e JAARGANG
DINSDAG JANUARI 1934
No.
NIEUWS- EN ADV^|ENTIEBLAD VOOR
WIERINOEN EK OMSTREKEN
OM HET GOUD.
.Avi.-
i'Mïfs 'i
- 1
*j%F$2S
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
por 3 maanden 1.—.
DE PELIKAAN ZATERDAGAVOND
TE 10.14 OP SCHIPHOL GELAND.
Ontzaglijk enthousiasme.
Mist bemoeilijkt de landing, zoodat
het toestel eerst na een half uur
boven het vliegveld te hebben ge
cirkeld den grond raakt.
De gelieele bemanning benoemd tot Ridder
Oranje-Nassau-orde
De „Pelikaan" is Zaterdagavond te 10.14
op Schiphol* geland en heeft den tocht Bata
viaAmsterdam nog binnen zijn eigen re
cordtijd volbracht. Het toestel verscheen cir
ca 9.40 boven het vliegveld doch kon door den
dikken mist niet landen. Nadat het geduren
de een half uur herhaalde pogingen in het
werk stelde om te landen, lukte dit eerst te
10.14. De ontvangst door de duizendkoppige
menigte was indrukwekkend. Minister Kalff
deelde de bemanning mede, dat H. M. de Ko
ningin, ieder hunner heeft benoemd tot Rid
der in de Oranje-Nassau-Orde.
Het is bekend, dat dezelfde
Smirnoff, die thans met Soer deze vlucht op
zoo uitermate opvallende wijze heeft gemaakt,
reeds meer dan een jaar geleden de opmer
king maakte, dat het veel sneller kon en dat
het ook maar eens een keer moest. Daar
om doet het ons veel genoegen dat „de Turk,"
zooals deze koene aviateur gemeenzaam in
intieme kringen genoemd wordt, zelf in staat
is geweest te laten zien, dat het inderdaad
kon.
Men moet nu vooral* niet denken, dat er nu
ineens diensten komen van dergelijke snel
heid. Dat kan niet. Dat ligt ook niet in de
lijn van de ontwikkeling van onze luchtvaart,
die nu en dan geweldige „stunts" vraagt,
maar dan weer langs lijnen van geleidelijk
heid in een behoorlijk maar toch bij te hou
den tempo omhoog wordt gevoerd, waarbij dan
terdege rekening gehouden wordt met de on
dervinding bij de voorafgaande stunt opge
daan.
De Engelschen, die zich over de vlucht heb
ben uitgelaten, zijn over het algemeen stom
verbaasd geweest over het feit, dat de „Peli
kaan" dag en nacht gevlogen heeftthe first
night flight op deze route, waar op nog maar
betrekkelijk kort geleden eigenlijk de Impe
rial een daglijn heeft geopend. De Franschen
lieten zich zich enthousiast uit en hadden
de volle waardeering voor dit wondere „ex-
ploit."
Zoo is de heele wereld betrokken geweest
in deze vlucht. En iedereen heeft, elk naar
zijn aard, er het zijne over te hooren gege
ven.
Wij Nederlanders vloëiden over van trots
cn dankbaarheid wij zijn tevreden en bui
tengewoon voldaan. Want door de daad van
deze vier mannetjesputters in de luchtvaart
waait onze goede driekleur nog even trotscher
uit dan vroeger.
En de eer die den vliegers van alle zijden,
niet het minst van officieele regeeringszijde
gegeven werd, mogen we meer dan verdiend
heeten.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
BUREAU
Hfppolytosheef Wierfageis.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN.
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer f 0.10
maanden deed deze deed deze vertegenwoor
diger der O. Compagnie dus over den tocht,
wat een retourreis van 22 maanden uitmaakt.
Wij springen over naar de eerste stoom
schepen, de reis makend door het toen nieu
we Suezkanaal. De „Prins Hendrik".bijv., een
der toen zeer moderne stoomers der Stoom
vaart-Maatschappij „Nederland", deed over
zijn eerste reis van Amsterdam naar Batavia
in 1873 veertig dagen, over de terugreis 45
dagen. Tezamen 85 dagen.
