HEERENBAAI No. 94 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN „DE WAKENDE LEEUW" DE WEES verschaft U wolken van genot. WIERINGER CÖURA VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG EN VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1—5 regels Iedere regel meer 0.50. 0.10. VOOR BETERE PIJP - TABAK TABAKSFABRIEK Laat 125 Alkmaar. J. R. KEUSS. DE MOEILIJKE KEUZE VAN EEN HOED. Wat tegenwoordig het meest gedragen wordt Een echte Parisienne vindt haar hoed een zeer belangrijk onderdeel van haar toilet en ze zal hem niet spoedig afzetten. Het is een maal een onmisbaar deel van haar uiterlijke verschijning en ze heeft hem zóó gekozen, dat lijnen van haar gelaat, de vorm en de kleur van haar oogen, de tint en de val van het haar en, niet te vergeten, de vorm van haar neus, op het allerbeste uitkomen. Na tuurlijk is een dergelijke keuze niet gemak kelijk en het verkoopstertje in de hoedenzaak moet dikwijls zeer veel geduld hebben. Maar dat is ze gewoon en ze is bij het passen van het tiende hoedje nog even vriendelijk als bij het eerste. Wie zoo erg vlug klaar is met haar keuze, is meestal niet zeer veelei- schend en een vrouw die slecht „ge hoed" is, is tenslotte geen reclame voor de zaak. Op het oo- genblik is de keuze boven dien buiten gewoon moei lijk, omdat ze zoo buitenge woon groot is. Dat is niet onze schuld, maar die van de mode. Wanneer er vijf en twintig verschil lende modellen in de smaak zijn, moeten we ze toch minstens alle eens één keer hebben opgezet om te weten welke ons nu het aller beste staat. Bracht de mode ons maar tien nieuwe vormen, dan waren we in minder dan de helft van den tijd klaar. Want je wilt toch niet de kans voorbij laten gaan om b.v. zoo'n klein soldatenmutsje, scheef op het hoofd geplakt, te dragen, wanneer je dat leuk staat. Die mogelijkheid heb je niet eiken winter Op zoo'n hoedje met een gracieuze krul-veer in den nek. FEUILLETON. 28. U moet hem ontvangen, sir Royal, zeide hij. Ik ken lord Delamore en ver zeker u, dat hij de laatste zou zijn om hierheen te komen, wanneer hij daar voor niet zijn gegronde redenen had. Zoo werd dan het verzoek toegestaan en Edwin binnengeleid. De dokter en mijnheer Jordred namen afscheid en trokken zich bescheiden terug. Royal Charteris meende reeds dade lijk op te merken, dat zijn bezoeker uiterst gejaagd was en slechts aarze lend de hem beleefd aangeboden hand drukte. i -- Ik kom hier in de eerste plaats u vergeving vragen, begon Edwin Dele- ;mare. Ik vrees, dat ik eenigermate schuld heb aan uw tegenwoordigen toestand, i ~i U Onmogelijk --} Toch is het zoo. De man, die >u Maandag in uw huis lastig viel, had dit zonder mijn toedoen zeker nooit ge waagd. Het was op den eersten Juni, dat ik hem, in de diepste ellende ver zonken, in een der Londensche achter buurten aantrof, juist toen hij de karige maandelijksche toelage ontving, die zijn stiefbroer voor hem had vastge steld. Hij verlangde zeer om naar het buitenland te komen en aan gene zij Nu moet mij nog even een kleine herinne ring van het hart. Ik liep, bij mijn laatste bezoek aan het goede vaderland, door een van onze groote winkelstraten, toen mijn aandacht plotseling getrokken werd door een buitengewoon chic hoedje, van blauw flu weel, met, langs de onderzijde, een dikke struisveer, in nuancen van blauw tot grijs. Het beviel mij ook in Holland zoo'n mooien hoed te zien