M. MINNES Wfierinp
Schaaerbruipr
PHILIPS' RA0I0-
Reisbericht.
FIIU M.MUIEII ZOOI
Nieuwe - Stoffen
De Straf der Zonde
PUROL ML en
G. v. BAAREN
KA YSE
Naaimaahine.
KOFFIE 30 ct. per i pond
THEE 22 ct. per ons
ROTTERDAMSCHE
BANKVEREENIGING
CORDtSPUNÜtNISCHAP WIERINGEN.
SAFE DEPOSIT
DEPOSITO'S
Prijs per lol 58 cent. Aantal loten 8000-
Non nimmer heelt 0 zoo
3- EN 4-LAMPS TOESTELLEN
Alkmaar - - St. Maartensbrug,
houten Woonkee
Te koop
EEN WAGEk
GEVRAAGD:
f Iiéii verkrijgbaar.
Broedeieren
W. ZEEMAN
POUWE ECBERTS
KOFFIE en THEE
820
KAPITAAL f50000.000 RESERVE f20.000000
LOKETTEN
TER BERGING VAN WAARDEN
148 KANTOREN in NEDERLAND
Is Uw ZENUWSTELSEL ondermijnd Is Uw
MAAG niet in orde Uw EETLUST niet goed
Hebt Ge last van NIER- of GALSTEENEN
Lijdt Ge aan ASTMA of BRONCHITIS RHEU-
MATIEK BLOEDARMOEDE SLAPELOOS
HEID Uw STOELGANG niet in orde Laat de
gezondheid Uwer kinderen te wenschen over
KLIERACHTIGHEID BEDWATEREN Slech
te SPIJSVERTERING? Heeft U al veel gepro-
beert en GEEN baat gevonden dan heeft
U zich nog niet gewend tot JACOB VISSER de
welbekende KRUIDKUNDIGE. Doe het nog HE
DEN, vul onderstaande bon in, schrijf mij over
Uw gezondheidstoestand, ik zal dan voor U de
kruiden samenstellenen teleurgesteld
wordt Ge niet meer.
Hierlangs alknippen.
Aan den Geneeskrachtige-Kruiden-Handel
van Jacob Visser, Daniël Willinkplein 12,
Amsterdam.
Mijnheer,
Zend mij zonder verplichting inlichtingen
over Uw kruiden, ik ben lijdende aan
Naam
Adres
Leeftijd
BON uit de WIERINGER COURANT.
Beledigd Makelaar TeL Hippolytnshoel 15.
HEEFT GELDEN BESCHIKBAAR tegen HYP.
THEEK op Landerijen, Hnizen en Schepen.
BELAST zich met het plaatsen van PARTICU
LIERE GELDEN SLUIT LEVENS-, BRAND-,
SCHEEPS- TRANSPORTVERZEKERING enz.
PAARDENLOTEI
Goedgekeurd door den Minister van justitie,
bij Besluit van 4 Februari 1930 No. 872.
Hoofdprijs ter waardev. 400 GId.
Voor den verkoop dezer loten
(In dapötwende men zich tot
den Administrateur
IC. van Loenen Schagerbrug
TELEFOON 12
DE JONGH's Meubelhuis
ALS HUI
Daar wij één der grootste zaken van Haarlem gekocht hebben
hebbeu wij gebrek aan ruimte.
il ouze ameublementen, dressoirs, buffetten, taMs, spiegels,
hureau's linnenkasten, divans, vloer- tafel- en divankkeeden enz.
enz. moeten weg.
Doet nu uw voordeel en koopt nw menbelrn in
DE JONGH'S MEUBELHUIS,
Telef. 344. 2e Vroonstraat 115-117 Den Helder.
Aan het einde van de straat.
Uit voorraad leverbaar, met Philips' garantie, bij
Spoorstraat se. Tel. 461.
Toonkameri Breewaterstraat 3
OEN HELDER.
Vraagt demonstratie, Ook op Philips, betalingsvoorwaarden.
bericht haar gaachta ellentele te Wle-
rlngan. dat zl| haar eerstdaaga hoopt
te bezoakan mat aan pracht collectie
in de modernste uitvoeringen ook met
HOUTEN ONDERSTEL,
en tien jaar garantie. Steeds voorradig.
Voor SCHAGEN en OMGEVING bij:
SCHAGEN.
TELEFOON No. 15.
TE KOOP
een in goeden staat zijnde
te bevragen bij den eigenaar
bewoner JAN BüQII
Normert, Wieringi
lang 8 meter, breed 2.30
zeer geschikt voor Woonwagt
Draagvermogen 7500 KG.
Keus uit 2. Adres
H. VALLENTGOï
Purmerend.
in gezin zonder kinderen, et
COÖPERATIEVE BOERENLEENBANK
WIEKINGEN.
ZITDAGEN VAN DEN KASSIER
TE H.HOEF WOENSDAGMIDDAG:
VAN HALF DRIE tot HALF VIJF.
