EERLOOS.
No. 62.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
mWIERINGER CO URANT
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolytnshoef Wieringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
BINNENL. NIEUWS.
EEN DRAMA
Op een kribbe in de Waal te Nijmegen werd
door de politie gevonden een dameshoed en een
portret van een jong bruidspaar. Dit portret was
onder een steen op de kribbe gelegd. Personen
hebben een man geruimcn tijd op de kribbe zien
wandelen. Sindsdien is hij niet meer gezien, zoo
dat men een ongeluk vreest.
DE FRUITPRIJZEN.
Bij de in de Over-Betuwe gehouden verkoopin
gen van appelen en peren op het hout werd naar
schatting besteed gemiddeld van 56 per
H.L. voor eerste klasse soorten als goudreinet-
ten nog wat meer.
Van appels kan een flinke oogst worden ver
wacht, vooral daar waar kunstmest niet ge
spaard is en gespoten werd, worden mooi-ont-
wikkelde gave vruchten aan den boom gevonden.
ORA ET LABORA.
In de correspondentierubriek van het week
blad „Pniël" geeft de redacteur, dr. J. H. Gun
ning J.Hzn aan een lezeres op de („haast tradi-
tioneele") vraag „wilt u voor mij bidden" het
volgende antwoord
Bidden is een zwaar werk. mevrouw, en elk
mensch moet het zelf van God onder strijd en
moeite leeren. Ook komt het wel eens voor, dat
men bidden wil, maar verzuimt te doen wat ge
zond verstand en alledaagschc plicht voorschrij
ven. Er kwam eens een bidproce.ssie voor oogst,-
zegen af te smeeken langs een slecht verzorgden
akker. Een eenvoudige boer zei toen in zijn open
hartigheid „mijnheer de pastoor, hier geeft het
bidden niets, hier moet mest bij."
Arbeid zonder gebed is slavernij, gebed zonder
arbeid is bedelarij.
PLEZIERVAARTUIG UITGEBRAND.
Een pleziervaartuig van een der directeuren
der Sclieepsbouwwerf te Zaltbommel. waarmee
een gezelschap dames en heeren aan het varen
was, geraakte door nog onopgehelderde oorzaak
in brand. De inzittenden moesten zich door in
het water te springen redden. Het vaartuig ver
brandde geheel verder gingen ook een groot aan
tal kleedingstukken verloren.
ONDER DE VARKENS.
Een bestuurder van een vrachtauto, geladen
met varkens, geraakte onder deze levende lading
ongeveer begraven, toen te Wamel de vooras
van het voertuig brak, waardoor de vrachtauto
aan de voorzijde inzakte. De bestuurder bekwam
zware inwendige kneuzingen en werd in beden-
kelijken toestand naar het Ziekenhuis gebracht.
„STA, OF IK SCHIET."
't Gebeurde in de omgeving van Zwolle, ver
telt de „Zwolsche Crt.", en het geval heeft wel
eenigszins een komischen kant. De landheer had
kapers op de kust ontdekt, in casu werden uit
den boomgaard peren vermist. De pachter, stevi
ge boer en een man van stavast, werd met de
strooperij in kennis gestelt en samen legde men
FEUILLETON.
No. 53.
Luversan weifelde nog, maai- bekende half
fluisterend, als durfde hij het bedrag niet hardop
noemen
Een millioen heb ik noodig.
William Farney bleef zeer bedaard.
't Is veel, verklaarde de gewaande Ameri
kaan zeer kalm, maar ik had mij de zaak, om u
de waarheid te zeggen, toch nog erger voorge
steld. Ik wil er wel over nadenken.
Ik zeg geen ja en ik zeg geen neen. Over
twee dagen dus, dat is te zeggen op Zaterdag,
kunt ge bij mij komen.
Rue d'Amsterdam
Neen, daar niet.
