Falcon- en Loden jai BERTELS 23e JAARGANG VRIJDAG 21 OCTOBER 1932 No. 83 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN M PIJP - TABAK „DE WAKENDE LEEUW" ADELDOM OF LIEFDE BIJ S, COLTOF, KANAALWEG DEN HELDER. 9 WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN 1 BUREAU DINSDAG en VRIJDAG. UITGEVER Hlppolytoshoef Wierlngen. ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. Telefoon Intercomm. No. 19. per 3 maanden f 1.—. 1 ADVKRTENTIIN Van 1—5 regeli Iedere regel meer f 0.5a f o.ia VOOR BETERE TABAKSFABRIEK J. R. KEUSS. Laat 125 Alkmaar. Goederenruil tusschen Nederland en Duitschland. Het kantoor te Rotterdam. Zooals bekend, wordt door de Kamer van Koophandel en Fabrieken voorliet Rijnland (Leiden) een actie gevoerd om op ruime schaal tot een zeker per centage, 60 pCt- bijvoorbeeld, een rui ling tot stand te brengen tusschen de veilingsproducten van haar tuinbouw gebied en Duitsche industrieproduc ten buiten de deviezenregellng om. Onderhandelingen tot dit doel zijn gevoerd met het Gesellschaft fur In ternationale Waren tausch te Dussel- dorp. Een dergelijke wijze van handels voering is in deze tijden zeker wel een unicum, daar het neerkomt op den ou den, primitieven goederenruil, die in Duitschland, ook in regeeringskringen veel sympathie ondervindt. De werkwijze van het stelsel is als volgt gedacht een Nederlandsclie kooper van een bepaald Duitscli arti kel stelt zich in verbinding met de Ka mer van Koophandel voor zijn district Do Kamer verstrekt hem dan een for mulier en geeft hem in overweging de daarop afgedrukte voorwaarde te stel len aan den Duitschen verkooper. De tekst van deze voorwaarde luidt „Wij geven onze order onder de uit drukkelijke voorwaarde, dat liet Mini sterie van Economische Zaken te Ber lijn toestemming verleen!, dat voor on geveer. 00 pCt. aan de tegenwaarde IIol landsche producten in Duitschland jno ken worden ingevoerd en dat de hier voor benoodigde financiën buiten het deviczencontingent ter beschikking wor den gesteld. De Kamer van Koophandel voor het Rijnland te Leiden verleent in deze haai- bemiddeling en wel met medewerking van de Gesellschaft fur Internationale Warentauscli te Dussel dorp. Is de vergunning tot vrijen invoer van 00 pCt. van de tegenwaarde gege- ven, dan zoekt de Kamer van Koophan FEUILLETON. No. 36. „Weet je, dat je broer van den moord ver dacht wordt vroeg de gravin zachtjes na een kort stilzwijgen. De graaf keek haar schuw aan. „Ik heb het in de kranten gelezenhoe kwam men daartoe De gravin richtte zich hoog op, een harts tochtelijke haat stond er op haar gezicht. „Ik heb de verdenking op hem geworpen," zei ze hard en koud. „Dat is mijn wraak voor het uur, waarin hij mij een komediant noem de en tegelijk ons geheim aanraakte." De graaf antwoordde niet. Maar in den blik, waarmee hij zijn vrouw aankeek, lag evenveel afgrijzen als bewondering. „Het toeval kwam mij daarbij te hulp," ver telde zij snel verder. „Walter, die Rita be mint, is op dien avond in het Grauenegger park geweest, en Hendrik trachtte met ge weld toegang bij mevrouw Walker te krijgen." Er kwam een schamper lachje op haar ge zicht. „Die vrouw is juist te rechter tijd ge storven, Demeter Hij stond op en liep onrustig heen en weer. „Neen een dag te laat zei hij zacht jes toen kwam er plotseling een zachte uit drukking in zijn gezicht. „En Rita vroeg hij op een anderen toon. „Je zei straks dat zij ziek was Vertel me eens