S. COLTOF Kanaalweg Bi BEiTEILS 24e JAARGANG VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1933. No. 71 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINOBN EN OMSTREKEN Vrijdag nam. 3 uur O PENIN G ONDER DEN VUURTOREN. ■l OM HET GOUD. JAAP SNOR BREIT ALLES BEST!! geven het goedkoopste ei WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRUB per S maanden i. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN BUREAU Hlppolytoshoef Wlerlnfen. Telefoon Intercomm. No. 19. AD VERTENTIëN. Van 1—5 regels Iedere regel meer 0.50. I 0.10 van onze nieuwe DAMES CONFECTIE - ZAAK Telefoon 560 DEN HELDER Telefoon 400. Bar broeiende bollen-belt baart be droefde blikken. Westfriesche nooden. Wat was er met het fort Harsens Een nieuwe winter en een nieuw ge luid. Uit Ewijcksluis vernemen we, dat de gedu rende de laatste weken ten behoeve van het Saneeringsplan voor de bloembollenteelt, in geleverde bloembollen, die voor de gemeente Anna Paulowna werden opgeslagen aan den Amsteldijk bij het Lotmeer, Zaterdag j.1. voorzoover ze nog niet in broeiing verkeer den, voor de verdere teling onbruikbaar zijn gemaakt. Dat het den bloembollenkweekers lang niet naar den vleeze ging, wisten wij reeds lang. En wij mogen wel aannemen, dat gebeurte nissen als deze, niet geschikt zullen zijn om hun humeur op "te vroolijken. Hoe noodig het ook voor de saneering van hun bedrijf moge zijn geweest, toch blijft het een trieste ver tooning, wanneer het resultaat van zooveel arbeid, dat in normale omstandigheden een enorm kapitaal zou hebben vertegenwoordigd, slechts in weinige oogenblikken en welbewust volkomen waardeloos wordt gemaakt. In de opslagplaats, die over een lengte van meer dan 100 Meter op den laag liggen- den berm der binnen den Amsteldijk loopen den weg was aangebracht en die een breedte had van 15 Meter en meer lagen door elkaar de narcissen-, tulpen- en hyacinthenbollen ter hoogte van één tot meer dan twee Meter (al naar de terrein-hoogte, doch gemiddeld zeker méér dan anderhalf Meter dik) opge stapeld. Geen wonder dus, dat het broeiings- proces in deze compacte massa reeds in vol len gang was en dit nog slechts alleen de bo ven- en zij lagen had gespaard. Door op deze boven - en zij lagen nu een dikke laag stroo aan te brengen en dit in brand te steken zijn nu die lagen, welke nog in gezonden staat verkeerden, zoodanig aan verhitting bloot gesteld, dat veilig aangenomen kan worden, dat de kiemkracht dezer bollen hierdoor ver nietigd is. Ook in Westfriesland hoeven we niet lang FEUILLETON. (34. O, dat heb ik niet gezegd Ik weet niet, of het liefde is, wat ik voor u gevoel, ant woordde Gabrielle met een stem, waarin hartstocht en toorn op een zonderlinge wijze waren dooreengemengd. Ik weet het niet, ik weet het niet. Maar hij herhaalde, terwijl hij droevig het schoone hoofd schudde op een toon, die een diepen indruk bij haar achterliet Gabrielle, waarom hebt ge mij niet lief? Zij trok zachtjes haar hand van zijn arm weg. Laat mij, laat mij smeekte zij sidde rend. Ik kan u niet antwoorden, ik kan niet' Ziet ge dan niet, hoeveel ik lijden moet? En hem plotseling verlatend, ijlde zij naar de beide zusters, die zij snikkend in de armen viel. Federie en Fatma, het geliefde meisje zoo bitter ontroerd ziende, zochten haar te troos ten en begaven zich met Gabrielle naar bin nen. Murad bleef alleen in den tuin achter, op dezelfde plek, waar Gabrielle hem verlaten had en zag haar zoolang mogelijk na met een blik, waaruit droefenis en bezorgdheid spraken. De Oostersche schoonen hielden Gabrielle in haar armen en lieten haar plaats nemen op een divan tusschen haar beiden