24e JAARGANG VRIJDAG 17 MAART 1933. NIEUWS- WIE ADVERTENTIEBLAD VOOR EN OMSTREKEN ,JDE WAKENDE LEEUW99 PLICHT IS GELUK Kunt U onecht van echt onderscheiden S. COLTOF KANAALWEG DEN HELDER Nft 22 WIERINGER COURANT VERSCHIJNT 1LKIR DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per S maanden 1.—. UITGEVER CORH. J. BOSKER, WIERIEGEE. BUREAU Hlppolytaiheef Wlerfnfen. Telefeen Intercomm. He. 19. ADVIBTINTIIR Van 1regen Iedere regel meer t /•JA VOOR BETERE PIJP - TABAK TABAKSFABRIEK J. R. KEUSS. Laat 125 Alkmaar. BINNENLANDSCH NIEUWS. Revolvers in beslag genomen. Dinsdagmiddag; was de marechaus see te Oss aan het speuren naar ge smokkelde margarine. Bij zekeren v.d. H. op den Krakenburg aldaar ontdek te zij geen margarine, doch wel een partij c.a. 170 Belgische revolvers, mei daarbij behoorende minutie. Deze wa penen werden in beslag genomen en tegen v.d. H. werd procesverbaal opge maakt. Geen normaal werk in werkver schaffing. Minister weigert subsidie aan een gemeentebestuur. Naar „Het Volk" verneejnt, is bij de commissie uit werkgevers- en werkne mersbonden in bet bouwbedrijf, die actie voert tegen het uitvoeren van normaal werk in werkverschaffing, van den minister bericht ingekomen, dat aan de gemeente Bergen op Zoom de door bet gemeentebestuur aange vraagde subsidie, voor de uitvoering van rioleeringswerken in die gemeen te niet is toegestaan. De afwijzing grondt zich op het feit, dat de minister dit rioleeringswerk als normaal werk beschouwt. Betaling in natura. Op één van de autobuslijnen in West Noord-Brabant zou dezer dagen een böertje, een man uit den kleinen boe renstand, uit het Noordwesten van Brabant naar Bergen op Zoom reizen, om daar de markt te bezoeken. Hij was er een van bet slag, die meer voelen voor een daad dan voor veel woorden. „Negentig cent, meneer", zegt de chauffeur, als bet boertje laat blijken, dat hij ook mee wil. En dan gebeurt het simpele, dat veel van zeggen is. Ons boertje, met de eene hand aan de greep bij den buisingang en met de an dere een zakje met inhoud ophoudend vraagt beleefd in zijn gemoedelijk Bra bantsch dialect of hij inplaats van met bet genoemde geld, dat bij niet bezit, mag betalen met 35 versche eieren. De chauffeur, een man die zijn menschen en zijn tijd kent, accepteert deze beta ling in natura. Radio en de verkiezingen. Per partij per twee leden 15 ,min. zendtijd. De minister van Waterstaat beeft voor de politieke partijen, die reeds in de Tweede Kamer vertegenwoordigers hebben, een regeling gemaakt voor bet gebruik van den radio-omroep voor ver kiezingspropaganda. Vóór 1G Maart, moeten de partijen laten weten of zij op zendtijd rctlec- teeren. De gelegenheid tot bet uitspreken van verkiezingsredevoeringen voor de microfoon wordt alleen gegeven tus- schen 27 Maart en 25 April. In dat tijdvak zal het niet zijn toege staan opi op andere wijze radio-uitzen dingen te organiseeren, die politieke propaganda beoogen. Op Zondagen en op Algemeen Pro- grammadagen wordt evenmin vergun ning verleend tot het houden van ver kiezingsredevoeringen. Het ligt in de bedoeling, de partijen per twee leden van de Kamer één kwar tier zendtijd te verleenen. Is het getal Kamerleden oneven, dan wordt het voor de zendtijdberekening naar bo ven tot een even getal afgerond. Op den inhoud der verkiezings-rede- voeringen zijn de bepalingen van het