Loden jas
24e JAARGANG
DINSDAG 14 FEBRUARI 1933.
No. 13
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
HET CONFLICT TUSSCHEN
REGEERING EN KAMER.
Gashouder ontploft bij Neunkirchen.
PLICHT IS GELUK
BIJ S. COLTOF.
KANAALWEG DEN HELDER.
WIER NGER COURANT
VERSCHIJNT EIKEN
M
BUREAU
DINSDAG eu VRIJDAG.
UITUKVEK
Hlppolytosheef Wlertngen.
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER,
WEERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
per 3 maanden 1.—
ADVlRTlNTim:
Van 1—» regels OJL
Iedere regel meer 0.11
Het Handelsblad (Lib.) schrijft over
het Donderdag uitgebroken conflict
tusschen Regeering en Kamer, in ver
bond met de aanneming van de motie
Boon.
bond met de aanneming van de motie
De verklaring voor het door de Re
geering ingenomen standpunt moet
pien, aldus de indruk dien wij kregen,
na hieromtrent ons oor bij insiders te
luisteren gelegd te hebben, bovenal
zoeken in de omstandigheid, dat het
kabinet in de door de meerderheid der
Kamer aangenomen houding een
symptoom zag van het feit, dat deze
Kamer niet bereid is om op de wijze,
als de Regeering wenschelijk leek, aan
de door haar noodzakelijk geachte
bezuinigingen mede te werken.
„Wij, de Regeering, gaven blijk
prijs te stellen op gemeen overleg, toen
wij tenslotte aan de bezwaren tege
moet kwamen, door in plaats van ze
ven vier reditbankcn op te heffen.
Wanneer daarna echter een Kamer
de Regeeringsvoorstellen nog niet wil
accepteeren, is het kabinet toch zeker
wel verantwoord voor een verklaring
als Minister Donner namens de Regee-
4'ing heeft afgelegd".
Wanneer men zich thans afvraagt,
wat het kabinet van zins is, dan ge
looft het blad niet ver van de waar
heid af te zijn, als het vermoedt, dat
het de Koningin Kamerontbinding
wenscht te adviseeren.
De Regeering, zoo werd het blad
nog uit de beste bron verzekerd, is
niet demissionnair. Daar is geen kwes
tie van. Zij denkt er niet aan onder de
huidige omstandigheden Nederland
door een demissionnair bewind te la
ten besturen Dit zou zij volkomen
verkeerd vinden.
Het misverstand, alsof wij momen
teel wel te doen zouden hebben met
een kabmet, dat zijn ontslag heeft ge
vraagd of zoo aanstonds zou vragen,
heeft de Minister-president trouwens,
gelijk bekend, onmiddellijk den kop
doen indrukken.
Het blad dunkt, hier is geen sprake
voor twijfel meer Het kabinet acht
het oogenblik aangebroken om, waar
het meent dat voor doorvoering van
zijn bezuinigingsprogram met deze
Kamer niet meer te werken valt, tot
ontbinding der Kamer over te gaan.
Natuurlijk zal men moeten afwach
ten of de Kamer, in dien Haar een ad
vies van dezen aard door de Regeering
zou worden gegeven, daarop zou in
gaan.
Tientallen dooden, honderden gewonden.
HET SAARGEBIED IN ROUW.
Een ontzettende ramp heeft Vrijdag de stad
Neunkirchen in het Saargebied getroffen. Op
het terrein van de Neunkirchener Hütte is
een gashouder, die 80 M. hoog was en 120.000
kubieke meter kon bevatten, in de lucht ge
sprongen. Alle huizen in de omliggende stra
ten werden vernield en in de geheele verdere
stad zijn overal de ruiten gesprongen. Het
beeld van de verwoesting is ontzettend. Het
FEUILLETON.
Naar het Engelsch.
No. 3.
„Als u nu een makkelijk hoekplaatsje kiest,
Miss Underwood, dan zal ik zorgen, dat u al
les onder uw bereik krijgt. Uw handtasch heb
ik al, Mrs. Gilbert."
De dames stapten in en de jonge man leg
de de verschillende dingen in het rek, waar
na hij nog eens keek, of alles er was.
Ja paraplu's, parasols, boeken, kranten,
een lunchmand je en vruchten juist, het was
in orde
„Dank u, Mr. Thorburn. Ik vrees dat wij u
heel wat last hebben gegeven, maar tot dus
verre heeft het onze reis veel veraange
naamd."
„Het weer heeft het onze reis veel veraan
genaamd."