iets over haar Nu was ook de gravin opgestaan. Haar ge zicht was somber en zorgelijk geworden, maar zij trachte dit te verbergen. „Zij is erg ziek, Demeter. maar wees niet ongerust, ik waak dag en nacht over haar nu heeft Hanna mij voor een paar uur afge lost. kom nu, ik zal je naar de groene ka mer brengen en je wat voedsel bezorgen. Je moet in deze vierentwintig uur kracht verza del de exporteurs van bepaalde arti kelen, welke deze kunnen uitvoeren naai- Duitschland zonder vrees te heb ben, dat zij wegens de deviezenrege- ling geen.betaling zullen ontvangen. De Duitsche importeur betaalt den Duit schen exporteur, terwijl evenzoo de Nederlandsclie importeur den Neder- landschen exporteur betaalt. Het Bu reau te Dusseldorp en de Kamer van Koophandel houden op deze betalin gen toezicht zonder evenwel de finan- cieele verantwoordelijkheid op zich te nemen. Onze tuinbouwproducten, die men eigenlijk nel op de mestvaalt kan gooi en door gebrek aan export naar Duitscli land, kan men volgens dit stelsel wel licht gemakkelijker uitvoeren, want het groote voordeel van dergelijke goc derem uil-transacties is hierin gelegen dat de uitvoer van de Nederlandsclie goederen naar Duitschland op deze wij ze niet in het minst onderhevig is aan getalingsjnoeilijlieden, daar de be taling en afrekening telkens geheel binnen eigen grenzen blijven. De burgemeester van Nieuwveen, de lieer J. \Y. Geesink, die zich voor deze plannen zeer verdienstelijk heeft ge maakt, deelde mede, dat Duitschland bereid is, onbeperkt Hollandsche le vensmiddelen door bemiddeling van het bureau te Dusseldorp op te nemen. De vestiging van een eigen kantoor door het „Geselschaft fur Internatio nale Warentaus'ch" in Nederland, wijst er voorts op, hoe men in Duitschland overtuigd is van de belangrijkheid van het onderhavige systeejn. Het kantoor zal worden gevestigd te Rotterdam. Mijn indruk is aldus de heer Gee sink, dat dit systeem, dat voorloopig wel gehandhaafd zal blijven, omdat de export-moeilijkheden ongetwijfeld nog zeer geruimen tijd zullen aanhou den, behoorlijke resultaten zal afwer pen. Het is dan ook niet te verwonde ren, dat andere Kamers van Koophan del ik noem speciaal Gouda en Den Haag -- deze aangelegenheid in de sfeer van haar belangstelling hebben getrokken. DE SCHEPER. De Scheper, gewapend ,met schop en breikous, was eertijds een persoon van beteekenis in bet Drentsche heide landschap. Elk dorp had zijn scheper, vaak een eenzelvig man, maar iemand die soms honderduit vertellen kon, als hij eenmaal op zijn praatstoel zat. 11ij was een man met groote liefde voor zijn vee, dat hij eiken morgen op zijn rondgang door het dorp verza melde tot een kudde van soms wel een paar duizend stuks. Zijn t hond, Sicp, stond hem daarbij trouw terzijde- Als de schapen den gelieelen dag op liet schier onafzienbare heideveld hadden gegraasd en naarstig de jonge heide- scheutjes en de schaarsche, spichtige grasscheutjes hadden afgeknabbeld, keerde hij .met zijn kudde- tegen den avond terug naar liet dorp, waar elk dier zijn eigen schaapskooi terugvond. Soms werd het lieide rantsoen aan gevuld met een plukje hooi, maar niet DAMES en HEEREN koopt uw eens altijd. Gedurende den nacht be ijverden de dieren zich, den bodem van het bok met een dun laagje mest te bedekken, de belooning voor den schapen houdenden boer. Dat alles is zoo goed als verdwenen. De honger naar stalmest is niet meer aanwezig, sinds