Behalve zijn buitengoed Maison-blanche be
zat Roger Laroque een elegant appartement te
Parijs. Hij had tegen Luversan zelfs nooit gezegd,
dat hij eigenlijk buiten woonde. De beursman
kende alleen zijn verblijf in de rue d'Amsterdam.
waar hij herhaaldelijk was geweest. Bovendien
had Laroque eerst kortelings te Ville d' Avray
hetzelfde huisje gehuurd, waarin Larouette was
was vermoord en dat, hoogstwaarschijnlijk ten
gevolge der tragische gebeurtenis, voortdurend
leeg had gestaan.
Waar kan ik u dan vinden vroeg Luversan.
Op mijn buitenverblijf, antwoordde Willi
am Farney.
Hier hield hij een ooeenblik stil en hervatte
daarop, terwijl hij Luversan voortdurend bleef
aanzien
Ik leef, zooals gij weet, mijn waarde vriend,
zeer eenvoudig. Daar ik alleen op de wereld ben,
zonder gezin, zonder familie, zonder behoeften,
ben ik ook met weinig tevreden. Welnu, ik heb
te Ville d'Avray een aardig huisje gehuurd, waar
ik mij gedurende den zomer denk te vestigen.
Ville d'Avray valt bijzonder in mijn smaak. Men
vindt er bosschen en mooie waterpartijen, het
huisje is wel wat afgelegen, maar dat mag ik wei.
Daar wil ik u Zaterdagavond ontvangen. Ik zal
van des middags af thuis zijn en uw komst af
wachten.
Niettegenstaande al zijn zelfbeheersching
scheen Luversan het eerste oogenblik toch ee-
zich in hinderlaag' om de ongenoode gasten op
de daad zelve te betrappen. Zooals het echter 'op
dit ondermaanschc veelvuldig wordt, vertoond,
kwamen de langvingerige bezoekers thans niet
opdagen. De pachter bedacht nu een middel om
het kwaad te keeren. Wat stroo en een afgedra
gen'pak, een hooge zijden pet en een paar klom
pen vormden samen de bestanddeelon van den
levenloozen wachter, die onder de vruchtboorncn
in een verdedigende houding werd opgesteld.
Tpen nu de avond was gedaald en de schild
wacht in het schaarsche licht de allures leek aan
te nemen van een strijdbaar held, kwamen daar
bij den landheer twee mannen van het openbaar
gezag. Zij hadden gehoord van de dieverij en zij
noodigden den landheer uit hen een ronde over
de bezittingen te doen. En speurend ging in het
donker het oog van de politiemannon. Totdat
plotseling in het stille avonduur de krachtige
stem van één van hen klonk „Sta of ik schiet"
En dreigend was de loop van het doodelijke wa
pen op de levenlooze. gestalte van den schild
wacht gericht. Toen heeft in het donker de land
heer even onhoorbaar gelachen en de pachter
genood omdat zijn middel de proef had door
staan.
INBRAAK TE GOUDA.
Het trio bij de brandkast
In den afgeloopen nacht, tijdens een hevig on
weer, is oon brutale inbraak gepleegd bij de N. V
Gebrs. de Vrengt's Kaasexporthandel te Stol wij
kersluis vlak bij Gouda. De dieven zijn de gebou
wen binnengekomen aan de achterzijde door een
raam, waarvan zij eerst de ijzeren binten had
den doorgezaagd. Zij hebben toen in het kantoor
de brandkast geforceerd en reeds hadden zij hier
in een groot gat geboord, toen zij werden ontdekt
door een lid der firma, een 75-jarig man, die de
deur open had gevonden, wat de inbrekers, die
met zijn drieën waren, als voorzorgsmaatregel
bij een eventueele ontdekking hadden gedaan. De
oude heer schrok geweldig, toen hij het licht op
het kantoor aandraaide en het trio bij de brand
kast zag zitten. Hij ging direct hulp halen, maar
in den tusschentijd waren de daders op fietsen
gevlucht. Een volledig stel inbrekers werk tuigen
hebben zij achtergelaten. Per auto is men de in
brekers na een kwartier achterna gegaan, maar
men heeft hen niet gevonden.
