De Straf der Zonde
21e Jaargang;
relT#
No. 54.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR gg
WIERINGEN EN OMSTREKEN
- '930.
WEERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGEVER 1
CORN. J. BOSEER, WIE
BUREAU:
Hippolytuslioef Wieringen.
Teleioon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10
Bplaven uit het
103.
Zuiden
VAN ZON EN ZOMER.
Mijn beroepsbezigheden voerden me deze week
naar een dorpje op de Veluwe. Als ik eerlijk wil
zijn, moet ik toegeven, dat ik den man, dien ik
daar spreken ging, ook in een brief had kunnen
uitleggen, wat hij moest weten. Maar de mooie
zonnige dagen en de wetenschap, dat mijn za
kenrelatie in een mooie streek woonde, bracht
mij tot het inzicht hoeveel 't gesproken woord
voor heeft op het. geschrevene. En aangezien het
niet de bedoeling was, dat de berg naar Moham
med toekwam, is Mohammed naar den berg.
op de Veluwe gegaan. En Mohammed is daar
voor in zijn geloof aan de goddelijkheid der Na
tuur versterkt
Men kan veel kwaad van onzen modernen tijd
en van de groote-stadscultuur zeggen, maar in
één opzicht is ze het voorgeslacht de haas Men
zegt wel: het voorgeslacht leefde met de natuur
en wij praten er over I)at is onbillijk, geloof ik
Het voorgeslacht leefde te midden van de natuur
praten er over. Dat is onbillijk, geloof ik. Het,
voorgeslacht leefde te midden van de natuur,
maar leefde het met de natuur Ik herinner
me in een werk van een bekend Duitsch schrij
ver eens een brief te hebben gelezen van iemand,
die voor 't eerst v.an zijn leven Zwitserland be
zocht. honderd jaar geleden en daar de hooge
bergen zag. Was deze man onder den indruk van
de majesteit der Zwitsersche natuur In 't ge
heel niet. Het eenige, wat hij zegt is, dat de Zwit
sers een arm volk zijn, armer dan de Duitscliers
en dat dit heusch geen wonder is. omdat hun
bergen bijna heelemaal kaal zijn. Hijv vindt
blijkbaar Zwitserland een land van niks.
Het is wel aardig zoo'n opmerking te lezen. Het
heet, dat wij moderne menschen zulke stofver-
goders zijn in vergelijking van dat edele, brave,
idealistische voorgeslacht. Er is niets van aan.
Het is net anders om. Er is veel meer geestelijk
leven dan er ooit geweest is. al uit zich dat dan
op andere wijze. Zoudt n denken, dat de Veiuw-
sche boer onder den indruk is van de schoon
heid van zijn landschap Wat men altijd ziet,
ziet men niet meer. En, als dan daar bijkomt, de
zware zorg voor het dagelijksch brood, dan blijft
er van de openheid van 't oog weinig meer ovei
De liefde voor de natuur moet men in de eer
ste plaats zoeken bij den stedeling, die het groot
ste deel van 't jaar gescheiden van de natuur
leeft. Zijn hart hunkert naar wat hij ontbeert,
zijn oog ziet de schoonheid er van in een verheer
lijkt licht.
KAMPEEREN.
Wat een heerlijkheid als men uit een wereld
van autogetoeter en belgerinkel en allerlei an
dere straatherric komt en in eens buiten staat
in de stilte en de warme geurigheid opsnuift van
heide en dennen. Ik had een mooie boschlaan te
loopen. Voor me wandelde een stelletje jongelui,
bepakt en bezakt en ze zongen hun hoogste lied.
Vroolijke, bruine koppen met door de zon ge
bleekte kuiven, sportblouse, manchester broek,
bloote knieën, stevige schoenen. Ofschoon ze
heel wat te torsen hadden, droegen ze lnm last,
FEUILLETON.
(72.
