NO. Bl WSm NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR igRP WIERINGEN EN OMSTREKEN J. R. HEUSS BLANKf Kil. PlllUli. DE VONDELING. HEERENBMI rnfe* jWIERINGER COURANT* VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG EN VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van I5 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. HEERENBAAI P0RT0RIC0. TABAKSFABRIEK „DE WAKENDE LEEUW" LAAT A, 125 ALKMAAR. Prima kwaliteit in alle prijzen. Spaart onze rebussen. hebben ook als punten groote waarde. ,'U 8U 100 120 140 150 100 180 200 225 250 300 350 400 430 eu 500 cent per pond. PAR1JSCHE MODEBRIEF. Fantastische jurken voor de warme zomermaanden. Hemelsblauw komt weer in de mode. Toen ik nog een piepjong meisje was, be stond er in de modewereld een groote voor liefde voor de kleur hemelsblauw. Wel te ver staan niet voor de diepe, warme kleur blauw van meer zuidelijke luchtstreken, maar voor het teere, zachte tintje dat onze Hollandsche lucht meestal vertoont. En van dat zoete, •weeke kleurtje hield ik niet. Ik protesteerde fel tegen een hemelsblauw jurk. Men mocht mij rood en groen en geel aantrekken maar géén blauw. Nü, vele jaren later, is hemelsblauw weder om in de mode. En ik bemerk hoe mild en zacht mijn karakter in den loop der tijden is geworden ik heb niets meer tegen hemels blauw, ik vind de kleur heel lief en ze irri teert mij niet in het minst. Ik ben zelfs be reid mij geheel in hemelsblauw te steken, hemelsblauw, gegarneerd met het blanke wit van snoezige zo merwolkjes of, om op meer prozaische wijze te spreken, met het wit van ga lons en biesjes zooals op 't oo- genblik heel veel gedaan wordt. Op een japonnetje, van hemelsblauw linnen zet men ter versiering witte galons in verschillende breedte en werkt het toiletje af met een groote witten matrozenkraag. Een ander maal gebruikt men een serie heel smal le witte galons onder elkaar en geeft de ja pon een schouderstuk of befje van witte stof. Japonnetjes van blauwe voile krijgen een wit schouderstuk, een breede band witte voile onder aan den rok en een wit ceintuurtje. Ondanks mijn bekeering ten. opzichte van de kleur blauw, doet het mij echter toch ge noegen de mooie, sterke kleuren te zien die men voor buiten-japonnetjes gebruikt, roode tinten, sprekend groen, oranje, roestkleuren enz. Oranje wordt met bruin opgemaakt, bruin met lichtblauwen turkooiskleur met wit en aquamarine. Voor 's avonds worden bijna uitsluitend de kleuren van edelsteenen gekozen koraal, tur koois, robijn, saphier,- smaragd, aquamarine en verder wit en zwart. Deze laatste twee kleuren blijven altijd fijn, of men ze ieder apart draagt, ofwel gecombineerd. Een zwar te japon kan men, ook midden in den zomer overdag dragen. Maar natuurlijk zorgt men FEUILLETON. Ik geloof, dat wij ons onderhoud nu wel als geëindigd kunnen beschouwen, hernam hij kalm. Dat wij elkaar voor het oogenblik genoeg gezegd hebben. Dat geloof ik ook. Een bekentenis heb ik u nog te doen, een bekentenis, die mij zwaar op het hart ligt, waarom ik er dan ook maar onmiddellijk mee tevoorschijn treed. Ik geloof, dat u wat jaloersch is, mijnheer. Gisteren, toen ik het genoegen had u te ont moeten aan den oever van de Limourde, heeft u zich allereerst willen vergewissen, of mijn hart wel vrij was en hee.t u mij gevraagd. Wie die Theodore was vulde hij aan. Ja, maar doe nu daar ook geen verdere moeite voor. Neem mij niet kwalijk, maar met mijn openhartigheid kan ik niet nalaten het u te zeggen. Wie Theodore is Dat weet ik evengoed