J. H. HEUSS TABAK
ËË1IX.00S.
20e Jaargang
Vrijdag 19 April 1929.
No 29.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Tabaksfabriek
De Wakende Leeuw
J. K. KHUSS
Laat 125 - ALKMAAR.
■WIERINGER COURANT
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
•ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTISN
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolytnsboel Wterlngen.
Telefoon Intercomm. No. II.
een waarborg voor de kwaliteit.
BUITENLAND.
EEN ONGELUK KOMT NOOIT ALLEEN.
Onlangs was, zooals gemeld, het Amerikaan-
sche vliegtuig „Miss Newark", dat dienst deed
tusschen New York en San Francisco gedwon
gen te dalen, wegens een defect aan een der drie
motoren. Het machtige toestel kwam echter in
botsing met eert sneltrein het vliegtuig werd
vernietigd en de 13 passagiers werden allen ge
dood. De eenigc die, wonder boven wonder, in
de ruine nog levend werd aangetroffen, was de
piloot L. Foote. Hij was evenwel zwaar gewond
en werd naar het hospitaal van New York ge
bracht, waar hij een operatie moest ondergaan.
Hij genas langzamerhand.
Eenige dagen na het verschrikkelijke ongeluk
meldde de echtgenoote van den piloot zich in
het hospitaal aan zij werd onmiddellijk bij
den gewonde gebracht. Twee dagen later kwam
een tweede dame aanbellen, die eveneens be
weerde mevrouw Foote te zijn. De directeur van
het hospitaal antwoordde, dat mevrouw Foote
reeds twee dagen geleden was aangekomen en
zich thans bij haar man bevond. De dame was
als door den bliksem getroffen.
Er moet hier een vergissing in het spel zijn
zeide zij, en meteen nam ze uit haar handtasch
haar trouwboekje, dat ze den directeur overhan
digde. Deze excuseerde zich en leidde de dame
paar de kamer van den zieke, die rustig sliep,
terwijl zijn vrouw naast het bed zat. Het gesprek,
dat zich tusschen de twee dames ontspon, was
niet yan verkwikkenden aard heiden beweer
den de echtgenoot van Foote fe zijn en beider
konden dit bewijzen. De directeur meende dat
de piloot zelf de aangewezen persoon was om
dezen puzzle op te lossen. Toon de piloot de oo-
gen opende, was hij ten zeerste verrast. On een
vraag van den directeur antwoordde de piloot
aldus „Beide dames hebben gelijk en hier moet
ik bekennen hetgeeji is gebeurd. Ik heb de eeno
te New York, de andere te San Francisco gehuwd
Sedert jaren doe ik als piloot dienst tusschen
deze twee steden. Drie jaar geleden ben ik te
New-York met deze dame getrouwd Ton dil zor
gende wees hij een der dames aanj. die de doch
ter is van een handelaar te New-York. Mijn
FEUILLETON.
No. 20.
liij kwam nog juist tijdig genoeg voor den
laatstcn trein.
Het was één uur in den nacht toen hij thuis
kwam.
Hij gevoelde zich opgewekt, kinderlijk vrooljjk
gestemd.
Opnieuw had hij vertrouwen in de toekomst,
nu het dreigend onheil zoo wonderlijk snel was
afgewend, zonder dat hij tegenover iemand eeni
ge geldelijke verplichting had aangegaan.
O, het noodlot was hem bijzonder, onbegrijpe
lijk gunstig geweest.
Henriette en Susanne, die, men weet het, we
derom geen rust hadden kunnen vinden hoorden
hem het vroolijke liedje zingen, dat liij Susanne
had geleerd en den volgenden morgen hoorden
zij hem wederom zingen.
Hij had in de laatste dagen zoo vreeselijk gele
den, dat hij werkelijk behoefte had om in min oi
meer luidruchtige blijdschap zijn gemoed lucht
te geven.
Het was dienzelfden morgen, dat hij Jean Gu-
rier, zijn kassier, de vijftigduizend francs ter
hand stelde, door hem den vorigen avond bij "hel
spel gewonnen.
Het was tenslotte dienzelfden morgen, dat
mijnheer Liétard zich kwam aanmelden in de
rue Saint-Maur en dat Roger Laroque gearres
teerd werd en naar Versailles overgebracht, ter
beschikking van den rechter van instructie inza
ke den moord op Larouette gepleegd. Wij kun
nen, dat alles vermeld hebbende, den draad van
ons verhaal wederopnemen.
