EERLOOS. No. 62. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN mWIERINGER CO URANT UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENTIëN: Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU: Hippolytnshoef Wieringen. Telefoon Intercomm. No. 19. BINNENL. NIEUWS. EEN DRAMA Op een kribbe in de Waal te Nijmegen werd door de politie gevonden een dameshoed en een portret van een jong bruidspaar. Dit portret was onder een steen op de kribbe gelegd. Personen hebben een man geruimcn tijd op de kribbe zien wandelen. Sindsdien is hij niet meer gezien, zoo dat men een ongeluk vreest. DE FRUITPRIJZEN. Bij de in de Over-Betuwe gehouden verkoopin gen van appelen en peren op het hout werd naar schatting besteed gemiddeld van 56 per H.L. voor eerste klasse soorten als goudreinet- ten nog wat meer. Van appels kan een flinke oogst worden ver wacht, vooral daar waar kunstmest niet ge spaard is en gespoten werd, worden mooi-ont- wikkelde gave vruchten aan den boom gevonden. ORA ET LABORA. In de correspondentierubriek van het week blad „Pniël" geeft de redacteur, dr. J. H. Gun ning J.Hzn aan een lezeres op de („haast tradi- tioneele") vraag „wilt u voor mij bidden" het volgende antwoord Bidden is een zwaar werk. mevrouw, en elk mensch moet het zelf van God onder strijd en moeite leeren. Ook komt het wel eens voor, dat men bidden wil, maar verzuimt te doen wat ge zond verstand en alledaagschc plicht voorschrij ven. Er kwam eens een bidproce.ssie voor oogst,- zegen af te smeeken langs een slecht verzorgden akker. Een eenvoudige boer zei toen in zijn open hartigheid „mijnheer de pastoor, hier geeft het bidden niets, hier moet mest bij." Arbeid zonder gebed is slavernij, gebed zonder arbeid is bedelarij. PLEZIERVAARTUIG UITGEBRAND. Een pleziervaartuig van een der directeuren der Sclieepsbouwwerf te Zaltbommel. waarmee een gezelschap dames en heeren aan het varen was, geraakte door nog onopgehelderde oorzaak in brand. De inzittenden moesten zich door in het water te springen redden. Het vaartuig ver brandde geheel verder gingen ook een groot aan tal kleedingstukken verloren. ONDER DE VARKENS. Een bestuurder van een vrachtauto, geladen met varkens, geraakte onder deze levende lading ongeveer begraven, toen te Wamel de vooras van het voertuig brak, waardoor de vrachtauto aan de voorzijde inzakte. De bestuurder bekwam zware inwendige kneuzingen en werd in beden- kelijken toestand naar het Ziekenhuis gebracht. „STA, OF IK SCHIET." 't Gebeurde in de omgeving van Zwolle, ver telt de „Zwolsche Crt.", en het geval heeft wel eenigszins een komischen kant. De landheer had kapers op de kust ontdekt, in casu werden uit den boomgaard peren vermist. De pachter, stevi ge boer en een man van stavast, werd met de strooperij in kennis gestelt en samen legde men FEUILLETON. No. 53. Luversan weifelde nog, maai- bekende half fluisterend, als durfde hij het bedrag niet hardop noemen Een millioen heb ik noodig. William Farney bleef zeer bedaard. 't Is veel, verklaarde de gewaande Ameri kaan zeer kalm, maar ik had mij de zaak, om u de waarheid te zeggen, toch nog erger voorge steld. Ik wil er wel over nadenken. Ik zeg geen ja en ik zeg geen neen. Over twee dagen dus, dat is te zeggen op Zaterdag, kunt ge bij mij komen. Rue d'Amsterdam Neen, daar niet. Behalve zijn buitengoed Maison-blanche be zat Roger Laroque een elegant appartement te Parijs. Hij had tegen Luversan zelfs nooit gezegd, dat hij eigenlijk buiten woonde. De beursman kende alleen zijn verblijf in de rue d'Amsterdam. waar hij herhaaldelijk was geweest. Bovendien had Laroque eerst kortelings te Ville d' Avray hetzelfde huisje gehuurd, waarin Larouette was was vermoord en dat, hoogstwaarschijnlijk ten gevolge der tragische gebeurtenis, voortdurend leeg had gestaan. Waar kan ik u dan vinden vroeg Luversan. Op mijn buitenverblijf, antwoordde Willi am Farney. Hier hield hij een ooeenblik stil