L
P. DE GRAAF,
23e JAARGANG
DINSDAG ie» MAART 1932.
No. 21
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
J. PEUTE - ZANDVAART 78 - BREEZAND N.H.
HET DRIEMANSCHAP.
WIERÏNGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG EN VRUDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1—5 regela
Iedere regel meer
0.5a
o.ia
Schilder en Behanger. Handel in Verf, Glas en Behangselpapieren.
1932 SCHOONMAAKTIJD IS SCHILDERSTIJD 1932.
Ondergeteekende bericht U hiermede, dat hij met volle energie zal blijven
voortgaan tegen de scherpst concurreerende prijzen U, in deze moeilijke tijd te
gemoet te komen. Vooraf dienen we eerst de lasterlijke crietiek van m'n concur
renten even de kop in te drukken, door het publiek eens een woordje te laten
meespreken. Leest eens onderstaande tevredenheidsbetuigingen:
O. G. C. Bakker, Zandvaart verklaart dat het schilderwerk van de voor mij
gebouwde dubb. woning tot volle genoegen van mij en bewoners door den heer
PEUTE is afgeleverd en kunnen wij hem ten zeerste aanbevelen.
C. BAKKER, eigen., KOENS en HARTMAN, bewoners.
Hiermede betuigen wij onzen hartelijken dank voor het zeer goede schilder
werk bij het bouwen van onze woning, geleverd door J. PEUTE, schilder te
Breezand. v. d. HOEVEN, Molenvaart.
Auto-garage Breezand. Het schilderwerk van ons nieuwe pand, opgedragen
aan den Heer PEUTE, schilder alhier, is zoowel volgens eigenaar als publiek in
één woord af. BROERS.
Nog eenige tevredenheidsbetuigingen ter inzage.
1932.
BEHANGSELPAPIEREN.
1932.
Wij hebben voor U in voorraad eenige duizenden rollen uit meer dan honderd
stalen van de nieuwste dessins uit de stalenboeken 1932. Dus geen rommel of
restanten opruimingen. Prijzen vanaf 15 cent per rol. Met gratis bijlevering van
prima plaksel. Behangsellinnen thans in ieders bereik, in prima kwaliteit, per
meter 32 cent, 2 meter breed.) Grondpapier per boek 15 centZinkennaal
den 20 ct. dubb. vertinde nageltjes 20 cent per pak, enz. enz.
Verfwaren glansverf voor binnen en buiten, le soort f 1.10 per Kg. Idem 2e
soort, beslist goede kwaliteit, alle kleuren f 0.85 per Kg. Grondverf, onover
trefbaar f 0.55 per Kg. Lijnolie, rauwe f 0.35 per liter Carton in alle maten,
extra zwaar vanaf f 0.18 per Meter.
Waterverf voor gangen en keukens, in elke hoeveelheid, geen pondsprijzen,
doch f 0.30 per Kg. Alle geleverde goederen zijn gegarandeerd zuiver, dus niet
goed, geld terug.
Speciaal adres voor uw glaswerk in elke combinatie en kleur.
Onze leus is en blijft„Leven en laten leven."
P.S. Woont gij te ver Zendt
even briefkaart en wij staan U Beleefd aanbevelend J. PEUTE,
gratis ten dienste. Schilder en behanger, Zandv. Breezand.
DE PLUIMVEETEELT.
Over den eierhandel schrijft de
pluimvee-consulent, de heer Klomp,
in het „Algemeen Nederlandsch Land
bouwblad"
De lage prijs heeft nog steeds een
goed binnenlandsch verbruik tenge
volge. Dit heeft den noodigen invloed,
temeer waar Duitschland op deze lage
prijzen ook van de markt blijft.
De gevolgen van het verhoogde in
voerrecht in Engeland zullen wel niet
op zich laten wachten.
