25e JAARGANG
DINSDAG 6 FEBRUARI 1934
No. 11
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD.
■WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN:
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolyttishoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telef. Intercomm. No. 19.
Ieder© regel meer
f 0.10.
per 3 maanden f 1.—.
GEWESTELIJKE VLASTELERSCOMMISSIE
N. EN Z.-HOLLAND.
AAN H. H. VLASTELERS.
Zooals U bekend zal zijn is voor het vlas
van oogst 1934 eenzelfde steunregeling IN
VOORBEREIDING als voor het vlas van oogst
1933 werd getroffen, m.a.w. zullen, indien de
ze plannen werkelijkheid worden, 6000 H.A.
in Nederland en door Nederlanders geteeld
vlas, worden gesteund met een teeltpremie
van f 50.een repelpremie van f 50.— en
een bewerkingspremie van f 125.alles ge
middeld per H.A. Deze regeling zal alleen gel
den voor het vlas, dat binnen het kader daar
van wordt geteeld, gerepeld, resp. bewerkt in
Nederland. Bij export in ongerepelden toe
stand vervalt de repelpremie en bewerkings
premie, bij export in gerepelden toestand, de
bewerkingspremie.
Om een overzicht van den a.s. uitzaai te
kunnen samenstellen en zoo noodig nog vóór
den zaaitijd regelend te kunnen optreden,
worden aanvragen om erkenning tot uiter
lijk 17 Februari a.s. ingewacht bij onderstaand
adres.
Een ieder, die vlas wil telen dient, om er
kenning te verkrijgen, bijgaand(e) formulie-
r(en) nauwkeurig en naar waarheid in te
vullen.
Onvolledig ingevulde formulieren, of for
mulieren waarvan kan worden vastgesteld,
dat de gegevens gedeeltelijk onjuist zijn, zul
len worden terzijde gelegd.
Voorts wordt nadrukkelijk er op gewezen,
dat de opgave van hetgeen men van plan is
te zaaien, zoo nauwkeurig mogelijk moet ge
schieden. Gebeurt dit niet, dan zouden ande
re aanvragers door U kunnen worden gedu
peerd.
Aan de opgave is een inleggeld verschuldigd
van f 1.per v« H.A. of gedeelte daarvan,
dus voor O—Va H.A. bedraagt dit f 1—
voor Va1 H.A. bedraagt dit f 2.voor V*
V/s H.A. bedraagt dit f 3.voor VU—2 H.A.
bedraagt dit f 4.enz.
Het inleggeld moet gelijktijdig met het
ingevulde aangifteformulier worden opgezon
den (storting op postrekening No. 208340, ten
name van ondergeteekende.)
Wanneer volledige toewijzing van de aan
gevraagde oppervlakte kan volgen, wordt het
gestorte inleggeld niet gerestitueerd, voor het
geval, dat men minder vlas wenscht uit te
zaaien dan bij de eerste opgave kenbaar werd
gemaakt. Kan de aangevraagde oppervlakte
in verband met het overschrijden van de
6000 H.A. in Nederland niet worden toegewe
zen, dan wordt het te veel gestorte wel terug
betaald.
Voor de oppervlakte, die na de definitieve
toewijzing door de Commissie, minder wordt
gezaaid dan wordt opgegeven, kan f 1— per
Are van het toekomstige steunbedrag gekort
worden, of kan betreffende teler van een
volgende regeling worden uitgesloten.
Indien men na toewijzing van vlas zaaien
afziet, dient dit binnen 3 dagen ter kennis
der Gewestelijke Commissie te worden ge
bracht. Hetgeen méér wordt gezaaid, komt
niet voor steun in aanmerking.
Voor erkenning komt in de eerste plaats
in aanmerking het vlas van hen, die in één
of meer der basisjaren (zie aangifte-formu
lier) een zekere oppervlakte vlas verbouwden.
Van die telers zal in de steunregeling opgeno
men kunnen worden een evenredige opper
vlakte, neerkomend op 86 van het ge
middelde over de basisjaren.