„Het weer heeft ook zoo meegewerktvan
Melbourne af is het prachtig geweestmaar
ik vrees, dat u het nu heel warm zult krijgen.'
„Men kan eigenlijk niet anders verwach
ten in Januari, is 't wel vroeg Mrs. Gilbert.
„Ik denk, dat uw moeder niet uit Tasmania
zal terugkeeren, voor de zomer voorbij is.'
„Ik hoop van niet. Ik heb er een alleraar
digst optrekje voor haar gevonden. Maar wij
zijn nog nooit zoo lang van elkaar geweest
en zij begint alweer naar huis te verlangen.
Toch mag ik haar daarin niet aanmoedigen,
want dokter Ashby heeft mij verzekerd, dat
niets nadeeliger voor haar kan zijn, dan een
warm klimaat. Daarom heb ik er wel eens
over gedacht, om mijn fortuin te gaan beproe
ven in Nieuw-Zeeland. Maar eer u naar Mel
bourne terugkeert, kom ik u weerzien, Mrs.
Gilbert, en misschien dat ik u ook nog wel
maakt den indruk, alsof de stad door een aard
beving is geteisterd, alle straten van de stad
zijn bezaaid met glasscherven van gesprongen
ruiten en stukken van dakpannen, welke door
den ontzettenden luchtdruk afgerukt werden.
Alle telefonische verbindingen zijn gestoord.
Het station is met puinhoopen bedekt, zoodat
geen treinen kunnen aankomen of vertrek
ken. Brandweer, politie en gendarmes hebben
het terrein van de mijn in wijden omtrek af
gezet en laten niemand passeeren, daar er
gevaar voor verdere ontploffing bestaat.
Vooral de tot de mijn behoorende tankinstal
latie, waar benzol opgeslagen ligt, loopt groot
gevaar. Mocht ook deze installatie ontploffen,
dan zou de ramp niet te overzien zijn.
Hoe geweldig de uitwerking der ontploffing
was blijkt wel uit het simpele feit, dat brok
stukken van den grooten gashouder en van
de buitengewoon zware buisleidingen tot
drie kilometer ver het land in
geslingerd zijn. De Saarbrückerstrasse, die
«aat de plaats des onheils leidt, ligt bezaaid
met brokken ijzer, kapotte buizen en stukken
van de omhulling van den gashouder.
In de verderaf gelegen plaatsen Homburg.
Zweibrücken, Wellesweiler, Bexbach, Franken
holz, St. Ingbert, etc. zijn tallooze vensterrui
ten door den ontzaglijken luchtdruk vernield.
Kilometers ver is de gaslucht nog duidelijk
te bespeuren. Op de landwegen zijn masten
van hoogspanningsleidingen omgeworpen.
Het terrein in de onmiddellijke nabijheid
van den gashouder ligt als een beeld der ver
schrikking uitgespreid. De huizen zijn tot op
de fundamenten met den grond gelijk ge
maakt. Op de straten stapelen de menschen
de stukken huisraad, die zij nog uit het puin
te voorschijn kunnen halen, op. Onder de
overblijfselen van een geheel ingestort huis
ligt nog een
geheel gezin bedolven.
Op deuren als draagbaren worden dooden
en gewonden weggedragen. Onvermoeid zwoe
gen de vrijwillige helpers der reddingscolon
nes om te helpen, waar nog hulp geboden
kan worden.
Onafgebroken reeksen auto's stuwen zich
door de straten heen. Politie en landjagers
uit het geheele Saargebied handhaven de or
de. Het mag een geluk heeten, dat de electri-
sche installatie van de stad ongeschonden is
en kan blijven functionneeren.
De regeeringscommissaris was reeds kort
na het ongeluk ter plaatse, waar onmiddel
lijk beraadslaagd werd over de te nemen hulp
maatregelen. Alle omliggende grensplaatsjes
werden door de explosie getroffen, daar de
luchtdruk de ruiten vernielde en ook hier en
daar door glassplinters verwondingen deed
ontstaan.
Zaterdagmorgen vroeg werd uit Saarbrüc-
ken gemeld, dat te Neunkirchen thans
50 dooden, 250 ernstig en 450
lichtgewonden
gesteld zijn.
Tot de dooden en gewonden behooren niet
alleen tal van arbeiders en employé's der on
derneming, maar ook vrouwen en kinderen
uit omliggende huizen.
