BBRLOOS. 20e Jaargang Dinsdag 18 Juni 1929 No. 45. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN WIERINGER COURANT» UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENTlëN: Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU: Hippolytnshoel Wlerin«*n. Telefoon InUrcomm. No INGEZONDEN STUKKEN. STAATSPENSIONNEERING. Zondag 23 Juni zal de Federatie Hollands Noo den v. d. Bond voor Staatspensionneering zijn 5e of laatste Ring-Landdag op Wieringen hou den. Daar zullen de reeks landdagen officieel gesloten worden en vele leden der aangesloten afdeelingen zullen zich per autobussen, fiets ej tram, naar Wielingen hegeven, om nog éénmaal te kunnen getuigen hun groot en edel doel cn streven „Niemand in Nederland meer Oud en Arm." Hunne vaandels en banieren zullen zij medenemen, zoowel voor de optocht als voor de officiëele sluiting der Landdagen drie sprekers zullen optreden dien het doel en streven van den Bond nader zullen bespreken en verdedigen Waar in Wieringen eertijds twee groote afdee lingen bestonden, die door verschillende omstan digheden zijn opgeheven, hoewel de geest en de overtuiging van het edel doel en streven van on zen Bond, toch steeds in Wieringen krachtig bleef leven, zoo leeft de Afdeeling Hippèiytus- lioef weer en Den Oever zal weldra volgen. Wat wil de Bond en wat is de Bond! De Bom1 voor Staatspensionneering is geen politieke bond Hij heeft geen kleur, stelt geen candidaten, be veelt deze ook niet rechtstreeks aan voor regec- ringsrlichamen. De Bond heeft bijna 30-jarig be staan, en hij vraagt, neen hij eischt van het. Ne derlandsche volk, Staatspensioen, in de eerste en voornaamste plaats voor die mannen en vrou wen die 65 jaar zijn en op dien leeftijd niet in hun onderhoud kunnen voorzien, voor wien het armenhuis als toevluchtsoord geldt, op de alge- meeene armenkas (de aalmoes) of op de liefdadi, held zijn aangewezen. Wel zijn van regeerings- wege wetten aangenomen om hierin te voorzien, doch helaas ze zijn lang niet voldoende, om het „Oud en Arm" in Nederland niet meer te laten bestaan. 40.000 arme en oude mannen en vrou wen zijn er al reeds, en hun aantal wordt eiken dag grooter, die onverzorgd den ouden dag zijn ingegaan, voor wie niet gezorgd wordt, die nim mer en nooit eenig recht kunnen doen gelden is dit niet diep treurig Vraag aan wie ook, hoe kunnen die 40.000 stakkers, die hun gehcole le ven hebben gewerkt, en geslooft, geholpen wor den Niemand kan dit oplossen. Alleen het eer lijke en schoone Staatspensioen kan uitkomst brengen. Daarom eischen wij met alle kracht en moed en overtuiging van het Nedcrlandsche volk, het Staatspensioen. Wat in het kleine ar me Denemarken en in het groote Engeland kan. dat kan en moet kunnen in het Rijke Nederland. Daarom, mannen en vrouwen van geheel Wie ringen, komt Zondag op het terrein van Bruul om te hooren de sprekers* die ons groot en hei lig doel en streven komen verdedigen en nader uitleggen, velen zullen dan gevoelen en waardee ren, dat ons streven en onze propaganda, geen politiek is, maar „hebt uw naasten lief als uw zeiven Wij zijn er van overtuigd, dat velen, van welke overtuiging, ook lid zullen worden van on zen grooten Bond, om mede te helpen in den mooien strijd, tegen het Oud en Arm. Helaas, ja. wij hebben in ons werk cn streven FEUILLETON. r- No. 30 Het kasteel baadde in het zonlicht en scheen op dezen afstand des te witter, omdat het afstak tegen het donkere groen van een eikenbosch. Ja vader, zeide Susanne, steunend op den arm van William Farney, ik zal hier gelukkig zijn, zeer gelukkig. Onze lezers hebben natuurlijk geraden, wie van de ons bekende personen het is, die zich nu achter den naam van William Farney verbergt. Het zijn Roger Laroque cn zijn dochter. Hoe komt het, dat wij hem na een afwezigheid van nog geen twaalf jaar in Frankrijk terug zien te Chevreux, zoo dicht bij Parijs Hoe durft Roger Laroque, tot levenslang dwangarbeid veroordeeld, het gevaar tarten van opnieuw naar de galeien te worden gezonden Hoe komt het eindelijk, dat Roger Laroque, die zoo arm was, toen hij zijn