dragen. Maar toen viel mijn oog op de overige kleedij der eigenares van dit juweeltje. Wilt u wel gelooven, dat ze er een grijze sport jas bij droeg en nog wel een van het vorige jaar met een heel korten rok? Waarom droeg ze bij dit mooie hoedje nu geen chiquen langen mantel van blauw la ken of fluweel Of, wanneer dit te kostbaar is en ze haar ouden mantel wil opdragen, waarom heeft ze dan niet een eenvoudig grijs vilten dopje gekozen, zooals er op het oogen- blik toch zulke aardige te krijgen zijn Kort nadat ik terug was, ben ik met mijn vriendin Monigue, die het tegenwoordig, dank zij mijn goede gedachte haar geheel in de wol te steken, niet meer koud heeft, hoed jes gaan passen. Hoedjes passen beteekent voor Monique niet hoedjes koopen. Het eer ste doet ze gansch en al voor haar plezier, als ze eens een vrijen middag heeft. Het tweede is een ernstige bezigheid, die maar een paar keer in het jaar plaats vindt. We gingen dus van de eene hoeden-afdeeling naar de andere, om Monique, die nog heel jong en zor geloos is, het ge noegen te gunnen allerlei soorten hoedjes op haar donkere krullekop- je te zetten. En we vonden de meest wonderlijke modelletjes steek jes, met twee en met drie hoeken, hoeden met keel banden, baret jes, zoo plat als een pannekoek die op een eigenaardige wijze schuin op het hoofd balanceerden en er zeker af zouden vallen als ze niet door een soort hoofdband beves tigd waren. Vlerkjes en piekjes, dikke plui men en elegant kronkelende strqisveeren, vogelkopjes en allerlei motiefjes van geplak te veeren vormden de garneering. „Alles schön dagewesen", dacht ik. Maar Monique paste met een gloed en ij ver, een betere zaak waardig. de van den Oceaan een nieuw leyen te beginnen en wendde zich, met dat doel voor oogen, tot mij, om door mij gehol pen te worden, terwille van de oude vriendschap tusschen mijn broeder en hem. Ik beloofde niet all'een den over tocht naar Australië voor hem te zullen bekostigen, maar tevens hem aldaar aan de een of andere betrekking te zul len helpen, wanneer hij mij eerst het bewijs had geleverd dat hij onschuldig was aan den dood van mijn broeder Claude. Ik vraag u niet, wat hij u ge zegd heeft, ik verlang dat niet te we ten, maar ik houd mij overtuigd, dat hij uw rust niet zou hebben verstoord, als ik hem in zijn armoede geen bete re toekomst had voorgespiegeld. Ik kan niet anders doen dan u de verzeke ring geven van mijn oprechte spijt, dat ik in meerdere of mindere mate de schuld draag van zijn komst bij u en het zou mij zeer aangenaam zijn als de oprechtheid van dat gevoel door u niet in twijfel wordt getrokken. Royal Charteris loosde een zucht. De laatste twintig uur, in de gevangenis doorgebracht, hadden hem zijn toe stand oneindig ernstiger doen inzien dan hij vóór enkele dagen had gedaan. Destijds achtte hij het niet eens van zoo veel gewicht, om zich van het stilzwij gen der eenige getuige te verzekeren, thans dacht hij, dat, zelfs zonder de verklaring van juffrouw Fortescue, het „schuldig" over hem zou worden uitge sproken. i i Ik ben van uw oprechtheid over tuigd, mijnheer Delamere, zei hij met de hem steeds kenmerkend e hoffelijk» heid en ik zeg u mijn dank voor de be De poëzie des dagelijkschen levens. Het rijmen is thans burgerplicht Bij Sinterklaas-cadeautjes, Maar 't maken van een goed gedicht, dat zijn de zwaarste loodjes." En daarom, zoo meldt verder het fraaie