Wordt door deze groep telers de maximum
voor steun in aanmerking komende oppervlak
te niet bereikt, dan wordt ook het vlas van
hen, die in de laatste jaren niet zaaiden, op
genomen. De erkenning hiervan geschiedt
dan tot een evenredig deel van de beschikba
re oppervlakte.
Overdracht van rechten van teler tot teler
is niet toegestaan. Indien een teler niet van
zijn rechten gebruikt maakt, komt de vrijko
mende oppervlakte automatisch ter beschik
king der groep telers, die geen of niet voldoen
de rechten hebben op grond van uitzaai in
vorige jaren. Wordt overdracht van rechten
in een of anderen vorm getracht te verkrij
gen, dan wordt het vlas uit de steunregeling
geschrapt.
Ingeval de uitzaai op huurland geschiedt,
dient de huurder het vlas op te geven. De
verhuurder, dus de landbouwer op wiens be
drijf het vlas wordt geteeld, zendt geen op
gave in.
Verder wordt er op gewezen, dat verande
ringen in oppervlakte, b.v. door mislukking,
aan onderstaand adres moeten worden op
gegeven vóór 1 Juni a.s.
Namens de Gew. Vlastelerscommissie
voor Noord- en Zuid-Holland,
De Secretaris-Penn.
Ir. C. C. KLIJNHOUT.
Adres Anna Paulownastraat 20. Den Haag.
N.B. De hierboven genoemde formulieren
zijn verkrijgbaar bij den Secretaris der Com
missie.
De steun aan den Tuinbouw.
Minister zal met een belang
rijk bedrag boven de toege
stane vijf millioen gaan.
Naar men meldt heeft de Regeering
het voornemen met het oog op de
uiterst (moeilijke omstandigheden,
waarin de tuinbouw verkeert, den toe
slag over 1933. waarvoor een bedrag
van 5 millioen uit de schatkist beschik
baar was gesteld, nog met een belang
rijk bedrag te verhoogen.
Men verwacht dat de overgang tot
den nieuwen oogst voor tuinbouwbe
drijven er belangrijk door zal worden
verlicht.
De omvang van den landbouw
steun in 1934.
Omtrent den suikerbieten-
steun nog geen beslissing ge
vallen.
Op de schriftelijke vragen van het
Tweede Kamerlid Lovink
1. Is het den minister bekend, dat
bij de landbouwers, in verband met
het opmaken van het zaaiplan, groote
behoefte bestaat de regelingen te ken
nen ten aanzien van den steun aan de
gewassen en de voorwaarden waaron
der die steun zal worden verleend
2. Hoewel thans nog niet ten aan
zien van alle producten de gevraagde
inlichtingen kunnen worden gegeven,
kan reeds het volgende worden mede
gedeeld
a. Voor de tarweteelt zal weder 1'3
deel van het bouwland mogen worden
benut, terwijl de richtprijs van f 12 zal
worden verlaagd op een nader vast te
stellen bedrag.
b. Rogge en gerst. De verbouw van
deze producten zal niet worden gelimi
teerd, terwijl voor den te verleenen
steun voor deze producten het bedrag
nog nader zal worden vastgesteld.
Aardappelen. Er zal, om te voor
komen, dat het areaal de hoeveelheid
van het vorige jaar overschrijden, een
teeltbeperking gelden van 100 pCt.
van 1933. terwijl in den geest van de
voor 1933 getroffen maatregelen steun
zal worden verleend, indien zulks noo
dig mocht blijken.
d. Vlas. De regeling van dit pro
duct zal in hoofdzaak overeen komen
met die van het jaar 1933.
e. Suikerbieten. De beslissing te
FEUILLETON.
(74.
Rouquin legde zich neder. De vermetelste
plannen dwarrelden hem door het hoofd.
Tegen het aanbreken van den morgen sliep
hij in en ontwaakte eerst, toen de zon met
haar stralen zijn werkkamer verlichtte. Hij
ging naar zijn slaapkamer en verfrischte
zich het gelaat.
