OM HET GOUD. In alle hotels, restaurants en café's zijnste vliegtuigen kunnen „aanleggen voorbereidingen getroffen om het drankver bod met muziek te begraven en den terugkeeri van Bacchus op vroolijke wijze te vieren. Tal van wijn- en likeurkenners zullen nu weer werk vinden. Een groote New-Yorksche likcurfabrick heeft in haar procf-afdeeling een Nederlandschcn baron, een Franschen graaf en een oud-officier van de keizerlijke Russische garde te werk gesteld. Een hotel heeft een wedstrijd georganiseerd teneinde na te gaan, hoe het drankverbod den smaak van de gasten heeft beïnvloed. In dit hotel zullen wettelijk toegelaten en ge smokkelde alcoholische dranken worden ge scrvccrd en zullen prijzen worden toegekend aan hen, die het verschil proeven. Een spoorkaartje van f 750. De Cordilleros de Los Andes op de grens van Chili en Brazilië in Z.-Ame- ï-ika, is een dei- geweldigste bergke tens dei- aaide. Tot een hoogte van 7040 M. reikt er b.v. de Aconcagua en vele andere punten zijn maar weinig lager. Wil men van Santiago aan de Oost zijde van het gebergte naar Buenos Aires aan den Westkant, dan zijn daarvóór slechts twee wegen. Of wei hcclomaal om 't uiterste Zuiden van Ajnerika, de Straat van Magehaen door, wat ongeveer 14 dagen reizen vordert, of over den berg heen naar de vlakte aan den anderen kant. En dit laatste nu, kan men per spoorweg. Inderdaad, door dit woeste, volko men ontoegankelijk gebied, het land van condor, poema en guancos, is met overwinning van ontzettend zware moeilijkheden een spoorbaan gelegd, die den Cordilleros op 3500 M. hoogte overtrekt. Ruim 40 jaar heeft men aan dit reuzenwerk gearbeid, over afgron den en diepe kloven, langs steile berg wanden en tusschen eeuwige sneeuw velden door, is de baan gebouwd. Er zijn viaducten bij, die rusten op 300 M. hoogc pijlers, welk cijfer toch wel voldoende zal zijn om eenig inzicht te geven in de enorme bezwaren waar mee de ingenieurs hier te kampen hadden. Het is dan ook niet te verwonderen, dat het spoorkaartje voor deze baan nu niet bepaald goedkoop is, integendeel de eer heeft het duurste te zijn. Voor het traject Satiago-Buenos Aires, een afstand van 1450 K.M., betaalt men n.1. in Nederlandsch geld gerekend ongeveer f 330. Daarbij komt dan nog, dat een visum Chili-Argentinië f 90 kost, zoodat een retourkaartje het wer kelijk fenomenale bedrag van f 750 vordert. Voor dit bedrag is het dan evenwel mogelijk in een gemakkelijken Pullmanwagen een reis te maken door een gebied, waar een voettocht een ab solute onmogelijkheid zijn zou en dat tot de meest woeste berglanden ter we reld te rekenen is. Een brug over den Oceaan I Toen men enkele jaren geleden uit vinders van verschillende landen, die zich met het ontwerpen van drijvende vliegtuigeilanden bezig hielden over hun plannen hoorde spreken, schudde men meewarig het hoofd. Zooiets kon niet mogelijk zijn En nu reeds heeft de Amerika an- sche Regeering de eerste anderhalve millioen dollar beschikbaar gesteld om met den „aanmaak" van de Oceaan eilanden te beginnen. In totaal denkt men 30 millioen dollar noodig te heb ben, doch vermoedelijk zal men even als bij do Zuiderzee-werken, tenslotte wel heel wat meer moeten uitgeven eer alles gereed is. Wanneer de drijvende eilanden een maal gelegd zijn, is het zeker, dat een goede vliegtuigverbinding tusschen Amerika en Europa mogelijk is. Men hoopt zelfs zulk een dienst te kunnen jrganiseeren, die de passagiers binnen 24 uur