Falcon- en
Loden jai
24e JAARGANG
DINSDAG 7 FEBRUARI 1933.
No. 11
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN
PLICHT IS GELUK
BIJ S. COL TOF.
KANAALWEG DEN HELDER.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
DE CRISIS EN HAAR
GEVOLGEN.
„Do Zakenwereld" heeft met dr. II.
Colijn gepraat over de werelddepres
sie en over heden en toekomst van
Nederland.
De leider der anti-revolutionnaire
pai'tij heeft daarbij o.a. gezegd, de op
lossing van de problemen van produc
tie en distributie, en dus ook de gevol
gen aan het falen hunner goede wer
king verbonden, door bijvoorbeeld een
systeem van internationale Planwirt-
schaft, waarmede tegenwoordig som
migen zoo scherjnen, practisch vol
strekt uitgesloten te achten.
„Men moet zich echter wel als ver
moedelijk gevolg van den huidigen
toestand voorstellen, dat vele landen,
óók wij, hun econo,mie zullen moeten
vervormen. En daarbij heeft men dus
wel ,met een soort nationale Planwirt-
schaft te doen. Waarmee trouwens de
regeeringen nu al druk bezig zijn door
al haar maatregelen.
Ook wij moeten rekenen met het
blijvend wegvallen van een deel van
onzen export. En dan denk ik daarbij
aan onzen export van directe en indi
recte bodemproducten. Onze voor
naamste afnemers ik noe.m u Enge
land en Duitschland zijn zelfs in
sterke mate het slachtoffer van de
ingetreden structureele verandering
gen. Aangezien naar die landen een
zeer groot, deel van ons overschot aan
bodemproducten werd uitgevoerd,
zullen wij, om maar één voorbeeld te
noemen, er mede te rekenen hebben,
dat althans voor onze op de interna-
tonale markt ingestelde agrarische in
dustrie, de export blijvend zal zijn af
genomen. Wij hebben voor den export
veredelde producten voortgebracht
en wij hebben onze grovere bodempro
ducten gekocht met het geld, dat wij
daarvoor kregen. Hoewel ik niet wil
zeggen, dat de toestand altijd eved
slecht zal blijven als thans, moeten wc
toch zeer ernstig rekening houden met
het feit, dat we lang niet 'meer zoo
veel zullen kunnen afzetten als in
het, verleden. Onze land- en tuinbouw
zullen zich dus anders hebben in te
stellen. Wij voeren per jaar nog in
een ontzaggelijke hoeveelheid aan tar
we, rogge en mais. Onzen import kun
non wij alleen betalen door onzen ex
port. Wij zullen dus, waar wij niet
meer exporteeren kunnen, noodge
dwongen ook onzen import moeten
beperken. Onze landbouw zal zich dus
hebben in te stellen op het voortbren
gen dier producten, welke wij tot dus-
vei' moesten invoeren.
Dit is slechts een voorbeeld, maar
ik vrees, dat de terugslag daarvan zich
ook nog op ander terrein zal kunnen
doen gevoelen.
En wat de binnenlandsche econo
mische politiek bctreft, zal de verschil
lende volksbelangen nauwkeurig te-,
genover elkaar behooren af te wegen.
Men zal in verband met de beschik
bare middelen, die hoe langer hoe min
der zullen worden, moeten zorgen, dat
het eene volksdeel niet te veel krijgt,
zoodat straks voor een ander deel,
dat hulp even hard noodig heeft, niets
FEUILLETON.
Naar het Engelsch.
UITGEVER
CORN. J. BUSKER, WIERINGEN.
BUREAU:
Hlppolytushoef Wlertagea.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTINTIIN
Van 19 regel* OJt,
iedere regel meer 1 9.1L
No. 1.
Op een middag in Januari reed Anthony
Stogdale van de nederzetting Moorgate, in
Zuid-Australië, in de richting van de rivier de
Murray. Voor het eerst in zijn bestaan als
kolonist was hij zonder werk. Gedurende zes
jaren had hij het goed Moorgate beheerd,
zeer naar genoegen van den eigenaar, Mr.
Orchardson. Maar op dien dag in Januari
was het goed in vreemde handen overgegaan
en de vorige eigenaar en zijn rentmeester wa
ren dus genoodzaakt, een nieuwen werkkring
te zoeken.
Nadat hem achtereenvolgens allerlei tegen
spoeden hadden getroffen, had Mr. Orchard
son zich wel verplicht gezien, zijn goed over
te dragen aan zijn schuldeischers en weg#te
trekken uit het huis, waar hij jarenlang zoo
gelukkig en voorspoedig was geweest.
