24e JAARGANG
DINSDAG 26 SEPTEMBER 1933.
No. ~6
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU:
ADVERTENTIëN.
DINSDAG en VRIJDAG.
UITGEVER
Hlppolvtiwheef Wlerlnfen
Van 1—5 regels
0.50.
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 9 maanden 1.—.
GENÈVE, EEN HOUVAST.
Hoe goed is het, dat Genève er nog is!
En hoe noodzakelijk is het, om den
Volkenbond nieuw leven in te blazen
en de hoop der volkeren overal te la
ten herleven. Een redevoering en een
tijdschriftartikel van twee hoogge
plaatste politici geven aanleiding tot
dezen uitroep.
Men oordeele In de „Observer"
schrijft de Engelschman Garvin Als
deNazi's sterk genoeg waren, zouden
zij hun huurlieden aan stukken sclieu-
ren.
Ilun fanatieke omwenteling ontkent,
veracht en verdelgt ieder moreel prin
cipe, waarvoor de Volkenbond is opge
richt en waarop men hoopte dat de vre
de was gebaseerd.
Wat er thans in Duitschland gebeurt
is afschrikwekkend genoeg, doch nog
afschrikwekkender is de volslagen
blindheid elders in Europa.
liet programma der Nazi's doet
iedere hoop voor het toekomstig ge
slacht verdwijnen.
Het hoogste deel van de Nazi-cama
rilla is tijd te winnen en de critiek van
het buitenland te kahneeren, om al
dus gelegenheid te hebben de noodige
maatregelen te nemen.
In Duitschland worden thans twee
dingen naar voren gebracht, ten eer
ste de onjuiste verheerlijking van het
ras en het Germanendom en ten twee
de de georganiseerde verheerlijking
van den oorlog in het algemeen en
niet als middel van landsverdediging
doch de oorlog als een ideaal, dat de
wereld nog niet gekend heeft.
In geen ander land ter wereld is de
ze oorlogsverheerlijking niet alleen toe
gestaan, doch zelfs oliicieei geleid, aan
gemoedigd en gesalarieerd.
Slechts een groote combinatie van
geest en vertrouwen in de vrede kan
voorkomen, dat deze leer in practijk
wordt gebracht. Gelukkig zijn er thans
reeds teekenen, dat er zulk een combi
natie zal worden gevormd.
lntusschen kan niets worden inge
bracht tegen het argument van Frank
rijk, dat het niet wil en niet kan ont
wapenen, tenzij het Hïtler Duitschland
ondoorzichtige bewijzen begint te ge
ven van een voor de nabuurstaten vei
lig,er optreden.
De Engelsche minister van binnen-
landsche Zaken sir John Giljnour, heeft
in een rede op een conservatieve ver
gadering te Carnousite in Schotland
verklaard
„Het is een akelige wereld, waar we
thans in rondkijken. Op het vasteland
constateeren we, dat Duitschland zich
weer begint te roeren. Ieder onzer ziet
gaarne, dat de Duitsche natie een ver
hoogde belangstelling heeft voor haar
zaken en gevoelt, dat zij weer het recht
heeft op gelijken voet te staan met alle
andere volken van het continent.
Ik vertrouw dat de beweging, die
daar thans heerscht, in die richting
leidt, met name naar den terugkeer
van het zelfrespect der Duitsche na
tie, dat zij deze in slaat zal stellen
haar rechtsgelijkheid te herkrijgen en
liaar plaats in de gemeenschap der
FEUILLETON.
(39.
XII
Indien Gabrlelle haar eerste aandrift
volgd en naar het paleis van Murad was te
ruggekeerd, dan zou zij gered zijn geweest.
Haar liefde voor Valentln en tegelijk haar
zelfverwijt, dat zij zich tegenover den aan
drang van Murad al te zwak had gevoeld,
stortten haar in het verderf.