van continent tot continent brengt. Men kan thans nog niet met zeker heid zeggen, wanneer de gelieele brug van drijvende vliegtuigeilanden ge reed zal zijn, doch wij kunnen veilig aannemen, dat er verscheidene jaren zullen over heen gaan, voordat de eer- Wanneer men nagaat, dat de eilanden' op een onderlingen afstand van slechts 500 mijl worden geplaatst, kan men be seffen, dat het een werk van zeer groo- ten omvang is. De vliegtuigeilanden zullen, als wij de spaarzame mededeelingen van de Amerikaansche autoriteiten gelooven kunnen ongeveer 100 meter breed worden bij een lengte van 380 meter. Er zal plaats zijn voor tientallen groote vliegtuigen. Hangers, reparatieplaat sen, groote tankinrichtingen en tenslot te slaapgelegenheid voor de doortrek kende reizigers worden alle aange bracht. Tenslotte komt er een draadloos sta tion op ieder eiland, terwijl men ook zal trachten een haven te ontwerpen, waarin snelvarende motorbooten een veilige ligplaats zullen vinden dit na tuurlijk voor het geval een vliegtuig in de nabijheid van de eilanden een nood landing zal moeten doen. In totaal denkt men er ongeveer 12 man noodig te hebben om de verschil lende werkzaamheden op de eilanden te verrichten. En nu zal men zich ongetwijfeld af vragen, of het niet gevaarlijk is voor de menschen, die op deze eilanden ïnoe ten vertoeven. Nauwkeurige bereke ningen van bekende geleerden hebben echter uitgemaakt, dat dit niet het ge- rassen. De dieren zullen worden gebruikt ter bestrijding van de geweldige zwer men ratten, die Littoria zijn binnen gestroomd. De bevolking van Rome maakt zich echter eenigszins ongerust over de zen maatregel, omdat de thans verwij derde katten goed werk deden in de vele oude onderaardsche gewelven en kelders die gevaarlijke kweekplaat sen voor ratten kunnen zijn. Jager in Zweden door eigen torpedo Getroffen. Een eigenaardig ongeval heeft plaats gevonden in de golf van Hanö. De Zweedsche torpedoj.eg, c „Klas Uggla" werd getroffen door een torpedo, die van het. schip zelf afgevuurd was. Het projectiel had zijn baan veranderd en drong den achtersteven binnen, waar een lek ontstond, terwijl de schroef werc] beschadigd. Mond- en Klauwzeer in België. Schade ongeveer millioen francs. Naar men weet is België in het afge- loopen jaar sterk door een mond- Oh klauwzecr-epidemie geteisterd. Se dert het begin van het jaar werd de ziekte op niet minder dan 25.000 boerderijen vastgesteld en circa 300.000 stuks vee werd er door aangetast. De schade, die België dientengevolge goed is geen cent meer waard. Dus 't gaat niet door zei oom Piet sneu. 't Kan niet, beslist niet Zoo kwam de avond, waarop de maan door de boomen schijnt. 't Was triest. De beide oudsten hielden zich dapper. De twee kleintjes zaten met groote, lichtende oogen aan tafel. Braaf, o, zoo braaf. En luisterend, naar het dak, naar den schoor steen Vader en moeder overlegden in de keuken. Radeloos. Toch nog probeeren Er werd gebeld. Daar is-ie juichten de kleintjes en ze begonnen te zingen. Vader deed open. Een indrukwekkende Sin terklaas stond voor de deur. Ben je niet verkeerd, Sinterklaas vroeg vader. Neeje.Ik bennut.Pietfluisterde Sinterklaas. En grootsch, waardig, van slechte tijden onberoerd, betrad de grijze bisschop de huis kamer. Zelfs de oudste twee werden bleek en Kees twijfelde aan den waarheidszin zijner klasgenooten. De kleintjes triomfeerden. Zij hadden het wol geweten De Sint deelde ca- deaux uit, een halven