de kunstmest zijn in trede heeft gedaan. De herinnering aan den scheper is nog niet geheel ver vaagd. Oude boeren hebben zijn glorie tijd nog meegemaakt toen hij om de beurt hij elk hunner kwam eten en den nacht doorbracht. Vaak werd zijn raad gevraagd hij ziekte van het vee, hij was in vele gevallen een halve vee arts. Voor schapenschurft kende hij het geheim van een probaat middel het zoogenaamde blauwsmeer zelfs waagde hij wel eens een operatie. Een bij schapen voorkomende kwaal is de draaiziekte. Ze wordt veroorzaakt door den blaas worm, de larve van den hondenlint worm- De blaasworm nestelt zich in le hersenen van het schaap, wat ten gevolge heeft, dat het voortdurend met den kop draait. ~~iid nu een schaap de draaiziekte, dan sneed de ècheper achter de horens van het zieke dier een driehoekig stuk je van de liuid los, zóó, dat het aan een kant vast bleef zitten; door de punt van den driehoek stak hij een naald met een draad. Het blootgelegde beenvlies werd .schoon geschrapt en daarop sneed hij een driehoekig stuk uit het been. liet hersenvlies maakte hij ver volgens stuk met de punt van een kip- peveer. Gewoonlijk kwam dan 't blaas je voor den dag, waar de witte lint- vvornikoppen in zaten. Hij verwijderde den blaasworm, waschte het driehoe kig stukje van de huid met jenever af, deed er wat eiwit onder en maakte het met den draad, die door de punt stak- aan het voorhoofd vast. Aan den buitenkant van de wond streek hij eveneens wat eiwit en tenslotte naai de hij er een lap overheen. I Daarmede was de primitieve opera- jtie afgeloopen. Kwamen er geen com plicaties, dan bestond er kans, dat het schaap van zijn draaiziekte genas. melen, je ziet er niet goed uit „Die wond", zei hij, „die ondermijnt mijn krachten Zij deed de deur van het paviljoen open en beiden verdwenen uit het vertrek. „Bezorg me ook andere kleeren", hoorde hij den graaf nog zeggen, terwijl de gravin de deur sloot. „En ook een zwarte pruik ik moet mijn uiterlijk veranderen. Toen Hempel zijn oogen sloot, sloeg het op den slottoren juist middernacht. Hij sliep dadelijk. Toen hij ontwaakte, stond Lenke naast zijn bed. „Te drommel, Albert, wat scheelt je toch Eerst kom Je in plaats van 's avonds midden in den nacht terug en nu slaap je een gat in den dag Silas sprong op. „Neem me niet kwalijk, mijnheer Lenke.. ik zal dadelijk „Bovendien wacht er buiten al sedert een half uur een jongen op je" ging de tuinman voort, „die beweert je noodig te moéten spre ken „Een jongen Hempel was in twee minu ten aangekleed en stormde de deur uit. „Nu, nuzei Lenke, „is er op eens zoo'n haast noodig Hij vond zijn helper naast een jongen staan, met een open telegram in de hand. Zijn gezicht was zoo vol schrik en verbazing, dat het een komischen indruk maakte. „Nu", zei Lenke, „ga je vandaag nog aan 't werk „Mijnheer Lenke", stamelde Hempel, nog steeds zeer ontdaan, „ik kan vandaag niet. ik moet dadelijk naar de stad.... Nu was Lenke een en al verbazing. „Luister nu eens even, Albert, dat gaat toch al te verwat denk je eigenlijk wel?" Maar Hempel hoorde al niets meer. Hij was weer naar zijn kamer gesneld, had zijn hoed gegrepen en rende Lenke voorbij, terwijl hij den jongen wenkte hem te volgen. „Vooruit, Max nu moeten we draven naar het station, als we den trein nog willen halen. Dag, mijnheer Lenke BUITENLANDSCH NIEUWS. ALS DE JONGE HUISVROUW GEEN MALEISCH VERSTAAT. De volgende niet onvermakelijke