e JAARGANG DINSDAG JANUARI 1934 No. NIEUWS- EN ADV^|ENTIEBLAD VOOR WIERINOEN EK OMSTREKEN OM HET GOUD. .Avi.- i'Mïfs 'i - 1 *j%F$2S WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS por 3 maanden 1.—. DE PELIKAAN ZATERDAGAVOND TE 10.14 OP SCHIPHOL GELAND. Ontzaglijk enthousiasme. Mist bemoeilijkt de landing, zoodat het toestel eerst na een half uur boven het vliegveld te hebben ge cirkeld den grond raakt. De gelieele bemanning benoemd tot Ridder Oranje-Nassau-orde De „Pelikaan" is Zaterdagavond te 10.14 op Schiphol* geland en heeft den tocht Bata viaAmsterdam nog binnen zijn eigen re cordtijd volbracht. Het toestel verscheen cir ca 9.40 boven het vliegveld doch kon door den dikken mist niet landen. Nadat het geduren de een half uur herhaalde pogingen in het werk stelde om te landen, lukte dit eerst te 10.14. De ontvangst door de duizendkoppige menigte was indrukwekkend. Minister Kalff deelde de bemanning mede, dat H. M. de Ko ningin, ieder hunner heeft benoemd tot Rid der in de Oranje-Nassau-Orde. Het is bekend, dat dezelfde Smirnoff, die thans met Soer deze vlucht op zoo uitermate opvallende wijze heeft gemaakt, reeds meer dan een jaar geleden de opmer king maakte, dat het veel sneller kon en dat het ook maar eens een keer moest. Daar om doet het ons veel genoegen dat „de Turk," zooals deze koene aviateur gemeenzaam in intieme kringen genoemd wordt, zelf in staat is geweest te laten zien, dat het inderdaad kon. Men moet nu vooral* niet denken, dat er nu ineens diensten komen van dergelijke snel heid. Dat kan niet. Dat ligt ook niet in de lijn van de ontwikkeling van onze luchtvaart, die nu en dan geweldige „stunts" vraagt, maar dan weer langs lijnen van geleidelijk heid in een behoorlijk maar toch bij te hou den tempo omhoog wordt gevoerd, waarbij dan terdege rekening gehouden wordt met de on dervinding bij de voorafgaande stunt opge daan. De Engelschen, die zich over de vlucht heb ben uitgelaten, zijn over het algemeen stom verbaasd geweest over het feit, dat de „Peli kaan" dag en nacht gevlogen heeftthe first night flight op deze route, waar op nog maar betrekkelijk kort geleden eigenlijk de Impe rial een daglijn heeft geopend. De Franschen lieten zich zich enthousiast uit en hadden de volle waardeering voor dit wondere „ex- ploit." Zoo is de heele wereld betrokken geweest in deze vlucht. En iedereen heeft, elk naar zijn aard, er het zijne over te hooren gege ven. Wij Nederlanders vloëiden over van trots cn dankbaarheid wij zijn tevreden en bui tengewoon voldaan. Want door de daad van deze vier mannetjesputters in de luchtvaart waait onze goede driekleur nog even trotscher uit dan vroeger. En de eer die den vliegers van alle zijden, niet het minst van officieele regeeringszijde gegeven werd, mogen we meer dan verdiend heeten. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN BUREAU Hfppolytosheef Wierfageis. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN. Van 1—5 regels 0.50. Iedere regel meer f 0.10 maanden deed deze deed deze vertegenwoor diger der O. Compagnie dus over den tocht, wat een retourreis van 22 maanden uitmaakt. Wij springen over naar de eerste stoom schepen, de reis makend door het toen nieu we Suezkanaal. De „Prins Hendrik".bijv., een der toen zeer moderne stoomers der Stoom vaart-Maatschappij „Nederland", deed over zijn eerste reis van Amsterdam naar Batavia in 1873 veertig dagen, over de terugreis 45 dagen. Tezamen 85 dagen. Het zeekasteel „Dempo" van den Rotter- damschen Lloyd doet tegenwoordig de reis RotterdamBatavia in 29 dagen, de terug reis in drie dagen minder soms. Totaal 55 da gen dus. Vliegpost. De tijd van de vliegpost naderde. In Oct. 1924 gingen Van der Hoop, Van Weerden Poelman en v. d. Broeke naar Indië. Ze hadden twintig vliegdagen noodig (opont houd in Philippopel laten we terzijde). Ze gingen niet retour per vliegtuig. In dien tijd zou een brief dus ongeveer 50 dagen (met wachttijd in Indië) hebben noodig gehad om de heen- en terugreis te maken. 