25e JAARGANG DINSDAG 6 FEBRUARI 1934 No. 11 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINQEN EN OMSTREKEN OM HET GOUD. ■WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU ADVERTENTIëN: DINSDAG en VRIJDAG UITGEVER Hippolyttishoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telef. Intercomm. No. 19. Ieder© regel meer f 0.10. per 3 maanden f 1.—. GEWESTELIJKE VLASTELERSCOMMISSIE N. EN Z.-HOLLAND. AAN H. H. VLASTELERS. Zooals U bekend zal zijn is voor het vlas van oogst 1934 eenzelfde steunregeling IN VOORBEREIDING als voor het vlas van oogst 1933 werd getroffen, m.a.w. zullen, indien de ze plannen werkelijkheid worden, 6000 H.A. in Nederland en door Nederlanders geteeld vlas, worden gesteund met een teeltpremie van f 50.een repelpremie van f 50.— en een bewerkingspremie van f 125.alles ge middeld per H.A. Deze regeling zal alleen gel den voor het vlas, dat binnen het kader daar van wordt geteeld, gerepeld, resp. bewerkt in Nederland. Bij export in ongerepelden toe stand vervalt de repelpremie en bewerkings premie, bij export in gerepelden toestand, de bewerkingspremie. Om een overzicht van den a.s. uitzaai te kunnen samenstellen en zoo noodig nog vóór den zaaitijd regelend te kunnen optreden, worden aanvragen om erkenning tot uiter lijk 17 Februari a.s. ingewacht bij onderstaand adres. Een ieder, die vlas wil telen dient, om er kenning te verkrijgen, bijgaand(e) formulie- r(en) nauwkeurig en naar waarheid in te vullen. Onvolledig ingevulde formulieren, of for mulieren waarvan kan worden vastgesteld, dat de gegevens gedeeltelijk onjuist zijn, zul len worden terzijde gelegd. Voorts wordt nadrukkelijk er op gewezen, dat de opgave van hetgeen men van plan is te zaaien, zoo nauwkeurig mogelijk moet ge schieden. Gebeurt dit niet, dan zouden ande re aanvragers door U kunnen worden gedu peerd. Aan de opgave is een inleggeld verschuldigd van f 1.per v« H.A. of gedeelte daarvan, dus voor O—Va H.A. bedraagt dit f 1— voor Va1 H.A. bedraagt dit f 2.voor V* V/s H.A. bedraagt dit f 3.voor VU—2 H.A. bedraagt dit f 4.enz. Het inleggeld moet gelijktijdig met het ingevulde aangifteformulier worden opgezon den (storting op postrekening No. 208340, ten name van ondergeteekende.) Wanneer volledige toewijzing van de aan gevraagde oppervlakte kan volgen, wordt het gestorte inleggeld niet gerestitueerd, voor het geval, dat men minder vlas wenscht uit te zaaien dan bij de eerste opgave kenbaar werd gemaakt. Kan de aangevraagde oppervlakte in verband met het overschrijden van de 6000 H.A. in Nederland niet worden toegewe zen, dan wordt het te veel gestorte wel terug betaald. Voor de oppervlakte, die na de definitieve toewijzing door de Commissie, minder wordt gezaaid dan wordt opgegeven, kan f 1— per Are van het toekomstige steunbedrag gekort worden, of kan betreffende teler van een volgende regeling worden uitgesloten. Indien men na toewijzing van vlas zaaien afziet, dient dit binnen 3 dagen ter kennis der Gewestelijke Commissie te worden ge bracht. Hetgeen méér wordt gezaaid, komt niet voor steun in aanmerking. Voor erkenning komt in de eerste plaats in aanmerking het vlas van hen, die in één of meer der basisjaren (zie aangifte-formu lier) een zekere oppervlakte vlas verbouwden. Van die telers zal in de steunregeling opgeno men kunnen worden een evenredige opper vlakte, neerkomend op 86 van het ge middelde over de basisjaren. Wordt door deze groep telers de maximum voor steun in aanmerking komende oppervlak te niet bereikt, dan wordt ook het vlas van hen, die in de laatste jaren niet zaaiden, op genomen. De erkenning hiervan geschiedt dan tot een evenredig deel van de beschikba re oppervlakte. Overdracht van rechten van teler tot teler is niet toegestaan. Indien een teler niet van zijn rechten gebruikt maakt, komt de vrijko mende oppervlakte automatisch ter beschik king der groep telers, die geen of niet voldoen de rechten hebben op grond van uitzaai in vorige jaren. Wordt overdracht