Heeren-Costuum
22e Jaargang.
Dinsdag 17 Maart 1931
No. 22.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR JP
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE VONDELING.
BIJENKORF
WIERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
IS EEN EI EEN EI
door dr. b. j. c. te hennepe.
Nog al te veel zegt het publiek een ei is
een ei, maar juist in de laatste tijd blijkt,
dat de eieren onderling enorm kunnen ver
schillen in kwaliteit en voedingswaarde. Men
is pas in het eerste begin van kennis daar
omtrent. Afgezien echter van de hygiënische
oogpunten, komen in de handel meer en
meer de kwaliteitsverschillen naar voren en
hoe meer de wereldconcurrentie dringt, des
te meer eischen zal men gaan stellen aan
kwaliteiten van pluimvee-vleesch en eieren.
Op het oogenblik draait bij de eieren nog 't
grootste deel om gewicht en verschheid,
maar op dat gebied is nog veel meer te ver
wachten. Zoo heeft men ontdekt, dat gecon
serveerde voorjaarseieren rijker aan vitami
nen zijn dan versche wintereieren, wat ach
teraf geredeneerd ook heel logisch is. Als de
nieuwste snufjes op dit gebied worden thans
in de wereld-litteratuur beschreven genees
middel-eieren, d.w.z. eieren, waarin door be
paalde voedering der kippen bepaalde genees
middelen in smakelijke vorm aanwezig zijn
o.a. jodium-eieren tegen kropziekte, ijzer-ei
eren tegen bloedarmoede, tin-eieren tegen
steenpuisten. Waar we weten, dat in de dooi-|
er der eieren gevaarlijke vergiften die menj
de kippen inspuit, b.v. tetanusvergif, gemak- j
kelijk uitgescheiden worden, evenals nuttige
tegengiften, b.v. anti-tetanus-toxine, daar
gaan hier en daar ook al stemmen op om dit
gebied met het oog op de geneeskunde voor
de mensch nader te exploteeren. Zeer belang
rijk is in dit verband ook het beladen der ei
eren met vitaminen, wat jammer genoeg aan
leiding geeft tot overdrijving in de lever-
traanvoedering bij hennen en ook bij kuikens
schadelijke gevolgen heeft op de smaak van
het vleesch. De grondoorzaak hiervan is het
voeren met minderwaardige vervalschingen
van levertraan.
Op het gebied der volkshygiëne en kwali
teit der voedingsmiddelen ligt dus hier een
reuzenterrein braak, 'n prachtveld voor stu
die van groote economische mogelijkheden
voor de toekomst. N. R. C.
UITBETE! i
CORN. J. BOEKER, WIERINGER
BUREAU:
Hippolytnshoef Wlerlnien.
Te'efoon Intercomm, No. II.
AD VERTI
Van 1—5 regels
Iedere regel meer
NTIëN
0.50.
O.ld
EN TOCH VOORUITGANG
Dr. Alice Salomon over den toestand
in Duitschland.
OINDS jaar en dag klagen onze Oostelij-
ke buren. Wanneer wij in hun land te
gast zijn, wanneer Duitschers te onzent toe
ven, altijd wordt er in mineur gesproken o-
ver de economische verhoudingen binnen de
eigen grenzen, wordt er een klaaglied aange
heven over de groote werkloosheid, over de
beperking, die de bevolking zich, noodge
dwongen, moet opleggen. Zeker, de toestand
ginds is verre van rooskleurig en juist daar
om doet het goed eens van optimistischen
toon te hooren aanslaan, vooral wanneer
dat geschiedt door iemand als dr. Alice Salo
mon, een vooraanstaande figuur uit de Duit-
sche vrouwenbeweging, die waarlijk niet on
besuisd haar oordeel zal geven.
Aan een artikel, door haar in de „Vossi-
sche Ztg." onder den titel„Und doch Auf-
stieg" geplubliceerd, ontleenen wij het vol
gende
Als een héél volk zestien lange jaren, met
uitzondering van een korte opbloeiperiode,
onder een economischen en politieken druk
leeft, worden de perspectieven steeds benau
wender,, zoodat men tenslotte alleen nof
maar den ondergang, de ellende, het verval
voor oogen heeft.- En tóch kan men met ee-
nig optimisme de toekomst tegemoetzien,
wanneer men maar iets verder kijkt dan de
menschelijke neus lang is.