Het zeekasteel „Dempo" van den Rotter-
damschen Lloyd doet tegenwoordig de reis
RotterdamBatavia in 29 dagen, de terug
reis in drie dagen minder soms. Totaal 55 da
gen dus.
Vliegpost.
De tijd van de vliegpost naderde.
In Oct. 1924 gingen Van der Hoop, Van
Weerden Poelman en v. d. Broeke naar Indië.
Ze hadden twintig vliegdagen noodig (opont
houd in Philippopel laten we terzijde). Ze
gingen niet retour per vliegtuig. In dien tijd
zou een brief dus ongeveer 50 dagen (met
wachttijd in Indië) hebben noodig gehad om
de heen- en terugreis te maken.
1 Oct. 1927 Vliegtocht van Koppen met de
Postduif. Tien vliegdagen heen, 12 terug. Met
wachten in Indië ging een brief toen heen en
weer met een snelheid van pl.m. 30 dagen.
13 Sept. 1928. Proefdien3t (veertiendaag-
sche) der K.L.M. Heen- en weer heeft een
brief ook 30 dagen noodig.
Mei 1931 Beekman maakt een snelle
vlucht. AmsterdamBatavia vergt van een
brief heen en weer 25 dagen.
Pelikaan December 1933 Briefwisseling
met Indië in 12 dagen. Toestel blijft vier da
gen in Indië.
Van der Hoop c.s. vervoerde in 1924 5 kg.
postPelikaan in 1933 500 kg.
BÜITENLANDSCH NIEUWS.
SNELHEID VAN BRIEFWISSELING DOOR
DE EEUWEN.
Globaal geschat zou een Hollandder, die
naar Batavia schreef, antwoord kunnen ont
vangen in Nederland
In den tijd van Comeljs de Houtman, (het
klassieke voorbeeld) Deze vertrok den twee
den April 1595 met vier schepen van Texel
en kwam bijna vijftien maanden later ter
reede van Bantam (West-Java) aan.
In zijn dagen zou de uit- en thuisreis dus
juist tweeeneenhalf jaar hebben geduurd.
Pieter Both, de eerste gouverneur-gene
raal van Oost-Indië, reisde reeds iets sneller.
Hij vertrok naar Java op 30 Januari 1610,
waar hij 19 December 1610 aankwam. Elf
Vliegramp in België
Toestel neergestort en ver
brand. 10 Inzittenden vinden
een ontzettenden dood.
Reuter seinde Zaterdag uit Brugge,
dat een toestel van den dienst Keulen-
Brussel-Londen nabij Brugge in brand
is gevlogen. Tien Inzittenden zijn ver
brand.
I Nauwelijks negen maanden na de
catastrofe van de „City of LiverpooT'
'liet Keulen-Londen-vliegtuig: van de
Imperial Airways, dat op 28 Maart j.1.
te Bessen nabij Dixpiuiden brandend
'■omlaag stortte, waarbij 15 personen
den dood vonden, heelt in het Noord
westen van België opnieuw een vlieg-
tuigcatastroie plaats gehad, die ander
maal een Engeisch vliegtuig trof en
jaan 10 personen het leven heeft ge
kost.
Het vliegtuig Londen-Keulen-Brus-
sel van de Imperial Airways, dat Za
terdagmiddag om 12.20 met 8 passa-
geirs aan boord het vliegveld Haeren
bij Brussel had verlaten, met bestem
ming naar Londen, is tengevolge van
den dikken mist omstreeks kwart
over eenen bij Ruisselede, halverwege
tussclien Gent en Brugge, tegen een
der 280 lm. hooge antenne-masten van
den grooten radiozender aangevlogen.