van rechten in een of anderen vorm getracht te verkrij gen, dan wordt het vlas uit de steunregeling geschrapt. Ingeval de uitzaai op huurland geschiedt, dient de huurder het vlas op te geven. De verhuurder, dus de landbouwer op wiens be drijf het vlas wordt geteeld, zendt geen op gave in. Verder wordt er op gewezen, dat verande ringen in oppervlakte, b.v. door mislukking, aan onderstaand adres moeten worden op gegeven vóór 1 Juni a.s. Namens de Gew. Vlastelerscommissie voor Noord- en Zuid-Holland, De Secretaris-Penn. Ir. C. C. KLIJNHOUT. Adres Anna Paulownastraat 20. Den Haag. N.B. De hierboven genoemde formulieren zijn verkrijgbaar bij den Secretaris der Com missie. De steun aan den Tuinbouw. Minister zal met een belang rijk bedrag boven de toege stane vijf millioen gaan. Naar men meldt heeft de Regeering het voornemen met het oog op de uiterst (moeilijke omstandigheden, waarin de tuinbouw verkeert, den toe slag over 1933. waarvoor een bedrag van 5 millioen uit de schatkist beschik baar was gesteld, nog met een belang rijk bedrag te verhoogen. Men verwacht dat de overgang tot den nieuwen oogst voor tuinbouwbe drijven er belangrijk door zal worden verlicht. De omvang van den landbouw steun in 1934. Omtrent den suikerbieten- steun nog geen beslissing ge vallen. Op de schriftelijke vragen van het Tweede Kamerlid Lovink 1. Is het den minister bekend, dat bij de landbouwers, in verband met het opmaken van het zaaiplan, groote behoefte bestaat de regelingen te ken nen ten aanzien van den steun aan de gewassen en de voorwaarden waaron der die steun zal worden verleend 2. Hoewel thans nog niet ten aan zien van alle producten de gevraagde inlichtingen kunnen worden gegeven, kan reeds het volgende worden mede gedeeld a. Voor de tarweteelt zal weder 1'3 deel van het bouwland mogen worden benut, terwijl de richtprijs van f 12 zal worden verlaagd op een nader vast te stellen bedrag. b. Rogge en gerst. De verbouw van deze producten zal niet worden gelimi teerd, terwijl voor den te verleenen steun voor deze producten het bedrag nog nader zal worden vastgesteld. Aardappelen. Er zal, om te voor komen, dat het areaal de hoeveelheid van het vorige jaar overschrijden, een teeltbeperking gelden van 100 pCt. van 1933. terwijl in den geest van de voor 1933 getroffen maatregelen steun zal worden verleend, indien zulks noo dig mocht blijken. d. Vlas. De regeling van dit pro duct zal in hoofdzaak overeen komen met die van het jaar 1933. e. Suikerbieten. De beslissing te FEUILLETON. (74. Rouquin legde zich neder. De vermetelste plannen dwarrelden hem door het hoofd. Tegen het aanbreken van den morgen sliep hij in en ontwaakte eerst, toen de zon met haar stralen zijn werkkamer verlichtte. Hij ging naar zijn slaapkamer en verfrischte zich het gelaat. Het was acht uur. Een bediende bracht Rouquin de nieuws bladen. Hij doorliep haastig den inhoud om te zien of er onder de gemengde berichten reeds het een of ander stond vermeld omtrent het ge beurde op de brug van Asnières, maar hij vond daarover geen woord. De zaak was waarschijnlijk te laat bekend geworden, om nog in de kolommen te worden opgenomen. De bediende kwam terug, om hem bij het aankleeden behulpzaam te zijn. Wij hebben reeds vermeld, dat Rouquin, die als de zoon van een vrederechter in de provincie eveneens in de rechten had gestu deerd, advocaat was geworden. Hij had er zich steeds op toegelegd om er als een amb tenaar van de balie uit te zien en dit was hem ook gelukt. Zijn gestalte was lang en magerhij droeg bakkebaarden en een glad geschoren kin. Hij kleedde zich dien morgen in een zwar ten rok en zwarte pantalon over zijn arm nam hij, niettegenstaande het zomerweder, een wijde, zwarte overjas, die niet zoozeer tegen een plotselinge verandering van tem peratuur als wel om andere redenen door hem werd medegenomen, want in een der wijde zakken van de overjas verborg hij een buigzamen vilten hoed en in een anderen zak stak hij een louis d'or met nog