TE OOSTEKLAND MAANDAGAVOND
TAN RETEN kt ACHT UUR.
voor dag en nacht. Zelfstani
kunnende werken. Zondags
Adres MEVR. L. DE NE]
Gem Landsweg6, Wieringt
van Hermelijn Sussex,
bekr. met le prijzen.
St. Maartensbruj
Voor terstond gevraagd
een Noodhulp
niet beneden 20 jaar, in ee
gezin zonder kinderen te Anm
Paulowna.
Brieven lett. A aan het Burej
van dit blad.
Nieuwe soorten
GRIJS-ZEGEL
GOED EN GOEDKOOP
HET BESTE VOOR DEN PRIJS
FEUILLETON.
(38.
En zij dacht niet zonder reden, dat, daar er
menschen zijn, die op elkander in houding, ge
laat en manieren gelijken, ook het schrift van
verschillende lieden eenige overeenkomst kan
hebben.
Ruim een jaar was voorbijgegaan sedert De
Lasserre's vertrek, toen mevrouw Delorme een
brief van hem kreeg, waarin hij zijn aanstaande
terugkomst te Parijs aankondigde.
Aurora was buiten zich zelf van vreugde. Zij
liep springend en dansend door de kamer. Zij
lachte, weende, omhelsde mevrouw Delorme en
de onderwijzeres. Het was wezenlijk of zij een
beetje krankzinnig was.
Ik wou dat hij hier was om hem te omhel
zen, sprak zij. Wat zal hij tevreden zijn Iloe ge
lukkig zou hij wezen
En zich voor een spiegel plaatsend, voegde zij
erbij
Hij zal mij bepaald niet herkennen, daar ik
mijzelf ternauwernood herken.
Mevrouw Delorme sprak over de terugkomst
van den heer Delorme als een teeder echtgenoote,
die de lange uren van de afwezigheid van een
beminden echtvriend heeft geteld en oprecht
verheugd is, dat hij bij haar terugkomt.
Wat de onderwijzeres betreft, deze was treurig.
Zij zat in gedachten verzonken. Zij zou wel in de
vreugde van haar leerlinge willen deelen, maar
kon het niet. Vergeefs zij Aurora tot haar
U kent mijn vader niet, maar u zult zien
hoe goed hij is. Hij weet alles, wat u voor zijn
lieve Aurora gedaan hebt. Zoodra hij u gezien
heeft, zal hij van u houden evenals moeder en ik
van u houden.
Zij bleef ongerust, alsof zij het voorgevoel van
de een of andere ramp had. Wat zij gevoelde, was
wel niet zoo zeer vrees. En toch leek het er wel
w at op. Het was een soort angst en beklemdheid,
waarvan zij zich geen rekenschap kon geven. En
met bezorgheid vroeg zij zich af, welke verande
ringen er in het huis zouden komen, na de te
rugkomst van den vader.
Op zekeren avond tusschen negen en tien uur,
toen mevrouw Delorme, Aurora en de onderwij
zeres, in den salon bij elkaar gezeten, aanstalten
maakten om zich ter ruste te begeven, klonk
eensklaps de schel der voordeur.
Hij is hetriep mevrouw Delorme van haar
stoel opspringend.
Mijn vaderHet is mijn vader, juichte
Aurora.
De onderwijzeres werd zeer bleek en haar hart
begon lievig te bonzen. Zij zou zeker niet hebben
kunnen zeggen wat daarvan de reden was.
De deur werd geopend en men hoorde het ge
luid van voetstappen op de trap. De koetsier, die
den graaf van het station had gereden, droeg
den koffer van den reiziger naar boven.
Gedreven door het vurig verlangen haar va
der te omhelzen, vloog Aurora, ondanks de j»o«
gingen van mevrouw Delorme om haar terug te
houden, uit de kamer.
Dc onderwijzeres was opgestaan.
Mevrouw, sprak zij met een stem die een
weinig beefde, sta mij toe mij te verwijderen.
Hoe Wil u niet hier hij mij blijven, om
mijnheer Delorme te ontvangen
Vergeef mij, ik voel mij een weinig vermoeid
Ja, ik zie het, u is een beetje bleek.
En daarenboven, na de afwezigheid van een
jaar, heeft mijnheer Delorme ongetwijfeld veel
te vertellen ik wil u door mijn tegenwoordig
heid niet hinderen.
U heeft misschien gelijk. Maar mijnheer
Delorme zal u zeker willen zien en met u over
Aurora praten.
Welnu, als mijnheer Delorme mij nog van
avond wil spreken, zult u mij daarvan verwit
tigen. Ik zal niet naar bed gaan. Een oogenblik
je rust op de canapé zal, hoop ik, voeldoendc zijn
om mij wat op te knappen.
Op die woorden reikte zij mevrouw Delorme
de hand, en, als had zij gevreesd den reiziger te
zien binnentreden, verliet zij ijlings den salon.
