H Iferkoopiiig de Denneboom Vergadering Kleuterscbool I De Balans - Opruiming Wintergoederen RINGERS - CACAO tlUK ion f 1.25 |U II Oansclub T.O.P. «iinisiert 1AL-MASQIE J. P. BUGEL zonder omzet-olweeliÉlastiiifl VULPEN Portret-Atelier JAC. de BOER Keizerstr. 75, Den Helder. FOTOHANDEL. BOSKER's Boekhandel T. HENNINK - WIER1NGEN Uit de hand te koop BURGERWOONHUIS CONSULTATIE - BUREAU WITTE KRUIS WIERINGEN. WAAKHOND! NU KUNT U PROFITEEREN. Zaterdag 17 Februari 1934 „HET GROENE KRUIS," J. H. VRIELINK, Woensdag 7 Februari 1934 BEGINT VRIJDAG 9 FEBR. PULLOVERS VOOR HEEREN vanaf f 1.75. JONGENS PULLOVERS vanaf f 1.00. UURWERKEN en BAROMETERS. VERKRIJGBAAR BIJ M. ODEN hem langs den rug. -- Van de koorts, jammerde het slachtoffer. Aan zijn huis gekomen, rukte hij de hel ongeveer uit, hoewel hijzelf een sleutel bij zich had. Zijn vrouw deed jopen. - Een dokter, een dokter, 'k heb het ook al te pakken riep hij zijn vrouw toe. Deze was kalmer, bracht den man, die als gebroken scheen, naar zijn stoel en zei —Trek eerst je jas maar eens uit. Ze hielp hem. Plotseling rook ze een brandlucht. Ze keek en zag; op het vest van haar man een zwarte plek. Trek je andere jas en je vest ook uit, zei ze schielijk. Mons voldeed jammerend aan het bevelend verzoek. Maar man, wat heb je nou uitge voerd. je overhemd is verbrand. 't Overhemd ging uit, weer een gat, nog een kleedingstuk uit, weer een gat. 't laatste kleedingstuk uit, een groote blaar. Maar manlief hoe komt dat Even zat Mons verbluft, toen hel derde in weerwil van de pijn. zijn ge zicht op. Nu weet ik het Er stond zoo'n straffe wind en toen heb ik mijn pijp in mijn vest gestoken en er niet aan gedacht ze eerst uit te kloppen. DE ZOON VAN DEN MOLENAAR. Reinier Harmse, de molenaarszoon, was de knapste jongen van het Noord-Brabantsche 'dorp daarbij de vroolijkste en niet een, die zoo goed kon dansen als hij. Van daar dat alle meisjes dol op hem waren en, ofschoon hij tegen allen even aardig en vriendelijk was, toonde hij toch niet aan een van haar de voor keur te geven. Slechts een was er, die hem steeds en op een afstand behandelde, zijn nicht Corrie, wier vader een boerderij had op 10 K.M. afstand van het dorp over de Belgi sche grens. En het was juist Corrie, op wie Reinier zijn zinnen had gezet. Haar tegenstand, juist waar hij naar de andere meisjes slechts de hand had behoeven uit te steken, vuurde hem nog meer aan en de molenaar, die zijn jongen gaarne gelukkig wilde zien, besloot eens krachtig in te grijpen. Op zekeren dag reed hij naar de hoeve over de Belgische grens en deed hij den vader van Corrie aanzoek naar de hand van het meisje, voor zijn zoon Reinier. De boer was daar zeer vereerd mee spoe^ dig waren de vaders het eens en stelden den datum, waarop de verloving bekend gemaakt zou worden, vast. Zij hadden slechts één onderdeel vergeten de toestemming van het meisje. Tegen den volgenden Zondag had de mo lenaar zijn familie uit België uitgenoodigd, om de verloving te vieren Heel het dorp wist er al van en er werd druk gepraat over het aanstaand huwelijk van den molenaars zoon met de mooie Corrie. Op het afgesproken uur kwamen de ouders, maar het meisje was er niet bij. Men keek in het dorp verwonderd op. Het gelaat van den Belgischen boer stond ernstig, hij had met den molenaar een gesprek onder vier oogen en daarop ging hij dadelijk met zijn vrouw weer naar zijn hoeve. Weldra vernam men in het dorp, wat er aan de hand was Corrie was den vorigen avond weggeloopen met eèn paardenhandelaar en smokkelaar en haar vader, aldus voor een voldongen feit geplaatst, kon