24e JAARGANG
VRIJDAG 17 MAART 1933.
NIEUWS-
WIE
ADVERTENTIEBLAD VOOR
EN OMSTREKEN
,JDE WAKENDE LEEUW99
PLICHT IS GELUK
Kunt U onecht van echt
onderscheiden
S. COLTOF
KANAALWEG DEN HELDER
Nft 22
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT 1LKIR
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per S maanden 1.—.
UITGEVER
CORH. J. BOSKER,
WIERIEGEE.
BUREAU
Hlppolytaiheef Wlerfnfen.
Telefeen Intercomm. He. 19.
ADVIBTINTIIR
Van 1regen
Iedere regel meer
t
/•JA
VOOR BETERE
PIJP - TABAK
TABAKSFABRIEK
J. R. KEUSS.
Laat 125 Alkmaar.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Revolvers in beslag genomen.
Dinsdagmiddag; was de marechaus
see te Oss aan het speuren naar ge
smokkelde margarine. Bij zekeren v.d.
H. op den Krakenburg aldaar ontdek
te zij geen margarine, doch wel een
partij c.a. 170 Belgische revolvers, mei
daarbij behoorende minutie. Deze wa
penen werden in beslag genomen en
tegen v.d. H. werd procesverbaal opge
maakt.
Geen normaal werk in werkver
schaffing.
Minister weigert subsidie aan
een gemeentebestuur.
Naar „Het Volk" verneejnt, is bij de
commissie uit werkgevers- en werkne
mersbonden in bet bouwbedrijf, die
actie voert tegen het uitvoeren van
normaal werk in werkverschaffing,
van den minister bericht ingekomen,
dat aan de gemeente Bergen op Zoom
de door bet gemeentebestuur aange
vraagde subsidie, voor de uitvoering
van rioleeringswerken in die gemeen
te niet is toegestaan.
De afwijzing grondt zich op het feit,
dat de minister dit rioleeringswerk
als normaal werk beschouwt.
Betaling in natura.
Op één van de autobuslijnen in West
Noord-Brabant zou dezer dagen een
böertje, een man uit den kleinen boe
renstand, uit het Noordwesten van
Brabant naar Bergen op Zoom reizen,
om daar de markt te bezoeken. Hij was
er een van bet slag, die meer voelen
voor een daad dan voor veel woorden.
„Negentig cent, meneer", zegt de
chauffeur, als bet boertje laat blijken,
dat hij ook mee wil. En dan gebeurt
het simpele, dat veel van zeggen is.
Ons boertje, met de eene hand aan de
greep bij den buisingang en met de an
dere een zakje met inhoud ophoudend
vraagt beleefd in zijn gemoedelijk Bra
bantsch dialect of hij inplaats van met
bet genoemde geld, dat bij niet bezit,
mag betalen met 35 versche eieren. De
chauffeur, een man die zijn menschen
en zijn tijd kent, accepteert deze beta
ling in natura.
Radio en de verkiezingen.
Per partij per twee leden 15
,min. zendtijd.
De minister van Waterstaat beeft
voor de politieke partijen, die reeds in
de Tweede Kamer vertegenwoordigers
hebben, een regeling gemaakt voor bet
gebruik van den radio-omroep voor ver
kiezingspropaganda.
Vóór 1G Maart, moeten de partijen
laten weten of zij op zendtijd rctlec-
teeren.
De gelegenheid tot bet uitspreken
van verkiezingsredevoeringen voor de
microfoon wordt alleen gegeven tus-
schen 27 Maart en 25 April.
In dat tijdvak zal het niet zijn toege
staan opi op andere wijze radio-uitzen
dingen te organiseeren, die politieke
propaganda beoogen.
Op Zondagen en op Algemeen Pro-
grammadagen wordt evenmin vergun
ning verleend tot het houden van ver
kiezingsredevoeringen.
Het ligt in de bedoeling, de partijen
per twee leden van de Kamer één kwar
tier zendtijd te verleenen. Is het getal
Kamerleden oneven, dan wordt het
voor de zendtijdberekening naar bo
ven tot een even getal afgerond.