bazar. Er gebeuren toch nog wonderen, zei zeventigi moeder, die plotseling even naar de keuken moest. De Sint werkte plechtig en opvoedkundig- het programma af. Toen trok hij zich terug Hoe kwam je d'r toe, Piet zei vader in de gang. En de centen Ach, jo, die rommel kost vandaag den dag haast niks. t Is bij mekaar nog voor geen daalder. En dach-ie nou, dat ik voor zoo'n dooie daalder 't eenige, wat ik nou werkelijk goed ken, wou late val is en dat de golven van den Oceaan |]ieeft geleden, wordt van bevoegde niet in staat zullen zijn aan deze drij vende brug ook maai- eenige schade te berokkenen. Met spanning wordt door ingenieurs en technici de voltooiing van dit enorme werk tegemoet gezien Campagne tegen het rooken in Turkije. Het Turksche tabaksmonopolie komt ernstig in gevaar door de te Ankara FEUILLETON. (VERVOLG.) zijde op 65 a 70 raamd. millioen francs £6* De roeping van oom Piet Het gaat niet, had de man gezegd tot zijn vrouw. Het gaat beslist niet. Sinterklaas geeft van 't jaar belet in dit huis Het was in een dier gezinnen, waar het in- dat geopende campagne tegen het rooken. j komen door de omstandigheden zoo meedoo Na een rede te hebben gehoord over genloos naar beneden was geschroefd, de nadeelige gevolgen van het rooken I hebben 32 studenten van de handels- hoogeschool hun sigarettenkokers, si garetten en lucifers op straat gewor pen en besloten voortaan de anti-rook campagne te steunen. Tot dusver rookten de Turken waarschijnlijk het grootste aantal sigaretten ter wereld. In de laatse jaren was het rooken ook in zwang gekomen bij de vrouwen en jonge meisjes, doch thans neemt dit ook hoe langer hoe meer af. De rijkste vrouw van Denemarken overleden. Te Kopenhagen is de 83-jarige we duwe van den Deenschen margarine fabrikant Mönsted overleden. Zij was de rijkste vrouw van Denemarken. Haar gcheele vermogen komt aan een fonds ter bevordering van industrie en Han del. Het opsporen van vliegtuigen. Het Amerikaansche departement van oorlog heeft contracten gesloten voor de levering van 104 krachtige zoeklichten voor het opsporen van vliegtuigen. Deze bestelling wordt een belangrijke stap genoemd in de richting van mo derniseering van de legeruitrusting. Dc zoeklichten zullen ongeveer 2.015.000 dollar kosten. De meeste zullen wor den opgesteld in de zone van het Pana makanaal en op Hawaii. Twee Engelsche vliegers verongelukt. De Engelsche officier-vlieger Llewel lyn en sergeant Hopkins zijn tenge volge van den mist nabij Pewsey (Wilts bil-) met hun vliegtuigen met elkaar in botsing gekomen. Llewellyn werd verkoold uit zijn toestel gehaald. Hop kins trachtte nog met zijn parachute te springen. Het valscherm weigerde echter en de ongelukkige sloeg te plet ter. Losloopende katten opgepakt voor Rattenverdelging. In Rome worden honderden losloo pende katten opgepakt en naar Lit toria gevoerd, de stad die in wording is in de drooggelegde Pontijnsche moe- PROVINCIAAL NIEUWS. zelfs dit ontzegd moest worden. Dus 't gaat niet, sprak de vrouw berus tend. Ook niet voor Dicky en Mies Ook nietAls we den een iets geven, moeten we ze alle vijf iets geven. Anders.. Voor eentje was er altijd nog wel iets te vin den geweest. Moeder had gezwegen. Het besluit viel niet zwaar, wijl het volstrekt onvermijdelijk was, Maar de uitvoering- Ik geloof, dat Sinterklaas dit jaar niet komt, had moeder voorzichtig aan tafel ge gd. Vijf ongeloovige kindergezichten met een zee van teleurstelling in de oogen. De