S. COLTOF Kanaalweg
Bi
BEiTEILS
24e JAARGANG
VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1933.
No. 71
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOBN EN OMSTREKEN
Vrijdag nam. 3 uur
O PENIN G
ONDER DEN VUURTOREN.
■l
OM HET GOUD.
JAAP SNOR
BREIT ALLES BEST!!
geven het
goedkoopste ei
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRUB
per S maanden i.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
BUREAU
Hlppolytoshoef Wlerlnfen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN.
Van 1—5 regels
Iedere regel meer
0.50.
I 0.10
van onze nieuwe DAMES CONFECTIE - ZAAK
Telefoon 560
DEN HELDER
Telefoon 400.
Bar broeiende bollen-belt baart be
droefde blikken. Westfriesche nooden.
Wat was er met het fort Harsens
Een nieuwe winter en een nieuw ge
luid.
Uit Ewijcksluis vernemen we, dat de gedu
rende de laatste weken ten behoeve van het
Saneeringsplan voor de bloembollenteelt, in
geleverde bloembollen, die voor de gemeente
Anna Paulowna werden opgeslagen aan den
Amsteldijk bij het Lotmeer, Zaterdag j.1.
voorzoover ze nog niet in broeiing verkeer
den, voor de verdere teling onbruikbaar zijn
gemaakt.
Dat het den bloembollenkweekers lang niet
naar den vleeze ging, wisten wij reeds lang.
En wij mogen wel aannemen, dat gebeurte
nissen als deze, niet geschikt zullen zijn om
hun humeur op "te vroolijken. Hoe noodig het
ook voor de saneering van hun bedrijf moge
zijn geweest, toch blijft het een trieste ver
tooning, wanneer het resultaat van zooveel
arbeid, dat in normale omstandigheden een
enorm kapitaal zou hebben vertegenwoordigd,
slechts in weinige oogenblikken en welbewust
volkomen waardeloos wordt gemaakt.
In de opslagplaats, die over een lengte
van meer dan 100 Meter op den laag liggen-
den berm der binnen den Amsteldijk loopen
den weg was aangebracht en die een breedte
had van 15 Meter en meer lagen door elkaar
de narcissen-, tulpen- en hyacinthenbollen
ter hoogte van één tot meer dan twee Meter
(al naar de terrein-hoogte, doch gemiddeld
zeker méér dan anderhalf Meter dik) opge
stapeld. Geen wonder dus, dat het broeiings-
proces in deze compacte massa reeds in vol
len gang was en dit nog slechts alleen de bo
ven- en zij lagen had gespaard. Door op deze
boven - en zij lagen nu een dikke laag stroo
aan te brengen en dit in brand te steken zijn
nu die lagen, welke nog in gezonden staat
verkeerden, zoodanig aan verhitting bloot
gesteld, dat veilig aangenomen kan worden,
dat de kiemkracht dezer bollen hierdoor ver
nietigd is.
Ook in Westfriesland hoeven we niet lang
FEUILLETON.
(34.
O, dat heb ik niet gezegd Ik weet niet,
of het liefde is, wat ik voor u gevoel, ant
woordde Gabrielle met een stem, waarin
hartstocht en toorn op een zonderlinge wijze
waren dooreengemengd. Ik weet het niet, ik
weet het niet.
Maar hij herhaalde, terwijl hij droevig het
schoone hoofd schudde op een toon, die een
diepen indruk bij haar achterliet
Gabrielle, waarom hebt ge mij niet lief?
Zij trok zachtjes haar hand van zijn arm
weg.
Laat mij, laat mij smeekte zij sidde
rend. Ik kan u niet antwoorden, ik kan niet'
Ziet ge dan niet, hoeveel ik lijden moet?
En hem plotseling verlatend, ijlde zij naar
de beide zusters, die zij snikkend in de armen
viel.
Federie en Fatma, het geliefde meisje zoo
bitter ontroerd ziende, zochten haar te troos
ten en begaven zich met Gabrielle naar bin
nen.
Murad bleef alleen in den tuin achter, op
dezelfde plek, waar Gabrielle hem verlaten
had en zag haar zoolang mogelijk na met
een blik, waaruit droefenis en bezorgdheid
spraken.
De Oostersche schoonen hielden Gabrielle
in haar armen en lieten haar plaats nemen
op een divan tusschen haar beiden in.
