Onontbeerlijk.
Speciale Maart
I
I
i
E
DE WAPENS NEER
Muziek-Goneonrs
De Nieuwste Stollen
EUG. GOYARTS
N.V. HUESMANN'S
SEIZOEN - STOFFEN.
TE KOOP
K ALFKOE,
Zaterdag 13 MAART 1932
4JBOON,
DU Y VIS SPECIAAL
KALVERMEEL A.
N.V. OLIEFABRIEKEN T. DUYVIS Jz.
KOOG aan de ZAAN LEEUWARDEN.
Th. SCHMALZ
AANBIEDING
f42.- f48.- 156.-
ft
Nu wordt het ernst
Een Automaat
VERKOOPS AUTOMATEN
MANUFACTUREN - HANDEL ANNA PAULOWNA
Hoopt eerstdaags haar cliënteele te Wieringen te
bezoeken met de nieuwste
Aanbevelend, H. BRINKMANN, Dir.
een versche
4de kalf, 30 Liter melk, vrij van
t.b.c., zonder gebreken.
WED. D. N. MULDER,
Elft 12, Wieringen.
v
SCHAGERBRUG.
Gezellige bijeenkomst op
Aanvang 's avonds 7 uur.
Uitvoering van een programma
uit eigen krachten.
Verplicht programma 10 ct.
Introductiekaarten verkrijgbaar
op DONDERDAG 11 MAART bij
K. VAN LOENEN.
TANDHEELKUNDIGE INRICHTING
nRR I.OODSGRACHT 4CL
Wat de zon is voor het Leven, dat is een goede
boekhouding voor Uw Zaak.
ZE ZIJN BEIDE
Wendt U daarom voor Uw boekhouding tot het
ERKENDE en BETROUWBARE
ACCOUNTANTSKANTOOR
PRINS HENDRIKLAAN No. 1
TELEF. No. 261 DEN HELDER.
HET kantoor voor DEN HELDER en
OMSTREKEN.
voor kalveren van circa 14
dagen tot den leeftijd van
ongeveer 3 a 4 maanden.
Fok daarmede op, dan stalt
U dit najaar dieren, die vèr
boven de middelmaat uitsteken
SCHAGEN.
tegen VEEL VERLAAGDE PRIJZEN.
KLEEDING NAAR MAAT
in drie series
king voldoen aan de strengste eischen.
reizigersbezoek overal te ontbieden.
Meubelfabriek
nEik en Linden"
LINDENGRACHT 10—16
ALKMAAR.
Wanneer U
iets noodig
hebt in
Meubelen,
bezichtigt U
dan in elk geval
eerst eens onze
enorme Collectie dit
kunt U geheel vrij
blijvend doen.
Monsterzalen geopend van 912
en van 1 1/25 1/2, 's Zater
dags van 91 e n van 2 1/2-5 u.
Op verzoek andere tijden.
U bespaart 33
Onze prijzen voor
prima gegaran
deerd werk, zijn
lager
dan
overal
elders.
i. o
3 O
TOONEELVEREENIGING
•K
99
SPOORBUURT
ANNA PAULOWNA
op ZONDAG 13 MAART a.s. in Hotel „Vlas en Koren
beurs" van den Heer P. Swaerts.
OPVOERING VAN
II
o
oorlogsdrama in vier bedrijven naar den gelijknamigen roman vai
Bertha von Suttner, door Hans En gier vrij vertaald en bewerkt dooi
Jan Grosfeld.
AANVANG 7.30 UUR. ENTRéE 50 CENT
BAL NA.
1 Mei treedt de winkelsluitingswet in werking.
zal onontbeerlijk blijken in iedere branche
van detailverkoop.
VOORZIET U TIJDIG
VOORZIET U BOVENAL GOED.
Prijsopgave met foto's van BETROUWBARE
automaten wordt U gaarne toegezonden door
A. VAN GIJN, ANNA PAULOWNA, TEL. 69.
Vert. Fa. I. Tas Ezn., Amsterdam.
Een uitgebreide sorteering
vindt U in de Showroom Reguliersbreestraat 3133.
Ook op gemakkelijke betalingsconditiën.
HIPPOLYTUSHOEF.