Wankelend had zij zich nauwelijks honderd
schreden van het paleis verwijderd, toen vier
mannen, die in de schaduw van een huis op
een bank zaten, haar gewaar werden en fluis
terend met elkander eenige woorden wissel
den. Twee hunner spoedden zich dadelijk
weg, terwijl de beide anderen eveneens op
stonden en hun voorgangers op eenigen af
stand volgden.
Zij liepen van elkander verwijderd als of
zij volstrekt niet bij elkaar behoorden en
schenen zich allerminst om Gabrielle te be
kommeren.
Nadat het meisje eenige minuten langs de
avenue was doorgeloopen, zonder aan iets
anders te denken dan dat het haar plicht
was het gevaar, dat haar ten huize van Mu
rad bedreigde, te ontvluchten, bleef zij een
wijle stilstaan, om tot adem te komen, met
haar hand steunend tegen een zwaren boom
stam.
De avenue was altijd wat eenzaam en nu
waren voor en achter Gabrielle slechts dezelf
de personen en onderling gelijken afstand.
In het eerst sloeg het meisje volstrekt geen
acht op hen, maar plotseling rees toch bij
haar een onbestemd vermoeden van gevaar.
Toen Gabrielle stilstond, gingen de men
volkeren in le nemon.
Maar er zijn gevaren, er is animosi
teit en wanneer we in groote conferen
ties beraadslagen over de toekomst
van den vrede en de ontwapening,
moeten wij ons zelf niet op een dwaal
spoor brengen door te denken, dal de
ze dingen in één dag tot stand kunnen
worden gebracht."
LEIPZIG.
Van tijd tot tijd vergast de wereld
zich aan een gerechtelijk proces. Velen
herinneren zich do verademing en
het geluk toen in de vele processen-
Dreyfes eindelijk de zon doorbrak en
het Reclit zegevieide er was dus nog
recht voor een onschuldige te krijgen
in Europa Maar dat recht en die on
schuld hadden een kampioen in de fi
guur van Ejriila Zola en hei ging om
de epauletten van een Dreyfus. Nader
hand, vele jaren later, hieven hijvoor
beeld een Sacco en Vanzeiti de gemoe
deren bezig houden en zij vonden in
Upton Sinclair den man die voor een
posthuum eerherstel zorgde.
Thans echter is een proces begon
nen, dat niet aantrekkelijk meer is.
Primo omdat het in een land gevoerd
wordt dat niet meer geldt als rechts
taat, doch als .machrsstaat secundo
zijn de figuren der beklaagden niet
boeiend, want wat waren zij eigenlijk?
Communisten, fascisten, handlangers
van den een of den ander Tertio is
brandstichting, niet iets dat iemand het
hoofd kan kosten, tenminste hij
ons, in Duitschland is dat anders
quarto de Rijksdag heeft maar kort
gebrand en leverde den Nazi's niets
dan winst op, verkiezingswinst, machts
winst enz. Feitelijk moesten de Nazi's
den zoogenaamden beklaagden dank
baar zijn, want het veroveren van de
totale macht was hun niet zoo gemak
kelijk geweest, als de brand in het lee-
lijke gebouw niet meegeholpen ha*l de
publieke opinie te bewerken.