1 Oct. 1927 Vliegtocht van Koppen met de Postduif. Tien vliegdagen heen, 12 terug. Met wachten in Indië ging een brief toen heen en weer met een snelheid van pl.m. 30 dagen. 13 Sept. 1928. Proefdien3t (veertiendaag- sche) der K.L.M. Heen- en weer heeft een brief ook 30 dagen noodig. Mei 1931 Beekman maakt een snelle vlucht. AmsterdamBatavia vergt van een brief heen en weer 25 dagen. Pelikaan December 1933 Briefwisseling met Indië in 12 dagen. Toestel blijft vier da gen in Indië. Van der Hoop c.s. vervoerde in 1924 5 kg. postPelikaan in 1933 500 kg. BÜITENLANDSCH NIEUWS. SNELHEID VAN BRIEFWISSELING DOOR DE EEUWEN. Globaal geschat zou een Hollandder, die naar Batavia schreef, antwoord kunnen ont vangen in Nederland In den tijd van Comeljs de Houtman, (het klassieke voorbeeld) Deze vertrok den twee den April 1595 met vier schepen van Texel en kwam bijna vijftien maanden later ter reede van Bantam (West-Java) aan. In zijn dagen zou de uit- en thuisreis dus juist tweeeneenhalf jaar hebben geduurd. Pieter Both, de eerste gouverneur-gene raal van Oost-Indië, reisde reeds iets sneller. Hij vertrok naar Java op 30 Januari 1610, waar hij 19 December 1610 aankwam. Elf Vliegramp in België Toestel neergestort en ver brand. 10 Inzittenden vinden een ontzettenden dood. Reuter seinde Zaterdag uit Brugge, dat een toestel van den dienst Keulen- Brussel-Londen nabij Brugge in brand is gevlogen. Tien Inzittenden zijn ver brand. I Nauwelijks negen maanden na de catastrofe van de „City of LiverpooT' 'liet Keulen-Londen-vliegtuig: van de Imperial Airways, dat op 28 Maart j.1. te Bessen nabij Dixpiuiden brandend '■omlaag stortte, waarbij 15 personen den dood vonden, heelt in het Noord westen van België opnieuw een vlieg- tuigcatastroie plaats gehad, die ander maal een Engeisch vliegtuig trof en jaan 10 personen het leven heeft ge kost. Het vliegtuig Londen-Keulen-Brus- sel van de Imperial Airways, dat Za terdagmiddag om 12.20 met 8 passa- geirs aan boord het vliegveld Haeren bij Brussel had verlaten, met bestem ming naar Londen, is tengevolge van den dikken mist omstreeks kwart over eenen bij Ruisselede, halverwege tussclien Gent en Brugge, tegen een der 280 lm. hooge antenne-masten van den grooten radiozender aangevlogen. De antennemast werd letterlijk in twee ën gesneden en het vlieguig een Avro VllI, dat de letters G.A.B.L.V. draagt, stortte omlaag, en vloog in brand. De bestuurder, de 28-jarige Engelsche pi loot Gittins, de radio-telegrafist Lath en de acht passagiers, te weten zes Engelschen, één itscher en één Pool, werden onildellijk gedood, en hun lijken werd volslagen ver koold. Het persone«ran den radio zender, alsmede eeie inwoners van het dorp Ruisseledcsnelden onmid dellijk naar de pits des onheils, maar konden aanvkelijk niets on dernemen, daar zij agevolge van de geweldige hitte hetrandende toestel niet konden nadere Nochtans pro beerden zij, zoodra it vuur eenigs- zins verminderde, ij te redden wat er te redden was. E deze reddings pogingen liepen tieipersonen brand wonden-op, waarv één zoo ern stig, dat hij onmiddijk naar het zie kenhuis moest wom overgebracht. Alle ooggetuigen velaarden eenstem Jmig, dat zij noch kien, noch gillen uit het brandende vgtuig hebben ge hoord, waaruit meiconcludeert dat alle inzittenden op >g dood zijn ge weest. Heldhafü vader. In het plaatsje Asin Surrey is een knaap begraven, die2 van zijn 14 levensjaren in ziekemizen heeft door gebracht. Gedurende de laatste vijf jaar heeft zijn vadeieen oud-zeeman, niet minder dan 18 taal voor trans fusie zijn bloed besckbaar