24e JAARGANG DINSDAG 26 SEPTEMBER 1933. No. ~6 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN OM HET GOUD WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU: ADVERTENTIëN. DINSDAG en VRIJDAG. UITGEVER Hlppolvtiwheef Wlerlnfen Van 1—5 regels 0.50. ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER, WIERINGEN Telefoon Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 9 maanden 1.—. GENÈVE, EEN HOUVAST. Hoe goed is het, dat Genève er nog is! En hoe noodzakelijk is het, om den Volkenbond nieuw leven in te blazen en de hoop der volkeren overal te la ten herleven. Een redevoering en een tijdschriftartikel van twee hoogge plaatste politici geven aanleiding tot dezen uitroep. Men oordeele In de „Observer" schrijft de Engelschman Garvin Als deNazi's sterk genoeg waren, zouden zij hun huurlieden aan stukken sclieu- ren. Ilun fanatieke omwenteling ontkent, veracht en verdelgt ieder moreel prin cipe, waarvoor de Volkenbond is opge richt en waarop men hoopte dat de vre de was gebaseerd. Wat er thans in Duitschland gebeurt is afschrikwekkend genoeg, doch nog afschrikwekkender is de volslagen blindheid elders in Europa. liet programma der Nazi's doet iedere hoop voor het toekomstig ge slacht verdwijnen. Het hoogste deel van de Nazi-cama rilla is tijd te winnen en de critiek van het buitenland te kahneeren, om al dus gelegenheid te hebben de noodige maatregelen te nemen. In Duitschland worden thans twee dingen naar voren gebracht, ten eer ste de onjuiste verheerlijking van het ras en het Germanendom en ten twee de de georganiseerde verheerlijking van den oorlog in het algemeen en niet als middel van landsverdediging doch de oorlog als een ideaal, dat de wereld nog niet gekend heeft. In geen ander land ter wereld is de ze oorlogsverheerlijking niet alleen toe gestaan, doch zelfs oliicieei geleid, aan gemoedigd en gesalarieerd. Slechts een groote combinatie van geest en vertrouwen in de vrede kan voorkomen, dat deze leer in practijk wordt gebracht. Gelukkig zijn er thans reeds teekenen, dat er zulk een combi natie zal worden gevormd. lntusschen kan niets worden inge bracht tegen het argument van Frank rijk, dat het niet wil en niet kan ont wapenen, tenzij het Hïtler Duitschland ondoorzichtige bewijzen begint te ge ven van een voor de nabuurstaten vei lig,er optreden. De Engelsche minister van binnen- landsche Zaken sir John Giljnour, heeft in een rede op een conservatieve ver gadering te Carnousite in Schotland verklaard „Het is een akelige wereld, waar we thans in rondkijken. Op het vasteland constateeren we, dat Duitschland zich weer begint te roeren. Ieder onzer ziet gaarne, dat de Duitsche natie een ver hoogde belangstelling heeft voor haar zaken en gevoelt, dat zij weer het recht heeft op gelijken voet te staan met alle andere volken van het continent. Ik vertrouw dat de beweging, die daar thans heerscht, in die richting leidt, met name naar den terugkeer van het zelfrespect der Duitsche na tie, dat zij deze in slaat zal stellen haar rechtsgelijkheid te herkrijgen en liaar plaats in de gemeenschap der FEUILLETON. (39. XII Indien Gabrlelle haar eerste aandrift volgd en naar het paleis van Murad was te ruggekeerd, dan zou zij gered zijn geweest. Haar liefde voor Valentln en tegelijk haar zelfverwijt, dat zij zich tegenover den aan drang van Murad al te zwak had gevoeld, stortten haar in het verderf. Wankelend had zij zich nauwelijks honderd schreden van het paleis verwijderd, toen vier mannen, die in de schaduw van een huis op een bank zaten, haar gewaar werden en fluis terend met elkander eenige woorden wissel den. Twee hunner spoedden zich dadelijk weg, terwijl de beide anderen eveneens op stonden en hun voorgangers op eenigen af stand volgden. Zij liepen van elkander verwijderd als of zij volstrekt niet bij elkaar