in. Het was hier het geheimzinnige toevluchts oord der zusters, waar nooit een man, zelfs niet haar broeder, binnendrong. Daar waren kostbaar ingelegde meubels van wonderlijk fijn maaksel, Perzische tapijten, spiegels met lijsten van paarlmoer, lage, met ivoor en glas zeldzaam fraai ingelegde tafeltjes, prachtig borduurwerk, terwijl heerlijke geuren opste gen uit eigenaardig gevormde offerschalen te zoeken naar de sporen van den hevigen crisis in het tuinbouwbedrijf. Hen, die daar van nog niet goed overtuigd waren, zegt mis schien het bericht uit Langendijk iets, vol gens hetwelk de pogingen, om tot de veree- niging van de vier Langedijker gemeenten te komen, weer zullen worden opgevat. Na le zing van dit bericht kunnen we veilig aan nemen, dat de nood hoog gestegen moet zijn, als men dergelijke plannen weer gaat opwar men. Wat immers steunt op meer gevestigde traditie, dan de eeuwenoude gemeentelijke indeeling, die aan ieder dorp zelfstandigheid gaf De eigen gemeente moet ook den Lan gedijker lief zijn geworden, en wanneer men nu bereid is om dit erfgoed der vaderen ter wille van het min of meer kostbare systeem aan de malaise op te offeren, zal dit den trouwen burgers in iedere gemeente des lands wel iets zeggen. Gok het vakonderwijs in West-Friesland denkt aan bezuinigen. Uit goede bron vernemen we. dat het aan tal teekenscholen van de Vereeniging tot bevordering van het Vakonderwijs in West- friesland. met 2 zal worden verminderd, door dien uit bezuinigingsoogpunt de scholen te Grootebroek en Wervershoof zullen worden opgeheven en gecombineerd met andere. Ook op verschillende posten der nog bestaande scholen moet worden bezuinigd. Maar het ligt niet in den Noordholland- schen aard om door al die malaise bij de pakken te gaan neerzitten. Bijna in ieder dorp heeft men tenminste op 31 Augustus druk feest gevierd. Bij die feestviering heeft het fort Harsens in Den Helder nog een vuur proef ondergaan. U moet niet meenen, dat het onder vuur werd genomen door toedoen van elementen, wien het bouwsel om de een of andere reden in den weg stond. Neen, de zaak is vrij wat onschuldiger gelukkig. Ten gevolge van het wegspatten van vonken tij dens het vuurwerk raakte het zeer droge gras in de omgeving in brand. Groote vlammen omhulden het fort. Na drie kwartier was het extra vuurwerk, dat onder de oningewijde menigte nog al wat consternatie verspreidde, afgeloopen. Alkmaar heeft altijd bekend gestaan als een welvarende plaats, maar wat we er nu van hooren lijkt op grootestads-allures. Men heeft n.1. er niet minder dan een symphonie- orkest opgericht. Het initiatief hiertoe werd genomen door den zeer bekenden dirigent en violist Willy Kohier en is tot dusver met suc ces bekroond. Het orkest, dat reeds ruim drie maanden heeft gerepeteerd telt momenteel ongeveer 30 medewerkenden en er bestaan plannen het eerste concert omstreeks Dec. a.s. te geven. Voor dit concert is de solistische medewerking gevraagd van twee der meest bekende Hollandsche violisten, de heer Louis Zimmerman en Joh. Herbschleb, resp. Ie en 2e concertmeester van het Amsterdamsch Concertgebouworkest. Wij gunnen het den bewoners der nijvere kaasstad van harte, dat zij thans deze een zoo belangrijke cultureele instelling als een van goud en zilver, en dan bloemen, overal bloemen. Federie bracht een klein koffertje van ce derhout te voorschijn, opende het en legde op Gabrielle's schoot een schat van paarlen en diamanten, die schitterden bij het licht, daar waren oorringen, kruisen van brillan- ten, diamanten kruisen, agrafen, haarnaal den en armbanden. En vroolijk schertsend begonnen zij het meisje, wier tranen