HIP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR 25e JAARGANG DINSDAG 20 MAART 1934 No. WIERINGEN EN OMSTREKEN OM HET GOUD. hWIERINGER courant VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. „TRUTH IN ADVERTISING." (Waarheid in reclame). Jansen was reeds jaren in zaken, Werkte, zwoegde tot 's avonds laat Nooit geen rust altijd maar ploeteren, Zooals dat zoo dikwjjls gaat. Toen in dezen sleur van arbeid, Tien jaar waren voorbij gegaan Ging Jansen toch eens denken, Hoe de zaak er bij zou staan. En op een rustigen, kalmen avond, Moeder was naar Tante toe Greep Jansen naar een potlood Cijferde en schreef zich moe. Hoe hij ook rekende of schreef, Een resultaat kwam niet naar voren Het potlood lag al in een hoek, En Jansen had den moed verloren. In huis, op straat, ja overal, Moest Jansen denken aan zijn zaak Soms bleef hij moed'loos even staan „Zoo ging het niet, dat liep spaak." Wat te doen hij wist het niet Was bijna ten einde raad Denken deed hij al niet meer, Liep als suf over de straat. Zóó kon het niet langer blijven, Gebeuren moest er toch iets Maar hoe Jansen ook peinsde, Het draaide immer uit op niets. Plotseling het was Vrijdag, Meestal nog zijn ongeluksdag Schoot Jansen plotseling - bij het kranten - In een zenuwachtige lach. Toen Moeder, zeer verbaasd naar de oorzaak, Van 's mans gedoe informeerde Zei Jansen niets, wees op de krant, Waaruit hij zooveel distilleerde. Moeder keek naar het bewuste blad, Glimlachte toen tevreden Het plaatselijk blad wees hier den weg Zoo dikwijls reeds betreden. Want de oplossing van dit geval, Bestond slechts uit dit woorden-tal „Houdt gij geen boek, Uw geld raakt zoek." JAN DINGES. UITGEVER CORN. J. BOSKER '"7 WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer t 0.10. BUITENLANDSCH NIEUWS. De groote trek der Ijsbergen. In het Noorden begint in den voor zomer de trek der ijsbergen en de mees te. die in den Atlantische Oceaan wor den aangetroffen, zijn afkomstig van de Westkust van Groenland. Ongeveer begin December bereiken ze de Noord Oostpunt van Labrador, Kaap Chidley en komen in Maart van het volgend jaar bij New-Founland aan. waar ze dan tevens gevaar gaan opleveren voor de scheepvaart. Meegevoerd met den Labrador- stroom met een snelheid van 3 a 4 Km. per uur, stuiten ze ten Zuiden van New Foundlandbank op den warmen Golfstroom. Op de grens der beide stroo men vormt zich de zoogenaamde Kou de Muur en een ijsberg, die deze grens lijn overschrijdt, is ten doode opge schreven binnen een week is hij ge smolten. De New Founlandbank is dan ook waarschijnlijk ontstaan door het neervallen van de vaste massa's uit deze ijsbergen, waardoor in de 2600 M. diepe zee een bank is ontstaan, zoodat de diepte op die plek slechts 250 a 260 meter bedraagt. Het gevaar voor de schepen is niet het zichtbare deel van den ijsberg, doch het onzichtbare, want het groot ste deel bevindt zich onder water en de golfslag doet op de hoogte van de waterlijn een inkeping in het ijs ont staan, zoodat het voetstuk zich op een grooten afstand van den zichtbaren ijsberg kan voortzetten. De richting, waarin de ijsbergen drij ven is niet uitsluitend afhankelijk van den stroom, want een krachtige wind kan ze van koers doen veranderen, zoo dat de windrichting er veel toe bij draagt of zich in een bepaald jaar veel of weinig van de gevaarlijke witte reu zen in den Atlantischen Oceaan be vinden. Ook het Zuidelijk halfrond heeft zijn ijsbergen, die zich vormen aan de Ross barrière, een 150 Km. langen en 30 M. hoogen muur van ijs. Dit geweldige gevaarte drijft op het