BOUW VAN EEN KNOOPENFABRIEK
TE BUNSCHOTEN.
Als werkverschaffing
In den gemeenteraad van Bunschoten is het
voorstel van de Generale Commissie der Zuider
zee-steunwet, inhoudende den bouw van eer.
knoopenfabriek, met algemeene stetmmen aan
genomen. De bouwkosten zullen ongeveer J
43.000 bedragen.
De gemeenteraad besloot tot aankoop van
grond aan de Zuidwenk voor den fabrieksbouw.
Do knoopenindustrie uit Nijkerk zal te Spa
kenburg gevestigd worden als middel tot werk
verschaffing voor hon, die door de droogmaking
der Zuiderzee een ander bestaan moeten zoeken.
nigzins verward.
Die naam Ville d'Avray, zoo onverwachts in
't gesprek gemengd, had hem getroffen als de
schok cener electrische batterij.
Uw nauwkeurig adres, mijnheer Farney
vroeg hij na eenige aarzeling. Ville d'Avray is
groot.
Ge hebt gelijk. Mijn huisje heeft geen num
mer maar het is gemakkelijk te vinden. Kent gij
het dorp
Neen, antwoordde Luversan, die zijn kalm
te weder teruggevonden had. Ik ben er wel eens
een enkele maal per rijtuig doorgereden, maar
dat is al zeer lang geleden.
Welnu iedereen zal u terecht helpen. Ge
vraagt maar naar den Parijzer-weg Als gij aan
het bosch komt, is het het laatste huis aan uw
rechterhand.
Luversan werd akelig bleek. Onwillekeurig
sperde zich zijn oogen open. Roger Laroque be
merkte zoowel het een als het ander.
Voor het overige, hernam de gewaande A-
me rik aan, is de woning genoeg bekend. Het
schijnt, dat daarin tien of twaalf of misschien
wel twintig jaar geleden een eerzaam burgerman
werd vermoord en diens naam is altijd aan de
woning verbonden gebleven, zoodat zij algemeen
bekend staat als het „Huis Larouette." Iedereen
te Ville d'Avray zal u dadelijk helpen, als' gc
hem naar het „Huis Larouette" vraagt
Luversan voelde geen grond meer. Zwaar viel
hij op een stoel neder. Voor de tweede maal pa
relde hem het zweet in dikke druppels op het
voorhoofd.
Wat deert u vroeg Roger.
Plotseling stond Luversan weder op. Hij be
greep, dat hij zichzelf beter beheerschen moest.
Niets, zei hij. Ik hen wat zenuwachtig er.
dat is waarlijk niet te verwonderenLaten
wij eeris even nagaan wat gij hebt gezegd, mijn
heer Farney Zaterdag na den middag te Ville
d'Avray, het laatste huis op den Parijzer-weg,
dat bekend staat onder den naam van het Huis.
het Huis Larouette
Juist. Zoo ingelicht, kunt u niet misloopen.
Dus tot Zaterdag, nietwaar
Nu, nu we zullen zien, zeg ik u. Houd goe
den moed
En dit zeggende, verliet hij den booswicht.
Luversan deed hem uitgeleide on toen hij we
der alleen was, viel hij nogmaals op zijn stoel
neer en mompelde
Villa d'Rvray De Parijzer-wegHet
BUITENLAND.
ZE WILLEN GEEN KONINGIN ZIJN.
In Engeland wordt elk jaar een spoorwegko
ningin gekozen. Alleen kinderen van spoorweg-
employe's van 1216 jaar komen hiervoor in
aanmerking. De schoonste wordt koningin er.
moet maanden lang door het koninkrijk reizen
en bij alle feesten van spoorwegpersoneel, ont
hullingen en inwijdingen van nieuwe gebouwen
enz. aanwezig zijn. Maar men hoort, dat er tel
kens minder candidaatjes voor worden aange
meld. Er is tegenwoordig kans genoeg om van
het een of ander koningin te worden de animo
gaat er af.
