De Straf der Zonde
21e JaargangDinsdag 13 Mei 1930.No. 37
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Vh
«WIÊRINGER COURANT*
inntDi
Hlppolytnshoel Wielingen.
Telefoon Intercomm. No. IS.
ADVERTENTIëN:
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
Brieven uit het Zuiden
395.
INDISCHE ONRUST.
Het begint er aardig op te lijken, dat het jaar
1930 een keerpunt zal worden in de wereldge
schiedenis, belangrijker misschien dan het jaar
1914, al is 't duidelijk, dat wat we in dit jaar zul
len beleven goeddeels een gevolg is van de ra
zernij, welke met den wereldoorlog over Euro
pa losbarstte, welke razernij oud-Europa zijn
wereldpositie heeft gekost, althans de ondermij
ning van deze wereldpositie in gang heeft gezet.
De gebeurtenissen in Engelsch Indic doen ver
moeden, dat 't begin van 't einde van het Euro-
peesche imperialisme gekomen is.
Ghandi, de geweldlooze. met zijn eisch van
een vrij en zelfstandig Indië, heeft, toen de En-
gelsche regeering niet wilde toegeven, niet be
rust, maar een beweging in gang gezet, waarvan
het einde en de gevolgen niet zijn te overzien. Be
gonnen met een campagne tegen de zoutwetten.
is geleidelijk de opwinding onder de Indiërs
toegenomen en, ofschoon men lang geaarzeld
heeft, omdat men weet. dat ook voor Indië het
bloed der martelaren het zaad der kerk zal zijn,
heeft men den leider ten slotte toch achter sloi
en grendel gezet. Men durft hem niet eens voor
de rechtbank te brengen uit vrees voor onlusten,
men heeft hem veilig, ver van Bombay opgebor
gen, zonderdat men plan heeft hem te vervol
gen. Wel een typisch bewijs, hoe zwak zich d;
Britsche regeering voelt. Maar de arrestatie van
Ghandi is 't sein geweest tot allerlei onrust en
reeds zijn aan weerszijden dooden gevallen en
werden hier en daar vrouwen en kinderen van
Europeanen in veiligheid gebracht, om ze bui
ten het bereik van de wraakgierige menigte te
houden. En nu gaat 't al niet enkel meer tegen
de zoutwetten, maar een scherp boycot tegen
alle Engelsche goederen is ingezet en reeds
kwam uit meerdere districten bericht, dat de
bevolking solidair weigerde landrente te beta
len. En meer en meer zeggen de leidende figu
ren den dienst aan de regeering op. Het valt
dus te vreezen. dat binnen korten tijd het be
stuur volkomen gedesorganiseerd zal zijn er
aan anarchie prijs gegeven.
DE ENGELSCHE KANSEN.
Welke zijn tegenover de dreigende verwarring
de kansen van de Britsche regeering? Zeer wei
nige, naar 't mij voorkomt. Het is waar, dat En
geland meer voor heete vuren heeft gestaan in
Indië. Ik denk aan 1857, aan den opstand van de
Sepoys. Maar dat was een ander Indië. Het ver
zet was toen ook zeer fel, maar een karakter als
't thans dreigt aan te nemen, had die opstand
niet. De eigenlijke oorzaak droeg toen in sterke
mate een religieus karakter en dweepzucht i?
een kwaad ding, om te bestrijden, maar thans
heeft de beweging een scherp belijnd politiek
doel en ieder weet, waar 't om gaat. Bovendien
is Indië sedert bewuster geworden, wij hebber
ook een ander Engeland. De overtuiging, dat de
Brit het recht heeft, om Voor-Indië zijn wil or
te leggen, is verre van algemeen in Engeland
Velen geven in hun hart de Hindoes gelijk. Heb
ben zij geen recht op vrijheid zoo goed als elk
ander volk
Onder die omstandigheden zijn geen krasse
FEUILLETON.
(57.
O, juffrouw, sprak hij op ontroerden toon,
hoe klein en ellendig voel ik mij tegenover u.
Mijnheer hernam zij, opstaand, u heeft ge
daan wat u moest doen en ik heb u vergiffenis
geschonken. Wat onwaardig was, bestaat niet
meer. Laat ons vergeten dat wij elkander hebben
gekend. Vaarwel, mijnheer, voegde zij er bij, op
het punt in snikken uit te barsten. Vaarwel.
Zij snelde naar de deur, opende die en verdween.
Een oogenblik later verliet markies De Vervei-
ne, die bang was den heer Latrade weder te ont
moeten, stil het huis.
DERDE DEEL.