Het was hier het geheimzinnige toevluchts
oord der zusters, waar nooit een man, zelfs
niet haar broeder, binnendrong. Daar waren
kostbaar ingelegde meubels van wonderlijk
fijn maaksel, Perzische tapijten, spiegels met
lijsten van paarlmoer, lage, met ivoor en glas
zeldzaam fraai ingelegde tafeltjes, prachtig
borduurwerk, terwijl heerlijke geuren opste
gen uit eigenaardig gevormde offerschalen
te zoeken naar de sporen van den hevigen
crisis in het tuinbouwbedrijf. Hen, die daar
van nog niet goed overtuigd waren, zegt mis
schien het bericht uit Langendijk iets, vol
gens hetwelk de pogingen, om tot de veree-
niging van de vier Langedijker gemeenten te
komen, weer zullen worden opgevat. Na le
zing van dit bericht kunnen we veilig aan
nemen, dat de nood hoog gestegen moet zijn,
als men dergelijke plannen weer gaat opwar
men. Wat immers steunt op meer gevestigde
traditie, dan de eeuwenoude gemeentelijke
indeeling, die aan ieder dorp zelfstandigheid
gaf De eigen gemeente moet ook den Lan
gedijker lief zijn geworden, en wanneer men
nu bereid is om dit erfgoed der vaderen ter
wille van het min of meer kostbare systeem
aan de malaise op te offeren, zal dit den
trouwen burgers in iedere gemeente des lands
wel iets zeggen.
Gok het vakonderwijs in West-Friesland
denkt aan bezuinigen.
Uit goede bron vernemen we. dat het aan
tal teekenscholen van de Vereeniging tot
bevordering van het Vakonderwijs in West-
friesland. met 2 zal worden verminderd, door
dien uit bezuinigingsoogpunt de scholen te
Grootebroek en Wervershoof zullen worden
opgeheven en gecombineerd met andere. Ook
op verschillende posten der nog bestaande
scholen moet worden bezuinigd.
Maar het ligt niet in den Noordholland-
schen aard om door al die malaise bij de
pakken te gaan neerzitten. Bijna in ieder
dorp heeft men tenminste op 31 Augustus
druk feest gevierd. Bij die feestviering heeft
het fort Harsens in Den Helder nog een vuur
proef ondergaan. U moet niet meenen, dat
het onder vuur werd genomen door toedoen
van elementen, wien het bouwsel om de een
of andere reden in den weg stond. Neen, de
zaak is vrij wat onschuldiger gelukkig. Ten
gevolge van het wegspatten van vonken tij
dens het vuurwerk raakte het zeer droge gras
in de omgeving in brand. Groote vlammen
omhulden het fort. Na drie kwartier was het
extra vuurwerk, dat onder de oningewijde
menigte nog al wat consternatie verspreidde,
afgeloopen.
Alkmaar heeft altijd bekend gestaan als
een welvarende plaats, maar wat we er nu
van hooren lijkt op grootestads-allures. Men
heeft n.1. er niet minder dan een symphonie-
orkest opgericht. Het initiatief hiertoe werd
genomen door den zeer bekenden dirigent en
violist Willy Kohier en is tot dusver met suc
ces bekroond. Het orkest, dat reeds ruim drie
maanden heeft gerepeteerd telt momenteel
ongeveer 30 medewerkenden en er bestaan
plannen het eerste concert omstreeks Dec.
a.s. te geven. Voor dit concert is de solistische
medewerking gevraagd van twee der meest
bekende Hollandsche violisten, de heer Louis
Zimmerman en Joh. Herbschleb, resp. Ie en
2e concertmeester van het Amsterdamsch
Concertgebouworkest.
Wij gunnen het den bewoners der nijvere
kaasstad van harte, dat zij thans deze een
zoo belangrijke cultureele instelling als een
van goud en zilver, en dan bloemen, overal
bloemen.
Federie bracht een klein koffertje van ce
derhout te voorschijn, opende het en legde
op Gabrielle's schoot een schat van paarlen
en diamanten, die schitterden bij het licht,
daar waren oorringen, kruisen van brillan-
ten, diamanten kruisen, agrafen, haarnaal
den en armbanden. En vroolijk schertsend
begonnen zij het meisje, wier tranen zij had
den gedroogd, met dat fraais te versieren.