Volgens een mededeeling van een opzichter
van een ijzerfabriek was op 15 meter afstand
van den gashouder een benzolfabriek en een
tankinrichting. Daar zou de benzol in brand
geraakt zijn. Het vuur is overgeslagen op het
teer van de gashouder. Men heeft toen ge
tracht het gas uit den houder te laten ont
snappen.
De ernst van de ontploffing wordt eerst
duidelijk als men bedenkt dat de Münchener
ijzerfabriek een
geheel jaar het werk zal moeten
stopzetten,
wat de werkloosheid in het Saargebied aan
zienlijk zal doen toenemen
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Speenvarkendistributie.
Met de distributie van de speonvar-
kens te Amsterdam gaat het niet zoo
als men had verwacht. Het materiaal
dat aangevoeld wordt, is in zijn ovcr-
groote meerderheid niet geschikt voor
consumptie. In de laatste dagen zijn
honderd speenvarkens onder de groot
ste gezinnen, die daarvoor in aanmer
king komen, gedistribueerd, maar
van een goede geregelde uitdeeling
kan geen sprake zijn.
Een zending van ongeveer 200 speen
varkens, die Donderdag en Vrijdag te
Uithoorn aankwam om daar geslacht
te worden, werd afgekeurd voor de
consumptie.
Louis de Visser wil naar Indie.
Heeft aangedrongen op een
spoedvergadering van de Twee
de £amer.
Het Tweede Kamerlid I.. L. H. de
Visser heeft het volgende schrijven tot
den voorzitter van die Kamer gericht
Namens de communistische Ka
merfractie verzoekt ondergeteekende
de Tweede Kamer oogenblikkelijk hij
een te roepen ter behandeling van een
door ondergeteekende te houden spoed
interpellatie over de bloedige gebeur
tenissen, die zich hebben voltrokken
bij het onderdrukken van den op
stand op de Zeven Provinciën, waar
bij ondergeteekende tevens den eisch
zal stellen oogenblikkelijk verblijfstoe-
gang tot Indonesië te krijgen, teneinde
een onderzoek naar de gebeurtenissen
te kunnen instellen, waarbij hij in de
gelegenheid gesteld moet worden
zich door een advocaat van de inter
nationale roode hulp tot bijstand van
de bemanning van de Zeven Provin
ciën te doen vergezellen."
DE ZOMERTIJD.
De Kamer van Koophandel en Fabrie
ken voor Rotterdam heeft in een adres
aan don Minister van Binnenlandsche
Zaken als haar oordeel uitgesproken,
dat het wetsvoorstel-Van den Heuvel-
Bakker tot afschaffing van den Zomer
tijd in geen geval het Staatsblad moet
bereiken.
Griep onder de mijnwerkers.
Ruim 4000 mijnwerkers liggen ziek
aan griep, wat van grooten invloed is
op den gang van het bedrijf. In enkele
gangen van sommige mijnen heeft men
het werk moeten stilleggen.
Manifest aan het Nederlandscke
volk I
Namens de vele duizenden, georga
niseerd in de Boerenbonden en na
mens vele tienduizenden nog niet
aangeslotenen en namens hun vrou
wen en kinderen, hebben de besturen
der Samenwerkende Boerenbonden
een manifest gericht tot het Nederland
sche volk.
Zij wijzen op de ondanks de 9teun-
wetten sterk verjninderde opbrengst
der bodemproducten en op de daling
der landprijzen, waartegenover de
kosten van levensonderhoud in de
groote steden nog 140 pCt. van 20 jaar
geleden bedragen.
En waar voor den boer het kostenni
veau gemiddeld lang niet daalde in
evenredigheid met de productieprijzen
even bij uw broer aantref, want, toen ik hem
laatst in Adelaïde heb gesproken, was hij zoo
vriendelijk, mij uit te noodigen op Iriya."
De zon zal er u bakken en de muskieten
zullen er u opeten," zei Evangeline.
Dit klonk niet heel uitnoodigend, maar
toch was er een blik in haar oogen, die hem
deed besluiten, dat hij juist zoo gauw moge
lijk gebruik zou maken van de invitatie van
dokter Underwood.
„Tot weerziens En niet eens zoo heel
lang zal dit duren, naar ik hoop," zei hij en
hield haar hand wel wat langer dan strikt
noodig was, in de zijne.
„Tot het bal in Mei zeker vroeg zij schert
send.
„Neen, ik denk wel, dat het wat eerder zal
zijn," antwoordde hij lachend.