Roerend Tooneel.
De coupé van mevrouw Delormc, bespannen
met een prachtigen vos. stond voor het huis. Het
sloeg drie uur. Louis, de koetsier, was van den
bok gestegen en hield een praatje met zijn nieu
wen vriend Constant. Op het oogenblik. dat de
deur openging, ging deze een weinig terzijde,
blijkbaar met de bedoeling om niet gezien te wor
den, doch hij had nog juist gelegenheid de woor
den op te vangen, die Aurora tot Louis onder het
instappen richtte
Naar Rue Davy No. 6. Maar, Louis 1 ik wil
niet dat iemand, ook mijn vader niet, weet. dat
je mij daar hebt gebracht
En toen Louis haar eenigszins verbaasd aan
keek, haastte zij zich er bij te voegen
Vrees niets, daar woont mevrouw Durand
mijn onderwijzeres. Ik zal misschien wel lang
bij haar blijven. Maar thuis moet gij zeggen, dal
wij langs de Champs-Elysées en de groote boule
vards gereden zijn. Helaas, sprak zij hierop droe
vig, ik ben genoodzaakt te jokken.
't Is goed, juffrouw antwoordde Louis, ik
'Ir"r. "o'nlr v verlengt.
UITGEVER I
CORN. J. B08XER, WIERINGEN
maatregelen te verwachten, voordat 't te laat
zal blijken. De Labourregeering durft nietop te
treden en ik zal de laatste zijn, om haar dat kwa
lijk te nemen. Wie durft in dit verband over
iccht spreken De lieerscher moet zijn rech<
tot heerschen ontleenen aan den onmondigheid
van de pupil. Is deze pupil onmondig
Het ziet er donker uit. Voor-Indië telt 320
millioen inwoners. Hoe wil men met een leger
van enkele tienduizenden soldaten (waarvan nog
de overgroote meerderheid uit inlanders bestaat,
bij wie in de ure des gevaars ook nog het bloed
zal kruipen, waar het niet gaan kan), een massa
van honderden van millioenen in bedwang hou
den Het lijkt niet wel mogelijk, zelfs al zendt
Engeland nog een leger.
Een troef houdt 't nog in handen. In Voor
Indië heeft men twee groote Godsdiensten, de
Brahmaansche Hindoe-godsdienst en de Moham«
medaansche. De spanning tusschen die twee is
altijd groot geweest en meer dan den Engelsch-
man haat de Mohammedaan den Brahmaan.
Wanneer Engeland de Mohammedanen op
zijn hand kan houden, dan is 't mogelijk, dat
het met behulp van 't eene deel van de bevolking
het andere deel overwint. Bovendien zijn de
Hindoes," die de meerderheid vormen, verdeeld
in scherp gescheiden kasten en 't is mogelijk, da'
onder de hoogste kasten velen „trouw"blijven
omdat ze bij verandering van bestuur alleen
maai- kunnen verliezen en de laagste, omdat zij
met de andere kasten niet willen samengaan
Men zal dit moeten afwachten.
MOEILIJKHEDEN.
Maar zult u zeggen Engeland heeft een
socialistische regeering. Moet deze krachtens
haar beginsel dan niet meewerken, om de Indi
sche bevolking zelfstandig te maken Ik denk
wel, dat er onder de Labourregeering wel nie
mand zal zijn, die Indië niet van harte de vrij
heid gunt, maar er zitten groote zwarigheden, die
geen regeering uit het oog kan verliezen. Deze
zwarigheden zijn van economischen aard. Als
de geest van Ghandi en nu bedoel ik dus de
maatschappelijke opvattingen over Indië en
over de heele Koloniale wereld vaardig wordt
dan beteekent dat voor industrieel Europa hon
ger en ellende.
In economisch opzicht is Ghandi reactionnair.
Wie een weinig studie gemaakt heeft van econo
misch leven, zal, meenen wij, tot de conclusie^
moeten komen, dat landen als China, Japan,
Voor-Indië, ook Java, alleen dan tot welvaart zijn
te brengen, als de landbouw gemoderniseerd
wordt en als daarnaast een krachtige industrie
wordt in 't leven wordt geroepen. Als er in Ne
derland 7 millioen en in Duitschland 60 milli
oen menschen een bestaan kunnen vinden, dan
is dat, omdat de industrie honderdduizenden in
staat stelt mee te werken aan een productie, die
voor brood geruild kan worden. Onze boeren
moeten met moderne landbouwmethodes werken
Als de wereldmarkt hun gunstig is en die is
't gunstigst, als overal goed verdiend wordt en
de menschen geld hebben, om' te koopen dan
krijgen de boeren behoorlijk geld binnen. Dan
koopen ze van zelf auto's en piano's, stofzuigers
en nieuwe kleeren en de industrie bloeit. Hoe
meer de menschen verdienen, hoe meer ze koo
pen, hoe harder over de heele lijn gewerkt kan
worden. Dat is de les, die Ford ons heeft geleerd.