als u. Theodore is een uitstekende, innemen de jongeman, geen slaafs-onderworpen zoon, of een, die zich door zijn ij delheid of- eerzucht overheerschen laat maar iemand, die ge heel in uw smaak valt, tot uw kringen be hoort, freule, en met wien u dus geen huwe lijk beneden uw stand zoudt doen. Hoe jam mer, dat hij nu niet dat millioen bezit, waar, als meisje in de korte kleeren, uw hart reeds naar uitging. Och, die arme Theodore U of fert hem aan mij op, zonder wroeging en zon der smart. Zonder wroeging, ja zonder smart, dat is een andere vraag. Maar het was niet veel meer dan een kostschoolmeisjesliefde en u hoeft niet bang te zijn, dat ik hem ooit trouw beloften deed. Toch heeft u hem hoop gegeven dan voor een lichte garneering. Is effen wit u te hard, neem dan eventjes geokerde kant die het zwart doorschijnen laat. Men neemt heel dikwijls Valenciennes of andere kant, ingehaald op een tulle ondergrond en stelt daarmede kraag, vestje jabot of manchetten tezamen. Men kan ook den hals afwerken met twee volants boven elkaar, een witte en een zwarte band van 6 c.M. breed wordt ge legd op een witten band van 6 c.M. breed wordt gelegd op een witten band van gelijke breedte en daarna door den draad in het midden ingehaald, waardoor een aardige spe ling van wit en zwart ontstaat. Zwarte ja ponnen met een wit bovengedeelte zijn ook nog altijd in den smaak. Ze hebben echter het na deel, dat, zoodra dit deel smoezelig v^ordt, het ge- heele toilet gestoomd moet worden, terwijl een kleine gameering daarentegen gemakkelijk af te nemen en te wasschen of te ver nieuwen is. Zomer-fantasiën. Tot de zomer-fantasiën behooren garnituurtjes van streepen in verschil lende kleuren, behooren lichte jasjes op donkere rokken, wollen manteltjes met breede revers en man chetten van wit piqué We zien berthekragen en rug-capes, veel garnee ring met Schotsch galon, borduursel met platte kraaltjes. Een gebreide pull-over in twee tinten wordt gedragen op een rok in andere kleur, over witte crêpe de chine blou ses met lange mouwen. In plaats van een monogram, borduurt men er tegenwoordig kleine gekleurde vlaggetjes op. Bruidje in 't blauw. Als een nieuwtje kunnen we u vertellen, dat onlangs bij een zeer chiq huwelijk het bruidje in lichtblauw gekleed was met een blauwe sluier. Waar tot nu toe voor een bruid uitsluitend wit genomen werd, vraagt men zich bezorgd af, of we voortaan mis schien zelfs gele en groene bruiden zullen zien. Meestal is het bruidstoilet van wit satijn, van zware crêpe de chine of crêpe romain, soms ook van tulle met kant. Het lijfje gar neert men gewoonlijk met een bolero of een volant wat de bruid het beste staat. Lan ge mouwen, zilveren kousjes, schoentjes van satijn of crêpe de chine. Sluier, meestal van tulle, afgezet met kant, valt ruim van achte ren en zeer weinig in het gezicht. Ze wordt op het hoofd bevestigd door een netje van parels of een diadeem, of op zij vastgehecht met kleine bouquetjes oranjebloesem. De dame op onze eerste afbeelding is ge kleed in een blauwe japon, bedrukt met roze en zwart. De hoed is van roze zijde met een breeden rand van zwart paardehaar. De lan ge handschoenen zijn van roze zijde, het taschje van zwart leder. Op de tweede teekening ziet men een cos- tuumpje uit effen en gebloemde mousseline tezamengesteld. Het bovengedeelte van de japon en het manteltje zijn van effen, de rok en de breede sjaalkraag van gebloemde stof. WILHELMINA. WAT MALAISE VOORKOMT. I IET groote probleem heeft onlangs een bekend Amerikaan