niet anders doen, dan zijn toestemming geven tot het huwelijk, hoe hij er ook tegen was. Reinier liet niets bemerken van zijn woe de en zijn verdriet. Hij bleef met de jonge lui van het dorp op de gewone wijze omgaan en danste als altijd op de bals in de herberg. Men dacht, dat hij wel een ander meisje zou nemen, maar dat deed hij niet, en op zeke ren dag vernam men, dat hij naar Amerika was vertrokken. Tegelijkertijd werd op een binnenpad, dat over de Belgische grens voerde, het lijk van den paardenkooper en smokkelaar gevonden met een messteek in de borst. Niemand had eenig medelijden met hem, want hij was een ruwe kerel, een dronkaard, die Corrie al in de eerste weken van haar huwelijk diep on gelukkig had gemaakt. Corrie verdween en niemand hoorde meer iets van haar. Vele jaren verliepen. De molenaar stierf en de ouders van Corrie stierven. Reinier was in Argentinië, hij beleefde daar vele avonturen en maakte ten slotte fortuin. Na 20 jaren keerde hij in het dorp terug. Hij was niet alleen. Bij hem was een oude, afgeleefde vrouw, die door een verpleegster werd ondersteund. Het was Corrie. Toen Reinier met zijn zakken vol geld, in Europa terugkeerde, had hij terstond naspo ringen naar Corrie laten doen en haar terug gevonden te Antwerpen, waar zij in de diep ste armoede verkeerde. Zijn vrouw kon zij niet meer worden, van zijn oude liefde was nog wel zooveel overge bleven, dat hij haar niet in de ellende wilde laten. Daarom had hij haar meegebracht. Hij kocht voor haar de hoeve, die eertijds aan haar vader had toebehoord en waar zij nu, onder goede verpleging haar laatste ja ren slijt. Reinier heeft zijn intrek genomen op den molen, hij leeft als een kluizenaar en nooit zet hij een voet op de hoeve, waar Cor rie haar einde wacht. BRIEFWISSELING. Jacob van Doorn was bediende op een bank instelling. Veel belangstelling voor z'n werk had hij niet. lederen avond als hij thuiskwam had hij het gevoel, dat hij eindelijk weer uit het arrestantenlokaal was ontslagen. Hij ver afschuwde het cijferwerk, maarz'n va der had nu eenmaal gezegd, dat hij in het bankvak moest en hoog noch laag springen hielp, hij geraakte op een bank verzeild. Hij had altijd voor meer gevoeld voor stu- deeren, letteren. Hij bezondigde zich in z'n vrije oogenblikken aan dichten, maar de ou de heer had gezegd, dat al die geleerdheid toch geen geld opbracht, dus was er niets van de studie gekomen. Jacob zat in den schouwburg en was ver rukt over het spel van Mia van den Einden. Hij niet alleen, allen waren opgetogen. Het publiek rees na het laatste bedrijf op en aan de toejuichingen kwam geen einde. Jacob kon niet aan dat luidruchtige gedoe deelne men, hij, de weeke jongeling was te vol. Als in een droom verliet hij de schouwburg zaal, ging langs de vestiaire naar achteren en vroeg Mia van den Einden te spreken. Toen het meisje, dat hij de boodschap had opgedragen, weg was, sloeg hij zich tegen het voorhoofd Hemel, wat had hij nu ge daan, wat moest hij zeggen, als hij tot haar werd toegelaten Het meisje kwam spoedig terug. Of u maar wilt schrijven. Jacob ging naar huis. In z'n kamer liet hij zich in een stoel vallen. Misschien wel een uur zat hij als een wezenlooze voor zich uit te staren. Wezenloos was hij toch niet. Hij zag haar, Mia, telkens haar. Hij kneep zich in de armen, om te controleeren, of hij het- zelf was, die daar zat. Hij voelde pijn, hij was het dus. Na ruim een uur zette hij zich aan z'n schrijftafel. Hij schreef maar een kort brief je dat hij zóó gegrepen was door haar spel, dat hij graag eens met haar zou willen pra ten. Twee