IX.
Roger Laroque werd te Versailles in.de gevan
genis opgesloten en niet meer dienzelfden dag
maar eerst den volgenden morgen in verhoor
genomen.
Mijnheer de Lignerolles de rechter van in
structie, volkomen op de hoogte door het voor
loopig onderzoek van den .politie-commissaris
Lacroix, wachtte enkel op de laatste inlichtin
gen, om Roger als het ware te kunnen bedelven
onder een stortvloed van bewijzen.
Den volgenden dag verscheen Roger voor den
dienst verplichte me evenwel herhaaldelijk eeni
ge dagen te San Francisco te vertoeven en daar
heb ik kennis gemaakt met deze dame (en hij
wees naar de andere dame). Ik besloot ook daar
een home te creëeren. Met valsche documenten
heb ik mijn doel bereikt."
Binnen eenige dagen zal Foote het hospitaal
verlaten, doch hij zal dan wegens bigamie wor
den vervolgd.
DE OORLOGSSCHADEVERGOEDING DER
PARIJSCHE WINKELJUFFER.
Een Berlijnsch handelaar ontmoette te Parijs
een lieftallige midinette, met wie hij aangenaam
den dag en den avond doorbracht.
Den volgenden dag stelde de Duitscher tot zijn
schrik vast dat zijn portefeuille, inhoudende ee
nige duizende marken, was verdwenen. Het Pa-
rijsche meisje was echter zoo onvoorzichtig ge
weest aan haar vriend van één dag haar adres
hekend te maken. Ze werd aangehouden. Voor
den rechter gebracht, vertelde zij huilende da',
haar dorpje in Noord-Frankrijk in 1914 door de
Duitschers nagenoeg geheel werd verwoest, en
zij zelf, ze was toen vijftien jaar, do or soldaten
werd mishandeld. Ik heb gezworen, aldus de
midinette, dat ik mij bij gelegenheid zou wre
ken. Thans heeft die gelegenheid zich voorge
daan. Daarom heb ik den portefeuille genomen
De rechter antwoordde, dat er een Herstel-
commissie bestaat, die is belast met het in ont
vangst nemen der aan Duilschland opgelegde
schadevergoeding, doch de dievegge hield vol.
Daar ze ons, mijn ouders er. mijn heele fa
milie gedurende den oorlog hebben uitgeplun
derd. .was het antwoord.
Thans is het vrede, zei de rechter on ver
oordeelde haar tot 3 maanden gevangenisstraf
voorwaardelijk, daar zij de portefeuille had te
ruggegeven.
EEN ERFENISJE ER DOOR GELAPT.
Een metselaar te Berlijn had 5000 mark ge
ërfd. 'Toen hij het geld had afgehaald, kwam hij
een paar collega's tegen en ze begonnen samen
een potje bier te drinken. Bij één potje bier is
het echter niet gebleven en later kwamen er ook
nog meisjes bij. Tenslotte was de erfgenaam zoo
dronken, dat hij pas bij bewustzijn kwam, toen
hij zich op 6 K.M. van zijn woning in een vreemd
huis op de trap vond liggen. Van de erfenis was
geen pfennig meer over.
ALS DE DERDE MAN ONJTBREEKT.
De „Comoedia" vertelt het volgende verhaal
tje, dat misschien niet heelemaal nieuw en mis
schien niet heelemaal waar, maar toch goed ge
vonden is.
Een grondeigenaar geeft twee arbeiders last.
om een stuk bosch te rooien. Hij geeft hun een
boomzaag en een vaatje wijn en gaaf naar Pa
rijs. Vier weken later komt hij terug en vindt in
het ongerepte bosch een arbeider met de boom-
zaag op den grond zitten en op zijn verbaasde
vraag, wat ze al dien tijd hebben "'♦"•evoerd,
krijgt hij tot antwoord
.Ta, mijnheer, de derde man ontbrak. Als ik
rechter.
Hij zag er bleek en ontdaaii uit. Hij had niet
geslapen en dien eersten, verschrikkelijken
nacht van zijn gevangenschap doorgebracht met
peinzen over een middel, om zijn onschuld te
bewijzen, zonder Julia, zonder hun beider mis
stap te verraden.
Want het was hier onmogelijk om de volle
waarheid te zeggen.