zij had den gedroogd, met dat fraais te versieren. Wat deerde u toch vroeg Feredie. Hoe waart gij opeens zoo vreeselijk bedroefd Ge kunt het ons gerust zeggen Fatma en ik hebben lang geraden. Toen wij daareven in den tuin op een heel eerbiedigen afstand van u bleven, deden wij dat juist, om onzen broeder in de gelegenheid te stellen u te zeg gen, wat hij reeds lang op het hart had. Kan de verklaring zijner liefde u hebben belee- digd, Gabrielle Als Murad u volmondig be kent, dat hij u bemint, brent hij daardoor dan niet een hulde aan uw schoonheid en aan de goedheid van uw hart Ja Feredie, antwoordde Gabrielle. Zoo iemand, dan is het zeker uw broeder, die al leszins verdient bemind te worden hij is zoo goed, zoo edelmoedig En hij is ook heel knap van uiterlijk, verklaarde Fatma op een toon, die geen te genspraak scheen te dulden. Ja, stemde Gabrielle bereidwillig toe, hij is zeer schoon. En toch hebt ge hem niet lief, toch weent gij Ik weet zelf niet, of ik hem bemin. Waarom zoudt gij zijn liefde niet beantwoorden, Gabrielle We zouden het zoo gelukkig vinden, als gij onze zuster werd. Reeds nu hebben wij voor u zulk een gene genheid opgevat, alsof wij elkander van kinds af gekend hadden. Het hangt alleen van u af, om altoos bij elkander te blijven. Hoe heer lijk zou dan niet ons leven zijn Murad is zoo voorkomend, dat hij ieder uwer wen- schen zou vervullen, dat hij zich gelukkig zou achten, u te kunnen gehoorzamen. Hij symphonieorkest in hun midden bezitten en wenschen dirigent Willy toe, dat hij eenmaal de prestaties van zijn grooten broer Willem uit Amsterdam gaat evenaren. OBSERVATOR. BINNENLANDSCH NIEUWS. (Mededeeling: van het Rijksin stituut voor Biologisch Vissche rij-onderzoek te Amsterdam betreffende haring en ansjovis) Bij de visscherij op de vroegere Zui derzee nam de haring zoowel naar hoeveelheid als waarde de allereerste plaats in, terwijl in sommige jaren ook de ansjovis een zeer belangrijke opbrengst gaf. De waarde van de in de Zuiderzee gevangen haring schom melde gewoonlijk om 1 millioen gul len per jaar, en was sedert den oor log er vaker boven dan beneden een dergelijke opbrengst behaalde de ansjo vis alleen in enkele goede jaren. Het is bekend, dat beide vischsoor- ten alleen ten behoeve van de voort planting de Zuiderzee introkken zij schoten hier hun kuit, hun larven groeiden hier op en de jonge vischjes verlieten daarna dit gebied om elders rn volle zee tot volwassen geslachts rijpe dieren te worden. De Zuiderzee werd zeer terecht de kinderkamer van de haring en de ansjovis genoemd. Hierbij dient nog vermeld te worden, dat de Zuiderzeeharing" tot een apart ras behoort, dat zich in slechts enkele kustwateren voortplant, en zich van de Noorderzeeharing onderscheidt door een aantal kenmerken, o.a. doordat, het kleiner blijft. Dat. de Zuiderzee zoo bij uitstek ge schikt. was om voor deze heide visch- soorten als kinderkamer te fungeeren, vond zijn oorzaak vooral hierin, dat de Zuiderzee een zeer ondiepe binnen zee was, door de engte tusschen Enk- huizen en Stavoren eenigszins van de Noordzee afgescheiden, door welke om standigheden het water reeds vroeg in het jaar een hooge temperatuur be reikte, wat zoowel voor de ontwikke ling der eieren en larven, als voor die van het voedsel uitermate gunstig was daarenboven was het water zeer vrucht haar. Tijstroomen waren in de Zuider zee van zeer weinig beteekenis. Ook dit jaar hebben groote scholen haring en ansjovis getracht hun oude paarplaatsen weer te bereiken, zij lie pen toen echter vast op den afsluit dijk slechts relatief geringe aantal len wisten nog door de sluizen het IJsel meer binnen