kind van de ijzerfa briek van Val-Dieu kwam afhalen, zich nu aan ons vertoont met al den schijn van een gefor tuneerd man, die volstrekt niet bevreesd is voor de Fransche justitie. Dat dient verklaard te worden. We zullen het zoo beknopt mogelijk trachten te doen, om des te spoediger de gebeurtenissen te kunnen ver melden, dit in dit tweede deel haar plaats mo gen vinden. Tpen Roger Laroque voor de tweede maal Frankrijk verliet, nam hij met Susanne plaats- op een stoomboot, met New York als bestemming Slechts enkele maanden vertoefde hij in die stad er bood zich een gunstige gelegenheid voor hem aan om de directie te aanvaarden van een niet onbelangrijke fabriek te Quebec. Hij bega zich derhalve naar Canada. Met al zijn kracht legde hij zich op zijn' werk toe, droomend van 't herstel van zijn vermogen en van een terugkeer naar Frankrijk, waar hij desnoods alles weer zou willen opofferen aan de onthulling van het geheim, waarin het drama van Ville d'Avray gewikkeld was gebleven. Zijn degelijke arbeid, gesteund door een zeer helder en zeer ontwikkeld verstand, moest hem wel geluk aanbrengen. Kort achter elkander deed Roger twee of drie veel tegenstand gehad, maar alles wijst er op, dat de overwinning weldra voor ons zal zijn, zij het van dit jaar niet,..zéker over 4 jaar. Ge lukkig, en wij zijn er blij en dankbaar voor, heeft de groote Katholieke Staatspartij, het vraag stuk Staatspensioen vrij gegeven en de Katho lieke Volkspartij heeft zich onder onze vanen reeds geschaard, cn sprekers van hare zijde zul len het Staatspensioen in Nederland gaan verde digen. Hoe gelukkig zal het oogenblik zijn, wan neer in Nederland de wet op het Staatspensioen in onze regeeringslichamen wordt aangenomen, en het „Oud en Arm" niet meer bestaat. Komt daarom allen, Zondag a.s. met ons op, om te luisteren en zoo mogelijk mede te betoogen het mooie en eerlijke van ons streven. Dus Zondag 23 Juni allen op. H. LIMPERS, Secr. Fed. Hollands-Noorden Bond v. Staatspensionneering. WETENSCHAP EN INDUSTRIE. ONS LICHAAM EN ONZE GEZONDHEID. Eeten door de huid. Wil men een voorbeeld geven van de vernufti ge werktuigen, die de natuur heeft tot stand ge bracht, van haar gecompliceerde en fijne mecha niek, dan noemt men altijd het oog. Wat kan het oog Zien. Anders niet. Hoe weinig is dat in vergelijking met de talenten van een ander, veel minder bewonderd orgaan, de huid. Wat kan de huid niet al Zij is de bedekking van het lichaam, die het beschermt tegen de onophoudelijke chemische cn mechanische inwerking van buiten; zij maakt het lichaam immuun voor verschillende schade lijke invloeden, zij waarschuwt het ook voor b; paalde vergiften door overgevoeligheid zij is een ademhalingsorgaan evengoed als de long en wair veel van haar bij voorbeeld bij brand wonden ontbreekt, stikt de mcnsch. Zij is ech Uer ook het orgaan van de stofwisseling gelijk de nieren en bijna 80 van de lichaamswarmte wordt door haar in den vorm van damp of trans piratie afgescheiden. Alleen een oppervlakkige waarneming van onze oppervlakte kan dus leiden tot de opvat ting, dat deze goede huid alleen dient om met poeder en rouge bedekt te worden in werkelijk heid is geen koeienhuid er tegen bestand, wat de menschenhuid in sommige gevallen te ver duren heeft. Maar, gelijk in vele bedrijven het geval is wanneer iemand voor velerlei doelein den bruikbaar is, wil men hem met alles belas ten, omdat zij zoo veel voor ons doet moet de arme huid ooketen Tjwee Weensche onderzoekers van reputatie, prof.Steyfkal en Primarius Latzel, hebben een „olievoeding" gevonden zij laten in verscheide ne porties, tot een kwart liter toe, dagelijks olijfolie in de huid wrijven. Ja, zij hebben om aan verwende magen te voldoen, een vast menu samengesteld een massa van 250 gram koolhy draten benevens een vetemulsie van 100 gram varkensvet en 25 gram eiwit, die zich in den loop van een dag of vier of vijf inwrijvingen van tien minuten elk ten volle in het lichaam laat belangrijke uitvinden, die vooral een groote wij ziging brachten in het fabriceeren van staal. Om goed