Ook in deze benarde tijden wordt er aan
een cultureelen opbouw gewerkt.
Welk een verschil in de eischen die de hui
dige generatie aan het dagelijksch leven stelt,
vergeleken bij het geslacht, hetwelk onmid
dellijk aan het onze voorafging, daarvan ver
wachtte. Wonen wij slechter dan onze ou
ders Misschien zijn wij wat kleiner be
huisd, maar zeker is alles veel behagelijker
en van een veel grooter comfort dan waaro
ver een vroegeren generatie de beschikking
had.
Kleeden wij ons minder goed dan onze
voorgangers? Zeker, onze grootmoeders zou
den geen imitatie marter, vos of hermelijn
hebben gedragen, maar haar mantels en ja
ponnen gingen meestal een menschenleeftijd
mee.
Ook onze moeders, die het financieel vaak
beter hadden dan wij tegenwoordig, gaven
veel minder geld voor haar kleeren uit, om
dat zij het doodgewoon vonden zich in dat
opzicht te behelpen.
Zuinigheid was in haar dagen immers een
deugd
Met de voeding was het precies zoo gestekt
als met de kleeren. Wij eten en drinken mis
schien minder, maar de qualiteit van ons
voedsel is in veel opzichten beter geworden.
Fruit en versche groenten golden vroeger
vooral in den winter als luxe. Een sinaasap
pel representeerde een halve eeuw geleden
een verjaarsgeschenk. Jam was een delica
tesse en visch allesbehalve een volksvoedsel.
Tegenwoordig zijn al die dingen voor de
arbeidende klasse niet veel minder dan een
levensbehoefte.
Hoeveel minder dan wij hebben onze ou
ders, hetzij voor plezier dan wel voor hun
gezondheid, gereisd, hoe veel dichter bleven
zij bij honk.
Beschaafde ontwikkelde lieden spaarden
hun leven lang voor één reis naar Italië.
Tegenwoordig trekken scholieren clubs en
padvindersgroepen naar het Zuiden en de
reisbureaux organiseeren veertiendaagsche
uitstapjes naar Italië voor nog geen twee
honderd Mark.
Hoe zelden gingen onze ouders naar
schouwburgen of concerten. De Engelsche
hoofdstad, om een enkel voorbeeld te noe
men, beschikte in 1891 over 91 schouwburg
en concertzalen, plaats biedende voor 115.000
personen. Thans luiden de cijfers, de biosco
pen meegerekend, resp. 344 en 413.000.
Een in hoofdzaak door arbeiders bewoonde
wijk had in 1891 op 58000 zielen één inrich
ting voor vermaak, thans is de verhouding
één op 14.000.
Maar nu het belangrijkste.
Is het aantal lieden dat over behoorlijk
inkomen beschikt grooter of kleiner dan
vroeger Ongetwijfeld zijn de gemiddelde
loonen in de laatste veertig jaar méér geste
gen dan de indexcijfers voor noodzakelijk le
vensonderhoud, waarbij nog komt, dat de
werktijd belangrijk werd beperkt.
Men kan dus constateeren, dat een arbei
der heden ten dage, hoewel zijn werkdag één
a twee uur korter is dan vroeger, méér ver
dient dan zijn collega van veertig jaar gele
den. Laten wij voorts niet vergeten, dat in
het algemeen gesproken de menschelijke le
vensduur langer is geworden. De gemiddelde
levenskans is in Duitschland van 46,5 jaar
(in 1901) gestegen tot 57,3 (in 1923).
De kansen van een vijf en zestigjarige be
dragen heden ten dage 12 jaar tegen 9 1/2
tusschen 1870 en 1880 en dit beteekent vol
strekt niet alleen, dat daardoor het leger der
werkloozen en dat der invaliden werd ver
groot, want circa 50 van wie, den 65-jari
gen leeftijd overschreden, werken nog en bij
lange na niet voor allen is dit een noodzaak.
Er wordt beter dan vroeger gezorgd voor
de ouden van dagen. Waar het particulier
initiatief te kort schiet springt de overheid
bij.