te dringen. De groote massa, die buiten bleef, was gjenood- zaakt of weer terug te keeren of in de Waddenzee kuit te schieten. Dit laat- ,ste heeft op zeer groote schaal plaats gevonden. Op tal van plaatsen langs den voet der dijken, maar vooral in de nabijheid van Den Oever, werden dikke Ie KLAS reparatie-inrichting voor alle soor ten WOLLEN kleeding, Kousen en Sokken, (ook de allerfijnste.) Voor nieuw werk zijn wij No. 1. P.S. vracht voor onze rekening. lagen haringkuit aangetroffen. Dit kuit is althans voor een deel ook tot ontwikkeling gekomen, want om streeks midden April werden talrijke haringlarven in de Waddenzee gevan gen. die pas uit het ei gekomen waren. De ontwikkeling van het ei tot larve was dus voorspoedig verloopen. Toen evenwel midden April ge tracht werd oudere larven te vangen, mislukte dit vrijwel volkomen blijk baar hadden de jonge larven het ge bied verlaten of waren ze ten gronde gegaan, slechts sporadisch werd een wat oudere haringlarven bemachtigd. Begin Juni echter herleefde de hoop op verschillende plaatsen in de Wad- denze werden toen. jonge harinkjes ge vangen, die reeds het larvenstadium achter den rug hadden. Ook in de ha vens van Don Helder en Terschelling werden deze jonge harinkjes opge merkt. Een nader onderzoek toonde ech ter aan, dat al deze jonge haring niet van onze Zuiderzeeharing afkomstig was, maar zonder uitzondering tot een Noordzeeras behoorde. Jonge, in de Waddenzee opgegroeide haring is niet bc,machtigd. Haring- en ansjovisteelt in de Waddenzee mislukt. In het kort samengevat waren dus le resultaten van het onderzoek deze de haring heeft in de Waddenzee kuit geschoten, de eieren hebben zich goed ontwikkeld, maar behalve zeer kleine larven zijn geen jonge haringen ge vonden, zoodat aangenomen moet worden, dat deze op een of andere ma nier verdwenen zijn. Uit de resultaten van het onderzoek moet men wel be sluiten, dat de teelt van haring in de Waddenzee mislukt is. Voor de ansjovis geldt hetzelfde als wat boven van de haring gezegd is. Dit vischje legt eieren, die in het water zweven. Deze eieren zijn in groot aan tal gevonden, evenals jonge larven. Evenwel zijn blijkbaar ook deze in de Waddenzee niet tot verdere ontwikke ling gekomen, want iets oudere exem plaren werden slechts sporadisch ge vonden. De oorzaak van het verdwijnen dei- larven van haring en ansjovis reeds kort na hun geboorte uit de Wadden zee, moet vermoedelijk gezocht wor den in een paar ongunstige factoren, waarin de Waddenzee zich van de vroe g.ere Zuiderzee onderscheidt de ster ke tijstroomen en de lagere tempera tuur. De jonge larven hebben nog wei nig eigen beweging en zijn daardoor vrijwel hulpeloos overgeleverd aan de stroomingen, zoodat men wel kan aan nemen, dat met elke eb belangrijke aantallen naar buiten gevoerd woid-m, die met den daaropvolgenden vloed niet weer terugkomen. Bij de ansjovis, die in het water zwevende eieren heeft, treedt dit verlies reeds bij de eieren op. Deze verliezen worden nog in de hand gewerkt door de in verhouding tot de Zuiderzee lage temperatuur, waardoor de ontwikkeling der eieren en de groei der larven nog wordt ver traagd, zoodat de ongunstig werkende tijstroomen nog langer hun invloed kunnen doen gelden. Het is natuurlijk denkbaar, dat de larven eenmaal naar zou u ook niet van uw vader willen vervreem den, geloof dat nooit. Gij zoudt met ons me degaan naar ons prachtig land van kleuren en licht en zeer spoedig zou onze geboorte grond ook uw vaderland zijn geworden. Wij verlaten Parijs niet voor altoos, ieder jaar zoudt gij de vrienden, die gij moest ach terlaten, hier wedervinden Lacht u dit al les niet