Radio-Controle-Reglement ten volle van toepassing. Gevaarlijk kinderspel. Een meisje van een vracht auto gevallen en gedood. Dinsdagavond omstreeks half tien was op den Lenderweg ter hoogte van Het Heideveld te Eindhoven een vijf tien-jarig meisje, Emans genaamd, en wonende aan den Leenderweg, op de treeplank van een vrachtauto gaan staan om een eindje mee te rijden. Eensklaps sloeg bet portier van den wagen open, met het gevolg dat bet meisje viel en voor het achterwiel van de auto terecht kwam. Zij werd over reden en was op slag dood. De politie heeft het lijk in beslag ge nomen. FEUILLETON e - Naar het Engelsch. No. 12. In den hal stond een groepje van drie Mrs. en Mr. Underwood en Sir George te luisteren naar het vallen van den regen, dat een ieder 'ning, al wendde zij dan ook niet haar BUITENLANDSCH NIEUWS. Uittocht van Joden. De „Daily Telegraph" maakt mei ding van een uittocht op groote schaal van Joden uit Duitschland wegens be duchtheid voor antisemietisme. Velen hunner zijn reeds naar Zwitserland ge gaan dit zijn natuurlijk degenen, wier middelen hen in staat stellen bet land te verlaten. Ook naar Oostenrijk Tsjecho-Slowakije, Frankrijk en Polen wijken Joden uit. Zij hangen een weer- wekkend beeld op van mishandeling van Joden door Hitlerianen. De correspondent van bet blad te Genève heeft een der uitgewekenen gesproken, die nog niet lang geleden een kunsthandelaar was met belang rijke connecties in Frankrijk, Groot-' Britannië en de Vereenigde Staten. Een jaar geleden reeds besefte bij, dat zijn positie in Duitschland onboud baar was en dat hij zijn geboorteland moest verlaten. Eenige maanden geleden beseften Joden met vooruitzienden blik, dat zij hun geld en bun belangen buiten Duitschland moesten brongen. Te Frankfort a.d. Main, te Keulen en te Berlijn waar groote Joodsche ban kiersfamilies en centra zijn heersclit groote ongerustheid. Nooit, adus de correspondent van het blad te Berlijn, is zoo gebleken welk een groot deel van de bevolking van het West-End van Berlijn van Joodschen bloede is, als daags na de gemeenteraadsverkiezingen. De hoofd straten van deze wijk zagen er 'savonds uit of zij ontvolkt waren door een epi demie. Tienduizenden Joden hebben, volgens den correspondent, Duitsch land verlaten, niet alleen in den laai- stcn tijd, maar ook veel langer geleden. Zoo rood, zoo andersom. Een deel van de Duitsche avondpers maakt melding van een interessante gebeurtenis in Berlinchcn (Neumark). Daarom bad zich op het marktplein de plaatselijke communistische vlagge- groep met haar opgerolde, omlaag ge houden vlaggen voor het front van de S.A.., S.S. en Stahlhelm opgesteld, waarbij de Stahlhelm-leider een toe spraak hield, waarin hij op de beteeke nis van dit moment wees en er zijn vreugde over uitsprak, dat de mis leide landslieden den communisli- schen waanzin hadden ingezien en weer in de gemeenschap van de zui vere Duitschers opgenomen zouden worden. De communisten rolden daar op hun roode vlaggen uit, drenkten ze in spiritus en staken ze in brand, waar op het Duitschland lied en het Horst Wessel-lied gezongen wérden. Bijna alle bewoners der stad woonden deze symbolische gebeurtenis bij. Ernstig ongeluk in een Bioscoop. Vijftig dooden en zeventig ge wonden. Te Ahuscatlan in Mexico is in een bioscoop-theater een ernstig ongeluk gebeurd waardoor 50 