Op den inhoud der verkiezings-rede-
voeringen zijn de bepalingen van het
Radio-Controle-Reglement ten volle
van toepassing.
Gevaarlijk kinderspel.
Een meisje van een vracht
auto gevallen en gedood.
Dinsdagavond omstreeks half tien
was op den Lenderweg ter hoogte van
Het Heideveld te Eindhoven een vijf
tien-jarig meisje, Emans genaamd, en
wonende aan den Leenderweg, op de
treeplank van een vrachtauto gaan
staan om een eindje mee te rijden.
Eensklaps sloeg bet portier van den
wagen open, met het gevolg dat bet
meisje viel en voor het achterwiel van
de auto terecht kwam. Zij werd over
reden en was op slag dood.
De politie heeft het lijk in beslag ge
nomen.
FEUILLETON
e -
Naar het Engelsch.
No.
12.
In den hal stond een groepje van drie Mrs.
en Mr. Underwood en Sir George te luisteren
naar het vallen van den regen, dat een ieder 'ning, al wendde zij dan ook niet haar
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Uittocht van Joden.
De „Daily Telegraph" maakt mei
ding van een uittocht op groote schaal
van Joden uit Duitschland wegens be
duchtheid voor antisemietisme. Velen
hunner zijn reeds naar Zwitserland ge
gaan dit zijn natuurlijk degenen,
wier middelen hen in staat stellen bet
land te verlaten. Ook naar Oostenrijk
Tsjecho-Slowakije, Frankrijk en Polen
wijken Joden uit. Zij hangen een weer-
wekkend beeld op van mishandeling
van Joden door Hitlerianen.
De correspondent van bet blad te
Genève heeft een der uitgewekenen
gesproken, die nog niet lang geleden
een kunsthandelaar was met belang
rijke connecties in Frankrijk, Groot-'
Britannië en de Vereenigde Staten.
Een jaar geleden reeds besefte bij,
dat zijn positie in Duitschland onboud
baar was en dat hij zijn geboorteland
moest verlaten.
Eenige maanden geleden beseften
Joden met vooruitzienden blik, dat zij
hun geld en bun belangen buiten
Duitschland moesten brongen.
Te Frankfort a.d. Main, te Keulen en
te Berlijn waar groote Joodsche ban
kiersfamilies en centra zijn heersclit
groote ongerustheid.
Nooit, adus de correspondent van
het blad te Berlijn, is zoo gebleken
welk een groot deel van de bevolking
van het West-End van Berlijn van
Joodschen bloede is, als daags na de
gemeenteraadsverkiezingen. De hoofd
straten van deze wijk zagen er 'savonds
uit of zij ontvolkt waren door een epi
demie. Tienduizenden Joden hebben,
volgens den correspondent, Duitsch
land verlaten, niet alleen in den laai-
stcn tijd, maar ook veel langer geleden.
Zoo rood, zoo andersom.
Een deel van de Duitsche avondpers
maakt melding van een interessante
gebeurtenis in Berlinchcn (Neumark).
Daarom bad zich op het marktplein de
plaatselijke communistische vlagge-
groep met haar opgerolde, omlaag ge
houden vlaggen voor het front van de
S.A.., S.S. en Stahlhelm opgesteld,
waarbij de Stahlhelm-leider een toe
spraak hield, waarin hij op de beteeke
nis van dit moment wees en er zijn
vreugde over uitsprak, dat de mis
leide landslieden den communisli-
schen waanzin hadden ingezien en
weer in de gemeenschap van de zui
vere Duitschers opgenomen zouden
worden. De communisten rolden daar
op hun roode vlaggen uit, drenkten ze
in spiritus en staken ze in brand, waar
op het Duitschland lied en het Horst
Wessel-lied gezongen wérden. Bijna
alle bewoners der stad woonden deze
symbolische gebeurtenis bij.
Ernstig ongeluk in een Bioscoop.
Vijftig dooden en zeventig ge
wonden.