Men reed weg. Lory was geen woord van het
gesprokene ontgaan. Ijlings liep hij op een rij
tuig toe. dat op eenigen afstand stond te wachter.
Binnen een kwartier hield het rijtuig stil Rue
Davy No. 6. Aurora stapte uit en vernam van
den portier, dat mevrouw Durand thuis was en
op de derde verdieping woonde, deur rechts.
Zij ging de trap op. Er was geen schel aan dc
deur. Zij klopte aan. Dadelijk hoorde zij een stoel
verschuiven, daarna iemand loopen en men deed
open.
Jij. jij riep de gravin, wie de verbazing en
de vreugde het spreken beletten.
Maar zij had de armen uitgestrekt en het jon
ge meisje wierp zich erin, terwijl zij dat lieftal
lige en heerlijke woord sprak, dat de moedei
nooit meer dacht te zullen hooren
Mama
Toen kusten zij elkander.
De gravin sloot de deur weder, en met den arm
om het middel van het jonge meisje geslagen,
voerde zij haar met zich naar de canapé, hel
voornaamste meubel van het vertrek, dat een
kleine eetkamer was, die der onderwijzeres te
vens tot salon diende.
Zij gingen naast elkaar zitten en Aurora nam
de voorwerpen, die haar omringden, aandach
tig op.
Je kijkt naar mijn onaanzienlijke meubel
tjes, sprak de gravin, even beproevend te glimla
chen. Het is niet heel mooi en niet heel kostbaar.
Men doet wat men kan, lieve Men moet altijd
zijn uitgaven regelen naar zijn inkomsten. Ik
heb slechts dit eene vertrek en een ander, even
groot, hiernaast, waar ik slaap. De huren zijn
tegenwoordig geducht hoog. En arme menschen
komen niet gemakkelijk aan een goede woning.
Ik spreek niet van mijzelve. Mijn woning bevalt
mij. Ik ben er rustig. In vergelijking met zoovele
andere is bet nog een paleis.
De oogen van het jonge meisje hadden zich ge
vestigd op die van de onderwijzeres, waarin zij
tranen zag glinsteren.
Wat deedt u, toen ik aan de deur klopte
Wat ik uitvoerde Ik dacht aan jou.
En terwijl u aan mij dacht, schreidet gij
Weineen, ik schreide niet.
Aurora schudde het hoofd.
Tk zie het goed. Uw oogen zijn rood en vol
Maar Ghandi is van die moderne opvatting niet.
Geen groot-industrie, geen machines. Industrie
beteekent - zegt hij geldslavernij. De men
schen moeten terug naar 't spinnewiel en hij
maakt propaganda voor 'I spinnewiel. Ieder
moet zijn eigen garen spinnen, zijn eigen kleeren
maken.
Men moet goed begrijpen, wat dit wil zeggen.
Dat beteekent sluiting van Britsch-Indië voor
de wereldmarkt, 't verlies van een ontzaglijk af
zetgebied voor de industrie. Mogelijk ook, als de
geest van Ghandi bezit neemt van 't land, een
verbod, om producten te verbouwen, welke de
Engelsche industrie noodig heeft, om te blijven
werken.
De kwestie tusschen Engeland en Egypte is goed
deels dezelfde. Egypte wil Soedan hebben, Enge
land wil het niet loslaten. Soedan hoort niet bij
Egypte, zegt Engeland. Het is wel waar, zegt E-
gypte. De kwestie is echter, dat Soedan een ka
toenland is en dat Engeland niet meer zeker is
van zijn aanvoer, als 't deze katoen in Egypti
sche handen laat.
W ij zijn allen internationalist en gunnen een
ander het zijne, maar onze eigen boterham moei
veilig zijn. En zoo wil ongetwijfeld het ministe
rie Mac Donald alles doen, om Engelsch Indit
te bevredigen, maar de eigen bevolking, die tocl
al zoo zwaar lijdt onder de werkeloosheid, moe
etende blijven.