De antennemast werd letterlijk in twee
ën gesneden en het vlieguig een Avro
VllI, dat de letters G.A.B.L.V. draagt,
stortte omlaag, en vloog in brand. De
bestuurder, de 28-jarige Engelsche pi
loot Gittins, de radio-telegrafist Lath
en de acht passagiers, te weten zes
Engelschen, één itscher en één
Pool, werden onildellijk gedood,
en hun lijken werd volslagen ver
koold. Het persone«ran den radio
zender, alsmede eeie inwoners van
het dorp Ruisseledcsnelden onmid
dellijk naar de pits des onheils,
maar konden aanvkelijk niets on
dernemen, daar zij agevolge van de
geweldige hitte hetrandende toestel
niet konden nadere Nochtans pro
beerden zij, zoodra it vuur eenigs-
zins verminderde, ij te redden wat
er te redden was. E deze reddings
pogingen liepen tieipersonen brand
wonden-op, waarv één zoo ern
stig, dat hij onmiddijk naar het zie
kenhuis moest wom overgebracht.
Alle ooggetuigen velaarden eenstem
Jmig, dat zij noch kien, noch gillen
uit het brandende vgtuig hebben ge
hoord, waaruit meiconcludeert dat
alle inzittenden op >g dood zijn ge
weest.
Heldhafü vader.
In het plaatsje Asin Surrey is een
knaap begraven, die2 van zijn 14
levensjaren in ziekemizen heeft door
gebracht. Gedurende de laatste vijf
jaar heeft zijn vadeieen oud-zeeman,
niet minder dan 18 taal voor trans
fusie zijn bloed besckbaar gesteld in
een heldhaftige, ma vergeefsche po
ging zijn kind te reien. De jongen is
nooit meer dan 10'eken thuis ge
weest, terwijl hij glurende 12 jaar
door 20 doktoren is behandeld. Vijf
jaar geleden heeft c vader in één
maand tijds driema achtereen een
hoeveelheid van zijrbloed voor den
knaap afgestaan iidrie jaar tijds
deed hij dit twaalf eeren, terwijl hij
daarna nog zes ande transfusies on
derging.
toestel, een Chene, met den kop in
den grond hoorde. Elet toestel werd bij
na geheel vernield. De heer S. was er
goed afgekomen, ook de verwonding,
van den heer Bazelmans was niei zoo
ernstig als deze zich aanvankelijk liet
aanzien.
DE PREMIER OVER DEN
te weinig, is gerealiseerd, wat ik reeds
in October 1021 uitgesproken heb, dat
men rekenen jmoet met het neerplof
fen op een veel lager stabilisatie vlak.
Het niet tijdig inzien van de werkelijk
heid heeft er toe bijgedragen - en nu
wijs ik op een ernstige schaduwzijde
in ons volksleven -- dat de vraag om
hulp van den Staat veel sterker is ge
worden dau anders het geval zou zijn
geweest. Wie de crisis-verschijnselen
ziet als van voorbijgaanden aard,
komt er natuurlijk lichter toe te roe
pen om steun, dan wie zich realiseert,
dat we met blijvende toestanden te
maken hebben. Immers de normale
Nederlander begrijpt wel, dat de
staatsteun aan het bedrijfsleven be
zwaarlijk een blijvend karakter dra
gen kan. Hoe eerder men zich reali
seert, dat men weer op eigen beenen
moet staan, hoe beter het voor ons
volk en zeker voor ons volkska
rakter zijn zal.
LANDSTOESTAND.
BINNENLANDSH NIEUWS.
FEUILLETON.
<64.
Bij Andreas teruggekeerd, doopte hij zijn
zakdoek in de kom met frisch water en be
vochtigde het voorhoofd, het gelaat, den
mond, de handen en de polsen van den jon
geman.
Nadat hij eenigen tijd hiermede bezig was
geweest, loosde Andreas een zucht, doch open
de daarbij zijn oogen niethij bleef bewuste
loos. Maar de inwendige wond, ontstaan door
het springen van een der kleinere bloedvaten,
door Rouquin's vreeselijke woorden teweegge
bracht, scheen zich vanzelf weer te hebben
gesloten, want er kwam zelfs geen druppel
bloed meer op de lippen van den zieltogende.
