dokter stelde de overlijdensacte op, doch op het oogenblik, dat het lijk werd gekist, sloeg de man het laken weg en bewoog zich. liij had slechts een verstijving gehad. DE WERELDKAMPIOENE DANSEN OVERLEDEN. Verleden jaar behaalde miss Fay Hubert met W. H. Heath te Parijs het wereldkampioenschap dansen. De vorige week werd zij juist op haar 20§ten verjaardag in haar woonplaats, Londen, ziek en is na vier dagcri overleden. Er komt dus zeker weldra een nieuwe competitie om het va cante wereldkampioenschap. NU SCHILDERT HIJ LINKS. De Amerikaansche kunstschilder Robert Reid had op zijn 65ste jaar een beroerte gehad en se dert was zijn rechterhand verlamd. Thans, 68 jaar oud, heeft hij twee schilderijen voor de ten toonstelling te New Yoyk ingezonden, die hij na noeste vooroefeningen met de linkerhand heeft geschilderd. GEVAARLIJKE BEDRIEGER. Een gewetenlooze bedrieger heeft Zondag zijr. slag geslagen in een dorp in de buurt van Ka lisch (Polen.) Hij vervoegde zich bij den burge meester, aan wie hij zich als veearts voorstelde terwijl hij beweerde, opdracht te hebben, om het vee in te enten, waarvoor een vergoeding van één zloty per stuk moest worden betaald. De burgemeester liet hem zijn gang gaan en de be drieger heeft daarop ongeveer 200 dieren ingeënt Enkele dorpelingen vroegen hem, of hij mis schien ook een middel tegen de griep had, waar op hij verklaarde, dat hij ook de menschen tegen griep kon inenten. Verschillende dorpelinger onderwierpen zich aan deze operatie, waarhij de bedrieger van dezelfde substantie gebruik maakte, welke hij voor de dieren had gebruikt. Het gevolg was, dat Maandag 8 dorpelingen ern stig ziek waren en 45 stuks vee zijn doodgegnon Verscheidene doctoren en veeartsen zijn naar het dorp gezonden om de menschen en dieren te redden. De gevaarlijke bedrieger is nog niet in handen van de politie gevallen. EEN TESTAMENT OP GRAMOFOONPLATEN Een predikant te New-York bleek ook na zijn dood een man van het woord te zijn geweest. Hij had zijn testament niet geschreven, maar in de gramofoon gesproken en in bijzijn van een aan tal ambtelijke personen werd de gramofoon plechtig opgewonden en het uit vier platen be staande testament afgedraaid. Op de tweede plaat bevonden zich de bepalingen over wat met zijn niet onaanzienlijk vermogen moest geschie den. Zijn beide broeders hoorden niet bepaald tot kende bewijzen, die tegen hem konden worden aangevoerd, beet hij zich op de lippen en herhaal de telkens weer Wat te doen Mijn hemel, wat te doen Toen hij tusschen de gendarmes voor de eer ste maal het kabinet van mijnheer Lignerolles betrad, liep hij haastig op den rechter toe en riep hij, hevig ontroerd Mijnheer, ik zweer u, dat ik onschuldig beu! Het is ongehoord om den naam van een eerlijk man zoo door het slijk te sleuren Mijn heele le ven getuigt immers in mijn voordeel. In ben on schuldig, mijnheer, geloof mij toch Mijnheer de Lignerolles bewaarde het stilzwij gen. Hij had met een enkelen blik het gelaat van den beklaagde waargenomen on was verbaasd over hetgeen hij gezien had. Dat mannelijk gelaat getuigde weliswaar van bitter lijden, van ontzaglijke vermoeienis, maar was overigens volkomen in tegenspraak met hef gewone voorkomen van een misdadiger. De opslag der oogen, hoewel door tranen ver duisterd, was open en eerlijk. Dat moet een handig comediant wezen dacht de rechter. Hij wees naar een stoel, maar Roger lette er niet op hij bleef staan de vingers ineen gewron gen en de oogen voortdurend gevestigd op mijn heer Lignerolles, omdat al zijn heil berustte bij dien man, als hij hem tot in de ziel kon overtui gen van zijn onschuld. Maar de rechter van instructie mocht zich niet door een eenvoudige ontkenning van zijn kant laten overtuigen. De voornaamste vragen, die hij den beklaagde wilde voorbehoudlen, stonden reeds op het pa pier. Roger Larocfue, aldus begon hij. gij wordt beschuldigd van moord, gevolgd door diefstal. Toen ontwikkelde zich een pijnlijk verhoor, dat in het begin over de ons bekende feiten liep. Hoe had Laroque den avond doorgebracht waarop de misdaad was.gepleegd Roger wilde dat verklaren, doch reeds bij zijn eerste "woorden kwam er een ongeloovig glim lachje om des rechters mond. Vruchteloos was het, dat Roger poosde te ver klaren, hoe hij met de wanhoop