EERLOOS. 20e Jaargang Dinsdag 24 September 1929. No. 70. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN WIERINGER COURA UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. AD VERTENTlëN Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU Hippolytushoef Wieringen. Telefoon Intercomm. No. 19. BINNENL. NIEUWS. DRAMA AAN DE RECHTER RCTTEKADE. Bij de politie van het bureau Bergsingel te Rotterdam werd door een bewoner van de Rech ter Rottekade aangifte gedaan, dat zijn dienst bode zich te zijnen nadeele aandiefstal van gela zou hebben schuldig gemaakt. Een inspecteur van politie begaf zich naar het aangegeven <a dres om daar een ondrezoek in te stellen, docli toen hij nog voor het pand stond, viel plotseling de 18-jarige Duitsche dienstbode E. R. uit het raam der derde verdieping op straat. Zeer ern stig gewond zij kwam in haar val ook nog te gen een voor de deur staande auto aan is zij met een gebroken been, een gebroken arm en een schedelbreuk in het Ziekenhuis aan den Bergweg opgenomen, waar zij 's avonds aan de bekomen verwondingen is overleden. Het vermiste geld is later teruggevonden ver stopt in het bed der dienstbode. DE ZUIDERZEE-tfTEUNWET. Het Tweede Kamerlid, de heer Duymaer van Twist, heeft aan den Minister van Waterstaat de volgende vragen gesteld Kan de Minister mededeelen, wat de reden is, dat aan de toezegging van zijn ambtsvoorgan ger, in de vergadering van de Tweede Kamer van 16 Mei gedaan, niet werd voldaan, om nog vóór het einde van het afgeloopen zittingsjaar een wetsontwerp in te dienen tot wijziging van de Zuiderzee-wet Is de voorbereiding van het wetsontwerp thans zoover gevorderd, dat het wijzigingsontwerp spoedig bij de Kamer kan in- volge komen en kan de Minister mededeelen, te gen wanneer ongeveer de indiening kan "er- wacht worden GEEN BEGEERD BAANTJE Voor de betrekking van hoofd der o.l. school te Drogeham (Fr.) heeft zich geen sollicitant aangemeld. BUITENLAND. LEVEND VERBRAND. In de nabijheid van Schonebeck aan de Elbe is in een auto het onherkenbaar verkoolde lijk van den borstelfabrikant Otto Winkler gevon den. Winkler was Donderdag middag per auto van Magdeburg naar Schonebeek gekomen om zich daar in het schieten te oefenen. Even na zessen keerde hij alleen weer terug. Kort daar na zag een man een brandende auto op den weg staan. Hij stelde hiervan den boschwachter in kennis, die zich met een lid van de schietvere niging naar de plaats van het ongeluk begaf. In den brandenden wagen zagen zij een bewus teloozen man achter het stuur zitten. Zijn eene hand hield de rem omkneld. Het was niet meer mogelijk hem te redden, daar er geen blusch- middelen aanwezig waren. De vlammen sloegen hoog uit den wagen. De hitte was zoo groot, dat alle pogingen Winkler te redden, moesten wor- FEUILLETON. s ss No. 63. Neen. Kan ik huwen met de dochter, als mijn moeder den naam van dien armen man door een afschuwelijke wraak geschandvlekt heeft Zij wordt dus het slachtoffer, zij ook Het slachtoffer van mijn misdaad. Ik zou dan de medeplichtige van den moordenaar zijn geweest. O, ik zweer u, dat ik niet wist, dat er bloed zou worden vergoten Wat heb ik al niet op het ge weten ?Den dood van uw vader. Den dood van Henriette Laroque, die van verdriet gestorven is! En nu ben ik het weer, altijd ik, altijd de eerste misdaad in h^ar heillooze gevolgen, die Susan- ne zal doen bezwijken. Ja, ja, ge hebt gelijk u met afkeer van mij te wenden. O, ik bid u niet meer mij niet te vloeken Ik vraag u niet meer, mij vergiffenis te schenken. Het woord vergiffe nis van uw lippen is voor mij een onmgelijk- heid geworden. Uit deernis zoudt gij het u mis schien laten ontvallen, maar het kan niet volko men uit uw hart komen Ik wil niet meer, dat ge mij vergeeftIk ben diep gezonken. Verplet