Het kwam bij de gravin niet op te beproeven
hem' te vermurwen, in hem een gevoel van me-
lijden te doen ontwaken. Zij zou zich voor zich
zelf hebben geschaamd als zij gepoogd had hem
te bidden of zelfs als zij zich maar zwak getoond
had.
Trouwens, zij wist, dat het nutteloos zou zijn
te beproeven hem tot andere gedachten te bren
gen. Zij gevoelde, dat het doel door den schurk
nagestreefd, de bevrediging was van den doode-
lijken haat, door hem aan graaf De Lasserre ge
zworen.
Opeens sprong zij op de deur van het torentje
toe, terwijl zij uit al haar macht riep Mijn doch
ter Mijn dochter
Zij bleef een oogenblik staan, met ingehouden
adem luisterend. Maar aan den anderen kant
der deur deed zich geen geluid zich hooren. Au-
rora's stem gaf geen antwoord. Toen wierp zij
zich op de zware afsluiting, sloeg er uit al haar
m^cht met de vuisten op, terwijl zij haar nagels
scheurde en het behang openreet.
Toen zij begreep dat al haar pogingen vruch
teloos waren, kwam plotseling het denkbeeld bij
haar op aan haar vijand door de vlucht te ont
snappen. Gelukte haar dit dan zou zij op de eer
ste bewoonde plaats, die zij tegenkwam stil hou
den, om hulp en bescherming vragen en dan te-
rugkeeren en haar dochter bevrijden.
Zonder zich af te vragen of hetgeen zij wilde
beproeven niet onmogelijk was, ijlde zij op de
kamerdeur toe. Zij had den tijd die te openen,
maar niet om er uit te komen. Den burggraaf
was geen harer bewegingen ontgaan hij had
zich op haar geworpen en haar om het middel
vastgegrepen.
Zij spartelde woedend tegen, terwijl zij hem
raakte waar zij kon, met handen en voeten. Maar
hij hield haar stevig vast. Zijn armen waren ster
ke kluisters. Onmogelijk hem te dwingen om los
te laten.
Wilt gij schrijven sprak hij met liolie
of het een veertje was. Ik maakte een praatje
met ze. Ze gingen een week uit kampeeren, el-
ken avond op een andere plaats, want ze moes
ion de Veluwe over van Noord naar Zuid. En ze
legden me uit, wat ze allemaal bij zich hadden.
Ze droegen een tent mee, eigenlijk nog wel een
dubbele. Want ter beschutting tegen regen en
wind was 't goed een dubbel tentzeil te spannen.
Dan hadden ze een grondzeil, waarop hun de
kens werden gespreid, voorts keukengerei, waar
\an de primus het voornaamste stuk vertegen
woordigde. Over een paar uur gingen ze hun
eerste bivak opslaan. In tien minuten was de wo
ning in orde, in een uur was 't eten klaar, water
haalden ze van een hoer in een waterzak en
dan hadden ze fijn hun eersten vrijen avond.
De een was plan te gaan lezen, een ander ging
planten zoeken en een derde zei, dat hij tevreden
was met op zijn rug te liggen en naar de wolken
te kijken. Alle gezichten straalden. Ze hadden
't geluksland gevonden en die heerlijke week
zou hun maar enkele guldens kosten.
„En mag je maar overal kampeeren, waar je
wilt vroeg ik. O, nee, geen sprake van. De ei
genaars begonnen lastig te worden, maar dat
was de schuld van 't publiek zelf, dat zooveel
verknoeid had. Maar zij waren lid van de Neder
landsche kampeervereeniging en die gaf een
boekje uit, waarop alle vrije kampeerterreinen
waren aangegeven. Soms had je dan een hcele-
boel tenten bij elkaar. Dan kon je lol hebben
Ik moest mijn boodschap doen, maar ik had
lust, om met ze mee te gaan. Een week lang hee
lemaal vrij, aan geen plaats, aan geen tijd ge
bonden. En honderden en duizenden hebben de
ze vrijheid leeren vinden en genieten.