oudste twee begrijpen het. Maar Mies en Dicky ge loofden het niet. Rotsvast geloofden zij in het bestaan van den goeden Sint, zóó vast, dat ze al sinds weken spaarzaam met hun katte- kwaad waren. In hun brein was geen plaats voor een Sint, die wegbleef. Hoe kan dat nou zei Dicky. We benne zóóóóó (hij stak z'n armen wijd uit) zoet ge weest. Sinterklaas is gesjochteHeeft ook al last van de melijze, grinnikte de oudste. Dicky's wangen werden vuurrood bij de ge dachte aan een goedheiligman, die slecht bij kas was. Bestónd nietEen kind zegt maar zoo het vertrouwen niet op in een firma, die zóóveel eeuwen bestaat. Hij schudde het hoofd en Miesje schudde het hoofd. Ofschoon ze later toch wel vroeg, of er nou niet eens een wonder kon gebeuren, dat zoo'n Sinterklaas in Spanje opeens een heeleboel geld kreeg. Wonderen schamperde de oudste. Gebeuren immers niet meer Voor de kinderen scheen de zaak afgedaan. Maar hoe moest het met oom Piet Oom Piet, de eenige broer van vader, was in geen enkel opzicht een licht. Men was het erover eens, dat hij nergens voor deugde. Slechts één ding kon hij onverbeterlijk voor Sinter klaas spelen. Bij hem viel de zalvendste lunch room-Sinterklaas in het niet. Elk jaar speel de hij zijn rol voor de vijf kinderen van zijn broer, waardig zonder een onvertogen woord. Hij had er allengs een eigen creatie van ge maakt en weken tevoren liep hij bij zichzelf te overleggen,, wat hij zeggen zou. De oudste jongens schepten er bij hun kornuiten over op hun Sinterklaas, dat was er eerst een Daarvoor zou de echte Sinterklaas z'n hoed afgenomen hebben, of dan z'n mijter Kunnen jullie niet wat opruimen, bijvoor beeld die ouwe divan, zei oom Piet beteuterd, toen vader en moeder hem hadden duidelijk gemaakt, dat het feest niet doorging. Iets opruime zei moeder. Man. de koop lui wille tegeswoordig nog geld toehebbe, voor ze je ouwe rommel meeneme. Tweedehandsch f 200 boete of 60 dagen hechtenis had geëischt en veroordeelde hem tot f 300 boete of 30 da gen hechtenis. De rechtbank verwierp het verweer van verdachte, dat hij geen bedoeling had gehad om te beleedigen, doch slechts een verweer had beoogd. De rechtbank was van oordeel, dat de opzet om te beleedigen reeds sprak uit de geuite woorden op zich zelf en was in de 2de plaats van oordeel, dat de lezing van den heer Kuyn in verschillende onderdeelen werd bevestigd door de verklaringen van zijn vrouw en van getuige de Geus, alsmede door het door den verdediger overlegde stuk van den Boeren leenbank. De wethoudster, mevr. N. Slooten-Smit, te gen wien de officier van justitie de vorige' week wegens valschheid in geschriften, het geknoei met de mandaten en staten voor de werkverschaffing 3 maanden gevangenisstraf had geëischt, werd veroordeeld tot f 25 boete of 25 dagen hechtenis. Het verweer, dat de mandaten niet valsch kunnen zijn, werd niet als ernstig gemeend aanvaard, omdat, gelijk duidelijk in de dag vaarding staat aangegeven, de bevelschriften met de staten één geheel vormen. De rechtbank was van oordeel, dat een wet houdster zich van dergelijke strafbare feiten als zij gepleegd heeft, had te onthouden. Aangenomen werd, dat zij in het belang van de gemeente en van de werkloozen heeft wil len handelen, Hoewel op het gepleegde feit slechts gevan genisstraf staat, meende de rechtbank in dit geval gebruik te moeten maken van artikel 23bis, waarin de mogelijkheid wordt gesteld om, wanneer voor een dergelijk misdrijf niet meer dan drie maanden gevangenisstraf, wordt geëischt, een geldboete op te leggen. KANALENPLAN IN N.