Wat deerde u toch vroeg Feredie. Hoe
waart gij opeens zoo vreeselijk bedroefd Ge
kunt het ons gerust zeggen Fatma en ik
hebben lang geraden. Toen wij daareven in
den tuin op een heel eerbiedigen afstand
van u bleven, deden wij dat juist, om onzen
broeder in de gelegenheid te stellen u te zeg
gen, wat hij reeds lang op het hart had. Kan
de verklaring zijner liefde u hebben belee-
digd, Gabrielle Als Murad u volmondig be
kent, dat hij u bemint, brent hij daardoor
dan niet een hulde aan uw schoonheid en
aan de goedheid van uw hart
Ja Feredie, antwoordde Gabrielle. Zoo
iemand, dan is het zeker uw broeder, die al
leszins verdient bemind te worden hij is zoo
goed, zoo edelmoedig
En hij is ook heel knap van uiterlijk,
verklaarde Fatma op een toon, die geen te
genspraak scheen te dulden.
Ja, stemde Gabrielle bereidwillig toe,
hij is zeer schoon.
En toch hebt ge hem niet lief, toch
weent gij
Ik weet zelf niet, of ik hem bemin.
Waarom zoudt gij zijn liefde niet
beantwoorden, Gabrielle We zouden het zoo
gelukkig vinden, als gij onze zuster werd.
Reeds nu hebben wij voor u zulk een gene
genheid opgevat, alsof wij elkander van kinds
af gekend hadden. Het hangt alleen van u
af, om altoos bij elkander te blijven. Hoe heer
lijk zou dan niet ons leven zijn Murad is
zoo voorkomend, dat hij ieder uwer wen-
schen zou vervullen, dat hij zich gelukkig
zou achten, u te kunnen gehoorzamen. Hij
symphonieorkest in hun midden bezitten en
wenschen dirigent Willy toe, dat hij eenmaal
de prestaties van zijn grooten broer Willem
uit Amsterdam gaat evenaren.
OBSERVATOR.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
(Mededeeling: van het Rijksin
stituut voor Biologisch Vissche
rij-onderzoek te Amsterdam
betreffende haring en ansjovis)
Bij de visscherij op de vroegere Zui
derzee nam de haring zoowel naar
hoeveelheid als waarde de allereerste
plaats in, terwijl in sommige jaren
ook de ansjovis een zeer belangrijke
opbrengst gaf. De waarde van de in
de Zuiderzee gevangen haring schom
melde gewoonlijk om 1 millioen gul
len per jaar, en was sedert den oor
log er vaker boven dan beneden een
dergelijke opbrengst behaalde de ansjo
vis alleen in enkele goede jaren.
Het is bekend, dat beide vischsoor-
ten alleen ten behoeve van de voort
planting de Zuiderzee introkken zij
schoten hier hun kuit, hun larven
groeiden hier op en de jonge vischjes
verlieten daarna dit gebied om elders
rn volle zee tot volwassen geslachts
rijpe dieren te worden. De Zuiderzee
werd zeer terecht de kinderkamer van
de haring en de ansjovis genoemd.
Hierbij dient nog vermeld te worden,
dat de Zuiderzeeharing" tot een apart
ras behoort, dat zich in slechts enkele
kustwateren voortplant, en zich van
de Noorderzeeharing onderscheidt door
een aantal kenmerken, o.a. doordat,
het kleiner blijft.
Dat. de Zuiderzee zoo bij uitstek ge
schikt. was om voor deze heide visch-
soorten als kinderkamer te fungeeren,
vond zijn oorzaak vooral hierin, dat
de Zuiderzee een zeer ondiepe binnen
zee was, door de engte tusschen Enk-
huizen en Stavoren eenigszins van de
Noordzee afgescheiden, door welke om
standigheden het water reeds vroeg in
het jaar een hooge temperatuur be
reikte, wat zoowel voor de ontwikke
ling der eieren en larven, als voor die
van het voedsel uitermate gunstig was
daarenboven was het water zeer vrucht
haar. Tijstroomen waren in de Zuider
zee van zeer weinig beteekenis.