Neen, laat ons niet enkel kwaad vertellen van
den modernen tijd. In dit opzicht zouden onze
grootvaders van ons een lesje kunnen nemen.
GROOT WERK.
Wij hebben in den laat st en tijd ons nog al
eens scherp uitgelaten over hot. beleid van mi
nister Reynïer. Deze kritiek betrof de richting
van zijn beleid, niet zijn bekwaamheid of zijn
werkkracht. Wie menschen kent, die op de hoog
te zijn, met de ontwikkeling van de gemeente
Hilversum gedurende de laatste jaren, waar Mr.
Reymer burgemeester is geweest, zal over diens
initiatief op de meest waardeerende wijze hoo
ren spreken. En zoo heeft de minister ook nu
een pluim verdiend voor zijn doorzettingsvermo
gen. Bij de Tweede Kamer is ingediend oen wets
ontwerp, dat, als 't wordt aangenomen, Amster
dam eindelijk zijn groote Rijnkanaal zal bezor
gen. Het kanaal zal via Utrecht naar Wijk bij
Duurstede loopen en vandaar naar Tiel aan" de
Waal. Het zal niet minder dan 59 millioen kos
ten, waarvan de regeering twee derde voor haar
rekening neemt. Van de overblijvende 19,6 mil
lioen zal de hoofdstad er 16,4 millioen betalen
en 't overige zal uit bijdragen van de provinciale
besturen en van de stad Utrecht moeten worden
gevonden. Het z.g.n. Mussert-plan zal worden ge
volgd, dat een ontwerp is volgens 't welk de
schepen van Wijk bij Duurstede tot TJmuiden
kunnen varen zonder ook maar éénmaal geschut
te worden.
Er is voor de hoofdstad reden tot juichen. De
verbinding met de Noordzee is na den bouw van
9tem.
Zij antwoordde
Lafaard Lafaard
Welnu, gij zelf hebt het gewild.
Hij ging voort, terwijl hij zijn stem verhief
Halo Waar zijn jullie
Een geluid van zware stappen deed zich hoo
ren en twee mannen verschenen.
Ik houd mevrouw tot nader order hier,
sprak hij, breng haar in het kamertje van den
Damestoren, dat voor haar in gereedheid is ge
bracht.
In weerwil van haar tegenstand en haar ge
schreeuw, sleurden Lory en Colibri de gravin
naar den Damestoren, waar zij haar opsloten in
een cel, gelijk aan die waar Aurora gekerkerd
was.
De moordenaars.
Denzelfden avond kwamen de beide handlan
gers van den burggraaf, die hun meestor op het
jachthuis hadden gelaten, te Parijs, waar zij
zich van een nieuwe opdracht te kwijten hadden.
Te dien opzichte hadden zij ernstige voorschrif
ten ontvangen. Zij moesten niet dan met de groot
ste omzichtigheid handelen, als zij zeker van
hun zaak waren, Het kwam er op aan te slagen
en zich niet bloot te stellen aan het gevaar om
door de politie te worden verontrust. Zij moes
ten geduldig een gunstige gelegenheid afwach
ten, die zich ongetwijfeld wel in een uag of drie
zou voordoen, het tijdsbestek, dat hun toegestaan
was. Overbodig te zeggen, dat een belooning# die
hun stoutste verwachtingen overtrof, aan ieder
hunner was toegezegd.
Den volgenden dag stonden Lory en Colibri,
beiden onherkenbaar onder hun vermomming
op een honderd pas afstand van elkander op «Ie
loer in de Rue de Rochter, de oogen gericht op
No. 53.
Lory had een livrei aangetrokken en zag er
uit als een heerenknecht. Colibri had zich ver
kleed als een dienstman, zooals men er op de
hoeken der straten ziet staan en die in hun vrije
uren ook het schoenpoetsberoep uitoefenen.