vers, dat kond doet van de nieuwste reclame vondst der directie van den Haagschen Bij enkorf, daarom heeft dit warenhuis zich de medewerking verzekerd van een jong snel dichter. Een bekend Haagsch poëet, wiens verzen verscheidene kunstbladen hebben ge sierd, doch die zich daarom niet te hoog heeft geacht om zijn pen in dienst te stel len der Sinterklaas-dichterij. In een hoek der confectie-afdeeling heeft men den dichter een bescheiden verblijf in gericht. Eigenlijk is het een gewoon paska mertje, maar de muze is minzaam en weet zich zoo noodig ook met het eenvoudigste te vergenoegen. Daar zit de dichter en wacht. Ieder, die voor een zeker bedrag geschen ken voor haar man of zijn vrouw, voor va der of moeder, voor zijn kind of zijn (resp. haar) verloofde koopt, mag aanspraak ma- ken op een passend Sinterklaas-gedicht. Daar treedt een meneer binnen, die iets voor zijn vrouw of meisje heeft gekocht. Hij behoeft niets te vragen, ook niet eens te ver tellen, wat hij in dat pakje heeftde dich ter weet het alaan het étui heeft hij den inhoud herkend. En reeds gaat zijn vulpen houder in beweging Wat breng ik voor je mee Het is een fraai collier en nog een dozijn regels meer. Maar een da me, die onmiddellijk na den meneer is bin nengekomen, staat al te wachten. Zij heeft handschoenen gekocht voor haar man en de sneldichter rijmt Hoe vind je deze handschoenen Zijn ze niet om te zoenen of beter, zoo rijmt hij natuurlijk niet, want zijn verdienste is juist, dat hij niet zulke stuntelige rijmpjes maakt, als wij zelf óók wel kunnen fabrieken, maar gegadigden van vlotte en vaak geestige gedichten voorziet. Het is een aardige nieuwigheid, waar geen mensch bezwaar tegen kan hebben. Reclame schrijvers kende men reeds lang, evengoed als reclame-teekenaars. Hij behoeft zich vol strekt niet te schamen, de jonge dichter in zijn paskamertje. Vondel heeft wel in een kousenwinkel en later zelfs in een lommerd gezeten. En tochin de practijk blijkt er iets te gen te zijn. Een verrassende ervaring heeft n.1. uitge wezen, dat weelde-artikelen e.d. zich veel gemakkelijker laten berijmen dan nuttige dingen. Het gaat bijv. best een meisje een mooie bonbonsdoos te sturen en daarbij te dichten Ik smacht naar je van verre, Ziehier een bonbonnière, waarop het meisje antwoordt met Deze fraaie manchetknoopen Vertolken mijn zuchten en hopen, maar rijm nu eens op stofzuiger of sokop houders Dat geef ik u te doen. Daar zal men dan nog iets op moeten vin den. Want de dwang op gewone voorwerpen voor dagelijksch gebruik of huishoudelijke artikelen te rijmen, zou anders wel eens tot ernstige huiselijke conflicten kunnen leiden. De man bijv., di e den moed had zijn vrouw te verrassen met een rijm als het volgende Ziehier een stoffer en blik, Ik heb al dagen lang den hik, liep groot gevaar zijn geschenk naar het hoofd te krijgen BINNENL. NIEUWS. IN EEN WASCHTOBBE VERDRONKEN. Toen Maandagmiddag de tuinder v. d. K. leefdheid, die gij hadt om mij te komen bezoeken en om vergiffenis te vragen aan iemand, die door de heele wereld reeds voor een moordenaar wordt aan gezien. Door de heele wereld zeker niet, verbeterde Delemare glimlachend. Al houdt ook heel Marton u voor schuldig waaran ik nochthans met gegronde re denen twijfel, dan is dit toch slechts een zeer klein hoekje van de heele we reld. Alle schijn is tegen mij, hernam Royal. Ik heb vanmorgen de bladen ge