21 A U G USTUS - ROLDE R D A G
JE MEER IS BROOS."
23e JAARGANG
VRIJDAG i© AUGUSTUS 1932
No. 65
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN
DE POLDERDAG
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIIN
DINSDAG EN VRIJDAG.
UITGEVER
Hippolytushoef Wlerlngen.
Van 1—5 regels
f 0.50.
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER,
WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f o.ia
per 3 maanden 1.—.
„Polder met jou ben 'k verwant
Wij zijn dingen van één land
C. S. Adema van Scheltema.
Elke familie heeft zoo zijn feestdagen Hoe kleiner
we zijn, hoe meer beperken zich die tot onze naaste
omgeving kleine hummels hebben van hun eigen ver
jaardag verwachtingen die veel grooter zijn dan zij
zelfkleuters van vier en vijf deelen ook in de verjaar
dagen van Vader en Moeder, soms van vrijgevige tante's
en ooms
Op school is die van den meester belangrijk, voor de
kleintjes die van de juffrouw. En in de hoogere klassen
leeren we van nationale herdenkingsdagen.
Het is een plezierige idee den dag te herdenken „toen
't zooveel jaar geleden was".... op een zilveren bruiloft
gaan de gedachten eens even terug. Je wordt anders
wakker op zoo'n morgen
Wanneer U heden Uw Wieringermeerbode openvouwt
en U zoekt Uw eigen krantenhoekje, dan vindt U daar
van allerlei verteld hoe onze polder vanmorgen ont
waakte met het prettige gevoel „Nu ben ik vandaag
twee jaar, twee volle jaren oud
Daarom wapperen heden de vlaggen, daarom is er een
feestelijk gevoel bij ons, Wieringermeerders
„Wat ben ik nog jong" denkt onze polder, „pas twee
Oom Heer Hugo Waard, die is al van 1631 bij hem ver
geleken is tante Anna Paulowna een jonge bloem van
1846. Gezellig die begroeide familieleden met daarnaast
een kleine kale baby
Wij allen kennen de geschiedenis van dat afzichtelijke
jonge eendje, dat zoo raar groezelig rondwurmde tus-
schen de blonde hoopjes geel, z'n broertjes en zusjes.
Maar 't diertje groeide uit tot.... een levensgroote
zwaan en die vinden de menschen schoon Intusschen
hadden de lieden, die er verstand van hadden, al direct
gezegd „Daar steekt 'n zwaantje in dat kieken Dat
nu zeggen de experts ook van onze Meer. Met spanning
verbeidt heel Nederland den tijd, dat uit onzen polder
een fiere onafhankelijke zwaan groeit, de zwaan onder
de polders.
Zooals dat behoort op een gedenkdag zien we even te
rug op het korte leven van de tweejarige, zien we voor
uit tevens naar zijn wijde toekomst.
Op 21 Augustus 1930 was onze polder droog. De Lely en
de Leemans wat ligt de eerste daar prachtig zichtbaar
bij helder weer aan den horizont deze beide gemalen
hebben zes maanden water uitgeslagen om onze polder
droog te krijgen. Zoo heel erg droog wat dat voorloopig
niet, maar zijperig vochtig ook weer niet en een zee,
daar leek het heelemaal niet meer op. We denken terug
aan de Haarlemmermeer Drie stoomgemalen werkten
ruim vier jaar eneen drassige moerasgrond kwam
boven. Toen was het gedaan'^net de hulp van den Staat.
Toen de Haarlemmermeer was droog gekomen stond er
in de Staatscourant enkel maar (4 Augustus 1852 „In
de afgeloopen maand July is het Haarlemmermeer door
de werking der machines en de gunstige weersgesteldheid
van het nog overgebleven water ontlast en alzoo droog-
geworden Daarbij bleef het en de kranten hadden een
8-regelig berichtje, meer niet.
Dacht de regeering er over huizen te bouwen en was
er initiatief tot den bouw van kerken en scholen Deed
de Staat zelve iets voor de in cultuurbrenging Niets van
dit alles. Men kon grond koopen dat deden de stadsbe
woners, die er pachters zetten. Deze hadden het tiental
len van jaren arm, leden met hun gezinnen onder mala-
laria en andere ziekten. Op den duur wonnen hier de
sterksten.
