ASPIRIN
24e JAARGANG
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1933.
No. 77
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD.
2-PERSOONS
SATINET DEKENS 12.95
WIERINGER COURAKT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJB
per 9 maanden f 1.—.
fïa&tcm
bent U zoo vatbaar,
ofschoon U toch nog
niet zoo oud bent?
Neemt Uw toevlucht
tot Aspirin, het voor
het organisme vol
komen onschadelijke
middel. Het bevrijdt
U van pijn en her
geeft weer een
gevoel van behage-
fijkheid.
een i g op de w er e I d
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
BUREAU
Klppolytusheef Wlerinfrn.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN.
Van 1—5 regels
Iedere regel meer
f 050.
f 0.10
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Van een pijler gevallen en gedood.
Bij de werkzaamheden aan de nieu
we brug over de Waal te Zaltbommel
is de voorwerker T. Bouman uit. Am
sterdam van een 16 meter hoogen
pijler gevallen. Nadat medische hulp
uit Herwijnen gearriveerd was, werden
eenige injecties aan het slachtoffer
toegediend, waarna dit naai- liet zie
kenhuis te Zalthommel werd getrans
porteerd. Direct 11a aankomst is de
man overleden.
Smokkelauto aangehouden.
Te Maastricht hebben rijksambte
naren hij don oprit der Wilhelmina-
brug aan de Markt een auto met smok
keiwaar aangehouden, die over de
Belgische grens was gekomen. Zij loe
ten een paar schoten, die door de
voorruit gingen. De beide inzittenden
sprongen uit de auto en verdwenen in
een der zijstraten. De auto met 500
K.G. suiker is in beslag, genomen De
wagen was uit Sittard afkomstig.
De berging van de Lutine.
Opvarenden van de bergingsscho-
pen Volharding en Neptunus van de
firma Doeksen en Dros hebben Maan
dag vier platen koper, waarin spij
kers met het Lutine-merk, stukken
wrakhout en een stuk ballast ijzer
van honderd kilo uit het wrak van de
Lutine te voorschijn gehaald. Lloyd's
sub-agent., die steeds bij de berging
tegenwoordig is, heeft een en ander
in ontvangst genomen.
De winterdienst der Spoorwegen.
De nieuwe spoorboekjes, zoowel de
groote als de kleine uitgave, zullen
van a.s. Zaterdag af aan de stations
en van Maandag 2 October af hij den
boekhandel verkrijgbaar zijn.
Behalve de wijzigingen in den inter
nationalen treinenloop en de daar
door nóodige veranderingen in de na
tionale verbindingen, welke een gevoig
zijn van den terugkeer van den zo
mertijd naar den Amsterdamsclien
tijd, zijn nog enkele wijzigingen aan
gebracht.
FEUILLETON
(40.
Gabrielle slaakte een onderdrukten kreet
van pijn, want zij zag opeens hoe de man,
die haar had toegesproken, uit de mouw van
zijn jas een glinsterenden dolk te voorschijn
bracht.
Nog één schreeuw, zei hij zacht, maar
dreigend, nog één schreeuw en ik stoot u dit
stuk staal in uw hals
Gabrielle dreigde ineen te zinken. Zij wil
de, in spijt van hetgeen haar gezegd was, het
uitgillen, maar zij kon geen geluid voortbren
gen. Schrik en angst hadden haar de keel
dichtgesnoerd.
De straat bleef verlaten en eenzaam.
Sedert enkele minuten waren ook Simeon
en Chilperic verdwenen.
Maar ongeveer vijftig meters achter hen
naderden Laguyane en Loussard met snelle
schreden.
Wie zijt gij bracht Gabrielle uit. Waar
om wilt gij mij wegvoeren ik ga niet met u
mee, veel liever sterf ik hier
De twee mannen wisselden snel een bezorg
den blik.
Daar kwam uit een zijstraat een armzalig
huurrijtuig, voortgetrokken door een ouden,
mageren knol. De koetsier, een klein, in el
kaar gedoken mannetje, had zijn hoed tot
op zijn neus in het gezicht en den kraag van
zijn manteljas tot over de ooren opgetrokken
zoodat het zeer moeilijk viel, om in hem den
braven en ijverigen Simeon te herkennen.
De politie-mannen wenkten den koetsier.
Deze hield met zijn koetsje halt en zei met
een veranderde stem
Is 't weer zoo laat Moet ik de politie
een handje helpen
Het is eigenlijk jammer, vriendje, dat
we je niet een uurtje eerder gesnapt hebben,
MotGrbütter aangevaren door
onderzeeboot.