enkele, kleine muntstukken. Vervolgens zette hij zijn hoogen hoed op, verzekerde zich door een blik in den spiegel te werpen, dat hij er in ieder opzicht deftig en ernstig uitzag en verliet toen te voet zijn woning. Hij voelde zich niet wel en niet frisch en had eenige beweging noodig. Langzaam liep hij door de straten van Pa rijs in de richting van de „Morgue." Wie hem daar zoo zag wandelen, moest hem wel, op dat uiterlijk afgaande, voor een zeer fatsoenlijk man houden. Hij was de bedaard heid zelve. Het groote huis, waarin de lijken ter her kenning worden neergelegd, stond open. Zon der eenige aarzeling trad Rouquin binnen. Hij wandelde kalm langs de glasramen, maar er lag niet één lijk. Het werd Rouquin bang om het hart. Zou misschien reeds het lijk als dat van Senechal zijn herkend was de eerste ge dachte, die bij hem opkwam. Moe het hoofd tegen het glas gedrukt, voer hem een siddering door de leden, niet, zooals bij andere bezoekers zoo vaak was gebeurd, omdat zij het lijk van een bekende vonden, maar juist omdat hij het hier niet vond. Toen zei hij bij zichzelf, dat de misdaad eerst in den afgeloopen nacht was gepleegd en dat er een aantal formaliteiten, inschrij vingen, schouwing, enz. moesten gebeurd zijn, voordat de doode naar de „Morgue" kon wor den overgebracht. Hij was dus denkelijk veel te vroeg gekomen. De laatste veronderstelling van Rouquin was de ware. De doode bevond zich nog in het commissariaat van politie, waar Lous- sard verhoord en met den vermoorden moest geconfronteerd worden. Rouquin verliet de „Morgue", stak een siga ret op en ging langs de kade van de Seine wandelen, tamelijk ver van de „Morgue" ver wijderd, om niet de aandacht der politieagen ten of der voorbijgangers op zich te vestigen. Zoo liep hij ongeveer een uur, nu en dan met schijnbaar heel veel belangstelling naar de hengelaars kijkend, toen een rijtuig, dat uit de verte aankwam, zijn nieuwsgierigheid scheen te hebben gaande gemaakt. dezen aanzien zal zoo spoedig mogelijk worden medegedeeld. BINNENLANDSCH NIEUWS. Wat is een Hitler-broek Het vonnis gevallen. Het behoort geenszins tot de onmo gelijkheden, aldus het „Hhld.", dat niet enkel zij, die zich zoo graag met de Hitlerbroek zouden willen uitdos sen, met spanning de uitspraak van de Rechtbank te Zutphen verbeid heb ben, t.w. over de vraag of die broek een kleeedingstuk is dat zonder strijd in het openbaar gedragen mag worden. Voor folkloristen en dan vooral voor hen die na ons zullen komen een kluifje om van te watertanden. Maar niet alleen staatkundige en ideëele gevoelens, ook die van meer reëelen aard kunnen onmogelijk met onverschilligheid deze aangelegenheid aan zich voorbij hebben laten gaan. Was het vrijsprekend vonnis van den kantonrechter te Groenlo gehand haafd, eilieve welke perspectieven wer den daarmede niet voor de vervaardi gers en verkoopers van heerenklee- ding speciaal, geopend. Bevordering van Nederlandsch Fabrikaat enz. Aan al die verwachtingen is de bo dem ingeslagen door het vonnis. De drager van de lichtbruine broek, mo del rijbroek, met omjzijn midden door de lussen, hiervoor aan deze broek ge maakt, een bruine riem, en sportkou sen en hooge zwarte schoenen en een geel sporthemd met omliggende kraag, en op zijn hoofd een platte zoogenaam de Duitsche pet, is door die Rechtbank veroordeeld tot f 10 boete of 10 dagen hechtenis. De overweging is als volgt dat naar het oordeel der Rechtbank in het dragen door verdachte van de* ze combinatie voor de hiervoor bedoel de kleedingstukken geen andere be doeling kan worden gezien dan deze, dat de drager daarvan uitdrukking wil geven aan het streven van de Na- tionaal-Socialisten, dat immers een kleine nuance in de kleur van eenige dier kleedingstukken mogelijk eenigszins afwijkend van die welke door de Nationaal-Socialis- ten in Duitschland plegen te worden gedragen, niet weg neemt, het sym bolisch karakter waarvan de geheele combinatie van de bewuste bij dag vaarding bedoelde