Oe Straf der Zonds
21e Jaargang1
Dinsdag 14 Januari 1930
No. .4
NIEUWS- SN ADVERTENTIEBLAD VOOR {g^y
WIERINOEN EN OMSTREKEN
■WIERINGER COURANT»
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGETEB I
CORN. J. BOSKXR, WIE
BUREAU:
Hippolytushoef Wielingen.
Teleioon Intercoms. No. 19.
ADVERTENTIêN
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
/ÜJk tl I l m ffk R
PLAN OM DE NOORDZEE IE DLMPEN.
Een brug van Dover naar G-alais
In. kringen van Britsche experts wordt thans
een geweldig plan, dat door Duitsche ingenieurs
zou zijn ontworpen, besproken, en dat hierop
zou neerkomen, dat men ter oplossing van het
Kanaal-probleem ertoe zou overgaan een ge
deelte van de Noordzee te dempen
Indien deze plannen werkelijkheid worden
zou Engeland mijlen van zijn kust verliezen,
tot groot nadeel van hotelhouder - en andere
exploitanten van badülaatsen.
Ook zal 't geen onbelangrijke probleem worden
uit te maken aan wie het vrijkomende land be
hoort.
Verder kan worden vastgesteld, dat door dem
ping van de Noordzee een geweldig stuk land
zal vrijkomen, rijk aan mineralen en ruimte
biedend aan een bevolking van meer dan twin
tig millioen menschen De plannen zijn echter
nog niet tot de kleinste bijzonderheden uitge
werkt.
Want bij de uitvoering van een dergelijk plan
rijzen direct tientallen vap groote problemen.
In de eerste plaats, op wiens kosten zullen de
werken worden uitgevoerd en wie zal het vrij
komende land beheeren
Volgens liet schema der Duitsche ingenieurs
zullen voorts twee reusachtige dammen worden
gebouwd. Een dezer dammen zou zich uitstrek
ken van Hunstanton (Norfolk) tot de kust van
Denemarken, terwijl de andere dam zou loopen
van Kent over bpt Kanaal langs België en de
Hollandsche kust ter hoogte van Scheveningen.
Dover en Calais zullen dan voortaan verbon
den zijn door reusachtige bruggen, zoodat een
kanaaltunnel voor goed overbodig zal zijn. Tus-
schen de dammen strekt zich een nieuw land
uit, dat een oppervlakte heeft van meer dan
100.000 vierkante Engelsclie mijlen met een
rijkdom aan mineralen en waarschijnlijk rijke
olievelden.
De meningen van Britsche experts, die om
trent deze plannen geïntervieuwd zijn, loopen
nogal uiteen. Tjegenover de meening van hen,
die de plannen uiterst fantastisch en practisch
niet uitvoerbaar achten bestaat ook die van hen,
die de mogelijkheid niet zoover in twijfel trek
ken.
De „Daily Mirror" heeft een onderhoud gehad
met een van Engeland's beroemdste ingenieurs.
Deze heeft verklaard de plannen ongerijmd te,
vinden.
De Zuiderzee dempen, aldus deze expert, is
FEUILLETON.
(24.
Maar welke booze geest heeft u dan naar
mijn woning, die tot heden zoo rustig was, gedre
ven riep de grijsaard met trillende stem.
Spreek, welk belang hadt ge er bij, den vrede te
verstoren in dit stille verblijf en het geluk van
mij en mijn kind te verwoesten
Ik heb noch uw geluk, noch dat vdn juf
frouw Aurora in het minst verstoord.
Gelooft gij dat
Ik zie trouwens niet in hoe ik het geluk van
een jong meisje, voor wie ik mijn leven zou ge
ven, zou hebben kunnen verwoesten.
Gij begrijpt dat niet, gij kunt het niet begrij
pen, sprak de grijsaard.
Sta mij toe hier morgen terug te. keeren om u
al de verklaringen te geven, welke gij zult mec-
nen te moeten eischen.
Ge stelt mijn geluk op de proef riep de
vadier van Aurora uit met. schelle stem. Ga toch
heen, ga toch heen Nooit zult gij mijn dochter
weerzien, nooit, nooit
Na zich uit de handen van Francesca te heb
ben losgeworsteld, was Aurora naar de tuinpoort
geloopen, maar plotseling blijven staan, toen zij
de toornige stem haars vader hoorde. Verschrikt,
bevend, luisterde zij. De laatste woorden, door
den grijsaard gesproken, klonken haar in de oo-
ren als het geluid ecner doodsklok en het scheen
haar of-zij een heftigen stoot midden in de borst
ontvangen had. Haar hart hield op te kloppen
voor haar oogen daalde een floers. Zij slaakte
«en gesmoorde gil, wankelde en viel roerloos op
den grond neer.