ter mij onder uw voet, zooals men het een gifti ge adder doet. O, Raymond, mijn arme Ray- mond In wanhoop wentelde zij zich om en om op den grond. Eensklaps bleef zij roerloos liggen. Zij was in zwijm gevallen. Raymond nam haar op, plaatste haar in een fauteuil en bette haar het hoofd en de polsen met water. Tjoen zij teekenen gaf uit haar bewusteloos heid te zullen ontwaken, trok hij zich ijlings te rug. Dien geheelen nacht dwaalde hij langs bosch en veld. Hij was de voordeur uitgegaan Zoo hij evenwel een andere deur had geopend, die van de aangrenzende kamer, was hij mis schien gestruikeld over een ander mensch, dit daar insgelijks buiten kennis lag. Het was Pierre de Noirville, die alles, de vree den opgegeven. Als oorzaak van het ongeluk werd vastgesteld, dat de caburateur met een lap was omwikkeld. Deze lap nam gas op en vatte den vlam door den heeten motor. Boven dien ontwikkelden zich benzinedampen, die Winkler moeten hebben bedwelmd. De brand is begonnen bij het voetbord en heeft toen Win- kler's kleeren aangetast. IN HET LEVEN TERUGGEROEPEN DOOR DEN ELEQTRISCHEN STROOM. Op het medisch congres te Sydney heeft een hartspecialist een nieuwe methode gedemon streerd, waardoor doode lichamen in het leven teruggeroepen kunnen worden. In het stilstaan de hart wordt een naald gestoken en daardoor worden tien seconden lang met korte onderbre kingen electrische stroomen geleid. Hierdooi worden de hartspieren er toe gebracht, zich weer samen te trekken en te ontspannen, waar door de bloedsomloop herbegint. De dokter de monstreerde zijn systeem aan een juist overle den kind. Hoe lang die vernieuwde hartfunctie duurt en of het kind inderdaad is herleefd wordt er niet bij vermeld. MODERNE REISROMANTIEK. Op het vliegveld te Keulen is de 72-jarige Mrs. Hoaraward uit Engeland aangekomen. Zij ver klaarde, dat zij alleen was bewogen om Londen te verlaten door haar wensch, den Dom te Keu len eens te zien. Van het vliegveld begaf zij zich direct per auto naar den Dom en 's middags om drie uur keerde zij weer per vliegtuig naar Lon den terug. EEN DURE ZWEMLES. Een Engelsche dame te Deauville was welis waar reeds 52 jaar oud, maar haar hart was nog jong, gelijkdadelijk zal blijken. Dat stilzitten op het strand begon haar te vervelen en daar zij nog niet zwemmen kon, besloot zij het te leeren van een jongmensch, die aan haar als „Profes- seur de nage" was voorgesteld. En niet slechts moest de jonge man haar leeren zwemmen, maar zij wilde ook met hem trouwen. En hij wilde ook. Dus alles leek volmaakt in orde. Maar nu ging de familie van de lady eens naar den jongen man informeeren en toen bleek, dat men met een bekenden zwendelaar te doen had. Het voorgenomen huwelijk en het zwemonder wijs werden afgezegd. Maar na de eerste les had het jonge mensch van zijn leerlinge al dadelijk 250.000 francs „geleend." Die waren weg, want ook het jonge mensch was verdwenen, zoodra hij bemerkte, dat men belang in hem begon te stellen. Zoo had dus de lady maar één zwemles gehad en was een ervaring rijker en een kwart millioen francs armer geworden. HIJ VLUCHTTE, OMDAT HIJ ZOO'N GELUK HAD. De gelukkigen, die een hoofdprijs uit de loterij trekken, zien niet graag, dat hun naam in de pers wordt vermeld. Want het gevolg is, dat zij met bedelbrieven worden gebombardeerd, dat men onder alle mogelijke voorwendsels bij hen tracht in te dringen, om dan te probeeren, iets van den rijken man los te krijgen. Zoo deelde een Berlijnsche collecteur mede, dat onlangs selijkste aller onthullingen, mede had aange hoord XIV. Raymond de Noirville keerde niet naar Méri- don terug. Hij wilde niet opnieuw voor zijn moe der verschijnen. Met den vroegtrein vertrok hij naar Parijs. Twee dagen later ontving hij van Roger La roque een kort