Ontzettend veel vragen hebben zich
voorgedaan in den al te langen tus-
schentijd die er is vcrloopen tusschen
den brand in Februari en het begin
van liet proces te Leipzig op den dag,
dat de herfst geacht wordt zijn intrede
te doen. Particulier snuffelwerk vond
uit, dat er iets niet klopte met de uren,
waarop de Rijksdag plotseling niet
meer bewaakt werd (waarom en
daarna door Van der Lubbe volgestopt
werd met vuurmakers; hoe kwam Van
der Lubbe wiens pas bijna aigeloopen
was aan een anderen Hollandschen
pas met Umlautstreepjes op de u
Welk belang hadden communisten er
hij om zich van hun laatste fortuin te
ontdoen, waar al hun andere publici-
teisorganen reeds verboden, in beslag
genomen of onmogelijk gemaakt wa
ren
Van dergelijke vragen is iedereen
vervuld en de publieke opinie is, dat
het net, saamgetrokken om de hoof
den van de vijf beklaagden Van dei
Lubbe, Torgler, DLmitroff, Popoff en
Tanefff, allerbedenkelijkste mazen
vertoont. Maar aangezien de wet. '.e
bescherming van de republiek ter ge
legenheid van het proces terugwerken
de kracht heeft gekregen, wordt de
uitslag zeer onzeker zij die meen
den „Van der Lubbe krijgt wel een
anderen naam, een nieuwen pas en
een pensioentje", zijn daar nu niet zoo
zeker meer van.
Wat het effect van het tegenproees
te Londen is geweest, valt moeilijk te
schatten. De publieke opinie buiten
Duitschland is voor een groot gedeelte
tot de gevoelsovertuiging gebracht,
dat te Leipzig aan onschuldiger! on
recht zou worden aangedaan en dal
de werkelijke schuldigen gezocht moe
ten worden in de hoogste rijen tier Na
zi-mannen. In Duitschland heeft men
gelachen en gehoond over Londen, en
de verschijning van Torgler's verdedi
ger, Sack, bij de verschijning van de in
ternationale juristen-commissie was *n
paskwil. Daarnaast staat ook weer,
dat men zich te Londen niet ai te warm
heeft gemaakt en dat er pleidooien
zijn gehouden, waarin de pleiters zich
niet overmatig warm maakten. En
daarmede heeft men de kern van al
les aangeraakt niemand schijnt eer-!
lijk warm te kunnen worden voor de
affaire.
Aan den vooravond van Leipzig heb
ben dr. Renner (Wieenen), Emlio Van
dervelde (Brussel), Léon Blum (Parijs)
professor Harold Laski Londen) en
anderen een manifest gepubliceerd op
grond van het Londensche onderzoek
en de reeds in het Nieuwsblad „Man
chester Guardian" medegedeelde ont
hullingen. Zij zeggen daarin
-- Wij vreezen dat het proces te Leip
zig de ernstigste rechtsverkrachting
wordt, welke ooit ter wereld geleverd
is. Leipzig zal niet de ware misdadi
gers aan de kaak stellen. De onafhan
kelijkheid van de rechterlijke macht
in Duitschland is afgeschaft. De eigen
lijke grondslagen van de Uil lei-dicta
tuur blijven in liet duister.
Zelfs dit manifest loopt niet warm
voor de zaak, doch brengt alles over
van het terrein des rechts naar de heu
velen en dalen der politiek.
En hiermede is kern 2 gevonden
politiek en dan nog niet eens van de
fraaiste soort, ziedaar proces, tegen-
proces, manifest en alle rompslomp
die er hij gesleept is.
Laat echter niemand vooruitloopen
op het eindresultaat van een proces,
dat nog wel duren kan tot medio Octo
her en waarin minstens 500 getuigen
zullen worden gehoord. Wie weet wat
liet, ondanks zichzelf, aan liet licht
brengt.
komen, in elkaar. Hij werd per brancard naar
het Academisch Ziekenhuis overgebracht,
waar bleek, dat hij een gevaarlijke wonde
had gekregen. Zijn toestand was Zondagmor
gen redelijk. De dader is in arrest gesteld.
AUTO RIJDT EEN WONING BINNEN.
De huisvrouw zwaar gewond.
Te Dussen (N.Br.) zijn Zaterdagmorgen
een zeswielige vrachtauto en een personen
auto op het kruispunt van den rijksweg met
elkaar in botsing gekomen. De chauffeur van
den personen-wagen raakte het stuur kwijt
en reed de woning binnen van den landbou
wer J. van den Anker. Alle meubelen werden
totaal vernield. De huisvrouw die in de ka
mer eenige werkzaamheden verrichtte werd
zwaar gewond. De beide wagens zijn vernield.