water en vandaar uit ontstaan de ijsbergen, die in Janu ari en Februari (dus in den zomer van het Zuidelijk halfrond) hun reis begin nen en in Juni bij Kaap Hoorn aan landen. Hier worden ze door den kouden Falklands-stroom meegevoerd en ko men in December en in Januari in den warmen Braziliaanschen stroom, die ze spoedig aan hun einde helpt. Soms brengen ze het wel tot Monte- vido. In den Atlantischen Oceaan met zijn druk scheepvaartverkeer zijn de ijsber gen het gevaarlijkst en daarom kie zen de schepen van einde Maart tot be gin Juli den Zuidelijken weg, die een scherpen hoek vormt, en varen om het hoofdgebied van de ijsbergen heen. De eerste buitenlan-dsche avondjapon. Heel Moskou komt kijken. In de étalage van een staatswinkel te Moskou is sedert de revolutie de eerste avondjapon van buitenlandsch model tentoongesteld. Een groote me nigte kijkers verdringt zich voor de winkels en onder de dames van Mos kou vormt de japon het gesprek van den dag. Vroeger weerden de Sovjet-autoritei ten alle buitenlandsche mode en tracht ten zij hun eigen mode in te voeren. Thans is hierin verandering gekomen. De producten van de „Rue de la Paix" hebben hun intrede gedaan in de hoofdstad. De couranten schreven onlangs over het onderwerp ,.Wij moeten goed gekleed gaan". Strijd tegen sprinkhanen. In het Centraal-Aziatisch deel van Sow jet-Rusland hebben vliegtuigen een verwoeden strijd aangebonden te gen de sprinkhanen, die den oogst drei gen te vernielen. Door gebruik te ma ken van chemische vloeistoffen zijn reeds millioenen dezer insecten ge dood. Tot verdelging van de malaria-mug gen in de moerasachtige gebieden van Rusland zijn ook, met succes, vliegtui gen gebruikt. FEUILLETON Maar de markies bleef de gelaten heid zelve. Hij was vast besloten te sterven, maar Rouquin moest even eens sterven. Laten wij er een eind aan maken, stelde Rouquin voor. Je bent een mees ter op het pistool, ik niet minder, ik geloof zelfs, dat ik meer kans zou heb ben, om jou doodelijk te treffen, dan jij mij. Maar pistolen zijn brutale wa pens en een kogel ontziet zelfs het na denkend hoofd niet. -- Het lot zal de wapens bepalen, stelde de markies voor. O, het toeval speelt den menschen juist de leelijkste parten, het toeval zou gewis het pistool aanwijzen Op den degen dus -- Dat is tenminste beter, veel be ter. Een degen maakt veelal wonden, die weer te genezen zijn Maar één van ons moet sterven Wat drommel, dan zal je zelf die ééne zijn, als er niets anders op zit Norbert beschouwde Rouquin met af schuw. Rouquin begreep dien blik. Hij was ontegenzeggelijk moedig, gelijk wij Weten, en trotseerde vaak de grootste gevaren. -- Ik heb je al meermalen gezegd, zei hij als antwoord op dien blik, dat ik je niet dooden wil. Ik heb je noodig, Godsdienstwaazin in Nlenw-Zeeland. Het boerenwerk prijsgegeven. Een nieuwe godsdienstige secte, met een gevaarlijken inslag, is in Manaia (Nieuw-Zeeland) ontstaan.) Een lid van de Maori-stam, Toroa Ngatatu, is profheet van deze secte. Toroa Ngata tu is klaarblijkelijk beroemd geworden door de wonderbaarlijke genezing van een 19-jarige jongeman, die lijdende was aan een kwaadaardige ziekte. De aanhangers van de secte, onge veer 40 personen, verkeeren in een staat van extase. Zij hebben alle werk op hun boerderijen laten liggen. Het gras wordt niet gemaaid de koeien niet gemolken, terwijl verzuimd is den wintervoorraad aardappelen binnen te halen. Toroa was tot dusver een zeer rustig persoon, zoodat de verrassing onder hen, die de inboorlingen kennen vrij groot is, nu hij plotseling optreedt als