Te Ahuscatlan in Mexico is in een
bioscoop-theater een ernstig ongeluk
gebeurd waardoor 50 bezoekers wer
den gedood en 70 gewond. Een leiding
draad van bet hoogspanningsnet brak
n.1. door, kwam in aanraking met het
metalen hekwerk op de balustrade
van het balcon en maakte kortsluiting
Twintig bezoekers, die op de ijzeren
balustrade leunden werden op slag ge
dood. Er ontstond een paniek, waarin
iedereen trachtte naar den uitgang te
als de schoonste muziek in de ooren klonk
„Nu, Tiddly heeft ditmaal zijn shilling wel
verdiend," zei Anthony.
Aan de thee werd er dan ook weinig gespro
ken, behalve dan door George, die niet ge
noegzaam den zegen van dien regenval kon
bevroeden.
Anthony Stogdale had Mary niet meer al
leen gesproken sinds dien keer, dat zij hem
beleedigd had door gebruik te maken van
George's diensten en hij die halve bedreiging
had uitgesproken, dat hij maar weer naar de
wildernis zou terugkeeren. Zij had niet ééns
zijn kant meer uitgekeken, maar toevallig
ontmoetten hun oogen elkaar toch één keer
gedurende den maaltijd en het leek hem,
dat zij even gewoon en vriendelijk keek, als
vóór hij zich zoo gek had aangesteld,
zooals hij het nu bij zichzelven noemde. In-
tusschen voelde hij er zich veel door verlicht
en voor het eerst, sinds dat „gekibbel", richt
te hij een vraag tot haar.
„Hoe komt het, dat u vandaag niet gereden
heeft, Miss Underwood „U is geen drie da
gen uitgeweest."
„In plaats daarvan ben ik 'savonds gegaan.
Op den middag vind ik de zon te warm."
„Uw zuster schijnt niet veel voor de gezel
ligheid te voelen, Miss Grace," zei Anthony.
„Zij wil haar genot niet deelen met een van
ons
„Soms gaat niets boven het genot van al
leen zijn," antwoordde de philosophe. „Ik ge
loof niet, dat zij de gezelligheid zoo weinig
op prijs stelt, maar soms heeft je heele ma
chinerie eens rust noodig."
„Ja, dat kan wel, dat iemand, die altijd
zooveel van zijn levenskracht uitgeeft, in
welken vorm dan ook, zich af en toe eens
moet terugtrekken in zijn innigsten schuil
hoek, om dien voorraad weer aan te vullen.
Dus in zooverre kan ik mij vereenigen met
dat plan van de eenzaamheid te willen zoe
ken, ofschoon het mij, persoonlijk, van een
groot genot berooft."
Hij zag aan haar blozen, dat Mary hem ver
staan had en dit was hem een groote voldoe-
blik
zijn kant uit.
„Wat zullen wij vanavond eens doen
vroeg George, terwijl allen in den salon bij
een zaten. „Zullen wij wat musiceeren, of wat
praten
„Praten," stemde Evelyn, tot wie de vraag
meer in het bijzonder gericht was. „Maar dan
moet u beloven, dat u niet steeds van uzelven
spreekt."
„Vindt u dan, dat ik dit te veel doe vroeg
hij, oprecht verrast bij die ontdekking.
„Zullen wij het eens in omvraag brengen
lachte zij.
„O, neen alsjeblieft nietMaar ik voel
zoozeer belangstelling in alles, ja, en ook in
mijn eigen persoon, dat het heel best moge
lijk is, hoe ik meer praat over mijzelven, dan
ik dit wel weet.'
Mr. en Mrs. Underwood zaten zich steeds
in stilte te verheugen over den zoo welkomen
regenval, die hun bedrijf immers zoozeer ten
goede zou komen,
Toen George Hlingworth zich dien volgen
den dag bij het gezelschapje op het eiland
voegde, want hij was dien nacht op Iriya
blijven logeeren, vond hij alle tenten ei
verdere benoodigdheden bijeen gepakt en ie
dereen op het punt van vertrek.
„Waar dient dit alles toe vroeg hij. „Jul
lie gaat toch niet vluchten voor een paar
regenbuitjes
„Hoor eens, vriend, je mag nu al vergoelij
Niet altijd, maar toch dikwijls. Bij „ASPIRIN-
TABLETTEN" is het al zeer eenvoudig
De echtheid van „ASPIRIN" is steeds te
hentennen aan het Bayer-kruis.