DE BRANDWEER RUKTE NIET UIT
De nieuwe boerderij, eigendom van en be
woond door den heer J. Eisema te Rotster-
gaast bij Heerenveen is Zaterdagmorgen te
vier uur door den bliksem getroffen en in een
half uur geheel in asch gelegd. Naar men
meldt was alles verzekerd. Een groote hoe
veelheid hooi ging verloren. Daar geen blusch
water in de buurt was en de boerderij vrij
eenzaam stond, rukte de Heerenveensche
brandweer niet uit.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
DE GEVAARLIJKE DRIFT.
Bij een twist steekt een jongeman
te Groningen zijn broeder levens
gevaarlijk.
In een gezin in de Hortensialaan te Gronin
gen ontstond Zaterdag twist tusschen twee
broers. De jongste, een 18-jarige jongeman,
maakte zich zóó driftig, dat hij zijn 25-jari-
gen broer een steek in den rug toebracht, on
geveer ter hoogte van het schouderblad. De
laatste nam de vlucht, maar zakte buitenge
COSTUUM EN VLAGGEN DER A. J. C.
Zaterdagmiddag heeft op den Dam te
Amsterdam inspecteur Reyinga op last van
den hoofdcommissaris van politie proces-ver
baal opgemaakt tegen een groep zgn. Roode
Valken, een onderafdeeling der A.J.C., wegens
het dragen van bij de wet verboden unifor
men en het meevoeren van eveneens bij de
wet verboden roode vlaggen en vaantjes, die
op het roode veld een valk vertoonen.
Dit proces-verbaal geldt een proef, daar
immers de rechter heeft uit te maken of een
bepaald costuum of uniform van een bepaal
de organisatie al dan niet volgens de nieuwe
wet geoorloofd is. Hetzelfde geldt voor de
vlaggen. Het „bekeuren" van den troep A.J.C.-
ers heeft dan ook tot geen enkele moeilijk
heid aanleiding gegeven, in volkomen har
monie van beide kanten heeft zich het geval
afgespeeld, want uit den aard der zaak is
men ook in de kringen van de A. J. C. be
nieuwd naar een rechterlijke beslissing in
deze quaestie, waarover in de Kamer en er
buiten reeds zooveel te doen is geweest.
Nadat het proces-verbaal was opgemaakt,
kon de stoet mèt „uniformen", vlaggen en
vanen weer rustig verder trekken."
ONRECHTMATIG STEUN GETROKKEN.
De politie te Tilburg heeft een horlogema
kersknecht gearresteerd, toen hij op de Ar
beidsbeurs als werklooze kwam stempelen,
terwijl hij toch bij een horlogemakerspatroon
In betrekking was. Hij had reeds eenige ma
len op deze wijze frauduleus steun getrokken.
Uit het onderzoek is gebleken, dat de man
ging stempelen met medeweten van zijn pa
troon. Proces-verbaal is opgemaakt.
Begrooting van Waterstaat.
Op de Rijksbegrooting van Water
staat is voor onderhoud en verbetering
van 't, Noordhollandsch kanaal f 139.000
uitgetrokken f 10.000 voor aanleg
van een spoorweg over den afsluitdijk
door de Zuiderzee niet verbindingen
aan de spoorwegen Amsterdam-Den
Helder en Harlingen-Nieuweschans.
komen, terwijl de mannen, die vóór haar uit
gingen, naar elkander toekwamen, om hun
pijpje op te steken, wat een zeer tijdrooven-
de bezigheid scheen te zijn, want het duurde
in het oog loopend lang, eer zij er mede ge
reed waren.