Het was acht uur.
Een bediende bracht Rouquin de nieuws
bladen.
Hij doorliep haastig den inhoud om te zien
of er onder de gemengde berichten reeds het
een of ander stond vermeld omtrent het ge
beurde op de brug van Asnières, maar hij
vond daarover geen woord. De zaak was
waarschijnlijk te laat bekend geworden, om
nog in de kolommen te worden opgenomen.
De bediende kwam terug, om hem bij het
aankleeden behulpzaam te zijn.
Wij hebben reeds vermeld, dat Rouquin,
die als de zoon van een vrederechter in de
provincie eveneens in de rechten had gestu
deerd, advocaat was geworden. Hij had er
zich steeds op toegelegd om er als een amb
tenaar van de balie uit te zien en dit was
hem ook gelukt. Zijn gestalte was lang en
magerhij droeg bakkebaarden en een glad
geschoren kin.
Hij kleedde zich dien morgen in een zwar
ten rok en zwarte pantalon over zijn arm
nam hij, niettegenstaande het zomerweder,
een wijde, zwarte overjas, die niet zoozeer
tegen een plotselinge verandering van tem
peratuur als wel om andere redenen door
hem werd medegenomen, want in een der
wijde zakken van de overjas verborg hij een
buigzamen vilten hoed en in een anderen
zak stak hij een louis d'or met nog enkele,
kleine muntstukken. Vervolgens zette hij zijn
hoogen hoed op, verzekerde zich door een blik
in den spiegel te werpen, dat hij er in ieder
opzicht deftig en ernstig uitzag en verliet
toen te voet zijn woning. Hij voelde zich niet
wel en niet frisch en had eenige beweging
noodig.
Langzaam liep hij door de straten van Pa
rijs in de richting van de „Morgue."
Wie hem daar zoo zag wandelen, moest hem
wel, op dat uiterlijk afgaande, voor een zeer
fatsoenlijk man houden. Hij was de bedaard
heid zelve.
Het groote huis, waarin de lijken ter her
kenning worden neergelegd, stond open. Zon
der eenige aarzeling trad Rouquin binnen.
Hij wandelde kalm langs de glasramen,
maar er lag niet één lijk.
Het werd Rouquin bang om het hart.
Zou misschien reeds het lijk als dat van
Senechal zijn herkend was de eerste ge
dachte, die bij hem opkwam.
Moe het hoofd tegen het glas gedrukt, voer
hem een siddering door de leden, niet, zooals
bij andere bezoekers zoo vaak was gebeurd,
omdat zij het lijk van een bekende vonden,
maar juist omdat hij het hier niet vond.
Toen zei hij bij zichzelf, dat de misdaad
eerst in den afgeloopen nacht was gepleegd
en dat er een aantal formaliteiten, inschrij
vingen, schouwing, enz. moesten gebeurd zijn,
voordat de doode naar de „Morgue" kon wor
den overgebracht. Hij was dus denkelijk veel
te vroeg gekomen.
De laatste veronderstelling van Rouquin
was de ware. De doode bevond zich nog in
het commissariaat van politie, waar Lous-
sard verhoord en met den vermoorden moest
geconfronteerd worden.
Rouquin verliet de „Morgue", stak een siga
ret op en ging langs de kade van de Seine
wandelen, tamelijk ver van de „Morgue" ver
wijderd, om niet de aandacht der politieagen
ten of der voorbijgangers op zich te vestigen.
Zoo liep hij ongeveer een uur, nu en dan
met schijnbaar heel veel belangstelling naar
de hengelaars kijkend, toen een rijtuig, dat
uit de verte aankwam, zijn nieuwsgierigheid
scheen te hebben gaande gemaakt.
dezen aanzien zal zoo spoedig mogelijk
worden medegedeeld.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Wat is een Hitler-broek
Het vonnis gevallen.