De opvarenden gered.
Dinsdagavond is in hel Schulpengat
bij Den Helder dc motoibotter II.D. 7,
door de onderzeeboot O 13 aangevaren.
Deze kwam juist van een oefening
terug en liep in de lichtlijn liet. Schul
pengat binnen, terwijl een ander ma
rinevaartuig de Frisco 't gat uitliep.
Zooals latei- bleek bevond zich juist
Voor de Frisco de botter, waarvan de
lichten in die van de Frisco vielen.
Eerst op het laatste oogenblik toen
van uitwijken bijna geen sprake meer
was kwamen de lichten van den bot
ter „los." Dc conpnandant van de 013
trachtte nog door het roer geheel om
te gooien een aanvaring te vermijden,
doch de schipper van den botter, blijk
haar in de war gebracht door de beide
schepen voor en achter hem, legde
eveneens het roer aan boord. Toen
was een aanvaring onvermijdelijk.
De O 13 raakte den botter juist ach
ter den voorsteven, waardoor een ga':
ontstond. De drie opvarenden, de eige
naar-schipper J. Eluyter en de vis-
schers v.d. Loo en Kroon, konden aan
boord van de O 13 genomen worden,
doordat deze door een handige ma
noeuvre vrijwel dicht langszij de bot
ter kon komen. Een poging om den
botter mee te sleepcn mislukte, om
dat deze te veel water maakte. Losge
laten dreef de botter met den sterken
ebstroom snel af en zonk binnen vijf
.minuten.
Voor de opvarenden was liet inder
daad een geluk, dat dc onderzeeboot
zoo snel langszij kon komen.
De botter, die in de as van het vaar
water is gezonken, was niet verze
kerd.
naar Palestina worden voortgezet.
De „Emanuel" heeft 'n zuiver Joodsch
bemanning. De 30-jarige kapitein
heelt zijn opleiding te Antwerpen ge
noten.
Jeudice moordenaars in Noorwegen
veroordeeld.
Te Kristiansand zijn twee jonge
mannen van 20 tot 30 jaar luchthuis-
straf veroordeeld, die een 17-jarigen
kameraad in koeien bloede hadden
vermoord omdat zij vreesden dat hij
hun misdadige practijken het stich
ten van brand om de verzekerings
penningen machtig te worden zou
verraden.
Gedurende hot heele procos, dat een
week duurde, traden de beklaagden
brutaal en cynisch op en trachten de
schuld op elkaar te werpen. Met zicht
baren trots hadden zij de jury-leden
rondgeleid in den kelder waar zij hun
misdrijf gepleegd hadden en in bijzon
derheden uitgelegd hoe zij hun slacht
offer eerst bewusteloos hadden gesla
gen en vervolgens in een tobbe water
verdronken. Zij hadden het lijk ver
stopt 011 kort daarop in zee geworpen.
Het lijk is nog niet gevonden. Het pu
bliek was zoo verontwaardigd over dit
.misdrijf, dat meermalen gevreesd
werd dat dc menigte de daders zou
lynchen.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Het gevaar van corpulentie.
Gevangene blijft vastztten in
gat in den muur.
Zes en-dertig gedetineerden van de
\ljube-gevangenis hadden, meldt Reu
ter uit Lissabon, (Portugal) 11a dagen
van moeizamen arbeid een opening
weten te maken in een twee meter dik
ken muur, waardoor hun de mogelijk
beid was geopend te ontsnappen. Toen
echter hun aanvoerder, een man van
aanzienlijken omvang, zich door de
opening wilde begeven, bleef hij vast
zitten, en de vereenigdc pogingen van
zijn 35 makkers vermochten niet hem
voor of achteruit te trekken. Het la
waai trok de aandacht van de cipiers,
die aan de poging tot ontsnapping een
einde maakten.
Eerste schip Joodsche reederij.
In Denemarken gekocht.
Dc vijf maanden geleden te Tel Aviv
(Palestina) gestichte Joodsche reederij
„Iloupia" heeft, naar „Berlingske Ti-
deiule" meldt te Aabenraa een twee
mast-motorschoener gekocht, die den
naam „Emanuel" heeft gekregen en
dezer dagen uit Aarhus zou vertrekken
voor zijn eerste reis met een lading so-
jakoeken, voor Antwerpen be
stemd. Vandaar zou de reis via Londen
antwoordde een der mannen.
Zij pakten Gabrielle om haar middel. Ga
brielle verweerde zich woedend en met de
kracht der vertwijfeling.