gesteld in een heldhaftige, ma vergeefsche po ging zijn kind te reien. De jongen is nooit meer dan 10'eken thuis ge weest, terwijl hij glurende 12 jaar door 20 doktoren is behandeld. Vijf jaar geleden heeft c vader in één maand tijds driema achtereen een hoeveelheid van zijrbloed voor den knaap afgestaan iidrie jaar tijds deed hij dit twaalf eeren, terwijl hij daarna nog zes ande transfusies on derging. toestel, een Chene, met den kop in den grond hoorde. Elet toestel werd bij na geheel vernield. De heer S. was er goed afgekomen, ook de verwonding, van den heer Bazelmans was niei zoo ernstig als deze zich aanvankelijk liet aanzien. DE PREMIER OVER DEN te weinig, is gerealiseerd, wat ik reeds in October 1021 uitgesproken heb, dat men rekenen jmoet met het neerplof fen op een veel lager stabilisatie vlak. Het niet tijdig inzien van de werkelijk heid heeft er toe bijgedragen - en nu wijs ik op een ernstige schaduwzijde in ons volksleven -- dat de vraag om hulp van den Staat veel sterker is ge worden dau anders het geval zou zijn geweest. Wie de crisis-verschijnselen ziet als van voorbijgaanden aard, komt er natuurlijk lichter toe te roe pen om steun, dan wie zich realiseert, dat we met blijvende toestanden te maken hebben. Immers de normale Nederlander begrijpt wel, dat de staatsteun aan het bedrijfsleven be zwaarlijk een blijvend karakter dra gen kan. Hoe eerder men zich reali seert, dat men weer op eigen beenen moet staan, hoe beter het voor ons volk en zeker voor ons volkska rakter zijn zal. LANDSTOESTAND. BINNENLANDSH NIEUWS. FEUILLETON. <64. Bij Andreas teruggekeerd, doopte hij zijn zakdoek in de kom met frisch water en be vochtigde het voorhoofd, het gelaat, den mond, de handen en de polsen van den jon geman. Nadat hij eenigen tijd hiermede bezig was geweest, loosde Andreas een zucht, doch open de daarbij zijn oogen niethij bleef bewuste loos. Maar de inwendige wond, ontstaan door het springen van een der kleinere bloedvaten, door Rouquin's vreeselijke woorden teweegge bracht, scheen zich vanzelf weer te hebben gesloten, want er kwam zelfs geen druppel bloed meer op de lippen van den zieltogende. Reeds een halfuur was Lydia weg en zij kwam nog maar altoos niet terug. Valentin twijfelde hier terecht aan de kunst van den geneesheer. Het scheen hem toe, dat. zelfs de meest kundige arts het ge val als hopeloos zou moeten verklaren, hij meende zeker, dat die bewusteloosheid wel spoedig zou eindigen met den dood. De portier had op Lydia's dringende vraag naar een dokter, haar verwezen naar den ge neesheer, die in de nabijheid van de qual de la Tournelle woonde. Die man was een oude practicus, Lombard geheeten, een zeer beken de dokter, en hij woonde slechts weinige schreden van de kade, in de rue des Bernar- dins. De op elkaar volgende gebeurteniss door ons verteld, hadden geruimen tijd gevorderd, Het was dan ook halfzes geworden, toen Ly dia het huis aan de quai de la Tournelle verliet. Zou zij den dokter wel thuis treffen Zij beefde, terwijl zij de bel liet overgaan. Een knecht opende de deur. Lydia beefde nog erger, toen zij haar bood schap deed. De dokter was thuis. Zij haalde vrijer adem. Men liet mevrouw Rouquin in een spreek- of wachtkamer. De bediende kwam weldra te rug met de tijding Mijnheer is dadelijk tot uw dienst, me vrouw. Hij is er den geheelen dag op uit ge weest, hij moet nu eten. Wilt u niet plaats nemen Wachten Dat was het doodvonnis van Andreas Zeg aan mijnheer, o, ik bid u, zeg hem, vleide zij, dat hier de tijd dringt, dat het een hoogst ernstig geval is, dat leven van een jon geman van zijn spoedige komst afhangt. De bediende haalde de schouders op, op een manier, die duidelijk zei Ik twijfel er hard aan, of mijnheer zich daardoor zal laten bewegen om zijn maaltijd in