Natuurlijk is de groote werkloosheid een
geesel van het ergste soort.
Maar ook hier is lichtpunt in den vorm
van de wettelijke geregelde ondersteuningen
die althans voor den ergsten honger vrijwa
ren.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
sparen op school.
Op een der openbare scholen te Doetin-
chem zal een proef worden genomen met het
schoolsparen. Voorloopig zullen twee spaar-
trommels met elk 42 aparte vakjes in gebruik
worden genomen.
trap van een koe.
De landbouwer M. de B. te Waspik kreeg
bij het postkantoor een trop van een koe. De
man was vrijwel op slag dood.
nekkramp.
In de gemeente Nieuw-Vosmeer doen zich
twee gevallen voor van nekkramp. Een 6-ja
rig jongetje is aan de gevolgen overleden
een 15-jarige jongen is herstellende.
opstand in een gevangenis.
Meubilair in keuken en eetzaal
verwoest.
In de staatsgevangenis te Joliet (Vereen.
Staten), vaar 1500 veroordeelden opgesloten
zitten, zijn onlusten uitgebroken. Na het mid
dagmaal wigerden de gevangenen naar hun
cellen teruj te keeren en snelden naar de
uitgangen. Er werd onmiddellijk alarm ge
blazen, waarna reservetroepen een cordon
om de gevaigenis sloten en machinegeweren
op de ongevapende muiters richten. Drie ge
vangenen velen een kapitein aan, dien zij
mishandelden, doch, doch werden door ci
piers mergeslagen. Een zestig muiters ver
nielden volkomen het meubilair in de keuken
en de etzaal, doch na een bepaald aantal
schotenherstelde de orde zich.
Drie-a-veertig gevangenen werden in de
boeien gslagen en in cellen gevangen gezet.
Vier gexngenen werden gewond, van wie
twee zwar. Eén cipier werd gewond.
PI0VINCIAAL NIEUWS.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
FEUILLETON.
No. 8.
En aan die mooi dametjes niet te ver
geten antwoordde Jean Têterol spijtig, 't Is
een overheerlijk wijntje, uw d'Albois het
gaat mij haast aan het hart, dien te drinken
op de gezondheid van zoo'n kwast.
Ik heb erg veel op met verstandige men-
schen, sprak de goede pastoor. Maar ze moe
ten ook wat vergevensgezind zijn en ze moe
ten in God gelooven.
Het geloof laat zich niet dwingen, ant
woordde Têterol kortaf. Maar over de tafel
heen reikte hij abt Miraud toen de hand met
een soort ruwe goedheid, waar Têterol toch
ook wel weer eens een enkelen keer blijk van
gaf.
Wie weet, mijnheer de pastoor Als ik
mij in het bezit van mijn huis met mijn
tuintje en mijn zonnebloemen, zal ik tijd ge
noeg hebben voor tal van overdenkingen en
dan zal het geloof misschien vanzelf volgen.
Maar uw God moet mij toch wel liefhebben,
want Hij heeft altijd veel opgehad met den
kluizenaar.
De heer Têterol verliet den pastoor van Sa-
ligneux, om een wandeling te doen. Hij volg
de eenigen tijd den grooten weg en sloeg
toen een zijpad in, waarop hij het kiezel zoo
dikwijls onder zijn klompen had hooren knar
sen. Als men hem daar zoo langzaam en met
zoo onvasten tred had zien loopen, zou men
gedacht hebben dat het een wandelaar was,
die zich maar door het toeval liet leiden in
zijn geringste, daden liet Jean Têterol echter
niets aan het toeval over.
Het duurde niet lang of hij kwam aan den
heuveltop, waar vroeger een fort had ge
staan en vanwaaruit heel de vlakte te over
zien was. Hij zette zich op een grooten steen
bij een hoop puin, niet dan nadat hij eerst
de voorzorg had genomen, om zijn geruiten
zakdoek met het gelaat gekeerd naar een
liefelijk dal, dat naar het Zuiden in de vlak
te overging door een engte, die door heuvels
tegen de lange rokken.
In strijd met de vrijheid der vrouw.