Ingezetenen van Wieringen, welke prijs stellen op eet
STAND TOT VERKOOP VAN PRODUCTEN
voor de dagen 5, 6, 7 en 8 Mei op het Concoursterrein
worden verzocht hun INSCHRIJVINGSBILJET vóór
MAANDAG 14 MAART a.s. in gesloten couvert in te
leveren bij den Secretaris van „Harmonie", den Heer
H. G. RUMP, Koningstraat H.-hoef.
(Overgenomen uit „Land in Zicht."
Dutterig weggezakt in z'n stoel, dicht bij het heet-
stralend potkacheltje, zat Willem van warmte en
rust te genieten.
Buiten kwam een vlaag van schrale November
wind over de duinenrij aanzetten, stootte klapperend
tegen de luiken van 't kleine huisje, trok aan een
paar losse planken van de boet en verloor zich zuch
tend in het vlakke polderland, terwijl nieuwe vlagen
reeds nader kwamen van over de noordzee.
Binnen was 't beter. Daar zoemde de ketel op 't
kacheltje, waarvan 't nikkel hél opblonk in het lam-
pelicht. Met z'n kousevoeten steunend op de onder
ste richel van de kachel, op gevaar af zich te bran
den, stopte Willem z'n bruin houten pijpje en genoot
met smakkende lippen de eerste halen.
Wie hem daar zoo vredig zitten zag, met zijn half
gesloten oogen, zou niet op 't vermoeden gekomen
zijn, dat 't dezelfde man was, die jachtopzieners en
veldwachter al geruimen tijd nacht aan nacht bezig
had gehouden die met bijna onfeilbare zekerheid
telkens tusschen hen door glipte, in de gauwigheid
nog 'n haas of 'n patrijs wegknalde, dan over slooten
en heggen sprong en in de duisternis verdween.
Iedereen kende Willem de Strooper, maar nooit
had men hem op heeterdaad kunnen betrappen.
Prijzen waren er uitgeloofd om 'm te vangen, maar
met 't onschuldigste (hij voelde zich ook niet schul
dig gezicht van de wereld liep hij in de jachttijd,
vóór donker, door 't dorp met een paar geschoten
hazen, die hij ergens „gekocht" had. Op 'n donkere
avond hadden ze 'm bijna te pakken rakelings liep
de veldwachter langs 'm, toen hij bezig was geweest
met 'n lichtbak voor z'n deur hadden ze 'm opge
wacht, maar toen hij om 3 uur, midden in de nacht
kwam aanstappen en ze 'm aan hielden had ie niets
geen geweer, geen strik, 'geen lichtbak, geen
stukje wild, terwijl z'n kleeren, die een en al vochtig
moesten zijn van 't liggen in de natte duinpannen
midden in de nevel, kurkdroog waren, zonder scheur
of vlekje.
De veldwachters waren afgedropen, teleurgesteld
dat weer al hun moeite voor niets geweest was,
innerlijk toch met ontzag voor z'n handigheid.
'n Grootere strijd had Willem met z'n vrouw. Geer
tje lag de nachten, dat Willem weg was, klaar wakker
in bed en luisterde met open ooren naar ieder geluid,
't Kraken van 'n deur, 't zuchten van de wind, 't
klapperen van 'n luik, 'n muis die ergens ritselde,
telkens in spanning of Willem terug kwam.
Dikwijls had ze 't 'm gezegd
„Jo, je most er mee uitschaije, da's zoo toch niks
edaon, we kenne genog verdiene bai de boere 'k hou
dat zoo geen nacht langer lang óit en er komt bai,
dat 't heele dorp ons er op an kaikt't wor nou té
gék, enne 'n keer draoi je toch teugens de lamp."
Willem draaide zich dan knorrig om, maar in z'n
hart gaf hij haar gelijk. Je kon op de duur niet uit
de hand van de politie blijven, dat wist-ie ook wel.
Maar nog 'n poets zou-d-ie ze bakken, zoo maar
voor de aardigheid, als 'n grootsch afscheid van zijn
stroopersleven.
Iets van tinteling in z'n oogen en 'n jolige trek om
z'n mond verried 't plezier waarmee hij aan z'n
plan dacht, dat vanavond uitgevoerd moest worden.