opgemerkt is, hoe de verschillende landen elkaar met Als we nu al beginnen te kibbelen, hoe moet het dan later wel gaan Och, ja, ziet u, u heeft immers zelf al op gemerkt, dat ik van een jaloersche natuur ben. En hoe wilt u hem nu zijn ongeluk mee- deelen Wel, antwoordde ze, met gewilde vroo- lijkheid, ik zal hem eenvoudig aan het ver stand brengen, dat er in deze eeuw maar één godheid bestaatgod Dollar en dat de heer Lionel Têterol zijn profeet is. Hij kwam weer wat dichter naar haar toe en, terwijl hij haar strak in het gelaat keek, riep hij Dat is dus de onbekende van het Boi; de Boulogne Dat school dus onder dien hoed met veeren, dien ik zoo dikwijls heb weergezien in mijn droomen. Dat is dus het hart, dat er klopte onder de amazone, die ik eens met sidderende hand streelde O, die zaligheid van een eerste lente O, dat mys terie van de Avenue des Poteaux Wat een roman, wat een dwaasheid toch Een oogen blik geleden voelde ik mij diep ongelukkig, zoo overvol en bezwaard was mijn gemoed. Maar dank zij uw edele openhartigheid, ben ik nu daarvan genezen en zal ik van hier gaan, veel lichter en veel luchtiger gestemd. Hij groette haar en wilde zich al omkee- ren, toen zij hem vroeg Waar nu heen, mijnheer De gehoorzame, onderworpen zoon, ant woordde hij, gaat nu onmiddellijk zijn vader verslag afleggen, dat hij heden voor het laatst mademoiselle De Saligneux gezien heeft. Zoo goed en zoo kwaad als ze kon, had ze haar plan de campagne volbracht en niet met al te veel moeite had zij haar partij gewon nen. Wat ging er nu om in zijn hart Zij "stond op, ging vlak voor hem staan, zoodat hij niet weg kon en, toen opeens van optreden veranderend, begon zij met trillen de stem Maar u- is toch een man van eer, mijn heer En een man van eer, doet een aanzoek hun producten op de wereldmarkt het best kunnen ontmoeten. Want dat er overproduc tie zou zijn, geloofde hij niet. Wie zou er b.v. van overproductie van tarwe durven spre ken, als een groot percentage der menschheid zich nog niet eens de luxe kan veroorlooven om alle dagen wittebrood te eten Nog slechts betrekkelijk weinig menschen komen aan de weelde van vleesch-eten toe, althans lang niet alle dagen, op zijn hoogst Zondags, en het is dan ook meer dan dwaas, dat men overal, in woord en geschrift, het euvel der malaise in het debet van een te veel aan pro ducten schrijft. Frederik de Groote heeft eens beweerd, dat hij niet zou rusten vóórdat zelfs de armste zijner onderdanen zich de weelde van een gebraden kip zou kunnen veroorloo.ven en de groote Pruisenkoning had in de eerste plaats vrijheid van verkeer en arbeid op het oog. Nog meer graan, meer varkens, kippen, boter en kaas, daar moet het heen. Nu is het wel waar, dat, wanneer het graan rechtsstreeks voor menschelijk voedsel ge bruikt wordt, het als zoodanig zijn grootste nut sticht en dat het gebruik van graan als veevoeder min of meer verspilling is, maar het zou toch een groote uitkomst zijn, in dien de wereld zoo rijk was, dat ze zich deze verspilling zou kunnen veroorlooven. Con sumptie langs omwegen noemt men dat. Als we het graan opeten in den vorm van een malsche carbonade of van een Frankfurter knakworstje dan consumeeren we oneindig veel meer tarwe dan wanneer we ons enkel met boterhammen zouden voeden. Gesteld althans, dat de varkens, waarvan de carbo nade afkomstig is, met tarwe zijn vetgemest. De wereldta'rwevoorraden zouden vermoede lijk als sneeuw voor de zon verdwijnen indien onze welvaart wat grooter was en we met mildere hand dan tot