-HOLLAND. Omtrent den stand van zaken ten aanzien van de uitvoering van het Westfriesche Kana- lenplan kan het volgende worden vermeld. In geldelijken zin is de totstandkoming- verzekerd van de kanalen StolpenSchagen, SchagenKolhorn, OmvalHuigendijk, Hui- gendijk—OudkarspelKolhorn, Alkmaar (Zes Wielen)Huigendijk en de niet in deze op somming begrepen werken, noodig tot verleg ging van de scheiding tusschen Schermerboe zem en Raaksmaatsboezem, met dien ver stande, dat de Minister van Waterstaat heeft bericht, dat hij de beslissing tot het verleenen van een Rijkssubsidie in de kosten van uit voering van het kanaal Alkmaar (Zes Wielen Huigendijk wenscht aan te houden totdat de kosten van aanleg der overige kanalen bekend zijn. Voorts is vanwege het Rijk het gevraagde subsidie toegezegd voor den aanleg van het kanaal HoornMedemblik, doch het mocht nog niet gelukken het totaal der voor dit ka naal van de gemeenten en waterschappen gevraagde bijdragen bijeen te krijgen. In technische zin zijn bij de kanalen Stol penSchagen en SchagenKolhorn, op een enkele uitzondering na, alle kunstwerken in uitvoering of gereed, terwijl het grondwerk beoosten den tramweg SchagenVan Ewijck- sluis in uitvoering is. De aanbesteding van het overige grondwerk kan binnen korten tijd worden tegemoet gezien. De verbetering van den vaarweg van de Zaan naar het Alkmaardermeer zal vermoe delijk in den loop van 1934 ter hand genomen kunnen worden. EEN ONTAARDE MOEDER. Pleegt een aanslag op het leven De politie te Bergen (N.H.) heeft een 23- jarige Duitsche ongehuwde dienstbode gear resteerd, die wordt verdacht haar kindje van tien maanden naar het leven te hebben ge staan. Deze vrouw heeft haar dochtertje, dat bij een familie te Alkmaar is uitbesteed, op een Zondag, toen zij vrijaf had, gehaald. Tijdens een wandeling zou zij de kleine koperschil- vers hebben ingegeven. Korten tijd geleden was de moeder wederom haar kindje komen opzoeken en heeft, toen zij een oogenblik met het kindje alleen was, haar een banaan gevoerd. Eenige dagen later werden in de ontlasting stukken van naalden aangetrof fen. De verzorgers van het kind stelden de politie van hun bevindingen op de hoogte, waarna deze tot arrestatie van de moeder is overgegaan. Gij glimlacht, gij gelooft, dat hetgeen ik| zeg, een onmogelijkheid is, ge gelooft, dat o-' ver een jaar de zaak bij mij in het vergeet boek zal zijn geraakt, nietwaar? En Emil ijlde naar een kleine, met ivoor en, goud ingelegde ebbenhouten schrijftafel en wierp daar met koortsig bevende vingers haastig eenige woorden op een stuk papier. Murad beschouwde mijn broeder met bevreem ding. Emil reikte den Oosterling het beschre ven papier en sprak daarbij op ernstigen toon: Lees dit, mijnheer en bewaar het, het is mijn doodvinnis misschien Het papier bevatte deze weinige woorden „Heden, den vijf-en-twintigsten Juli, des avonds om elf uur, zweer ik, dat ik, wanneer ik over een jaar niet met roem terug kom, voor mijn heele leven van Feredie afstand doe." Bewaar dit papier, mijnheer Murad, her nam Emil en lees het over, als er één jaar zal voorbijgegaan zijn, op den datum af. Zoo ik alsdan mijn belofte niet heb vervuld, zoo ik geen naam heb verworven, die met roem wordt vermeld, zult ge mij nooit terugzien. Zonderling ontroerd hoorde Murad mijn broeder aan. Die woorden hadden blijkbaar indruk op