geschiedenis, heeft zich volgens „de Ind. Crt-" le Bandjermasin afgespeeld. Ken echtpaar was na ommekomst van Europcesch verlof te Bandj'erma- sin geplaatst. Het vrouwtje, dat nog niet lang in Indië was, verstond nog niet veel van de Maleische taal. Op een morgen -- manlief was als gewoonlijk, na een tecder afscheid van zijn vrouwtje, naar kantoor gegaan komt een inlander het erf op de man heeft een mand bij zich. Apa vraagt de vrouw des huizes, die zich reeds van een paar woordjes Maleisch weet te bedienen. De koopman antwoordt en uit zijn Maleisch verstaat mevrouwtje slechts de woorden „paling baik". Meteen haalt de man twee dikke kronkelende binatangs uit zijn jnand. -- O, fijn, dat is natuurlijk paling, denkt de dame trotsch op haar kennis, '„paling" is paling en „baik" is goed, 'dus goedé paling. Daar houdt mijn man zooveel van. Als beiden het eens geworden zijn over den prijs, verlaat de inlander het erf, één paling achterlatende. Vol-ijverig zet mevrouw zich nu aan den arbeid om de lekkernij volgens de regelen der kunst klaar te maken. Het arme beest wordt, zooals dat met dergelijke dieren, helaas schijnt te moeten gebeuren, het zijn kop aan een touw gebonden, om levend gevild le iworden. Kokkie bedankt echter stich- itelijk voor dit werkje, bijgevolg wordt een koelie aangeroepen, die zich bc- jreid verklaart, deze taak voor een milde vergoeding te entameeren. Als de „paling" goed en wel gstroopc is, wordt-ie in mooten gesneden en lek •ker in boter gebraden. De tractatie ivoor manlief is klaar Om één uur komt de stoere .werker thuis op het vernemen van de hem te wachten staande lekkernij begint, hij reeds te watertanden kort en goed, man en vrouw bewijzen den „paling" alle eer en er blijft geen stukje vleesch van over Alleen vonden beiden den paling vreeselijk vet en „ze hadden in een paling nog nooit zóó vele graten gezien". -- En weet je, wat ook zoo gek is, zegt vrouwlief na afloop van hei copi eus palingdiner, de kop van een Indi- schen paling is anders dan die van een paling in Holland. Haar man wilde zich hiervan over tuigen en als bewijs wordt de kop, het eenige niet opgegeten deel van den „pa ling" naar de etenstafel gebracht. Bij het zien van dit lichaamsdeel kan de man zijn oogen- niet gelooven IHj wordt onpasselijk en rent naar achtei uitroepende -- Vrouw, dat is geen Indische paling geweest je hebt me een dikke slang laten eten! Door haar onvoldoende kennis van 't Maleisch had 't arme vrouwtje de woor den van den inlandschen koopman: „oelar jang baik" verstaan als „paling baik", dat is „goede paling!" Weg was hij, en de jongen hem achterna. Het telegram, dat Silas uit Venetië van Kockstein had ontvangen, was daar den vo- rigen middag om twee uur aan het station afgegeven en luidde „Man in 't grijs gevon den, reis hem achterna. Heeft zooeven kaar tje naar Graz genomen. Komen daar morgen vroeg aan. Breng verdere berichten monde ling in stadswoning, Kockstein." xvni. Wie was nu deze man in 't grijs De graaf was in Grauenegg, Morgan vaarde op den Oceaan naar Australië wie was deze der de „Is hier vandaag al iemand geweest vroeg Silas bij zijn thuiskomst dadelijk aan Kaatje. Hempel was nog niet tot zichzelf gekomen, toen hij zijn woning in de Attemstraat bin nenging. Nu begreep hij er waarlijk niets meer van. Zij antwoordde van neen. Hij viel op een stoel neer en wreef met zijn zakdoek over zijn voorhoofd. Kaatje opende de deur. „Daar is een