De trein zette zich in beweging Thorburn
nam den hoed af en keerde terug, vast-be-
sloten, zijn gedachten op zijn zaken te con-
centreeren. Maar steeds hield hij Evelyns
mooi gezichtje voor oogen, dat gezichtje, dat
zoo dikwijls vóór hem rees, terwijl hij over
het plan zat gebogen van een huis voor een
van de gegoede inwoners van Adelaïde of
omstreken, want Mr. Thorburn was architect
en moest geheel bestaan van zijn werk.
De trein reed intusschen over de kale vlak
ten, die liggen tusschen Adelaide en de Dro
ge Kreek, en vervolgens weer noordwaarts.
Tegen dat de reizigsters Kapunda hadden
bereikt, had Evelijn dl frambozen opgesnoept,
zoodat ze niet veel trek meer had voor den
lunch. Ze had eens even de krant ingekeken,
haar boek doorgebladerd, had nog eens ge
dacht over de reis van Melbourne, die ze ge
zamenlijk hadden gemaakt met Mr. Thorburn
en had tante Fanny zoo dikwijls in de rede
gevallen bij haar lektuur, dat die eindelijk
het geduld verloor en haar nichtje verzocht,
haar eens even met rust te laten.
Evelyn zuchtte, vond Tante heel egoïstisch
en ging maar wat achterover liggen met ge
sloten oogen, terwijl zij zich intusschen een
beeld trachtte te vormen van het leven, dat
zij thuis zou leiden.
moet eiken dag door hem bijgepast wor
don, zoolang hij nog iets heoft bij te
passen, hetzij geld of crediet. Honder
den gingen reeds te gronde en duizen
den worden naar den afgrond gedre
ven. En in hun ondergang nemen ze
breedc groepen neringdoenden mede.
Wat ons bij alle politieke partijen
trof is het gebrek aan inzicht bij de
leiding ten aanzien van de onmoge
lijke positie van den landbouw.
Nog enkele maanden scheiden on9
van den verkiezingsstrijd. Thans
doen wij nog eenmaal een beroep op
het Nederlandsche volk en op de poli
tieke partijen. Wij vragen slechts, dat
de landbouwende bevolking op één
lijn wordt gesteld met de overige be
volking en voor haar arbeid een beloo
ning ontvangt, die in overeenstemming
is met de belooning van anderen.
Kan men ons daarop geen bevredi
gend antwoord geven, dan zullen wij,
zoo gaat het manifest voort, gedwon
gen worden te doen, wat wij niet wil
den doen, als het anders kon, n.1. het
stellen van eigen candidaten voor do
Tweede Kamer, teneinde daar mannen
te brengen, die een tegenwicht vormen
tegen de velen, die zich in hoofdzaak
door de belangen der stedelijke bevol
king laten leiden.
Wij willen echter hopen, dat het
daartoe niet behoeft te komen en doen
daarom door dit manifest een laatste
beroep op de regeering, volksvertegen
woordiging en volk, teneinde onver
wijld door daden te toonen, dat het
ernst wordt met de hulp aan het plat
te land.
Ten overvloede wijzen wij er nog op
dat, indien men op den huldigen voet
doorgaat, inflatie, hetzij doelbewust,
hetzij gedwongen, onvermijdelijk zal
blijken.
„Die goede Mary," peinsde zij. „Wat zal ik
blij zijn, haar weer te zien en wat zal ik haar
veel te vertellen hebben Ik zal al mijn best
doen, haar zoo goed mogelijk schadeloos te
stellen, voor al wat zij gemist heeft. Zij is te
edelmoedig, om mij te misgunnen, wat ik op
haar vóór gehad heb. Als ik merk, dat het
pijnlijk is, hoe zij zooveel minder heeft ge
leerd, dan ik, dan zal ik haar mijn school
prijzen niet laten zien. Maar ze kunnen haar
ook een bewijs zijn, dat ik best in staat ben,
haar te helpen, als zij zich soms nog wat wil
ontwikkelen. Zij is het onzelfzuchtigste schep
seltje, dat ik ooit ontmoette. Wat beteekent
nu boekengeleerdheid naast zulk een goedheid
des harten
Maar ondanks haar streven, om moreele
waarde hooger te stellen dan schooltriomfen,
voelde Evelyn zich overtuigd, dat haar fami
lie geestelijk een heel eind bij haar ten ach
ter zou zijn en dat zij zich dus zeker weer
verdienstelijk zou kunnen maken tegenover
hen, door hen wat op de hoogte te helpen.