dagen later had hij antwoord. Ze was niet te spreken en hij moest zijn verdere po gingen maar opgeven, daar ze toch vruchte loos zouden zijn. Een week bleef Jacob. pie keren. Toen zette hij zich weer aan het schrijven. Hij vertelde van zijn leven, over den schok, dien haar spel hem had gegeven. Eenvoudig, voor een jongeman wat week, maar er sprak waarheid uit iedereh zin. Jacob rekende niet op een antwoord. Hij had een drang in zich gevoeld, om te schrij ven, en had zich daar niet tegen verzet. Verrast was hij, toen hij 's avonds, van kan toor komend, een brief van „haar" vond. Bij het lezen steeg het bloed hem naar het hoofd. Hoe was dat mogelijk Ze was geroerd ge worden door z'n lieven brief en wilde, dat hij bleef schrijven zij zou telkens antwoorden. Maar op één voorwaarde ze wilde hem niet zien. Uit z'n brief had ze zich een beeld van den schrijver opgebouwd en als nu bleek, dat hij niet met dat beeld overeenkwam, zou de teleurstelling te groot voor haar zijn. Hij schreef nu geregeld brieven en ontving ook geregeld antwoord teurg. Na een paar maanden waren het ware minnebrieven ge worden en nooit drong Jacob op een ontmoe ting aan. Toch ontmoette hh haar. Bij zijn welge stelde tante, die g-»5g als kunstbeschermster optrad. Ze deed alsof ze z'n naam nog nooit had gehoord. Daar kende je de tooneelspeelster uit, dacht Jacob. Hij was zoo zenuwachtig, dat hij maar weinig sprak. Toen de tooneelspeel ster vertrok, stapte .ook hij op. Op straat begon Juffrouw Van den Einden. Ze keek hem vragend aan. Laat mij u danken voor uw heerlijke brieven. M'n brieven Ik herinneer me niet, u ooit geschreven te hebben, meneereh. Hij haalde een brief uit z'n binnenzak en liet hem haar zien. Maar meneer dan heeft men u bedrogen. Laat eens zien. Ja, het is zoo. Het is het schrift van m'n secretaresse opgestreken en gestameld Maar meneer, dat was niet noodig ge weest. Daarvoor heb ik die sinaasappels niet gekweekt Bij het diner sneed ik de drie sinaasappels zorgvuldig in partjes, om alle gasten ervan te laten genieten. Ieder nam een stuk. En mijn vrouw, die altijd overal aan denkt, hield twee stukjes apart met de woorden Voor Jacobs en z'n vrouw. De meeningen waren verdeeld. Sommigen vonden, dat ze net eender smaak ten als alle andere sinaasappels, anderen vonden ze wel lekker, doch zuurder dan die, welke uit zonrijker streken dan ons land af komstig waren. Den volgenden dag kwam ik tóevallig in het dorpscafé. Jacobs speelde een partij bil jart. Hij had mij niet gezien. En, succes gehad met je sinaasappels Ze hebben me een extra tientje opgele verd. Hebben ze geen bijzonderheden gevraagd? Ik heb gezegd, dat ik er een eigen ma niertje voor had. Hij begon luid te lachen en ging voort Ik kon toch moeilijk zeggen, dat mijn kunstje was, bij den fruithandelaar een paar niet te rijpe sinaasappels te gaan koomen Ik ben toen maar weggegaan met het el lendig gevoel, er leelijk te zijn ingeloopen. MIJN SINAASAPPELEN. Den eersten Januari 's morgens vroeg kwam onze oude trouwe tuinman, Jan Jacobs, ons gelukwenschen. Hij bracht drie sinaas appels mee, die in een biezen mandje, gevuld met klimopbladeren, lagen. Jacobs glimlach te, half ondeugend, half voldaan en om onze vragen voor te zijn, vertelde hij ons van die drie mooie oranje vruchten. Ik heb ze zelf gekweekt in de warme kas en het heeft me heel wat moeite en zorg gekost, ze zoover te krijgen. Meneer is niet erg vrijgevig met de kolen. Zoo zijn die sinaasappels uit onze kas Ja, meneer Je hebt er ons heelemaal niet over ge sproken Ik wilde u verrassenhier, in dit kli maat, weet je nooit