Let in Uw eigen belang steeds hierop.
Uitsluitend verkrijgbaar in buisjes met
oranje-zakjes met 2 tabletten a 10 cent.
VOOR DE SCHOONMAAK
VAN UW WINKEL KAMER.
KEUKEN, KANTOOR of ZOLDER
GROOTE KEUZE
Vloerzeil Linoleum Inlaid
Krommenie
0.52 1.15 2.55
Vel. Haar-, Axminster-, Deventer-voorwerk-, Tapis Beige KARPETTEN In elke
maat en groote keuze.
dringen en vrouwen en kinderen onder
den voet werden geloopen. De paniek
maakte nog 30 slachtoffers, terwijl in
totaal 70 personen werden gewond. I)e
eigenaar van de bioscoop is gearre
steerd.
Geld teveel 1
In zijn vaak amusante aanteekenin-
gen in het „Berliner Tageblatt" vertelt
Fritz Kirchhofer van een Amerikaan,
die in een hekend klein restaurant Uli
ter den Linden binnenkwam en in ge
broken Duitsch, na bestudeering van
den wijnkaart verklaarde, dat hij de
beste wijnsoort moest hebben, die niet
op de kaart stond. De waard werd zelf
geroepen, want er zijn twee soorten
van „beste" wijnen, die niet op de
kaart staan. De eene zijn de zoo dure
wijnen, dat niemand ze betalen kan,
de andere zijn bijzonder lekkere, die
alleen voor bevoorrechten gereserveerd
blijven. T
Maar de Amerikaan bleek inderdaad
van die laatste soort niets gehoord te
hebben en een bijzonder dure flesch te
wenschen. Nu, hij zou zijn zin krijgen.
De waard vertelde hem, nog een oude
flesch tc hebben, die 380 mark had ge
kost, maar waarvoor bij nu nog maar
200 zou vragen.
- Wat zeide de Amerikaan!»
waarom moet u op die flesch verlie
zen Ik betaal graag 380.
En de flesch werd gehaald en voor
de oogen van den veeleiscbenden bezoe
ker gereinigd van een dikke laag stof.
Maar twee kellners pasten op, dat de
Amerikaan niet zonder betaling weg
kon gaan. Intusschen, de man dacht
daar niet aan, dronk kalm zijn flesch
leeg en betaalde. En toen vroeg de
waard, hem het gastenboek aanbieden
de, om daarin zijn zeker beroemden
naam te vereeuwigen, waarom hij par
tont den duursten wijn had willen
hebben.
Wiel, antwoordde de Yankee, ik
heb in Amerika een weddenschap ge
sloten, dat ik in Duitschland vier we
ken lang eiken dag voor honderd dol
lar zou opdrinken. Daarom drink ik
iederen dag eerst een flesch van 400
mark en de rest voor mijn plezier.
Morgen is de laatste dag en heb ik de
weddenschap gewonnen.
Deze Amerikaan had zijn reisgeld
vóór de laatste bankkrach mee naar
„old Europe" genomen.
Ja, waarom niet
Het belastingkantoor van het Duit
sche stadje Mecherich ontving dezer
dagen den volgenden brief
„Ik ben sedert 38 jaar burger van
Mecherich en dus heb ik net als ande-
re burgers het recht,, om mijn aanslag
biljet in de burgerbelasting te eischen.
Ik veroorloof mij daarom beleefd te
vragen, of ik thans op de toezending
kan rekenen, of niet. In het laatste ge
val verzoek ik beleefd om opgaaf van
'edenon".
Granaat ontploft.
Te Lens (Noord-Frankrijk) hadden
kinderen van Poolsche arbeiders een
granaat ge vond n, waarmede zij speel
den. Tenslotte wierpen zij de granaat
op straat. Een ontploffing volgde,
waarbij twee kinderen op slag gedood
en twee andere ernstig gewond werden
Leeuwenplaag In den Congo.
Enkele dorpen in de Roezizi-streek
in den Belgischen Congo werden door
leeuwen verontrust. Vijf negers zijn
reeds verslonden. In het gebied van
Gwesge zijn eveneens twee negers
dooi- leeuwen verscheurd.