Ook dit jaar hebben groote scholen
haring en ansjovis getracht hun oude
paarplaatsen weer te bereiken, zij lie
pen toen echter vast op den afsluit
dijk slechts relatief geringe aantal
len wisten nog door de sluizen het IJsel
meer binnen te dringen. De groote
massa, die buiten bleef, was gjenood-
zaakt of weer terug te keeren of in de
Waddenzee kuit te schieten. Dit laat-
,ste heeft op zeer groote schaal plaats
gevonden. Op tal van plaatsen langs
den voet der dijken, maar vooral in de
nabijheid van Den Oever, werden dikke
Ie KLAS reparatie-inrichting voor alle soor
ten WOLLEN kleeding, Kousen en Sokken,
(ook de allerfijnste.) Voor nieuw werk zijn
wij No. 1. P.S. vracht voor onze rekening.
lagen haringkuit aangetroffen. Dit
kuit is althans voor een deel ook tot
ontwikkeling gekomen, want om
streeks midden April werden talrijke
haringlarven in de Waddenzee gevan
gen. die pas uit het ei gekomen waren.
De ontwikkeling van het ei tot larve
was dus voorspoedig verloopen.
Toen evenwel midden April ge
tracht werd oudere larven te vangen,
mislukte dit vrijwel volkomen blijk
baar hadden de jonge larven het ge
bied verlaten of waren ze ten gronde
gegaan, slechts sporadisch werd een
wat oudere haringlarven bemachtigd.
Begin Juni echter herleefde de hoop
op verschillende plaatsen in de Wad-
denze werden toen. jonge harinkjes ge
vangen, die reeds het larvenstadium
achter den rug hadden. Ook in de ha
vens van Don Helder en Terschelling
werden deze jonge harinkjes opge
merkt. Een nader onderzoek toonde ech
ter aan, dat al deze jonge haring niet
van onze Zuiderzeeharing afkomstig
was, maar zonder uitzondering tot een
Noordzeeras behoorde. Jonge, in de
Waddenzee opgegroeide haring is niet
bc,machtigd.
Haring- en ansjovisteelt in de
Waddenzee mislukt.
In het kort samengevat waren dus
le resultaten van het onderzoek deze
de haring heeft in de Waddenzee kuit
geschoten, de eieren hebben zich goed
ontwikkeld, maar behalve zeer kleine
larven zijn geen jonge haringen ge
vonden, zoodat aangenomen moet
worden, dat deze op een of andere ma
nier verdwenen zijn. Uit de resultaten
van het onderzoek moet men wel be
sluiten, dat de teelt van haring in de
Waddenzee mislukt is.
Voor de ansjovis geldt hetzelfde als
wat boven van de haring gezegd is.
Dit vischje legt eieren, die in het water
zweven. Deze eieren zijn in groot aan
tal gevonden, evenals jonge larven.
Evenwel zijn blijkbaar ook deze in de
Waddenzee niet tot verdere ontwikke
ling gekomen, want iets oudere exem
plaren werden slechts sporadisch ge
vonden.
De oorzaak van het verdwijnen dei-
larven van haring en ansjovis reeds
kort na hun geboorte uit de Wadden
zee, moet vermoedelijk gezocht wor
den in een paar ongunstige factoren,
waarin de Waddenzee zich van de vroe
g.ere Zuiderzee onderscheidt de ster
ke tijstroomen en de lagere tempera
tuur. De jonge larven hebben nog wei
nig eigen beweging en zijn daardoor
vrijwel hulpeloos overgeleverd aan de
stroomingen, zoodat men wel kan aan
nemen, dat met elke eb belangrijke
aantallen naar buiten gevoerd woid-m,
die met den daaropvolgenden vloed
niet weer terugkomen. Bij de ansjovis,
die in het water zwevende eieren heeft,
treedt dit verlies reeds bij de eieren
op. Deze verliezen worden nog in de
hand gewerkt door de in verhouding
tot de Zuiderzee lage temperatuur,
waardoor de ontwikkeling der eieren
en de groei der larven nog wordt ver
traagd, zoodat de ongunstig werkende
tijstroomen nog langer hun invloed
kunnen doen gelden. Het is natuurlijk
denkbaar, dat de larven eenmaal naar
zou u ook niet van uw vader willen vervreem
den, geloof dat nooit. Gij zoudt met ons me
degaan naar ons prachtig land van kleuren
en licht en zeer spoedig zou onze geboorte
grond ook uw vaderland zijn geworden.