van teevoren, of er iets van komt. Dan is het veel te koud, dan te nat. Ja, ja. Ik besloot, mijn braven tuinman voortaan wat meer kolen le geven, opdat hij meer suc ces zou hebben met zijn kas. Hij raadde waarschijnlijk mijn plan, want voordat ik hem erover sprak, zeide hij Nu is het seizoen al te ver gevorderd. Het is te laat, om nieuwe kweekproeven te nemen. Hoe heb je die sinaasappelen gekregen Jacobs antwoordde niet. Hij haalde zijn schouders op. Ja ziet u, dat is de kunst, daar heb ik mijn maniertje voor. Wie weet, wat die sinaasappels hadden ge kost. Jacobs was naar den tuin teruggekeerd. En ik vroeg mijn vrouw Hoeveel geef je gewoonlijk met Nieuw jaar aan Jacobs Geef hem nu dan maar twee tientjes, een extra belooning voor zijn sinaasappels. Die zijn dan toch wel heel goed betaald. Ik had liever gehad, dat hij in den tuin af- geloopen zomer wat meer zorg had besteed aan de boontjes en de sla. Ja, kind, je hebt gelijk, maar zijn goede wil dient te worden beloond. Het is niet zoo zeer ter wille van die sinaasappels, maar je vindt tegenwoordig zoo weinig personeel, dat z'n best doet tot tevredenheid te stemmen. We moeten dus aan Jacobs toonen dat we waardeeren, hetgeen hij heeft gedaan. Aan iedereen, die ons dien dag kwam op zoeken, lieten wij de sinaasappels zien. Jadie zijn hier gekweekt. We heb ben een pracht van een tuinman. Het volgen de jaar hopen we een heelen voorraad eigen sinaasappels te hebben. Is het de eerste maal, dat in ons land. Ik zal dat niet ontkennen. Onze tuin man heeft een kunstje gebruikt Een ongeloovige haalde de schouders op en mompelde. Ze zien er net uit als allé andere sinaas appels Heb je ze al geproefd Jacobs had 's middags zijn extra fooi kalm Vrouw doodgereden. Vreeselijk ongeval te Bennekom Zondagavond ojmstreeks zes uur i9 de 54-jarige mej. Holewijn op weg naar de I-Ierv. Kerk op korten afstand van het Kerkgebouw door de van Wa- geningen komende stooimtram naar Ede aangereden en op slag gedood. De machinist noch de conducteur hadden niets van de aanrijding bemerkt. Het lichaam was zoodanig verminkt dat het slachtoffer aanvankelijk niet herkend kon worden. Brand brengt kind ln gevaar. Terwijl de heer W. Stoffers en zijn vrouw wonende aan den Hooiweg te Paterswolde Zondagavond op bezoek waren bij de buren, den winkelier W. Kemkers, brak er brand uit in hun woning. Deze nam zoo snel in omvang toe, dat ook het winkelhuis van Kern kers werd aangetast en afbrandde. Het kindje, dat het achtpaar Stoffers in hun woning had achtergelaten, kon nog; gered worden. Stoffers was niet verzekerd. De winkelier wel. Alkmaar op Berenjacht. In den Alkmaarschen Hout is een hok met waschbeertjes, een paar oud jes en een paar jonge. Deze laatste heb ben blijkbaar Zaterdagnacht door het graven van een onderaardsche gang gelegenheid gevonden in de herten kamp te komen en daarna was het voor hen een klein kunstje, om ook daaruit te ontvluchten. Een wandelaar ontdekte in den Hout een paar groote' katten, die er gevaarlijk uitzagen en bij zijn nade ring op de vlucht sloegen. Een der die ren heeft men gevangen, het andere houdt zich nog schuil. krijgt U bij aankoop van een UW NAAM er op GEGRA VEERD. Koopt een SWAN, PARKER of PENCRAFT (volle garantie.) Levert nitslnitend lite klas FOTOWERK. Atelier 's Zondags geopend van 10 4 uur. SPECIALITEIT VERGROOTIN GEN. LIJSTEN. Groote keuze camera's, statieven enz. Steeds versche platen, papie ren en films. HIPPOLYTUSHOEF. uit de Beltstraat naar den Koogerweg en houdt zich verder aanbevolen voor -4 Stoomen, Verven, Wasschen en Breien en verkoop van GEHAAKTE