den steek te laten. Maar hij ging toch dadelijk heen, om Ly dia's bede over te brengen. Binnen een minuut was hij weer terug. De dokter verzoekt u een weinig geduld te hebben, zei hij. Het spijt hem zeer dat hij u niet dadelijk helpen kan, maar gij zult toch niet lang behoeven te wachten. Ga zit ten, mevrouw Lydia werd doodsbleek. Een oogenblik dacht zij er aan, om heen te gaan en zich tot een anderen geneesheer te wenden, maar tot wien Zij moest toch eerst het adres van een anderen dokter hebben. Met dat alles ver loor zij vanzelf weer een schat van tijd en dan was het lang nog niet zeker of zij dien anderen dokter wel thuis zou vinden. Zij bleef dus, terwijl de bediende zich ver wijderde. Kruipend gingen de minuten voorbij. De eetkamer grensde aan de wachtkamer. De dokter was weduwnaar, zonder kindeen en zat althans dezen avond alleen aan tafel. Lydia hoorde het geruisch van borden, le pels en vorken, de bekende geluiden, die le deren maaltijd voorafgaan en vergezellen en waaraan niemand in den regel aandacht Sportvliegtuigjevallen. Bij Mijdrech- Twee gewonden Zaterdagmiddag te omstreeks vier uur is in den poldei Groot-Mijdrecht in de nabijheid van e gemeente Mij drecht neergevallen en totaal ver nield een sportvliegtig van de City Garage te Eindhoven Het toestel was op weg naar Schiphol en het schijnt, dat de bestuurder tenevolge van den mist den weg is kwijtgeraakt. llij trachte een noodlanchg te maken: waarbij het toestel teen den hoogen polderdijk lerecht Wam en totaal werd vernield Van e beide inzitten den is de heer Bazelians uit Eind hoven tamelijk ernstj gewond, hij werd naar het St. inthonius-zieken- huis te Utrecht omgebracht. De tweede inzittende, de her Staals kwam er met eenige zeer licite kwetsuren af. De heeren Bazelma,s en Staals wa ren 's-middags te haltwee in Eind hoven opgestegen. He doel was Schip hol om daar de feestlijke aankomst van de „Pelikaan" bij te wonen. Alles ging uitstekend, tot n de nabijheid van Mijdrecht. Hier \as alles dicht van den mist, zoodat de bestuurder den koers kwijtraakte.Hij probeerde 'n noodlanding te makei, waarbij het De vooruitzichten voor 1934. versterking door aanpassing. Vereende krachten en ver groot weerstandsvermogen. Een vertegenwoordiger van het Randelsbl. heeit een onderhoud met Dr. Colijn gehad. De zich aldus uitgelaten. Er zijn heel weinig lichtpunten naar (mijn oordeel -- die recht geven om te vertrouwen, dat er in het jaar 1D34 merkbare verbetering in den eco nojnischen toestand zal intreden. De oorzaken daarvan liggen voor de hand omdat er nog zoo weinig uitzicht is, dat het goeaeren-vervoer zich op vrij- eren voet zal gaan ontwikkelen. Eer der moet men vreezen, dat de autar kische strevingen in verschillende landen hun eindpunt nog niet hebben bereikt. Wat Nederland in het bijzon der betreft, mag, worden gehoopt, dat de toestand niet slechter worden zal, omdat we langzamerhand in ons pro ductie-systeem wat jineer aanpassing nebben gekregen bij de mogelijkheden van aizet en de verwarring in het productie-proces daardoor auicht iets minder groot zal zijn dan ze geweest is. In het algemeen kan worden gezegd, dat ook als is er op (meer dan een ter rein gemis aan tevredenheid, ons volk in den crisis toch blijkt geeft, dat het niet spoedig uit het lood wordt ge slagen. Er zijn natuurlijk wel enkele verschijnselen, zooals hijvoorbeeld in het optreden van verschillende fascis tische organisaties tot uiting komt, die wijzen op gemis aan evenwichtig oordeel. Maar wanneer we dit verge lijken met soortgelijke andere ver schijnselen in andere landen, dan kan men toch over het algemeen zeg gen, dat ons volk zijn gezond verstand zelfs temidden van zeer drukkende omstandigheden niet verloren heelt. En dat geeft vertrouwen ook voor de toekomst. Hoewel