De eigenaar en zijn rentmeester waren zeer
goede vrienden geweest, maar bij dezen te
genslag hadden zij elkaar niet kunnen hel
pen en dus waren zij, met wederzijdsch leed
wezen, ieder zijns weegs gegaan, met geen
hoopvolle vooruitzichten, want tengevolge
van een drietal slechte jaren heerschte er
zulk een achteruitgang in zaken, dat men
ook met de beste getuigschriften haast geen
plaats zou kunnen bemachtigen.
„Hiermee is een hoofdstuk in mijn leven
afgesloten," dacht Stogdale droevig, terwijl
hij wegreed uit Moorgate.
Zijn plannen waren voor het oogenblik nog
vaag. Hij kende Mr. Grant, den eigenaar van
DAMES en HEEREN koopt uw
'meer zou overblijven. En met nadruk
moet ik er op wijzen, dat imen vooral
den bodem nimmer braak zal mogen
laten liggen en dat de kracht der boe
renbevolking steeds intact dient te
worden gehouden, omdat de bodem
ons kostbaarste goed is en een juiste
verhouding naar aantal en economi
sche kracht tusschen landbouwbevol
king en stadsbevolking- voor een land
van het allerhoogste belang is.
Ter bestrijding van de werkloosheid
ziet dr. Colijn geen ander middel dan
liet scheppen van nieuwe werkgelegen
beid, d.i. het uitvoeren van werken
van zoodanig karakter, dat zij, wan
neer eenmaaj voltooid, werkgelegen
heid blijven geven voor vele anderen.
Dus vooral vergrooting onzer bodem-
oppervlakte en teelt van producten,
die wij nu nog moeten invoeren,
„daarom heb ik ook in de Kamer de
voortzetting der inpoldering van de
Zuiderzee met kracht bepleit".
Zijn overtuiging is, dat wij den bo
dem der crisis bereikt hebben, maar
tevens, dat de lijn van dit dieptepunt
uit voor de eerstvolgende jaren een
horizontale richting zal blijven volgen
m.a.w. dat wij voorloopig op dit ni
veau zullen blijven. Men zal zich die
lijn echter niet hebben te denken als
getrokken langs een liniaal, doch met
de noodige fluctaties naar boven en
naar beneden, welker gemiddelde ech
ter een horizontale lijn zal vormen.
Fundamenteele ineenstortingen in
het bedrijfsleven verwacht hij niet
nieêr. „Maar wij zullen nog wel bef
een en ander beleven, dat zoo voor het
gezicht zeer ernstig is. Maar erger zal
dat den toestand toch in wezen niet
maken. U moet zich voorstellen, dat
er op het oogenblik nog een massa
overeind staat, helaas, alleen als
facadc, als décor. Kijkt men achter de
fagade,i dan ziet men, dat er geen ge
bouw meer aanwezig is, doch dat de
fagade alleen door stutsels overeind
wordt gehouden. Worden die stutsels
weggenomen, dan valt de facado om-
Dat is een naar gezicht, doch in wezen
wordt daardoor toch niet meer zooveel
veranderd".
Voor de positie van den gulden of
voor de mogelijkheid, dat de Staat op
den duur rente en aflossing der Staats
schulden niet meer zou kunnen beta
len, is dr. Colijn niet bevreesd.
Bij een w^ijs fiancieel beleid houdt
hij het voor uitgesloten, m.a.w. wan
neer men de tering naar de nering zal
weten te zetten. En dat is mogelijk,
want op onze Staatshuishouding kan
nog heel wat meer bezuinigd worden
dan tot nu toe geschiedde. Natuurlijk
is men daarbij afhankelijk van poli
tieke mogelijkheden en die kan men
eigenlijk eerst beoordeelen na de ver
kiezingen in Juni a.s. Maar ik heb
de nederzetting, Balfour, aan de Murray,
twee dagreizen vérder, en, afschoon het wel
heel toevallig zou zijn, dat daar juist een va
cature was, wist hij, dat hij in ieder geval op
de voorspraak van Mr. Grant zou kunnen
rekenen.
De hitte was haast ondragelijk de zon
wierp haar brandende stralen uit een strak-
blauwen hemelde streek was geheel boom
loos er groeiden alleen enkele dorre strui
ken het gras was al lang verbrand. Maar
vastbesloten zette Stogdale zijn tocht voort.
