VOOR DE KINDEREN
i n
W
liill
i
ggg
|iat wat we graag zouden, willen
Dan bidden we en beloven,
re goed zullen oppassen en daar-
an we naar bed, maar slapen
we niet gauw, doordat we steeds
m aan het Kerstmannetje, Father
>tmas, zooals we hem noemen,
we dan 's ochtends wakker wor-
lis de kous vol met allerlei dingen
pms laat het Kerstmannetje ook
|e cadeaux achter, die hij op of
het bed zet. I-lij kan niet lang
;n, want hij moet nog naar Ame
waar ook veel kinderen zijn.
eerste Kerstdag eten we 's-avonds
essert plumpudding, die bran
heet binnengebracht wordt. Dat
Iïl lekker. Moeder kan zoo'n heer-
saus maken,
n, die bij de marine is, kijkt ook
naar de pudding. Aan boord
ze het feest bijna net zooals bij
Iiuis. Wanneer daar met Kerst-
l het eten is klaargemaakt, mar-
Ier een muziekcorps het heele
rond. De koks loopen achter de
k aan en dragen een grooten
»uc' mg en achter hen kojmen de
:e hebben erg veel pret.
n, een extra groot stuk
plumpudding van
^ktLde prins van Wa
De Beurt is aan kleine Teekenaars.
"zei Ellie. Ik vier liever
ïollandsch Kerstfeest met jullie
!iaal.
root gelijk, El" zei Moeder. En
om stel ik voor, dat we nu maar
de pakjes zullen bekijken, die
|en elkaar, denk
keurig mogelijk
tiolve cirkels op
dat we de pop
^olijke kleurtjes.
nen en handen:
geel; lippen:
vorden vrijgela
ten: geel; grond
aan het werk;
1 pleizier van
OOM KEES.
E.
okje.)
klein engeltje,
de en het heet-
het altijd strui-
ose hemdje,
ten de vleugel
,blik vie;l Strui-
[e engeltjes krij-
jig van ster op
itruikeltje ach -
ee komen,
e engelen hem
k'dig.
naar den Heili-
i knuistjes te-
;r een paar ake-
iijn wilden ko
ve Heer Petrus,
'eft dat nare
hemdje uit. Ik val er aldoor over."
De Heilige Petrus, die niets doet, zon
Her het eerst aan Onzen Lieven Heer
te vragen nam Struikeitje bij de
hand en voerde hem voor Onzen Lie
ven Heer en zei: „Lieve Heer, Strui-
den Kerstboom liggen. ant ik i^ejtje wilde zijn hemdje uittrekken,
omdat hij er aldoor over valt. Mag ik
het hem uitdoen?"
Toen werd Onze Lieve Heer heel ern
stig en zei: „Klein Struikeitje, weet je
wel, wat je daar wenscht? Als je je
he,mdje uittrekt gaan ook de vleugeltjes
Ïnd van nieuwsgierigheid om
en wat het Kerstmannetje dii
voor me mee heeft gebracht."
|En ik ook", zei vader. Kom jongens
E. W.
GAAN ONS EIGEN SPEELGOED 1
MAKEN.
Een. llollandsche pop.
^e gaan voor kleine Zus een aller-
|*digste pop maken, die staan kan.
twel een pop in nationale kleeder-
„cht. Allerleukst is een stuk of wat
deze poppen te maken en ze te
eken op de cadeautjes, die onder
Kerstboom liggen. Ze zijn heel
iw gemaakt je krijgt er gemakke-
e vier af in één avond. Maar denk
aan weer nauwkeurig werken
nt dat is het geheim van vlug wer-
l-Iier volgen dan de aan wijzigingen
■Knip de teekening uit en plak ze
I stevig papier. Laat alles goed dro
In onder een zwaar voorwerp, zoodat
rt niet krom kan trekken. Als alles
^l'oog is, knip je het geheel precies uit
Hiet een scherp schaartje.
Hf Als het figuur nu plat op tafel ligt.
rouw je de poppen langs de gestippel
ie lijn AA naar boven.
Buig nu de halve cirkels C en D|
maar achteren langs de gestippelde lij
Inen BB, zoodat ze op E kqmen te lig
gen,
De bovenste figuur weer na te teeke
nen, zonder je potlood één keer van het
papier te nemen. Probeer het maar
eens; het is gemakkelijker dan het lijkt
mee, want die zitten er aan vast ge
groeid. En als je geen vleugeltjes
meer hebt, ben je geen engeltje meer,
maar een menschenkindje en dan moet
je naar beneden, naar de aarde."
Toen werd Struikeitje bedroefd;
want naar de aarde en dan nog zonder
vleugeltjes, nee, dat wilde hij niet; en
dus hield hij zijn rose hemdje aan.
Ondertusschen was het winter ge
jworden en de engeltjes kregen het heel
druk. Sommige engelen moesten noten
vergulden, anderen moesten kerstkrans
jes bakken en nog andere m°esten als
echte kerstengeltjes naar de aarde vlie
igen, om alles uit te deëlen aan de kin
deren.
Als alles klaar was, mochten ze dan
tot loon even door de ruiten kijken.
Struikeitje was erg nieuwsgierig en
keek ook door het raam van een huis,
dat niet op de cadeaulijst gestaan had.
Binnen zag hij een kamer met een
heerlijk brandend kacheltje en daar
naast een warme wieg maar nergens
zag hij het kindje, dat in deze wieg
hoorde. Aan de gedekte tafel zat een
man een pijp te rooken en een vrouw
was bezig een kerstboom te versieren.
Wat had die vrouw een lieve blauwe
oogen Zoo blauw als de zomerhe
mel, waar de zon in schijnt. Toen Strui
keltje genoeg gezien had, vloog het
weer naar den hemel terug.
Maar gek, aldoor moest hij aan de
vrouw met de lieve oogen denken en
het leege wiegje. Hij keek dikwijls
naar het huis en als hij in zijn wol
kenbedje lag, bedacht hij aldoor bij
zich zelf, hoe het wel in dat wiegje
zou zijn.
Toen het nu weer Kerstfeest werd,
nam Struikeitje een besluit. Hij ging
naar Onzen Lieven Heer en zei: „Oh,
Lieve Heer, ik wil geen engeltje meer
zijn; ik wil veel liever een menschen
kindje worden en bij de lieve vrouw
|met de blauwe oogen zijn. Mag ik m'n
hemdje met vleugeltjes uittrekken?"
Toen wist Struikeitje niet meer, wat
er met hem gebeurde; zijn hemdje met
vleugeltjes gleed van hem af; hij zakte
door de wolken en kwam precies in 't
leege wiegje terecht. Hij huilde een
beetje zooals alle engeltjes, die uit
den hemel vallen.
De vrouw boog zich met stralende
oogen over hem heen, riep de vader en
zei: „Kijk eens, wat een allerliefst Strui
keltje we als Kerstgeschenk gekregen
hebben
DE KERSTMAN.
De Kerstman is beladen met cadeaux en presentjes op weg naar jullie toe.