Wij verlaten Parijs niet voor altoos, ieder
jaar zoudt gij de vrienden, die gij moest ach
terlaten, hier wedervinden Lacht u dit al
les niet toe Vindt gij het niet aangenaam
zoo opeens twee jonge meisjes te hebben ge
vonden, die u zoo hebben liefgekregen, dat
zij zich als zusters aan u verwant gevoelen
Neen. stamelde Gabrielle, den lieven
meisjes haar beide handen toestekend, neen,
nooit zal ik vergeten, hoe lief ik door u werd
opgenomen en behandeld, nooit
Ach, zuchtte Fatma, zoo wij eenige da
gen van elkander zijn, zal dat alles voor u1
niets meer dan een herinnering wezen
Zij tastte met de hand in het met juwee-
len gevulde kistje, legde Gabrielle een collier
van de fijnste paarlen om den blanken hals,
stak een diamanten pijl in haar vlechten, ver
sierde haar pols met een schitterenden arm
band en hield haar daarop een spiegeltje
voor
Zie nu eens, Gabrielle, hoe schoon gij
zijt, riep zij uit, schooner dan Feredie, schoo-
ner dan Fatma
Welk meisje voelt zich niet prettig aange
daan, als men haar schoonheid prijst en waar
deert.
Lachend ontdeed Gabrielle zich van het
tooisel.
O, heb Murad lief fluisterde de jonge
dames haar toe. Heb hem lief, zoo gij het ons
doet en gaarne ziet, dat wij gelukkig zijn.
Gabrielle verliet haar.
Het was inmiddels laat geworden, al de
bewoners van het paleis hadden zich reeds
ter ruste begeven. Geen tred werd meer ge
hoord, geen enkel geruisch drong meer tot
haar door.
Langs de mollige tapijten schreed Gabriel
le voorwaarts, om naar haar slaapkamer te
gaan. Zij wankelde een weinig, zij gevoelde
zich licht licht in het hoofd. Alsof een zwerm
bijen haar om de ooren gonsde, hoorde zij
aanhoudend datzelfde eentoonige lied „Heb
hem lief heb hem lief heb hem lief En
zij fluisterde in zich zelve „Ja, liefde
Die schoone jonge meisjes, die de zaak van
haar broeder zoo warm bepleitten, die jonge
man, met dat bleeke gelaat, waarop zijn in
nige ontroering haar stempel had gedrukt,
die weelde om haar heen, welke haar geheel
onder betoovering bracht, dat ruischend ge
zang, hetwelk zij dien avond had gehoord,
die bedwelmende geuren, dat geheele paleis
dat met al zijn geheimnigheid haar zenuw
achtige gestel zoo wonderlijk had aangegre
pen, alles riep haar toe „Liefde, ja liefde!"
Zij drukte plotseling haar hand tegen
haar hart, dat onstuimig klopte. Had zij dan
niet haar naam hooren fluisteren
- Gabrielle klonk het zacht, Gabrielle 1
Zij volgde haar weg door een kleinen sa
lon, welks wanden met de vreemdste en rijkste
wapens waren iversierd, ponjaards, kle
wangs, krissen met zilveren, gouden flu-
weelert scheden, met gevesten van barn
steen, agaat en ivoor, kromme, pantser
hemden, pijl-en-bogen, helmen, schilden en
geweren.
Gabrielle klonk het nog eens.
Een man, wiens bijzijn zij niet had be
speurd, trad plotseling als uit den muur te
voorschijn en op haar toe. Thans herkende
zij hem, het was Murad Ook hij scheen het
lied der liefde te hebben voortgezet, ook hij
was bedwelmd van zinnen, evenals zij.
Gabrielle, zeg mij, of gij mij liefhebt
lispelde hij.
En het meisje riep als in een droom, zon
der nauwelijks te weten, dat zij het deed
Ja, ja, ik heb u lief Maar laat mij nu
gaan, ik smeek het u Ik heb behoefte aan
rust, ik moet tot mij zelf komen, ik moet na
denken. Ja, ik heb u lief Maar, uit barmhar
tigheid laat me gaan. Mijn hoofd staat
vuur, voel mijn handen eens, alles brandt als
in koortsgloed. Neen, neen, raak mij niet aan.
Ik moet nu gaan. Morgen, ja, dan zullen we
beter kunnen spreken, dan zal ik bedaarder
Bertels' Kunstkorrels
Oliefabrieken N.V., Amsterdam.
de Noordzee weggestroomd hier ver
der opgroeien aangaande deze moge
lijkheid is echter niets bekend.
PERSBERICHT.
C enting enteering van Manufacturen
en Textielgoederen.