gegoten, zuiver staal te verkrijgen, een behoorlijk mengsel, zijn twee verschillende bewerkingen noodig, in welke twee bewerkingen Laroque z>oo goed wist te slagen, dat hij meende zijn uitvinding veilig te kunnen onderwerpen aan het oordeel van diegenen, met wier geld de fabriek van Qucbec gedreven werd. De Amerikanen zijn ondernemend en vlug van begrip, vooral wanneer zij in een zaak eenig voor deel zien. Roger vond den steun, dien hij noodig had on daar hij zelf verstandig en stoutmoedig was, vroeg men hem niet, wie of wat hij geweest was en om welke redenen hij Frankrijk had verlaten. Hij kwam weder te New York, waar men het hem gemakkelijk maakte om met zijn uitvindin gen te werken. De proeven, in het groot genomen, overtroffen zelfs Laroque's eigen verwachtingen. Ttoen was hij er bovenop. In slechts enkele jaren was hij rijk. Binnen korten tijd bezat hij een der belangrijk ste staalfabrieken van New York die veilig kon wedijveren met de meest bekende fabrieken van Europa. Tpen hij nog in Canada was en Susanne acht of negen jaar oud was, had hij zijn nam van Ro ger Laroque kunnen veranderen in dien van William Farney en dit ook gedaan. In Quebec had hij aan de fabriek, waarvan hij directeur was, een employé leeren kennen, wiens groote kennis, rechtschapenheid en zachtheid van karakter hem onmiddellijk hadden aange trokken. Tusschen de beide mannen was een vriendschap ontstaan, die, toen zij nog nagenoeg in haar wording was, door een vreeselijke ont knooping gevolgd werd. In Quebec was brand uitgebroken, een van die ontzettende branden, welke, naar het schijnt, al leen in Amerika kunnen voorkomen. Het huis, waar Laroque woonde, was een der eerste, dat werd aangetast. Laroque redde zich, bracht zijn dochtertje in veiligheid en spoedde zich naar zijn vriend, welke den naam van Wil liam Farney droeg, onder welken naam wij Ro ger Laroque in Frankrijk weer hebben ontmoet. Het huis van Farney stond in vlammen. Far ney stak, aan een der vensters staande in wan hoop zijn armen uit cn toonde aan de verschrik te menigte een kind van tien jaar, zijn dochter tje, waarvoor hij het medelijden inriep. Het huis stond op instorten. Van alle kanten werd Fai opnemen. Doch waartoe eigenlijk Wij hebben toch, ge lukkig, onzen mond. En daar wij koolhydraten vet en eiwit noodig hebben om te leven, heeft de slimme natuur ons door den eetlust tot deze ge nietingen uitgenoodigd. Nu zijn er gevallen, waarin een van de onder- deelen van onze spijsverteeringsorganen ziek en om gezond te worden moet «ontzien worden. De natuur „verplaatst" aldus den eetlust, wij moeten hongeren. Honger is echter niet al leen de beste saus, maar ook het beste middel om door uitputting nog zieker te maken. Dan kan de olievoeding dienst doen zij helpt ons hongerlijden en zorgt, dat we toch verzadigd zijn, dat we vasten, zonder zwak te worden het eten door de huid is het gemakkelijkste di eet. Natuurlijk met dat nu niet zoo werden opge vat, dat men zich in de toekomst met een souper van vijf gangen zal kunnen inwrijven. De olie- wrijving is voor zieken bestemd, voor bedlegeri gen, voor menschen met volslagen gebrek aan eetlust, lijders aan leverkwalen, die een paar dagen gevoed moeten worden zonder te eten, voor totaal uitgeputten, gelijk onlangs een biina overleden hongerkunstenaar eerst door olievoe ding op de been kon worden gebracht. Het nieuwe procédé heeft verschillende voor deden door het binnendringen van de olie in het lichaam wordt niet alleen de weg van bui ten naar binnen, maar ook de omgekeei'de, van binnen naar buiten, gebaand, „gesmeerd" de doorlaatbaarheid van de huid neemt toe. Het e- ten door de huid bevordert ook de stofwisseling de zieken kunnen rijkelijk water afscheiden en daarmede tevens vergiftige deelen van de stof wisseling. Dat is belangrijk voor nierlijders en het vermindert bij koortslijders, door grootere onttrekking van warmte, de temperatuur. Dus is zij ook om te eten voortreffelijk bruik baar, onze huid, en er blijven nog maar weinig functies over, waai'mede men haai* kan belasten om zeer gemakkelijk