Aurora was op haar vader toegesneld, toen de
graaf gelastte hem aan te dienen.
Bij het zien van zijn dochter, die hem zoo op
gewonden tegemoet snelde en veel bevalliger en
schooner was dan toen hij haar verliet, wier voor
hoofd straalde van geluk en wier vriendelijke
blik schitterde van teederheid, bleef De Lassene
roerloos staan. Hij zette groote oogen op en hield
die op Aurora gevestigd, alsof hij wijfelde haar
te herkennen.
Hoezeer mevrouw Delorme hem in haar brie
ven er op had voorbereid, was de graaf niet ver
dacht op zulk een verandering. En hij staarde
zijn dochter met een diepe bewondering aan.
Herkent u mij niet vroeg Aurora met
zachte, trillende stem, de armen uitgestrekt, ge
reed om toe te snellen.
Mijn kind mijn lief kind riep do graaf.
Een snik, die hem in de keel bleef zitten, smoor
de zijn stem. Zijn armen, die zich geopend had
den, sloten zich om het kind, dat hij aan zijn
borst drukte.
Een oogenblik vernam men niets. Daarop^ hooi
de men snikken. Vader en dochter weende van
vreugde, terwijl zij elkander omklemd hielden.
O, beste vader sprak het jonge meisje met
haar liefelijke, frissche stem, hoe voel ik, dat u
van mij houdt.
De graaf bleef sprakeloos. Hij was zoo aange
daan, dat hij geen woord kon uiten.
Mevrouw Delorme had eindelijk gemeend den
salon te moeten verlaten om haar weldoener te
gemoet te gaan. De graaf kustte haar op beide
wangen en drukte haar de hand, terwijl hij
zachtjes slechts deze woorden sprak
Dank u
U kunt hier niet blijven, vriend sprak me
vrouw Delorme. Daarenboven moet ge wel moe
zijn. Uw kamer is in orde. Als gij wilt. zullen we
u er heen brengen.
Ik ben volstrekt niet moe, antwoordde de
graaf, ik zou met genoegen den nacht doorbren
gen zonder er aan te denken eenige rust te ne
men. Het is rust genoeg voor mij, bij u te wezen,
u te zien, onze dochter te aanschouwen, haar te
omhelzen, met haar te praten.
Kom dan maar in den salon.
Met Aurora aan zijn arm, haar haast dragend,
volgde de graaf mevrouw Delorme.
In den salon ontspon zich een levendig, onge
dwongen aangenaam gesprek tusschen vader
en dochter, die naast elkander op een causeusi
gezeten waren. De graaf schepte er behagen in,
steeds meer vragen tot zijn dochter te richten
Aurora antwoordde hem met een bevalligheid
gemak en opgewektheid, die zijn bewondering
steeds deden stijgen. Hij was nog niet tot zich
zeiven kunnen komen. Altijd nog onder den in
druk zijner groote ontroering, wischte hij elk oo
genblik de tranen af, die zijns ondanks zijn oo
gen ontrolden. Hij beproefde niet zijn verruk
king te verbergen. De gloed van zijn blik, de uit
drukking van zijn gelaat vertolkten het geluk,
dat hij smaakte.
Ja, ja, dacht hij, 't is een wonder.
Hij had zijn dochter zooveel te vertellen, dal
hij tot dusver niet aan de onderwijzeres gedacli!
had. Aurora zelf, hoe ondankbaar was zoo ver
vuld van de blijdschap, die zij gevoelde over het
wederzien van haar vader, dat zij haar vergat,
die zij haar „mamatje" noemde.
Maar toen hij onwillekeurig het kind, de arnifl
ideoot, die hij een jaar tevoren verlaten had, ver
geleek bij het schoone, verstandige jonge meisje,
dat hij terugvond, dacht de graaf aan de jongs
vrouw, die dat wonder gewrocht had, aan die
mevrouw Durand, welke hij nog niet kende.
Wat mevrouw Delorme voor hem gedaan had,
kwam ln geen vergelijking bij hetgeen mevrouw
Durand voor zijn dochter had verricht. Zonder
twijfel was hij de eerste dankbaar voor haar toe
wijding. Maar de andere, de andere Hoe deze
zijn erkentelijkheid te betoonen Welke woor
den zou hij kunnen bezigen om haar te danken?
Hij vond ze niet, de woorden, die in staat waren
uit te drukken wat hij gevoelde, in geen der ta
len welke hij kende. Hij besefte, dat die vrouw
verdiende, dat hij voor haar nederknielde als
voor een godheid.
Waar is toch mevrouw Durand vroeg hij
eensklaps.
O, het is slecht, het is heel slecht, antwoord
de Aurora op bedroefden toon dat ik u nog niet
over mijn goede onderwijzeres heb gesproken.
Mevrouw Delorme antwoordde
Zij voelde zich vanavond wat vermoeid en
is naar haar kamer gegaan op het oogenblik, dat
u aanschelde.
(Wordt vervolgd.)