hoofdpersoon in deze vreemde ge schiedenis Bijen in ijs verpakt verzonden. De bekende Australische imker W. S. Abram, heeft over een afstand van 400 mijl 11.500.000 bijen verzonden, be stemd voor een streek met veel ooft bouw in Nieuw Zuid-Wales. De bijen, die uitstekend zijn overgekomen, wa ren verpakt in doozen gevuld met zaag sel en deze doozen waren omgeven door ongeveer 1000 Kg. ijs. Men moest tot dit bijzondere transport van circa 250 korven overgaan, omdat van de bloesems in de streek, waar de bijen eerst hun verblijf hadden niets te recht was gekomen en het dringend noodzakelijk was voor de bijen een nieuw operatiegebied te vinden. Abram, die voor het alternatief stond de bijen onderweg kunstmatig te voeden of groote verliezen te lij den door sterfe onder de bijen tijdens het transport tengevolge van te veel warjnte, heeft dit vraagstuk opgelost door de bijen zeer koel te houden, zoo dat zij, daar de bijen geen warmtever lies hadden, vrijwel geen voedsel be- hoe- fden. De verzending in ijs is een zeer goede oplossing gebleken. De bijen, die in uitstekenden toestand aankwamen, begonnen direct hun werk zaam leven in de boomgaarden. BINNENLANDSCH NIEUWS. je geldt bij mij millioenen De partij staat niet gelijk. Het is geheel over bodig dat je mij bij jezelf uitmaakt voor een lafaard, ik ben dat niet en zal het je bij gelegenheid bewijzen Daar even was ik reeds besloten, met je te vechten, nu, nu ben ik weer tot inkeer gekomen en sla het duel beslist af. Ik zoui daarmee te veel op het spel zetten. Vergeet niet, dat ik je dwingen kan Ja, dat is een andere kwestie, maar ik zal zorgen, dat ik je niet in de gelegenheid stel. Is dat je laatste woord -- Ja, vaarwel, mijnheer de mar kies Ik wensch je wat meer bedaard heid toe en vooral wat meer verstand Norbert verliet het vertrek. XXXI. Rouquin had de waarheid gezegd. De dood van den markies was werke lijk in strijd met zijn eigen belang. Hij had niet gelogen met zijn bewering, dat hij, zoo noodig, het leven van Nor bert wilde verdedigen, want zoo Nor bert had opgehouden te bestaan, was zijn hoop op fortuin de bodem inge slagen, waren de gepleegde moorden nutteloos geweest. Maar dit alles verhinderde niet, dat Rouquin uiterst verbitterd was op zijn bondgenoot. Wel bad hij vroeger den markies gezegd, dat hij hem in ge val van verraad van. zijn kant zou doo den, maar hij was een veel te berede neerde booswicht om thans aan dat waarschuwend woord gevolg te geven. Gelijk hij had gezegd, verkneed Rou quin elke gelegenheid om Norbert in het publiek te ontmoeten, maar Nor bert liet zijn gangen nagaan en wachtte ROOVERBENDE OVERVALT ECHTPAAR. Nieuwe wandaad van de bandieten, die reeds zoo langen tijd Oostelijk Noord-Brabant onveilig maken. RUIM 1600 BUIT GEMAAKT. Vrijdagnacht heeft een rooverbende in Oos telijk Noord-Brabant weer een zeldzaam bru tale inbraak gepleegd. Omstreeks half drie meende de echtgenoote van den heer M. Sche- pens, secretaris van den Noord-Brabantschen Chr. Boerenbond, wonende aan den provinci alen weg Veghel—Uden, gerucht in huls te hooren. Zij waarschuwde den heer Schepens, die haar gerust stelde met de veronderstelling, dat het gerucht door den wind werd veroor zaakt. Even later hoorde de vrouw weer ge stommel en zij knipte het electrische licht aan. Tot haar groote schrik zag zij, dat vier of vijf kerels, die hun gelaat hadden zwart gemaakt, ten einde niet herkend te worden, het slaapvertrek waren binnengedrongen. Een van hen greep de vrouw, die zich uit haar bed begeven had, beet en wierp haar op den geduldig zijn tijd