Bij de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Hollands Noorder
kwartier, Oudegracht 182, Alkmaar
zijn formulieren verkrijgbaar voor het
aanvragen van invoervergunningen
voor de met ingang van l Sept. j.1.
verlengde contingenteering van onder-
kleeding, geverfde-bedrukte- en bomge
weven katoenen manufacturen, en ta-
ei- en servetgoed.
Tevens worden belanghebbenden er
op opmerkzaam gemaakt, dat thans
ook gecontingenteord zijn gebleekte en
>r gebleekte katoenen manufacturen,
waarvoor tevens aanvraagformulie
ren verkrijgbaar zijn gesteld.
De avonturen van de Wieringer
wereldreizigers.
VIII
Na in La Mans nog twee dagen op
post gewacht te hebben, zijn wij weer
verder getrokken. Nog maar een paar
uur op weg zijnde, werden wij in de
stad Le Lude, toen wij daar aan het
kaartenverkoopen waren, voor een ho
tel aangesproken door een lieer, die
enigszins Hollandsch kon spreken en
heel voorkomend en vriendelijk was.
Maar daar men ons in Holland, en la-
ter ook in België, al gewaarschuwd
iiad, dat hier vele ronselaars voor het
vreemdelingen-legioen rondliepen, wa
ren wij terdege op onze hoede. Na een
oogenblik niet ons gesproken te heb
ben, wou hij zeker de kat eens uit de
boom kijken, en kwam met allerlei
mooie voorstellen voor den dag. Wij
lieten hem maar een beetje praten, en
toen het ons begon te vervelen, bedank
ten wij hem vriendelijk voor zijn mooie
voorstellen, en zeiden, dat hij maar 'n
ander moest probeeren te vangen. Wij
zijn toen meteen de stad uit gegaan.
Na een oogenblik gefietst te hebben,
begonnen wij dorst te krijgen en be
sloten naar een boerderij te gaan om
wat drinken te vragen zoo gezegd,
zoo gedaan. Doch inplaats van water
„dloo" wordt het hier genoemd, kre
gen wij appelwijn te drinken. Wij kon
den tenminste uit de boerin wijs wor
den, dat het dat was, maar het was
heerlijk. Wij vonden het zoo lekker
zijn. Tot morgen
Hij liet haar voorbijgaan.
Thans teekende het gelaat van den jongen
Oosterling, droefenis noch bezorgdheid, met
hartelijkheid, met innige dankbaarheid, oog
de hij Gabrielle na.
Toen deze in haar kamer was gekomen,
snelde zij naar haar bed en begroef haar ge
laat in de kussens.
Zij had de waarheid gesproken. Schokkend
bewoog zich haar lichaam. Zij weende niet,
maar klagend kwam over haar lippen telkens
dezelfde naam, uitte zij dezelfde gedachte in
een paar woorden
Valentin, mijn arme Valentin
Dien geheelen nacht kon zij niet slapen.
Zij verliet het bed met roode oogen, met een
wolk op het voorhoofd, doodmoe, alle indruk
ken uit haar kinderjaren, uit haar jeugd,
kwamen met ongekende helderheid voor haar
geest en bij al die herinneringen vormde het
beeld van Valentin steeds het middelpunt.
Toen de dag met grauwe schemering aan
brak en het licht door de zware gordijnen be
gon te dringen, stond zij van den divan op en
ging naar het venster, om de frissche mor
genlucht in te ademen, dat deed haar goed.
Zij plaatste zich daarop voor een kleine
schrijftafel, die men voor haar in een der
hoeken van de kamer had laten brengen en
schreef haastig enkele woorden. Zij luidden.
„Vergeef mij, ik beminde reeds voor ik u
leerde kennen en ik moet u ontvluchten, om
aan mijn eerste liefde getrouw te blijven."
Zij vouwde het beschreven blad papier te
zamen, schreef op de enveloppe het adres
van Murad en legde het briefje op een In het
oog loopende plaats van de groote tafel.
Zij maakte vervolgens het haar op, wiesch
en kleedde zich en verliet het vertrek.
Eenige bedienden gingen zwijgend door de
gangen van het paleis. Gabrielle daalde de
trappen af en liet de deur, die naar de avenue
geleidde, voor haar openen.
Men gehoorzaamde haar zonder eenlg ver
wijl.
(Wordt vervolgd.)