bezoekers wer den gedood en 70 gewond. Een leiding draad van bet hoogspanningsnet brak n.1. door, kwam in aanraking met het metalen hekwerk op de balustrade van het balcon en maakte kortsluiting Twintig bezoekers, die op de ijzeren balustrade leunden werden op slag ge dood. Er ontstond een paniek, waarin iedereen trachtte naar den uitgang te als de schoonste muziek in de ooren klonk „Nu, Tiddly heeft ditmaal zijn shilling wel verdiend," zei Anthony. Aan de thee werd er dan ook weinig gespro ken, behalve dan door George, die niet ge noegzaam den zegen van dien regenval kon bevroeden. Anthony Stogdale had Mary niet meer al leen gesproken sinds dien keer, dat zij hem beleedigd had door gebruik te maken van George's diensten en hij die halve bedreiging had uitgesproken, dat hij maar weer naar de wildernis zou terugkeeren. Zij had niet ééns zijn kant meer uitgekeken, maar toevallig ontmoetten hun oogen elkaar toch één keer gedurende den maaltijd en het leek hem, dat zij even gewoon en vriendelijk keek, als vóór hij zich zoo gek had aangesteld, zooals hij het nu bij zichzelven noemde. In- tusschen voelde hij er zich veel door verlicht en voor het eerst, sinds dat „gekibbel", richt te hij een vraag tot haar. „Hoe komt het, dat u vandaag niet gereden heeft, Miss Underwood „U is geen drie da gen uitgeweest." „In plaats daarvan ben ik 'savonds gegaan. Op den middag vind ik de zon te warm." „Uw zuster schijnt niet veel voor de gezel ligheid te voelen, Miss Grace," zei Anthony. „Zij wil haar genot niet deelen met een van ons „Soms gaat niets boven het genot van al leen zijn," antwoordde de philosophe. „Ik ge loof niet, dat zij de gezelligheid zoo weinig op prijs stelt, maar soms heeft je heele ma chinerie eens rust noodig." „Ja, dat kan wel, dat iemand, die altijd zooveel van zijn levenskracht uitgeeft, in welken vorm dan ook, zich af en toe eens moet terugtrekken in zijn innigsten schuil hoek, om dien voorraad weer aan te vullen. Dus in zooverre kan ik mij vereenigen met dat plan van de eenzaamheid te willen zoe ken, ofschoon het mij, persoonlijk, van een groot genot berooft." Hij zag aan haar blozen, dat Mary hem ver staan had en dit was hem een groote voldoe- blik zijn kant uit. „Wat zullen wij vanavond eens doen vroeg George, terwijl allen in den salon bij een zaten. „Zullen wij wat musiceeren, of wat praten „Praten," stemde Evelyn, tot wie de vraag meer in het bijzonder gericht was. „Maar dan moet u beloven, dat u niet steeds van uzelven spreekt." „Vindt u dan, dat ik dit te veel doe vroeg hij, oprecht verrast bij die ontdekking. „Zullen wij het eens in omvraag brengen lachte zij. „O, neen alsjeblieft nietMaar ik voel zoozeer belangstelling in alles, ja, en ook in mijn eigen persoon, dat het heel best moge lijk is, hoe ik meer praat over mijzelven, dan ik dit wel weet.' Mr. en Mrs. Underwood zaten zich steeds in stilte te verheugen over den zoo welkomen regenval, die hun bedrijf immers zoozeer ten goede zou komen, Toen George Hlingworth zich dien volgen den dag bij het gezelschapje op het eiland voegde, want hij was dien nacht op Iriya blijven logeeren, vond hij alle tenten ei verdere benoodigdheden bijeen gepakt en ie dereen op het punt van vertrek. „Waar dient dit alles toe vroeg hij. „Jul lie gaat toch niet vluchten voor een paar regenbuitjes „Hoor eens, vriend, je mag nu al