Op de te Londen gehouden jaarvergadering
van de nationale unie van vereenigingen
voor gelijk burgerschap, een organisatie die
voor de rechten der vrouw opkomt is een mo
tie aangenomen tegen de lange rokken.
In die motie wordt de terugkeer der lange
rokken betreurd als een reactie tegen het
persoonlijk gemak en de fysieke vrijheid der
vrouwen die herinnert aan de jaren harer po
litieke voogdij en wordt een beroep gedaan
op alle vrouwen die deze vrijheid waardeeren
om zich tegen de reactie te verzetten door te
weigeren om „als meeschapen" gaande de i
willekeurige decreten der mode te volgen.
De voorstelster der motie, mevrouw Stocks
uit Manchester, betoogde dat het hier niet
ging om een frivole quaestie. De kleeding
had meer invloed op de menschen dan men
wel wist. Het samenvallen van de bevrijding
van de kleeding der vrouw en haar politieke
bevrijding was niet toeval. Als de rokken weer
lang werden en de beenen gebonden, zouden
haar handen gebonden zijn. Als ik lees van
de vrouwen op Ascot, zoo ging zij voort, die
rondloopen met roomig schuim om haar en
kels dan denk ik ze me als met roomig schuim
in haar hoofden ook. Zij herinnerde tenslot
te aan de kleeding van vóór den oorlog toen
„de hals in een heel breede halsbond zat die
door twee baleintjes in zijn model werd ge
houden. Velen onzer dragen nog de littee-
kens dier harde dingen."
DOR DEN TREIN GEDOOD.
Zaterdaniddag is op den overweg bij de
spoorbrug e Beverwijk een 79-jarige man
door een t Uitgeest komenden trein over
reden. De ian was onmiddellijk dood. De
machinist \n den trein, die den man plotse
ling op deroverweg zag, trachtte door krach
tig remmer een ongeluk te voorkomen
maar de trn kon niet tijdig meer tot stil
stand komei De trein had zes minuten ver
traging.
de stree De stijging van de koolprijzen
heeft zich mie tengevolge van den laten win
ter gehandhtfd. Te betreuren valt het, dat
slechts een kn aantal tuinders hiervan kun
nen profiteer, daar de voorraad heel ge
ring is. Naarchatting bedraagt deze in de
Streek nog eiele tientallen wagons.
ursem. De.eide kinderen van den heer
Jb. Evers alhit resp. oud 6 en 7 jaren wa
ren Dinsdagmiiag op het ijs in den polder
Ursem met ee. slede. Ter hoogte van de
R.K. Kerk alïitraakten beiden in een groot
wak. Toevallif wamen verscheidene kinde
ren per scha£tsiangereden, die gezamenlijk
de beide kindii* wisten te redden.
nieuwe nidtttp en de raad van
beheer. Te êuve Niedorp is dezer dagen
een vergaderii gehouden van lidmaten der
Ned. Herv. Ke: waar ds. Baar van Alkmaar
optrad om dejodzakelijkheid te bepleiten,
van het voldoi aan den aanslag van den
raad van beht voor de predikantstracte-
menten. Die anslag bedraagt ongeveer
27,000—. Wel rd toegegeven, dat de finan
cieele toestand t betalen van dien aanslag
niet in den wïjtaat, doch de meerderheid
en ook de kerkgden zijn van oordeel, dat
verreweg de mee leden niets meer voor de
kerk voelen en;n behoefte aan een voor
ganger hebben.- aanslag zal alzoo niet
worden voldaan Nieuwe Niedorp blijft
zonder predikan
bouw van bakken in den wierin-
geeerpolder.
Aanbesteding. >r de voorloopige directie
van den Wieringieerpolder alhier werd
Vrijdagmiddag ttuur aanbesteed het bou
wen van vier baschuren in den Wierin-
germeer. Ingekon.waren 16 biljetten, waar
van een van onwie
tegen den kouden Noordenwind beschut was.
Een aardig beekje stuurde er zijn helder wa
ter door en vormde twee watervalletjes, waar
na het weer kalm voortliep, of er niets ge
beurd.