Terwijl hij verder reed, op een van die
prachtige paarden, die alleen hier en daar
op de nederzettingen worden aangetroffen,
was hij een schilderachtige figuur, in zijn
rood sporthemd, zijn korte rijbroek en zijn
grooten, slappen vilten hoed.
Met het invallen van de schemering ging
hij kampeeren en vergat voor het oogenblik
geheel zijn zorgen voor de toekomst, zoo heer
lijk frischte de natuur nu dadelijk op, met
den zwaren dauw, die zich op de struiken
afzette, en die prachtige, effen sterrenlucht
daarboven.
Hij ontwaakte dien volgenden ochtend met
de duidelijke gewaarwording, of er een storm
in aantocht was. Hij had reeds twee cyclonen
bijgewoond en de Hemel behoede hem voor
een derden
Hij liep verder en hield het nog uit tot twee
uur op den middag toen werd de warmte
verstikkend.
Toch kwam er van den storm niets in en
dien volgenden dag op datzelfde uur bereikte
hij een frisch stuk grasland en wist, dat hij
nu vijftig mijlen van Balfour af was.
Hij nam het zadel en de pakken van het
paard en liet het dier vrij grazen. Zelve ging
hij op de meest beschaduwde plek liggen, die
voor het oogenblik nog heerlijk beschut was,
ofschoon hij wist, dat binnen enkele uren de
zon ook hier zou doordringen met haar ver
zengende stralen.
nog- wel zooveel geloof in hot Neder-
landsche volk, dat de noodige mede
werking daartoe op liet kritieke oogen
blik niet ontbreken zal. Al moeten zij,
die bet onaangename werk te doen
hebben, er op rekenen na afloop ervan
naai- huis te worden gestuurd".
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Een vrouw over de crisis.
De echtgenoote van den nieuwen
president der Vereenigde Staten van
Noord Amerika, mevrouw Roosevelt,
heeft te Harisburg een rede gehou
den, waarin zij o.a. zeidc, dat de hui
dige crisis veel overeenkomst toonde
met een oorlog. De crisis kon de
rnenschheid een gevoel van broeder
schap en saamhoorigheid bijbrengen,
dat men ook kon waarnemen in de
dagen van den wereldoorlog. Indhui
dat de uitwerking van de huidige de
pressie kon zijn, zou de natie er door
versterkt worden. Er moest dan ech
ter voor gezorgd worden, dat de kin
den geen gebrek leden en sterk van
lichaam en geest werden om de toe
komst tegemoet te kunnen zien."
Door motor gewurgd.
Op een boerderij te Wezel is een
ontzettend ongeluk gebeurd. De boer
Borlc, was bezig >met het zuiveren vai»
zaad. Toen zijn vrouw hem wilde roe
pen om te eten, lag haar man dood op
de knieën voor den motor, die naast
de zuiveringsmachine Tdond. De hals
doek, dien de landbouwer droeg, was
dooi- den drijfriem gepakt, waarna
Borle tegen den motor werd getrok
ken en gewurgd.
ITALIë.
VERHOOGDE WERKZAAMHEID VAN
DEN VESUVIUS.
Na een langdurige rustperiode toont de
Vesuvius weer een verhoogde werkzaamheid.
Zaterdag hoorde men voortdurend een dof
onderaardsch gerommel en enkele aardschok
ken, die groote ontsteltenis onder de bevol
king aan den voet van den berg veroorzaak
ten.
Het observatorium nam Zaterdag meer dan
200 schokken waar, terwijl met een tusschen -
poos van 15 seconden voortdurend asch uit
den krater werd geworpen. Ook hoorde men
in den krater herhaaldelijk explosies, die de
vrees deden ontstaan, dat een nieuwe uitbar-
ting van den vulkaan te wachten is.
HET BRITSCHE RIJK.
GANDHI'S VROUW GEARRESTEERD.
Reeds voor de derde maal in ruim
een jaar.
Mevrouw Gandhi is in het dorp Ras gear
resteerd. Men weet niet wat haar ten laste
wordt gelegd. Het is voor de derde maal in
13 maanden dat zij aangehouden is.
Nader wordt uit Bombay gemeld, dat me
vrouw Gandhi twee dagen geleden naar Goe-
zjerat vertrok, vergezeld van een troep vrou
wen, met het uitgesproken doel manifesta
Het paard rolde zich om en om in het mal-
sche gras, met allerlei geluidjes van welbe
hagen en stond dan weer ineens op, om zich
aan het heerlijke groen te goed te doen. Zijn
baas verkwikte zich intusschen met een slok
water uit zijn waterzak en een stuk maïs-
koek, waarna hij zich met het hoofd op het
zadel ter ruste legde.