Voor onze pluimveehouderij ziet het
er dan ook niet best uit. Jammer dat'
men dat bij onze Regeering niet in
ziet. Met een zeer weinig kostbaar plan
was hier veel te bereiken. Als men
zich toch eens even realiseerde, wat
die pluimveehouderij toch eigenlijk
voor ons land beteekent, dan zou men
zeker alles in het werk moeten stellen
dezen tak van volksbestaan in stand
te houden en in de hoop op betere tij
den, althans niet ten onder doen gaan
Onze pluimveehouderij, die behou
dens het werk van Beekbergen dan ge-
heel zondere eenige Regeeringshulp
zich tot een der beste van Europa heeft
opgewerkt, verdient werkelijk meer
aandacht.
In 1931 werd voor een kleine 60 milli
FEUILLETON.
No. 3.
Ja, zei Manfred toen. Ik heb wel eens
van hen gehoord.
Zijn ze in Spanje
De vraag werd op den man ai gesteld.
Ik zou het u niet kunnen zeggen, zei
Manfred. Waarom vraagt u dat
Omdatde dokter aarzelde, wel, ik
stel er belang in. Men beweert,, dat zij mis
dadigers straffen, die de wet niet kan berei
ken. Zijzij dooden den misdadiger, niet
waar
Zijn stem was steeds scherper geworden
en zijn oogen werden kleine spleetjes.
Het is inderdaad waar, dat een derge
lijke organisatie bestaat, zei Manfred, en het
staat vast, dat zij den ongestraiten misdadi
ger straffen.
En zij dooden hem
Ja, zei Manfred ernstig.
En zelf gaan zij vrijuit.
De dokter sprong overeind en woedend
riep hij uit
Zelf gaan zij vrijuitDe politie van
zoovele beschaafde landen kan hen niet vat
ten Een rechtbank, die zij zelf hebben sa
mengesteld, wie zijn zij, dat zij zich durven
vermeten, zelf te berechten en te veroordee-
len Wie heeft hun het recht gegeven om
dat te doen Daar is de wet toch voor
Plotseling zweeg hij en hij haalde zijn
schouders op en ging weer zitten.
Voor zoover mij bekend zijn, die man
nen gedwongen om zich schuil te houden. Zij
zijn vogelvrij en de politie van bijna alle lan
den van West-Europa zoekt hen.
Dat is waar, zei hij vriendelijk, maar of
zij zich nu stilhouden of dat zij weer aan
oen gulden uitgevoerd neem daarbij
nog de productie voor het binnenland,
die zeker meer dan 20 millioen be
draagt, dan mag men gerust van een
bedrijf spreken, waarin een 80 milli
oen gulden wordt omgezet.
Daarbij zijn betrokken duizenden
kleine landbouwers, die hierin steeds
een belangrijke bron van inkomsten
hebben gehad onze landbouw-coöpe-
raties, die mede door deze inkomsten
nog eenige zekerheid hebben dat de
landbouwers zooveel mogelijk hun
verplichtingen tegenover andere leve
ringen zullen nakomen (een vraagstuk
dat ook steeds ernstiger wordt) de
plaatselijke handel in die gemeenten,
van waar de eieren kojnen de hande
laren piet hun personeel de voeder-
handel een lijstje met nog veel
aan te vullen.
En als men daar als tegenstelling
tegenover neemt, welke millioenen
Duitschland de laatste paar jaren uit
gaf opi daar de pluimveehouderij op
de been te helpen, dan moest het toch
voor de hand liggen, dat eigenlijk nog
buiten het verzoek van de pluimvee
houderij om, de Regeering eigener be
weging helpend zou ingrijpen.
Als straks de pluimveehouderij niet
meer loonend zou blijken -- ook deze
bron van inkomsten den kleinen land
bouwers zou ontvallen, wat dan
DE CRISIS.
DEKKING VERLIES NED. BANK.
Wetsontwerp bij de Tweede
Kamer ingediend.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot dekking- van hel
verlies van de Nederl. Bank, geleden
in het boekjaar 1 April 1931-31 Mrt.