Die twee rookers waren haar ver vooruit
en toch ontstelde Gabrielle, toen zij hen meer
aandachtig beschouwde. Ze kwamen haar
niet onbekend voor, die groote man met den
rug en de schouders van een Hercules, die
kleine man met het opzij gebogen hoofd, de
magere gestalte en de zeer lange armen.
Het is Laguyane met Lossard mompel
de Gabrielle.
Ze was vast besloten, onverwijld terug te
keeren naar het paleis van Murad, toen zij
opeens twee politieagenten in het oog kreeg,
die uit de rue Pergolève kwamen en haar te
gemoet liepen.
De politiedienaars liepen langzaam, met
den bekenden tred der rustbewakers, bedaard
en ernstig, de handen op den rug.
Ik ben gered, dacht Gabrielle met een
verlicht hart. En zij ijlde de beide mannen
tegemoet.
De agenten hielden halt en lieten het meis
je naderbij komen.
Heeren, begon zij met bevende stem, wilt
gij mij beschermen, mij vergezellen tot uw
naasten post Ik word vervolgd door de
mannen, die gij daar ziet en die ik weet, dat
iets slechts met mij voor hebben.
Wat willen zij u doen
Om 's hemels wil, helpt mij maar, op
het politiebureau zal ik u alles wel verklaren!
De politieagenten schenen met de oogen
elkanders raad in te winnen, want zij zagen
elkaar half vragend, half glimlachend aan,
en namen daarop onmiddellijk het meisje in
hun midden, met wie zij een andere richting
insloegen.
Wat Laguyane en Loussand betreft, deze
waren, zonder zich veel om de politiedienaren
te bekommeren, naar de rue Pergolève ge
gaan, in welke straat zij van lieverlede weer
naar elkander toekwamen, maar zij werden
nu zelf achtervolgd door twee mannen, die
BU1TENLANDSCH NIEUWS.
De gletscher geelt z'n slachtoffers weer
Men heeft in een beek van de Tyro-
ler Alpen de overblijfselen van twee
I.oeristen zien verschijnen, die 27 ja:t
igeleden verdwenen waren in een
'spleet van tien gletscher, welke dien
stroom voedt.
Dienaangaande herinnerde men er
aan, dat de gletscher steeds, zij het na
langen tijd, zijn slachtoffers teruggeeft
Men heeft dit o.a. opgemerkt met een
reiziger in hoeden, die in Zwitserland
verongelukte. De hoeden kwamen te
gelijk na lange jaren weer boven.
Het ijsveld beweegt zich heel lang
zaam naar bet dal. In 1820 verongeluk
ten vier monschen bij een stoutmoedige
bestijging van den Moiit Blanc. E"ti
en veertig jaar later begon de berg ze
stuksgewijs terug te geven. Ze hadden
in dien tusschen tijd een afstand van
8 kilometer afgelegd. De gemiddelde
vooruitgang van dien gletscher moet
54 centimeter in de 24 uur zijn geweest.
Weg ui et de kiespijn 1
De Waldenburgsche tandarts dr.
Lux heeft ontdekt, dat de electrische
stroomingen, die in de mondholte ont-
taan, door het daarin aanwezig zijn
van metalen in geplombeerde tanden
n kiezen, waarvan vroeger werd aan
genomen, dat ze schadelijk voor de
tanden waren, bij doeltreffende vullin
gen integendeel kiemdoodend werken
en dus de tanden behouden. De theorie
hiervan bestond reeds sedert 1890.
Lux heeft als eerste een practische
toepassing weten te vinden.
Grenzen der landen uitgewischt
Een nieuwe atlas.
Op een nationaal-socialistische bij
enkomst te Bayreuth heeft Schamm,
le Beiersche minister van onderwijs
verklaard dat rijkskanselier Hitier
van plan is een nieuwen atlas van
Duitschland te doen uitgeven, waarin
de grenzen van de 10 verschillende
Duitsche staten niet meer zijn getee-
kend, meldt een Reuterbericht uit Ber
ijn.
