WIERINGER LANDBOUW - LOTEN Om bet Oude ieloof groote Mantels uitverkoop - Japonnen vanaf heden aan het hoofddepöt Ch. H.Th. SCHMALZ TIJS KORT, (den heer P. C. DE HAAN Hlppolytushoef E U B ELE Speciaals aanbieding in VOSSEN en MARTER COLS tegen iijlie prijzen W. F. GOftm KNIP DIT UIT 1 nieuwst* DAMES-, MAIDS- - en KINDERMANTELS, - Lingeries, (wit en gekleurd TricotagesKousen, ZIJN HET UW O OG EN Joh. Lauwers. PETROLEUM PORTRET-HELIER IRC. OE BOER KEIZERSTRAAT 70 - DEN HELDER Wegens gevorderd Selzoev ROTTERDAMSCHE BANKVEREENIGING CORRESPONDENTSCHAP WIERINCEN' SAFE DEPOSIT DEPOSITO'S Plaatst Uw spaargaldan op, vraagt Voorschotten of Credlet In loopende Reke ning aan bij Uw« Weet U al dat DE JONGH's Meubelhuizen zl|n geopend en U daar de grootste sorteer ing vindt In prima nieuwe en 2e hands •n man SO procent goed kso per koopt dan In welke zaak ook. Aanbavaland De Jongh's Meubelhuizen Telef.344 Loodagracht69-71 Talaf. 344 DEN HELDER, veorbeeo KLOPPER's Mfubelmagazijaen, recht tegenoverCasino 3 Minuten loopen van de Bus van Naastepad de Brug over en dan rechts af. TELEFOON IS SCHAGEN STHDB VOORRADIG UN Blmzara. Mmntmloomiuuma, Jmpamaaa, Bloummn bh K/ndmrJurkon Tan de goedkoopste tot In de fijnste genres Prima eenpe gegarandeerd Bsnsvsns groot assortiment hahdsghoemeh bh houveaute-b Aanbevaland, Ch. H. Th. SCHMALZ. QAAT DAN NAAR Payglop 3 - Alkmaar Het oudste en beste adres 45 jaar bestaan 45 jaar vertrouwen Reeds uw Ouders en Grootouders kochten hun brillen en lieten hun recepten bij ons gereed maken. Onze oude en alom bekende zaak waarborgen U prima werk en vakkundige bediening. SPAART UW OOGEN. Aanbevelend. FEUILLETON. OORSPRONKELIJKE ROMAN door Levy Grunwaid. (Nadruk verboden.) (30. Vier jaar had zij zoo in Parijs doorgebracht. Kleine Judith was opgegroeid tot een guitig, vriendelijk meisje, wier zwarte krullen en roo- zonroode wangetjes den trots van haar moeder uitmaakten. Eens op een avond, de trap naar haar armoe dig kamertje opgaande, werd zij beneden dooi de congierge staande gehouden. Ze had kleine Judith 's middags naar boven gebracht en in haar bedje gelegd. De kleine klaagde over moe heid en dat haar keeltje zeer deed. Het zou wel zoo erg niet zijn, maar daar in de buurt nogal veel kinderen ziek waren, was oppassen de bood schap. Ontsteld ijlde Mirjam de trap op. Met koortsig gloeiend gezichtje, kreunend en snel ademhalend lag kleine Judith in haar bedje. Een schok van angst doorvoer Mirjam. Judith ziek, Judith, de eenige, die zij nog over had, die nog wat om haar gaf in de wereld. „Groote God, spaar mijn kind", bad zij. „Ontneem mij mijn Judith, mijn eenigst bezit niet." Goedhartig vragend of zij van dienst kon zijn, was de congierge bovengekomen en had een boodschap naar den armendokter gestuurd. „Het geval is ernstig. de koorts is te hoog. zij zal vannacht heel, heel onrustig zijn", sprak de aesculaap, „er moet bij* gewaakt worden." Machteloos in den ongel ijken strijd, zat Mirjam uren en uren bij het kleine bedje.. De nacht traagde voorbij. In wilde ijlkoortsen zong klei ne Judilh Hollandsche kinderliedjes, van „de blanke top der duinen", van de zee, liedjes, die Mirjam haar in de eenzaamheid geleerd had, die haar deden denken aan den geboortegrond, aan Duinhuizen, dat zij voor eeuwig den rug had toegekeerd•I i,® Beëedigd makelaar, Sohagen. Tel. No. 13, belast zich met het opmaken van boedelscheidingen, suc cessie, Memories (naar eigen schatting) koopacten, ruilin