Aan den voet van den heuvel lag een niet
al te groot kasteel, sierlijk en vol waardig
heid de vlakte overziende. De architect, die
het bouwde op het laatst van de vijftiende
eeuw, had zijn verbeelding vrij spel gelaten
en een Gothischen stijl vereenigd met de
Renaissance, die toen juist opkwam. De ge
vel met zijn boogvormige vensters, die maar
één verdieping hoog was, liep aan den eenen
kant uit in een grooten, ronden toren, met
steenen ommegang en aan den anderen kant
in een vierkanten erker of uitbouw, die zijn
licht ontving door middel van een lantaarn.
Op het dak waren allerlei grillige versierin
gen aangebracht en de gevelspitsen van de
torenkamertjes waren van tinten voorzien.
Aan den voorkant bevond zich een terras met
witmarmeren balustrade, dat door twee bor
dessen op een groot grasveld uitkwam, over
schaduwd door eeuwenoude eiken. Achter
het kasteel strekten zich bosschen uit tot op
den heuveltop.
De heer Têterol sloeg opmerkzaam het kas
teel met heel zijn omgeving gade. Hij over
zag de tweehonderd hectaren en begreep
zeer goed, welk deel er van verkocht en welk
deel door hypotheken bezwaard was de beek
vormde daar zeker de grens tusschen. Hij
wierp een verachtelijken blik op de kleine
villa van den Lyonner, evenals op den molen
van den man uit Pont d'Ain. De villa was on
bewoond, alle luiken waren gesloten het
molenrad draaide nog tegen wil en dank, het
geloofde zelf niet aan zijn toekomst.
Het brein van den „Iduizenaar" was druk
aan het werk en die geestelijke arbeid ging
bij hem vergezeld van een soort gegons, zoo
als sommige klokken wel laten hooren, eer
zij slaan. Dat kwam, doordat zijn idee, dat
hem tot nog toe altijd wat vaag was geweest,
nu opeens in al zijn helderheid en schoon
heid te voorschijn trad. Têterol's blik stond
nu ook zoo veelbelovend, datals baron
Patricius dien gezien en de beteekenis er van
gevat had, hij dan wel gezorgd zou hebben,
dat het hek van zijn park goed gesloten was,
De heer Têterol begon met zijn groote bee-
nige, harige handen te spelen, iets wat hij
gaarne deed. Nadat hij ze eens nauwkeurig
en van alle kanten bekeken had, sprak hij
Jullie hebt je best gedaan, hoor Je
hebt kalk geroerd, steenen gehouwen, men
schen bewerkt en geld verdiend. Je bent
goede werkkrachten Wat ga je nu eens.
doen, om je te amuseeren
BIJ AANKOOP VAN EEN
EEN OVERHEMD NAAR
KEUZE CADEAU
BEZOEKT ONZE NIEU
WE ZAAK.
>cftnfleiyke öeilettifttjien
woiden me/ sf>oed ut/-
evoerd.
ikoningstr.—spoorstraat.
den helder.
Het volgend oogenblik hield Jean Têterol
de handen bekervormig ineengeslagen en in
de holte daarvan zag hij een kasteel, een
ronden toren, een vierkanten erker, de dak
vensters met tinnen, het terras, het grasveld,
de weiden, de bosschen en een dooden ba
ron, die den leveii toeriep
Wat een schgi Hoe heb je het kun
nen toelaten, dat drommelsche man ons
alles ontnam Nusaligneux van hèm
V.
Het geslacht Salijx had een eervol ver
leden. Niet dat het altijd zoo'n eerste rol
had gespeeld in hpenbare leven, maar
het had zijn vaderl toch nuttige mannen
en goede staats diep geschonken, die
zich hadden ondersten op politiek
krijgskundig gebied.
Vooreerst had eeixgneux goed en bloed
veil gehad om Parijn de Béarnais te ge
ven. Een andere Sa.ux werd door Ma-
zarin gebruikt voor ;cheidene gewichtige
zendingen. Een nak^ng weer van dezen
had zich het ongenc van Madame de
Pompadour op den Igehaald door zijn
roekelooze openhartiien daar hij
ten eenenmale weigefcich haar gunst te
rug te koopen, sleet e rest van zijn da
gen op zijn vaderlijk 3ed, zijn heele ver
mogen bijna aan welrheid wijdend, over
eenkomstig zijn famileuk „Ik ben wei
nig schuldig en doe vi
De vader van baror\émar was groot
zegelbewaarder gewe onder Lodewijk
XVni en had zich me Van die taak ge
kweten men meende j dat hij aanleg
had om een groot stian te worden
maar, wat wel ongeluk^s py stierf aan
een beroerte, op een le< dat de eerzuch-
tigen nog jong zijn.