Reeds een halfuur was Lydia weg en zij
kwam nog maar altoos niet terug.
Valentin twijfelde hier terecht aan de
kunst van den geneesheer. Het scheen hem
toe, dat. zelfs de meest kundige arts het ge
val als hopeloos zou moeten verklaren, hij
meende zeker, dat die bewusteloosheid wel
spoedig zou eindigen met den dood.
De portier had op Lydia's dringende vraag
naar een dokter, haar verwezen naar den ge
neesheer, die in de nabijheid van de qual de
la Tournelle woonde. Die man was een oude
practicus, Lombard geheeten, een zeer beken
de dokter, en hij woonde slechts weinige
schreden van de kade, in de rue des Bernar-
dins.
De op elkaar volgende gebeurteniss door
ons verteld, hadden geruimen tijd gevorderd,
Het was dan ook halfzes geworden, toen Ly
dia het huis aan de quai de la Tournelle
verliet.
Zou zij den dokter wel thuis treffen Zij
beefde, terwijl zij de bel liet overgaan.
Een knecht opende de deur.
Lydia beefde nog erger, toen zij haar bood
schap deed.
De dokter was thuis. Zij haalde vrijer adem.
Men liet mevrouw Rouquin in een spreek-
of wachtkamer. De bediende kwam weldra te
rug met de tijding
Mijnheer is dadelijk tot uw dienst, me
vrouw. Hij is er den geheelen dag op uit ge
weest, hij moet nu eten. Wilt u niet plaats
nemen
Wachten Dat was het doodvonnis van
Andreas
Zeg aan mijnheer, o, ik bid u, zeg hem,
vleide zij, dat hier de tijd dringt, dat het een
hoogst ernstig geval is, dat leven van een jon
geman van zijn spoedige komst afhangt.
De bediende haalde de schouders op, op een
manier, die duidelijk zei
Ik twijfel er hard aan, of mijnheer zich
daardoor zal laten bewegen om zijn maaltijd
in den steek te laten.
Maar hij ging toch dadelijk heen, om Ly
dia's bede over te brengen.
Binnen een minuut was hij weer terug.
De dokter verzoekt u een weinig geduld
te hebben, zei hij. Het spijt hem zeer dat
hij u niet dadelijk helpen kan, maar gij zult
toch niet lang behoeven te wachten. Ga zit
ten, mevrouw
Lydia werd doodsbleek. Een oogenblik dacht
zij er aan, om heen te gaan en zich tot een
anderen geneesheer te wenden, maar tot
wien Zij moest toch eerst het adres van een
anderen dokter hebben. Met dat alles ver
loor zij vanzelf weer een schat van tijd en
dan was het lang nog niet zeker of zij dien
anderen dokter wel thuis zou vinden.
Zij bleef dus, terwijl de bediende zich ver
wijderde.
Kruipend gingen de minuten voorbij.
De eetkamer grensde aan de wachtkamer.
De dokter was weduwnaar, zonder kindeen
en zat althans dezen avond alleen aan tafel.
Lydia hoorde het geruisch van borden, le
pels en vorken, de bekende geluiden, die le
deren maaltijd voorafgaan en vergezellen en
waaraan niemand in den regel aandacht
Sportvliegtuigjevallen.
Bij Mijdrech- Twee gewonden
Zaterdagmiddag te omstreeks vier
uur is in den poldei Groot-Mijdrecht
in de nabijheid van e gemeente Mij
drecht neergevallen en totaal ver
nield een sportvliegtig van de City
Garage te Eindhoven Het toestel was
op weg naar Schiphol en het schijnt,
dat de bestuurder tenevolge van den
mist den weg is kwijtgeraakt. llij
trachte een noodlanchg te maken:
waarbij het toestel teen den hoogen
polderdijk lerecht Wam en totaal
werd vernield Van e beide inzitten
den is de heer Bazelians uit Eind
hoven tamelijk ernstj gewond, hij
werd naar het St. inthonius-zieken-
huis te Utrecht omgebracht. De
tweede inzittende, de her Staals kwam
er met eenige zeer licite kwetsuren af.