Weldoende bedelaar.
Te Weenen is een bedelaar gearre
steerd, die een spaarbankboekje met
3040 schilling in zijn zak had. Uit het
boekje bleek bovendien, dat hij in het
laatste jaar niet minder dan 1000 schil
ling van de spaarbank had gehaald.
Hij had dit geld voor liefdadige doel
einden besteed.
PROVINCIAAL NIEUWS.
Wieringerrwaard. Met ingang van
1G April a.s. is als stationschef alhier
benoemd de heer Ibenga, thans te Ob-
dam.
De Weere. In verhand met de „in
schaling" van de Wieringermeer zul
len alhier 55 stuks jongvee naar den
nieuwen poldel' worden gezonden.
HOORN.
Nog steeds blijven overvloedige bot
en schol vangsten op het IJsselmeer
aanhouden. Door 22 vaartuigen werd
alhier aangevoerd 8193 pond hot en
1G41 pond schol.
Ons Lichaam en onze Gezondheid.
kend spreken van „een paar buitjes", het
is een regelrechte stortvloed en om in door
weekte dekens, op drijfnat zand te slapen, is
nu in geenen deele een pleziertje dus bre
ken we op."
„Dat dacht ik wel," mopperde George bij
zichzelven. „Gisteren heb ik het al gezegd
bij het eerste droppeltje vluchten ze al. Wat
heb ik nu eigenlijk aan mijn geld Ik kan er
niet het recht mee koopen, om in Iriya te
blijven. Al kon ik het goed nu ook tienmaal
koopen, ik kan er dokter Underwood niet toe
dwingen, mij te logeeren te vragen. En ik durf
Evelyn niet met een aanzoek te voorschijn
te komen ik ben zoo bang, dat zij mij in
mijn gezicht zou uitlachen."
Evelyn deed hem open, toen hij zich toch
weer op Iriya vertoonde en onmiddellijk riep
hij teleurgesteld
„Heb ik het niet gezegd ze gaan allemaal
met den middagtrein weg Dus ben ik wel
zoo goed niet, of ik moet hen volgen, als ik u
eerst goeden dag gezegd heb."
„Wilt u niet binnenkomen vroeg zij,
„dan zal ik de anderen waarschuwen."
„Neen, neen," zei hij, met ontsteltenis waar
nemend, hoe de regen met stralen uit zijn
jas liep. „Ik ben niet geschikt, om in huis te
komen, zélfs al had ik den tijd."
„Het spijt mij, dat de regen uw uitstapje
bedorven heeft," zei ze vriendelijk. „Wij zijn
er juist zoo heel dankbaar voor."
„Ja, ik weet, dat uw vader er zeer mee in
genomen is. Maar toch
„U mag nu niet zoo pruilen als een bedor
ven kind Ik geloof, dat Mary en ik nu naar
het Meibal kunnen gaan."
„O, ja?Dus dan zal ik u de volgende
maand zien Waar gaat u logeeren Mag ik
u daar opzoeken
Zij gaf hem het adres van haar tante en
daarmee keerde er weer eenige hoop In het
hart van den jongen man.
„Nu moet ik weg," sprak hij, weer eenigs-
zins verzoend met den staat van zaken. „U
wilt zeker de anderen wel van mij goeden-dag
zeggen? Ik beloof u, dat ik mij zal weten
schadeloos te stellen voor wat ik nu te kort
Slaap voor kinderen.
P. D. Cox, geeft in „Huwelijk en Huis
gezin" o.m. ook enkele aanwijzingen
qmtrent slaap en slapen der kinderen.
Wij citeeren
De slaap is een kostbaar Godsge
schenk, vooral voor de jeugd, en even
noodzakelijk als licht, lucht en voed
sel.
Ervaren medici eischen voor den
leeftijd
schiet."
Ze lachte slechts eens en dacht, dat tegen
dien tijd zijn tegenwoordigheid in huis al
heel weinig zou tellen.
Hij drukte haar de hand, wierp haar een
langen, smachtenden blik toe en maakte
toen rechtsomkeert, met een haast, of hij
zichzelven niet langer vertrouwde.