door verdachte ge dragen kleedingstukken onmis kenbaar de uitdrukking is, te weten van de Nationaal-Socialisten. De authenticiteit van de Hitlerbroek blijft in dit vonnis onaangeroerd, van het bruine hemd wordt niet gerept. Het vonnis vraagt naar de blijkbare bedoeling, welke spreekt uit de combi- naiie van al de genoemde kleeding stukken. En voor de rechtbank staat het vast, dat de drager daarmede uit drukking heeft willen geven aan een bepaald staatkundig streven. Zij' telt niet. voor haar weegt niet, een geringe afwijkende kleur. De symboliek is er niet minder om. Radium aan het woord over hare procedure met Philips. In verschillende bladen verschenen in den laatsten tijd berichten over het proces van Philips tegen Radiujm. be treffende de rooster-constructie van Radio-Record-lampen. Deze berichten, welke blijkbaar alle uit denzelfden koker komen, zijn niet alleen misleidend, doch ook onjuist. Volgens die berichten zou bet Hof te 's-Hertogenbosch een vonnis hebben geveld, waarbij Philips ten aanzien der rooster-constructie in het gelijk werd gesteld. De waarheid is echter dat Radium tegen de uitspraak in kort geding te Breda in beroep is gegaan op grond van het feit, dat volgens Radi um de President der Rechtbank niet bevoegd was over een dergelijke moei lijke materie in kort geding uitspraak te doen en omdat later gebleken was, dat de neutrale deskundige, die ver klaard had, de zaak in kwestie niet van vroeger te kennen en ook nimlmer een advies in deze aangelegenheid te hebben uitgebracht, in een vroeger proces tegen een andere firma over de zelfde materie reeds een advie9 ten gunste van de firma Philips had gege ven. Dit beroep is afgewezen. Het Gerechtshof heeft echter niets anders gedaan dan beslissen, dat de President, oordeelende in kort geding en steunende op het uitgebrachte des kundige rapport, als zijn aanvanke lijke jmeening mocht uitspreken, dat Philips in het hoofdgeding in het ge lijk zou worden gesteld. Op dien grond heeft het Hof het vonnis in kort ge ding bevestigd. Dit beteekent echter geenszins dat Radium ten aanzien der rooster-con structie uiteindelijk in het ongelijk is gesteld. De strijd over het roostcr- octrooi duurt nog steeds voort. In af wachting van de beslissing over bare oude rooster-constructies past Radi um inmiddels nieuwe rooster-con structies toe, waaromtrent de Recht bank te Breda heeft reeds beslist, dat zij niet jmet het octrooi van Philips strijden, zoodat tegen aankoop dei- lampen van Radium geen enkel be zwaar bestaat. BUITENLANDSCH NIEUWS. Waarom beschouwde hij juist dien wagen met zooveel oplettendheid Had deze iets bij zonders, dat hem van andere wagens onder scheidde Geenszins, het was een gesloten koetsjes, zooals er honderden te Parijs zijn, een soort van vigilante met vier zitplaatsen. Het eenige, wat Rouquin in het oog had moeten vallen, was de omstandigheid, dat de koetsier niet alleen op den bok zat, de man had iemand naast zich, die met zijn hoogen hoed op en zijn ietwat militaire houding en kleeding aan een gerechtsdienaar deed den ken. Hé, wat komt daar mompelde Rouquin. Hij verliet de hengelaars, met wie hij een paar minuten had staan praten en liep het koetsje tegemoet, dat dicht langs den trot toirband reed. Bij het voorbijgaan wierp hij een snellen, onderzoekenden blik door het portier. Ik geloof stellig, dat ik Loussard gezien heb zei hij bij zichzelf. Hij had zich niet vergist. Het was wel de gelijk zijn agent, die in het bijzijn van een rechter van instructie en twee of drie amb tenaren der veiligheidspolitie hier langs moest. Rouquin zag het rijtuig na. Het werd door een paar groote karren eenigszins opgehou den. Het doel van den rit was de „Morque.' Daar hield men nu ook halt. Door het opont houd, dat het voertuig had gehad, was het Rouquin gelukt, zonder juist op een drafje te loopen, wat voor iemand van zijn uiterlijk wel wat bespottelijk zou hebben gestaan, bij na gelijktijdig aan den ingang van de „Mor gue" te