gen, huurcontracten, enz. en het verstrekken van gelden onder hypothecair verband. Geeft advies in belastingaangelegenheden. Zitdag te Hippolytnshoel ten huize van N. KOK aan de Nieuwstraat, iederen Zaterdag van 102 nar. PRIMA AMERICAN 14 cent per Liter. Vrij aan huis. De Automaat. LEVERT UITSLUITEND 1STE KUS FOTOWERK absoluut houdbare uilioeig Kaorlloto's bruin of zwart lanal 12.00 pistuls. ut, Wleringen. KAPITAAL f50000000 RESERVE/-20000.000 LOKETTEN TER BERGING VAN WAARDEN 148 KANTOREN'in NEDERLAND COÖPERATIEVE BOERENLEENBANK ZITDAGEN VAN DEN KASSIER TE OOSTERLAND MAANDAGAVOND VAN ZEVEN tot ACHT UUR. TE H.HOEF WOENSDAGMIDDAG: VAN HALF DRIE tot HALF VIJF. Plots deed de kleine lijderes de oogen open, greep de hand van haar moeder.rustig bleef zij een half uur met haar handje op Mirjam's arm liggen.... Toen zeide zij „Mammie, ik hen zoo moe.... Zegt u mij nachtlaaienen (nachtgebed) voor.Judithje wil zoet gaan slapen..Als moeder haar nachtzoentje gege ven heeft, dan is ze morgen niet meer ziek Doch de Heer over leven en dood had anders beschikt. Den volgenden morgen, ondanks alle toewijding, had Hij het zieltje van kleine Ju dith weer tot zich geroepen. Handenwringend, krankzinnig van smart, zat Mirjam bij het klei ne doodsbed. HOOFDSTUK XXXII Ouwe Sien verschijnt ten tooueele. „Ouwe Sien" was een gehaaide vrouw. Dat moest zo ook zijn, want ze had een internationa ie reputatie op te houden. Op 't eerste ge zicht leek zc een goedig burgervrouwtje, die van den prins geen kwaad wist. „Hoe „ouwe Sien" haar brood verdiende, was voor menigeen een raad sel. Maar verdienen deed ze 't. En niet alleen in Holland, doch overal; in alle landen, in alle hoofdsteden had Sien haar relaties. Bij al hare deugden had de oude één gebrek. Met haar dienst boden kon ze 't nooit lang vinden. Bijna iedere week was er bij haar een andere gedienstige, bij na iedere week ook, verscheen er een advertentie in de bladen, waarin zij een hulp in het huishou den zocht. Dit was nu niet zoo iets heel bijzon ders, doch het vreemde was, dat sommigen van die meisjes spoorloos uit 't land verdwenen, om, naar, zij hun ouders schreven, in 't buitenland een rijke betrekking te aanvaarden. De politie, door vele klachten der ouders opmerkzaam ge maakt, stelde een onderzoek in, doch Sien wist van den prins geen kwaad. Kon zij het helpen, dat ze niet langer bij haar in dienst wilden blij ven, dat ze met een agent voor buitonlandsche huizen, Nagel, een contract afsloten W at gin gen haar die meisjes aan Bij Sien moest alleen maar de kamer en keuken schoon gehouden worden en dat die hooien niet bij haar wilden blijven, kon zij toch niet helpen. De politie voel de terdege, dat ze hier met een verkapte blanke slavinnen-handelaarster te doen hadden. Voor al, dat Nagel, een beruchte, internationaal ge signaleerde schurk, zich met Sien verbonden had, gaf reden tot argwaan. Maarbewijzen waren er niet. Op zekeren dag, toen de politie weer eens een visite bij oude Sien wilde maken, vonden ze 't nest ledig. De recherche kwam al spoedig te weten, dat de oude met een paar dienstboden naar Parijs was vertrokken.. Een klein kroegje aan de Seine scheen het hoofdkwar tier der bende te zijn, telegrafeerde de Parijschc politieprefect naar Amsterdam, .doch afdoende bewijzen waren ook hier niet. De nacht was over Parijs gevallen. Over de groote uitgestrekte boulevards echter, die als slagaderen door het hart der wereldstad klop pen, joelde en bruischte het machtige