Mijn dochter, mijn dochter riep de grijs
aard, terwijl hij den tuin insnelde.
Adrien volgde hem op den voet. Ook hij had
Aurora's gil gehoord.
Op eenige schreden afstands van de deur be
vond de vader zich tegenover zijn dochter, die
bewegenloos midden in de laan lag uitgestrekt
Hij wierp zich onder het slaken van een kreet
kostbaar, doch practisch, doch de helft van de
Noordzee droogleggen, behoort tot de onmoge
lijkheden.
Professor Low, de bekende uitvinder, denkt
er anders over. Hij acht de uitvoering wel mo
gelijk. Het zal alleen de vraag zijn of de econo
mische voordeelen zullen opwegen tegen de ont
zaglijke kosten, welke de reuzen arbeid zal ei
schen.
BINNENL. NIEUWS.
EEN SCHENKING VAN f 100.000 VOOR
T.B.C.-BESjTRIJDING.
Naar het Haarl. Dgbl. meldt, heeft mevr. de
wed. Luden, tlians mevr. Edgar Leonard, wo
nende in Amerika, wier zoon de 12-jarige Hen
drik Jan Luden, een half jaar geleden is overle
den aan tuberculose aan het kinderherstellings
oord op het Brederodeduin te Bloemendaal van
de Haarlemsche Vereeniging voor bestrijding
der tuberculose het voorstel gedaan de kosten
die overblijven na de subsidies van de gemeen
te en de provincie, voor haar rekening te doen
komen.
Deze kosten zijn ongeveer per jaar 5000 gul
den. Het kapitaal van de stichting, die het Jack
Ludenfonds zal heeten moet dus ongeveer
100.000 bedragen.
NEDERLANDSCHE FILM IN RUSLAND.
De Nederlandsche Joris Ivens is heden naai'
Rusland vertrokken, waar hij zijn film over de
Zuiderzeewerken en verschillende lezingen zal
houden.
1
HET VERGAAN VAN DE „HOFPLEIN."
Een schriftelijk relaas van den gezagvoerder.
Aan een particulier schrijven van den gezag
voerder over het ongeluk zijn schip getroffen,
ontleent- dc Msb. het volgende
In een sneeuwstorm liepen wip met onze boot
op de rotsen. T|ot tweemaal toe stootte het schip
met het gevolg, dat het grootste deel van de Hof
plein vol water liep. We konden nog precies een
half uur stoomen naar buiten, doch t,o§n was
het gedaan. De machines konden hun werk niet
meer doen, daar ook de machinekamer tot de
hoogte van buitenboord was ondergeloopen. We
waren nu aan storm en zee overgeleverd en
we dreven van vier uur smorgens (Zaterdag
morgen 4 Januari) in noodweer rond, niet we
tend of we op een der buitenste eilanden of nam
binnen zouden drijven. We dreven er echter twee
mijl binnen langs en hadden toen wat meer
ruimte. Er kon echter geen boot uitkomen. Voor
middags half elf waren we de kust zoover gena
derd, dat we in de booten moesten. Vijf man
wilde echter niet in de reddingboot en gingen
liever met de kleine boot, omdat ze de redding
boot te vol meenden. De kleine boot ging nu
eerst buiten boord. Deze boot bleef bij de „Hof
plein" drijven met den kop op zee. Ze lag goed,
doch bleef maar drijven, terwijl ik de beman-
oinig nog gezegd had, om voor den wind te gaan
en te trachten de hooge brekers door te komen.
Rloen de groote reddingboot was uitgezet heb
ik de bemanning in de kleine boot nog gewenkt
maar ze bleven drijven. Wij zijn daarop voor
van smart op haar, nam haar in zijn armen,
richtte haar op en klemde haar koortsachtig
aan zijn borst. Daarop drukte hij snikkexid met
de teekenen der diepste wanhoop zijn trillende
lippen op de wangen, het voorhoofd en de lokken
van het kind.
De stomme, neergeknield, weende. Zij hield
de beide handen van het bewustelooze meisje in
de hare en bedekte ze met kussen.