hem gemaakt. Dat hetgeen Emil had gezegd geen zinloo- ze fases konden zijn, stond op zijn gezicht te lezen, Murad las het geschrift, trad op een Turksche lamp toe, die op een soort van rook tafeltje stond en hield het papier boven die lamp. Het krulde op, werd zwart en vatte vlam. Wat doet gij daar, mijnheer? riep Emil uit. Dat ziet ge, mijnheer, ik verbrand uw eed. Dat is uw zaak, viel Emil onmiddellijk in, de eenmaal gedane belofte verliest daar door haar waarde niet. Het is mij om het even of dat papier al dan niet bestaat. Gij hebt mijn woord En dat woord is mij voldoende, antwoord de Murad, die aan een edele opwelling ge hoor gevend, mijn broeder de hand reikte. Maar Emil schudde het hoofd. Nu niet, mijnheer, zei hij, over een jaar! Gij hebt mij in mijn eigen oogen beschimpt en vernederd. Over een jaar zult gij mij broe der noemen en is iedere smet uitgewischt, of wel zal ik hebben opgehouden te leven Zoo zij het dan over een jaar zei Murad op nadenkenden toon. Over een jaar op den zelfden datum, den vijf-en-twintigsten Juli. Moge God u geleiden Over een jaar op den vijf-en-twintigsten Juli bevestigde Emil. Hij verliet het vertrek en het paleis in al lerijl, met de handen tegen de ooren geklemd en om zoo te zeggen met gesloten oogen, al thans zonder rechts of links te zien, want hij vreesde de liefelijke gestalte van Feredie te zullen hooren. Toen hij evenwel in zijn haast door den tuin liep, werden hem plotseling twee blanke armen om den hals geslagen, voelde hij met de innigste verrukking een kus op zijn lippen gedrukt en hoorde hij hoe hem in het oor werd gefluisterd Ik heb u lief, ik hoop en blijf uw terug komst afwachten. Mijn liefde zal u bescher men. Het was Feredie, Feredie, die alles gehoord had. Emil drukte haar diep bewogen, dank baar de hand, ontrukte zich aan haar omhel zing en vluchtte heen. Andreas had achtereen deze geschiedenis verteld. Lyydia was hem geen enkele maal in de rede gevallen. Hoe groot ook haar aandacht verhaal gevolgd had. Bijna languit tegen de salondeur liggend, had de booswicht niet één woord gemist van al de door Andreas gedane mededeelingen. Wat heb ik toch verstandig gedaan, om mij niet te vertoonen, dacht hij. Ik begrijp nu, dat het in meer dan één opzicht verkeerd was geweest, als ik de zaak grof had aange pakt. Weder met zijn oor tegen de deur ge leund, hoorde hij hoe Andreas er bij voegde Mijn broeder zal nu spoedig terugkomen, zijn laatste brief was uit Keulen en vol ver trouwen op de toekomst Hij schreef me ,.Ik heb een groote ontdekking gedaan'" Binnen enkele dagen kan Emil bij ons zijn en de we tenschappelijke bladen zullen gewis dadelijk van hem gewagen. Hij zal blijmoedig en met opgeheven hoofd voor Murad kunnen verschijnen want wij hebben nu eerst den vijftienden Juni, het volle jaar is voor mijn broeder nog niet ver streken. Emil zal leven, hij is gered Hij is verloren, mompelde Rouquin. En zachtjes, behoedzaam, zonder eenig le ven te veroorzaken, kroop hij weg als een slang en verliet hij de plaats en het huis. waar hij zoo goed den luistervink had ge speeld. Beneden ontmoette hem de portier. Komaan, het doet mij pleizier, dat alles zoo bedaard is afgeloopen gaf de man met ongehuichelde blijdschap te kennen. Mijn heer is iemand, wien het een lust is te dienen. DE BEROERING IN GROOTSCHERMER. De burgemeester veroordeeld tot 300 en de wethoudster tot 25 boete. De rechtbank deed Dinsdag uitspraak ir de zaak tegen burgemeester