Het behoort geenszins tot de onmo
gelijkheden, aldus het „Hhld.", dat
niet enkel zij, die zich zoo graag met
de Hitlerbroek zouden willen uitdos
sen, met spanning de uitspraak van
de Rechtbank te Zutphen verbeid heb
ben, t.w. over de vraag of die broek
een kleeedingstuk is dat zonder strijd
in het openbaar gedragen mag worden.
Voor folkloristen en dan vooral
voor hen die na ons zullen komen
een kluifje om van te watertanden.
Maar niet alleen staatkundige en
ideëele gevoelens, ook die van meer
reëelen aard kunnen onmogelijk met
onverschilligheid deze aangelegenheid
aan zich voorbij hebben laten gaan.
Was het vrijsprekend vonnis van den
kantonrechter te Groenlo gehand
haafd, eilieve welke perspectieven wer
den daarmede niet voor de vervaardi
gers en verkoopers van heerenklee-
ding speciaal, geopend. Bevordering
van Nederlandsch Fabrikaat enz.
Aan al die verwachtingen is de bo
dem ingeslagen door het vonnis. De
drager van de lichtbruine broek, mo
del rijbroek, met omjzijn midden door
de lussen, hiervoor aan deze broek ge
maakt, een bruine riem, en sportkou
sen en hooge zwarte schoenen en een
geel sporthemd met omliggende kraag,
en op zijn hoofd een platte zoogenaam
de Duitsche pet, is door die Rechtbank
veroordeeld tot f 10 boete of 10 dagen
hechtenis.
De overweging is als volgt
dat naar het oordeel der Rechtbank
in het dragen door verdachte van de*
ze combinatie voor de hiervoor bedoel
de kleedingstukken geen andere be
doeling kan worden gezien dan deze,
dat de drager daarvan uitdrukking
wil geven aan het streven van de Na-
tionaal-Socialisten,
dat immers een kleine nuance in de
kleur van eenige dier kleedingstukken
mogelijk eenigszins afwijkend van
die welke door de Nationaal-Socialis-
ten in Duitschland plegen te worden
gedragen, niet weg neemt, het sym
bolisch karakter waarvan de geheele
combinatie van de bewuste bij dag
vaarding bedoelde door verdachte ge
dragen kleedingstukken onmis
kenbaar de uitdrukking is, te weten
van de Nationaal-Socialisten.
De authenticiteit van de Hitlerbroek
blijft in dit vonnis onaangeroerd, van
het bruine hemd wordt niet gerept.
Het vonnis vraagt naar de blijkbare
bedoeling, welke spreekt uit de combi-
naiie van al de genoemde kleeding
stukken. En voor de rechtbank staat
het vast, dat de drager daarmede uit
drukking heeft willen geven aan een
bepaald staatkundig streven. Zij' telt
niet. voor haar weegt niet, een geringe
afwijkende kleur. De symboliek is er
niet minder om.
Radium aan het woord over hare
procedure met Philips.
In verschillende bladen verschenen
in den laatsten tijd berichten over het
proces van Philips tegen Radiujm. be
treffende de rooster-constructie van
Radio-Record-lampen.
Deze berichten, welke blijkbaar alle
uit denzelfden koker komen, zijn niet
alleen misleidend, doch ook onjuist.
Volgens die berichten zou bet Hof
te 's-Hertogenbosch een vonnis hebben
geveld, waarbij Philips ten aanzien
der rooster-constructie in het gelijk
werd gesteld. De waarheid is echter
dat Radium tegen de uitspraak in kort
geding te Breda in beroep is gegaan op
grond van het feit, dat volgens Radi
um de President der Rechtbank niet
bevoegd was over een dergelijke moei
lijke materie in kort geding uitspraak
te doen en omdat later gebleken was,
dat de neutrale deskundige, die ver
klaard had, de zaak in kwestie niet
van vroeger te kennen en ook nimlmer
een advies in deze aangelegenheid te
hebben uitgebracht, in een vroeger
proces tegen een andere firma over de
zelfde materie reeds een advie9 ten
gunste van de firma Philips had gege
ven. Dit beroep is afgewezen.