Te bekennen, dat hij indertijd aan mevrouw De
Noirville honderdduizend francs had geleend, in
het geheim, zonder dat haar echtgenoot daarvan
ooit iets vernomen had, stond gelijk met haar te
onteeren, met hem de kroon van het hoofd te ne
men, hem, den armen, zieken man, die na den
oorlog niet meer in staat was, om zich te verde
digen, om zijn geschonden rechten met het
zwaard te wreken En meer dan dit alles gold
bij Roger Laroque de overweging, dat hij Lucien
de Noirville had leeren liefhebben als een broe
der.
Neen, al zou er ook zijn leven mede gemoeid
zijn, Roger mocht het geheim niet openbaren.
Hoe dikwijls had hij er niet bver nagedhcht
hoe hij, door zich op te offeren voor De Noirville,
in zekeren zin de begane fout kon uitwisschen.
Thans bood zich daarttoe een gelegenheid aan
een vreeselijke, ontzettende boete voor het
kwaad door hem bedreven
Wat hij ook moest opofferen, zijn eer, zijn ver
mogen, zijn vrijheid, zijn leven misschien hij was
bereid, het offer te brengen, want hij beschouwde
dat als de straf voor zijn zonde, als een boetedoe
ning, waardoor alles kon worden uitgewischt.
En daarbij voegde zich voor den onschuldigen
Roger nog een andere troostgrond.
Nooit, dacht hij, in de eenzaamheid van zijn
cel, nooit zal Henriette, nooit zal Susanne mij
schuldig wanen Ik zal die twee toch wel eer,
enkele maal mogen zien. Dan zal ik eenvoudig
zeggen, dat ik „niet schuldig" ben. Uit mijn mond
zal dat woord voldoende zijn, hoe de schijn ook
tegen mij is 'En al overkomt mij het ergste, al
wordt het „schuldig" over mij uitgesproken, ik
zal niet geheel en al veroordeeld zijn, omdat mijn
vrouw en mijn kind, tot in het diepste van haar
hart overtuigd zullen wezen van mijn onschuld!
Bij het aanbreken van den dag had hij noch
tans een aanval van wanhoop.
Ik riep hij uit, ik in dè gevangenis voor
moord en diefstal Hemel, is 't mogelijk
Maar ik wil mij verdedigen Ik moet dat kun
nen doen zonder Julia te ven-aden Ik wil het j
doen Ja, ik zal mij verdedigen.
Maar terwijl hij weder nadacht over de spiv-
naar het vaatje wijn ging, moest mijn kameraad
öp de zaag passen. Nu is hij naar den wijn en ik
pas op den zaag. Een man alleen kan toch niet
zagen
SCHIJNDOOD.
In de gemeente Graslitz bij Leipzig gaf een
vrouw kennis van den dood van haar echtgenoot
Een dokter stelde de overlijdensacte op, doch
op het oogenblik, dat het lijk werd gekist, sloeg
de man het laken weg en bewoog zich. liij had
slechts een verstijving gehad.
DE WERELDKAMPIOENE DANSEN
OVERLEDEN.
Verleden jaar behaalde miss Fay Hubert met
W. H. Heath te Parijs het wereldkampioenschap
dansen. De vorige week werd zij juist op haar
20§ten verjaardag in haar woonplaats, Londen,
ziek en is na vier dagcri overleden. Er komt dus
zeker weldra een nieuwe competitie om het va
cante wereldkampioenschap.
NU SCHILDERT HIJ LINKS.
De Amerikaansche kunstschilder Robert Reid
had op zijn 65ste jaar een beroerte gehad en se
dert was zijn rechterhand verlamd. Thans, 68
jaar oud, heeft hij twee schilderijen voor de ten
toonstelling te New Yoyk ingezonden, die hij na
noeste vooroefeningen met de linkerhand heeft
geschilderd.
GEVAARLIJKE BEDRIEGER.
Een gewetenlooze bedrieger heeft Zondag zijr.
slag geslagen in een dorp in de buurt van Ka
lisch (Polen.) Hij vervoegde zich bij den burge
meester, aan wie hij zich als veearts voorstelde
terwijl hij beweerde, opdracht te hebben, om het
vee in te enten, waarvoor een vergoeding van
één zloty per stuk moest worden betaald. De
burgemeester liet hem zijn gang gaan en de be
drieger heeft daarop ongeveer 200 dieren ingeënt
Enkele dorpelingen vroegen hem, of hij mis
schien ook een middel tegen de griep had, waar
op hij verklaarde, dat hij ook de menschen tegen
griep kon inenten. Verschillende dorpelinger
onderwierpen zich aan deze operatie, waarhij
de bedrieger van dezelfde substantie gebruik
maakte, welke hij voor de dieren had gebruikt.