1932, ontstaan door het pondenbezit.
Dit verlies zal in verband met de in
het contract jmet Nederlandsch-Indië
gestelde grenzen ten aanzien van het
te leveren bedrag en den te bepalen
prijs, zich bewegen tusschen 28V£ en
f 30 millioen.
Door het gedeeltelijk aanspreken van
de reserve in vereeniging met het be
drijf soverschot over het loopende jaar
zal het verlies worden gereduceerd tot
een bedrag, dat vermoedelijk niet heel
ver zal afliggen van f 20 millioen.
Het voornemen bestaat, deze f 20
millioen uit de in de volgende jaren
door de Nederlandsche Bank te maken
winsten allengs af te schrijven. Het
jaarlijksche winstaandeel van den
Staat en de uitkeeringen aan de aan
deelhouders zullen hierdoor, gelijk van
zelf spreekt, gedurende een aantal ja
ren in aanzienlijke mate worden ge
drukt. Teneinde dien druk niet oneven
redig op de eerste jaren te leggen, is
een stelsel van geleidelijke afschrij
ving van het verlies aangenomen.
De nieuwe winstverdeeling komt op
het volgende neerde helft van de
jaarlijksche winst zal worden gebe
zigd tot afschrijving op het verlies. Dit
met een minimum van f 1 jnillioen.
Het niet aldus bestemde deel der
winst zal in de eerste plaats worden
gebruikt om, indien de algemeene re
serve onverhoopt beneden de f 3 milli
oen mocht zijn gedaald, deze reserve
wederom tot het genoemde bedrag op
te bouwen. De daarna overblijvende
winst zal gelijk op aan den Staat en
aan de aandeelhouders worden uitge
keerd tot een zoodanig inaxijnum-be-
drag,. dat .aan..de*-, aandeelhouders 5
zal worden uitgekeerd.
De winst, die daarboven nog aanwe
zig zal zijn, wordt gebezigd tot verdere
afschrijving van het verlies.
De dalende boterprijs.
De Chr. Boeren- en Tuindersbond in
Nederland, het Kon. Ned. Landbouw-
Cojnité en de Kath. Ned. Boeren- en
Tuindersbond vestigen in een adres de
aandacht van den Minister van Binnen
landsche Zaken en Landbouw op de ca-
tastrophale ontwikkeling van den bo
terprijs, die thans reeds is gedaald tot
95 cent per K.G.
Hiermede is de toestand voor den vee
houdenden boerenstand onhoudbaar
geworden. Daarenboven nadert onheil
spellend het oogenblik, dat de export
van onze kaas naar Duitschland zoo
goed als geheel zal zijn lamgeslagen,
vooral tengevolge van de deviezenre-
geling, die in dat land wordt toegepast
De centrale landbouworganisaties
dringen er daarom, bij den minister
met de meeste klem op aan te willen
bevorderen, dat het door de landbouw
crisiscommissie ingediende voorstel
inzake hét heffen van een accijns op
spijsvetten met de bedoeling den melk
prijs te steunen, zoo spoedig mogelijk
tot stand kome.
het werk gaan, dat zal de tijd moeten uitwij
zen.
Zij waren met hun drieën hè vroeg de
dokter snel en toen kwam er later een vierde
bij, iemand met veel inhoud, nietwaar?
Manfred knikte nogmaals.
Dat heb ik ook gehoord.
Dokter Essley schoof onrustig op zijn stoel
heen en weer. Het was duidelijk, dat. deze
weinig geruststellende antwoorden van Man
fred hem niet erg aangenaam waren.
En zijn ze nu in Spanje vroeg hij.
Men zegt het.
Ze zijn niet in Frankrijk en niet in Ita
lië en niet in Rusland en niet in Duitschland
of in de omliggende gebieden, zei de dokter
peinzendze moeten dus wel in Spanje zijn.
Hij bleef een oogenblik zitten nadenken.
