„DE WAKENDE LEEUW"
Kou-verdrijvers
Pijnstillers
Als de Kerstklokken luiden
En galmen, heel, heel ver
Laat dat voor ons beduiden,
Dat nog steeds schijnt de Ster
De Ster der hoop blijft leven
Voor werkelijke vree op aard
O, dat allen daar naar streven,
De „Christen"-naam is 't waard
VAN KERSTMIS TOT NIEUWJAAR.
December is de maand
van het scheidende jaar. De maand van de
levenswarmte en van den levens-wee
moed de maand van het innige, sterkende
gezinsleven de maand van de vergankelijk
heid, van het afscheid. Zoodra de Sint-Nico-
laasviering voorbij is, beginnen hulst en mist
letoe op het naderende Kerstfeest te wijzen.
En allengs komen wij in die wondere stem
ming, welke de Kerststemming is. Kerststem
ming, die op haar beurt weer een overgang
vormt naar de bespiegeling van den Oude
jaarsavond.
December neigt ten einde wij staan weer
op de grens. Het oude jaar is weer geworden
herinnering. Blijde of droeve. Blijde èn droe
ve. En het nieuwe is verwachting.
Een gunstig jaar was 1931 zeker niet. Want
er is nood op de wereld. Nood in allerlei vorm
en van allerlei aard. 1931 zal blijven het jaar
van een der grootste economische crises, die
de wereld ooit hebben geteisterd.
Inderdaad, somber is deze tijd, zeer som
ber. Onze nijverheid, die zoo gaarne zou wil
len, onze handel, die steeds zooveel vermocht
onze energieke land- en tuinbouwers, onze
pittige Indische cultuurmenschen zij allen
worstelen tegen den loodzwaren druk van de
benauwende wereldcrisis. Reeds heeft de
werkloosheid schrikbarende afmetingen aan
genomen de werkers met hoofd en hand
staan voor onafwendbare loonsverlagingen
de koopkracht van de massa vermindert zien
deroogen, zeer ten nadeele van onzen wakke
ren middenstand. En de politici hebben de
toekomst zelden zoo donker ingezien als te
genwoordig.
En tóch zullen de Kerstlichtjes weer ont
stoken worden, tóch zullen wij weer in de
Kerststemming zijn. Het Kerstfeest is nu een
maal het feest van de „groote blijdschap die
al den Volke wezen zal," waarop alle verschil
'len wegvallen, een ieder afziet van zichzelf
en zijn eigenbelang en staart op het ideaal.
Kerstavond is de avond van herinnering en
verbeelding het sprookje van schoonheid en
dichterlijkheid. In aller hart heerscht de
blijdschap der innige genegenheid, in aller
gemoed de verteedering en de blijdschap van
het familieleven. Het is de avond van vrede
in eigen huis, die menigmaal zoo gansch vér-
schilt van de atmosfeer in den dagelij kschen
werkkring.
Is er dus geen reden om het afgeloopen
jaar „armen vol blijde bloemen" na te dra
gen, toch is er reden voor optimisme. Zij, die
gelooven, haasten niet. Achter al dat woelen
en worstelen van de wereld zit toch de wil,
om te komen tot opgang, tot rust en vrede.
De menschheid is bezig, zich langs afgronden
en hooge rotswanden den weg te banen naar
den top van den berg. In den nood leeren
wij beseffen, dat de vooruitgang slechts ge
diend wordt door wat ons bindt, en niet door
wat ons scheidtdat in den waren vrede met
name geen plaats is voor den klassenstrijd.
In deze dagen naderen wij den geest van on
derling vertrouwen, die allen doet doordrin
gen van de waarheid, dat het belang van den
een niet altijd de bedreiging van den ander
vormtdat zoovele belangen tenslotte pa
rallel loopen. Ziedaar het „Vrede op Aarde
dat reeds eertijds ruischte door de ceders
van den Libanon
Wanneer de kloken het oude jaar uitluiden,
dan zijn wij ook vervuld van gedachten over
ons eigen leven. Wat bracht het ons Licht
Schaduw Bloemen langs den weg Rouw
Wie ouder wordt, leert het leven kennen in
zijn afwisselende verschijnselen. Zwaar en
moeilijk vaakeen kruis met rozen. Maar
rozen dan toch, en troost van den arbeid.