en hervatte daarop, terwijl hij Luversan voortdurend bleef aanzien Ik leef, zooals gij weet, mijn waarde vriend, zeer eenvoudig. Daar ik alleen op de wereld ben, zonder gezin, zonder familie, zonder behoeften, ben ik ook met weinig tevreden. Welnu, ik heb te Ville d'Avray een aardig huisje gehuurd, waar ik mij gedurende den zomer denk te vestigen. Ville d'Avray valt bijzonder in mijn smaak. Men vindt er bosschen en mooie waterpartijen, het huisje is wel wat afgelegen, maar dat mag ik wei. Daar wil ik u Zaterdagavond ontvangen. Ik zal van des middags af thuis zijn en uw komst af wachten. Niettegenstaande al zijn zelfbeheersching scheen Luversan het eerste oogenblik toch ee- zich in hinderlaag' om de ongenoode gasten op de daad zelve te betrappen. Zooals het echter 'op dit ondermaanschc veelvuldig wordt, vertoond, kwamen de langvingerige bezoekers thans niet opdagen. De pachter bedacht nu een middel om het kwaad te keeren. Wat stroo en een afgedra gen'pak, een hooge zijden pet en een paar klom pen vormden samen de bestanddeelon van den levenloozen wachter, die onder de vruchtboorncn in een verdedigende houding werd opgesteld. Tpen nu de avond was gedaald en de schild wacht in het schaarsche licht de allures leek aan te nemen van een strijdbaar held, kwamen daar bij den landheer twee mannen van het openbaar gezag. Zij hadden gehoord van de dieverij en zij noodigden den landheer uit hen een ronde over de bezittingen te doen. En speurend ging in het donker het oog van de politiemannon. Totdat plotseling in het stille avonduur de krachtige stem van één van hen klonk „Sta of ik schiet" En dreigend was de loop van het doodelijke wa pen op de levenlooze. gestalte van den schild wacht gericht. Toen heeft in het donker de land heer even onhoorbaar gelachen en de pachter genood omdat zijn middel de proef had door staan. INBRAAK TE GOUDA. Het trio bij de brandkast In den afgeloopen nacht, tijdens een hevig on weer, is oon brutale inbraak gepleegd bij de N. V Gebrs. de Vrengt's Kaasexporthandel te Stol wij kersluis vlak bij Gouda. De dieven zijn de gebou wen binnengekomen aan de achterzijde door een raam, waarvan zij eerst de ijzeren binten had den doorgezaagd. Zij hebben toen in het kantoor de brandkast geforceerd en reeds hadden zij hier in een groot gat geboord, toen zij werden ontdekt door een lid der firma, een 75-jarig man, die de deur open had gevonden, wat de inbrekers, die met zijn drieën waren, als voorzorgsmaatregel bij een eventueele ontdekking hadden gedaan. De oude heer schrok geweldig, toen hij het licht op het kantoor aandraaide en het trio bij de brand kast zag zitten. Hij ging direct hulp halen, maar in den tusschentijd waren de daders op fietsen gevlucht. Een volledig stel inbrekers werk tuigen hebben zij achtergelaten. Per auto is men de in brekers na een kwartier achterna gegaan, maar men heeft hen niet gevonden. BOUW VAN EEN KNOOPENFABRIEK TE BUNSCHOTEN. Als werkverschaffing In den gemeenteraad van Bunschoten is het voorstel van de Generale Commissie der Zuider zee-steunwet, inhoudende den bouw van eer. knoopenfabriek, met algemeene stetmmen aan genomen. De bouwkosten zullen ongeveer J 43.000 bedragen. De gemeenteraad besloot tot aankoop van grond aan de Zuidwenk voor den fabrieksbouw. Do knoopenindustrie uit Nijkerk zal te Spa kenburg gevestigd worden als middel tot werk verschaffing voor hon, die door de droogmaking der Zuiderzee een ander bestaan moeten zoeken. nigzins verward. Die naam Ville d'Avray, zoo onverwachts in 't gesprek gemengd, had hem getroffen als de schok cener electrische batterij. Uw nauwkeurig adres, mijnheer Farney vroeg hij na eenige aarzeling. Ville d'Avray is groot. Ge hebt gelijk. Mijn huisje heeft geen num mer maar het is gemakkelijk te vinden. Kent gij het dorp Neen, antwoordde Luversan, die zijn kalm te weder teruggevonden had. Ik ben er wel eens een enkele maal per rijtuig