Voortaan zal er volgens den minister
dechts één rijk zijn, bestaande uit 37
provincies, ingedeeld overeenkomstig
ie structuur van de nationaal-socia
listische partij.
Noodweer in Spanje.
Zaragossa is door noodweer geteis
terd. De schade heeft men nog niet in
vollen omvang kunnen vaststellen,
doch bedraagt stellig ettelijke millioe
nen. Alleen het herstel van den door
den hagelstorm vernielde ruiten zal
ongeveer 3 millioen peseta kosten. De
hagelsteenen wogen tot 70 gram toe.
Ongeveer 100 personen zijn gewond.
Een kind werd gedood,, terwijl een
vrouw een schedelbreuk kreeg, dooi*
lat zij werd getroffen door een hagel
steen ter grootte van een ei. liet ge-
heele gebied om de stad is tot een af
stand van 20 Iv.M. getroffen en de oogst
is als totaal vernield te beschouwen.
Resultaat van medisch onderzoek
van Van der Lubbe.
Het W.B. meldt uit Leipzig, dat de
hoofdverdachte in het Rijksdagbrand
proces, Marinus van der Lubbe, Zater
dagavond na de sluiting der verhooren
looi- dril In1 voegde ii dokier van het ge -
schen, die achter haar waren, minder snel
vooruit, ongetwijfeld om haar niet voor te uit de avenue van het Bois de Boulogne ach
ter Gabrielle waren toegeschoten en niemand
anders waren dan Simeon en Chilperic.
De vlijtige handlangers van Murad hadden
Gabrielle juist herkend op het oogenblik,
waarin zij op de avenue verscheen. Zij wis
ten. dat zij in Murad's paleis een veilig toe
vluchtsoord had gevonden en duchten thans
eenig gevaar voor het meisje, zij verlieten
haar daarom niet, maar zij sidderden bij het
denkbeeld, wat er met haar had kunnen ge
beuren, toen zij in Gabrielle's omgeving La
guyane en Loussard herkend hadden.
Hebt ge Laguyane daar zien loopen
fluisterde Chilperic. Hij is het, ik weet het
zeker.
Drommels, wat zullen we nu beleven
bromde Chilperic.
Het zal misschien nog een heele strijd
worden, die twee politie-agenten zijn er niet
te veel bij.
De bedoelde agenten liepen aan weerszij
den van Gabrielle en de agenten van Murad
beschouwden onwillekeurig de beide bescher
mers van het meisje, die met gelijk matigen
tred, de armen losjes heen en weer zwaaien
de schouders met een mantel tegen de mor
genkoelte gedekt, ernstig hun weg vervolgden.
Dat is merkwaardig, fluisterde Simeon.
zijn kameraad aanstootend. Ik vind, dat die
politiemannen een paar vreemde kerels zijn.
Wat maakt dat uit antwoordde Chil
peric. Alle menschen kunnen ook geen toon
beelden van schoonheid wezen.
Zoo meen ik het niet, hernam Simeon.
Zie eens goed, welk nummer zij op hun kraag
hebben
Het nummer van de achttiende wijk.
Accoord. Wat behoeven ze dan hier pa
trouille te loopen We zijn hier in de zes
tiende wijk van Parijs.
Ze wilden waarschijnlijk naar hun eigen
wijk gaan.
Dat komt mij wat verdacht voor, we
moeten onzen oogen terdege den kost geven,
Chilperic
Ze waren op het tegenoverliggend trottoir
gegaan en met de handen in de zakken en
een sigaret tusschen de lippen wandelden zij
bedaard voort, zonder het hoofd om te wen
den.
De politiedienaren liepen de eene straat uit
en de andere in, altijd maar voort, zich bij
zonder ver verwijderd van het centrum der
stad.
Eindelijk, in de rue Cardinet aangeland,
begonnen zij hun tred schier onmerkbaar te
verlangzamen.