behoorden en schenen zich allerminst om Gabrielle te be kommeren. Nadat het meisje eenige minuten langs de avenue was doorgeloopen, zonder aan iets anders te denken dan dat het haar plicht was het gevaar, dat haar ten huize van Mu rad bedreigde, te ontvluchten, bleef zij een wijle stilstaan, om tot adem te komen, met haar hand steunend tegen een zwaren boom stam. De avenue was altijd wat eenzaam en nu waren voor en achter Gabrielle slechts dezelf de personen en onderling gelijken afstand. In het eerst sloeg het meisje volstrekt geen acht op hen, maar plotseling rees toch bij haar een onbestemd vermoeden van gevaar. Toen Gabrielle stilstond, gingen de men volkeren in le nemon. Maar er zijn gevaren, er is animosi teit en wanneer we in groote conferen ties beraadslagen over de toekomst van den vrede en de ontwapening, moeten wij ons zelf niet op een dwaal spoor brengen door te denken, dal de ze dingen in één dag tot stand kunnen worden gebracht." LEIPZIG. Van tijd tot tijd vergast de wereld zich aan een gerechtelijk proces. Velen herinneren zich do verademing en het geluk toen in de vele processen- Dreyfes eindelijk de zon doorbrak en het Reclit zegevieide er was dus nog recht voor een onschuldige te krijgen in Europa Maar dat recht en die on schuld hadden een kampioen in de fi guur van Ejriila Zola en hei ging om de epauletten van een Dreyfus. Nader hand, vele jaren later, hieven hijvoor beeld een Sacco en Vanzeiti de gemoe deren bezig houden en zij vonden in Upton Sinclair den man die voor een posthuum eerherstel zorgde. Thans echter is een proces begon nen, dat niet aantrekkelijk meer is. Primo omdat het in een land gevoerd wordt dat niet meer geldt als rechts taat, doch als .machrsstaat secundo zijn de figuren der beklaagden niet boeiend, want wat waren zij eigenlijk? Communisten, fascisten, handlangers van den een of den ander Tertio is brandstichting, niet iets dat iemand het hoofd kan kosten, tenminste hij ons, in Duitschland is dat anders quarto de Rijksdag heeft maar kort gebrand en leverde den Nazi's niets dan winst op, verkiezingswinst, machts winst enz. Feitelijk moesten de Nazi's den zoogenaamden beklaagden dank baar zijn, want het veroveren van de totale macht was hun niet zoo gemak kelijk geweest, als de brand in het lee- lijke gebouw niet meegeholpen ha*l de publieke opinie te bewerken. Ontzettend veel vragen hebben zich voorgedaan in den al te langen tus- schentijd die er is vcrloopen tusschen den brand in Februari en het begin van liet proces te Leipzig op den dag, dat de herfst geacht wordt zijn intrede te doen. Particulier snuffelwerk vond uit, dat er iets niet klopte met de uren, waarop de Rijksdag plotseling niet meer bewaakt werd (waarom en daarna door Van der Lubbe volgestopt werd met vuurmakers; hoe kwam Van der Lubbe wiens pas bijna aigeloopen was aan een anderen Hollandschen pas met Umlautstreepjes op de u Welk belang hadden communisten er hij om zich van hun laatste fortuin te ontdoen, waar al hun andere publici- teisorganen reeds verboden, in beslag genomen of onmogelijk gemaakt wa ren Van dergelijke vragen is iedereen vervuld en de publieke opinie is, dat het net, saamgetrokken om de hoof den van de vijf beklaagden Van dei Lubbe, Torgler, DLmitroff, Popoff en Tanefff, allerbedenkelijkste mazen vertoont. Maar aangezien de wet. '.e bescherming van de republiek ter ge legenheid van het proces terugwerken de kracht heeft gekregen, wordt de uitslag zeer onzeker zij die meen den „Van der Lubbe krijgt wel een anderen naam, een nieuwen pas en een pensioentje", zijn daar nu niet zoo zeker meer van. Wat het effect van het tegenproees te Londen is geweest, valt moeilijk te schatten. De publieke opinie buiten Duitschland is voor een groot gedeelte tot de gevoelsovertuiging gebracht, dat te Leipzig aan onschuldiger! on