Het Gerechtshof heeft echter niets
anders gedaan dan beslissen, dat de
President, oordeelende in kort geding
en steunende op het uitgebrachte des
kundige rapport, als zijn aanvanke
lijke jmeening mocht uitspreken, dat
Philips in het hoofdgeding in het ge
lijk zou worden gesteld. Op dien grond
heeft het Hof het vonnis in kort ge
ding bevestigd.
Dit beteekent echter geenszins dat
Radium ten aanzien der rooster-con
structie uiteindelijk in het ongelijk is
gesteld. De strijd over het roostcr-
octrooi duurt nog steeds voort. In af
wachting van de beslissing over bare
oude rooster-constructies past Radi
um inmiddels nieuwe rooster-con
structies toe, waaromtrent de Recht
bank te Breda heeft reeds beslist, dat
zij niet jmet het octrooi van Philips
strijden, zoodat tegen aankoop dei-
lampen van Radium geen enkel be
zwaar bestaat.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Waarom beschouwde hij juist dien wagen
met zooveel oplettendheid Had deze iets bij
zonders, dat hem van andere wagens onder
scheidde Geenszins, het was een gesloten
koetsjes, zooals er honderden te Parijs zijn,
een soort van vigilante met vier zitplaatsen.
Het eenige, wat Rouquin in het oog had
moeten vallen, was de omstandigheid, dat de
koetsier niet alleen op den bok zat, de man
had iemand naast zich, die met zijn hoogen
hoed op en zijn ietwat militaire houding en
kleeding aan een gerechtsdienaar deed den
ken.
Hé, wat komt daar mompelde Rouquin.
Hij verliet de hengelaars, met wie hij een
paar minuten had staan praten en liep het
koetsje tegemoet, dat dicht langs den trot
toirband reed. Bij het voorbijgaan wierp hij
een snellen, onderzoekenden blik door het
portier.
Ik geloof stellig, dat ik Loussard gezien
heb zei hij bij zichzelf.
Hij had zich niet vergist. Het was wel de
gelijk zijn agent, die in het bijzijn van een
rechter van instructie en twee of drie amb
tenaren der veiligheidspolitie hier langs
moest.
Rouquin zag het rijtuig na. Het werd door
een paar groote karren eenigszins opgehou
den. Het doel van den rit was de „Morque.'
Daar hield men nu ook halt. Door het opont
houd, dat het voertuig had gehad, was het
Rouquin gelukt, zonder juist op een drafje te
loopen, wat voor iemand van zijn uiterlijk
wel wat bespottelijk zou hebben gestaan, bij
na gelijktijdig aan den ingang van de „Mor
gue" te zijn.
De rechter en zijn onderhoorigen stapten
uit, gevolgd door Loussard, wiens handen ge
boeid waren.
Loussard zag bij het uitstappen om zich
heen en kon met al zijn listigheid niet ver
hinderen, dat plotseling een straal van blijd
schap zijn gelaat deed opklaren. Er stond een
lange man in zijn nabijheid, die onder het
aansteken van een sigaret hem even veelbe-
teekenend had aangezien. In dien man had
Loussard zijn patroon Rouquin herkend.
De politie-beambte, die Loussard geleidde,
Dwerg doet een goed huwelijk.
De kleinste acrobaat-clown van de
wereld, Andreas Frey, bekend als de
kleinste Domjne August en die slechts
70 cm. lang is, zal in het huwelijk tre
den. Hij i9 35 jaar oud en zwaar ge
brekkig. Maar misschien juist door de
ze gebreken heeft hij een aanzienlijk
vermogen verworven en de hand we
ten te verkrijgen van de dochter van
een diamanthandelaar. Zijn schoon
vader heeft evenwel den eisch ge
steld, dat Frey niet jneer mag optre
den, nadat hij het stuur (of den boeg)
van het huwelijksbootje heeft opge
nomen.