Het gevolg was, dat Maandag 8 dorpelingen ern
stig ziek waren en 45 stuks vee zijn doodgegnon
Verscheidene doctoren en veeartsen zijn naar
het dorp gezonden om de menschen en dieren te
redden. De gevaarlijke bedrieger is nog niet in
handen van de politie gevallen.
EEN TESTAMENT OP GRAMOFOONPLATEN
Een predikant te New-York bleek ook na zijn
dood een man van het woord te zijn geweest. Hij
had zijn testament niet geschreven, maar in de
gramofoon gesproken en in bijzijn van een aan
tal ambtelijke personen werd de gramofoon
plechtig opgewonden en het uit vier platen be
staande testament afgedraaid. Op de tweede
plaat bevonden zich de bepalingen over wat met
zijn niet onaanzienlijk vermogen moest geschie
den. Zijn beide broeders hoorden niet bepaald tot
kende bewijzen, die tegen hem konden worden
aangevoerd, beet hij zich op de lippen en herhaal
de telkens weer
Wat te doen Mijn hemel, wat te doen
Toen hij tusschen de gendarmes voor de eer
ste maal het kabinet van mijnheer Lignerolles
betrad, liep hij haastig op den rechter toe en
riep hij, hevig ontroerd
Mijnheer, ik zweer u, dat ik onschuldig beu!
Het is ongehoord om den naam van een eerlijk
man zoo door het slijk te sleuren Mijn heele le
ven getuigt immers in mijn voordeel. In ben on
schuldig, mijnheer, geloof mij toch
Mijnheer de Lignerolles bewaarde het stilzwij
gen.
Hij had met een enkelen blik het gelaat van
den beklaagde waargenomen on was verbaasd
over hetgeen hij gezien had.
Dat mannelijk gelaat getuigde weliswaar van
bitter lijden, van ontzaglijke vermoeienis, maar
was overigens volkomen in tegenspraak met hef
gewone voorkomen van een misdadiger.
De opslag der oogen, hoewel door tranen ver
duisterd, was open en eerlijk.
Dat moet een handig comediant wezen
dacht de rechter.
Hij wees naar een stoel, maar Roger lette er
niet op hij bleef staan de vingers ineen gewron
gen en de oogen voortdurend gevestigd op mijn
heer Lignerolles, omdat al zijn heil berustte bij
dien man, als hij hem tot in de ziel kon overtui
gen van zijn onschuld.
Maar de rechter van instructie mocht zich niet
door een eenvoudige ontkenning van zijn kant
laten overtuigen.
De voornaamste vragen, die hij den beklaagde
wilde voorbehoudlen, stonden reeds op het pa
pier.
Roger Larocfue, aldus begon hij. gij wordt
beschuldigd van moord, gevolgd door diefstal.
Toen ontwikkelde zich een pijnlijk verhoor,
dat in het begin over de ons bekende feiten liep.
Hoe had Laroque den avond doorgebracht
waarop de misdaad was.gepleegd
Roger wilde dat verklaren, doch reeds bij zijn
eerste "woorden kwam er een ongeloovig glim
lachje om des rechters mond.
Vruchteloos was het, dat Roger poosde te ver
klaren, hoe hij met de wanhoop in het hart over
"het denkbeeld, dat een failliet onvermijdelijk w:is
geworden, door de straten van Parijs had ge
dwaald.
Tevergeefs zei hij, dat hij van elf tot twaalf
uur des nachts had rondgedoold in het bosch
van Ville d'Avray, omdat hij niet naar huis had
hun vreugde zich als „gierige kerels" hestempe
len, die elk niet meer dan één dollar kregen. Ilct
grootste deel van zijn vermogen werd aan lief
dadige instellingen vermaakt.
Voor engros bij J. F. v. LIESHOUT, Alkmaar.
BINNENL. NIEUWS.
TWEE DAGEN EN NACHTEN IN EEN
BOSCH GELEGEN.