JACHT OP SLANGEN.
Een kostbare hengst doodgedrukt.
|Te Luik zijn in den nacht van Vrijdag op Za
terdag twee slangen van een circus, nadat zij
een ruit hadden verbrijzeld, uit hun hok gekro
pen. Een der reptielen werd in de stal tent rond
om een prachtige hengst ter waarde van 25.000
frs. teruggevonden en gevangen. Het paard was
doodgebrukt. De tweede slang was in de tent
der wonderdieren geraakt en verteerde, toen zij
werd ontdekt, gezapik een schaap met zes poo-
den. Men moest een half uur strategisch te werk
aan om het rondom een wagendissel geslingerde
vijftien meter lange serpent meester te worden.
EEN AFSCHUWELIJKE MISDAAD.
Een klein meisje in een kelder begraven.
Vorige week was de Berlijnsche recherche druk
in de weerom een elfjarig meisje, I-lilde Zopei-
nick, de dochter van een ambtenaar van de rijks
bank, te zoeken, dat spoorloos verdweenen was
Den geheelen middag 'was zij met vriendinnetje?
in de omgeving van haar woning, aan den Sach-
senpatz gespeeld en in- on uitgeloopen op een na
bijgelegen bouwwerk, waar een groot winkel
huis wordt opgetrokken.
Te vergeefs had de politie dit geheele gebouw
doorzocht, nabijgelegen vijvers en vaarten afge-
dregd, met speurhonden gezocht. Het kind wat
on bleef zoek.
Vrijdagmiddag betraden enkele arbeiders eer
nog niet afgewerkton kelder van het in aanbouw
zijnde huis. Toevallig kwamen zij op een plek
waar het zand onder hun voeten meer meegaf
dan elders. Zij gingen aan het graven on stootten
weldra op een men schel ijk lichaam, dat bleek
het,lijkje te zijn van het gezochte kind.
Op welke wijze de moord begaan is, kan nog
niet worden vastgesteld ook is nog geen spoor
gevonden van den moordenaar. Onder de be
volking heerscht groote verontwaardiging over
deze gruwelijke misdaad.
EEN VONDELING, DIE DEN VINDER
SCHATTEN BRENGT.
Heel Warschau spreekt op het oogenblik over
de bijzonder romantische geschiedenis van een
vondeling, welke den lieden, die het kind bij zich
in huis opnamen, in den waren zin des woord
rijk heeft gemaakt.
Eenigen tijd geleden vond een politieagent,
lluis Larouette is 't het noodlot, dat mij na
ruim twaalf jaren weder derwaarts voert
Dien avond keerde Roger Laroque niet naai
Maison-blanche terug Ilij zond een telegram aan
zijn dochter, opdat deze zich niet zou verontrus
ten en begaf zich per spoor naar Ville d'Avray
Het bedoelde huisje had hij wel gehuurd, maar
nog niet bewoond en hij wilde er minstens ecu
paar dagen in zijn, voordat Luversan hem aldaar
zou komen bezoeken.
De erfgenamen van Larouette, hadden het
meubilair laten weghalen, doch het was niet
moeilijk, om althans de kamer, waarin de moord
had plaats gehad, nagenoeg weder op dezelfde
wijze te doen inrichten.
Met zijn geheimzinnig plan voor oogen, had
Roger Laroque, sedert hij zich met Luversan in
verbinding had gesteld, een secretaire van rnaho
niehout, een ronde tafel, eenige stoelen met
Utrechtsch fluweel (gelijk aan die van Larouette)
en een paar koperen kandelaars aangeschaft.