De heeren Bazelma,s en Staals wa
ren 's-middags te haltwee in Eind
hoven opgestegen. He doel was Schip
hol om daar de feestlijke aankomst
van de „Pelikaan" bij te wonen. Alles
ging uitstekend, tot n de nabijheid
van Mijdrecht. Hier \as alles dicht
van den mist, zoodat de bestuurder
den koers kwijtraakte.Hij probeerde 'n
noodlanding te makei, waarbij het
De vooruitzichten voor 1934.
versterking door aanpassing.
Vereende krachten en ver
groot weerstandsvermogen.
Een vertegenwoordiger van het
Randelsbl. heeit een onderhoud met
Dr. Colijn gehad. De
zich aldus uitgelaten.
Er zijn heel weinig lichtpunten
naar (mijn oordeel -- die recht geven
om te vertrouwen, dat er in het jaar
1D34 merkbare verbetering in den eco
nojnischen toestand zal intreden. De
oorzaken daarvan liggen voor de hand
omdat er nog zoo weinig uitzicht is,
dat het goeaeren-vervoer zich op vrij-
eren voet zal gaan ontwikkelen. Eer
der moet men vreezen, dat de autar
kische strevingen in verschillende
landen hun eindpunt nog niet hebben
bereikt. Wat Nederland in het bijzon
der betreft, mag, worden gehoopt, dat
de toestand niet slechter worden zal,
omdat we langzamerhand in ons pro
ductie-systeem wat jineer aanpassing
nebben gekregen bij de mogelijkheden
van aizet en de verwarring in het
productie-proces daardoor auicht iets
minder groot zal zijn dan ze geweest is.
In het algemeen kan worden gezegd,
dat ook als is er op (meer dan een ter
rein gemis aan tevredenheid, ons
volk in den crisis toch blijkt geeft, dat
het niet spoedig uit het lood wordt ge
slagen. Er zijn natuurlijk wel enkele
verschijnselen, zooals hijvoorbeeld in
het optreden van verschillende fascis
tische organisaties tot uiting komt,
die wijzen op gemis aan evenwichtig
oordeel. Maar wanneer we dit verge
lijken met soortgelijke andere ver
schijnselen in andere landen, dan
kan men toch over het algemeen zeg
gen, dat ons volk zijn gezond verstand
zelfs temidden van zeer drukkende
omstandigheden niet verloren heelt.
En dat geeft vertrouwen ook voor de
toekomst. Hoewel dit eenigszins cy
nisch klinkt Men moet ook wennen
aan de nieuwe toestanden. Maar al te
lang is van sommige zijden gesproken
van een voorbijgaande crisis en veel
Gelooft u niet. dat ook onze
staatsinstellingen de proef van deze
tijden zullen doorstaan was onze
vraag.
-- Ik ben stellig van oordeel, dat
er geen enkele reden is om te meeuen,
dat onze staatsinstellingen die proef
niet zouden kunnen doorstaan. De sa-
premier heelt l|inenwerking tussclien de Regeering
menweerking tusschen de Regeeering
eenerzijds en de overige door de Grond
wet aangewezen instanties, die tot
medewerking aan het Regeeringsbe-
leid geroepen zijn dat zijn de Raad
van State en de Eerste en Tweede Ka
mer der Staten-Generaal -- heeft niet
slechts niets te wenschen overgelaten,
maar is boven mijn lof verheven. Afge
zien van enkelen is er een algemeen
besef, dat deze tijd roept om een zeer
bijzondere opofferingsgezindheid. Zelfs
de S. D. A. P., die niet in het
Kabinet vertegenwoordigd is, heeft
bij menige gelegenheid blijk gegeven
de noodzakelijkheid van medewer
king in te zien, bij onderwerpen, waar
bij voorheen die (medewerking nim
mer werd verleend. Een zwak punt is
hier en daar nog de onvoldoende be-
eidwilliglieid van Gemeenteraden om
te doen wat de nood van den tijd
eischt. Maar ook hierbij valt verbete
ring waar te nejnen. En voor het ove
rige heeft de Reg,eering zich gewapend
met volmachten, die haar in staat
stellen in te grijpen, waar dit noodig
Wanneer de toestanden zich blij
ven ontwikkelen zooals zulks de laat
ste maanden het geval is geweest, zal
er naar mijn meening geen enkel ge
vaar bestaan voor een groeiende volks
beweging, die onze beproefde staatsin
stellingen onder den voet zou loopen.