doorgereden, maar dat is al zeer lang geleden. Welnu iedereen zal u terecht helpen. Ge vraagt maar naar den Parijzer-weg Als gij aan het bosch komt, is het het laatste huis aan uw rechterhand. Luversan werd akelig bleek. Onwillekeurig sperde zich zijn oogen open. Roger Laroque be merkte zoowel het een als het ander. Voor het overige, hernam de gewaande A- me rik aan, is de woning genoeg bekend. Het schijnt, dat daarin tien of twaalf of misschien wel twintig jaar geleden een eerzaam burgerman werd vermoord en diens naam is altijd aan de woning verbonden gebleven, zoodat zij algemeen bekend staat als het „Huis Larouette." Iedereen te Ville d'Avray zal u dadelijk helpen, als' gc hem naar het „Huis Larouette" vraagt Luversan voelde geen grond meer. Zwaar viel hij op een stoel neder. Voor de tweede maal pa relde hem het zweet in dikke druppels op het voorhoofd. Wat deert u vroeg Roger. Plotseling stond Luversan weder op. Hij be greep, dat hij zichzelf beter beheerschen moest. Niets, zei hij. Ik hen wat zenuwachtig er. dat is waarlijk niet te verwonderenLaten wij eeris even nagaan wat gij hebt gezegd, mijn heer Farney Zaterdag na den middag te Ville d'Avray, het laatste huis op den Parijzer-weg, dat bekend staat onder den naam van het Huis. het Huis Larouette Juist. Zoo ingelicht, kunt u niet misloopen. Dus tot Zaterdag, nietwaar Nu, nu we zullen zien, zeg ik u. Houd goe den moed En dit zeggende, verliet hij den booswicht. Luversan deed hem uitgeleide on toen hij we der alleen was, viel hij nogmaals op zijn stoel neer en mompelde Villa d'Rvray De Parijzer-wegHet BUITENLAND. ZE WILLEN GEEN KONINGIN ZIJN. In Engeland wordt elk jaar een spoorwegko ningin gekozen. Alleen kinderen van spoorweg- employe's van 1216 jaar komen hiervoor in aanmerking. De schoonste wordt koningin er. moet maanden lang door het koninkrijk reizen en bij alle feesten van spoorwegpersoneel, ont hullingen en inwijdingen van nieuwe gebouwen enz. aanwezig zijn. Maar men hoort, dat er tel kens minder candidaatjes voor worden aange meld. Er is tegenwoordig kans genoeg om van het een of ander koningin te worden de animo gaat er af. JACHT OP SLANGEN. Een kostbare hengst doodgedrukt. |Te Luik zijn in den nacht van Vrijdag op Za terdag twee slangen van een circus, nadat zij een ruit hadden verbrijzeld, uit hun hok gekro pen. Een der reptielen werd in de stal tent rond om een prachtige hengst ter waarde van 25.000 frs. teruggevonden en gevangen. Het paard was doodgebrukt. De tweede slang was in de tent der wonderdieren geraakt en verteerde, toen zij werd ontdekt, gezapik een schaap met zes poo- den. Men moest een half uur strategisch te werk aan om het rondom een wagendissel geslingerde vijftien meter lange serpent meester te worden. EEN AFSCHUWELIJKE MISDAAD. Een klein meisje in een kelder begraven. Vorige week was de Berlijnsche recherche druk in de weerom een elfjarig meisje, I-lilde Zopei- nick, de dochter van een ambtenaar van de rijks bank, te zoeken, dat spoorloos verdweenen was Den geheelen middag 'was zij met vriendinnetje? in de omgeving van haar woning, aan den Sach- senpatz gespeeld en in- on uitgeloopen op een na bijgelegen bouwwerk, waar een groot winkel huis wordt opgetrokken. Te vergeefs had de politie dit geheele gebouw doorzocht, nabijgelegen vijvers en vaarten afge- dregd, met speurhonden gezocht. Het kind wat on bleef zoek. Vrijdagmiddag betraden enkele arbeiders eer nog niet afgewerkton kelder van het in aanbouw zijnde huis. Toevallig kwamen zij op een plek waar het zand onder hun voeten meer meegaf dan elders. Zij gingen aan het graven on stootten weldra op een men schel ijk lichaam, dat bleek het,lijkje te zijn van het gezochte kind. Op welke wijze de moord begaan is, kan nog niet worden vastgesteld ook is nog geen spoor gevonden van den moordenaar. Onder de be volking heerscht groote verontwaardiging over deze gruwelijke misdaad. EEN VONDELING, DIE