Hij gaf de kamer den schijn van bewoond te
zijn door hier en daar wat dagbladen te laten
slingeren en sigaren en lucifers op den schoor
steenrand neer te werpen. De eenvoudige pen
dule op den schoorsteen was op gang gebracht.
In het mahoniehouten schrijfbureau lagen pa
pier, pennen, brieven, enveloppes, lak, een cha
chet, enz.
Moeder Dondaine, die nog altijd op Ville d'A
vray eenige huishoudens enkele uren waarnam
dezelfde, die twaalf jaren geleden het eerst
het lijk van den vermoorden Larouette had ge
vonden had alles behoorlijk geboend en ge
wreven.
De goede vrouw was natuurlijk niet in gebre
ke gebleven, Laroque de geschiedenis vanLarou-
ette te vertellen en zoo Laroque eenige bijzonder
heden mocht vergeten zijn, zou zij hem die gewis
wel weder herinnerd hebben.
Het was natuurlijk niet zonder een diepe neer
slachtigheid dat Roger zich. weder te Ville
d'Avray bevond. Hij was daar niet meer geweest
sinds zijn bezoek aan het kerkhof, waar zijn
vrouw rustte en waar hij Susanne had meen en
te zien.
Des avonds, bij het vallen van de duisternis,
zette hij zich aan het venster en beschouwde,
met het hoofd in de hand gesteund, de villa
waar hij met vrouw en kind zulke gelukkige ja
ren had doorgebracht. Duizend bijzonderheden
van dat geluk, als door een plotselingcn bliksem
straal vernietigd, kwamen hem voor den geest.
Zgura geheeten, toen hij van zijn nachtdienst
huiswaarts keerde, een in luiers gepakt kind,
dat ongeveer drie maanden oud moest zijn, op
een trottoir liggen. Aan dit kind, dat een meisje
was, was een briefje vastgespeld, waarop het
volgende te lezen stond Dit is een gelukskind.
Wie het bij zich opneemt, zal daar nooit spijt van
hebben". De agent, die zelf geen kinderen had,
nam het kind mee naar huis, waar zijn vrouw
het dadelijk onder de wol stopte en goed voor
het arme wicht zorgde. Denzelfden dag nog
kwam er een kruier, die een gesloten couvert
bracht, in hetwelk zich vijfhonderd zloty bevon
den. Elke maand opnieuw ontvingen de politie
agent en zijn vrouw ditzelfde bedrag en de man
liet het kind in de kerk doopen, en adopteerde
het. Op den avond van dienzelfden dag kwam er
alweer een brief, en zietdaarin bevond zich nu
een chéque van twintigduizend zloty. Het echt
paar was geheel geconsterneerd, de beide luidjes
taken do hoofden bijeen en spraken lang en
ernstig met elkaar. Het gevolg van deze bespre
king was, dat de agent naar zijn supperieuren
toestapte en deze de geheele geschiedenis vertel
de en ook de chéque liet zien. Het kon wel zijn,
dat men hier te doen had met de een of andere
politieke samenzwering of zoo Men telefoneer
de naar de bank, die het geld moest uitbetalen,
en men kreeg ten antwoord, dat de chéque volko
men gedekt was. Men spoorde den kruier op, die
de eerste maal het geld had gebracht, doch deze
wist niets anders te vertellen dan dat hij den
van een elegant gekleeden jongen meneer had
gekregen.
De zaak werd nog geheimzinniger, toen het
echtpaar wederom een brief kreeg met vijftigdui
zend zloty, met de tnededeeling dat het nog een
zelfde bedrag zou ontvangen, wanneer de agent
ergens buiten een huisje met wat grond zou koo-
pen om daar met zijn vrouw en het stiefkind
heen te trekken. Inderdaad kwam weldra deze
beloofde zending opdagen en Zgura nam nu zijn
ontslag bij de politie en wilde met vrouw en kind
de stad verlaten.