Men moet bovendien niet vergeten, dat
waar zulks wel geschied is, dit plaats
vond in landen, waar de volken nog
.maar zeer kort hadden geleerd deel
te nemen aan de behartiging van hun
eigen helang,en. In Nederland is dat
anders. Van den Bourgondischen
tijd af, is het Nederlandsche volk ge
woon geweest in één of anderen vorm
zelf deel te nemen aan de verzorging
van eigen behoefen.
schenkt, maar die haar iu door het hart
sneden.
Hij haastte zich in het ninst niet, die dok
ter, hij scheen maar volsrekt niet te begrij
pen, in welk een angst zi, verkeerde Kon hij
den maaltijd dan niet me geen mogelijkheid
inkorten Stond zulk eei verregaande on
verschilligheid niet gelijk met een moord?
Lydia hield het niet laiger uit, zij opende
de deur en vertoonde ziet in de eetkamer.
Toen hij haar zoo onvervachts zag binnen
komen, stond de dokter wen op, om in het
volgende oogenblik weer bedaard plaats te
nemen, zonder de hem vreemde dame zelfs
te hebben gegroet.
Nu, wat is er aan d< hand, mevrouw
vroeg mijnheer Lombard riet bijzonder vrien
delijk.
O, dokter, hij sterft, ja zeker, hij sterft!
riep Lydia smeekend.
Door zijn langdurigen praktijk was de ge
neesheer vrijwel met dergelijke tooneelen
vertrouwd geraakt en hij trok er zich dan
ook niet veel van aan. Hij antwoordde niets,
beduidde Lydia, dat zij moest gaan zitten en
ging weer voort met eten. Terwijl hij de jon
ge vrouw daar zoo treurig zag zitten met de
wanhopig in elkaar geslagen handen, zei hij
nog met een vollen mond, tegen haar r
Ik ben klaar, nog maar één minuut.
Het maal was bijna afgeloopen.
Maar, goede hemel, hoe lang duurde wel
dit slot, hoe lang vooral voor de arme Lydia
Het scheen haar toe, alsof de dokter werkelijk
om haar te plagen zoolang talmde.
Eerst kwam de kaas op tafel, toen nog de
vruchten.
Mijnheer Lombard scheen iemand van groo
ten eetlust te zijn,
Hij had een flesch ouden wijn naast zich
staan, die de bediende met waarlijk moeder
lijke zorg voor hem ontkurkte.
De dokter gebruikte daarvan twee glazen,
welbehaaglijk, langzaam met het kennelijk
genot van een fijnproever.
Nu was toch eindelijk alles afgeloopen, zoo
verbeeldde Lydia zich althans.
kop koffie hebben. Hij dronk die koffie voor
zichtig, met kleine teugjes, daar ze brandend
heet was. Nu goot hij zijn likeur in den kop,
wischte zorgvuldig zijn mond af en stond op.
Lydia was reeds bij de deur en zag naar
hem om zij dacht er zelfs aan, of zij hem
niet met geweld zou moeten meesleepen.