SMOKKEL-A VONTUUR.
Twee vrouwen uit Raren aan de Bel
gische grens wilden boter naar Duitsch
land smokkelen. Zij zagen een grens
wacht en keerden op Belgisch gebied
naar een boerderij terug. De grens
wacht achtervolgde hen en stuurde een
hond op de vrouwen af. Op haar hulp
geroep schoot een landbouwer toe, die
nu door de hond werd aangevallen. Hij
wist het dier neer te slaan, waarop
de Duitscher ©enige revolverschoten op
den landbouwer loste, welke schoten
echter geen doel troffen. Wel vielen
eenige steenen uit de op Belgisch ge
bied staande hoeve, waardoor familie
leden van den boer werden gewond.
Een onderzoek is ingesteld.
Een mooie operatie.
De Engelsche bladen maken melding
van een prachtig geslaagde operatie,
die een bewoner van New Castle, Wat
son geheeten, die zoo goed als blind
was, het gezicht heeft teruggegeven.
De blindheid was het gevolg van zieke
•oogvliezen. De chirurg, dr. Tudor Tho
mas verving de zieke deelen door ge
zonde, afkomstig van andere personen
die blind of gedeeltelijk blind waren,
maar wier blindheid niet was te wij
ten aan het oogvlies. De operatie heeft
groote aandacht getrokken in de me
dische wereld en chirurgen in de heele
wereld hebben te kennen gegeven,
dat zij gaarne getuige willen zijn van
een volgende operatie door dr. Tho
mas, teneinde zich de noodige kennis
te verschaffen om haar op hun beurt
op patiënten toe te passen.
DE BISAMRAT.
Een plaag voor het Land.
Uit Bohemen en Moravië komeri be
richten, dat geheele streken geteisterd
worden door de muskus- of bisamrat.
De grondbezitter in Bohemen, die
in 1905 ongeveer tien paar van deze
dieren uit Amerika importeerde, om
ze te fokken voor het bont, dat ze op
leveren, zal wel niet hebben kunnen
vermoeden, dat hij hiermee in de
toekomst een ware plaag over het
land zou brengen.
De bisamrat leeft in baar Ameri-
kaansche vaderland voornamelijk van
waterplanten en heeft daar een zach
te, glanzende en daarom zeer gezoch
te pels. Tengevolge van de gunstige
levensvoorwaarden, die de Boheem-
sche rivieren bieden, plantten de die
ren zich in Europa met buitengewo
ne snelheid voort, zoodat de tientallen
binnen dertig jaar tot millioenen zijn
aangegroeid, die zich allang tot over
de grenzen van Bohemen hebben uit
gebreid.
Ofschoon de bisamrat een waterdier
is, volgt ze niet alleen den loop der ri
vieren, maar trekt ook over de bergen
De groote vermeerdering zou evenwel
nooit mogelijk geweest zijn wanneeer
neer de pels, waarom het te doen was,
geen teleur stelling had opgeleverd.
Vooral in het begin was ze zeer minder
waardig. Bovendien heeft de snelle
acclimatiseering van de bisamrat in
Europa haar levenswijze veranderd
en van planten-etend dier heeft ze
zich tot vleesch-etend dier ontwikkeld.
Ze voedt zich hier met jonge visch
en allerlei watervogels en wanneer ze
soms haar oorspronkelijken voedsel-
smaak volgt, ontpopt ze zich als een
schadelijk dier, dat het koren op het
land en in de schuren opeet.
wendde, daar hij een vreemde uitdrukking
op het gelaat van den arrestant meende te
hebben waargenomen, plotseling het hoofd
om, maar toen hij daar een deftigen heer
zag staan, was elk denkbeeld van kwaad ver
moeden plotseling bij hem geweken.
Hij greep integendeel reeds naar zijn pet,
als om verontschuldiging te vragen voor den
norschen blik, waarmede hij onwillekeurig
het hoofd had omgewend.
Er kwamen meer menschen om het koetsje
staan. Loussard moest naar binnen en Rou
quin verwijderde zich met onverstoorbare
bedaardheid.