En, toen baron Adhére]f 2iCh niet ver
eenigen kon met de JVolutie en het
hem evenmin mogelijk ^en jongeren tak
van het vorstenhuis te n> trok ook hij
zich op Saligneux terug was een man
van middelmatigen aanmaar ordelie
vend en plichtmatig, edqjg en met oor
deel de weldadigheid beipd en zijn lan
derijen bebouwend met Ver, of hij heel
zijn leven niet anders gehad.
Hij had zich nu niet ardnekkig uit
het openbare leven terufcken, dat hij
niet eens burgemeester 'zijndit was
hij dan ook achttien jaarién stuk, waar
Ingeschreven was als volgt W. Uiterdijk
te Akkerwoude (Fr.) perc. 3 30.194, perc. 4
29.694 totaal 59.888 W. Kuperus te Bir-
daard perc. 3 30.210, perc. 4 f 29.920, mas
sa 60.120 C. v. d. Wal te Twijzel (Fr.)
perc. 3 30.900; perc. 430.440; massa
61.300 S. Scheer te Andijk-West perc. 3
30.800, perc. 4 31.600, massa 61.400 Bos
en Beetstra's Bouwbedrijf N.V. te Sneek mas
sa 62.100 J. J. Baron te Drachten massa
64.200 S. Sj. de Boer te Drachten massa
65.660 C. Blauboer te Schagen perc. 3 f
33.698, perc. 4 33.989, massa 67.593 H. J.
Opperkamp te Haarlem perc. 3 34.850, perc.
4 33.800, massa 67.850 A. Westra te Zwol
le massa 68.100 E. M. Ettema te Franeker
massa 69.112 C. M. van Latum te Alk
maar perc. 3 35.500, perc. 4 f 35.000, totaal
70.000 T. Apma te Enkhuizen perc. 4 f
33.140 J. Moeijes te Obdam perc. 3 35.500,
perc. 4 f 34.750, totaal 70.250 J. Appeldoorn
te Alkmaar perc. 3 39.944, perc. 4 38.694,
massa f 78.638.
De inschrijving van den heer Scheer uit
Andijk-West kwam te laat in de bus, maar
was voor twee uur in de postbox aanwezig.
Bij ministerieele-beslissing zal worden vast
gesteld of deze inschrijving geldig is.
De inschrijving geschiedde in twee percee-
len, elk bestaande uit twee barakschuren.
SCHAGEN. In de Woensdagavond gehou
den raadsvergadering werd besloten tot den
verkoop van een gedeelte van het „Heeren
bosch" voor den bouw van arbeiderswonin
gen en tot het bouwen van een Openbare
Lagere School, waarvan de kosten werden
begroot op 160.000.
candidaatstelling prov. staten.
In den kieskring Den Helder zijn de vol
gende lijsten ingediend
Christ.Hist. Partij 1. J. Ringers, Alkmaar;
2. R. Bets Pz., Zaandijk 3. G. P. de Vos, Enk
huizen; 4. J. Kroonenburg, St. Pancras; 5. ir.
C. van Dam, Den Helder; 6. C. Bloem, Ter
schelling; 7. J. Dorjee Johz. Zaandam; 8. G.
C. Dun, Alkmaar; 9. B. Pz. IJtsma, Broek op
Langendijk 10. J. Vogelaar, Alkmaar.
Antirev. Partij 1. A. Gravenstein, Urk 2.
F. Slot A.Pz., Broek op Langendijk; 3. mr. A.
Schenkeveld, Alkmaar; 4. A. Barten Pz., Nrd.
Scharwoude; 5. P. Sluis Nz., Enkhuizen; 6. S.
Steenstrt, Heer Hugowaard; 7. S. L. Goede,
Landsmeer; 8. E. H. Bos, Den Helder; 9. G.