De wet van de zelfhandhaving laat den mensch
niet los. Charity - zegt de Engelschman - be
gins at home, 't geen, letterlijk vertaald, betee
kent ,.de liefdadigheid begint thuis." Als de on
zen veilig zijn en het hunne hebben, kunnen wij
aan onze medemenschen denken. Zoolang daï
niet 't geval is, lijdt onze naastenliefde schip
breuk op ons verantwoordelijkheidsbesef vooi
't eigene.
Dat is de reden, waarom zooveel landen hun
tariefmuren niet durven afbreken. En die tarie'
muren wekken dan weer gevoelens van vijan
digheid en op vijandigheid volgt oorlog
Zoo sleepen wij arme stakkers de ketens van
ons natuurlijk egoisme mee en kunnen er nid
van los komen. Waar is de groote kunstenaar
die al die ketens aan-een-smeedt, zóó, dat hij
als één snoer ons allen kan binden
Voordat 't zoover is, zal er, vrees ik, nog heel
wat bloed moeten vloeien, zullen nog heel wat
tranen vergoten moeten worden. Wie de speech
heeft gelezen, die oud-gouverneur-generaal Fock
in de Eerste Kamer hield, deze week, weet. da'
de kritiek gemakkelijk is en de kunst moeilijk.
G. v. AMSTEL.
BINNENL. NIEUWS.
"POGING TOT VERGIFTIGING VAN EEN
WATERPUT.
Dezer dagen, in den vroegen morgen, heeft de
Rijksveldwachter van Haren uit Esch, te Lennis
heuvel onder Boxtel, zekere J. v. d. A., landbou
wer aldaar, op heeterdaad betrapt, terwijl hij
bezig was den drinkwaterput van zijn buurman
te vergiftigen. Toen de man zich betrapt zag,
vluchtte hij in den stal naast zijn woning, om di
rect daarop terug te komen, gewapend met een
mestvork. Met dit wapen stormde hij op den po
litieman toe, die slechts door een sprong achter
waarts den steek kon ontwijken.
De landbouwer is naar het Huis van Bewaring
te Den Bosch overgebracht.
tranen.
Het geluk je te zien. het zijn vreugde tra
nen. O, ik durfde niet op dat geluk rekenen
Uw leerlinge is geen ondankbaar wezen.
O, ik weet het, ik weet hetIk ken je dooi
en door. Je hart heb ik gevormd met het beste,
dat er in het mijne was. Maar je zult je onderwij
zeres niet vergeten, je vriendin. Ik ben daar
niet bang voor wat dat betreft, ben ik geheel
gerust. Ja, je zult altijd aan mij denken. Maar ik
schep mij geen droombeelden. Ik zal niet het ge
luk hebben je vaak te zien. Het is waarschijnlijk,
dat je nooit meer hier zult terugkomen.
Waarom niet
Waarom Omdat je vader het je zal verbie
den.
Het jonge meisje liet het hoofd hangen.
De gravin hernam
Je bent vandaag gekomen zonder het hem
te zeggen
Ja.
Ik was er zeker van. Waarom heb je hem
niet gezegd, dat het je plan was
Hij zou neen gezegd hebben.
Ja, hij zou je verboden hebben mij dit be
zoek te brengen, dat mij zoo gelukkig maakt
Toen ben je, omdat je verlangde mij te zien, hier
gekomen zonder voorkennis van je vader en je
moeder. Welnu, Aurora, weet je wat je gedaan
hebt O, heel argeloos, zonder je er van bewusl
te zijn, dat je kwaad deed, heb je het groote ver
trouwen, dat je vader in je stelt, bedrogen. Je
hebt hem misleid Dat, mijn kind moet je niei
weer doen. Hoe groot mijn vreugde ook zou zijn.
telkens als ik je hier zag komen en op dit kleine
kamertje kon ontvangen, mag ik mij die niet ver
gunnen, omdat een vlek op de reinheid van je
ziel die te duur zou betalen. Aurora, als men
eens heeft gelogen en bedrogen, neemt men spoe
dig de noodottige gewoonte aan te liegen, te vein
zen en te bedriegen en men wordt een huichelaar
Neen, neen. je zult jezelve waardig blijven, je
zult de reinheid van je hart en je gedachten be
waren. Je zult steeds de geliefde leerlinge we
zen, wie ik geleerd heb, de leugen te verfoeien,
aan wie ik een afschuw van alles wat valsch en
leelijk is, heb ingeboezemd. Morgen, als je je va
der zult zien, moet je hem er vergiffenis voor
vragen, dat je hier zonder zijn verlof gekomen
DE FABRIKANTE DER BIVAKMUTSEN.