briefje, waarvan elk woord als het ware een dolksteek was voor zijn hart. „Zij vraagt naar u. Wilt ge haar niet eens zien, een minuut desnoods voordat zij sterft De arme jongen barstte in tranen los. Mijn moeder, zei hij, heeft den naam van Roger Laroque onteerd, zijn vrouw doen ster ven, ik dood zijn dochterBen ik dan van een vervloekt geslacht, tot onheil van dien man ge schapen Niettegenstaande de martelingen, die hij wist, dat hij tegemoet ging, gaf Raymond aan de roep stem gehoor. Kon hij dan het kind, dat aan alles onschuldig was, nooit wederzien Kon hij, als het waar was, dat zij sterven ging, haar niet een weinig bemoedigen Zij sterven dacht hij. Is het mogelijk Zij, die ik slechts weinige dagen geleden zoo vroolijk en gezond heb gezien, zoo vol liefde en, na zoo veel geleden te hebben, zoo vol vertrouwen op de toekomst En zij sterft door mijn schuld Terwijl ik haar bemin In de verte had hij schitterend in het zonlicht, de leien daken van Méridon gezien, maar hij had het oog onmiddellijk daarvan afgewend. Daar was alles voor hem gedaan. Dat had hij beslo ten, nooit zo-u hij daar weder een voet zetten Laroque wachtte hem en zag reeds heimelijk zijn komst tegemoet. Raymond moest dadelijk wel bemerken hoe bleek en neerslachtig hij er uit zag. Hij maakte den indruk van iemand, die vreeselijk vermoeid is en gebukt gaat onder een ondragelijken last. Ik durfde bijna niet op uw komst hopen, zei hij Zij is zeer ziek Uw bijzijn kan haar niet anders dan goed doen. Sedert enkele minuten is zij nu rustig. Maar haar sluimering is helaas nooit van langen duur. Zoodra zij wakker wordt komt men mij waarschuwen en zal ik u bij haar brengen. Hij geleide zijn bezoeker naar den salon waar beiden plaats namen. Maar dat duurde niet lang. Laroque stond op en begaf zich naar het venster, waarvan hij de gordijnen wegschoof en naar buiten staarde. jföftP een man, die den hoofdprijs had gewonnen, kort daarna voor de bedelaars naar het buitenland is gevlucht. SCHAAR IN DE BUIKHOLTE. De Berlijnsche recherche houdt zich bezig met den dood van een 32-jarigen onderwijzer, die einde Augustus te Berlijn, na een operatie is overleden. Hij was reeds in Februari te Flensburg aan den maag geopereerd, daarna bleef hij hevige pijnen lijden en werd opnieuw geopereerd, doch thans te Berlijn. Men vond in zijn buik een 14 c.M. lange darmschaar, die te Flensburg „verge ten" was om mee te nemen. Als de oorzaak van den dood is vastgesteld, en het vermoeden juist is, dat de buikvliesontsteking, waaraan de on derwijzer is gestorven, aan deze schaar moet worden toegeschreven, zal tegen den arts te Flensbcrg een aanklacht worden ingediend. PROVINCIAAL NIEUWS. Rijkslandbouwwinterschool te SCHAGEN. Bij het op 20 September j.1. gehouden toela tingsexamen voor de eerste klasse slaagden A. Bakker, Keinsmerbrug P. Biesboer Sint-Maar ten G. Boontje Schagen D. Brak St. Maarten® brug J. Breed Mz. Petten Joh. Daalder Ber gen A. Dros Eierland iTexel D. C. Geerligs A. Paulowna P. Grin Julianadorp P. Homan HarenkarspelW. Jimmink Koegras A. Kaan A. Paulowna D. Kater Wieringerwaard H. Kistemaker Kolhorn J. Koorn Stroe, Wierin gen K. Lap Den Hoorn, 'Texel A. L. v. d. Ma- rel Scheveningen A. Russelman Haukes Wie- ringen G. R. Sasburg Benningbroek K. G. Smit Barsingerhorn H. Waiboer A. Paulowna; P. v. d. Wal Moerbeek H. J. Weeder Oostwoud, Joh. W. H. Zeehuisen Bergen Jb. Zeeman St. Maartensbrug en als toehoorder D. Raar, Scha gen. Afgewezen één. De lessen vangen aan op Donderdag 26 Sep tember a.s. INBRAAK IN DEN HEER-HUGOWAARD. Ruim 3000 gulden ontvreemd bij den kassier der Boerenleenbank. De schitterend geslaagde feesten zijn met een betreurenswaardig slot geëindigd. In den nacht van Donderdag op Vrijdag hebben inbrekers n.1. bij den kassier van den