te leven, ook wanneer men uitsluitend uit vel en been schijnt geconstru eerd. BINNENL. NIEUWS. MOORDAANSLAG EN ZELFMOORD TE LOCHEM. Zaterdagmiddag heeft, te Lochem een drama plaats gehad in de Hollandsche Lederfabriek. Gedurende een twintigtal jaren werkte daar voorheen als fabrieksbaas een 50-jarige Duit- scher, die echter voor een tweetal jaren, doordat de fabriek zich toen toelegde op de fabricage van fijnere leersoorten, vervangen werd door den fa brieksbaas Ph. Meng. De Duitscher nam uit ei gen beweging ontslag cn vertrok met zijn gezin naar Renkum. Zaterdagmorgen was hij per trein van Renkum naar Zutphen gekomen, en verder per auto naar de fabriek te Lochem. Hij liep de fabriek binnen en vroeg aan den machinist waar hij den heer Nahuis, directeur van de fa- briep, kon aantreffen. Meteen liep hij door naar ney inet zijn kind door de vlammen omringd. Ze bereikten hun lichaam, schroeiden reeds hun kleederen en hun haar. Groote stukken kalk vie len reeds van de plafonds, de trappen waren gi'ootendeels verteerd, een verschrikkelijke dood oedreigde vader en kind. Roger Laropue zag het gevaar en bezon zich niet lang. Hij zorgde, dat er onmiddellijk ladders tegen het huis waren geplaatst en daar de lad ders niet tot aan het venster reikten, bevestigde hij een der brandtouwen, voorzien van een ste nigen haak aan het vensterkozijn, waarbij zich nader en kind bevonden. Hij klom eerst op de ladder en heesch zich toen met het touw naar boven. Hier met uw kind, William riep hij uit. De arme man reikte hem het bewustelooze kind over, waai'mede Roger zich behoedzaam langs het touw liet afglijden, tot hij de ladder bereikt had. Toen kon hij langs de sporten ver der omlaag. Het kind was gered. Hij wilde nog maals naar boven. Het was niet meer noodig. Het kind buiten gevaar ziende en voor zichzelf niets vreezend, had William gebruik willen ma ken van het afhangende touw om zoodoende naar beneden te komen, maar de haak school los van het intusschen reeds vuur gevat hebben de kozijn en stortte omlaag. Hij had zijn beide beenen gebroken. Van Roger Laroque zelf was de eene kant van het gezicht geheel verbrand door het neerstorten van een stuk hout, dat slechts één vuurroods massa was geweest. Roger voelde zijn vreeselijke verwonding niet onmiddellijk dat gebeurde eerst enkele minu ten later. Hij was voor altijd deerlijk geschon den. Gelukkig waren de beide oogen behouden. Zijn heldhaftige hulp bleek helaas ten slotte ge heel nutteloos te zijn geweest. Het kleine meisje was zoo ontzettend geschokt door het gevaar, waarin zij met haar vader verkeerd had, dat zij overvallen werd door een hevige zenuwkoorts, waaraan zij reeds drie dagen later stierf. William Farney aanbad zijn kind. Na haar dood maakte een doffe wanhoop zich van hem meester. Tpen hij hersteld was, keerde de levens lust niet terug, maar was het leven hem integen deel tot een last geworden. Dit nam niet weg, dat de reeds bestaande vriendschap tusschen Roger en hem inniger bleek te zijn dan ooit te voren, zoo innig, dat Ro ger hem op zekeren dag onomwonden zijn heelc levensgeschiedenis vertelde, want hij had er wer kelijk behoefte aan, zijn hart eens te kunnen uit de eerste verdieping. Daar zocht, hem de heer Nahuis op, die het bezoek van den Duitscher niet vertrouwde. Meteen kwam ook Meng op de twee toeloopen. De heer Nahuis zag dat de Duit scher een revolver bij zich had, verborgen on der een jas, welke den man over een arm droeg. De heer Nahuis vluchtte, de indringer zond hem twee schoten achterna, zonder evenwel den di recteur te raken. Daarop schoot de Duitscher op Meng, die in den buik werd getroffen. De aan valler richtte toen het wapen op zichzelf, schoot zich door den rechterslaap, en was onmiddellijk dood. Meng werd op last van dr. Hugenholz naar het ziekenhuis te Zutphen overgebracht Zijn toe stand is redelijk wel Het lijk van den dader is, na door het parket van Zutphen te zijn ge schouwd, naar het ziekenhuis te Lochem over gebracht. De reden is klaarblijkelijk, dat de Duit scher niet kon verdragen, dat Meng in de fabriek