Zoo, nu ben ik geheel tot uw orders, zei
de dokter en ging naar den spiegel, waar hij
zijn haar opkamde. Hierop liet hij zich zijn
overjas aantrekken, nam hoed en stok en
stak een sigaret op. Is 't ver vroeg hij intus-
schen.
O neen dokter, hoogstens vijf minuten,
op de quai de la Tournelle.
Zoo Dat is jammer genoeg. Ik mag
graag na het eten een flink stuk loopen.
De afstand besloeg inderdaad nog geen vijf
minuten. Mijnheer Lombard had niet eens
tijd genoeg, om onderweg zijn sigaret uit te
rooken.
Hoe ook de onverstoorbare kalmte van den
geneesheer Lydia's drift had gaande gemaakt,
dit moeten wij tot zijn lof eveneens vermel
den, dat zoodra hij de kamer was binnenge
treden, waar Andreas op de sofa lag, hij we
der onmiddellijk de oude, degelijke, nauwge
zette medicus was, die al het andere vergat,
om alleen te denken aan den plicht, dien hij
hier had te vervullen.
Valentin was hem flink behulpzaam bij
het gedeeltelijk ontkleeden van den patiënt.
De dokter hield het oor tegen de borst, het
hart en ook tegen den rug van den lijder.
Lydia sloeg met angstig oog ieder zijnei
bewegingen gade. Zij hield daarbij haar a-
dem in, zoo groot was haar spanning, met
zooveel onrust verbeidde zij de uitspraak na
het onderzoek.
Wat Valentin betreft, deze was vervuld van
medelijden voor den jongeman, van wien hij
niets verder wist, dan dat hij nog zeer jong
moest zijn, maar voor wien hij onwillekeurig
veel sympathie had opgevat. Was die jonge
man niet eveneens als Gabrielle een slacht
offer Valentin kon er niet aan twijfelen
zelfs, dat hij ook een der mede-erfgenamen
Maar neen, de dokter moest nog eerst zijn moest zijn van het ongehoorde fortuin van
Bertara, dat de markies d'Argent-al en diens
bondgenoot Rouquin wilden bemachtigen,
was die jonge man niet eveneens door de
vermetele en machtige hand gevallen, die op
zulk een ontzettende wijze had durven ingrij
pen in Gabrielle's bestaan
Het onderzoek van den geneesheer was van
langen duur en gebeurde stilzwijgend.
Zijt gij bloedverwanten van dit jonge
mensch vroeg mijnheer Lombard eindelijk,
zich beurtelings tot Lydia en Valentin rich
tend.
Wij, zijn vrienden antwoordde Lydia
met een sidderende stem.
Dan zou het heel verstandig van u zijn,
zijn familie, wanneer hij dien heeft, met de
zaak in kennis te stellen. Ik ben van mee
ning, dat hij den nacht niet overleeft. Mocht
dat het geval wel zijn, zoo geloof ik toch dat
voor hem morgen de zon niet meer zal on
dergaan.
Lydia drukte haar beide handen tegen de
slapen van haar hoofd, en terwijl zij voor Va
lentin voeten ineenzonk, bracht zij niets an
ders uit dan dit
Hemel, mijn hemel, welk een verschrik
kelijke straf
XXIV.
Het was noodig, dat men Andreas uit deze
heillooze woning, waar hij zoo doodelijk was
getroffen geworden, verwijderde, want in de
ze appartementen, die bijna nooit door de
huurders in gebruik werden genomen, was
niets, wat bij de verpleging toch zoo nood
zakelijk mocht heeten, geen water, om den
lijder door een bad te verfrisschen, geen hand
doek, geen glas, om uit te drinken, geen lin
nengoed, geen behoorlijk bed, enz.
Dokter Lombard had spoedig het een en
ander van Lydia's moeilijken toestand begre
pen. Hij vroeg daarom, op den zieke wijzend
Weet gij ook waar zijn ouders wonen
Zijn moeder is dood, dokter, maar zijn
vader woont in de rue Bleue, nummer elf
(Wordt vervolgd.)