recht zou worden aangedaan en dal de werkelijke schuldigen gezocht moe ten worden in de hoogste rijen tier Na zi-mannen. In Duitschland heeft men gelachen en gehoond over Londen, en de verschijning van Torgler's verdedi ger, Sack, bij de verschijning van de in ternationale juristen-commissie was *n paskwil. Daarnaast staat ook weer, dat men zich te Londen niet ai te warm heeft gemaakt en dat er pleidooien zijn gehouden, waarin de pleiters zich niet overmatig warm maakten. En daarmede heeft men de kern van al les aangeraakt niemand schijnt eer-! lijk warm te kunnen worden voor de affaire. Aan den vooravond van Leipzig heb ben dr. Renner (Wieenen), Emlio Van dervelde (Brussel), Léon Blum (Parijs) professor Harold Laski Londen) en anderen een manifest gepubliceerd op grond van het Londensche onderzoek en de reeds in het Nieuwsblad „Man chester Guardian" medegedeelde ont hullingen. Zij zeggen daarin -- Wij vreezen dat het proces te Leip zig de ernstigste rechtsverkrachting wordt, welke ooit ter wereld geleverd is. Leipzig zal niet de ware misdadi gers aan de kaak stellen. De onafhan kelijkheid van de rechterlijke macht in Duitschland is afgeschaft. De eigen lijke grondslagen van de Uil lei-dicta tuur blijven in liet duister. Zelfs dit manifest loopt niet warm voor de zaak, doch brengt alles over van het terrein des rechts naar de heu velen en dalen der politiek. En hiermede is kern 2 gevonden politiek en dan nog niet eens van de fraaiste soort, ziedaar proces, tegen- proces, manifest en alle rompslomp die er hij gesleept is. Laat echter niemand vooruitloopen op het eindresultaat van een proces, dat nog wel duren kan tot medio Octo her en waarin minstens 500 getuigen zullen worden gehoord. Wie weet wat liet, ondanks zichzelf, aan liet licht brengt. komen, in elkaar. Hij werd per brancard naar het Academisch Ziekenhuis overgebracht, waar bleek, dat hij een gevaarlijke wonde had gekregen. Zijn toestand was Zondagmor gen redelijk. De dader is in arrest gesteld. AUTO RIJDT EEN WONING BINNEN. De huisvrouw zwaar gewond. Te Dussen (N.Br.) zijn Zaterdagmorgen een zeswielige vrachtauto en een personen auto op het kruispunt van den rijksweg met elkaar in botsing gekomen. De chauffeur van den personen-wagen raakte het stuur kwijt en reed de woning binnen van den landbou wer J. van den Anker. Alle meubelen werden totaal vernield. De huisvrouw die in de ka mer eenige werkzaamheden verrichtte werd zwaar gewond. De beide wagens zijn vernield. DE BRANDWEER RUKTE NIET UIT De nieuwe boerderij, eigendom van en be woond door den heer J. Eisema te Rotster- gaast bij Heerenveen is Zaterdagmorgen te vier uur door den bliksem getroffen en in een half uur geheel in asch gelegd. Naar men meldt was alles verzekerd. Een groote hoe veelheid hooi ging verloren. Daar geen blusch water in de buurt was en de boerderij vrij eenzaam stond, rukte de Heerenveensche brandweer niet uit. BINNENLANDSCH NIEUWS. DE GEVAARLIJKE DRIFT. Bij een twist steekt een jongeman te Groningen zijn broeder levens gevaarlijk. In een gezin in de Hortensialaan te Gronin gen ontstond Zaterdag twist tusschen twee broers. De jongste, een 18-jarige jongeman, maakte zich zóó driftig, dat hij zijn 25-jari- gen broer een steek in den rug toebracht, on geveer ter hoogte van het schouderblad. De laatste nam de vlucht, maar zakte buitenge COSTUUM EN VLAGGEN DER A. J. C. Zaterdagmiddag heeft op den Dam te Amsterdam inspecteur Reyinga op last van den hoofdcommissaris van politie proces-ver baal opgemaakt tegen een groep zgn. Roode Valken, een onderafdeeling der A.J.C., wegens het dragen van bij de wet verboden unifor men en het meevoeren van eveneens bij de wet verboden roode vlaggen en vaantjes, die op het roode veld een valk vertoonen. Dit proces-verbaal geldt een proef, daar immers de rechter heeft uit te maken of een bepaald costuum of uniform van een bepaal de organisatie al dan niet volgens de nieuwe wet geoorloofd is. Hetzelfde geldt voor de vlaggen. Het „bekeuren" van den troep A.J.C.