af. Op zekeren dag, des middags tegen twee uur, moest Rouquin wegens be langrijke zaken persoonlijk op de beurs zijn. Zijn agenten hadden hem be richt, dat de markies was uitgereden en zich naar de vergaderzaal van het parlement had begeven. Rouquin was derhalve onbezorgd. Tegen drie uur toen de beurs weldra zou gesloten worden en er druk han del werd gedreven, ging Rouquin naar de voorgalerij, om wat lucht te schep pen. Het was dan ook in de zaal ver stikkend warm geweest. Hiji stond daar eenigen tijd te praten met wisselhan delaars en kooplieden. De geheele financierswereld van Pa rijs was in die voorgalerij vertegen woordigd door speculanten, zaakwaar nemers, bankiers, enz. Plotseling baande zich door die druk pratende groepen een man van groo ten lichaamsbouw een weg en gelijk tijdig klonk er over de menigte een stem als een klok, die stilzwijgen ge bood. De menigte zweeg onwillekeurig, zoo dat er opeens een angstige stilte ont stond. De markies, want deze was het, trad op Rouquin toe. En om dat tweetal stonden op dat zelfde oogenblik minstens honderd mannen en van mond tot mond ging het gefluister „Het is de markies d'Argental, de afgevaardigde". Iedereen kende hem en ook Rouquin was aan de beurs een zeer bekend per soon. De markies legde zijn hand op den schouder van den grooten booswicht. grond, waar hij haar in bedwang hield. De kerels gelastten daarop den heer Schepens uit zijn bed te komen en de sleutels van den brandkast te geven. De heer Schepens, die wel inzag, dat tegenstand nutteloos was, en gein timideerd door de tegen hem geuite bedrei gingen, voldeed aan het bevel, waarop de ban dieten hem knevelden. De brandkast werd nu geopend en hierin vonden de roovers een bedrag van f 1600, zijn de f 1100 toebehoorende aan de Eierenveree- niging en f 500 particulier eigendom van den heer Schepens. Vervolgens doorzochten de mannen de kleeding van het echtpaar en na men daaruit twee portemonnaies mee. Zij vroegen daarna naar de kamer van een in wonend onderwijzer, doch op het verzoek van den heer Schepens om dezen man niet lastig te vallen, gingen zij heen als voorzorgsmaat regel bonden zij de deur van deze kamer met touwen vast. Even later hebben de mannen het huis ver laten, nadat zij den heer Schepens met den dood hadden bedreigd, indien hij zich direct na hun vertrek naar buiten zou begeven. Ongeveer tien minuten later keerden ze weer terug, teneinde het raam, dat zij hadden opgeschoven, te sluiten. Eerst Zaterdagmor gen heeft het echtpaar Schepens bij de poli tie aangifte van het gebeurde gedaan. Met behulp van speurhonden is een onderzoek in den omtrek ingesteld, doch ten gevolge van den gevallen regen waren de sporen zeer moei lijk te vinden. Evenwel wordt het onderzoek thans voortgezet in de richting van Vorsten- bosch. Tot Zaterdagmiddag was men er niet in geslaagd een spoor van de daders te vin den. Het onderzoek. Toen de inbrekers vertrokken waren, is de onderwijzer naar buiten gedaan, heeft een buurman gewekt, en is met dezen naar Veg hel gesneld, waar hij de maréchaussée van het gebeurde in kennis stelde. Het was onder al deze bedrijven intusschen reeds vijf uur ge worden, voor de maréchaussée het onderzoek kon aanvangen. Er werd een politiehond uit Heesch gehaald en dit dier kreeg direct een spoor te pakken, dat langs den reeds genoem den landweg over de spoorbaan in de richting Vorstenbosch leidde. Daar kwam men terecht in een berkenboschje, waar sporen uitwezen, dat daar een vijftal rijwielen gelegen had. Van hieruit zijn de bandieten waarschijnlijk hun strooptocht