Pardon, zei Poiccart, die tot nu toe niets
had gezegd, maar u schijnt veel belang in
die mannen te stellen. Is het indiscreet als ik
u vraag, waarom u zoo gaarne zoudt willen
ontdekken waar zij zich bevinden
Niets als nieuwsgierigheid, zei de dok
ter ook ik bestudeer de misdaad, evenals
onze vriend De la Monte.
U bent een even ijverig student als ik,
zei Manfred kalmpjes.
Ik hoopte, dat u mij met iets zoudt kun
nen helpen, ging Essley voort, die niet be
merkt had op welken toon Manfred gesproken
had behalve het feit, dat zij in Spanje zijn,
weet ik niets van hen af.
Misschien zijn ze niet eens in Spanje,
zei Manfred, toen zijn bezoeker opstond. Mis
schien bestaan ze zelfs niet eens en is uw
vrees geheel ongegrond.
De dokter draaide zich met een ruk om
hij was doodsbleek geworden.
Vrees Vrees zei u
O pardon, glimlachte Manfred, mis
schien is mijn Engelsch niet zooals het be
hoort te zijn.
Waarom zou ik hen vreezen vroeg de
dokter woedend. Waarom U heeft uw
gevestigd te Amsterdam.
AGENTSCHAP WIERINGEN.
Tot agent is aangesteld de Heer
ADMINISTRATEUR HIPPOLYTUSHOEF,
BELTSTRAAT 48 TELEFOON 66
dageiijksch te spreken van 9 1/2 tot 6 1/2 uur.
RENTEVERGOEDING 3
UITGIFTE VAN SPAARBUSJES
speciaal ter bevordering der spaarzin
Uwer kinderen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
stille ellende.
Gezin met acht kinderen, den
dood nabij.
Hoe groot de nood is, vooral onder de
kleine schippers, die met hun scheep
jes in de Rotterdamsche haven stran
den als ze hun lading hebben gelost en
geen nieuwe vracht kunnen krijgen,
blijkt hier uit het volgende geval,
waarbij, dank zij de hulp van de ri
vierpolitie, alhans het ergste kon wor
den voorkomen.
Dezer dagen, aldus de „Avp." kreeg
deze politie-afdeeling een onderzoek
in te stellen aan boord van een in de
Zalmhaven liggend scheepje. Toen de
agenten op het schip kwamen, brak
hun hart bijna van de stille ellende,
die ze daar aantroffen. In een kleine
woonruimte vonden ze den Groning-
schen schipper met zijn vrouw en nog
acht kinderen, bij het lijkje van de
gestorven kleine.
Geen vuur was er aan boord, geen
eten al dagen lang en uiteraard ook
geen geld. De heele familie zat ver
suft ineengedoken en de politieman
nen kregen den indruk, dat deze men
schen in hun hulpeloosheid stil zouden
zijn verhongerd, als niet de dood van
het eene kind de aandacht op het treu
rige geval had gevestigd.
Zoo waren de agenten onder den in
druk dat ze besloten dadelijk zélf te
helpen. Op het bureau van de rivier
politie werd een collecte gehouden,
die f 15 opbracht, voor een kacheltje
werd eveneens gezorgd en van buiten
wist men ook nog wat levensmiddelen
te krijgen, om in den directen nood te
voorzien.
Ouders en kinderen vielen als uitge-
hongerden op het gebrachte brood aan
Maatschappelijk Hulpbetoon heeft
toen voor de begrafenis van het gestor-
ven kind gezorgd en ook de zorg voor
woorden al heel slecht gekozen, mijnheer. Ik
heb niets van hen te vreezenIk heb van
niemand iets te vreezen.
Hij hijgde alsof hij geen adem genoeg had
om zichzelf vrij te pleiten van vrees voor die
vier geheimzinnige mannen.
Maar toen wist hij zich te beheerschen en
na een korte aarzeling verliet hij met een
stijve buiging het vertrek.