PROVINCIAAL NIEUWS
KOEDIJK. Auto over den kop. In het kanaal te
recht gekomen. De inzittenden gered.
Donderdagmorgen heeft in deze gemeente, e-
ven ten zuiden van de Vlotbrug een ernstig auto
ongeval plaats gehad dat evenwel voor de inzit
tenden nog goed afliep.
De heer Schaaf uiti Purmerend reed met zijn
open auto in derichting Koedijk, toen hij even
voor de Vlotbrug bij het passeeren een honden
kar moeilijkheden opleverde, aanreed, met het
gevolg dat hij het stuur kwijt raakte. Bovendien
plofte een band. waardoor de auto over den kop
sloeg en in het Kanaal terechtkwam. Een weg
werker, die daar ter plaatse aan den arbeid was,
sprong onmiddellijk te water er, slaagde er in 3
kinderen, waaronder een kindje van 7 maanden
oud, te redden. Met de hulp van andere voorbij
gangers werden ook de heer S. en diens vrouw-
uit de auto gehaald en veilig op den wal ge
bracht. De redding mag iets buitengewoons ge
noemd worden aangezien het kanaal ter plaatse
Hij doorleefde in zijn herinnering nogmaals dat
zoet verleden, maar werd er des te droeviger
door gestemd.
Helaas, helaas, mompelde hij, dat alles be
staat niet meer, dat alles komt nooit terug. Tus-
schen het heden en het verleden liggen dood,
bloed en schande.
Hij verwijderde zich van het venster en be
proefde over andere dingen te denken. Eindelijk
begaf hij zichzelf ter ruste op het bed dat moeder
Dondaine voor hem had opgemaakt, maar de
slaap kwam niet.
Toen sprong hij op, kleedde zich weder aan en
ging de deur uit. Buiten gekomen dacht hij, bij
na hardop sprekend
Waar ga ik heen Ben ik niet dwaas Ja,
zeker ben ik dwaas, want ik zoek het lijden op
Hij wandelde naar het meer. De tuin van de
villa Montaiais strekte zich tot aan den oever
daar van uit. De villa Montaiais was nooit meer
verhuurd. Geen mensch kan Roger Laroque dooi
de verlaten lanen van den tuin zien wandelen
Overal tierde het onkruid welig zelfs op de voet
paden met het fijne kiezelzand, waar de arme
man, als de tijd dat alles niet had weggevaagd,
zich zoo gaarne vermeid zou hebben de afdruk
sels te tellen van de kleine voeten zijner Hen-
riette en de nog kleinere van zijn teerbeminde
Susanne. Hij ging weder zitten op een steenen
bank en bleef doormijmeren.
Wat was er al niet gebeurd sinds hij dien tuin
voor het laatst had gezien, zoo keurig onderhou
den door de zorgen van Henriëtte en thans, nu
hij hem wederzag, in een wildernis herschapen
Waarheen hij het oog ook wendde, het was
overal treurig en verlaten. En was zoo ook niet
de toestand van zijn hart Eertijds vol warmte,
licht en hoop, heden dood, dor, woest en ledig.
Hij voelde hoe de tranen hem naar de oogen
welden, Hij stond op en begon sneller te loopen
om dat gevoel van zwakheid meester te worden.
Zonder er veel aan te denken, naderde hij het
huis. O, hoe gaarne had hij het betreden, des
noods als inbreker, waar hij eertijds als heer en
meester kwam, bemind en met blijde uitroepen
verwelkomd. Hij duwde tegen de deuren. Ze wa
ren natuurlijk behoorlijk gesloten. Urenlang
dwaalde hij rond om het huis tot hij eindelijk
zich vermoeid en afgemat gevoelde.
Hij begaf zich naar de door hem gehuurde wo
ning, waar hij eindelijk den voor zijn lichaam en
geest zoo noodigen slaap mocht vinden.
(Wordt vervolgd.)