Of denken we eens aan de Anna Paulowna In 1846
kwam die droog, werd ze verkaveld. Maar negen jaar
later, in 1855 wordt in een jaarverslag getuigd „van de
onmogelijk om met rijtuigen uit de Anna Paulowna
in de Wieringerwaard te komen." Na tien jaren geen we
gen die aansloten op het oude land
Iedere tijd heeft zijn eigen zienswijze. Langzaamaan
hebben wij het koloniseeren geleerd, begrepen wij de
waarde van goede wegen voor vlottend verkeer. In de
Meer ligt na twee jaar al 82 K.M. aan wegen, terwijl nog
163 K.M. weldra komen. Daarnaast de breede kanalen
over de ophaalbrug te Slootdorp rijdt men 't dorp bin
nen haar silhouet is van verre zichtbaar de poort en
inrij tot het dorp.
Hier behoeven we niet te herhalen wat er alles al is in
onze Meer. Maar toch.... het is zoo'n volkomen men-
schelijke eigenschap dat we alles wat er een poosje is
„gewoon" vinden gewoon dat er een dokter en verpleeg
ster klaar staan in Slootdorp. En ongewoon als het water
eens een uurtje wordt afgesloten omdat er nog een
lekje is
Uit het oude dorp, waar we vandaan komen, willen de
buren van vroeger en de kennissen wel eens komen zien
hoe we 't hebben. En *t eerste wat ze zeggen is „Er zijn
hier geen boomen." Wij begrijpen deze opmerking ten
volle, want ook wij zien geen boomen, hoe graag we ook
wilden. Intusschen begrijpen we wel dat in een nog nau
welijks ontzilten bodem geen boom plezier heeft, ook al
was die al gepoot in 1929, onder water dan altijd. Maar
we vertoonen onze gasten wat er wèl al is en we zien
dat nu zelf ook weer duidelijker. Met een zeker genoegen
Wijzen wij erop waarin we verder zijn dan 't oude land.
De polder is nog niet één gemeente, maar toch al een
geheel. Allen die er wonen werken, direct of indirect,
mee aan den bloei en de ontwikkeling van den polder en
zijn bewoners. Het is een éénheid daardoor, die niet dor.
eentonig is, doch rijk gevarieerd Nederlandsch.
Telkens merken we plekken van den polder waar we
nog niet waren en Moeder de vrouw is nog niet buiten 't
dorp geweest, behalve 's Zondags een eindje den weg op,
naar de Terp
Schoon is de Meer met de dorpjes en de landbouw-
schuren. Maar het levende en denkende erin is de mensch.
Naast den algemeenen herdenkingsdag zullen er velen
zijn, die een aparten dag in dit jaar en hun leven zullen
hebben in verband met den polder „Op 29 Juli kwam
ons gezin hier" heet het dan.
Bijna allen die gekomen zijn trokken ook velen weer
weg, na maanden van forsche inspanning. Dat waren de
pioniers, die misschien ook dezen dag herdenken en aan
vrouw en kinderen thuis, die de Meer nooit zagen, vertel
len van die troostelooze eenzaamheid, waar zij als eerste
werkers heen trokken, leefden, werkten. Door hen ook
werd de grijze afschrikkende massa tot een levende blij
de streek.
De menschen op deze aarde zijn zoekers. Ze zoeken
het ver dikwijls, soms ook heel nabij. En allen, steeds,
geslachten lang, elk mensch op de wereld zoekt een plek
waar hij hoopt op dat wondere, dat we nooit kunnen
omschrijven, maar dat alle volken het „geluk" noemen,
geluk
Van overal, uit alle streken van Nederland kwamen en
komen de bewoners. Op den polderdag van vandaag
denken we allen even terug aan zijn totstandkoming en
aan onze eigen komst.
Mooier dan gewone menschen zeggen de dichters de
schoonheden die elk menschenhart verstaat.
Als Nederlanders, als lieden van één volk voelen we
dieper dan vreemden de waarheid van de dichterlijke
woorden, waarmede we besluiten
„Polder, met jou ben 'k verwant
Ziel van 't eigen, lieve land
j jwljzi
DE POLDER.
Polder met jouw witte wegen
En jouw slooten aan den kant,
Met jouw wijde, allerzijde
Vredig bloeiend waterland,
Met den droomerige zegen
Van jouw welig zachte vee,
Voel ik mij jouw ziel genegen,
Deelt zij zich de mijne mee
Polder, met jou ben 'k verwant
Wij zijn dingen van één land
Zie aanzie mijn aardsche Eden,
Met mijn aardsche boerderij,
Even prachtig en waarachtig
Als een heilig schilderij,
Ver van de bedorven steden,
Van de menschen en hun strijd,
Zoekt mijn hart den heldren vrede
Van die stille eindigheid
In die grenzen graast het vrij
Als een vroom beest in de wei.