DEN VINDER SCHATTEN BRENGT. Heel Warschau spreekt op het oogenblik over de bijzonder romantische geschiedenis van een vondeling, welke den lieden, die het kind bij zich in huis opnamen, in den waren zin des woord rijk heeft gemaakt. Eenigen tijd geleden vond een politieagent, lluis Larouette is 't het noodlot, dat mij na ruim twaalf jaren weder derwaarts voert Dien avond keerde Roger Laroque niet naai Maison-blanche terug Ilij zond een telegram aan zijn dochter, opdat deze zich niet zou verontrus ten en begaf zich per spoor naar Ville d'Avray Het bedoelde huisje had hij wel gehuurd, maar nog niet bewoond en hij wilde er minstens ecu paar dagen in zijn, voordat Luversan hem aldaar zou komen bezoeken. De erfgenamen van Larouette, hadden het meubilair laten weghalen, doch het was niet moeilijk, om althans de kamer, waarin de moord had plaats gehad, nagenoeg weder op dezelfde wijze te doen inrichten. Met zijn geheimzinnig plan voor oogen, had Roger Laroque, sedert hij zich met Luversan in verbinding had gesteld, een secretaire van rnaho niehout, een ronde tafel, eenige stoelen met Utrechtsch fluweel (gelijk aan die van Larouette) en een paar koperen kandelaars aangeschaft. Hij gaf de kamer den schijn van bewoond te zijn door hier en daar wat dagbladen te laten slingeren en sigaren en lucifers op den schoor steenrand neer te werpen. De eenvoudige pen dule op den schoorsteen was op gang gebracht. In het mahoniehouten schrijfbureau lagen pa pier, pennen, brieven, enveloppes, lak, een cha chet, enz. Moeder Dondaine, die nog altijd op Ville d'A vray eenige huishoudens enkele uren waarnam dezelfde, die twaalf jaren geleden het eerst het lijk van den vermoorden Larouette had ge vonden had alles behoorlijk geboend en ge wreven. De goede vrouw was natuurlijk niet in gebre ke gebleven, Laroque de geschiedenis vanLarou- ette te vertellen en zoo Laroque eenige bijzonder heden mocht vergeten zijn, zou zij hem die gewis wel weder herinnerd hebben. Het was natuurlijk niet zonder een diepe neer slachtigheid dat Roger zich. weder te Ville d'Avray bevond. Hij was daar niet meer geweest sinds zijn bezoek aan het kerkhof, waar zijn vrouw rustte en waar hij Susanne had meen en te zien. Des avonds, bij het vallen van de duisternis, zette hij zich aan het venster en beschouwde, met het hoofd in de hand gesteund, de villa waar hij met vrouw en kind zulke gelukkige ja ren had doorgebracht. Duizend bijzonderheden van dat geluk, als door een plotselingcn bliksem straal vernietigd, kwamen hem voor den geest. Zgura geheeten, toen hij van zijn nachtdienst huiswaarts keerde, een in luiers gepakt kind, dat ongeveer drie maanden oud moest zijn, op een trottoir liggen. Aan dit kind, dat een meisje was, was een briefje vastgespeld, waarop het volgende te lezen stond Dit is een gelukskind. Wie het bij zich opneemt, zal daar nooit spijt van hebben". De agent, die zelf geen kinderen had, nam het kind mee naar huis, waar zijn vrouw het dadelijk onder de wol stopte en goed voor het arme wicht zorgde. Denzelfden dag nog kwam er een kruier, die een gesloten couvert bracht, in hetwelk zich vijfhonderd zloty bevon den. Elke maand opnieuw ontvingen de politie agent en zijn vrouw ditzelfde bedrag en de man liet het kind in de kerk doopen, en adopteerde het. Op den avond van dienzelfden dag kwam er alweer een brief, en zietdaarin bevond zich nu een chéque van twintigduizend zloty. Het echt paar was geheel geconsterneerd, de beide luidjes taken do hoofden bijeen en spraken lang en ernstig met elkaar. Het gevolg van deze bespre king was, dat de agent naar zijn supperieuren toestapte en deze de geheele geschiedenis vertel de en ook de chéque liet zien. Het kon wel zijn, dat men hier te doen had met de een of andere politieke samenzwering of zoo Men telefoneer de naar de bank, die het geld moest uitbetalen, en men kreeg ten antwoord, dat de chéque volko men gedekt