in zijn plaats was gekomen. DAT IS OPTREDEN I Wegens het groote aantal overtredingen van de bouwverordening hebben B. en W. van Hooge veen besloten, in het vervolg niet meer te vol staan met het doen opmaken van procesvei'baal. Dinsdag is dan ook het hu,is van D. Groote, dat te Hollandsche veld zonder vergunning van het gemeentebestuur en bovendien in strijd met de bouwverordening was gebouwd, op last van B. en W. voor het grootste gedeelte afgebroken. WAGEN MET BIGGEN TE WATER. Dondei'dagmiddag keerde de koopman B. uit Stilwijk van de markt huiswaarts met een lading van 14 stuks biggen cp zijn wagen voor den land bouwer A. Onder Koolwijk gekomen geraakte het voertuig te water. Elf biggen verdronken, terwijl aan wagen- en paardentuig heel wat scha de werd toegebracht. MOEDIGE REDDING TE AALSMEER. Toen enkele kinderen, aan de Helling te Aals meer, juist bij de Ringvaart aan het spelen wa ren, viel, waarschijnlijk door schrik, de li-jarige dochter van den heer B. in de daar ter plaatse zeer diepe Ringvaart. De elfjarige Margotje van K. zag dat haar vriendinnetje in de diepte ver dween. Zij bedacht zich geen oogenblik, maar sprong direct te water. Na tweemaal gedoken te hebben, gelukte het haar, naar De Crt. meldt, de drenkelinge te redden. DOOR DEN BLIKSEM GETROFFEN. Te Ouwerkerk (Schouwen) is de landbouw- schuur van Z Balyn door den bliksem getroffen De gevel werd weggeslagen, doch er is geen brand ontstaan. De koeien wisten zich los te rukken on namen de vlucht. GEBREK AAN DRINKWATER. Tle Vecndam heerscht een nijpend gebrek aan drinkwater. De regenbakken zijn leeg en tal van weiwaterputten laten tengevolge van de aan houdende di'oogte den bodem zien. Van gemeen tewege voert de Ned. Staatsspoor geregeld lei- storten. Hij verzweeg William Farney niets en deze sloeg onvoorwaardelijk geloof aan alles wat hem was medegedeeld. Op zekeren dag ver dween Farney uit de fabriek. Hij had aan enke len van zijn kennissen geschreven, dat het min of meer eentonige leven aan de fabriek, nu zijn kind dood was, hem verveelde, dat hij behoefte gevoelde aan een meer afwisselend bestaan en dat hij daarom met de middelen, waarover hij te beschikken had, naar het noorden van Cana da trok, om aldaar de een of andere zaak te be ginnen. Maar alleen Laroque had hij geschreven dat hij besloten was voor altijd te verdwijnen, en hij het om verschillende redenen beter vond onbe kend te sterven en een altijd durende onzeker heid omtrent zijn dood te laten bestaan. Hij zond Roger Laroque al de papieren, die noo dig waren, om de indentiteit te bewijzen van een zekeren William Farney en van diens dochter tje en besloot zijn brief met deze woorden „Behoud deze papieren, mijn waarde vriend ze moeten voortaan uw eigendom zijn, opdat zij u de veiligheid schenken, als gij ooit want ik weet dat uw geheim verlangen is naar Frank rijk terug keert. Niemand zal ooit kunnen bewij zen, dat Farney dood is. Stel uzelf in mijn plaats en uw dochtertje in die van mijn arm kind. Gij zijt voortaan William Farney en niet meer Ror ger Laroque, en het toeval heeft ons in zooverre begunstigd, dat de beide meisjes als Susanne werden gedoopt. Ik wist geen beter middel u mijn erkentelijkheid te bewijzen voor de groote toewijding, door u betoond tegenover mij en te genover mijn kind. Vaarwel, William, wees ge lukkig met uw Susanne Bij dezen brief geen alledaagsche brief voor waar waren inderdaad alle stukken gevoegd, die betrekking hadden op William en Susanne Farney. Welnu, ik doe bet, mompelde Roger, dat plan kan mij werkelijk van nut zijn. En toen Roger, die als een onbekend werkman en slechts kort te New York was geweest, als iemand van eenige beteekenis in die groote stad terugkeerde, deed hij dat onder den naam van zijn vriend. Hij had zoozeer willen vergeten, gesteld dat zooiets mogelijk ware, dat hij Laroque heette en een naam droeg, die in Europa door een ontee- rend vonnis geschandvlekt was, dat hij zich als het ware met zijn nieuwen naam zocht te ver eenzelvigen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1929 | | pagina 1