Help help mij gilde zij. Men wil mij
Ze kon niet meer, men wierp haar letterlijk
in het gereedstaande rijtuig.
Wel, wel, mompelde de koetsier, de klei
ne is weerspannig, zoo het schijnt. Wat heeft
zij eigenlijk uitgevoerd
Een der als politieagenten vermomde hand
langers van Rouquin sprong naast Gabrielle
in het rijtuig. Zijn haAd omklemde haar keel,
om haar het schreeuwen te beletten, zooda
nig, dat zij er bijna van stikte.
Loussard en Laguyane waren op geringen
afstand blijven staan. Zij behoefden zich
niet met de zaak in te laten en hadden nu
het voorval eenvoudig als getuigen bijge
woond.
Het portier werd dichtgetrokken.
In het oogenblik dat de andere politieagent
op den bok klom, om naast den koetsier
plaats te nemen, fluisterde hem een stem, de
stem van Loussard, in het oor
Vertrouw dien koetsier niet. Het is Si
meon, een gewezen speurhond van de politie,
nu in dienst van Murad
De oogen van den gewaanden politieagent
gloeiden van woede.
Het is goed, fluisterde hij terug, dien
kerel neem ik voor mijn rekening.
Hoe is het vroeg de koetsier. Kunnen
wij afrijden
Ja, antwoordde de ander. Naar de pre
fectuur natuurlijk.
Simeon wist niet wat hij hoorde. Dus toch
naar de prefectuur van politie
Had hij dan werkelijk hier met een waren
agent van politie te doen Het was niet mo
gelijk
Hij zette zijn paard aan en de wagen rolde
over het straatplaveisel. Hij nam zijn weg
naar den Are de Triomphe en de Champs
Elysées.
Aldaar aangekomen, riep de politieman
hem toe
Nu naar de avenue de Montaigne
DE AVONTUREN DER
WIERINGER WERELDREIZIGERS.
X.
In de Fransche gevangenis Zooals wij in
ons vorig reisverhaal schreven, hadden wij
het met een zeer slechte weg te doen en men
had ons gezegd dat deze zoo zou blijven tot
Spanje. Maar deze voorspelling bleek geluk
kig niet waar te zijn, daar wij 100 K.M. voor
bij Bordeaux weer een geasphalteerde weg
kregen en zoodoende weer op konden schie
ten.
Het laatste gedeelte van Frankrijk is zeer
dun bevolkt. De plaatsen, die als steden op
de kaart stonden aangeteekend, bleken maar
kleine onbeduidende dorpen te zijn. Wij kre
gen bij een zoogenaamde stad pech aan ons
wagentje er was een beugeltje gebroken.
Een van ons zou gauw even naar die stad
toegaan om het te laten maken, doch wat
bleek het te zijn Drie restaurants met twee
huizen, dat was de heele stad. Een repara
tiewerkplaats was er nietdaarvoor moesten
wij liefst nog 16 kilometer verderop, waar weer
'n 30 huizen stonden, maar waar gelukkig
ook een smederij was, en het beugeltje ge
maakt kon worden. Toen konden wij einde
lijk pas verder trekken.
Veel natuurschoon biedt dit gedeelte van
Frankrijk anders ook niet, daar het onvrucht
baar land is, alles begroeid met kale sparre-
boomen. De bevolking zoekt haar bestaan
hier dan ook hoofdzakelijk in het verzame
len van hars en het maken van wijnvaten.
Hoe de hars verzameld wordt, hebben wij al
eens eerder geschreven, doch als het eigen
aardige kunnen wij meedeelen, dat alle hout-
zaagfabrieken hier door een daarvoor ge
maakte waterval voortbewogen worden. Dicht
bij het plaatsje Castets zagen wij plotseling
een slang over den weg kronkelen, die naar
onze schatting een lengte had van 1.30 tot
1.50 M. Het was voor het eerst in de vrije
natuur, dat wij een slang zagen en waren
beiden een oogenblik verbaasd, dat hij zich
zoo snel voort bewegen kon. Wij stopten di
rect maar hij was al in de struiken verdwe
nen, en wij konden hem ook niet meer vin
den. In het dorp aangekomen zochten wij
een geschikt plaatsje om te kampeeren.