heer", meldde zij kortaf, maar eer Hempel iets. kon antwoorden, liep de aangemelde heer Kaatje voorbij de kamer in, waarvan hij de deur bedaard achter zich dichtmaakte. Als een steenen pilaar stond Silas Hempel midden in de kamer en staarde sprakeloos naar den binnenkomende. De man in 't grijs! Het was een groote, krachtige man met een bleek, baardeloos gezicht, dat men niet fijn gevormd, maar wel energiek kon noe- men.Zijn kleeding was oorspronkelijk van fij ne stof, maar nu erg versleten Alles aan den man, ook zijn haar, was grijs. Zelfs zijn oo gen, die een verstandige uitdrukking had den, waren prijs. Er lag iets zekers, iets zelfbewust in zijn optreden. Hij wendde zich met een beleefde buiging tot Hempel. „Mijn naam is Harry Morgan chef van Door beer doodelijk gewond. Te Grenoble had een tuinman tijde- 1 ij k opdracht gekregen den dieren de firma Mulbury Comp. te Sydney, en ik kom in een zeer bijzondere aangelegenheid tot u, mijnheer Hempel. Het was dus de Australiër, dien Hempel midden op den Oceaan waande. Silas kon geen woorden vinden. Deze man de moordenaar kwam vrijwillig bij hem Was hij gek Mijnheer Morgan zette een verbaasd ge zicht. „Hm ik hoop toch, dat ik niet aan een verkeerd adres ben gekomen U is toch Si las Hempel, de detectieve, die het onderzoek leidt in de zaak Walker Nu kwam er weer leven in Hempel. „Die ben ik," antwoordde hij koel. „Mag ik vragen, wat u Ik kom om die zaak hier. De doode was mijn schoonzuster, mevrouw Fred Morgan.." „Ik dacht, dat zij Bakker heette riep Si las verbaasd. „Zoo heette haar eerste man. Met hem is zij naar Sydney gekomen. Hij kwam met mijn broer in relatie en zij namen tezamen de firma Mulbury Comp. over, die toen juist gelikwideerd werd. De firma is nu een van de voornaamste in Sydney. Toen mijn heer Bakker stierf, kwam ik als deelgenoot in de zaak. Spoedig daarna trouwde mijn broer met mevrouw Bakker, die een even be schaafde als beeldschoone dame was. Na zijn dood hij stierf tien jaar na hun trou wen keerde mijn schoonzuster Mary naar haar vaderland .terug. En nu kom ik tot het eigenlijke doel van mijn bezoek. Eer ik intus- schen verder spreek, moet ik zeggen, dat mijn mededeelingen voorloopig strikt ver trouwelijk zijn. Van uw raad alleen zal het af hangen, of ik later toesta dat daarvan gebruik wordt gemaakt. Mag ik dus op uw stilzwij gen rekenen Hempel richtte zich kaarsrecht op. In zijn oogen flikkerde een feilen gloed. De brutali teit van dezen Australiër ging alles te boven Hij wilde dus nog voorwaarden stellen „Neenzei Silas barsch. „Ik zou een Resultaten met Bertels' Kunstkorrel: Voordeelensterker kuikens en pluimvee, korter rui. méér wintereieren. méér en grooter kwaliteits-eieren. arbeid- en voederbesparend» voedering, lager productiekosten van het ei „Ratio" 1, 2, 3 Piepkuiken mestvoederc „Ratio" 1. Opfokv. 1-30 dagen f6.75 p. 50 Kg. „Ratio" 2. Kunstk. 4-8 weken f6.50 50 „Ratio" 3. Kunstk. 