Tegen één uur 's middags riep graaf De Las
serre Theodoor, stelde hem den brief ter hand,
dien hij zooeven had geschreven en verzocht hem
dien op staanden voet aan de markiezin De Mont
de groote sluis te IJmuiden voorbeeldig in orde.
Geleidelijk zal nu ook het Noordzeekanaal op
zoodanige breedte en diepte worden gebracht,
dat de grootste schepen te Amsterdam kunnen
binnenkomen. Voor een druk zeevaartkanaal
is t echter noodig dat de haven een behoorlijk
achterland heeft en dat kan er nu komen, als
de schepen even gemakkelijk Amsterdam kun
nen bereiken als Rotterdam.
Velen ook schrijver dezes zullen 't nog
betreuren, dat 't kanaal plan door de Geldersche
vallei niet is doorgegaan, maar nu 't allerminst
zeker is, dat de Zuiderzee zoo snel zal worden
drooggemaakt als eerst de bedoeling was, is 't
maar goed, dat dit plan is gekozen, dat snel kan
worden uitgevoerd.
Direct na de vacantie zal 't regeeringsontwerp
vermoedelijk worden behandeld. En dan kan
reeds in 1931 de eerste spade in den grond wor
den gestoken. Het is een zeer belangrijk stuk
werk, waarop Nederland weer trotsch zal kun
nen zijn.
OORLOGSLIQUIDATIE.
De verhouding tusschen de mogendheden,
die ruim tien jaar geleden met een verbitterd
hart vrede sloten, is sneller verbeterd dan men
had durven verwachten. Van de week zag ik op
een plaatje een gezelschap. Duitsche schooljon
gens, die met hun leeraren Londen bezochten en
daarbij 't parlementsgebouw bezichtigden. Nie
mand minder dan de Britsche eerste minister
leidde hen rond in 't oude gebouw. Zulk een vi
site levert wel het bewijs, dat er iets veranderd
is in de laatste tien jaar.
Tusschen Frankrijk en Duitschland gaan de
betrekkingen niet zoo vlot als tusschen Duitsch
land en Engeland. Toch is verleden week de
laatste Fransche soldaat uit het Rijnland huis
toe gegaan tot onbeschrijfelijke vreugde der
Duitsche bevolking.
Er is echter nog altijd een belangrijke Duit
sche provincie in Fransche handen. Toen in 1918
de vrede werd gesloten kreeg Frankrijk als
schadevergoeding voor de geleden schade aan
zijn mijnen, de mijnen van 't Saarkolenbekken
in handen. De afspraak was, dat een Commissie
uit den Volkenbond het Saargebied zou behec-
icn. Frankrijk zou de opbrengst van de mijnen
hebben en in 1935 zou er een stemming worden
gehouden onder de bevolking, waardoor zou
worden beslist, of het Saargebied Fransch dan
wel opnieuw Duitsch zou worden.
We naderen nu zoo langzamerhand 1935 en
Frankrijk heeft al wel begrepen, dat er geen
sprake van is, dat de bevolking zal wenschen
onder Fransch bestuur te komen. Ze blijft
Duitsch gezind. Maar daarom wil Frankrijk de
mijnkwestie nu ook wel opgelost hebben. Bij den
vrede werd bepaald, dat, als 't Saargebied weci
Duitsch werd Duitschland ook 't recht zou heb
ben de mijnen van Frankrijk terug te koopen.
Frankrijk heeft nu 't voorstel gedaan de mijnen
in gemeenschappelijk bezit te houden. Duitsch
land denkt er niet aan tegen dien prijs het Saar
gebied terug te nemen het wil ook weer het
volle eigendom over de mijnen hebben.
WJie gehoopt hebben, dat dit laatste stuk oor
logsnalatenschap geliquideerd zou kunnen' wor-
den, zijn teleurgesteld. De vergadering, waarop
perrey te brengen. Theodoor haastte zich gevolg
te geven aan dien last.
Lory en Colibri zagen hem uitgaan en met
haastige schreden de Rue de Rocher afloopen.