Want arbeid is het grootste geluk, dat de
Schepper aan Zijn schepselen gaf.
In het leven blijft staande degene, die aan
de kim de stijgende lichtlijnen ziet. Alleen,
hij, die de Kerststemming van vrede en berus
ting blijvend in het hart houdt, ziet aan de
kim den lichtglans van een betere toekomst
gloren. Voor hem zal dan het nieuwe jaar
tot een zegen zijn 1
Op de grens staan we. Het oude jaar is
weer herinnering. Het nieuwe nog enkel
verwachting. Moge het ieder veel goeds
brengen, en moge het bovenal onze worst*
lende wereld iets naderbij voeren tot den
bergtop, waar de witte, zuivere sneeuw ligt,
in het witte, zuivere lichtde vrede
BINNENLANDSCH NIEUWS.
COMMISSIE van ADVIES
Proeipolder Andijk.
Bij besluit van den Minister van Wa
terstaat is de heer H. K. Koster te Wie
ringerwaard benoemd tot lid van de
commissie van Advies omtrent de land
bouw-technische aangelegenheden be
treffende den proefpolder bij Andijk
AANBESTEDING. i
De directeur - generaal der Z.Zeewer
ken heeft aanbesteed de rijkszeewer-
ken op Wieringen met uitzondering
van het gedeelte tusscheen de dijkpa^
3WjWerkt als
wy gorgelen
23, 45 eo 65 cfi< - het voorkomt verkoudheid.
GEMEENTE WIERINGEN.
len 114 en 132.
le. De rijkshavenwerken op Wieringen
i2e. De nieuwe buitenhaven nabij Den
Oever e.a. voltooide Zuiderzeewerken
aldaar, alspiede verschillende grond
en kustwerken, behoorende bij de rijks
werken tusschen de Qijkpalen 114 en
133 tot de afsluitdijk tusschen de N.H.
kust en het eiland Wieringen en tot 't
Balgzandkanaal tusschen v. Ewijck-
sluis en Oost Oever gedurende het jaar
1932. Laagste inschrijf^r voor de mas
sa was de N.V. Aannemingsbedrijf v.h.
P. Daalder te Alkmaar voor f 28270.-
MEDEMBLIK. Raadsleden als leden
hunner partij geroyeerd. De heeren J.
v.d. Lee (weth.) en P. Koomen (raads
lid) zijn met overgroote meerderheid
door de r.k. kiesvereeniging als lid ge
royeerd, waarbij zij geacht worden
niet langer de r.k. partij in den raad te
vertegenwoordigen, in verband onet 't
feit, dat zij anders dan de r.k. raads
fractie besloten had, geweigerd hébben
mede te werken, dat de aftr. wethou
ders Snel en Bos als zoodanig zouden
worden herkozen,
EEN BURGEMESTER ZONDER
Gemeenteraad.
Het eenige raadslid gaat weg
Wij lezen in de Maasbode:
De op éen na kleinste gemeente in
Limburg, n.1. Mesch, heeft sinds 1 Sept.
een raad, welke bestaat uit één raads
lid die tevens wethouder is.
Naar wij vernamen, zal dit eenige
raadslid en tevens wethouder met 1
Maart a.s. de gemeente metterwoon
verlaten.
Volgens de ingezetenen zullen er
voor een eventueele verkiezing geen
candidaten meer beschikbaar zijn,
daar allen voor het lidmaatschap van
den Raad zullen bedanken.
Medio September heeft een 35-tal
personen een verzoekschrift aan de Ko
ningin gezonden, waarbij verzocht
wordt, de gepieente Mesch in te lijven
bij de gemeente Eysden.
DOODELIJK ONGEVAL
Dinsdagmorgen loste de schipper L.
Schotanus op zijn schip Breedzand in
de Wèsterhaven te Schiedam boomen,
met behulp van een z.g. schaar. Hij be
gaf zich daaropi zelf in het ruim om
de boomen in de schaar te bevestigen.
De klem schoot op een gegeven oo-
genblik los met het gevolg dat een
boom op den man terecht kwa,m, waar
door hij op slag werd gedood. Het
slachtoffer was 50 jaar, gehuwd en
laat drie kinderen na.