vergoelij Niet altijd, maar toch dikwijls. Bij „ASPIRIN- TABLETTEN" is het al zeer eenvoudig De echtheid van „ASPIRIN" is steeds te hentennen aan het Bayer-kruis. Let in Uw eigen belang steeds hierop. Uitsluitend verkrijgbaar in buisjes met oranje-zakjes met 2 tabletten a 10 cent. VOOR DE SCHOONMAAK VAN UW WINKEL KAMER. KEUKEN, KANTOOR of ZOLDER GROOTE KEUZE Vloerzeil Linoleum Inlaid Krommenie 0.52 1.15 2.55 Vel. Haar-, Axminster-, Deventer-voorwerk-, Tapis Beige KARPETTEN In elke maat en groote keuze. dringen en vrouwen en kinderen onder den voet werden geloopen. De paniek maakte nog 30 slachtoffers, terwijl in totaal 70 personen werden gewond. I)e eigenaar van de bioscoop is gearre steerd. Geld teveel 1 In zijn vaak amusante aanteekenin- gen in het „Berliner Tageblatt" vertelt Fritz Kirchhofer van een Amerikaan, die in een hekend klein restaurant Uli ter den Linden binnenkwam en in ge broken Duitsch, na bestudeering van den wijnkaart verklaarde, dat hij de beste wijnsoort moest hebben, die niet op de kaart stond. De waard werd zelf geroepen, want er zijn twee soorten van „beste" wijnen, die niet op de kaart staan. De eene zijn de zoo dure wijnen, dat niemand ze betalen kan, de andere zijn bijzonder lekkere, die alleen voor bevoorrechten gereserveerd blijven. T Maar de Amerikaan bleek inderdaad van die laatste soort niets gehoord te hebben en een bijzonder dure flesch te wenschen. Nu, hij zou zijn zin krijgen. De waard vertelde hem, nog een oude flesch tc hebben, die 380 mark had ge kost, maar waarvoor bij nu nog maar 200 zou vragen. - Wat zeide de Amerikaan!» waarom moet u op die flesch verlie zen Ik betaal graag 380. En de flesch werd gehaald en voor de oogen van den veeleiscbenden bezoe ker gereinigd van een dikke laag stof. Maar twee kellners pasten op, dat de Amerikaan niet zonder betaling weg kon gaan. Intusschen, de man dacht daar niet aan, dronk kalm zijn flesch leeg en betaalde. En toen vroeg de waard, hem het gastenboek aanbieden de, om daarin zijn zeker beroemden naam te vereeuwigen, waarom hij par tont den duursten wijn had willen hebben. Wiel, antwoordde de Yankee, ik heb in Amerika een weddenschap ge sloten, dat ik in Duitschland vier we ken lang eiken dag voor honderd dol lar zou opdrinken. Daarom drink ik iederen dag eerst een flesch van 400 mark en de rest voor mijn plezier. Morgen is de laatste dag en heb ik de weddenschap gewonnen. Deze Amerikaan had zijn reisgeld vóór de laatste bankkrach mee naar „old Europe" genomen. Ja, waarom niet Het belastingkantoor van het Duit sche stadje Mecherich ontving dezer dagen den volgenden brief „Ik ben sedert 38 jaar burger van Mecherich en dus heb ik net als ande- re burgers het recht,, om mijn aanslag biljet in de burgerbelasting te eischen. Ik veroorloof mij daarom beleefd te vragen, of ik thans op de toezending kan rekenen, of niet. In het laatste ge val verzoek ik beleefd om opgaaf van 'edenon". Granaat ontploft. Te Lens (Noord-Frankrijk) hadden kinderen van Poolsche arbeiders een granaat ge vond n, waarmede zij speel den. Tenslotte wierpen zij de granaat op straat. Een ontploffing volgde, waarbij twee kinderen op slag gedood en twee andere ernstig gewond werden Leeuwenplaag In den Congo. Enkele dorpen in de Roezizi-streek in den Belgischen Congo werden door leeuwen verontrust. Vijf negers zijn reeds verslonden. In