Zoodra Lory hem uit het oog verloren had, nam
hij zijn pet met gouden band af en deed of hij,
zich het voorhoofd afwischte. Het was het afge
sproken teeken. Colibri snelde toen zijn makker
tegemoet. Spoedig stonden zij over elkander.
De knecht is een boodschap gaan doen,
sprak Lorry zachtjes, om niet de aandacht der
voorbijgangers te trekken. Ik geloof, dat het oo
genblik gekomen is.
Als hij maar naar den boulevard Hausmann
gaat zal hij spoedig terug zijn.
Wij hebben altijd een half uurtje voor ons.
Ten naastenbij.
Welnu, dan hebben wij al den tijd.
Ik weet niet, maar ik zou liever tot morgen
willen wachten.
Niets verzekert ons dat de gelegenheid zich
morgen zal voordoen.
Wij hebben overmorgen nog een dag.
Zeg liever dat je bang bent.
Ik In het geheel niet
Nu, kom dan m'aar mee. Laten wij geen
kostbaren tijd verliezen.
Ben je besloten
Vooruit dan maar.
Zij staken de straat over. Lory ging voor op.
Deze liep de plaats op en begaf zich naar de ka
mer van den portier, terwijl hij Coiibri een oo
genblikje op het trottoir liet staan. Brutaal open
de Lory de glazen deur van de portierskamer en
ging op den drempel staan, zoodat hij de gelieele
ruimte vulde en belette op de plaats te zien. De
portier, die schoenmaker was, sloeg juist met
een zwaren hamer op een zool, die hij klaarmaak
te om het bovenleer er op te naaien. Hij hield
op, wierp even een blik op Lory, bracht zijn hand
aan zijn pet, niet om den man, maar om de livrei
te groeten en ging opnieuw op zijn zool hameren.
Dat was zooveel als tot zijn vrouw gezegd
Antwoord jij maar.
Hier woont immers de graaf De Lasserre
vroeg Lory.
Ja wel. Moet u hem spreken
Een brief, dien ik hem voor mijn meester
moet geven.
Geef maar. Ik zal hem boven brengen.
de twee landen hebben geprobeerd, 't samen eens
te worden, is mislukt.
Men zal dus opnieuw moeten praten. Frankrijk
zal straks wel moeten toegeven, denk ik, als 'l
de sympathie van Europa niet wil verspelen.
Maar de Franschen hebben tijd noodig, om be
scheiden te worden. Overwinnaar zijn is slecht
voor gevoelens van nederigheid.
G. v. AMSTEL.
BINNENL. NIEUWS.
KINDERVERLAMMING.
Te Gouda is het aantal gevallen van kinder
verlamming tot 30 gestegen. Vrijdag is de ziekte
geconstateerd bij een jongetje van drie jaar.
De geheele afgeloopen week bedroeg het aantal
nieuwe lijders drie, allen jongens resp. van 7,
12 en 3 jaar oud.
Te Arnhem hebben zich twee gevallen van kin
derverlamming voorgedaan bij kinderen die 'n
R.K. bewaarschool in oost Arnhem bezochten. Er
is op advies van het geneeskundig schooltoezicht
overgegaan tot sluiting van de school. Ook is er
een geval van kinderverlamming voorgekomen
op de school van de Arnh. schoolvereeniging.
liet geval, dat een leerling in Oosterbeek be
trof, is doodelijk afgeloopen. Het bestuur heeft
«loze school gesloten en ook zijn tweede school,
in een andere straat, omdat de kinderen van bei
de scholen gezamenlijk gymnastiekles hadden.
ALS DE ZEE TREKT.
Do Noordzee had Vrijdagavond ter hoogte van
hot Groene Huisje te Scheveningen bijna weer 2
slachtoffers geëischt. Een 20-jarige Duitsche
dienstbode, was daar met een vriendin aan het
zwemmen en veel te ver in zee gegaan. Geen van
heiden kon het strand meer bereiken. Een 16-ja-
rige jongen begaf zich aan een lijn in.zee, maar
kon de meisjes niet bereiken. Hierop probeerde
een 2.2-jarige Amsterdammer het aan de lijn.