8-12 f6.20 50 M aximum vleesch- en vetvorming. Minimum voederkosten en arbeid. Men kan nu gerust eenige dagen van huis gaan -. de gevulde voederbak verzorgd het pluimvee en Bertels' Patentlegnest (kan kippenh. zelf maken) vergaart de eieren en voorkomt breuk, eierpikken en bevuiling. Nu kan, neen zal! iedereen Bertels' Kunst korrel en Ratio mestvoeders voeren. Brochure pluimvee en eierlijsten gratis. Bestel bij Uw leverancier in Uwe plaats; indien daar niet voorradig direct a.d. fabriek. Weigert namaak, let op ons Loodje! Oliefabrieken N.V., Amsterdam. in de diergaarde eten te geven. Hij' ging liet hok van een beer, die voor zeer tam doording binnen. Het dier snelde echter op hem toe en verwond de hem met zijn klauwen ernstig aan het hoofd. De tuinjnan viel op den grond, waarop de beer hem het vleesch van de beenen scheurde. Personen, die te hulp snelden hadden heel wat moei te den ongelukkige te bevrijden. Het slachtoffer van den beer is naar het zie kenhuis gebracht, doch korten tijd na aankomst aldaar is hij overleden. BINNENLANDSCH NIEUWS. DE NOORD WESTER STORM. Windhoos boven Jubbega. Dinsdagmiddag heeft boven Jubbega een windhoos gewoed, die in deze om geving zeer veel schade heeft aange richt. Bij het tuinbouwbedrijf aldaar sneuvelde een zeer groot aantal ruiten van de broeikassen, terwijl bij verschil lende woningen de ruiten eveneens werden ingedrukt en bovendien bij een dezer huizen de muur van den achter kant geheel werd afgerukt. Tal van hoornen werden ontworteld, terwijl op den weg Jubbega-Gorredijk van vele hoornen de kruinen afknapten, welke tientallen meters verder terecht kwa men. Een brug voor de woning van den heer Schotanus werd opgenomen en een heel eind verder weer neerge- Miiakt. De windhoos zette zich in Oos telijke richting voort. ONGELUK OP ONBEWAAKTEN OVERWEG. Dinsdagmiddag is op den onbewaak- ten overweg nabij den Zwarteweg, op de lijn Gouda-Utrecht, de 31-jarige •mej. v. Eyk uit Reeuwijk door een uit Utrecht komenden sneltrein over reden en gedood. Zij passeerde den overweg per fiets en heeft vermoede lijk door den hevigen storm den trein niet hooren naderen. Het zwaar ver- schurk zijn, als ik u dat beloofde Overigens is het niet aan u, om mij vragen te stellen, mijnheer Morgan U zult u veeleer zelf moe ten verantwoorden wegens de misdaad, die u aan uw schoonzuster hebt begaan, en ik kan niet genoeg mijn verwondering uitspreeken over de koelbloedigheid, waarmee u durft „Mijnheer riep Morgan, terwijl een don- kerroode gloed zijn gezicht kleurde. „Hoe durft u het wagen, om op dien toon tegen mij te spreeken Wat raaskalt u toch Ik een misdadiger „Harry Morgan, in naam des konings neem ik u gevangen als den moordenaar uwer schoonzuster zei Hempel zeer ernstig en legde zijn hand op den arm van den Austra liër. Deze staarde hem een oogenblik beduusd aan en begon toen hartelijk te lachen. „Hahahaha dat is al te dolIs u krank zinnig mijnheer Ik de moordenaar van Ma ry Terwijl ik midden op zee mijn reis on derbreek en terugkeer om den waren moor denaar aan te wijzen Maar nu begrijp ik, waarom die man mij vanaf Venetië voortdu rend overal volgtOveral bemerkte ik zijn nabijheid, vanmorgen vroeg in het koffie huis, waar ik het adresboek vroeg, om uw adres te zoeken bij den kapper, waar ik me liet scheren op den weg hierheen overal volgde hij mij Ik wed, dat hij nu hier voor de huisdeur staat „Zeker," knikte Hempel. Morgan ging verder „Dus mij hebt u ver dacht Hij keek hoofdschuddend Hempel aan, die nog steeds niet wist, wat hij ervan denken moest, ,,'t Is waar als ik over de zaak nadenk nu van uw standpunt uit, moet ik toegeven, dat u haast niet anders kon denken. De gedachte, dat mijn bezoek bij Mary de politie verdacht kon voorkomen, is nog niet bij mij opgekomen Vreemd „Hoe kon u anders in het bezit zijn geko men van de zoo gewichtige papieren uwer schoonzuster Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1932 | | pagina 1