Zusterkring Oosterland. Kerstavond. Dins
dagavond werd door den Zusterkring vair
Oosterland en V.C.J.B. een gezamenlijke
Kerstavond gehouden. Het lokaaltje te Oos
terland had een feestkleed aangekregen en
zag er heel gezellig uit.
De heeren C. Koorn, D. Verfaille en C.
Bakker zorgden voor muziek.
Verder hebben de leden van Zusterkring
en V.C.J.B. den avond gevuld met verschil
lende bijdragen.
PREDIKBEURTEN WIERINGEN.
DOOPSGEZ. GEM.
Zaterdag 26 Dec. vm. 10 uur Ds. v. d. Veen
van Barsingerhorn,
Zondag 27 December.
NED. HERV. GEM.
Hippolytushoef 'sav. 6 1/2 uur Ds. v. Beek.
Kerstfeestviering.
Kapel Den Oever vm. 10 u. de hr. Franck.
EVANGELISATIE
H.-hoef vm. 10 uur de hr. W. Maas van
Hilversum.
GEREF. KERK
Den Oever gecombineerde dienst v.m. 10- uur
en nam. 3 uur Ds. A. v. d. Leer van Texel.
Zitdagen Boerenleenbank. Wij ver
wijzen naar een bekendmaking in dit
numjmer,, vermeldende, dat de extra
zitdagen volgende week te Hippolytus
hoef gehouden worden in het oude
schoolgebouw. i
Kerstboom in Café Duijnker Wester-
land. Voor vreemdelingen is het ze
ker van belang te weten, dat in café
Duijnker te Westerland een prachtige
kerstboom1 prijkt. De boom is schitte
rend versierd en 't zal dus voor velen,
die geen feest in de familiekring kun-
fren vieren, de gelegenheid geven tot
een aangenaam verpoozen. i
VOOR BETERE
PIJP - TABAK
TABAKSFABRIEK
Laat 125 Alkmaar.
J. R. KEUSS.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
15 proc. LOONSVERLAGING
v.d. Amerikaansche Spoorw. arb.
Volgens een bericht uit Chicago zijn
de leden van de j Ajnerikaansche bon
den formeel opgelegd met een termijn
van 30 dagen vocir het geval i zij niet
accoord gaan met een loonsverlaging
van 15 proc. Door dezen maatregel
worden 100.000 arbeiders getroffen.
55.000 WERKLOOZEN MINDER
in ENGELAND
Het Ministerie van Arbeid deelt me
de, dat het aantal werklóözen per 14
December 2.572.602 bedroeg, d.i. 54.722
minder dan in de voorafgaande week
en 273.019 meer dan verleden jaar.
RUZIE OP DB VEEMARKT
te DOETINCHEM.
Dinsdagmiddag omstreeks twaalf
uur ontstond op de Veemarkt te Doe
tinchem geschil over den verkoop van
een koe tusschen den koopman Heil
bron uit D(inxperlo en Willems uit
Barneveld. Het geschil leidde tot een
vechtpartij, waaraan verschillende om
standers deelnamen, zoodat het op 'n
veldslag met klompen begon te lijken.
Verschillende personen werden bloe
dend verwond. Toen de varkenshande
laar Mulder uit Varseveld met een
klomp een zware hoofdwonde kreeg,
wist deze zijn woede niet beter te koe
len dan op zijn vrachtauto te springen
en ondanks waarschuwingen van om
standers op de groep in te rijden met.
het gevolg, dat een onschuldige toe
schouwer, zekere Derksen uit Zutphen,
onder de auto geraakte en in een nabu
rig cafe moest worden binnengedragen
De verwondingen zijn niet van em-
stigen aard. Derksen kon per auto naar
zijn woning worden vervoerd.
Onder opzicht van den architect Chr. Dek
ker te Schagen, is op het voormalige plein
van de O.L. school alhier, een zeer aardig
eenvoudig woon- en winkelhuis, gebouwd
door den timmerman Jb. Veeter en den met
selaar M. Schipper alhier, welke een zeer
aardig perceel hebben gesticht, terwijl de
schilder P. Renooy het schilderwerk op zijn
bekende onberispelijke wijze heeft uitgevoerd.