- ers heeft dan ook tot geen enkele moeilijk heid aanleiding gegeven, in volkomen har monie van beide kanten heeft zich het geval afgespeeld, want uit den aard der zaak is men ook in de kringen van de A. J. C. be nieuwd naar een rechterlijke beslissing in deze quaestie, waarover in de Kamer en er buiten reeds zooveel te doen is geweest. Nadat het proces-verbaal was opgemaakt, kon de stoet mèt „uniformen", vlaggen en vanen weer rustig verder trekken." ONRECHTMATIG STEUN GETROKKEN. De politie te Tilburg heeft een horlogema kersknecht gearresteerd, toen hij op de Ar beidsbeurs als werklooze kwam stempelen, terwijl hij toch bij een horlogemakerspatroon In betrekking was. Hij had reeds eenige ma len op deze wijze frauduleus steun getrokken. Uit het onderzoek is gebleken, dat de man ging stempelen met medeweten van zijn pa troon. Proces-verbaal is opgemaakt. Begrooting van Waterstaat. Op de Rijksbegrooting van Water staat is voor onderhoud en verbetering van 't, Noordhollandsch kanaal f 139.000 uitgetrokken f 10.000 voor aanleg van een spoorweg over den afsluitdijk door de Zuiderzee niet verbindingen aan de spoorwegen Amsterdam-Den Helder en Harlingen-Nieuweschans. komen, terwijl de mannen, die vóór haar uit gingen, naar elkander toekwamen, om hun pijpje op te steken, wat een zeer tijdrooven- de bezigheid scheen te zijn, want het duurde in het oog loopend lang, eer zij er mede ge reed waren. Die twee rookers waren haar ver vooruit en toch ontstelde Gabrielle, toen zij hen meer aandachtig beschouwde. Ze kwamen haar niet onbekend voor, die groote man met den rug en de schouders van een Hercules, die kleine man met het opzij gebogen hoofd, de magere gestalte en de zeer lange armen. Het is Laguyane met Lossard mompel de Gabrielle. Ze was vast besloten, onverwijld terug te keeren naar het paleis van Murad, toen zij opeens twee politieagenten in het oog kreeg, die uit de rue Pergolève kwamen en haar te gemoet liepen. De politiedienaars liepen langzaam, met den bekenden tred der rustbewakers, bedaard en ernstig, de handen op den rug. Ik ben gered, dacht Gabrielle met een verlicht hart. En zij ijlde de beide mannen tegemoet. De agenten hielden halt en lieten het meis je naderbij komen. Heeren, begon zij met bevende stem, wilt gij mij beschermen, mij vergezellen tot uw naasten post Ik word vervolgd door de mannen, die gij daar ziet en die ik weet, dat iets slechts met mij voor hebben. Wat willen zij u doen Om 's hemels wil, helpt mij maar, op het politiebureau zal ik u alles wel verklaren! De politieagenten schenen met de oogen elkanders raad in te winnen, want zij zagen elkaar half vragend, half glimlachend aan, en namen daarop onmiddellijk het meisje in hun midden, met wie zij een andere richting insloegen. Wat Laguyane en Loussand betreft, deze waren, zonder zich veel om de politiedienaren te bekommeren, naar de rue Pergolève ge gaan, in welke straat zij van lieverlede weer naar elkander toekwamen, maar zij werden nu zelf achtervolgd door twee mannen, die BU1TENLANDSCH NIEUWS. De gletscher geelt z'n slachtoffers weer Men heeft in een beek van de Tyro- ler Alpen de overblijfselen van twee I.oeristen zien verschijnen, die 27 ja:t igeleden verdwenen waren in een 'spleet van tien gletscher, welke dien stroom voedt. Dienaangaande herinnerde men er aan, dat de gletscher steeds, zij het na langen tijd, zijn slachtoffers teruggeeft Men heeft dit o.a. opgemerkt met een reiziger in hoeden, die in Zwitserland verongelukte. De hoeden kwamen te gelijk na lange jaren weer boven. Het ijsveld beweegt zich heel lang zaam naar bet dal. In 1820 verongeluk ten vier