zijn. De rechter en zijn onderhoorigen stapten uit, gevolgd door Loussard, wiens handen ge boeid waren. Loussard zag bij het uitstappen om zich heen en kon met al zijn listigheid niet ver hinderen, dat plotseling een straal van blijd schap zijn gelaat deed opklaren. Er stond een lange man in zijn nabijheid, die onder het aansteken van een sigaret hem even veelbe- teekenend had aangezien. In dien man had Loussard zijn patroon Rouquin herkend. De politie-beambte, die Loussard geleidde, Dwerg doet een goed huwelijk. De kleinste acrobaat-clown van de wereld, Andreas Frey, bekend als de kleinste Domjne August en die slechts 70 cm. lang is, zal in het huwelijk tre den. Hij i9 35 jaar oud en zwaar ge brekkig. Maar misschien juist door de ze gebreken heeft hij een aanzienlijk vermogen verworven en de hand we ten te verkrijgen van de dochter van een diamanthandelaar. Zijn schoon vader heeft evenwel den eisch ge steld, dat Frey niet jneer mag optre den, nadat hij het stuur (of den boeg) van het huwelijksbootje heeft opge nomen. SMOKKEL-A VONTUUR. Twee vrouwen uit Raren aan de Bel gische grens wilden boter naar Duitsch land smokkelen. Zij zagen een grens wacht en keerden op Belgisch gebied naar een boerderij terug. De grens wacht achtervolgde hen en stuurde een hond op de vrouwen af. Op haar hulp geroep schoot een landbouwer toe, die nu door de hond werd aangevallen. Hij wist het dier neer te slaan, waarop de Duitscher ©enige revolverschoten op den landbouwer loste, welke schoten echter geen doel troffen. Wel vielen eenige steenen uit de op Belgisch ge bied staande hoeve, waardoor familie leden van den boer werden gewond. Een onderzoek is ingesteld. Een mooie operatie. De Engelsche bladen maken melding van een prachtig geslaagde operatie, die een bewoner van New Castle, Wat son geheeten, die zoo goed als blind was, het gezicht heeft teruggegeven. De blindheid was het gevolg van zieke •oogvliezen. De chirurg, dr. Tudor Tho mas verving de zieke deelen door ge zonde, afkomstig van andere personen die blind of gedeeltelijk blind waren, maar wier blindheid niet was te wij ten aan het oogvlies. De operatie heeft groote aandacht getrokken in de me dische wereld en chirurgen in de heele wereld hebben te kennen gegeven, dat zij gaarne getuige willen zijn van een volgende operatie door dr. Tho mas, teneinde zich de noodige kennis te verschaffen om haar op hun beurt op patiënten toe te passen. DE BISAMRAT. Een plaag voor het Land. Uit Bohemen en Moravië komeri be richten, dat geheele streken geteisterd worden door de muskus- of bisamrat. De grondbezitter in Bohemen, die in 1905 ongeveer tien paar van deze dieren uit Amerika importeerde, om ze te fokken voor het bont, dat ze op leveren, zal wel niet hebben kunnen vermoeden, dat hij hiermee in de toekomst een ware plaag over het land zou brengen. De bisamrat leeft in baar Ameri- kaansche vaderland voornamelijk van waterplanten en heeft daar een zach te, glanzende en daarom zeer gezoch te pels. Tengevolge van de gunstige levensvoorwaarden, die de Boheem- sche rivieren bieden, plantten de die ren zich in Europa met buitengewo ne snelheid voort, zoodat de tientallen binnen dertig jaar tot millioenen zijn aangegroeid, die zich allang tot over de grenzen van Bohemen hebben uit gebreid. Ofschoon de bisamrat een waterdier is, volgt ze niet alleen den loop der ri vieren, maar trekt ook over de bergen De groote vermeerdering zou evenwel nooit mogelijk geweest zijn wanneeer neer de pels, waarom het te doen was, geen teleur stelling had opgeleverd. Vooral in het begin was ze zeer minder waardig. Bovendien heeft de snelle acclimatiseering van de bisamrat in Europa haar levenswijze veranderd en van planten-etend dier heeft ze zich tot vleesch-etend dier ontwikkeld. Ze voedt zich hier met jonge visch en allerlei watervogels en wanneer ze soms haar oorspronkelijken voedsel- smaak volgt, ontpopt ze zich als een schadelijk dier, dat het koren op het land en in de schuren