Maar zelfs die verheffende taak lokte haar
op het oogenblik niet genoeg aan, dat zij er
door vergeten kon, „hoe warm het was en
hoe ver," er ze de plaats van haar bestem
ming bereikte. De namiddag-zon brandde op
de verschoten blauwe gordijntjes van den
coupé, en, waar zij nog een beetje uitkeek,
zag ze niets, dan een eindeloos schocolade-
kleurig veld.
„Blijft u nog langer in uw lektuur verdiept,
tante Fanny vroeg ze knorrig.
Mrs. Gilbert lachte eens en borg het boek
weg.
„Als je maar eenmaal in Iriya bent, dan
zal je de reis wel gauw genoeg vergeten, Eve
lyn, maar zorg nu, dat je in korten tijd zoo
ver komt, dat je de plaats van Mary in huis
vervangen kunt, dan kan ik haar eens een
heelen tijd bij mij nemen.
„Ik zal mijn best doen, tante Fanny, maar
u moet niet het onmogelijke van mij vergen
„Natuurlijk niet, kind, maar wèl verwacht ik
van je, dat jij even goed het werk zult wil
len doen, dat nu je moeder en Mary verrlch-
DAMES en HEEREN koopt uw
GEMEENTE WIERINGEN.
„HET WITTE KHUIS".
Afd. Wlierlngen,
Vrijdagavond hield bovengenoemde
afdeeling een algemeene leden-verga-
dering in Hotel De Haan, te Hippoly-
tushoef.
Aanwezig waren 22 leden.
De heer P. Kaan, voorzitter van de
afd. zegt in zijn openingswoord, dat
hij tot zijn grooten spijt deze vergade
ring wederom moet openen onder on
gunstige omstandigheden.
Spr. bedoeld hiermede de tijdsom
standigheden.
Wat de vereeniging betreft, kan ge
zegd worden, dat zij er goed voor staat.
Hierop leest de secretaris, de heer
L. Noorden, de notulen voor, welke on-
veranderd worden goedgekeurd.
Het jaarverslag.
Aan het jaarverslag van den secre
taris ontleenen wij het volgende
Op 1 Januari 1932 telde de afd. 1140
leden, 75 meer dan het vorige jaar.
De wijkverpleegster legde 1783 be
zoeken af in dienst der wijkverpleging
en 23G bezoeken in dienst der t.b.c.-be-
st rij ding.
Het consultatie-bureau mag zich in
oen groote belangstelling verheugen,
119 kinderen waren ingeschreven,
welke 509 maal het bureau bezochten,
de wijkzuster legde in dienst van dit
bureau 70 bezoeken af.
488 maal werd verplegingsmateri-
aal afgegeven.
5 t.b.c.-patiëntcn werden uitgezon
den naar sanatoriums.
De Emmabloem-collecte bracht
dank zij de schitterende organisatie
van Mevr. de Haan-Bosker f 227.- op.
Aangeschaft werd o.a. een zuur
stofapparaat.
De moedercursus welke werd gehou
den, werd door 27 dames bezocht.
De voorzitter dankt de heer Noor
den voor zijn verslag, en merkt op
dat uit het verslag wel blijkt dat de
vereeniging een werkzaam jaar ach
ter zich heeft.
Het verslag wordt hierop goedge
keurd.
De geldmiddelen.
De penningmeester brengt hierop
verslag uit van zijn gehouden beheer.
De rekening van „Het Witte Kruis"
wordt in drie posten verdeeld n.1.
„Het Witte Kruis", de t.b.c.-bestrij-
ding en wijkverpleging.
Wij zullen ons bepalen tot de hoofd
posten.
In totaal hebben de inkomsten over
1932 bedragen f 4294.-, de uitgaven
f 4012.24, zoodat in tegenstelling met
verleden jaar nu een batig saldo van
f 281.76 aanwezig is.
Voor uitzending van t.b.c.-patiëntcn
werd f 2542.- uitgegeven, waarvan
f 2078.— door de Gem. Wielingen werd
terug betaald.
Aan subsidie werd van de Gemeente
ontvangen f 500.-. Van de tentoonstel
ling van vakonderwijs ontving het
W. K. f 100.-.
Een nieuwe post van f 96.— stond
dit jaar op de rekening voor huisver
zorging.
De rekening was nagezien door de
heeren S. Kaan en R. Post, laatstge
noemde rapporteerde, dat hoeken en
bescheiden in keurige orde waren be
vonden.
De voorzitter dankt Ds. Van Beek
voor zijn accuraat beheer.
Hulsverzorging.