Als een beest, door God bewogen,
Weidend in zijn kleinen gaard
Als een nakend, plots ontwakend,
Plotseling galoppeerend paard
Dat op eens, den droom onttogen,
Driftig davert aan den grond
Tot het met zijn groote oogen
Stilstaat voor den horizont,
Tot het in den blinde staart,
Een onnoozel beest op aard
4.
Tot het, door de vert' omsloten,
Naar geen verder verte streeft,
En 't gewemel van den hemel
Hem aan de eigen aard hergeeft
Tot het op zijn zware pooten
Dorstend naar den oever zinkt
En daar mijmerig den grooten
Hemel uit het water drinkt
Tot het keert naar wat het heeft
In de grenzen, waar het leeft.
5.
Polder van de duinen dalen
Weer mijn voeten naar jouw kant,
Ach, wat restte mij ten leste
Dan jouw kleine waterland
Dan te droomen en te dwalen
Door de bloemen van jouw wei,
Dan te leven en te stralen
En te sterven zooals zij
Polder, met jou ben 'k verwant
Ziel van 't eigen lieve land
Uit De Keerende Kudde,
van C. S. van Adema van Scheltema.
Eenige merkwaardige data met betrekking tot
de Wieringermeer.
27 Juli 1929.
10 Febr. 1930.
7 Mei 1930.
21 Aug. 1930.
1 Sept. 1930.
7 Sept. 1930.
21 Oct. 1930.
17 Nov. 1930.
8 Dec. 1930.
6 Febr. 1931.
6 Mei 1931.
16 Juni 1931.
1 Aug. 1931.
5 Sept. 1931.
16 Jan. 1932.
9 Febr. 1932.
2 April 1932.
30 April 1932.
1 Mei 1932.
10 Mei 1932.
15 Juni 1932.
12 Juli 1932.
21 Juli 1932.
16 Aug. 1932.
21 Aug. 1932.
in
te
Wieringermeerdijk gereed.
Lely en Leemans in werking gesteld.
Directie van den Wieringermeerpolder
benoemd.
De Wieringermeer is droog.
Eerste arbeiderskamp bij de Haukes
bevolkt.
Eerste koolzaad gezaaid.
Eerste rogge gezaaid.
Eerste vertegenwoordiger der politie
in den polder.
Opening eerste poststation „Wieringer
meer."
Aanbesteding eerste twee open schuren
Aanbesteding eerste 10 dubbele arbei
derswoningen bij Sluis I.
Aanbesteding eerste straatwegen
den polder.
Eerste schuur te de Haukes gereed.
Opening postkantoor Sluis I.
Eerste der 10 dubbele woningen
Sluis I betrokken.
Opening poststation Sluis III.
Inschrijving uitgifte gronden
pacht in Sluis I en III.
Eerste steenlegging Gereformeerd Re
creatiegebouw door oud-minister Colijn.
Electriciteitsvoorziening gereed geko
men.
Dokter Hoogkamer vestigt zich in
Slootdorp.
1. Bezoek H.K.H. Prinses Juliana.
2. Steenlegging Ned. Herv. Kerk te
Slootdorp.
3. Openstelling waterleiding te Sloot
dorp.
Steenlegging eerste particuliere onder
neming Slootdorp.
Inzegening R.K. Kerk te Slootdorp.
Ingebruikneming Gereformeerd Recre
atiegebouw Slootdorp.
Opening Algemeene school te Slootdorp.
Viering van den 2en verjaardag van
den Polder. Aantal vaste inwoners op
1 Aug. 1932 371.
erf-
versterkt ons saamhoorig-
heidsgevoel.
Ieder jaar weder, zoo denken wij het ons in, zal deze
Polderdag dus een feestdag zijn.
Naast de herinnering aan het heugelijk geboortefeit
van onzen polder, zullen onze gedachten teruggaan tot
de eerste dagen, toen wij hier kwamen en Noord en Zuid,
en Oost en West elkander ontmoetten, om hier in dit
nieuwe gebied samen te arbeiden en naast en voor el
kander te leven.
„Voor elkander Dat is juist het mooie, dat hier ge
sproken mag worden van een versterking van de band
der „Elf Provinciën", dat de menschen uit de verst ver
wijderde deelen van ons land, ieder met zijn plaatselijke
dialecten, gewoonten en gebruiken, hier tezamen een
kern vormen, die als 't ware met onzichtbare draden aan
alle provinciën is verbonden.
Op iederen Polderdag weer zullen die draden hechter
en sterker worden, zal bovenal tot uiting komen dat wij
kinderen zijn van één land, ons mooie Nederland.
Moge ook onze Wieringermeerbode er telkens een
steentje toe bijdragen om dat saamhoorigheidsgevoel te
helpen versterken.