De markies leunde tegen een boom, met het
hoofd op de borst, niet durvende spreken noch
naar voren treden en staarde diepbewogen het
hartverscheurend tooneel, dat daar voor zijn oo
gen plaats had, gade.
Mijn dochter, mijn kind sprak de grijsaard
buiten zichzelven. Keer terug tot je bewustzijn
Ik ben het, je vader, die je in zijn armen houdt
en tegen zijn borst druktO, ik smeek je mijn
lieve engel, open de oogen, luister naar mij, ant
woord je vader Je hebt niets meer te vreezen
ik ben thans bij je om je te beschermen, om je
te verdedigen O, miin dochter hoort mij niet
meer haar oogen blijven gesloten haar hart
heeft opgehouden te kloppen zij is stijf, als ijs
zoo koud. Mijn hemel zij is dus dood, dood
Hij sloeg een waanzinnigen blik in het rond
en ontwaarde den markies.
Jij nog hier riep hij met verschrikkelijke
stem. Weg van hier, schurk Is het om mijn
smart te bespotten, dat je je slachtoffer daar
blijft staan beschouwen Maar ga dan toch
heen ga heen
En daar Adrien onbewegenlijk bleef staan,
alsof hij niets gehoord had, brulde de rampzali
ge van toorn, en terstond daarop richtte hij zich
overeind, sprong met bliksemende oogen op
den jongeman toe.
Maar eensklaps wierp zich een nieuwe per
soon, die op dat oogenblik op den achtergrond
gebleven was, in de schaduw verscholen, tus-
schen den markies en Aurora's vader.
Houd op voegde hij den laatste op een toon
van gezag toe. Waartoe zooveel toorn Wees
kalm. Bemoei je met dien jongeman niet. Denk
alleen aan je "dochter.
Hij heeft haar misschien gedood. O, als zij
sterft zal ik haar wreken
In de eerste plaats, zie haar te redden.
Zich daarna tot Adrien wendend, sprak de
onbekende tot hem
de wind gegaan en met 34 man waaronder de
twee Noorsche loodschen in de boot, bob ik haai
met goed gevolg door de branding heengestuurd.
Het was, wat men in het Engelsch zegt „nar-
row escape." Er was juist een boot van Alesund
gekomen, die achter de branding op ons wacht
te. Van de andere boot met de vijf opvarenden
hebben we totaal niets meer gezien. Nog vóór
we door de „Jötenheim" waren overgenomen,
strandde de Hofplein op de plaats, waar wij pas
waren doorgegaan. Zoodra de boot daar zal, zak
te het middenschip weg en brak de- boot als een
lucifershoutje door midden. We zagen voor- en
achterschip plotseling draaien. Ze lagen naast
elkaar met voor- en achterschip omhoog en de
middenstukken in de diepte. In den tijd van een
oogenblik was alles weg en gezonken.
Van de vijf leden der bemanning in de kleine
boot zijn tot nu toe slechts vier lijken gevonden.
De arme kerels zijn jammerlijk verdronken.
BEROUW.
Onlangs werden ten nadeele van mej. Van
Dijk te Olst (O.) een groot geldsbedrag en eenige
effecten gestolen. Gistermorgen vond de besto
lene de portefeuille met het gestolen geld en de
effecten in haar brievenbus terug.
OPZETTELIJK VERSTIKT
Dezer dagen werd de Haagsche politie er van
in kennis gesteld, dat zich te dezer stede een
vermoedelijk geval van opzettelijke verstikking
mu hebben voorgedaan. Uit een onderzoek bleek,
dat een jongetje van eenige dagen oud was o-
verleden. De nog jeugdige ouders waren nog
niet lang getrouwd hoewel beiden ontkennen
meer te weten dan dat zij het kindje dood in het
wiegje hadden gevonden, achtte de politie ter
men aanwezig een nader onderzoek in te stellen
Dientengevolge is een gerechtelijke lijkschou
wing bevolen, terwijl inmiddels de vader in hech
tenis is genomen. De moeder, die nog niet ge
heel hersteld is, werd onder politietoezicht ge
plaatst.
BUITENLAND.
ALLERLEI.
WAT DE IJSSNOEPERS VERORBEREN.