monschen bij een stoutmoedige bestijging van den Moiit Blanc. E"ti en veertig jaar later begon de berg ze stuksgewijs terug te geven. Ze hadden in dien tusschen tijd een afstand van 8 kilometer afgelegd. De gemiddelde vooruitgang van dien gletscher moet 54 centimeter in de 24 uur zijn geweest. Weg ui et de kiespijn 1 De Waldenburgsche tandarts dr. Lux heeft ontdekt, dat de electrische stroomingen, die in de mondholte ont- taan, door het daarin aanwezig zijn van metalen in geplombeerde tanden n kiezen, waarvan vroeger werd aan genomen, dat ze schadelijk voor de tanden waren, bij doeltreffende vullin gen integendeel kiemdoodend werken en dus de tanden behouden. De theorie hiervan bestond reeds sedert 1890. Lux heeft als eerste een practische toepassing weten te vinden. Grenzen der landen uitgewischt Een nieuwe atlas. Op een nationaal-socialistische bij enkomst te Bayreuth heeft Schamm, le Beiersche minister van onderwijs verklaard dat rijkskanselier Hitier van plan is een nieuwen atlas van Duitschland te doen uitgeven, waarin de grenzen van de 10 verschillende Duitsche staten niet meer zijn getee- kend, meldt een Reuterbericht uit Ber ijn. Voortaan zal er volgens den minister dechts één rijk zijn, bestaande uit 37 provincies, ingedeeld overeenkomstig ie structuur van de nationaal-socia listische partij. Noodweer in Spanje. Zaragossa is door noodweer geteis terd. De schade heeft men nog niet in vollen omvang kunnen vaststellen, doch bedraagt stellig ettelijke millioe nen. Alleen het herstel van den door den hagelstorm vernielde ruiten zal ongeveer 3 millioen peseta kosten. De hagelsteenen wogen tot 70 gram toe. Ongeveer 100 personen zijn gewond. Een kind werd gedood,, terwijl een vrouw een schedelbreuk kreeg, dooi* lat zij werd getroffen door een hagel steen ter grootte van een ei. liet ge- heele gebied om de stad is tot een af stand van 20 Iv.M. getroffen en de oogst is als totaal vernield te beschouwen. Resultaat van medisch onderzoek van Van der Lubbe. Het W.B. meldt uit Leipzig, dat de hoofdverdachte in het Rijksdagbrand proces, Marinus van der Lubbe, Zater dagavond na de sluiting der verhooren looi- dril In1 voegde ii dokier van het ge - schen, die achter haar waren, minder snel vooruit, ongetwijfeld om haar niet voor te uit de avenue van het Bois de Boulogne ach ter Gabrielle waren toegeschoten en niemand anders waren dan Simeon en Chilperic. De vlijtige handlangers van Murad hadden Gabrielle juist herkend op het oogenblik, waarin zij op de avenue verscheen. Zij wis ten. dat zij in Murad's paleis een veilig toe vluchtsoord had gevonden en duchten thans eenig gevaar voor het meisje, zij verlieten haar daarom niet, maar zij sidderden bij het denkbeeld, wat er met haar had kunnen ge beuren, toen zij in Gabrielle's omgeving La guyane en Loussard herkend hadden. Hebt ge Laguyane daar zien loopen fluisterde Chilperic. Hij is het, ik weet het zeker. Drommels, wat zullen we nu beleven bromde Chilperic. Het zal misschien nog een heele strijd worden, die twee politie-agenten zijn er niet te veel bij. De bedoelde agenten liepen aan weerszij den van Gabrielle en de agenten van Murad beschouwden onwillekeurig de beide bescher mers van het meisje, die met gelijk matigen tred, de armen losjes heen en weer zwaaien de schouders met een mantel tegen de mor genkoelte gedekt, ernstig hun weg vervolgden. Dat is merkwaardig, fluisterde Simeon. zijn kameraad aanstootend. Ik vind, dat die politiemannen een paar vreemde kerels zijn. Wat maakt dat uit antwoordde Chil peric. Alle menschen kunnen ook geen toon beelden van schoonheid wezen. Zoo meen ik het niet, hernam Simeon. Zie eens goed, welk nummer zij op hun kraag hebben Het nummer van de achttiende wijk. Accoord. Wat behoeven ze dan hier pa trouille te loopen We zijn hier in de zes tiende wijk