begonnen en men vermoedt, dat zij op deze plek de buiten hebben verdeeld en daarna uit elkaar zijn gegaan. In ieder geval kon de hond van deze plaats af geen vast spoor meer volgen. Juffrouw Schepens, die nog getracht had, het masker van één der mannen af te rukken, kon een vaag sig nalement van één der kerels geven, n.1. dat deze gekleed was in een bruine duffelsche jas, en een gestreepte broek. Verder konden de menschen niets mededeelen. Aan de hand van deze vrij vage aanduidingen is de maré chaussée thans op onderzoek uitgetogen. Men heeft vrij groote zekerheid, dat hier een ge organiseerde bende aan het werk is, die voor niets terugdeinst en zoo uitstekend alles voor bereidt, dat zij vrijwel geen enkel risico voor ontdekking loopt. Iedereen houdt zijn mond. Het onderzoek dat Zaterdagavond nog in vollen gang was, bewoog zich toen in de rich ting van Oss, maar de groote moeilijkheid waarmede de politie te kampen heeft is, dat lieden, die enkele aanwijzingen zouden kun nen geven, dit onder geen beding wenschten te doen, uit vrees voor een gruwelijke wraak neming van de zijde van het geboefte. Zelfs al zou men lieden arresteeren waarvan men op goede gronden kan aannemen, dat zij bij het misdrijf betrokken zouden zijn geweest, is het nog lang niet zeker dat men hen daar mede in den val zou hebben gelokt. Zij blijven, al worden zij nog zoo lang in bewaring ge houden, hardnekkig ontkennen. Meestal loopt het onderzoek dood op stilzwijgendheid van de verdachten of van het publiek. Het is on- Rouquin zou stellig gevlucht zijn, als niemand geweten had wie hij was en als er met al de personen, die hem omringden, daartoe nog kans ware ge weest. Bevreemd was hij niet Norbert in zulk een toestand tegenover zich te zien staan. Hij begreep onmiddellijk, dat hij hem onmogelijk ontkomen kon en dat het den markies om een publiek schandaal was te doen. - Markies, bezin, eer je begint, fluisterde hij tusschen zijn tanden. Maar Norbert scheen die waarschu wende stem niet eens te hooren. - Pas op, markies, hernajm Rou quin, je staat op het punt een dom ding uit te voeren Ik zal mij niet nu, maar later wreken, bedenk dat wel, op jezelf en op je vrouw Mijn haat is een onaangename zaak, markies. Als ik je dood, is ook je haat dood, je laagheid eveneens Je wilt dus je verstand niet ge bruiken Ik wil doen, wat ik gezegd heb Goed, ik verwacht je beleediging! Slinger mij de gemeenste beschimping in het aangezicht, maar onthoud het wel, in spijt daarvan zal ik zegevieren, ook over jou. De ;markies stond nog altijd met zijn hand op Rouquin's schouder. Thans wendde hij zich tot de verbaasde om standers - Heeren, sprak hij met bevende lippen, die man is een ellendeling, een lafaard Ik sla hem in bet gezicht, want de beleediging, die ik hejn aan doe, moet een doodetijke beleediging zijn En hij deze woorden sloeg hij Rou quin twee, driemaal in het doodsbleeke der deze omstandigheden dan ook niet te kras van een ware terreur te spreken, die het gespuis op de bevolking uitoefent. Met angst en vreeze ziet dan ook menig dorpeling dage lijks den nacht naderen. ZWARE TERUGREIS. „Leerdam" overvallen door stortzee. De „Leerdam",' van de Holland-Amerikalijn, die een extra reis naar de Vereenigde Staten heeft gemaakt met goud, heeft op de terug reis naar Rotterdam, waar het schip Maan dag aankwam, kwaad weer gehad. Alle sche pen trouwens die de laatste dagen binnenko men en vooral die van den Oceaan komen, rapporteeren slecht weer. Toen de .Leerdam" nog vier dagreizen van het Engelsche Kanaal verwijderd was kwam er een zware stortzee