lezen en moet zelf erkennen, dat inen aan mijn schuld bijna niet meer kan twijfelen. De beste dienst, dien iemand u bewij- wijzen kon, was zeker om den waren moordenaar aan te wijzen, meende Ed win. V Was het verbeelding of ging er bij die woorden werkelijk een huivering door de leden van Royal Charteris Onmid dellijk evenwel had hij zich hersteld. Ik denk, dat de ware dader, mijn heer Delamare, wel nooit zal worden gevonden. De „moord van Marton" zal wel voor eeuwig een geheimzinnige ge beurtenis blijven. --, Maar dan Dan zal ik het misschien met mijn leven moeten betalen, voltooide sir Roy al den niet uitgesproken zin. In 's he mels naam Ik ben er van overtuigd, dat ik deze plaats niet meer als vrij man verlaten zal. i j Welk een gedachteUw vrien den zouden het volste recht hebben opi ernstig boos op u te zijn, als zij wisten hoe gij nu reeds begint te wanhopen. UW ST. NICOLAASPAKKET IS NIET VOLLEDIG, als U er niet zoo'n fraaie Imit. Ot'^-Zilveren Tabakstrommel hebt bijgevoegd. Deze trommel is gevuld met een half pond zachte, geurige DE Echte Friesche Heeren-Baai. Een merk, dat iedere rooker weet te waardeeren. U«* winkelier heeft ze in voorraad vanaf 65 ct, oer half pond. ECHTE FRIESCHE 20-50CT.PER0NS aan den Maasdijk bij Naaldwijk thuis kwam, zag hij zijn vrouw met het hoofd voorover in een waschkuip liggen. De vrouw bleek te zijn verdronken. Zij is vermoedelijk door een toeval, waaraan de vrouw lijdende was, getroffen, en met het hoofd in de kuip gevallen. PASSAGIER VAN EEN AUTOBUS BESTOLEN. Een chauffeur, die oplette. Zaterdagnacht bemerkte een chauffeur van een bus der R.E.T. van lijn A. te Rotter dam, dat een zijner passagiers, die wel wat zwaar aan het fuiven was geweest, tijdens den rit door een ander werd beroofd, die zich in zijn gezelschap bevond. Hij hield een oog je in het zeil en toen het tweetal uit wilde stappen, trachtte hij door te rijden naar het politiebureau. Niet zoo gauw kreeg de beroover zulks in de gaten, of hij sprong uit de bus. De chauf feur leverde het restant van zijn vrachtje aan het bureau af, waar den beroofde, den 26-jarigen A. C. v. G., verblijvende in een lo gement aan de Delftsche Vaart, onderdak werd verstrekt tot hij in staat zou zijn om inlichtingen te verschaffen. Zondagmorgen wist De G. te vertellen, dat hij een bedrag van f 18 miste, terwijl hij zich tevens nog wist te herinneren met wien hij Zaterdagavond op stap was geweest. Men slaagde er in den beroover aan te houden het was de 37-jarige los-werkman C. M. A. N. Hoewel hij nadrukkelijk ontkent iets van een berooving af te weten, is hij, daar hij pertinent door den chauffeur is her j Ja, ze doen wel hun best voor mij, meer dan ikzelferkende sir Royal vol mondig. De geestelijke verzekert mij herhaaldelijk, dat een onschuldige in Engeland wordt vrijgesproken en dok ter Wlhite heeft weer zijn eigen ziens wijze die houdt een landlooper, die hij dienzelfden avond in de nabijheid van mijn park zou hebben gezien, voor den waren moordenaar. Twee bedien den zagen den man, die het schot had gelost, doch konden slechts een enkelen blik wierpen op den vluchteling, zoo dat zij verkaren hem onmogelijk te kunnen herkennen, al stond hij voor hen. Het moet een groote man zijn ge weest met donker krullend haar, wat zooals u ziet, ook op mij van toepas sing is, pmaar ze waren te ver van hem af om een duidelijker persoonsbeschrij ving te