van Parijs. Ze wilden waarschijnlijk naar hun eigen wijk gaan. Dat komt mij wat verdacht voor, we moeten onzen oogen terdege den kost geven, Chilperic Ze waren op het tegenoverliggend trottoir gegaan en met de handen in de zakken en een sigaret tusschen de lippen wandelden zij bedaard voort, zonder het hoofd om te wen den. De politiedienaren liepen de eene straat uit en de andere in, altijd maar voort, zich bij zonder ver verwijderd van het centrum der stad. Eindelijk, in de rue Cardinet aangeland, begonnen zij hun tred schier onmerkbaar te verlangzamen. In Parijs let geen mensch er op, als een meisje bedaard en ongeboeid tusschen twee- politie-agenten loopt en zoo hadden ook ni slechts een paar straatreinigers, die een oo genblik hun arbeid staakten, een vluchtigen blik voor het drietal over. Van tijd tot tijd wendde Gabrielle het hoofd om en was niet weinig teleurgesteld toen het haar bleek, dat Loussard en Laguy ane nog altijd haar bleven volgen. Haar beenen misten de kracht haar verder te dragen. Teneinde niet te vallen, zag zij zich genoodzaakt op den arm van een harer geleiders te steunen. Zie eens achter u, fluisterde zij angstig, die twee mannen volgen ons nog altijd. Wees toch voorzichtig -- Het is goed, wacht maar, antwoordde de toegesproken agent, we zullen straks wel met hen afrekenen. Wat hebt gij te vreezen, zoolang wij bij u zijn Maar waar is uw post dan toch, uw bu reau Is het nog ver hier vandaad Ik ge loof, dat we nu al meer dan een uur hebben geloopen. Geduld maar. we brengen u niet aller eerst naar een politie-post, de posten zijn voor zulke aangelegenheden niet geschikt. En waarheen dan Naar den commissaris daar hij alleen beschermen kan, als gij hem uw inlichtingen geeft. Zij antwoordde niet, een onbestemd gevoel van angst en wantrouwen kwam bij haar op. De bureaux der politiecommissarissen wer den niet voor negen uur des morgens geo pend, dat wist zij, en nu was het nauwelijks vijf uur. Zij nam de mannen, bij wie zij uit vrijen wil bescherming had gezocht, steelsgewijs van terzijde op. Ze hadden beiden sombere oogen, lage smalle voorhoofden, een boosaardigen trek om den mond. die zoowel bij den een als bij den ander slechts door enkele vaalbruine haartjes bedekt was, terwijl men toch over 't algemeen te Parijs knappe mannen ultklst voor politie-agenten. die een voorkomen heb ben, dat vertrouwen inboezemt en die be schaafde manieren bezitten. Aan het einde der rue Guyot gekomen, kreeg Gabrielle zoowat honderd pas van haar verwijderd, twee andere agenten van politie in het oog. die de ronde deden door hun wijk. Zij haalde vrijer adem. Ik zal naar hen toegaan, dacht zij. Ik zal met hen spreken, dan zal ik geen angst meer gevoelen en lachen over mijn kwade vermoe dens, die denkelijk zonder grond zullen blij ken te zijn. Doch haar eigen geleiders sloegen bijna op hetzelfde oogenblik met haar een zijstraat in. Gabrielle bleef staan. Ik wil naar een politie-bureau of naar een politiepost, riep zij. Ik wil dat ge mU daar heen brengt. De mannen lachten het was een vreese- lijke lach. Zij grepen belden het meisje vast onder den arm, trokken haar voorwaarts en versnelden toen zoodanig hun pas, dat de arme Gabrielle, die reeds zoo afgemat was. slechts met de uiterste inspanning hen vol gen kon. Houdt op. houdt op, ik kan niet verder riep zij. Het moet juffrouw, antwoordde de eene agent, het moet. verstaat ge. We zijn nu da delijk bij den commissaris. Neen, laat me los, zeg ik u Ik wil niet verder, ik wil hier uitruston. Laat dan toch mijn hand los. Daar boog zich een der mannen naar haar toe en fluisterde haar in het oor Het helpt u niets. Ge moet. begrijpt ge dat wel, gij moet met ons mee En hij druk te haar arm onder den zijne, alsof hij dien verpletteren wilde. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1