over die eenige sloepen vernielde, luchtkokers wegsloeg deuren kapot sloeg. Het schip moest Zondag vanwege de zware zeeën vaart minderen en olie storten om zoo weinig mo gelijk water te krijgen en de golven eenigs- zlns te bedaren. Desondanks kwam er Zon dagavond bij een windkracht van 10 a 11 een zeer zware stortzee over het achterdek, die daar vrijwel alles dat boven het dek uitkwam vernielde en waarbij verschillende verblijven onder water werden gezet. Nadien bedaarde de orkaan, en hoewel het voortdurend storm achtig bleef, kon de „Leerdam" zonder verde ren tegenspoed de reis voortzetten. Motorrijder gedood. Gebotst tegen onvoldoend ver lichte auto. Op den Gijksstraatweg Huis ter Heide—Soesterberg, onder de gemeente Zeist, stond een dezer nachten een defecte vrachtauto van een vrachtrij der uit Barneveld, welke wagen zeer onvoldoende verlicht was. Omstreeks middernacht naderde een motorrijwiel uit de richting Utrecht, het reed op de vrachtauto in, met het gevolg dat de motorrijder, jhr. Röell, semi-arts, zoon van den geneesheer-directeur van Zonnegloren" te Soest, op slag moet zijn gedood. Het slachtoffer was 26 jaar oud. Tarwe-richtprijs f 11. Voor oogst 1934. Naar men meldt heeft de Minister van Economische Zaken aan de centra le landbouw-organisaties bericht, dat hij den richtprijs voor tarwe van den oogst 1934 heeft vastgesteld op f 11 per 100 Kg. Voor den jongsten oogst bedroeg de ze (gemiddelde) richtprijs f 12. MARKTBERICHTEN. ALKMAAR, 16 Mrt. 1934. Op de ge houden kaasmarkt waren in totaal 35 stapels, wegende 46000 Kg. Kaas aan gevoerd, waarvan de prijzen als volgt Fabriekskaas 34 stapels Kleine f 20 1 stapel Commissie f 17.50. Alles met rijksmerk. Handel matig. ALKMAAR, 16 Mrt. 1934. Op de ge houden graanmarkt waren in totaal 517 H.L.'s aangevoerd, als 52 voer- tarwe f 3.75-f 5 35 gerst chev. f 4,25- f 5.50 222 haver f 6.25-f 6.90 zaai- haver f 7.50 46 boonen, w.o. bruine f 9-f 10, duiven f 8-f 10, witte f 16- 18 5 geel [mosterdzaad f 11.50 20 karwij- zaad f £2.60 25 blauwmaanzaad f 17- f 17.50 Tuinboonen f 4.50 20 erwten, w.o. kleine groene f 7.50-f 9, groote f 18-f 20 grauwe f 31-f 34 en vale erw ten f 14-f 28. Alles per 100 Kg. Handel stug. gelaat. Rouquin was in het eerste oogenblik geheel overweldigd door de hevigheid der hem toegebrachte slagen. Z'n oogen waren gesloten en toen hij ze weer opende, verwijderde hij zich langzaam zonder acht te slaan op het spottend gelach der [menigte. Rouquin verliet de beurs, stapte in een rijtuig en reed weg. Ook Norbert nam plaats in zijn rij tuig dat hem aan de trap van het beurs gebouw stond te wachten. Een uur later ontving de markies het volgende schrijven „Ik heb de keus der wapens, dat ver langde ik alleen. We zullen vechten op den degen, morgen aan de Belgi sche grenzen. Getuigen hebben wij niet noodig, we regelen de zaak onder ons. Ik heb als vriend en dokter den arts Su gorel gekozen. Hij zal ons vergezellen, dat is voldoende. Vertrek met den avondtrein van acht uur, je zult dan tegen vier uur des morgens in Givet zijn, wanwaar wij binnen een kwartier de Belgische grenzen zullen bereikt hebben. „Ik breng mijn degen mee, doe jij dat insgelijks". De markies antwoordde kort en bon dig „Morgen dus, best". De beide partijen verlieten Parijs met denzelfden trein. Zij ontmoetten elkaar op het perron van het station, doch liepen elkander voorbij zonder te groeten en alsof de een den ander vol komen onbekend was. Het spreekt van zelf, dat zij in verschillende wagons plaats namen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 1