Prins Jbz., Andijk (West) 10. J. Balder Jacz.
Broek op Langendijk; 11. P. Steenblok, Hoorn
12. K. Vlaming, Oosterend, Texel.
Vrijz. Dem. Bond 1. P. Kostelijk Pz, Heer
Hugowaard, 2. W. de Boer, Den Helder, 3. O.
J. Bosker Jz., Wieringen 4. C. Wijdenes
Spaans, Anna Paulowna; H. K. Koster, Wie-
ringerwaard; 6. P. Kaan Cz., Wieringen; 7. L.
F. van Loo, Den Helder; 9. R. P. Keijser Cz.,
Den Burg, Texel10. Jb. de Vries, Juliana-
dorp 11. K. van Terwisga, West Terschel
ling; 12. P. Pluister Az., Nieuwe Niedorp; 13.
Fl. Schermer, Schoorl; 14. G. van der Sluys,
Schagerbrug; 15. D. Kooiman, Purmerend.
Soc. Dem. Arbeiderspartij 1. A. W. Mi-
chels, Haarlem; 2. J. Westerhof, Alkmaar; 3.
Pi Zeeman, Zuid-Scharwoude; 4. N. Swierstra
Enkhuizen; 5. N. Slooten, geb. Smit, Groot
Schermer; 6. P. Hart, Koedijk; 7. J. de Vries,
Amsterdam; 8. J. Hemelrijk, Bergen; 9. G.
Schagen, Edam 10. D. Marinus, Landsmeer;
11. J. van Dok, Enkhuizen; 12. P. Keuming,
De Rijp.
Herv. (Ger.) Staatspartij: Dezelfde candi-
daten als te Haarlem.
Neutraal Blok aller Middenstanders: De-
door hij in de gemeente een invloed kreeg,
die door niets en niemand beperkt werd.
Zijn zoon, Patricius de Saligneux, was niet
het heilige graf gaan bevrijden als een van
zijn legendarische voorvaderen. Hij had geen
druppel bloed veil gehad, om Henri IV op
den troon te verheffen Mazarin had hem
bij geen enkele onderhandeling gebruikt
hij had zich ook niet het ongenoegen op den
hals gehaald van een gunsteling van Koning
Lodewijk XV hij maakte volstrekt geen aan
spraak op de waardigheid van groot-zegel
bewaarder en er was geen mensch, die hem
voor een landhuishoudkundige hield. Toch
was en blééf hij een baron De Saligneux en
daar voelde hij zich zeer mee ingenomen,
want hij wist, dat hij een goed figuur maak
te.
Ook dient wel vermeld, dat hij anderhalf
jaar burgemeester was geweest en dat hij in
dien tijd volop genoeg had gekregen van zijn
administratief personeelmaar zij nog eer
der van hem, niet omdat hij ze ergerde door
een hooghartig optreden, o neen, hij was de
hoffelijkheid in persoon, maar omdat men
den schrik had van zijn nalatigheid, zijn ver
geetachtigheid de burgemeester scheen wel
een gat in het geheugen te hebben, waardoor
heele processen-verbaal en andere rechtskun
dige verhandelingen als bij tooverslag ver
dwenen.
En, ofschoon hij in waarheid een ieder het
beste gunde, als iemand hem zijn beklag
kwam doen, kon hij onder dit relaas een ge
zicht opzetten of hij daarmee duidelijk te
kennen wilde geven Mijn hemel, als je eens
wist, hoe dit alles mij eigenlijk koud laat.
Van de eerste de beste gelegenheid maakte
hij dan dan ook gebruik, om zijn vrijheid te
ternemen en weer terug te keeren tot het
leventje van genoegen, terwijl hij zich slechts
met lange tusschenpoozen even in Saligneux
vertoonde. Hij was geen landhuishoudkundi
ge, voelde weinig voor het buitenleven en
liet meer aan zijn rentmeester, den heer Cré-
pin die zijn vertrouwen bezat, zonder dit
misschien ten volle te verdienen de zorg
over, om zijn goed te beheeren. Hijzelf leefde
pas, als hij de boulevards van Parijs betrad,
(Wordt vervolgd.)