C. de Groot, te gen wien de officier van justitie te Alkmaar voor 14 dagen wegens beleediging van den penningmeester van de vereeniging voor Wijkverpleging te Zuid- en Noord-Schermer DE STREEK IN ROUW, Men schrijft Er heerscht hier onder de tuinders groote verslagenheid. En terecht Na de geweldige slagen, welke onze nijvere bevolking gedurende de laatste jaren heeft ontvangen, heeft nu een nieuwe ramp deze ijverige schaar van werkers getroffen. De waardelooze aardappelcampagne, de groenten veilingen, waarbij vrijwel niets voor de producten werd ontvangen en het meeren- deel op de belt moest worden gedeponeerd, waren wel uiterst gevoelige slagen, waardoor een groot deel der tuinders in armoede werd gedompeld. Gelukkig bracht de bloemkoolteelt nog ee nige verademing. Al waren de prijzen niet hoog, er was een lichtstraaltje en er kwam gelukkig weer wat geld in het laad je. Duizen den bij duizenden werden aangevoerd en nog maar enkele dagen geleden werd aan bloem kool toch nog dagelijks voor ongeveer 10 mille geveild. Ongetwijfeld een aardig bedrag, dat de Streek invloeide. En nog waren de velden niet uitgeput. Al groeide de kool weinig meer, zoodat de te veld staande hoeveelheid niet veel vermeerderde, er stond toch nog voor duizende guldens op de akkers, welke hoeveel heid men nog dacht aan de veiling te bren gen. Aan deze hoop is nu plotseling den bodem ingeslagen. De grimmige Oosterstorm met strenge vorst, helaas zoo vroeg en onverwacht ingetreden, heeft het nog te veld staande ge was totaal vernield. Zondag zijn nog tal van tuinders het veld ingegaan om nog zooveel mogelijk te snijden, doch nu is het reeds veel te laat. De geheele massa is bevroren en waardeloos. De veiling, waar het de laatste dagen nog zoo bedrijvig was, ligt eenzaam en verlaten. De vreeselijke ramp, die nu zoo plotseling over de Streeker tuinders gekomen is, zal dan ook tengevolge hebben, dat vele nijvere wer kers in volslagen armoede worden gedompeld. Er worden hier gedurende de laatste ja ren wel harde slagen uitgedeeld. Wanneer zullen er voor deze noeste Streeker bevolking weer eens betere tijden aanbreken Een kranige jongedame. Dinsdagmorgen reed de veehouders- zoon P. K. uit Oterleek per fiets over het ijs van den ringvaart. Een zich daar bevindend wak werd door hem te laat opgemerkt, met als gevolg, dat hij er met fiets en al pardoee in verdween, waarbij hij met zijn beenen in 't fra me verward raakte. Mj. A. Vennik, die het hulpgeroep hoorde, snelde, ge wapend met een bezem, den jongen man ter hulp. Geholpen door een buur jongen, had ze het genoegen, den dren keling uit z'n benarde positie te be vrijden. Door middel van op het ijs ge legde planken wist men de fiets weer boven te krijgen, zoodat dit ongeluk zonder nadeelige gevolgen is verloopen. lijken zaak. Hij schreef „Ik moet u dadelijk spreken. Kom bij mij, ik wacht u. Ik heb de andere erfgenamen ge vonden. Johanna Bertara is weliswaar dood, maar zij heeft een man en twee zoons nage laten, dat is veel. Ik ga niet uit, voor ik u ge zien en gesproken heb." Met deze boodschap belastte Rouquin zijn handlanger Loussard, die haar bij Norbert in de rue de Grenelle moest bezorgen. Loussard spoedde zich derwaarts. De markies was uitgegaan. Nu begaf Loussard zich naar de Kamer der Afgevaardigden, in de hoop den markies al daar te zullen aantreffen. Hij wachtte, doch wie er ook kwam opdagen, Norbert d'Argental niet. Eindelijk keerde Loussard naar het paleis in