De electrische verlichting, aangelegd door het
electrische installatiebureau Zwart te 't Zand
voldoet in elk opzicht. Tot zoover wat betreft
het inwendige aanzien der winkel.
Wij namen even een kijkje in deze nieuwe
winkel naar de uitgestalde artikelen en moe
ten zeggen dat alles er keurig en aanlokke
lijk uitziet. Allerlei groenten en vruchten,
zoowel inlandsche als zuidvruchten liggen op
de verschillende koopers te wachten, terwijl
een zeer groote voorraad busjes met allerlei
geconserveerde groenten staan uitgestald.
Wij wenschen den heer Broens veel succes
toe in zijn nieuwe winkel.
Voor de eerste kennismaking met deze nieu
we winkel verwijzen wij naar de in dit nr.
voorkomende advertentie.
BURGERLIJKE STAND
van 18 t.m. 23 Dec. 1931.
Geboren Pieternella, d.v. Eduard Kooij en
Guurtje KuiperCornelis Johannes Joseph,
z.v. Cornelis Jacobus de Wit en Agatha Jo-
hanna Strooper.
Ondertrouwd Pieter Kistemaker, 21 jaar,
broodbakker en Antje Appel, 22 jaar, te Zijpe
OverledenAntje Nieman, 63 jaar, echt-
genoote van Johan Reinerd Muller.
Officieel.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van ZIJPE
(N.H.) brengen ter openbare kennis, dat op
23 December 1931 ben hen is ingekomen een
verzoekschrift van Cornelis Schrieken, van
beroep groenteboer, wonende te Burgerbrug,
om vergunning voor den verkoop van sterken
drank in het klein in de navolgende locali-
teitgelagkamer (voorkamer) van het per
ceel, kadastraal bekend gemeente ZIJPE,
Sectie E, no. 294 plaatselijk gemerkt A 28, en
gelegen aan de Burgerbrug aldaar.
GEMEENTE ZIJPE.
Binnen twee weken na de dagteekening
dezer bekendmaking kan ieder tegen het ver-
leenen van deze vergunning schriftelijk be
zwaren bij Burgemeester en Wethouders in
brengen.
ZIJPE, 24 December 1931.
Burgem. en Weth. voornoemd,
J. DE MOOR.
De Secretaris,
J. A. DE BOER.
SCHAGERBRUG. Een nieuwe zaak. Het
gebeurt niet dikwijls dat wij over boven
staand onderwerp een bericht uit onze plaats
van inwoning kunnen schrijven. Nu evenwel
bunnen wij mededeeling doen van de opening
van een naar den eischen des tijds ingerich
te groentenwinkel.
MIJN HARDT'S
Sa n a pi rin-ta bietten
Kokers40en75cf^^Proefpakje10ct
Bij Apoth.en Drogisten..
C. HOOGVORST, Tuinier.
LEVERT ALLE PLANTSOEN TEGEN
VERMINDERDE PRIJZEN.
FRANCO THUIS.
DE KOLONIAAL.
(Overgenomen uit Land in Zicht.)
Op een Zondagmiddag, zoo tegen etenstijd,
stond een net gekleede jonge man voor mijn
deur. Hij vroeg mij persoonlijk te spreken.
Heel bescheiden luidde dan zijn vraag, of ik
hem een Mark zou willen j^even, opdat hij
in een goedkoop restaurant wat zou kunnen
eten. Hij beloofde mij het geld in eenige dagen
te zullen terugbrengen. Als pand kon ik zijn
aktentasch met manuscripten behouden.
Journalist zijnde, had hij verschillende ai-
tikelen bij de krantenbureaux ingestuurd.
Maar niet alles werd direct geplaatst. Een
van zijn artikelen zou nu juist in het Zon
dagsblad verschijnen en dan kon hij dus in
een van de volgende dagen zijn geld ont
vangen en mij het geleende bedrag terugbe
talen.
Het was mij duidelijk, dat de „journalist"
geweldig in de klem zat en zich op deze ma
nier er nooit weer uit zou kunnen werken.