Hij ging de trap af en sloeg den Paseo in.
Op den hoek stond een bedelaar, die zijn
hand ophield.
Pordiosklaagde hij.
Met een vloek sloeg Essley naar de
hand, maar hij raakte den bedelaar niet,
want deze was buitengewoon vlug en Gon-
zales dacht er niet over om zijn gevoelige
handen te laten kwetsen.
Haastig spoedde de dokter zich voort naar
zijn hotel.
Toen hij zijn kamer had bereikt, deed hij
de deur op slot en liet zichzelf op een stoel
neervallen. Hij vervloekte zijn eigen dwaas
heid. Het was idioot dat hij zijn zelfbeheer-
sching had verloren tegenover dien Span
jaard.
Hiermee was de eerste helft van zijn zen
ding ten einde en dat gedeelte was een mis
lukking geworden. Uit den zak van zijn over
jas haalde hij een Spaanschen Baedeker.
Hij zocht de kaart van Cordova op. Bij deze
kaart was nog een kleinere plattegrond, die
blijkbaar gemaakt was door iemand die de
topografie van de plaats beter verstond dan
de kunst om die plaats in kaart te brengen.
Hij had het eerst van dokter Cajalos ge
hoord, toen hij op één van zijn nachtelijke
tochten door Londen kennis maakte met een
Spaanschen anarchist. Onder den invloed
van koppigen wijn was die ruwe klant losge
komen en had hij gesproken over den „too-
venaar van Cordova" en over zijn miracu
leuze krachten. Hij had dingen gezegd, die
de belangstelling van den dokter in hooge
mate opwekten en zijn bezoek was het ge
het hopeloos aan den grond geraakte
schippersgezin op zich genomen.
Uiteraard is dit wel één der ergste
gevallen, doch de ervaringen der rivier
politie wijzen er op, dat er vooral on
der de kleine schippers, die zoo goed
niet zijn georganiseerd cn die ook
geen aard hebben voor organisatie,
heel veel honger geleden wordt, waar
van de leiders der schippersorganisa-
tie niets weten.
Een big voor vier kussen.
Humor op de Goudsche markt.
Donderdagmorgen is op de Goudsche
Varkensjnarkt een big verkocht voor
vier zoenen. Een stevige boerendochter
die tijdens haar bezoek aan de stad
ook op de veemarkt een kijkje ging ne
men en daar met kennersblik, de krul
staarten monsterde, knoopte mei een
oolijken boerenzoon een gesprek aan.
Belangstellend informeerend naar
den prijs -- zoo schrijft de Msb. die
voor het biggenvolk thans gemaakt
werd, kreeg ze ten antwoord, dat ze
voor vier kussen 't mooiste exemplaar
uit het hok mocht kiezen. Ze bedacht
zich geen oogenblik en toen tot groote
vreugde van de kooplieden het „dra
ma" voltrokken was, kreeg ze den
big, welke ze eerlijk gekocht had.
Of de jonge boer met het diertje ook
haar thuis bezorgd heeft, vertelt de
eschiedenis niet.
In Gouda verwacht men dat deze
week zeer vele kooplustige boerenmeis
kes de veemarkt met een bezoek zullen
vereeren, niet alleen om de biggen,
doch ook't is nog steeds een schrik
keljaar.
AUTO RIJDT OP WANDELAARS IN.
Ongeluk te Utrechtbejaarde
vrouw overreden en gedood
man gewond.
Zaterdagavond tegen 11 uur is op
den Amsterdamschen straatweg fe Ut
recht even voorbij den overweg een
auto uit de richting Amslerdam met
flinke vaart op een man en een vrouw
ingereden, die gearmd de straat over
staken.
volg van een langdurige correspondentie
met dokter Cajalos.
Essley keek op zijn horloge. Het was bijna
zeven uur. Hij zou eerst gaan eten en zich
dan verkleeden.