Het Amerikaansche landbouwinstituut schat
het verbruik van verschillende soorten ijs in
café's restaurants bij ijsco's enz. op de wereld
op 700.000.000 Liter per jaar. In 1928 verbruikten
de Vereenigde Staten zelf alleen 285 millioen
Liter. Hiervoor was de melkproductie van 1
millioen koeien noodig, terwijl er verder 1001.
millioen kilo zout en ongeveer 800.000 fusten
suiker voor werden gebruikt. In 1929 zijn er weer
100 nieuwe fabrieken bij gekomen, waarvan de
kleinste 70 arbeiders in dienst heeft.
HANDITEEKENINGEN GEPRIJSD.
Een handteekening van marschalk Foch heeft
in Frankrijk op het oogenblik de marktwaar
de van ongeveer 250 francs verleden week heeft
een handelaar in autografen tenminste een par
ticulierbriefje van den generaal getypt, met
de geschreven handteekening er onder tot
dien prijs gekocht.
U is misschien de oorzaak van een onher
stelbare ramp mijnheerU moet niet langer
hier blijven in tegenwoordigheid van dien onge-
lukkigen, verbitterden vader. Verwijder u.
De jongeman zuchtte
Ik zweer u, mijnheer dat ik mij niets le
verwijten heb, antwoordde hij, als ik schuldig
ben, dan is het geheel buiten mijn weten.
Ik geloof u, maar gjij zult dit den vader van
juffrouw Aurora niet aan het verstand brengen.
Ik ga heen, mijnheer, maar ik wil niet ver
trekken, zonder u te zeggen, wie ik ben.
Het is overbodig. Ik ken u.
Kent u mij
Ja, gij zijt markies Adrien De Verveine.
De jongeman kon een gebaar van verrassing
niet weerhouden en beproefde de trekken van
den persoon, die met hem sprak, te onderschei
den. Maar in de duisternis was het hem onmo
gelijk diens gelaat, dat daarenboven verborgen
was onder den breeden rand van een vilten hoed
te zien.
De onbekende had Adrien zoetjesaan buiten
den tuin weten te brengen.
Markies, zeide hij, wilt gij mij toestaan u
een raad te geven
Ga uw gang mijnheer
Kom nooit op La Cordeliére terug.
Ik heb juffrouw Aurora lief, ik heb haai
lief met geheel mijn ziel als ik haar mag mijn
leven wijden dan is het, omdat ik mij tot taak
stellende, haar gelukkig te maken, tegelijk o-
vertuigd ben mijn eigen geluk te verzekeren. U
kunt dit aan haar vader zeggen, mijnheer
't Is goed, ik beloof u uw zaak te bepleiten.
O, ik dank u, ik dank u. Maar hoe zal ik
kunnen weten
Als er reden toe bestaat, wanneer het, oo
genblik daar zal zijn, zal ik u bezoeken.
Ik zal wachten, vol vertrouwen op uw vrien
delijke woorden.
Ja, wacht, maar doe geen onvoorzichtige
pogingen, die den vader van Aurora zouden kun
nen mishagen. Tot nader order moet gij u schik
ken naar zijn wil. Ik heb u niets meer te zeggen.
Tot wederziens.
De onbekende trad den tuin weder binnen en
sloot de deur achter zich.
Op dat oogenblik zag men een menschelijke
De verkooper bood hem tegelijkertijd een
brief van twee bladzijden van den vredesman
Briand de handelaar bood er tien francs voor.
GELUK I
Volgens een Franschman moet men, om ge
lukkig te worden, hebben
1. Een goede gezondheid 2. zin voor humor
3. een beroep, dat bevalt 4. een verzekerde toe
komst 5. een geliefde(n) echtgenoot(e) 6. een
vlekkelooze reputatie 7. een inkomen van on-
veer 5000 8. opklimming in maatschappelijke
positie 9. een fijne huid 10 een goede(n) kok-
(kin) 11. persoonlijke elegatie 12. een goede
bibliotheek 13. gevoel voor kunst 14. een
teint van een jong meisje.
Nu weet men het
TWEE MAANDEN ALS ARBEIDER IN
SOVJET-RUSLAND.
Geen land ter wereld zal wel in den spiegel
des tijds door partijen van diverse richting zoo
verschillend worden beoordeeld als het Russi
sche Rijk. Voor de communisten is het 't para
dijs op aarde en voor de tegenstanders een wa
re hel. Het is daarom, aldus de Metallarbeiter
interessant het oordeel te hooren van een man,
die door zijn arbeid een paar maanden daar
werkzaam is geweest en vrij van vooringeno
menheid midden onder het Russische volk le
ven kon. In St. Eloy vinden we daarover een
zeer interessant relaas.