Boerenleenbank Ileer- Hugowaard Noord een bedrag van ruim 3000 ontvreemd. De politie stelt een onderzoek in, doch op het oogenbiik is er van de daders nog geen enkel spoor. Nadere bijzonderheden. De inbrekers hebben zich toegang verschaft tot de kamer, waarin zich de brandkast bevond. Daarna hebben zij in één der wanden van het vertrek een gat gemaakt en de brandkast hier door naar de schuur gebracht. Vervdlgens heeft men de steel van een bezem doorgebroken en op de beide stukken de brand- kast naar buiten gerold. Het is blijkbaar nief Af en toe zuchtte hij diep, tegen wil en dank, want het was hem aan te zien, dat hij zich wilde goedhouden. Op een gegeven oogenbiik wendde hij zich tot den jongeman. Mijnheer De Noirville, zei hij, ik heb u de zer dagen gevraagd, waarom gij de hand van mijn dochter afwijst. Gij hebt mij de ware reden niet willen noemen. Ik heb ze sedert dien tijd geraden. Raymond zag hem verschrikt aan. Uit medelijden met mij hebt ge mij die re ien verborgen. Gij wist reeds, toen het mij nog onbekend was, dat de herziening van mijn von nis niet zal plaats hebben, dat een herstel van eer niet mogelijk is, dat ik mijn leven zou eindi gen met een smet, die op mijn naam kleeft. Raymond zag hem aan, zonder hem te begrij pen. Met doffe stem deed Laroque hem daarop ver slag van zijn onderhoud met mijnheer De Lig- nerolles. Raymond luisterde toe, zonder hem in de re de te vallen. Voor mij altijd de schande ging Laroque voort. Want mijn gratie is een nieuwe schande, omdat ze, als het ware, een bevestiging is van mijn schuld Een enkelehoop bijft mij nog o- ver, een flauwe hoop, die misschien nooit ver vuld zal worden Die medeplichtige waarvan Luversan heeft gesproken op het oogenbiik van zijn sterven, die geheimzinnige medeplichtige als ik die ontdekken kon, als ik dien voor de rechtbank kon brengen, als ik dien kon doen veroordeelen, dat zou mijn geluk, mijn eer zijn, dat zou mij de zekerheid schenken, dat mijn vonnis langs wettigen weg werd herzien. De wet, hoe onvolledig ook, spreekt in dit geval zeel duidelijk. O, waar hem te vinden, dien mede plichtige Vaalbleek, bevend van angst, koud, alsof er geen druppel bloed in zijn aderen bleef, zei Ray mond in zichzelf Wie die medeplichtige was van dien Luver san, is aan mij bekend, aan mij alleen. Het was mijn eigen moeder. Moet ik dat zeggen aan dien man Wat te doen Wat gebiedt mij mijn plicht Moet ik met één woord mijn moeder voor de rechtbank brengen Moet ik haar naar de galeien doen zenden Haar O, dat zou on- menschelijk zijn. 't Is een daad, waaraan ik zelfs niet denken magEn van den anderen kant zou het een laagheid mogen heeten, dien armen man, hem en zijn dochter, niet te verlos- gelukt een opening in de brandkast te maken, waarop met breekijzers één der wanden losge^ wrongen en geheel opgerold is. Op deze wijze kon men de safe bereiken, die zich boven in de kast bevond. Het geld, dat hierin was, is ont vreemd. Men dacht dat het feestgangers waren. In 'n nabij gelegen woning hebben vrouwen drie manspersonen gezien bij het huis van den kassier, den heer Overtoom, gezien. Daar echter de mannen niet thuis waren en zich nog op het feestterrein bevonden, durfden de vrouwen zich niet naar buiten begeven. Ook de heer Over toom, die reeds ter ruste was gegaan, heeft ge rommel bij zijn woning gehoord, maar hij ver keerde in den waan, dat dit werd veroorzaakt door jongelui, die deelgenomen hadden aan de feestelijkheden. Voetstappen. Door het openbreken van de brandkast heeft zich het gips op den grond verspreid. Daarin waren voetstappen van mannen te onderschei den. De politie zet vol ijver het onderzoek naar de daders voort. DE „ELECTRISCHE BOERDERIJ." De heer G. Nobel te Lutjewinkel schrijft Voor eenigen tijd werd door de Commissie voor Landbouwcoöperatie van den Bond op coö peratieven grondslag werkende zuivelfabrieken in N.