Het was al half donker in de kamer, toen
hij zich haastig een beetje waschte. Hij vond
het niet noodig om het licht aan te steken
en toen ging hij naar beneden om te eten.
Hij had een tafeltje alleen en verdiepte
zich in een Engelsch tijdschrift. Zoo nu en
dan maakte hij aanteekeningen in een klein
boekje, dat naast zijn bord lag.
Zijn aanteekeningen hadden niets uit te
staan met het artikel dat hij las zij hadden
nog minder gemeen met de medische weten
schap. Zij sloegen op zekere financieele bij
zonderheden van een zeker vraagstuk, waar
over hij zat te denken.
Nadat hij zijn kopje koffie had gedronken,
stond hij op en ging met zijn tijdschrift en
zijn zakboekje terug naar zijn kamer. Hij
draaide het licht aan, deed de blinden dicht
en trok een klein tafeltje vlak onder de
lamp. Weer haalde hij zijn zakboek te voor
schijn en uit zijn koffer nam hij eenige dicht
beschreven vellen papier. Een paar uur zat
hij in die aanteekeningen verdiept en toen
sloot hij het boekje, verborg de papieren in
zijn koffer en deed zijn overjas aan. Hij trok
zijn zachten vilthoed over zijn oogen en ver
liet het hotel. Hij sloeg de richting in van de
Calahorrabrug. De straten, waar hij door
kwam, waren verlaten maar hij voelde zich
geen oogenblik ongerust, want hij wist dat
het in deze straten rustig was.
Hij kwam in een warnet van smalle stra
ten, maar dank zij te studie, die hij van de
kaart had gemaakt, aarzelde hij geen oogen
blik. Pas toen hij een doodloopend straatje
bereikte, dat iets breeder was dan de weg,
waar hij vandaan kwam bleef hij even staan.
Een olielamp aan het verste einde van het
straatje deed de diepe duisternis nog scher
per uitkomen. De huizen aan beide zijden
van de straat hadden geen ramen maar al
leen een deur. De dokter ging naar één van
de huizen aan den linkerkant en klopte twee
maal op de deur. Direct ging deze geruisch-
loos open.
Essley aarzelde even.
Kom binnen, zei een stem in het
Spaansch, de senor behoeft niets te vreezen.
Essley stapte het donkere hol binnen en de
deur werd onmiddellijk achter hem gesloten.
Dezen kant uit, zei de stem.
In den schemer zag hij onduidelijk de ge
stalte van een kleinen man. De dokter stapte
naar binnen en eenige malen veegde hij het
zweet van zijn voorhoofd. Het oude manne
tje stak een lamp aan en Essley kon hem nu
beter zien. Hij was wel erg klein, nauwelijks
grooter dan vier voet. Hij droeg een slecht
verzorgden witten baard en zijn hoofd was
glad als een biljartbal. Zijn gezicht en zijn
handen waren smerig en uit zijn geheele
voorkomen sprak zijn afkeer van water.
Zijn donkere, schitterende oogen lagen
diep in hun kassen en aan de kleine rimpel
tjes om zijn oogen zag men dat hij een man
was, die de waarde van humor wist te waar-
deeren. Dit was dokter Cajalos, bekend in
geheel Spanje maar door niemand gekend.
Ga zitten, zei dokter Cajalos, we kun
nen rustig praten, al zit er ook een dame op
mij te wachten, die mij wenscht te spreken
over de liefde van een man, die zij heeft ver
loren.
Essley ging zitten op den hem aangeboden
stoel en de dokter nam plaats op een hooge
kruk bij de tafel. Het was een eigenaardige
verschijningzijn beentjes bengelden heen
en weer, zijn kale kruin blonk en er lag een
vriendelijke glimlach op zijn oude gezichtje.
Ik schreef u over zekere occulte ver
schijnselen, begon de dokter, maar de oude
man gaf hem een wenk, dat hij zwijgen
moest.
(Wordt vervolgd.)