Ik probeerde iets meer op zijn moeilijkhe
den in te gaan, maar daar was geen kijk
op. Hij was niet bereid iets meer te vertellen,
en vroeg slechts om één Mark.
Ik bood hem vijf Mark aan, wetende dat
hij morgen weer in dezelfde verlegenheid zou
zitten. Ook dat werd van de hand gewezen.
Met medelijden keek ik naar z'n mooie over
jas. Zou deze hem door de komende dagen
heen moeten helpen
Een uitnoodiging binnen te komen en bij
ons te eten werd ook niet aangenopien. Alles
wees hij beslist maar hoffelijk terug. En zoo
bleef ons niets anders over dan hem de ge
vraagde Mark te geven, in de overtuiging, dat
daarmede zijn lijdensweg voor 1 dag verlengd
was, zonder dat wij iets konden doen om hem
werkelijk te helpen. Er was natuurlijk geen
sprake van, dat wij zijn 'aktentasch met ma
nuscripten, wilden behouden. Hij kreeg dus
z'n zin, maakte een buiging en ging weg.
Voor ons was dit geval weer afgedaan.
Drie weken later. Eveneens op een Zondag
staat de „journalist" weer voor ons huis. Nu
echter zonder overjas, ofschoon het zeer koud
was. Zijn gezicht was heel smal geworden, de
kaken staken scherp uit. Het was hem aan
te zien, dat hij honger geleden had en in de
uiterste nood zijn jas bij „Oome Jan" had
gebracht. Hij kwam de geleende mark terug
brengen de (mark welke hij toch eigenlijk
niet missen kon.
W'as het zijn groote trots, die hem weer
hield vrij om hulp te vragen, en zou nu het
terugbrengen van de mark slechts een voor
wendsel zijn, om weer eens met ons in ge
sprek te komen
Hoe het zij, Ernst Str..., want zoo heette hij,
was mededeelzamer en wij kregen de volgen
de levensgeschiedenis te hooren.
In Estland was hij geboren en werd daar
student in de rechten. Toen kwam de oorlog.
Als vrijwilliger in dienst getreden, werd hij
al spoedig officier bij het Estlandsche leger.
Doordat hij goed Russisch en Engelsch sprak
werd hij als tolk aangesteld en raakte toen
eenigszins bekend met de geheimen der ver
schillende regeeringen.
In de revolutie moest hij vluchten, kwam
door Roemenië en Italië langzamerhand in.
Frankrijk en bleef te Marseille.
Maar slechts voor korten tijd. 's Avonds
bezocht hij een klein restaurant. Het is er
reeds vol maar hij vindt nog een open tafel
tje. Een poosje later treedt nog een heer,
binnen. Hij schijnt iemand te zoeken, gaat
naar de chef achter het buffet met wien hij
eenige woorden spreekt en komt dan direct
naar het tafeltje waar Ernst Str. zit.
Gij veroorlooft mij wel even aan uw tafel
tje plaats te nemen Ik heb met een zaken
vriend afgesproken hier in dit café een on
derhoud te hebben, maar ik kan geen plaats
meer vinden.
En dan komt de oude geschiedenis. De
zakenvriend komt niet en de laatst binnen-
gekomene begint een gesprek met onzen
vriend. Er wordt bij gedronken en de tijd
vliegt om. Laat in de nacht laat de vreemde
nog een flesch wijn aanrukken. Merkwaaridg
zooals deze wijn smaakt. Zoo vreeselijk zoet
en toch een bitteren nasmaak, zooals thee,
dat kan hebben, wanneer er in plaats van
suiker sacharine ingedaan is.
Onze vriend wordt onpasselijk, wil opstaan,
maar valt weer terug op z'n. stoel en ont
waakt een heele tijd later. Hij ligt dan in
een kolenbunker van een schip, beroofd van
zijn pas, portefeuille met 3000.- francs, en
van zijn familie-zegelring.