Te Vlaardingen is het witte mobilisatiekruis
uitgereikt aan mevrouw M. A. Luteijn, echtge-
noote van ds. A. Luteijn, Ned. Herv. predikant
aldaar.
Het is niet onaardig in dit verband eens even
te wijzen op de verdiensten van de predikants
vrouw in dc mobilisatiejaren voor onze mannen
te velde.
In het najaar van 1914 haar echtgenoot was
toen predikant te IJselmonde las mevr. Lu
teijn in een Engelsch dagblad hoe de vrouwen in
Engeland de z.g. Bala clava-mutsen breiden. Zij
Zij breide het opgegeven patroon na en vond de
muts zoo practisch, dat zij met de meisjes dei
Meisjesvereeniging te IJselmonde aan het brei
en ging en binnen enkele weken een 300 stuks
klaar had, die ter beoordeeling werden opgezon
den naar het Legerbestuur. De leiding van het
leger roemde de mutsen zoo, dat het bij monde
van Generaal Snijders, die mevr. Luteijn kwam
opzoeken in de pastorie, verzocht voor het ge-
heele leger muisen te willen breien. Een dames
comité werd toen gevormd.
Mevr. Luteijn raadde generaal Snijders aan,
een oproep te zenden aan al de predikantsvrou
wen in Nederland, wat ook gebeurde en waar
mevr. Luteijn voor zorgde. Ook aan al de burge
meestersvrouwen ging een oproep uit. Na afloop
van het wintercampagne kon het comité mede-
deelen dat door zijn bemiddeling 80.000 mutsen
verzonden waren. Van de IJselmondsche pasto
rie uit, waar de logeerkamer tot pakkamer was
ingericht, werden alleen 18.000 mutsen verzon
den. Het was een aardig gezicht destijds als de
morgenpost soms drie wagens met mutsen aan
de pastorie bezorgde. Generaal Snijders veran
derde den naam vas Balaclavamuts in bivak
muts. Deze muts was bestemd om des nachts in
het bivak, of door soldaten en schildwachten op
de kusten, in de forten of aan de grenzen te wor
den gedragen.
Sindsdien heeft de bivakmuts burgerrecht ver
kregen en is er meer dan één aardige herinne
ring aan verbonden.
Zoo gebeurde het op een keer, dat een meisje
uit IJselmonde nog maar elf jaar oud, aan een
zijt en dat je gehandeld hebt zonder hem te
raadplegen.
De oogen van Aurora vulden zich met tranen.
O, mamamamasprak zij op onbeschrij
felijke toon.
Verlegen en bedroefd, liet zij haar hoofd rus
ten tegen de borst van de gravin.
Mijn beste, beste kind, mijn dochter riep
de jonge vrouw uit, buiten zichzelve, terwijl zij
het meisje aan haar hart drukte.
Daarna riep zij met gebroken stem
'k Zou wel op dit oogenblik willen sterven.
Aurora hief haar hoofd op en sprak
Sterven Waarom
De gravin herkreeg dadelijk de heerschappij
over zichzelve en met een gedwongen lachje ant
woordde zij
Let er niet op, meisje, ik wist niet wat ik
zei.
O, meisje, hernam Aurora op verwijtenden
toon. U noemt mij meisje. Weet u waarom ik u
mamatje noem Om u de woorden te hooren
spreken mijn kind, mijn dochterMijn kind,
mijn dochter Ik weet niet hoe u dat zegt. Maal
ais u mij zoo noemt, voel ik in mij een Onbekend
gevoel opkomen, dat alles wat men kan uitden
ken in liefelijkheid overtreft.
Mijn hemel, sprak de arme moeder, diep
ontroerd, bij zichzelve. Geef mij moed. Schenk
mij kracht bij al die verzoekingen.
Maar ik begrijp het al, ging het jonge meis
je voort. U is niet tevreden over mij. Welnu ja,
ik heb verkeerd gehandeld door hier te komen,
zonder dat mijn vader het weet. Ik zal het hem
zeggen. Zeker hij zal niet tevreden wezen hij
zal mij ook beknorren, daarna zal hij mij omhel
zen en alles zal vergeten zijn. Maar wilt u mij
dan eerst geen vergiffenis schenken.
Lief kind, ik moet je wel verontschuldigen
en je vergiffenis schenken, omdat het voor mij
is, dat je de eerste laakbare handeling van je le
ven hebt verricht. Maar ik heb je te dien opzichte
gezegd, wat mijn plicht mij gebood ja te zeggen
Laten wij er nu niet meer over spreken.
Hoe maakt mijnheer Delorme het
Heel goed.
(Wordt vervolgd.)