In Parijs let geen mensch er op, als een
meisje bedaard en ongeboeid tusschen twee-
politie-agenten loopt en zoo hadden ook ni
slechts een paar straatreinigers, die een oo
genblik hun arbeid staakten, een vluchtigen
blik voor het drietal over.
Van tijd tot tijd wendde Gabrielle het
hoofd om en was niet weinig teleurgesteld
toen het haar bleek, dat Loussard en Laguy
ane nog altijd haar bleven volgen.
Haar beenen misten de kracht haar verder
te dragen. Teneinde niet te vallen, zag zij
zich genoodzaakt op den arm van een harer
geleiders te steunen.
Zie eens achter u, fluisterde zij angstig,
die twee mannen volgen ons nog altijd. Wees
toch voorzichtig
-- Het is goed, wacht maar, antwoordde de
toegesproken agent, we zullen straks wel
met hen afrekenen. Wat hebt gij te vreezen,
zoolang wij bij u zijn
Maar waar is uw post dan toch, uw bu
reau Is het nog ver hier vandaad Ik ge
loof, dat we nu al meer dan een uur hebben
geloopen.
Geduld maar. we brengen u niet aller
eerst naar een politie-post, de posten zijn
voor zulke aangelegenheden niet geschikt.
En waarheen dan
Naar den commissaris daar hij alleen
beschermen kan, als gij hem uw inlichtingen
geeft.
Zij antwoordde niet, een onbestemd gevoel
van angst en wantrouwen kwam bij haar op.
De bureaux der politiecommissarissen wer
den niet voor negen uur des morgens geo
pend, dat wist zij, en nu was het nauwelijks
vijf uur.
Zij nam de mannen, bij wie zij uit vrijen wil
bescherming had gezocht, steelsgewijs van
terzijde op.
Ze hadden beiden sombere oogen, lage
smalle voorhoofden, een boosaardigen trek
om den mond. die zoowel bij den een als bij
den ander slechts door enkele vaalbruine
haartjes bedekt was, terwijl men toch over 't
algemeen te Parijs knappe mannen ultklst
voor politie-agenten. die een voorkomen heb
ben, dat vertrouwen inboezemt en die be
schaafde manieren bezitten.
Aan het einde der rue Guyot gekomen,
kreeg Gabrielle zoowat honderd pas van haar
verwijderd, twee andere agenten van politie
in het oog. die de ronde deden door hun wijk.
Zij haalde vrijer adem.
Ik zal naar hen toegaan, dacht zij. Ik zal
met hen spreken, dan zal ik geen angst meer
gevoelen en lachen over mijn kwade vermoe
dens, die denkelijk zonder grond zullen blij
ken te zijn.
Doch haar eigen geleiders sloegen bijna op
hetzelfde oogenblik met haar een zijstraat in.
Gabrielle bleef staan.
Ik wil naar een politie-bureau of naar
een politiepost, riep zij. Ik wil dat ge mU daar
heen brengt.
De mannen lachten het was een vreese-
lijke lach. Zij grepen belden het meisje vast
onder den arm, trokken haar voorwaarts en
versnelden toen zoodanig hun pas, dat de
arme Gabrielle, die reeds zoo afgemat was.
slechts met de uiterste inspanning hen vol
gen kon.
Houdt op. houdt op, ik kan niet verder
riep zij.
Het moet juffrouw, antwoordde de eene
agent, het moet. verstaat ge. We zijn nu da
delijk bij den commissaris.
Neen, laat me los, zeg ik u Ik wil niet
verder, ik wil hier uitruston. Laat dan toch
mijn hand los.
Daar boog zich een der mannen naar haar
toe en fluisterde haar in het oor
Het helpt u niets. Ge moet. begrijpt ge
dat wel, gij moet met ons mee En hij druk
te haar arm onder den zijne, alsof hij dien
verpletteren wilde.
(Wordt vervolgd.)