opeet. wendde, daar hij een vreemde uitdrukking op het gelaat van den arrestant meende te hebben waargenomen, plotseling het hoofd om, maar toen hij daar een deftigen heer zag staan, was elk denkbeeld van kwaad ver moeden plotseling bij hem geweken. Hij greep integendeel reeds naar zijn pet, als om verontschuldiging te vragen voor den norschen blik, waarmede hij onwillekeurig het hoofd had omgewend. Er kwamen meer menschen om het koetsje staan. Loussard moest naar binnen en Rou quin verwijderde zich met onverstoorbare bedaardheid. Het was een heerlijke morgen. Het onweder van den vorigen avond, toen de arme vader Senechal op zulk een wreede wijze vermoord was geworden, had de lucht gezuiverd en verfrischt. De zon prijkte aan een bijna wol- kenloozen hemel en Parijs had een feestelijk aanzien. De afstand tusschen de „Morgue" en het paleis van justitie is niet bijzonder groot, maar Rouquin gebruikte voor die wandeling toch een half uur, met een sigaret tusschen de lippen. Hij vond den morgenstond bepaald aange naam en de wandeling deed hem goed. In de nabijheid van het paleis van justitie zag Rouquin een café, waar hij zich neerzet te op een stoel voor de deur en een kleine verversching bestelde. Zoo bleef hij zitten wachten, tot de klok van het palels tegenover hem op elf uur stond. Nu zullen ze spoedig opdagen, mompelde Rouquin. Hij behoefde inderdaad niet lang meer te wachten. Het koetsje, dat Loussard naar het arrestantenhuis terugbracht, verscheen wel dra en reed de groote poort binnen. Eerst stapten de rechters en twee gel«ders van den gevangene uit, terwijl de derde geleider met Loussard nog een eind verder doorreed en hem vervolgens afgaf aafi een waker, die bij den ingang stond van een donkere gang. welke naar de arrestantenkamer voerde. Rouquin was zeer kalm blijven zitten en had alleen met zijn oogen den wagen gevolgd. Loussard zal vandaag nog eens» door den rechter van instructie in verhoor worden ge nomen, nu de confrontatie met het lijk is geschied, overlegde hij bij zichzelf. De rechter gaat nu heen, om te ontbijten en komt eerst over twee uur terug. Ik heb dus ook nog twee uur vrij, waarin ik wel een poging kan doen om hem te zien, voorloopig wil ik evenwel doen wat de rechter doet, en gaan ontbijten. Daarna komt de vraag aan de beurt, hoe en op welke wijze Loussard uit die val is te red den. Rouquin stond op, betaalde zijn kleine ver tering in het café en wandelde verder naar de quai des Grands-Augustins, waar hij een restaurant binnenging en zich een afzonder lijke kamer liet wijzen. Na zich hier behoorlijk te hebben verstrekt, keerde hij naar het paleis van justitie terug. Des morgens reeds had Rouquin een ont dekking gedaan, die voor hem niet zonder gewicht was hij had namelijk in den rech ter, die met de instructie der zaak van Lous sard was belast, een kennis van hem, een zekeren mijnheer Vaubernier herkend. Het kabinet van dien rechter bevond zich, zooals hij zich herinnerde, op de tweede verdieping *n het paleis. Nu was het voor hem van belang, om te vernemen, wanneer Loussard weer zou verhoord worden, dat was noodig voor het plan, dat hij in het hoofd had. Voordat wij evenwel onzen lezers een dui delijke beschrijving kunnen geven van het geen nu gebeurde, is het noodig, hen een wei nig te oriënteeren. De gevangenis, waar de rechters van in structie te Parijs de beschuldigden en de ge tuigen in verhoor nemen, is uit den aard der zaak bijna uitsluitend bestemd voor hen, die in voorloopig arrest zijn. De arrestant is over gegeven aan een rechter, die van staatswege met het onderzoek zijner zaak wordt belast, op bevel van dien rechter wordt hij uit- en weer in zijn gevangenis gebracht. Dit ge schiedt onder toezicht van één waker als de beschuldigde niet gevaarlijk schijnt. Gelooft men evenwel op eenigen tegenstand te moe ten voorbereid zijn, dan worden den beschul digde twee bewakers toegevoegd. (Wordt Vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 1