Mijn firma had de order ontvangen, voor RuSr
land een aantal electrische machines te bouwen
die ter bestemder plaatse door de eigen mon
teurs van de firma gesteld moesten worden.
Daarbij werd de conditie gemaakt, dat slechts
aan die monteurs een pas zou worden verleend,
die nog nimmer in Rusland geweest waren. Ook
ik werd aangewezen. Mijn pas werd opgezonden
doch vier weken gingen er overheen alvorens
het vereischte visum verstrekt werd. Bij de
grenscontrole was het onderzoek tamelijk
scherp in het bijzonder op couranten werd
nauwlettend acht gegeven.
Voor het overige was men op reis vriendelijk
en voorkomend tegen ons. Wat me aangenaam
aandeed was de zindelijkheid van de trein. Het
wagenmateriaal, de rails en de bovenbouw van
den spoorweg was echter aftands, en had reeds
lang zijn besten tijd gehad. Later trof het mij
overal, dat de verkeersmiddelen, spoorweg, elee
trische tram en auto's, minus enkele uitzonde
ringen, versleten waren. De bolsjewisten zelf
winden daar geen doekjes om en zeggen, dat
zulks het gevolg is van kapitaalsgebrek. In Mos
kou werden wij aanvankelijk in de binnenstad
onder gebracht. Waar echter de plaats van on
zen arbeid ver buiten de stad lag, betrokken
wij spoedig een gemakkelijker bereikbaar hotel
Ook hier was het ons aangenaam een zindelijk
onderdak te vinden. Maar daarmede was het
ook gezegd. De verzorging inzake voedsel liet
veel te wenschen over. Na twee maanden ver
blijf had ik een gewichtsverlies van 15 pond.
Mijn collega's ging het niet beter. Voor alles
was er gebrek aan brood. Er wgis bijna niets an
ders dan donker, slecht gebakken roggebrood,
hetwelk na enkele dagen zoo tegenstond, dat
men er tegen kaakte.
gedaante te voorschijn komen van achter een
groep olmen en terwijl de markies zich langzaam
verwijderde, liep die andere snel door, in de
richting van Champigneule en verdween in de
duisternis.
Het was de burggraaf De Sanzac, de man, die
jaren geleden de vrouw van graaf de Lasserre,
verleid had haar aan de prooi der ellende had
overgegeven, en nu nieuwe boosaardige plannen
smeedde.
Als onzichtbare toeschouwer had hij de too-
neelen, bij de tuinpoort voorgevallen, bijgewoond
Terwijl de onbekende Adrien wegzond, dien
hij tegen Aurora's vader verdedigd had, was de
ze weder bij zijn dochter teruggekomen, wier
hoofd rustte op den schoot van Francesca. Hij
hief haar in zijn stevige armen op en door de
stomme voorgegaan, liep hij naar de woning en
legde den kostbaren last op het rustbed in den
salon neer.
Zonder een oogenblik te verliezen, stak Fran
cesca een lamp en de waskaarsen aan. Daarna
snel gehoorzamende aan de bevelen van haar
meester, bracht zij hem eenige flesschen met me
dicijnen. En terwijl hij steeds voortging met
steunen, beijverde de arme vader zich zijn doch
ter in het leven terug te roepen. Hij liet haar vlug
zout opsnuiven en wreef zachtjes het voorhoofd
en de slapen. Het gelaat van het meisje was
doodsbleek.
Mijn God, sprak de grijsaard, door smart o-
verstelpt, neem mijn leven als Gij wilt.
Maar laat mijn kind leven. Ik heb haar alleen
op de wereld. Als Gij mijn kind ontneemt, moet
ik ook sterven
Na eenige oogenblikken, zuchtte het meisje
eventjes en op haar wangen begon zich een licht
roode tint te vertoonen.
De vader slaakte een kreet van vreugde zijn
blik klaarde op. De stomme viel op de knieën
met gevouwen handen.
Op dit oogenblik trad de onbekende, die klaar
blijkelijk een vriend van Aurora's vader was, zon
der gerucht te maken den salon binnen. Hij
schreed langzaam naar voren. Zijn blikken ves
tigden zich op het jonge meisje, dat helder be
straald werd door het licht der lamp.
(Wordt vervolgd.)