Mevr. de Haan-Bosker geeft hierop
ten en dat je niet alleen zult doen, wat ie
aanstaat. Dat Ls niet de weg, die tot het geluk
leidt. Bovendien kan er nog wel eens een
tijd komen, dat Je heel blij zult zijn, als Je
wat huishoudelijke kennis bezit. Op het oo
genblik moet je eerzucht in de eerste plaati
daarop zijn gericht, dat je het in huis zoc
prettig mogelijk maakt."
„Dat is Mary's streven," zei Evelyn hoog
hartig. „Mijn doel is het allereerst, mij te
omringen met beschaafd gezelschap en schoo
ne voorwerpen en om al het leelljke van het
leven zooveel mogelijk uit het gezicht te hou
den."
Mrs. Gilbert vroeg lachende
„Is dat een aanhaling uit een van je prijs-
opstellen op school Maar als je nu eens wat
vriendelijker kijkt, kind, dan ben ik bereid, Je
een jurk te geven, die je dragen kunt, als je
in Mei voor het eerst „uit" gaat."
„O, tante Fanny, wat wat is u toch lief en
goed
Na eindelooze halten zagen ze een blauw
achtige watervlakte, een een rij zeer hooge
gomboomen toen een paar gele hulzen en
eindelijk hadden ze het doel van den tocht
bereikt.
Evelyn leunde uit het portierraampje, al
uitkijkend naar haar vader.
„Daar is hij, Tante I" kondigde zij aan.
En dokter Underwood keek verrast, toen
hij in het lange, slanke meisje met het mooie
gezichtje het bakvischje herkende, dat zijn
zuster nu vier Jaar geleden onder haar hoede
had genomen. Dat hfj trotsch was op het
mooie dochtertje, was hem duidelijk aan te
zien.
Hartelijk begroette hij ook zijn zuster en
bedankte haar voor haar zorgen aan Evelyn.
„Het wagentje staat hier," zei hij. „Mr.
Stogdale zal wel zorgen, dat de bagage er ook
ln komt. Maar houdt je sjaaltjes gereed, want
het wordt nu koud."
Zooals het klimaat in Australië soms zoo
wonderbaar kan omslaan, was de wind ineens
naar het Zuiden gekeerd en had er de strak
ke lucht met koele, grijze wolken overdekt,
terwijl hij met bepaald kouden ademtocht
blies over de uitgestrekte vlakte.
Evelyn vroeg zich met verwondering af, wie
die knappe Mr. Stogdale toch kon zijn, die
beide dames hielp met haar sjaaljtes, of hij
dergelijk werk gewoon was. Haar vader had
hem wel voorgesteld, maar hij had zijn tegen
woordigheid niet verder verklaard.
„Hoe lang zal hij hier al geweest zijn
dacht Evelyn weer. „Hij ziet er uit als een
dichterVeel te goed voor zoo'n plaats ais
IriyaO, kijk toch eens, wat een alleraar
digste konijntjesriep zij toen de heele
streek verlevendigd werd door een massa
grijze rugjes en witte staartjes.
„Laat me vandaag als-je-blieft, die pluim
staarten maar vergeten," drong Mr. Under
wood.
„Waar groeit het gras nu vroeg Evange
line. „Dit lijkt alles één lange, roode weg."
„Je ziet ons nu in den ergsten tijd van het
jaar. Wij zijn aan het sandelhout hakken,
vandaar dat alles zoo roodbruin overstoven
is, maar wij hebben hier op Iriya Juist zulk
mooi gras, dat prachtig groen is, als het over
al ln den omtrek dor en droog staat."
Dit zeggende hield dokter Underwood zijn
ponies in en Stogdale sprong uit het wagen
tje en ging het hek open en weer dicht doen.
Nog een heel eind moesten ze nu rijden, eer
de woning ln zicht kwam, een laag huls, om
geven door boom- en wijngaard en door
prachtige bloemtuinen, met een meer aan
den eenen kant, waarin de gomboomen wer
den weerspiegeld, die op het eilandje tegen
over het huls groeiden.
In de breede veranda stonden Mrs. Under
wood, Mary, twee jongens en twee kleine
meisjes het naderbij rijden van het ponywa
gentje af te wachten.
Evelyn werd haast„uit liefde doodge
drukt," zooals een van de zusjes het noemde,
totdat moeder haar mee naar boven nam,
naar de slaapkamer, die voor haar bestemd
was en waar zij zich wat kon opfrisschen, na
de lange, vermoeiende reis.
(Wordt vorvolgdA