Maar wij hadden de tent nog nauwelijks
overeind of wij werden weer met een bezoek
vereerd en wel van twee gendarmes. Zij lijken
wel aan onze neus te kunnen zien zien, dat wij
buitenlanders zijn hun eerste vraag was dan
ook naar onze paspoorten. Maar zij waren
nu juist niet al te snugger en konden niets
uit de passen wijs worden wij moesten de
tent weer opladen en met hun mee naar de
commandant. Deze lag languit voor zijn huis
in een fauteuil, zwaar dampend aan een si
gaar, en gevoelde zich klaarblijkelijk, daar
het al bij achten was niet meer genoodzaakt
zich nog met de zaak te bemoeien. Hij gaf
order ons maar zoolang afzonderlijk op te
sluiten in een cel. Wij begrepen er uit, dat hij
den volgenden dag de zaak wel eens onder
zoeken zou. Den volgenden dag, dit was net
Zaterdag 16 Sept., kwam men ons er om 9 uur
weer uithalen, en we voelden ons al eenigs-
zins verheugd, maar ondertusschen hadden
zij ons karretje heelemaal doorgezocht en
hadden de kaarten gevonden, wat de com
mandant zeker als een heele vondst beschouw
de. Hiervoor hoofdzakelijk liet hij ons ten-,
minste onder geleide van twee gewapende
gendarmes wegbrengen naar Dax, 20 K.M.
verderop. Halfweg werden deze afgelost door
twee andere, waarvan 1 voor en 1 achter ons
ging rijden, en zoo kwamen wij Dax binnen,
waar juist markt was. Wij trokken wel be
kijks en hadden direct veel publiek achter
ons aan, wat nog al luidruchtig was en uit
hun geschreeuw konden wij opmaken, dat
het niet op ons maar op de gendarmes ge
munt was zoo slecht staan ze hier aange
schreven. We werden hier direct bij het pa
leis van justitie in het huis van bewaring ge
stopt. Hier werd ons alles afgenomen, ons
geld en al. Wij begrepen uit de gevangen
bewaarder, wat nog al niet zoo'n kwaie was,
dat het in dit gedeelte van Frankrijk verbo
den was om kaarten te verkoopen. Maar wie
kon het bewijzen dat wij kaarten verkocht
hadden Doch hier maakten zij zich niet
druk over, dit zou namelijk Zaterdag den
23sten, daar er dan zitting was, uitgezocht
worden.
Zoo maakten wij meteen kennis met het
Fransche gevangenisleven, en werden geza
menlijk met nog 4 andere heeren in een cel
opgesloten. Wonder boven wonder kregen
wij nog niet eens een boevenpakje aan, hoe
wel de anderen het wel aan hadden.
Het was een geluk voor ons, dat een van
de vier een weinig Hollandsch kon spreken,
daar hij familie in Limburg had wonen, en
hij er zelf een paar maanden gewerkt had.
Hij vertelde ons, dat hij straf had, omdat hij
een busje olie van een liter voor zijn motor
gestolen had ter waarde van een gulden, en
daar had hij liefst drie maanden gevangenis
straf voor gehad. Het was verre van zindelijk
in de cel. Het eten was heelemaal verre van
goed. De eerste keer kregen wij rijst te eten,
wat meer smerig water was als rijst en waai
de wormpjes bovenop dreven. Wij bedankten
er allebei smakelijk voor om daar aan te be
ginnen, en volstonden dien dag maar met
een droog stuk brood en een slok water. Om
7 uur moesten wij ter rusten en gingen ieder
in een aparte cel. Den volgenden dag om
7 uur was het opstaan en kregen wij om
9 uur voor het eerst wat te eten. Het was
echter niet veel beter als den vorigen dag,
maar gelukkig konden wij uit de cantine wat
bijbestellen het was wel duur, naar noodig.
omdat het andere geen eten was. Ook was
het daar de gewoonte dat men 's avonds voor
het naar bed gaan op de binnenplaats met je
neus tegen de muur moest staan, en als het
commando daartoe gegeven werd, je om
moest draaien en salueeren. Maar dit vertik
ten wij, daar dit ons wel een beetje al te kras
werd. Tot onze verbazing werd er weinig van
gemaakt, daar zij misschien dachten, dat dit
in Holland niet de gewoonte is, en van wat
zij dan nog zeiden, deden wij maar net of wij
hot. niet begrepen. Eindelijk was het dan
Zaterdag, de dag dat wij voor de president
moesten komen. De handboeien werden ons
aangedaan, en zoo gingen wij een stukje over
de straat naar het Paleis van Justitie, waar
wij op de bank van beschuldigden plaats
moesten nemen. Door middel van een tolk,
die Dultsch kon spreken, werden ons allerlei
vragen gesteld. Maar daar men ons niets ten
laste kon leggen werden wfj vrij gesproken.