Het was een heerlijke morgen. Het onweder
van den vorigen avond, toen de arme vader
Senechal op zulk een wreede wijze vermoord
was geworden, had de lucht gezuiverd en
verfrischt. De zon prijkte aan een bijna wol-
kenloozen hemel en Parijs had een feestelijk
aanzien.
De afstand tusschen de „Morgue" en het
paleis van justitie is niet bijzonder groot,
maar Rouquin gebruikte voor die wandeling
toch een half uur, met een sigaret tusschen
de lippen.
Hij vond den morgenstond bepaald aange
naam en de wandeling deed hem goed.
In de nabijheid van het paleis van justitie
zag Rouquin een café, waar hij zich neerzet
te op een stoel voor de deur en een kleine
verversching bestelde. Zoo bleef hij zitten
wachten, tot de klok van het palels tegenover
hem op elf uur stond.
Nu zullen ze spoedig opdagen, mompelde
Rouquin.
Hij behoefde inderdaad niet lang meer te
wachten. Het koetsje, dat Loussard naar het
arrestantenhuis terugbracht, verscheen wel
dra en reed de groote poort binnen. Eerst
stapten de rechters en twee gel«ders van
den gevangene uit, terwijl de derde geleider
met Loussard nog een eind verder doorreed
en hem vervolgens afgaf aafi een waker, die
bij den ingang stond van een donkere gang.
welke naar de arrestantenkamer voerde.
Rouquin was zeer kalm blijven zitten en had
alleen met zijn oogen den wagen gevolgd.
Loussard zal vandaag nog eens» door den
rechter van instructie in verhoor worden ge
nomen, nu de confrontatie met het lijk is
geschied, overlegde hij bij zichzelf. De rechter
gaat nu heen, om te ontbijten en komt eerst
over twee uur terug. Ik heb dus ook nog twee
uur vrij, waarin ik wel een poging kan doen
om hem te zien, voorloopig wil ik evenwel
doen wat de rechter doet, en gaan ontbijten.
Daarna komt de vraag aan de beurt, hoe en
op welke wijze Loussard uit die val is te red
den.
Rouquin stond op, betaalde zijn kleine ver
tering in het café en wandelde verder naar
de quai des Grands-Augustins, waar hij een
restaurant binnenging en zich een afzonder
lijke kamer liet wijzen.
Na zich hier behoorlijk te hebben verstrekt,
keerde hij naar het paleis van justitie terug.
Des morgens reeds had Rouquin een ont
dekking gedaan, die voor hem niet zonder
gewicht was hij had namelijk in den rech
ter, die met de instructie der zaak van Lous
sard was belast, een kennis van hem, een
zekeren mijnheer Vaubernier herkend.
Het kabinet van dien rechter bevond zich,
zooals hij zich herinnerde, op de tweede
verdieping *n het paleis. Nu was het voor
hem van belang, om te vernemen, wanneer
Loussard weer zou verhoord worden, dat was
noodig voor het plan, dat hij in het hoofd had.
Voordat wij evenwel onzen lezers een dui
delijke beschrijving kunnen geven van het
geen nu gebeurde, is het noodig, hen een wei
nig te oriënteeren.
De gevangenis, waar de rechters van in
structie te Parijs de beschuldigden en de ge
tuigen in verhoor nemen, is uit den aard der
zaak bijna uitsluitend bestemd voor hen, die
in voorloopig arrest zijn. De arrestant is over
gegeven aan een rechter, die van staatswege
met het onderzoek zijner zaak wordt belast,
op bevel van dien rechter wordt hij uit- en
weer in zijn gevangenis gebracht. Dit ge
schiedt onder toezicht van één waker als de
beschuldigde niet gevaarlijk schijnt. Gelooft
men evenwel op eenigen tegenstand te moe
ten voorbereid zijn, dan worden den beschul
digde twee bewakers toegevoegd.
(Wordt Vervolgd.)