toe Vindt gij het niet aangenaam zoo opeens twee jonge meisjes te hebben ge vonden, die u zoo hebben liefgekregen, dat zij zich als zusters aan u verwant gevoelen Neen. stamelde Gabrielle, den lieven meisjes haar beide handen toestekend, neen, nooit zal ik vergeten, hoe lief ik door u werd opgenomen en behandeld, nooit Ach, zuchtte Fatma, zoo wij eenige da gen van elkander zijn, zal dat alles voor u1 niets meer dan een herinnering wezen Zij tastte met de hand in het met juwee- len gevulde kistje, legde Gabrielle een collier van de fijnste paarlen om den blanken hals, stak een diamanten pijl in haar vlechten, ver sierde haar pols met een schitterenden arm band en hield haar daarop een spiegeltje voor Zie nu eens, Gabrielle, hoe schoon gij zijt, riep zij uit, schooner dan Feredie, schoo- ner dan Fatma Welk meisje voelt zich niet prettig aange daan, als men haar schoonheid prijst en waar deert. Lachend ontdeed Gabrielle zich van het tooisel. O, heb Murad lief fluisterde de jonge dames haar toe. Heb hem lief, zoo gij het ons doet en gaarne ziet, dat wij gelukkig zijn. Gabrielle verliet haar. Het was inmiddels laat geworden, al de bewoners van het paleis hadden zich reeds ter ruste begeven. Geen tred werd meer ge hoord, geen enkel geruisch drong meer tot haar door. Langs de mollige tapijten schreed Gabriel le voorwaarts, om naar haar slaapkamer te gaan. Zij wankelde een weinig, zij gevoelde zich licht licht in het hoofd. Alsof een zwerm bijen haar om de ooren gonsde, hoorde zij aanhoudend datzelfde eentoonige lied „Heb hem lief heb hem lief heb hem lief En zij fluisterde in zich zelve „Ja, liefde Die schoone jonge meisjes, die de zaak van haar broeder zoo warm bepleitten, die jonge man, met dat bleeke gelaat, waarop zijn in nige ontroering haar stempel had gedrukt, die weelde om haar heen, welke haar geheel onder betoovering bracht, dat ruischend ge zang, hetwelk zij dien avond had gehoord, die bedwelmende geuren, dat geheele paleis dat met al zijn geheimnigheid haar zenuw achtige gestel zoo wonderlijk had aangegre pen, alles riep haar toe „Liefde, ja liefde!" Zij drukte plotseling haar hand tegen haar hart, dat onstuimig klopte. Had zij dan niet haar naam hooren fluisteren - Gabrielle klonk het zacht, Gabrielle 1 Zij volgde haar weg door een kleinen sa lon, welks wanden met de vreemdste en rijkste wapens waren iversierd, ponjaards, kle wangs, krissen met zilveren, gouden flu- weelert scheden, met gevesten van barn steen, agaat en ivoor, kromme, pantser hemden, pijl-en-bogen, helmen, schilden en geweren. Gabrielle klonk het nog eens. Een man, wiens bijzijn zij niet had be speurd, trad plotseling als uit den muur te voorschijn en op haar toe. Thans herkende zij hem, het was Murad Ook hij scheen het lied der liefde te hebben voortgezet, ook hij was bedwelmd van zinnen, evenals zij. Gabrielle, zeg mij, of gij mij liefhebt lispelde hij. En het meisje riep als in een droom, zon der nauwelijks te weten, dat zij het deed Ja, ja, ik heb u lief Maar laat mij nu gaan, ik smeek het u Ik heb behoefte aan rust, ik moet tot mij zelf komen, ik moet na denken. Ja, ik heb u lief Maar, uit barmhar tigheid laat me gaan. Mijn hoofd staat vuur, voel mijn handen eens, alles brandt als in koortsgloed. Neen, neen, raak mij niet aan. Ik moet nu gaan. Morgen, ja, dan zullen we beter kunnen spreken, dan zal ik bedaarder Bertels' Kunstkorrels Oliefabrieken N.V., Amsterdam. de Noordzee weggestroomd hier ver der opgroeien aangaande deze moge lijkheid is echter niets bekend. PERSBERICHT. C enting enteering van Manufacturen en Textielgoederen. Bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noorder