Na een langen tijd wordt hij uit het kolen
hok gehaald en staat hij op het dek van een
een schip. Om hem heen staan 4 mannen
met rooden fez, waarop een gouden halve
maan is geborduurd. Zij hadden een khaki-
uniform aan met een rooden cape erover
heen. Achter hen zag hij eenige inboorlingen
met witte omhullingen staan. Roode fez,
met halve-imaan, waar kan ik nu zijn Tur
kije, Egypte of Irak
Het schip komt aan wal. Onze vriend wordt
tusschen eenige soldaten in naar het station
geleid. Hij leest de naam „Oran". Maar nu
weet hij nog niets want Oran is hem onbe
kend. Totdat de trein binnenkomt en hij op
wagens leest „Chemin de fer algérien", A1-;
giersche spoorweg. Nu wist hij zoo ongeveer
waar hij was en begreep hij alles. Hij was
door een Fransche agent dronken gemaakt
en naar Algiers verscheept om daar ingelijfd
te worden in het Fransche vreemdenlegioen.
Wij willen hem nu niet verder begeleiden
op zijn tochten. Hoe hij gewond in het hospi
taal komt, vandaar ontsnapt, maar weer
wordt gevangen. Dan komt de oorlog met de
Rif-Kabylen. Hij wordt gevangen genomen
en bij de Rif-Kabylen als instructeur aange
steld. Na eenigen tijd lukt het hem te ont
snappen, kopit op een schip naar Frankrijk,
schuilt weg in een kist en komt zoo door
Frankrijk naar Duitschland. Hier wordt hij
dan door de politie verder geholpen en komt
tenslotte in Berlijn. En nu heeft hij één
wensch. Alles openhaar te maken wat hij ge
leden heeft, een aanklacht tegen de Fran
sche regeering in de wereld te slingeren.
Werkelijk gelukt het hem eenige artikelen
in de dagbladen geplaatst te krijgen en zich
zoo boven water te houden. Maar deze arti
kelen beschreven wel Afrika maar behels
den niets over het vreemden-legioen.
Toen hij bij ons aan de deur stond en om
geld vroeg, was hij bijna aan 't doel. Zijn
aktentasch bevatte de geheele beschrijving
van het leven in het vreemden - legioen,
en hij stond met een uitgever in verbinding,
die het boek wilde laten verschijnen.
Maar er moest veel aan veranderd worden,
en in dezen tijd van wachten, leed hij hon
ger.
Wel verschenen kleine artikelen van zijn
hand, maar die brachten niet genoeg op om
kamerhuur en uitgaven voor zijn eten te
betalen. Het eene stuk na het andere ging
naar de bank van leening. Tenslotte ging
het niet meer en namen wij hem bij ons op.
Hij kreeg gelegenheid adressen te schrijven
en verdiende er zooveel mede, dat alle stuk
ken weer uit het pandhuis konden worden
gehaald,
Een groote vreugde was het voor hem, dat
eindelijk zijn boek uitgegeven werd getiteld
Zur Legion gezwungen zu den Kabylen
entsprungen, (tot het legioen gedwongen,
naar de Kabylen ontsprongen).
In het voorwoord van dit boek schreef de
bewerker „daar hij in de strijd gevangen
genomen was, werd hij uit de boeken ge
schrapt. Hij had dus onbezorgd door de we
reld kunnen trekken. Nu heeft hij echter
Frankrijk openlijk aangeklaagd en werd zijn
vlucht bekend. En Frankrijk houdt zulke
vluchtelingen scherp in bet oog."
Als hij het eerste geld. van den uitgever
ontving, huurde hij een kamer in de stad-
Een paar weken later wilde ik hem bedoe
ken, maar de hospita vertelde, dat de poli
tie hem gehaald heeft.
Maanden later kwam bericht uit Estland.
Hij za,t daar nog in de gevangenis, wegens
zijn politieke werkzaamheden voor en in de
revolutie. De Fransche regeering had de
Duitsche regeering verwijten er over ge
maakt, dat zulk een boek verschenen was.
Zij verlangde uitlevering van den schrijver.
Hij werd daarop gevangen genomen en
door de politie over de grenzen gezet. Ech
ter niet naar Frankrijk, maar naar de ande
re richting, naar Polen.
Zijn verdere geschiedenis is ons verloren
gegaan, maar in mijn boekenkast staat het
boek, wat hij toen uitgegeven heeft, als een.
aandenken aan de ontmoeting met dezen
jongen journalist. R. C. Fr.