het gebied van Gwesge zijn eveneens twee negers dooi- leeuwen verscheurd. Weldoende bedelaar. Te Weenen is een bedelaar gearre steerd, die een spaarbankboekje met 3040 schilling in zijn zak had. Uit het boekje bleek bovendien, dat hij in het laatste jaar niet minder dan 1000 schil ling van de spaarbank had gehaald. Hij had dit geld voor liefdadige doel einden besteed. PROVINCIAAL NIEUWS. Wieringerrwaard. Met ingang van 1G April a.s. is als stationschef alhier benoemd de heer Ibenga, thans te Ob- dam. De Weere. In verhand met de „in schaling" van de Wieringermeer zul len alhier 55 stuks jongvee naar den nieuwen poldel' worden gezonden. HOORN. Nog steeds blijven overvloedige bot en schol vangsten op het IJsselmeer aanhouden. Door 22 vaartuigen werd alhier aangevoerd 8193 pond hot en 1G41 pond schol. Ons Lichaam en onze Gezondheid. kend spreken van „een paar buitjes", het is een regelrechte stortvloed en om in door weekte dekens, op drijfnat zand te slapen, is nu in geenen deele een pleziertje dus bre ken we op." „Dat dacht ik wel," mopperde George bij zichzelven. „Gisteren heb ik het al gezegd bij het eerste droppeltje vluchten ze al. Wat heb ik nu eigenlijk aan mijn geld Ik kan er niet het recht mee koopen, om in Iriya te blijven. Al kon ik het goed nu ook tienmaal koopen, ik kan er dokter Underwood niet toe dwingen, mij te logeeren te vragen. En ik durf Evelyn niet met een aanzoek te voorschijn te komen ik ben zoo bang, dat zij mij in mijn gezicht zou uitlachen." Evelyn deed hem open, toen hij zich toch weer op Iriya vertoonde en onmiddellijk riep hij teleurgesteld „Heb ik het niet gezegd ze gaan allemaal met den middagtrein weg Dus ben ik wel zoo goed niet, of ik moet hen volgen, als ik u eerst goeden dag gezegd heb." „Wilt u niet binnenkomen vroeg zij, „dan zal ik de anderen waarschuwen." „Neen, neen," zei hij, met ontsteltenis waar nemend, hoe de regen met stralen uit zijn jas liep. „Ik ben niet geschikt, om in huis te komen, zélfs al had ik den tijd." „Het spijt mij, dat de regen uw uitstapje bedorven heeft," zei ze vriendelijk. „Wij zijn er juist zoo heel dankbaar voor." „Ja, ik weet, dat uw vader er zeer mee in genomen is. Maar toch „U mag nu niet zoo pruilen als een bedor ven kind Ik geloof, dat Mary en ik nu naar het Meibal kunnen gaan." „O, ja?Dus dan zal ik u de volgende maand zien Waar gaat u logeeren Mag ik u daar opzoeken Zij gaf hem het adres van haar tante en daarmee keerde er weer eenige hoop In het hart van den jongen man. „Nu moet ik weg," sprak hij, weer eenigs- zins verzoend met den staat van zaken. „U wilt zeker de anderen wel van mij goeden-dag zeggen? Ik beloof u, dat ik mij zal weten schadeloos te stellen voor wat ik nu te kort Slaap voor kinderen. P. D. Cox, geeft in „Huwelijk en Huis gezin" o.m. ook enkele aanwijzingen qmtrent slaap en slapen der kinderen. Wij citeeren De slaap is een kostbaar Godsge schenk, vooral voor de jeugd, en even noodzakelijk als licht, lucht en voed sel. Ervaren medici eischen voor den leeftijd schiet." Ze lachte slechts eens en dacht, dat tegen dien tijd zijn tegenwoordigheid in huis al heel weinig zou tellen. Hij drukte haar de hand, wierp haar een langen, smachtenden blik toe en maakte toen rechtsomkeert, met een haast, of hij zichzelven niet langer vertrouwde. „Wat kan het alles toch vreemd loopen in de wereld