nu toe onze knorrende krulstaarten het graan zouden kunnen toe- bedeelen. En de boeren zouden om een derge lijke „voedselverspilling" stellig niet rouwig zijn, want het directe gevolg ervan zou zijn hoogere graanprijzen en hoogere inkomsten, waarvoor zij op hun beurt meer industrie producten zouden kunnen koopen. De vraag is niet hoe krimpen wij de pro ductie in om deze in overeenstemming te brengen met de afgenomen vraag, maar veel eer hoe stellen de landen elkaar in staat om hun producten onderling op de beste wij - ze te ruilen en te consumeeren. Daarop is maar één antwoord te geven een zoo groot mogelijke vrijheid van verkeer, zoowel te land als overzee. De menschelijke behoeften zijn voorloopig nog oneindig groot. Wordt de carbonade ons te alledaagsch, dan eten we voor de afwisseling gebraden kip, als de beurs het toelaat. Maar voldaan zijn we voor loopig nog geenszins. Honderden en duizen den wenschen blijven onvervuld, ook bij een hoogen graad van welvaart. Wat zouden on ze boeren, merkte de Amerikaan op, niet gaar ne allerlei industrie-artikelen koopen, indien zij het geld er voor hadden. En zoo gaat het de massa in Europa eveneens. Welnu, zou er dan geen weg te vinden zijn om b.v. op groote schaal vele producten van specifiek Europeeschen aard (b.v. onze bloem bollen en zuivelproducten) op zeer groote schaal naar Amerika uit te voeren in ruil voor goedkoope Amerikaansche massapro ducten Ongetwijfeld zou het kunnen, indien Amerika slechts zijn tarieven verlaagde en onzen export in staat stelde in het land afzet te vinden. Wij zouden dan geldvorderingen op Amerika krijgen en die vereffenen door b.v. den invoer van Amerikaansche automo bielen. De groote moeilijkheid blijft aldoor het hooge tarief, dat elke poging tot een vruchtdragend ruilverkeer in denkiem smoort. Maar nu komt dezer dagen het bericht uit New York, dat het Amerikaansche graanbu- reau de opgeslagen tarwe voorraden gedeelte lijk (in Europa)? zal trachten te spuien. Eindelijk zal de Amerikaansche regeering de knoop doorhakken, het verlies van eenige honderden millioenen guldens slikken Men zal het graan verkoopen op een totaal ontwrichte wereldmarkt, nadat men eerst vergeefsche pogingen heeft aangewend oni den prijs op te zetten door het achterhouden van voorraden. De mensch is wel slim, maar niet zóó slim, dat hij met kunstgrepen de wereldmarkt naar zijn hand kan zetten. Het Amerikaansche graan wordt thans verkocht, misschien komt het nu toch nog in den maag van een pruttelende Deensche of Holland sche krulstaart terecht Als Geldersche jam wordt de mislukte prijspolitiek van het Ame rikaansche graanbureau dan aan de mensch heid gepresenteerd. Consumptie langs omwegen, jawel, maar ditmaal is de omweg dan toch wel heel lang en plukt men er in Amerika stellig de vruch ten niet van. Wel echter onze Achterhoelc- sche keuterboertjes en de Deensche expor teurs van bacon. Deze eenzijdige voordeelen van de consumptie langs omwegen had de Amerikaan, waarvan boven sprake was, ech ter niet op het oog. Wat hij bedoelde, was veeleer de vrije uitwisseling van productie in een wereld, die zich daarvoor zoo uitstekend leent, omdat de moderne verkeersmiddelen eiken afstand feitelijk hebben opgeheven. Malasie, zeide hij, zou er niet zijn, indien we maar meer ellebogen vrijheid hadden Ons Lichaam en onze Gezondheid. Eiwitafscheiding door de nieren. Sinds lang heeft men een te groote eiwit afscheiding door de nieren beschouwd als een onomstootelijk bewijs, dat de betrokke ne een nierkwaal