in het hart over "het denkbeeld, dat een failliet onvermijdelijk w:is geworden, door de straten van Parijs had ge dwaald. Tevergeefs zei hij, dat hij van elf tot twaalf uur des nachts had rondgedoold in het bosch van Ville d'Avray, omdat hij niet naar huis had hun vreugde zich als „gierige kerels" hestempe len, die elk niet meer dan één dollar kregen. Ilct grootste deel van zijn vermogen werd aan lief dadige instellingen vermaakt. Voor engros bij J. F. v. LIESHOUT, Alkmaar. BINNENL. NIEUWS. TWEE DAGEN EN NACHTEN IN EEN BOSCH GELEGEN. In December 1926 werd in het bosch bij Ginne- ken een 20-jarig Weensch meisje gevonden, dat daar 2 dagen en 2 nachten gelegen had met de beenen in het ijs. Bij het snijden van takken voor kamerversiering hij de familie, hij wie zij inwoonde, was zij in een greppel gevallen, had haar been gebroken en door de pijn het bewust zijn verloren. In zeer bedenkelijken toestand werd zij in het St. Laurentiusgesticht te Ginne- ken opgenomen. Zeer zorgvuldige verpleging cn geneeskundige behandeling redden haar leven. Zij heeft nu het St. Laurentiusgestichf veriater. met 2 kunstbeonen. EEN ERNSTIGE SCHIETPARTIJ. Tijdens de arrestatie van een verdacht indi vidu te Sittard omstreeks twee uur in den afge- loopen nacht heeft de arrestant nabij het politic bureau plotseling zijn revolver getrokken en ge schoten op den agent Gyfberts, die in den lin kerlong en in den arm getroffen werd. Voordat de arrestant gelegenheid had, op den tweeden agent te schieten, wist men hem on schadelijk te maken. Hij liep hierbij ernstige hoofdwonden op. De gearresteerde bleek een Duitscher te zijn en droeg verschillende inbrekersmaterialen bij zich. DRIE-JARIG KNAAPJE DOODGEREDEN. De chauffeur reed door. Woensdagayond is te Arnhem op de Rijnkade een 3^jarig jongetje door een vrachtauto over reden. Het knaapje was daar aan het spelen en had waarschijnlijk de auto niet tijdig ontdekt. Zv.aar aan het hoofd gewond werd het naar het Stede lijk Ziekenhuis vervoerd, waar hij kort na aan komst overleed. De bestuurder van de vrachtauto schijnt aan het ongeval geen aandacht te hebben geschon ken. Althans hij is doorgereden zooda! de poli tie thans een onderzoek insteld. durven gaan en zijn vrouw niet de ramp had duv ven bekennen, die zijn zaken met ondergang' be dreigde. Bewijs mij, sprak de rechter, bewijs mij, dat gij én te Parijs én te Ville d'Avray zoo op goed geluk hebt rondgeloopen. Is er iemand, die dat getuigen kan Hij kon op aannemelijke gronden verklaren noch de beschadiging van zijn kleeren, noch de schram op zijn hand, noch een dier schijnbaar niets beduidende en tofch inderdaad belangrijke bijzonderheden, die in zijn nadeel waren aange voerd. Hij beweerde alleen, dat hij des morgens toen den avond tevoren de misdaad werd ge pleegd een schot met zijn revolver had ge daan op een raaf, die op een wilgentak zat. Hierop kwam de rechter op omstandigheden van ernstigen aard. Hij verhaalde, wat het onderzoek van mijn heer Liétard en van den deskundige Ricordot in de rue Saint-Maur aan het licht had gebracht cn ook de ontdekking der verdachte bankbiljet ten in de kas van Laroque. Terwijl hij sprak, boog Roger al dieper en die per het hoofd. En toen mijnheer de Lignerolles ten slotte vroeg, wat hij op het gehoorde te antwoorden had, mompelde hij Ik ben niet schuldig Het noodlot is tegen mij. Hoe komt het, vroeg de rechter, dat het bij Larouette gestolen geld dat behoeft niet meer bewezen te worden werd teruggevonden in uw kas Ik heb u gezegd, wat ik" wist, antwoordde Roger, ge kunt er van gelooven, wat ge wilt Ik wil, hernam De Lignerolles, voor een oo genblik aannemen, dat de debiteur, die u op zulk een gunstig tijdstip de honderdduizend francs terugzond, inderdaad bestaat, kunt gij, die hem kent, mij dan ook verklaren, hoe het mogelijk is, dat hij de bij Larouette gestolen bankbiljetten in zijn bezit heeft gekregen. Voor mij is het niet aan twijfel onderhevig, dat Larouette óf door u óf door hem is vermoord en zoo gij de misdaad niet hebt bedreven of ook niet wilt gehouden worden voor den medeplichtige, zijt ge wel ge noodzaakt, mij den naam te noemen van uw debiteur. Die laatste veronderstelling trof Roger als een zweepslag. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1929 | | pagina 1