Deze heer smaakte het genoegen twee menschen-
levens te redden. Een agent van politie, die ook
bij de redding behulpzaam was; paste op het ee-
ne meisje dat bewusteloos aan land kwam.
kunstmatige ademhaling toe. hetgeen niet baat
to. Zij werd toen naar het ziekenhuis gebracht,
waar zij laat in den avond bij kwam. Haar vrien
din had rechtstreeks naar huis kunnen gaan.
NOODLOTTIGE GEVOLGEN VAN EEN VAL.
De heer J. L. te Budel, viel zoo ongelukkig van
zijn fiets, dat hij aan de rechterzijde van het li
chaam lam werd. Ook heeft hij gedeeltelijk, ver
moedelijk tengevolge van den schrik, zijn spraak
verloren. In beklagenswaardigen toestand werd
hij naar het Gasthuis gebracht.
EEN SCHOT DAT ONVERWACHTS AFGING.
Onder Heemstede bij Jutfaas, is Zaterdag een
ernstig ongeluk gebeurd. De jachtopziener van
het kasteel was bezig zijn revolver schoon te ma
ken. Op tot nu toe onverklaarbare wijze ging
plotseling een schot af. De kogel trof zijn vrouw-
beneden de hartstreek, op een dusdanige wijze,
dat zij terstond naar Utrecht getransporteerd
moest wrorden ter opname in een ziekenhuis.
Neem mij niet kwalijk, juffrouw, mijnheer
heeft mij uitdrukkelijk gezegd, dat ik zijn brief
persoonlijk aan den heer De Lasserre moest o-
verhandigen, die mij een antwoord moet mede
geven.
O, dat maakt onderscheid. Links de trap
van de stoep op en op de eerste verdieping.
Dank u zeer.
En hij sloot de deur van het vertrek, waarin
de sclioenmakcrshamei een helsch leven maakte
Gedurende die korte samenspraak tusschen
Lory en de portiersvrouw was Colibri de plaats
opgegaan en in allerijl overgestoken, zonder bij
het voorbijgaan van het vertrek door den por
tier opgemerkt te zijn. Lory vond hem op de trap
Alles gaat goed, fluisterde hij hem in het
oor. Wij zullen, zooals afgesproken is, op dezelf
de wijze handelen en het zal even goed gaan.
Zij gingen naar de eerste verdieping. Colibri
klom nog eenige treden van de trap op die naar
den zolder geleidde en Lory schelde aan de
deur der woning. Na verloop van een paar mi
nuten liet zich binnen een licht gedruisch hoo
ren en ging de deur open,
Zooals hij verwachtte, want hij was uitnemend
op de hoogte, bevond de handlanger van De
Sanzac zich in tegenwoordigheid van Francesca,
de stomme, die hem met groote oogen aanzag.
Zij scheen zich af te vragen of zij niet goed zou
doen de deur voor den neus van dat heerschap
dicht te slaan, wiens gluiperig gezicht en valsche
lach haar allesbehalve bevielen.
Lory giste het wantrouwen der stomme en
sprak
Ik ben de knecht van markies De Verveinc.
Deze woorden hadden een bijzondere uitwer
king. Francesca's gelaat klaarde geheel op en
haar oogen glinsterden. Zij deed voor den zooge-
naamden bode van markies De Verveine open.
Lory trad binnen en de stomtne sloot de deur.
Toen dit was geschied, nam zij de lei, die op een
tafeltje lag en reikte haar met een griffel aan Lo
ry. Zij gaf hem door gebaren te kennen dat hij
daarop zijn naam moest schrijven en den naam
van dengene, van wien hij kwam, óm hem aan
te dienen bij haar meester.
(Wordt vervolgd