SPREIEN. Heden overleed zacht en kalm onze innig geliefde Vrouw, Moeder, Behuwd- en Groot moeder, Mej. C. TIJSEN - STAALTJES in den ouderdom van 75 jaren. P. P. TLJSEN Sr. A. DOVES - Kuut D. DOVES Jbz. P. TIJSEN Jr. T. TIJSEN - Kraak en Kleinkinderen. Westerland, Wieringen, 6 Febr. 1934. Dankbetuiging. Voor de vele blijken van deel neming tijdens de ziekte en het overlijden van ons innig geliefd Zoontje en Klein-Zoontje WIM, ondervonden, zeggen wij hartelijk dank. Inzonderheid onzen dank aan Dr. Beeker en Zuster van dei- Tocht voor hun liefdevolle behan deling en aan Ds. Meihuizen voor de troostvolle woorden tot ons gesproken. Tevens dank aan de heeren dragers voor het bewijzen van de laatste eer. Uit aller naam, V. WIT. Den Oever, Wieringen, Febr. 1934. een nieuw MET FLINKE TUIN. Te bevragen GESTERWEG 33, Den Oever, Wieringen. ZITTING DONDERDAG 8 FEBR. Dr. BEEKER (2—3 uur.) Rotweiler reu, 1 jaar, vertrouwd bij kinderen, prijs uiterst f 10. PIET DOL, Dijkstr. 63 HELDER. 1 Ons gesn. Zalmbokking 10 Ct. Nog lekkerder dan rookvleesch. 20 Zure Haringen 45 Ct. 20 Rolmops 55 Ct. Va Pond Gerookte Paling 55 Ct. Va Pond Oer. Paling met 20 zure Haringen 85 Ct. Gerookte Zalmbokking Va pond per stuk 5l/a Ct. Gebakken Bokking per stuk 5 Ct. 60 st. Maatjesharing f 2.10 (vaatje gratis). Stroobokking 3 a 10 Ct. Maatjesharing 125 stuks f 3.25 Aanbevelend A. DOETS, Magdalenenstr. B 2, Alkmaar. OPENBARE nam. 8 uur in café Corn. Scheltus te Hippolytushoef van EEN PERCEEL LAND genaamd „DE ZUIDVEN", kad. Wieringen C nrs. 550 en 3606, totaal groot 45,25 aren of 15,83 snees, in de Elft, behoorende tot den faillieten boedel van G. J. LADIGES, procuratiehouder te den Haag, destijds te Schiedam, CURATOR Mr. F. J. Zijl, advocaat en procureur te den Haag. Aanvaarden terstond, na betaling, vrij van huur. Betalen vóór of op 1 April 1934. Lasten van 1 Januari 1934 af voor koopers rekening. Notaris Obreen Speciaal voor dezen tijd. No. 9. Wegblijven nageboorte. No. 1. Verstopping bij koeien. No. 22. Hoesten bij varkens. No. 40. Slechte melk bij koeien. No. 5. Zogpoeders voor varkens. No. 28. Wormen bij varkens. No. 17. Droes bij paarden. Verder een uitstekend middel voor schurft en huidziekte bij koeien. Diarrheepoeders voor kalveren. Leverbotcapsules voor schapen. Alle geneesmiddelen voor het zieke vee bij «is CENTRAAL DROGIST HOOGZIJDE 115 SCHAGEN. DES AVONDS 8 UUR IN HOTEL DE HAAN te Hippolytushoef tot oprichting eener (Bewaarschool) te H.-hoef. Voor Kinderen van 3 t./m. 6 jaar. Een ieder die hier belang in stelle, bezoeke deze vergadering. Het voorloopige Comité tot oprichting Kleuterschool. alle voor spotprijzen. Beneden inkoopsprijs. enz. enz. Komt en ziet en U koopt Alles a contant. Beleefd aanbevelend Koningsweg, Wieringen. REPARATIE aan alle soorten VLUGGE AFWERKING EN BILLIJKE PRIJZEN. Groot werk kan op verzoek afgehaald en bezorgd worden. Briefkaarten worden vergoed. Beleefd aanbevelend P. DE WIT, Adres P. KOUDENBURG, Koningstraat 26, H.-Hoef. Elftstraat Hippolytushoef. Tel. 48. OP ZATERDAG 17 FEBRUARI in Concordia van S. HALFWEEG te Hippolytushoef. Deelname ook voor niet-leden Entree f 0.50. Aanvang 7 Vz uur. Wie meubels noodig heeft, of gaat trouwen dit jaar koope heden bjj Meubelfabriek EIK EN LINDEN Lindegracht, Alkmaar, Monsterzalen geopend van 9-12 en 1V«-51/ï uur. 's Zaterdags 9-1 en 2VS-5 uur. Op ver- Grootste monsterzalen, grootste keuze, P zo<!k andere Fabriekskorting 33 1/3%. Gekochte meubelen mogen tot afroep aan de fabriek gratis blijven staan. nieuwste modellen. tijd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 3