Toen Stogdale dien volgenden ochtend wak
ker werd, voelde hij zich lieel ellendig. Ge
durende enkele oogenblikken kon hij zich
niet verroeren, en, toen hij eindelijk opstond,
moest hij zich aan de struiken vasthoudëh,
zóó duizelig was hij en zóó verdoofd, dat hij
in het eerst niet wist, wat hem overkomen
was.
Langzamerhand keerde zijn bewustzijn te
rug, en nu wist hij, dat hij een zonnesteek
had gehad en dat hij dus al een heelen tijd
zoo moest gelegen hebben.
De kille ochtendlucht had wel een opwek
kende uitwerking op hem, maar hij kon nog
niet loopen. Geërgerd over zijn eigen hulpe
loosheid, liet hij zich neerglijden op het nu
nog koele zand van de vlakte, in de hoop, dat
de natuur hem spoedig te hulp zou komen.
Binnen een uur was hij dan ook in staat,
naar den waterzak te kruipen en te drinken.
Naarmate zijn krachten terugkeerden, werd
hij helderder en-dacht hij aan zijn paard.
Zich vasthoudend aan de boomen, strompel
de hij een eindje voort, maar van het
paard was niets te zien. Alweer moest hij even
stilstaan en verkwikte zich met een teug wa
ter.
Zijn horloge was afgeloopen en de Hemel
was zóó bewolkt, dat hij de zon niet kon on
derscheiden maar hij vermoedde, dat het
omtrent een uur of tien was.
Niet lang duurde het nu ook, of hij ontdek
te afdrukken van paardenhoeven op den har
den grond. Hij vreesde, dat het paard terug-
geloopen was naar Moorgate, waar het van
daan kwam, omdat het zeker dorst had
ties van vrouwelijke congresleden te organl-
seeren. Dit is waarschijnlijk de reden van
haar arrestatie.
BOM BIJ DE LUCHTPOST.
Toen een postbeambte op het hoofdpost
kantoor te Havana bezig was met het gereed
maken van de voor de Vereenigde Staten be
stemde luchtpost, ontplofte de inhoud van
een der te verzenden pakketten. Het pakket
bleek een brandbom te bevatten, die was ver
vaardigd van blikken sigaret tendoozen en
stukjes kristal. Door de vlam van de ontplof
fing verbrandde het papier, waarin de bom
was gewikkeld, zoodat niet kon worden
nagegaan, voor welk adres in de Vereenigde
Staten zij bestemd was.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
BANG AVONTUUR IN HET IJS.
De „Stad Rotterdam" in de knel.
Moeilijke redding.
De „Stad Rotterdam" van de N.V. J. en A.
van der Schuyt's Stoombootreederij, die een
dagelij kschen dienst tusschen Rotterdam en
Den Bosch onderhoudt, heeft verleden Woens
dag een angstig avontuur beleefd.
Door de strenge vorst had deze boot lig
plaats moeten kiezen in de haven van de Zuid-
Willemsvaart. Maar toen het was gaan dooi
en en toen overal vandaan berichten binnen
kwamen, dat het ijs in de rivieren in wer
king was gekomen waardoor hier en daar
het verkeer te water kon worden hervat, wil
de de kapitein „uitbreken" en een poging
wagen de reis naar Rotterdam te volbrengen.
Op de Rotterdamsche boot waren zes men-
schen.
Een boot van „De Koopvaart" en een schip
van de firma Jansen uit Lith gingen met
haar mede. De „Stad Rotterdam" fungeerde
als voorvechtster. Aanvankelijk oogstte het
convooi succes, daar het Dieze-ijs zich ge
makkelijk aan stukken liet rijten. Tijdens
de reis werd de eenheid van het convooi ech
ter verbroken, zoodat de booten, toen zij na
bij Heusden kwamen, honderden meters van
elkander lagen en weinig of niets van elkan
ders arbeid konden profiteeren.