kwartier, Oudegracht 182, Alkmaar zijn formulieren verkrijgbaar voor het aanvragen van invoervergunningen voor de met ingang van l Sept. j.1. verlengde contingenteering van onder- kleeding, geverfde-bedrukte- en bomge weven katoenen manufacturen, en ta- ei- en servetgoed. Tevens worden belanghebbenden er op opmerkzaam gemaakt, dat thans ook gecontingenteord zijn gebleekte en >r gebleekte katoenen manufacturen, waarvoor tevens aanvraagformulie ren verkrijgbaar zijn gesteld. De avonturen van de Wieringer wereldreizigers. VIII Na in La Mans nog twee dagen op post gewacht te hebben, zijn wij weer verder getrokken. Nog maar een paar uur op weg zijnde, werden wij in de stad Le Lude, toen wij daar aan het kaartenverkoopen waren, voor een ho tel aangesproken door een lieer, die enigszins Hollandsch kon spreken en heel voorkomend en vriendelijk was. Maar daar men ons in Holland, en la- ter ook in België, al gewaarschuwd iiad, dat hier vele ronselaars voor het vreemdelingen-legioen rondliepen, wa ren wij terdege op onze hoede. Na een oogenblik niet ons gesproken te heb ben, wou hij zeker de kat eens uit de boom kijken, en kwam met allerlei mooie voorstellen voor den dag. Wij lieten hem maar een beetje praten, en toen het ons begon te vervelen, bedank ten wij hem vriendelijk voor zijn mooie voorstellen, en zeiden, dat hij maar 'n ander moest probeeren te vangen. Wij zijn toen meteen de stad uit gegaan. Na een oogenblik gefietst te hebben, begonnen wij dorst te krijgen en be sloten naar een boerderij te gaan om wat drinken te vragen zoo gezegd, zoo gedaan. Doch inplaats van water „dloo" wordt het hier genoemd, kre gen wij appelwijn te drinken. Wij kon den tenminste uit de boerin wijs wor den, dat het dat was, maar het was heerlijk. Wij vonden het zoo lekker zijn. Tot morgen Hij liet haar voorbijgaan. Thans teekende het gelaat van den jongen Oosterling, droefenis noch bezorgdheid, met hartelijkheid, met innige dankbaarheid, oog de hij Gabrielle na. Toen deze in haar kamer was gekomen, snelde zij naar haar bed en begroef haar ge laat in de kussens. Zij had de waarheid gesproken. Schokkend bewoog zich haar lichaam. Zij weende niet, maar klagend kwam over haar lippen telkens dezelfde naam, uitte zij dezelfde gedachte in een paar woorden Valentin, mijn arme Valentin Dien geheelen nacht kon zij niet slapen. Zij verliet het bed met roode oogen, met een wolk op het voorhoofd, doodmoe, alle indruk ken uit haar kinderjaren, uit haar jeugd, kwamen met ongekende helderheid voor haar geest en bij al die herinneringen vormde het beeld van Valentin steeds het middelpunt. Toen de dag met grauwe schemering aan brak en het licht door de zware gordijnen be gon te dringen, stond zij van den divan op en ging naar het venster, om de frissche mor genlucht in te ademen, dat deed haar goed. Zij plaatste zich daarop voor een kleine schrijftafel, die men voor haar in een der hoeken van de kamer had laten brengen en schreef haastig enkele woorden. Zij luidden. „Vergeef mij, ik beminde reeds voor ik u leerde kennen en ik moet u ontvluchten, om aan mijn eerste liefde getrouw te blijven." Zij vouwde het beschreven blad papier te zamen, schreef op de enveloppe het adres van Murad en legde het briefje op een In het oog loopende plaats van de groote tafel. Zij maakte vervolgens het haar op, wiesch en kleedde zich en verliet het vertrek. Eenige bedienden gingen zwijgend door de gangen van het paleis. Gabrielle daalde de trappen af en liet de deur, die naar de avenue geleidde, voor haar openen. Men gehoorzaamde haar zonder eenlg ver wijl. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1