„Wat kan het alles toch vreemd loopen in
de wereld dacht Evelyn, toen zij de deur
sloot en terugkeerde naar haar onderbroken
bezigheden. „Niets gebeurt precies op tijd
het eene komt te vroeg, het andere te laat
niemand heeft vrijheid van keuze, zelfs in
dingen, die van zoo groot belang zijn
HOOFDSTUK XI.
Toen de lang verbeide dag in Mei aanbrak,
en de trein aan Noorderstation te Adelaïde
binnenstoomde, werd Evèlyns vlugge blik on
middellijk de lange gedaante van Roger Thor
burn gewaar onder degenen, die op het per
ron wachtten. Ook was er nog iemand anders:
George Hlingworth drong voorbij Roger en
verzocht Mary, hem voor te stellen aan Mrs.
Gilbert.
„Wie is die man vroeg hij aan Mary,
toen haar tante zijn groet vluchtig beant
woord had. Hij schijnt zeer goed op zijn ge
mak met uw zuster en uw tante."
„Het is Mr. Thorburn. Zal ik u aan elkaar
voorstellen
„Neen, dank u. Ik verlang volstrekt niet
naar een kennismaking met hem. Wat is hij
eigenlijk Architekt Maar wat doet hij
dan hier U laat toch geen huis zetten
„HA is een vriend van Evelyn. U herinnert
U toch wel, dat ik op Iriya van hem gespro
ken heb
„Maar dat is toch geen man, waarop uw
zuster gesteld kan zijn
„Ziet u zelf maar eens," zei Mary, die op dit
oogenblik haar plaats moest innemen in het
rijtuig.
Roger liep door een zijstraat terug naar
zijn kantoor en George was hem nog vóór,
zich zeer goed bewust, dat Mary gedoeld had
op een bepaalde betrekking, die er zou moe
ten bestaan tusschen Roger Thorburn en haar
zuster en het toch niet willende aannemen.
„Ik zal haar vragen, dan is het meteen uit,"
dacht hij. „En als zij eenmaal de mijne is,
dan zal ik dien architekt wel een behoorlij
ken afstand houden
's Middags bracht hij al dadelijk een bezoek
bij Mrs. Gilbert aan huis, maar hoorde daar,
dat de dames naar een schilderij tentoonstel
ling waren. Onmiddellijk volgde hij haar naar
die kunstzaal.
De eersten, die zijn blik troffen, waren Eve
lyn, die er stralende uitzag en Thorburn te
genover het grootste doek van de verzameling.
Mrs. Gilbert en Mary waren aan de andere
zijde van de zaal en onmiddellijk stevende
George op haar af. Mary had hem wel zien
binnenkomen, en ze had ook de uitdrukking
op zijn gelaat waargenomen, toen hij Evelyn
en Thorburn samen zag. Zij had meelijden
met den jongen man en glimlachte hem vrien
delijk toe. Dit stemde hem wel eenigszlns
zachter en tegelijk achtte hij het een goede
gelegenheid, om wat nader kennis te maken
met Mrs. Gilbert, in de hoop dat hU daar ul
even makkelijk aan huis zou ontvangen wor
den als Thornburn.
„Houdt u van schilderijen, Sir George
vroeg Mrs. Gilbert.
„Ja, zeker. Daarom mag ik nog geen ken
ner genoemd worden. Ik denk, dat ik al heel
gauw schilderlessen zou gaan nemen en, als
ik ooit een eigen huis inricht, dan zal ik ten
minste goede dingen aan den muur hangen
Maar ik geloof, dat de menschen hier meer
komen, om elkaar te zien, dan om naar de
schilderijen te kijken," kon hij zich niet not-
houden van die vrij hatelijke opmerking.
Juist op dit oogenblik voegde Evelyn en
haar geleider zich bij de anderen en kon
George dus- niet ontkomen aan een wederzij d
sche voorstelling. Mrs. Gilbert vroeg de hee-
ren belden bij zich te thee drinken. George
nam die uitnoodlglng gretig aan, maar Roger,
die gebonden was door een afspraak in ver
band met zijn werk, moest wel bedanken.
(Wordt vervolgd.)