had. Zeer zeker is eiwitaf scheiding soms als een waarschuwend symp toom te beschouwen, doch men vindt ze ook wel bij volmaakt gezonde personen. Zoo is na lichamelijke inspanning eiwitafscheiding een gewoon verschijnsel, bij volwassenen zoo goed als bij kinderen. Verder hangen deze eiwitafscheidingen ten nauwste samen met den stand der nieren als men ligt, ko men zij niet voor. Het constateeren van een nierkwaal sluit trouwens nog heel wat meer in. Aan de orga nen zelf zijn de ziekelijke veranderingen door hun eigenaardige ligging in het lichaam, gewoonlijk niet waar te nemen slechts in bijzondere gevallen, bijv. wanneer er gezwel len aanwezig zijn, kan men er wat aan vin den. Verder is men grootendeels aangewezen op het urine-onderzoek, waarbij niet alleen de hoeveelheid eiwit doch o.a. ook het aantal roode en witte bloedlichampjes moet worden vastgesteld. Het onderzoek van de urine al leen is niet genoeg ook de chemische sa menstelling van het bloed moet worden nagc gaan. Wanneer de nieren de voor het li chaam schadelijke stoffen niet in voldoende mate afscheiden, komen die stoffen n.1. groo tendeels in het bloed terecht. Men kan de werking van de nieren ook controleeren, door na te gaan, na hoeveel tijd bijv. een bepaalde drank verwerkt is. Het soortgelijk gewicht der urine geeft menige waardevolle aanwijzing en door middel van een zoogenaamden cystoscoop kan men na gaan, of één der nieren aangetast is, of bei de, of de linker- of de rechternier ziek is en of de kwaal nog in het beginstadium ver keert of reeds verouderd is. Een acute nier ziekte blijkt het duidelijkst uit een sterk ver minderde urine-afscheiding, de verminde ring bedraagt soms zelfs 50 c.M. 3. en meer. Meestal treedt tevens een donkerroode ver kleuring op. Nierziekten worden ook aange duid door zwellingen van de huid, vooral om de oogen. als hij waarlijk niet weet, hoe het antwoord luiden zal, maar niet als hij er zich al zoo goed als van verzekerd heeft. Verrast door die plotselinge gedaanteverwis seling, die er met haar had plaatsgegrepen, ging hij een schrede achteruit. Wat bedoelt u eigenlijk? vroeg hij? Hoe zou ik me daar nu zoo goed van verzekerd hebben Zij knoopte de linten van haar hoed los, want in de opgewonden stemming, waarin ze nu verkeerde, hinderden die haar de hoed viel vlak aan zijn voeten, maar ditmaal deed hij geen moeite dien op te rapen. Met vlam mend oog en de haren in bevallige wanorde langs het fier opgeheven hoofdje fladderend riep ze heftig Ik wil aannemen, mijnheer, hoe het uit onnadenkendheid is, dat u zich tot medeplich tige heeft gemaakt van een overigens toch zeer onwaardige manier van doen. Ik wil zelfs gelooven, dat u mij wel aardig vindt, dat ik het geluk heb gehad in uw smaak te vallen. Dat u zich meegesleept door een vervoe ring van hart of verbeelding heeft laten verleiden, om deel te nemen aan een vernuf- tif in elkaar gezet plan, dat u uit uzelven niet bedacht zoudt hebben. Dit neemt niet weg, dat de rol, die u speelt en die u moeite heeft vol te houden, u al even onwaardig is als de dwaze comedie, die ik zooeven vertoonde. Durft u nog beweren, dat u mij niet wat voor gelogen heeft Een struikroover, die de voor bijgangers in het bosch over valt en hun hun geld of hun leven vraagt, eerbiedigt ook hun vrijheid hij laat hun immers de keus Nu schijnt u het dus al een heel gewoon iets te vinden, dat uw vader schuldbekentenissen heeft opgekocht, om baron De Saligneux geheel in zijn macht te krijgen. U vindt het heel gewoon, dat hij, met