-Holland in samenwerking met het Pro vinciaal Electrischbedrijf voor Noord-Holland een oproeping gedaan aan veehouders, om hun. bedrijf beschikbaar te stellen als demonstratie- bedrijf, waarin de electriciteit zooveel mogelijk in toepassing wordt gebracht. Uit de 28 veehouders, die hun bedrijf hiervoor beschikbaar stelden, werd de heer E. de Boer Pz. te Sint Maartensbrug Zijpe gekozen voor genoemd doel Het bedrijf zal zoo spoedig moge lijk ge-installeerd worden, waarna het op nader bekend te maken voorwaarden voor alle belang stellenden zal zijn te bezichtigen. EEN GEVAL VAN ALASTRIM TE IJMUIDEN? Dinsdagavond vervoegde zich mej. P. v. d. V.- R., wonende Stephensonstraat 68 te IJmuiden, ten huize van dr. van Leusden met haar 2V2-ja- rig dochtertje Johanna, dat ziek was. Dr. van Leusden, die naar aanleiding van de verschijnselen aan alastrim dacht, raadpleegde den juist ten zijnen huize vertoevenden dr. Kooy Deze vertrouwde het geval eveneens niet, waai- na terstond consult werd gehouden met dokter van der Velden en dr. Maessens. Daar alle ver schijnselen van alastrim aan de medici nog niet volkomen bekend zijn, werd besloten den ge meentelijken geneeskundige dr. Limborg Meyei van het geval in kennis te brengen. Deze advi seerde, dat het patiëntje, de vader en de moeder terstond geïsoleerd moesten worden in de ba rak op het zeestrand. De inspecteur van de volks gezondheid werd telefonisch van het gebeurde op de hoogte gesteld. Deze was ook de meening toegedaan, dat overbrenging van het gezin, dat sen van den onverdienden smaad, die hun le venslang zal blijven aankleven. Wat moet ik doen Wat gebiedt mij mijn plicht Hier mijn moeder, daar, die man, onteerd door de schuld mijner moeder, veroordeeld in de plaats mijner moeder. Onder alle omstandigheden van het le ven, ook onder de moeilijkste, rechtvaardig te kunnen handelen, dat is plicht. Maar die plicht is hier afgrijselijk Ik kan hem niet volbrengen. Ik wil het niet 't Was een strijd in zijn binnenste, waarbij zelfs zijn eigen leven op het spel stond, maar daaraan dacht hij het allerminst. Laroque had zijn verhaal geëindigd en weder zijn plaats bij het venster ingenomen. Hij scheen zeer aandachtig voor het geen daarbuiten ge beurde, maar zag evenwel niets Hij was geheel verzonken in zijn wanhoop en droefenis. Zij ble ven beiden geruimen tijd zwijgen, maar eens klaps wendde Laroque zich nogmaals om en zei met groote bedaardheid, een voorgewende bedaardheid gewis Stel u gerust, mijnheer, ik zal u nooit meer over dat huwelijk spreken 't Is niet te doen, dat begrijp ik. Wat ik u heden alleen verzoek, is de laatste uren mijner dochter te verzachten. Raymond boog het hoofd. Met hoeveel zachtheid spreekt hij mij toe, lacht hij, en hoezeer moest hij mij haten. Een kwartier later begaf Laroque zich naar Susanne's kamer. Zij was ontwaakt. Hij kwam spoedig weer beneden. Volg mij, zei hij tegen Raymond. Misschien zal zij u herkennen. Sedert twee dagen weet zij niet meer, wie ik ben, zij noemt mij bij uw naam Hij ging den jongeman voor. Laroque opende behoedzaam Susanne's ka merdeur en naderde schuchter, hoewel zij wak ker was. Hij wenkte Raymond om bij de deur te wach ten. Zij hadden slechts zeer weinig gedruisch ge maakt, maar toch had de zieke hen gehoord. Su- sanne richtte zich op in haar bed, met haar blik naar de deur gericht. Zij lette niet op haar vader, toen deze binnen kwam en tegen haar zeide Je hebt geslapen, kindlief. Hoe is het nu met u Wat beter nietwaar Met een langzame beweging wees zij naar de deur, terwijl een glimlach op de lippen zichtbaar werd. Raymond, Raymond stamelde zij. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1929 | | pagina 1