dacht Evelyn, toen zij de deur sloot en terugkeerde naar haar onderbroken bezigheden. „Niets gebeurt precies op tijd het eene komt te vroeg, het andere te laat niemand heeft vrijheid van keuze, zelfs in dingen, die van zoo groot belang zijn HOOFDSTUK XI. Toen de lang verbeide dag in Mei aanbrak, en de trein aan Noorderstation te Adelaïde binnenstoomde, werd Evèlyns vlugge blik on middellijk de lange gedaante van Roger Thor burn gewaar onder degenen, die op het per ron wachtten. Ook was er nog iemand anders: George Hlingworth drong voorbij Roger en verzocht Mary, hem voor te stellen aan Mrs. Gilbert. „Wie is die man vroeg hij aan Mary, toen haar tante zijn groet vluchtig beant woord had. Hij schijnt zeer goed op zijn ge mak met uw zuster en uw tante." „Het is Mr. Thorburn. Zal ik u aan elkaar voorstellen „Neen, dank u. Ik verlang volstrekt niet naar een kennismaking met hem. Wat is hij eigenlijk Architekt Maar wat doet hij dan hier U laat toch geen huis zetten „HA is een vriend van Evelyn. U herinnert U toch wel, dat ik op Iriya van hem gespro ken heb „Maar dat is toch geen man, waarop uw zuster gesteld kan zijn „Ziet u zelf maar eens," zei Mary, die op dit oogenblik haar plaats moest innemen in het rijtuig. Roger liep door een zijstraat terug naar zijn kantoor en George was hem nog vóór, zich zeer goed bewust, dat Mary gedoeld had op een bepaalde betrekking, die er zou moe ten bestaan tusschen Roger Thorburn en haar zuster en het toch niet willende aannemen. „Ik zal haar vragen, dan is het meteen uit," dacht hij. „En als zij eenmaal de mijne is, dan zal ik dien architekt wel een behoorlij ken afstand houden 's Middags bracht hij al dadelijk een bezoek bij Mrs. Gilbert aan huis, maar hoorde daar, dat de dames naar een schilderij tentoonstel ling waren. Onmiddellijk volgde hij haar naar die kunstzaal. De eersten, die zijn blik troffen, waren Eve lyn, die er stralende uitzag en Thorburn te genover het grootste doek van de verzameling. Mrs. Gilbert en Mary waren aan de andere zijde van de zaal en onmiddellijk stevende George op haar af. Mary had hem wel zien binnenkomen, en ze had ook de uitdrukking op zijn gelaat waargenomen, toen hij Evelyn en Thorburn samen zag. Zij had meelijden met den jongen man en glimlachte hem vrien delijk toe. Dit stemde hem wel eenigszlns zachter en tegelijk achtte hij het een goede gelegenheid, om wat nader kennis te maken met Mrs. Gilbert, in de hoop dat hU daar ul even makkelijk aan huis zou ontvangen wor den als Thornburn. „Houdt u van schilderijen, Sir George vroeg Mrs. Gilbert. „Ja, zeker. Daarom mag ik nog geen ken ner genoemd worden. Ik denk, dat ik al heel gauw schilderlessen zou gaan nemen en, als ik ooit een eigen huis inricht, dan zal ik ten minste goede dingen aan den muur hangen Maar ik geloof, dat de menschen hier meer komen, om elkaar te zien, dan om naar de schilderijen te kijken," kon hij zich niet not- houden van die vrij hatelijke opmerking. Juist op dit oogenblik voegde Evelyn en haar geleider zich bij de anderen en kon George dus- niet ontkomen aan een wederzij d sche voorstelling. Mrs. Gilbert vroeg de hee- ren belden bij zich te thee drinken. George nam die uitnoodlglng gretig aan, maar Roger, die gebonden was door een afspraak in ver band met zijn werk, moest wel bedanken. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1