Maar die week hadden wij ondertusschen
opgeknapt, en zullen die aardige Comman
dant. waar wij alles aan te danken hadden,
er een nog veel aardiger nleuwsjaarskaartje
voor sturen.
Eenmaal weer vrij zijnde, maakten wij zoo
vlug mogelijk af om Dax te gaan verlaten,
waar wij wei wat te lang gezeten hadden
naar onze zin, en namen richting Bayonne
waar post voor ons moest liggen, waar w ij ui
termate nieuwsgierig naar waren. Daar de
wind ons mee was waren wij in twee uur tijd
in Bayonne, dat niet groot, maar nogal een
mooi havenstadje is. Vanhier konden wij de
eerste hooge toppen van de Pyreneeën al zien,
waarvan enkele toppen ln de wolken staken.
WILLEM HOLLANDER
JAN POLET.
Maar dat is niet de weg naar de prefec
tuur bracht de koetsier in het midden.
Dat doet er niet toe, vooruit maar
beval de ander.
Simeon mompelde eenige onverstaanbare
woorden en dacht bij zichzelf
O, ik weet het wel, we zullen zeker niet
naar de prefectuur gaan. We zetten het meis
je ergens op den hoek van een straat af, we
kennen dat, maar Simeon zal zijn oogen
open houden.
Gehoorzaam volgde hij de hem gegeven
bevelen. Hij reed de rue Francois I en ver
volgens de rue Bagard in.
In laatstgenoemde straat gekomen, riep de
gewaande politieagent plotseling
Halt!
De politieagent steeg af en zag haastig en
onderzoekend de straat in, ze was geheel leeg.
Hij zag voor zich uit, daar gingen van tijd tot
tijd enkele menschen.
Op den hoek der straat, waar het rijtuig
stilstond, bevond zich een huis, welks deur
geopend werd, zonder dat er was aangebeld,
zonder dat een portier of iemand anders te
voorschijn kwam.
De politieman had weder op den bok plaats
genomen, maar zijn rechterhand hield kramp
achtig achter Simeon, die met zijn rug tegen
het ijzer van den bok geleund zat, een dolk
met een spitse, scherpe kling in een lang ge
vest omklemd.
Zeg, is de zaak in orde vroeg Simeon.
Ja, ja, ze is in orde, mijn jongen, ant
woordde de politieman op zonderlingen toon.
En bij die woorden hief hij den arm achter
den koetsier omhoog en stiet hem met reuzen
kracht het geduchte wapen in den nek.
De dolk drong tusschen de halswervels tot
aan het gevest in den nek van den armen
Simeon.
Deze uitte zelfs geen kreet, hij schudde
slechts twee of driemaal stuiptrekkend de
schouders heen en weer en opende een paar
maal de oogen, die hem uit het hoofd puil
den. Toen werd zijn houding geheel slap zijn
rug viel tegen den bok, zijn hoofd voorover en
de teugels, welke hij niet eens had losgelaten,
Bodemstructuur en voetziekte.
Het zal de meeste tarweverbouwers
bekend zijn dat er nog geenzins over
eenstemming bestaat over de voor
naamste oorzaken, die het optreden
van de voetziekte (ophibolus graimi-
nis) in de tarwe bevorderen of tegen
gaan.
Teneinde de opsporing van deze
oorzaken te steunen, is het noodig dat
men de beschikking heeft over een
groot aantal waarnemingen uit de
practijk.
De eenvoudigste weg is daarbij de
practijk zelf te verzoeken de medevver
king te willen verleenen.
Teneinde een systematisch onder
zoek te krijgen is het gewensehii
[iedere mogelijke factor eerst alleen te
lobserveeren.
Willen wij hij voorbeeld de invloed
van de bodemstructuur nagaan, dun
moet er veel te bereiken zijn, als er
een groot aantal eenvoudige, prac-
tische structuur-proefvelden worden
aangelegd.
Dit kan zeer gemakkelijk geschie
den.
Op een gelijkmatig perceel kan men
zelf een proef nemen, door b.v. bet ge-
heele perceel ondiep te bewerken, dus
b.v. 10 c.m. diep zoo goed mogelijk te
verkruimelen en bij het op zaaivoor
ploegen op een gedeelte van de ak
ker niet dieper te gaan dan 15 c.m.
De rest van het perceel kan men dan
b.v. op 25 c.m. diep ploegen.