In December 1926 werd in het bosch bij Ginne-
ken een 20-jarig Weensch meisje gevonden, dat
daar 2 dagen en 2 nachten gelegen had met de
beenen in het ijs. Bij het snijden van takken
voor kamerversiering hij de familie, hij wie zij
inwoonde, was zij in een greppel gevallen, had
haar been gebroken en door de pijn het bewust
zijn verloren. In zeer bedenkelijken toestand
werd zij in het St. Laurentiusgesticht te Ginne-
ken opgenomen. Zeer zorgvuldige verpleging cn
geneeskundige behandeling redden haar leven.
Zij heeft nu het St. Laurentiusgestichf veriater.
met 2 kunstbeonen.
EEN ERNSTIGE SCHIETPARTIJ.
Tijdens de arrestatie van een verdacht indi
vidu te Sittard omstreeks twee uur in den afge-
loopen nacht heeft de arrestant nabij het politic
bureau plotseling zijn revolver getrokken en ge
schoten op den agent Gyfberts, die in den lin
kerlong en in den arm getroffen werd.
Voordat de arrestant gelegenheid had, op den
tweeden agent te schieten, wist men hem on
schadelijk te maken. Hij liep hierbij ernstige
hoofdwonden op.
De gearresteerde bleek een Duitscher te zijn
en droeg verschillende inbrekersmaterialen bij
zich.
DRIE-JARIG KNAAPJE DOODGEREDEN.
De chauffeur reed door.
Woensdagayond is te Arnhem op de Rijnkade
een 3^jarig jongetje door een vrachtauto over
reden.
Het knaapje was daar aan het spelen en had
waarschijnlijk de auto niet tijdig ontdekt. Zv.aar
aan het hoofd gewond werd het naar het Stede
lijk Ziekenhuis vervoerd, waar hij kort na aan
komst overleed.
De bestuurder van de vrachtauto schijnt aan
het ongeval geen aandacht te hebben geschon
ken. Althans hij is doorgereden zooda! de poli
tie thans een onderzoek insteld.
durven gaan en zijn vrouw niet de ramp had duv
ven bekennen, die zijn zaken met ondergang' be
dreigde.
Bewijs mij, sprak de rechter, bewijs mij, dat
gij én te Parijs én te Ville d'Avray zoo op goed
geluk hebt rondgeloopen. Is er iemand, die dat
getuigen kan
Hij kon op aannemelijke gronden verklaren
noch de beschadiging van zijn kleeren, noch de
schram op zijn hand, noch een dier schijnbaar
niets beduidende en tofch inderdaad belangrijke
bijzonderheden, die in zijn nadeel waren aange
voerd.
Hij beweerde alleen, dat hij des morgens
toen den avond tevoren de misdaad werd ge
pleegd een schot met zijn revolver had ge
daan op een raaf, die op een wilgentak zat.
Hierop kwam de rechter op omstandigheden
van ernstigen aard.
Hij verhaalde, wat het onderzoek van mijn
heer Liétard en van den deskundige Ricordot
in de rue Saint-Maur aan het licht had gebracht
cn ook de ontdekking der verdachte bankbiljet
ten in de kas van Laroque.
Terwijl hij sprak, boog Roger al dieper en die
per het hoofd.
En toen mijnheer de Lignerolles ten slotte
vroeg, wat hij op het gehoorde te antwoorden
had, mompelde hij
Ik ben niet schuldig Het noodlot is tegen
mij.
Hoe komt het, vroeg de rechter, dat het bij
Larouette gestolen geld dat behoeft niet meer
bewezen te worden werd teruggevonden in
uw kas
Ik heb u gezegd, wat ik" wist, antwoordde
Roger, ge kunt er van gelooven, wat ge wilt
Ik wil, hernam De Lignerolles, voor een oo
genblik aannemen, dat de debiteur, die u op zulk
een gunstig tijdstip de honderdduizend francs
terugzond, inderdaad bestaat, kunt gij, die hem
kent, mij dan ook verklaren, hoe het mogelijk
is, dat hij de bij Larouette gestolen bankbiljetten
in zijn bezit heeft gekregen. Voor mij is het niet
aan twijfel onderhevig, dat Larouette óf door u
óf door hem is vermoord en zoo gij de misdaad
niet hebt bedreven of ook niet wilt gehouden
worden voor den medeplichtige, zijt ge wel ge
noodzaakt, mij den naam te noemen van uw
debiteur.
Die laatste veronderstelling trof Roger als
een zweepslag.
(Wordt vervolgd.)