die stukken in de hand, tot mijn vader zei U zult mij óf uw kasteel, öf uw eer uit leveren, óf uw dochter zal in het huwelijk treden met mijn zoon, of u zult mij oogen- blikkelijk de ruim twee honderd duizend francs betalen, die u mij schuldig is. Die manier van doen komt u zeer geoorloofd voor. Bij uzelven hebt u zeker gedacht„Ze staat mij wel aan ze zal de mijne worden, zonder dat ik nog bij haar in den smaak be hoef te vallen." Is dat niet knap overlegd Dat is zeker hoogere rijkunst in de politiek, waar ik mij niet op versta. Eigenlijk moest ik er trotsch op wezen, dat ik door mij aan u te geven, mijn vader in de gelegenheid stel zijn schuld af te doen. Ik ben dus tweehon derd-duizend francs waard Het zou nooit bij mij opgekomen zijn, zoo'n prijs voor mij zelve te bepalen. En is u er ook wel goed ze ker van, mijnheer, dat u zich niet vergist heeft Dat er geen fout geslopen is in uw berekeningen Dat kan toch zoo licht gebeu ren. Wat doet mijn glimlach Hoe veel mijn haai* Van mijn hart zal ik niet eens spre ken, want dat was niet in dén koop begrepen, omdat u toch wel wist dat dit nooit van u zou zijn. Nog eens vraag ik u, mijnheer, voor wie houdt u mij wel Mijn tante, gravin De Juinis, herhaalt mij steeds iederen ochtend en iederen avond dat ik een De Saligneux ben. En ik wil wel eerlijk bekennen, dat ik er trotsch op ben, zonder dat ik daarom nog meen dat ik van andere stof gemaakt ben dan het alledaagsche soort. Maar, al was ik nu ook het eenvoudigste burgermeisje een naaistertje, een boerinnetje of wat dan ook, ik zou toch nooit op die manier met mij la ten handeldrijven. Neen, mijnheer, hier zijn geen meisjes te koop, dat moet u maar er gens anders probeeren, öf u kunt u millioen houden. Ik gruw van zoo'n schat, die mij maar plompweg naar het hoofd wordt geslin gerd door een man, dien ik niet liefheb. Al meer dan eens had Lionel getracht haar in de rede te vallen, maar hij kon niet op tegen den woordenvloed van verontwaardi ging, die immer voortbruiste met de onver- winbare kracht van de rivier, die buiten haar oevers getreden was. Haar hoog stemgeluid vond een doffe be ECHTE FRIESCHI: 20-50cf. per ons Men stelle in geen geval het bezoek aan den dokter uit, want de nierkwaal kan urae- mie of een anderen vorm van auto-intoxica tie (zelfvergiftiging) veroorzaken en deze soort vergiftigingen zijn soms doodelijk. BINNENL. NIEUWS. RELLETJES TE SCHIEDAM. Communisten met sabel en revolverschoten uit elkaar gejaagd. Eén ernstig gewonde. Dinsdagavond hadden de communisten te Schiedam een vergadering belegd in gebouw Eendracht, waarin als sprekers optreden de heeren C. Frenay en L. de Visser. De vergade ring verliep vrij rustig, maar na afloop brach ten de communisten? van wie velen vergezeld van hun vrouwen den heer De Visser naar de bushalte op de Koemarkt, onder het uiten van uitroepen als „Rood front." „De politie agenten zijn moordenaars" en het schelden op de bestaande toestanden, op steunrege ling, werkverschaffing en Burgerlijk Armbe stuur. Op de Koemarkt groepten zij samen en toen aan de eerste sommeering van de politie om door te loopen, geen gevolg werd gegeven, trok deze met de te Schiedam ge-- stationneerde marechaussée's de sabel en sloeg op de menigte in. Er vielen vele harde klappen en één der eersten, die een tik kreeg, was de heer K S. uit de St. Liduinastraat, die juist uit een tram stapte en aan de demon stratie part noch deel had. Eenige onschul dige burgers en nieuwsgierigen, die zich niet spoedig genoeg uit de voeten