dit eenigszins cy nisch klinkt Men moet ook wennen aan de nieuwe toestanden. Maar al te lang is van sommige zijden gesproken van een voorbijgaande crisis en veel Gelooft u niet. dat ook onze staatsinstellingen de proef van deze tijden zullen doorstaan was onze vraag. -- Ik ben stellig van oordeel, dat er geen enkele reden is om te meeuen, dat onze staatsinstellingen die proef niet zouden kunnen doorstaan. De sa- premier heelt l|inenwerking tussclien de Regeering menweerking tusschen de Regeeering eenerzijds en de overige door de Grond wet aangewezen instanties, die tot medewerking aan het Regeeringsbe- leid geroepen zijn dat zijn de Raad van State en de Eerste en Tweede Ka mer der Staten-Generaal -- heeft niet slechts niets te wenschen overgelaten, maar is boven mijn lof verheven. Afge zien van enkelen is er een algemeen besef, dat deze tijd roept om een zeer bijzondere opofferingsgezindheid. Zelfs de S. D. A. P., die niet in het Kabinet vertegenwoordigd is, heeft bij menige gelegenheid blijk gegeven de noodzakelijkheid van medewer king in te zien, bij onderwerpen, waar bij voorheen die (medewerking nim mer werd verleend. Een zwak punt is hier en daar nog de onvoldoende be- eidwilliglieid van Gemeenteraden om te doen wat de nood van den tijd eischt. Maar ook hierbij valt verbete ring waar te nejnen. En voor het ove rige heeft de Reg,eering zich gewapend met volmachten, die haar in staat stellen in te grijpen, waar dit noodig Wanneer de toestanden zich blij ven ontwikkelen zooals zulks de laat ste maanden het geval is geweest, zal er naar mijn meening geen enkel ge vaar bestaan voor een groeiende volks beweging, die onze beproefde staatsin stellingen onder den voet zou loopen. Men moet bovendien niet vergeten, dat waar zulks wel geschied is, dit plaats vond in landen, waar de volken nog .maar zeer kort hadden geleerd deel te nemen aan de behartiging van hun eigen helang,en. In Nederland is dat anders. Van den Bourgondischen tijd af, is het Nederlandsche volk ge woon geweest in één of anderen vorm zelf deel te nemen aan de verzorging van eigen behoefen. schenkt, maar die haar iu door het hart sneden. Hij haastte zich in het ninst niet, die dok ter, hij scheen maar volsrekt niet te begrij pen, in welk een angst zi, verkeerde Kon hij den maaltijd dan niet me geen mogelijkheid inkorten Stond zulk eei verregaande on verschilligheid niet gelijk met een moord? Lydia hield het niet laiger uit, zij opende de deur en vertoonde ziet in de eetkamer. Toen hij haar zoo onvervachts zag binnen komen, stond de dokter wen op, om in het volgende oogenblik weer bedaard plaats te nemen, zonder de hem vreemde dame zelfs te hebben gegroet. Nu, wat is er aan d< hand, mevrouw vroeg mijnheer Lombard riet bijzonder vrien delijk. O, dokter, hij sterft, ja zeker, hij sterft! riep Lydia smeekend. Door zijn langdurigen praktijk was de ge neesheer vrijwel met dergelijke tooneelen vertrouwd geraakt en hij trok er zich dan ook niet veel van aan. Hij antwoordde niets, beduidde Lydia, dat zij moest gaan zitten en ging weer voort met eten. Terwijl hij de jon ge vrouw daar zoo treurig zag zitten met de wanhopig in elkaar geslagen handen, zei hij nog met een vollen mond, tegen haar r Ik ben klaar, nog maar één minuut. Het maal was bijna afgeloopen. Maar, goede hemel, hoe lang duurde wel dit slot, hoe lang vooral voor de arme Lydia Het scheen haar toe, alsof de dokter werkelijk om haar te plagen zoolang talmde. Eerst kwam de kaas op tafel, toen nog de vruchten. Mijnheer Lombard scheen iemand van groo ten eetlust te zijn, Hij had een flesch ouden wijn naast zich staan, die de bediende met waarlijk moeder lijke zorg voor hem ontkurkte. De dokter gebruikte daarvan twee glazen, welbehaaglijk, langzaam met het kennelijk genot van