de rue de Grenelle terug en liet den mee genomen brief aldaar achter. Gabrielle was in haar salon alleen. Zij zag den man, dien zij kende als een der agenten van Rouquin en dien zij wist, dat ook haar echtgenoot bij verschillende gelegenheden had gediend. Hij toch was een der mannen geweest, die haarzelf hadden ontvoerd, de zelfde die later met Lagyane haar cipier was geweest, toen zij in het verlaten huis bij het Bois de Boulogne wederrechtelijk was gevan gen gehouden en wiens terugstootend gelaat zij ook enkele malen op Bois-Tordu had ge zien. Zij vermoedde derhalve niet zonder ce- Rouquin antwoordde niet. doch lachte ver-nigen grond, dat er tusschen den markies en genoegd in zichzelf. XXII. Die ontdekkingen waren zoo geheel onver wachts gedaan dat Rouquin zelf er verbaasd van stond. Hij had tijd noodig, om zijn ge dachten te verzamelen en op adem te komen. Maar hij was een man van de daad, zijn plan was spoedig, gemaakt. w, In den namiddag van dienzelfden dag stel- was geweest, ze kon niet vergeleken worden de hij markies d'Argental in kennis met het met de inspanning, waarmede Rouquin het nieuwe standpunt hunner gemeenschappe- Rouquin weer intriges op touw werden gezet, die het daglicht niet konden velen. Zoodra Rouquin vertrokken was, liet Ga brielle de bel op haar kamer overgaan. Een dienaar trad binnen, boog en wachtte haar bevelen. Gij hebt daareven dien man gezien, niet waar vroeg de markies uit het venster op Loussard wijzend, die de straat nog niet uit was. Ja mevrouw, ik heb hem gezien en ge sproken. Wat kwam hij hier doen Een brief brengen voor den markies, waarbij, zooals hij zeide, bijzonder veel haast was. Een paar uur geleden was hij hier ook al geweest met dienzelfden brief, maar nu heeft hij hem achtergelaten. Het is goed, ik dank je. De bediende verwijderde zich. Gabrielle wachtte nog even en ging toen naar Norberts kamer. Een oogenblik aarzelde zij. Op zijn schrijftafel lag de bewuste brief. Plotseling tot een vast besluit komend, nam zij den brief op, verbrak het zegel en las hem. Hierop begaf zij zich ijlings naar haar kleed kamer. Zij zag er doodsbleek uit en huiverde. Waarom Een namelooze angst had zich van haar meester gemaakt, Rouquin en Norbert waren, om in het bezit te geraken van het groote fortuin tot alles in staat. De laatste erfgenamen waren nu gevonden en hun lot zou helaas weldra nu gevonden en hun lot zou helaas weldra beslist zijn, als zij, Gabriel le, het niet kon verhinderen. Wat moet ik doen, vroeg zij zichzelf af. Ik moet desnoods alleen tegen die booswich ten optreden Als mijn man die familie, wel ke de mijne is, durft aanranden, zal hij mij op dien weg ontmoeten Maar ik heb hulp noodig, als ik die vinden kan Een half uur later verliet Gabrielle, geheel in het zwart gekleed, het huis. Zij liep eenige straten door, zag toen een leeg huurrijtuig, dat langzaam voort reed en liet den koetsier halt houden. Waarheen mevrouw vroeg de koetsier. Naar de rue d' Allemagne, antwoordde Gabrielle fluisterend. Wees zoo goed, uw rij tuig maar te laten stilstaan bij den hoek van de passage d'Hautpoul. Maar gauw alstu blieft, heel gauw Jawel mevrouw, zei de koetsier en hij bracht met een zijn zweep het paard in bewe ging. Wat wilde Gabrielle met haar bezoek aan de straat, waarin men haar sedert haar ge heimzinnige en beteekenisvolle ontvoering niet meer had gezien, eigenlijk doen (Wordt vervolgd.).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 2