leven, daverden de auto's en omnibussen. De theaters en cinema's braakten stroomen bezoekers uil, die de terrassen der café's weer gretig opslurp ten. In zinloozen angst loopt een vrouw over bou levard Montmartre. Handenwringend snelt zij voort, verwonderd nagestaard door het wufte Pa rijs. Onder het rouge, dat de wangen bedekt, moet de doodelijke bl.eekheid onzichtbaar blij ven. Op Montmartre mag slechts de lach, de on natuurlijke lach koningin zijn. Op Montmartre mag geen zichtbare Dood heerschen daar wer velt de draaikolk van het leven. Voort, steeds voort liep de vrouw. Weldra had zij het drukke gewoel der boulevards verlaten en was zij een zijstraat ingeslagen. Wat wil mooie Mirjam, de dochter van mooie Judith Wiat wil zij Weg, weg uit het leven dat haar teleurstelling, smart en wanhoop bracht. Uit het leven, omdat Judith haar ontno men werd, omdat zij de last des levens niet lan ger kon dragen. Een donkere zijstraat slaat zij in. Eindelijk komt zij bij de rivier, bij de Scine. Enkele booglampen hoog in de lucht, werpen haar schijnsel in 't water. Hu, wart is 't koud, wat is die wind scherp. Maar de arme vrouw voelt het niet. Nadat men haar kindje uit huis gedra gen heeft, heeft zij gcloopen, steeds door, zonder bewustzijn waar zij was. Door de drukke hoofd straten, waar donderend autobussen, taxi's en trams raasden, is zij gegaan, zoekend den dood tusschen de wielen, der* dood, die haar zou brei gen hij haar kindje.... Maar de dood kwan niet.... Onder wilde verwenschingen stopten dl chauffeurs en de tramconducteurs, den Doo geen gelegenheid gevend „De Seine, de rivier", mompelt zij halfluii „Over eenige dagen zal zij mijn lichaam tero* geven, niemand zal weten, wat er van Mirjai geworden is. Hij niet, die mij eens lief hai en ook die baron niet, die mij misleidde en m( zijn geld wilde afkoopen die baron, wiens kin lag te sterven, terwijl hij in vermaak zwelgde De rivier zal niet weigeren een weldaad aan mi te doen. Als in wanhoop kreet zij het uit „O, God, we« Mirjam genadig Zij was op de marmeren brugleuning geklora men en breidde de armen tegen den nachtelijke hemel uit Hoog opgericht stond zij daar, de zwarte ha ren fladderend in den stormwind gereed to den sprong in 'de eeuwig voor tst room end en ri vier de sprong, die haar zou brengen naa haar kleine Judith. Doch plots voelde zij ee magere beenige hand, die haar bij den zoom val haar kleed greep en klonk een stem in het IIol landsch haar in de ooren „Ho, ho, meissie, is een beetje te koud om nu te gaan zwemmen Kom van die leuning afOuwe Sien heb mid deltjes voor alle kwalen: Ik heb er meer in mij leven gekend, die eens als jij, 't hoekie om wil den gaan, en die niet eens een baron haddel zooals jij, die hun met geld wilden afkoopei Kom van die brugleuning, jongedame", spral oude Sien, „dan kenne we veel makkelijker pra te," en, de daad bij het woord voegend, trol zij Mirjam bij haar mantel op den grond. „Een goeie vangst," mompelde de oude zacli voor zich heen, „ze is een Hollandsche en praal te van een baron, en een kind. Die kenne Nag< en ik geld afknijpen." „Kom, kom, niet zoo zwaar, ga jij maar mf met ouwe Sien, mijn liefje. Zoo'n aardig kopj als jij, komt nog best terecht. In Holland heb i een groot huis en heb daar een juffrouw van ge zeischap noodig daar ben je als geknipt voor'! „Naar Holland., naar Holland?" Mirjan deinsde achteruit. „Groote God., nooit!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1930 | | pagina 4