was. Men spoorde den kruier op, die de eerste maal het geld had gebracht, doch deze wist niets anders te vertellen dan dat hij den van een elegant gekleeden jongen meneer had gekregen. De zaak werd nog geheimzinniger, toen het echtpaar wederom een brief kreeg met vijftigdui zend zloty, met de tnededeeling dat het nog een zelfde bedrag zou ontvangen, wanneer de agent ergens buiten een huisje met wat grond zou koo- pen om daar met zijn vrouw en het stiefkind heen te trekken. Inderdaad kwam weldra deze beloofde zending opdagen en Zgura nam nu zijn ontslag bij de politie en wilde met vrouw en kind de stad verlaten. PROVINCIAAL NIEUWS KOEDIJK. Auto over den kop. In het kanaal te recht gekomen. De inzittenden gered. Donderdagmorgen heeft in deze gemeente, e- ven ten zuiden van de Vlotbrug een ernstig auto ongeval plaats gehad dat evenwel voor de inzit tenden nog goed afliep. De heer Schaaf uiti Purmerend reed met zijn open auto in derichting Koedijk, toen hij even voor de Vlotbrug bij het passeeren een honden kar moeilijkheden opleverde, aanreed, met het gevolg dat hij het stuur kwijt raakte. Bovendien plofte een band. waardoor de auto over den kop sloeg en in het Kanaal terechtkwam. Een weg werker, die daar ter plaatse aan den arbeid was, sprong onmiddellijk te water er, slaagde er in 3 kinderen, waaronder een kindje van 7 maanden oud, te redden. Met de hulp van andere voorbij gangers werden ook de heer S. en diens vrouw- uit de auto gehaald en veilig op den wal ge bracht. De redding mag iets buitengewoons ge noemd worden aangezien het kanaal ter plaatse Hij doorleefde in zijn herinnering nogmaals dat zoet verleden, maar werd er des te droeviger door gestemd. Helaas, helaas, mompelde hij, dat alles be staat niet meer, dat alles komt nooit terug. Tus- schen het heden en het verleden liggen dood, bloed en schande. Hij verwijderde zich van het venster en be proefde over andere dingen te denken. Eindelijk begaf hij zichzelf ter ruste op het bed dat moeder Dondaine voor hem had opgemaakt, maar de slaap kwam niet. Toen sprong hij op, kleedde zich weder aan en ging de deur uit. Buiten gekomen dacht hij, bij na hardop sprekend Waar ga ik heen Ben ik niet dwaas Ja, zeker ben ik dwaas, want ik zoek het lijden op Hij wandelde naar het meer. De tuin van de villa Montaiais strekte zich tot aan den oever daar van uit. De villa Montaiais was nooit meer verhuurd. Geen mensch kan Roger Laroque dooi de verlaten lanen van den tuin zien wandelen Overal tierde het onkruid welig zelfs op de voet paden met het fijne kiezelzand, waar de arme man, als de tijd dat alles niet had weggevaagd, zich zoo gaarne vermeid zou hebben de afdruk sels te tellen van de kleine voeten zijner Hen- riette en de nog kleinere van zijn teerbeminde Susanne. Hij ging weder zitten op een steenen bank en bleef doormijmeren. Wat was er al niet gebeurd sinds hij dien tuin voor het laatst had gezien, zoo keurig onderhou den door de zorgen van Henriëtte en thans, nu hij hem wederzag, in een wildernis herschapen Waarheen hij het oog ook wendde, het was overal treurig en verlaten. En was zoo ook niet de toestand van zijn hart Eertijds vol warmte, licht en hoop, heden dood, dor, woest en ledig. Hij voelde hoe de tranen hem naar de oogen welden, Hij stond op en begon sneller te loopen om dat gevoel van zwakheid meester te worden. Zonder er veel aan te denken, naderde hij het huis. O, hoe gaarne had hij het betreden, des noods als inbreker, waar hij eertijds als heer en meester kwam, bemind en met blijde uitroepen verwelkomd. Hij duwde tegen de deuren. Ze wa ren natuurlijk behoorlijk gesloten. Urenlang dwaalde hij rond om het huis tot hij eindelijk zich vermoeid en afgemat gevoelde. Hij begaf zich naar de door hem gehuurde wo ning, waar hij eindelijk den voor zijn lichaam en geest zoo noodigen slaap mocht vinden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1929 | | pagina 1