maakten, liepen trouwens klappen op, maar de meeste slagen kwamen toch neer op de communisten en in een oogwenk was de Koemarkt schoonge veegd. De communisten en de voorbijgangers repten zich via Broersvest, Hoogstraat, Broersveld, Lange Haven, Rotterdamschedijk en Gerrit Verboomstraat in alle richtingen van de stad. Velen zochten een schuilplaats in portieken van woningen en winkels of in sloppen en stegen, maar overal was het „naar binnen of doorloopen" en als aan dat bevel niet gauw genoeg werd volddaan, gin gen sabel en gummistok er overheen. Tot in de eerste hoeken van de stad werden de communisten nagezeten. Angstig klonken gillen van vrouwen en kreten van mannen door den laten avond. In de Lange Kerkstraat ging het niet vlug genoeg, met het gevolg, dat politie en mare- chaussée schoten losten in de lucht om schrik aan te jagen. Dat hielp en in een minimum van tijd was de straat leeg. Intusschen was op den hoek van de Hoog straat een marechausée bedreigd met een dolkmes, maar de militair gaf den aanvaller zoo'n klap op de hand, dat hij het dolkmes liet vallen, dat in beslag werd genomen, waarop hij kermend de vlucht nam. L. F., een broer yan het pas gekozen nieu we communistische Gemeenteraadslid C. F., had een klein kind bij zich en telkens, als men naar' hem wilde slaan, omdat hij niet vlug genoeg doorliep, hief hij dat kind op, zoodat men niet wilde dóórslaan, bang, het kind te treffen. Op een gegeven oogenblik echter liep hij zulke slagen op, dat hij ker mend ineen zeeg en bewusteloos geraakte. Hij had ernstige wonden aan arm en schou- geleiding in het regelmatig slaan van den dorschvlegel, daarginds in de schuur. Het was Lionel of hij telkens zoo'n slag zwaar op zijn schouders voelde neerdreunen en het verwonderde hem, dat hij al niet lang daardoor verpletterd was. Mademoiselle De Saligneux ging door met steeds toenemende heftigheid De hemel weet, hoe ik mijn Saligneux liefheb en hoezeer ik ook op mijn herinnerin gen gesteld ben. De verminkte standbeelden hier in dezen tuin hebben voor mij meer waarde dan alle mogelijke andere mooie din gen, die men mij maar zou kunnen bieden. Alleen hier ben ik volkomen gelukkig, 's Mor gens wordt ik gewekt door een oude klok, waarvan de heesche stem me spreekt van een verleden, dat ik liefheb telkens, als ik haar hoor, herinneren haar slagen mij aan gelukkige uren. En dus, mijnheer, u kunt dit huis nemen, waar ik geboren werd, mijn her inneringen, alles maar mademoiselle De Saligneux zal niet van u zijn. En wacht u nog even eer dat u ons voorgoed verlaat, wil ik u een bekentenis doen, die dan toch waar zal zijn Vanochtend was ik. opgestaan met een slechte gedachte. Ik had het plan ge vormd om heel voorzichtig en beleidvol te werk te gaan, zoo tactvol zelfs, dat als ik „ja" zei, u „neen" zoudt zeggen, waardoor de breuk voor uw rekening kwam. Maar, als je je zooiets voorneemt, gelukt dit in den re gel niet kwam mijn oprechtheid tenmin ste verdacht voor. Het was mij dan ook, of de woorden mij in de keel bleven steken ik heb maar een vierde gezegd, van wat ik al les zoo mooi bedacht had en u liet er u slechts ten halve door misleiden. Gaat u nu tot uw vader zeggen, dat de koop, die hij mij wilde sluiten, mij te zeer tegen de borst stuit en dat hij voor zijn millioenen nooit een De Sa ligneux zal kunnen krijgen Vertel hem dus, dat dit kasteel van hem zal zijn, maar dat deze hand niet te koop is en dat u ze nooit in de uwe zult houden. (Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1931 | | pagina 1