Is men gewoon niet dieper dan 15
c.m. te ploegen, dan kan men het
grootste gedeelte behandelen zooals
men dat gewend is en op een kleiner
gedeelte dieper ploegen.
rustten in de krampachtig toegeknepen vin
gers.
Simeon was met één stoot bliksemsnel ge
dood.
De moordenaar klom van den bok en open
de het portier.
Gauw wat, gauw watriep hij. Daar in!
We hebben geen seconde te verliezen.
Het onmachtige meisje werd in het open
staande huis gedragen.
Een der valsche politiemannen keerde daar
op terug, ging naar het huurrijtuig en bracht
met een forschen slag het oude paard in be
weging.
Het dier sjokte in zijn gewonen sukkeldraf
verder met het leege rijtuig achter zich en
met den vermoorden Simeon op den bok.
Het lijk bleef in de half liggende houding,
van achteren en aan de rechterzijde door de
leuning van den bok gesteund, geheel in
evenwicht de op de knieën liggende han
den hielden de teugels omvat het hoofd
slingerde een weinig heen en weer. De koet
sier scheen niet dood, maar veeleer beschon
ken te zijn.
Het was een vreemde, ijzingwekkende tocht,
dien het huurrijtuig nu door Parijs deed. Het
paard zocht zijn stal op en liep met dat doel
de eene straat uit en de andere in.
De voorbijgangers lachten om den, naar zij
meenden, dommelenden koetsier.
Die schijnt vannacht ook te veel dorst
te hebben gehad riepen zij tegen elkander.
Het gevest van den dolk was geheel door
den hoogen mantelkraag gedekt. Het bloed
was onder dien kraag evenmin zichtbaar.
Het paard liep zoo gelijkmatig, alsof het
werkelijk nog luisterde naar de teugels.
Zoo vroeg in den morgenstond waren er
slechts weinig voertuigen op straat, zoodat
het huurkoetsje niet behoefde uit te wijken.
Bij de rue de Dunkerque nochtans kwam het
koetsje in botsing met een zwaar met stee-
nen geladen kar en de schok was zoo hevig,
dat het huurrijtuig bijna omvertuimelde.
De voerman van de kar met steenen vloek
te over de lompheid van den koetsier en hief
zijn zweep dreigend tegen hem op, doch op
J. DUNSELMAN Jr.
Keizerstraat 24 Den Helder.
hetzelfde oogenblik liet hij ook de zweep weer
zakken.
Het lijk had het evenwicht verloren en viel
van den bok op de straatsteenen, bij dien val
verschoof de mantelkraag en onthulde den
dolk in den nek bleef vastzitten.
Een half uur later was het ontzielde li
chaam van Simeon bezorgd in de „Morgue".
de verzamelplaats van lijken, welke te Parijs
worden gevonden, zonder herkend te zijn.
De bewustelooze Gabrielle was in een klein
vertrek gebracht van het geheimzLnnige huis,
waarvoor Simeon den dood had gevonden.
De beide gewaande politieagenten hadden
haar daar neergelegd en zich vervolgens te
ruggetrokken.
Bijna gelijktijdig trad een man in het ver
trek, die snel op het meisje toeliep met een
uitroep van blijde verrassing.
Die man was markies d'Argental.
Hij beschouwde Gabrielle zonder een woord
te spreken, zonder een enkele poging te doen,
om haar uit haar bewusteloozen toestand te
wekken, alsof hij er een genot ln vond, haar
in stilte beschouwen en te bewonderen.
Ik waande u reeds voor mij verloren,
mompelde hij eindelijk. Nu zijt ge teruggevon
den, nu behoort ge aan mij
Gabrielle opende haar oogen en zag Nor-
bert voor zich zonder hem evenwel te herken
nen. Daarop zag zij vol bevreemding in het
rond en toen haar blik voor de tweede maal
op den markies bleef rusten, toonde haar ge
laat de vreeselijkste ontroering.
Hemel, zijt gij hetriep zij met doffe
stem.
Ja, ik ben het, Gabrielle, gaf hij lachend
ten antwoord.
Van dit oogenblik af zullen wij ons nooit
meer van elkander scheiden, daarover kunt
gij gerust wezen. Ik zal aan geen ander meer
de zorg opdragen, om over u te waken, ik
blijf bij u, voortdurend bij en om u, totdat
ge mijn vrouw zult zijn geworden.
De diepe afkeer, welken die man haar in
boezemde. deed haar moed herleven. Zij
stond op en plaatste zich voor hem.
(Wordt vervolgd.)