Toen de „Stad Rotterdam" aankwam bij
het Bernscheveer, dat eenige kilometers bo
ven Heusden is gelegen, stootte zij op een ijs-
dam, die, naar later bleek niet minder dan
3.50 a 4 meter dik was. Tevergeefs trachtte
de boot deze ijsvesting té doorbreken. Het ijs
bleek de sterkste en omklemde steeds vaster
de scheepswanden. De schollen stapelden
zich aan weerskanten tegen de boot op en
vaster dan tusschen twee schroeven zat de
„Stad Rotterdam" ln de knel. Groot gevaar
bestond, dat de schollen de stalen platen zou
den doorboren.
IIulp in nood.
Van de haven van Heusden uit had de be
manning van de „Stad Heusden" en van de
„Metta2" der Heusdensche Stoomboot-Mij-,
de precaire positie van de „Sad Rotterdam"
bemerkt en onmiddellijk werd beslaten de
helpende hand te bieden.
Met een staaldraad werd geprobeerd de
boot van het ijs los te rukken maar de kabel
knapte af als een zijden draadje. Een twee
de kabel bezweek eveneens. Tegen zeven uur
kwam de ijsdam los hij ging' drijven en
langzaam kwam hij met de „Stad Rotterdam"
op Heusden aan.
Nu was het zaak de boot te vangen. Als dit
niet lukte, was de kans groot, dat ze tegen
de pijlers van de voetbrug zou worden ge
drukt en dan was ze met de opvarenden red
deloos verloren. Met twee staaldraden werd
geprobeerd de boot aan een steenen paal van
den Waterstaat vast te leggen, maar deze
paal ging over den kop.
Eindelijk konden de kabels worden gebon
den, aan een paar meerpalen, die verderop
afstonden. Deze hielden stand. Bbnkend en
schurend tegen het schip zakten de IJsschot
sen de rivier af.
Na uren van ingespannen arbeid was de
„Stad-Rotterdam" gered, en kon op een vei
lige plaats In de haven van Heusden meren.
Donderdagmorgen is de boot alweer ver
trokken. Vertrouwend op zijn goed gesternte
beproefde de kapitein voor de tweede maal
zijn geluk en slaagde er 's middags Inderdaad
in. Rotterdam te bereiken.
Zeg te Tilburg niets ten nnlecle
Pijnenburg.
Donderdagavond omstreek» elf
uur vertoefde in café Bierens op het
Piusplein te Tilburg een zekere De W.
uit Brussel, die zich al spoedig als
een wielersport enthousiast ontpopte
Hij had een glaasje te veel op en spoe
dig begon hij heftige critiek te leve
ren op de prestaties van den beken
den Tilburgschen wielrenner Jan Pij
nenburg tijdens de Zesdaagsche te
Brussel. Nu is 't in 't algemeen al oen
vrij hachelijke onderneming ergens
in Tilburg zich laatdunkend uit te la
ten over den „Pijn", maar gevaarlijk
wordt het zeker, als men dit in café
Bierens doet (Pijnenburg is verloofd
met een dochter van de familie Bie-
ns en genoemd café is de verzamel
plaats van zijn talrijke supporters).
Het spreekt dus vanzelf, dat het op
treden van De W. den gasten niet aan
stond en spoedig werd hij zonder
vorm van proces buiten de deur gezet.
Maar dit verhoogde de woede van De
\V. Hij begon op straat te razen en te
tieren en zocht links en rechts met de
voorbijgangers ruzie. De politie kwam
en rekende den man in.
Op het politiebureau beleedigde hij
de agenten, terwijl hij een der politie
mannen zonder eenige aanleiding een
sto,mp gaf. Toen men hem daarna wil
de opsluiten om zijn roes uit te sla
pen en te kalmeeren, vernielde hij
bovendien nog een raam van zijn cel.
In verband met een en ander is de
man naar Breda overgebracht en ter
beschikking gestold van den Officier
van Justitie aldaar. Hij kreeg niet
minder dan vier processen-verbaal,
namelijk wagens vernieling, ordever
storing, beleediging en mishandeling.
En, terwijl hij den waterzak en den teugel
nam, trachtte hij het dier dus op het spoor
te komen. Nog steeds stonden er stormwol-
ken aan den horizon en het werd donkerder.
Toch trad hij moedig verder en werd einde
lijk een paardenspoor gewaar maar, toen
hij nauwkeurig de afdrukken van de hoeven
bekeek, werd hij gewaar, dat die in tegen
overgestelde richting gingen
En, daar zag hij ook een zadel en een
pak op den grond liggen beide zijn. el-
gendom. Nu wist hij, dat hij eenvoudig rond-
geloopen had en dus op het punt van uitgang
teruggekomen was voorwaar geen aan
gename gewaarwording, maar iets, dat kolo
nisten wel meer overkomt, als zij reizen op
zoo'n donkeren dag, dat de zon geheel achter
de wolken verborgen is en dat zij zich dus,
zelfs met behulp van het kompas, niet vol
doende weten te oriënteeren.