kunnen geven. Wat in die ver klaring tegen mij getuigt, zal natuur lijk door de rechters in piijn nadeel wor den uitgelegd, terwijl hetgeen vóór mij kunnen pleiten, bij de bekende gehecht heid van de in ons huis oud geworden bedienden, nauwelijks in aanmerking zal komen. Als u maar bewijzen kon, dat ge u op het ©ogenblik, waarop de misdaad bedreven werd, ergens anders bevond. -- Ja, een alibe zou mijn leven red den, maar hoe dat te vinden Ik was op dien bewusten avond alleen in het park van halfacht tot negen uur en het is bewezen, dat ongeveer een kwartier na achten het schot is gevallen. Ik her inner jmij duidelijk de avondklok te heb ben hooren luiden, terwijl ik bij het kleine poortje stond, dat op den 1 and- weg uitkomt't ligt minstens twee mij kend, in het bureau aan de Meermanstraat opgesloten. DE OVERVAL TE WOUDRICHEM. Naar de Msb. heeft vernomen berust heel het vreeselijke verhaal van de dame, te Ou dendijk (Woudrichem), die in haar woning overvallen zou zijn, op fantasie. Hoe de vork in den steel zit De dame uit het verhaal verlangde al lan gen tijd met ongeduld naar het oogenblik, dat zij haar lange vlechten zou kwijt raken en een snoezig pagekopje zou krijgen. Er was één onoverkomelijk bezwaar manlief verzette zich te pertinent tegen en bleef on vermurwbaar ondanks smeeken en tranen zijner wederhelft. Dan nam de dame een kloek besluit. Een kappersbediende werd in het complot genomen, het „drama" werd in elkaar gezet en de vrouw triomfeerde. Haar list is gelukt en ze heeft haar page- kopje. Of er op dit gefantaseerde drama nog een echt drama is gevolg, weten we niet. VRIJAGE OP AMELAND. Vroeger was het op Ameland de gewoonte, dat een jongen, die zin in een meisje had, zich op Zondagavond aan haar woning meld de om een beetje vuur voor zijn pijp te vra gen. Wanneer het meisje dan verscheen op den drempel met een testje met vuur en dit den jonkman overgaf, dan beteekende dit, dat zij zijn aanzoek laconiek opnam en hij niet meer behoefde terug te komen. De jon ge man stak zijn pijp dan aan en reikte het meisje het vuurtestje weder aan onder een len van de plek des onheils verwijderd. Die klok luid sinds onheugelijke tijden des winters om zeven uur en des zo mers om acht uur. Ik heb daar toen en kele woorden gewisseld met een klein meisje, een zigeuner-kind waarschijn lijk, dat mij wilde waarzeggen. Nadat ik haar gezegd had, dat ik niet van haar waarzeggerij gediend was, gaf ik haar een geldstukje en stuurde haar, na nog enkele vragen weg. Als dat meisje eens kon worden opgespoord Royal schudde mistroostig het hoofd ~i Die jnenschen zijn nu hier en dan daar, vermoedelijk zijn ze dienzelfden nacht weer verder getrokken. Zigeu ners kunnen in den regel niet lezen, ze zullen dus de berichten in de bladen wel nooit vernemen, bovendien is er nog een gewichtige reden, waarom zij zich wel nooit zullen aanmelden. Ik verloor dienzelfden avond mijn hor loge Lord Delamore zag vreemd op. Verloor gij uw horloge In het park Ja, ik wandelde door het dichte bosch. Ik was door het onderhoud jmet dien onbeschaamden bezoeker, John Daly, zoo geheel buiten mijzelf geraakt dat ik een dringende behoefte gevoelde om alleen te zijn. Door het bosch gaan de, bleef ik met mijn horlogeketting aan een tak haken, de ketting raakte los en viel met het horloge op den grond. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1931 | | pagina 1