een fijnproever. Nu was toch eindelijk alles afgeloopen, zoo verbeeldde Lydia zich althans. kop koffie hebben. Hij dronk die koffie voor zichtig, met kleine teugjes, daar ze brandend heet was. Nu goot hij zijn likeur in den kop, wischte zorgvuldig zijn mond af en stond op. Lydia was reeds bij de deur en zag naar hem om zij dacht er zelfs aan, of zij hem niet met geweld zou moeten meesleepen. Zoo, nu ben ik geheel tot uw orders, zei de dokter en ging naar den spiegel, waar hij zijn haar opkamde. Hierop liet hij zich zijn overjas aantrekken, nam hoed en stok en stak een sigaret op. Is 't ver vroeg hij intus- schen. O neen dokter, hoogstens vijf minuten, op de quai de la Tournelle. Zoo Dat is jammer genoeg. Ik mag graag na het eten een flink stuk loopen. De afstand besloeg inderdaad nog geen vijf minuten. Mijnheer Lombard had niet eens tijd genoeg, om onderweg zijn sigaret uit te rooken. Hoe ook de onverstoorbare kalmte van den geneesheer Lydia's drift had gaande gemaakt, dit moeten wij tot zijn lof eveneens vermel den, dat zoodra hij de kamer was binnenge treden, waar Andreas op de sofa lag, hij we der onmiddellijk de oude, degelijke, nauwge zette medicus was, die al het andere vergat, om alleen te denken aan den plicht, dien hij hier had te vervullen. Valentin was hem flink behulpzaam bij het gedeeltelijk ontkleeden van den patiënt. De dokter hield het oor tegen de borst, het hart en ook tegen den rug van den lijder. Lydia sloeg met angstig oog ieder zijnei bewegingen gade. Zij hield daarbij haar a- dem in, zoo groot was haar spanning, met zooveel onrust verbeidde zij de uitspraak na het onderzoek. Wat Valentin betreft, deze was vervuld van medelijden voor den jongeman, van wien hij niets verder wist, dan dat hij nog zeer jong moest zijn, maar voor wien hij onwillekeurig veel sympathie had opgevat. Was die jonge man niet eveneens als Gabrielle een slacht offer Valentin kon er niet aan twijfelen zelfs, dat hij ook een der mede-erfgenamen Maar neen, de dokter moest nog eerst zijn moest zijn van het ongehoorde fortuin van Bertara, dat de markies d'Argent-al en diens bondgenoot Rouquin wilden bemachtigen, was die jonge man niet eveneens door de vermetele en machtige hand gevallen, die op zulk een ontzettende wijze had durven ingrij pen in Gabrielle's bestaan Het onderzoek van den geneesheer was van langen duur en gebeurde stilzwijgend. Zijt gij bloedverwanten van dit jonge mensch vroeg mijnheer Lombard eindelijk, zich beurtelings tot Lydia en Valentin rich tend. Wij, zijn vrienden antwoordde Lydia met een sidderende stem. Dan zou het heel verstandig van u zijn, zijn familie, wanneer hij dien heeft, met de zaak in kennis te stellen. Ik ben van mee ning, dat hij den nacht niet overleeft. Mocht dat het geval wel zijn, zoo geloof ik toch dat voor hem morgen de zon niet meer zal on dergaan. Lydia drukte haar beide handen tegen de slapen van haar hoofd, en terwijl zij voor Va lentin voeten ineenzonk, bracht zij niets an ders uit dan dit Hemel, mijn hemel, welk een verschrik kelijke straf XXIV. Het was noodig, dat men Andreas uit deze heillooze woning, waar hij zoo doodelijk was getroffen geworden, verwijderde, want in de ze appartementen, die bijna nooit door de huurders in gebruik werden genomen, was niets, wat bij de verpleging toch zoo nood zakelijk mocht heeten, geen water, om den lijder door een bad te verfrisschen, geen hand doek, geen glas, om uit te drinken, geen lin nengoed, geen behoorlijk bed, enz. Dokter Lombard had spoedig het een en ander van Lydia's moeilijken toestand begre pen. Hij vroeg daarom, op den zieke wijzend Weet gij ook waar zijn ouders wonen Zijn moeder is dood, dokter, maar zijn vader woont in de rue Bleue, nummer elf (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 1