HOOFDSTUK II.
Dokter Underwood had met zijn gezin een
jaar lang gewoond aan den oever van een
grooten waterplas, die bij zeer hooge water
standen één werd met de Murray.
Op den dag, dat Anthony Stogdale zoo te
vergeefs was gaan zoeken naar zijn paard,
was de rivier weer aanmerkelijk gezwollen
door het smelten van de sneeuw op de ber
gen van Nieuw Zuid-Wales, mnar toch was
het water nog twee mijlen van Iriya af dus
een overstrooming viel dien zomer, niet te
duchten.
Dokter Underwood had zijn praktijk in
Broken Hill opgegeven, om eens te zien. wat
de veel geprezen lucht op de vlakte van Mur
ray zou uitwerken op de gezondheid van zijn
bijzonder zwakke vrouw en teere kinderen.
Met de paar honderd pond. die Mrs. Under
wood van haar ouders had geërfd, en nog
een paar honderd, die hij had gekregen door
het overdoen van zijn praktijk, had hij het
stuk grasland gekocht, bekend als Iriya, -
GEMEENTE WIERINGEN.
T. B. C. FILM.
Het plaatselijk comité van „Her
wonnen Levenskracht" afd. Wierin-
gen heeft Zaterdag j.1. in het café van
den heer S. A. Veerdig, de propagan-
da-film van „Herwonnen Levens
kracht" laten afdraaien. De voorzit tel
de heer F. Kiela opende dezen avond
met den Christelijken groet en zette
het doel van dezen avond uiteen,
waarna .de filmoperateur, tevens ex
plicateur, zijn werk begon. Wat wij
kregen te zien waren opname van
een patiënt in het sanatorium, het
onderzoek, de foto-npname, de bacil
len, de verdere verpleging enz. enz.
van deze patiënt. Verder zagen wij
de verschillend inrichtingen, werk
zaamheden en de nazorg van de pa
tiënten, en niet het minst imponeer
den de vroolijke gezichten van de ge
nezen patiënten.
Verder werd te zien gegeven hoe de
T. B. C. zooveel mogelijk bestreden
moet worden kortom het was een
leerzame film voor ons leden, waar-
en na verloop van een Jaar moest hij wel
toegeven, dat het leven op een boerderij niet
zoo gemakkelijk was, als hij 't er voor gehou
den had.
„Heb ik er niet goed aan gedaan, dat ik Je
hierheen gebracht heb vroeg hij aan zijn
vrouw.
.Neen, Maurice, je hebt er héél goed aan
gedaan. Maar we moeten geduldig onzen leer
tijd doormaken. Ik ben veel flinker en gezon
der geworden en kijk eens, hoe blozend de
kinderen er uit zien, zelfs met dit warme
weer. Neen, het ls zeker wel goed geweest.
Denk maar eens even aan, hoe zuinig wij ook
geleefd hebben."
„Dat is Joüw werk geweest, samen met Ma-
ry maar ik, lk heb niets dan domme
dingen uitgehaald
„Och, kom Maar je moest iemand met er
varing om Je heen hebben om je te helpen."
„Geen persoon van ervaring zou bij mij ln
dienst willen zijn voor het geringe salaris, dat
lk hem maar bieden kan," zei Dokter Under
wood somber. „Neen, ik geloof, dat ik nog
maar verknoei, wat Jij en Mary door Je zui
nigheid uithaalt."
„Mary is overspannen dat is zoo. Maar
daarom is het joüw schold niet."
„Ik zou wel den heelen dag met raad en
daad moeten bijgestaan worden door iemand,
op de hoogte van het boerenbedrijf hier. Nu
wil die nare windmolen weer niet werken en
lk zie geen kans, 'm aan den gang te krij
gen Die jonge aanplant van citroen- en si
naasappelenboompjes, de groenten en de bloe
men, ze smachten alle naar water. Ik geloof
niet, dat dit goed ooit productief kan ge
maakt worden zonder kunstmatige besproei
ing."
Nog even troosteloos keerde dokter Under
wood tot zijn werk terug en zoodra Mrs. Un
derwood alleen was, keek zij ook allesbehalve
opgewekt.
(Wordt vervolgd.)