Toen buiten stappen klonken, de deur open ge
duwd werd en de krant de gang in viel, was al z'n
dutterigheid voorbij. Haastig schoot ie uit z'n stoel
omhoog, liep naar de gang, sloeg dadelijk de adver
tentie pagina open en ja, daar stond het, mooi tus
schen vier zwarte lijntjes zijn advertentie.
„Twee goed ondernouden dubbelloops jacht gewe
ren met 200 patronen te koop. Billijke prijs. Te be
vragen onder letters W. v. S. bureau van dit blad."
De menheer van de krant had 't fijn gedaan. Zoo
moest 't precies, iedereen zou 't dadelijk zien en met
bijna verliefde oogen las-ie 't nog eens.
Geert liet van schrik de kous, waaraan ze breidde,
vallen toen hij 't haar wees. „Jó, bé jai dat
Willem knikte eens ernstig.
„Da's nou es goeje" zei Geert. „Je zult zien, da je
nou mcrakels gauw in de kerkeraad zal zltte."
,Da hé 'k ook al e docht", zei Willem met 'n strak
gezicht.
Dien avond spelden vele dorpsbewoners, de hoof
den over de krant gebogen, Willem's advertentie
'n ieder legde 'm zoo uit naar z'n eigen opvatting.
Kees van de molenaar zei tegen z'n broer Jan
„Zeg, Jan, wille wai 't es probeere as we nou
die geweere voor 'n prikkie kunne kraige- Wai
kunne net zoo goed skiete as WillemMaor zeg
niks teugen Vader."
De vrouw van de koster overviel haar man, toen
hij thuis kwam „En jai koop ze niet. 'k Wil niet de
heele nachte in angst om jou zitte." „Wa, wa, is
't er, vrouw stotterde de koster, anders wel ten
tale, terug.
De veldwachter slaakte een zucht van verlichting.
Eindelijk, eindelijk eens rustig kunnen uitslapen,
maar tegen z'n vrouw zei hij ,,'t Is net op tijd, dat-
ie op houdt, anders hadden we 'm gekregen."
Geen uur na 't rondbrengen van de krant waren
Kees en Jan van de molenaar bij Willem.
„Gao naar de krant" zei Willem, toen hij hoor
de waarom ze kwamen, „zie je niet, dat er staot
beröo van dit blad
„Maok nou geen smoesjes Willem, 't zain jouw ge
weere en jouw petrone, kenne we ze koope of niet
„Goed" besloot Willem, „maor een dingie nog, je
kan ze morrege eerst haale."
Snel was de koop gesloten.
Midden in de nacht schrok de veldwachter recht
overeind wakker in zijn bed vlak onder zfjn raam
knalden twee schoten. Hij wreef zich de oogen uit en
luisterde, maar niets was meer te hooren. Met 'n
zucht ging hij weer liggen, ,,'k Geloof, da 'k nog
droom van Willem, maar dat is uit nou, gelukkig
Maar 'n half uur later schoot de koster uit z'n
slaap. Snel vielen buiten een paar schoten, vlak na
elkaar. „Wie zou dat zain?" dacht-ie „Willem
niet, da ken niet, die het zain geweere verkocht."
Op de zolder van de molen lag Kees te droomen
van al de strooptochten, die hij met z'n broer stie-
kum zou ondernemen, toen 'n geruisch hem wakker
maakte, 't Geluid van schoten waaide door de nacht
de oude molen binnen, eerst twee, 'n tijd later weer
een paar en zoo enkele uren lang.
„Zou WillemWelnee, da ken immers niet, die
had zain geweere toch aan ons verkocht."
Neen, Willem kon 't niet gedaan hebben, die had
z'n geweren verkocht.
Maar de volgende dag kon bijna het heele dorp
wild eten, voor 'n prikje bij Willem te koop.
Dat was Willem's afscheid van Stroopersland.
Dit verhaal werd me gedaan, toen we om 'n ka
cheltje in de barak zaten en de veldwachter ons
vertelde, dat de eerste jachtacte voor de Wieringer-
meer was aangevraagd.
K. O. F.
