HEIT!IS 25e JAARGANG VRIJDAG t JUNI 1934. No. 44 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN OM HET GOUD WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.—. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU flippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 f 0.10. NAVORDERING VERHOOGING TABAKACCIJNS. (1.) Ingevolge artikel 2 van de wet van 2 December 1933 (Staatsblad no. 769) zal na vordering van den accijns plaats hebben ten laste van degenen, die op 1 Juni a.s. nog sigaren belast met een accijns van 171/» per cent en/of sigaretten waarvoor de verhoogde accijns niet is voldaan, elders dan in entre pot of in een pand waarin het bedrijf van fabrikant wordt uitgeoefend, voor zich zelf of voor een ander ten verkoop in voorraad hebben. (2.) De hiervoor bedoelde belanghebbenden moeten met betrekking tot die sigaren en/of sigaretten uiterlijk 2 Juni a.s. voor elk pand waarin die tabaksfabrikaten zich bevinden een schriftelijke aangifte inleveren bij den Ontvanger der accijnzen, onder wiens kan toor die sigaren en/of sigaretten in voorraad zijn. Voor de aangifte moet gebruikt worden het van Rijkswege vastgestelde formulier, dat kosteloos aan de kantoren der accijnzen ver krijgbaar wordt gesteld van 26 Mei af. Hij, die tot deze aangifte gehouden, zijn verplichting niet of niet volledig nakomt of een onjuiste opgaaf doet, wordt gestraft met een geldboete van ten minste honderd en ten hoogste duizend gulden. {3.) Voor nog voorhanden sigaren en/of sigaretten van op 1 Maart j.1. vervallen klein handelsprijzen (voor sigaren de 1 en ll/a ct voor sigaretten de Va cent) zal navordering van den accijns plaats hebben berekend naar die kleinhandelsprijzen belanghebbenden zijn derhalve niet verplicht na 31 Mei a.s. die sigaren en/of sigaretten te verkoopen tegen respectievelijk 1 3/4 en 3/4 cent. Evenmin bestaat overigens de verplichting de sigaren en/of sigaretten voor den meer deren accijns waarvan navordering plaats heèft na 31 Mei a.s. tegen hoogeren kleinhan delsprijs te verkoopen. (4.) Voor de navordering, voor zoover niet stuksgewijs gezegelde sigaren en voor zoover sigaretten betreft, wordt gebruik ge maakt van navorderingszegels in blauwe kleur, die voor sigaretten in roode kleur. Elk zegel ter beeld grootte van 28V2X2IV2 millimeter, vertoont het Rijkswapen, terwijl verder op het zegel gednikt zijn de woorden .Navordering tabaksaccijns Wet van 29 Dec. 19334 (Staatsblad no. 769) Sigaren 17'A: pet. of sigarètften. Deze Zegels mogen onverschillig waar op de buitenzede van de verpakking worden aangebracht. Zij moeten geheel daarop wor den gekleefd. Voor stuksgewijs gezegelde sigaren wordt niet van navorderingszegels gebruik gemaakt. Deze sigaren worden alleen maar in de aan gifte vermeld. (5.) De ontvanger te wiens 'kantore de aangifte wordt ingeleverd geeft een gedag- teekend bewijs van ontvangst af, waarop te vens wordt vermeld wanneer belanghebben den de navorderingszegels aan het ontvang kantoor in ontvangst kunnen nemen. Rij het in ontvangst nemen van de zegels geven be langhebbenden een bewijs of. (6.) Na 20 Juni a.s. moeten de in de aan gifte vermelde verpakkingen (voor sigaren alleen die voor niet-stuksgewijs gezegelde) voor zoover zij alsdan nog ten verkoop voor» handen zijn, van een navorderings-zegel zijn voorzien. (7.) De ontvanger geeft belanghebbenden in den loop van de maand Juni a.s. schrifte lijk kennis van het wegens navordering van accijns verschuldigd bedrag. Dit bedrag moet telkens voor een vierde gedeelte worden betaald ten kantore van den Ontvanger waar de aangifte is ingeleverd op den tienden van de maanden Juli, Augustus, September en October van dit jaar. Desgewenscht kan de betaling ineens of op vroegere data plaats hebben. FEUILLETON. r 107. Die kamer had het uitzicht op de steile hoogten van het Ardennenwoud en op de Maas, die, tusschen kleine witte huizen stroo- mend, zeer veel vertier gaf door het afzakken van met timmerhout beladen vlotten. v>e markies was nu onder behandeling van een Belgisch geneesheer, aan wiens zorg dok ter Surogel, alvorens Dinant te verlaten, den patiënt had toevertrouwd. Na verloop van veertien dagen kon Norbert weer opstaan, maar hij was zeer verzwakt. De geneesheer, een nauwgezet man op leef tijd, met veel ervaring, verbood hem het uit gaan" en vooral om naar Parijs terug te kee- ren, daar hij bevreesd was, dat zulk een lan ge en moeilijke reis den markies weer zou doen instorten. Maar Norbert was te ongeduldig om zich naar dien wijzen raad te gedragen. Op zeke ren avond pakte hij zijn koffer en hoewel het logement niet ver van het station verwijderd was, moest hij toch, wegens zijn groote zwak te, van een rijtuig gebruik maken. Hij huur de een coupé voor zich alleen af en maakte het zich daarin zoo gemakkelijk mogelijk. Van Dinant naar Givet is de afstand niet groot. Te Givet op de Fransche grenzen moest hij overstappen in een anderen wagen. Die geringe moeite kostte hem evenwel zoo veel inspanning, dat hij, na ze volbracht te hebben, bewusteloos neerviel en nog bewus teloos was, toen men aan het eerstvolgende station het portier van zijn coupé opende. Toen hij weer tot bewustzijn was gekomen, verkoos hij, hoewel de stationschef hem be leefd in bedenking gaf de reis niet verder voort te zetten, te blijven, waar hij was, daar DE TERUGGEKEERDE. Hij was een oude man en gierig. Soms, wanneer de anderen hem toeston den hen te vergezellen, ging hij vis sen hij sprak weinig, at zijn maal in stilte, soms in zich zelf mompelend, soms tegen zijn vrouw over de pot op het vuur, of iets dergelijks. Zij leefden, hij en zijn vrouw, in 'n bouwvallig huis je in het district Pollensa op 't eiland MaJlorca. Zij leefden daar eenzaam, verlaten De oude vrouw was ziek. Ze was al geruimen tijd bedlegerig en hij was ge* noodzaakt geweest, voor de maaltij den te zorgen, op de grote open haard Hij zat in het vuur te staren, zijn be vende, blauw-doóraderde hand rustte op zijn knoestige stok, zijn stoppelig, door lijnen doorploegd gelaat keek zorglijker dan ooit. Ze zou wel spoe dig sterven Maar £ij vroeg voort durend om iets voor ze stierf. Eens hadden zij een zoon gefrAd, dip als jongen wegliep van huis en van wie ze nooit meer iets vernomen hadden. En nu vroeg, ze voortdurend maar naar de jongen. Ze wilde, voordat ze stierf, hem nog eenmaal zien. - Die vrouwen, die vrouwen, mom pelde de oude jnan. Het kan niet an ders of hij is al jaren dood. Waarom wil ze hem dan zien De eene dag na de andere verliep. Steeds had ze het over haar zoon. Ach! kon ze haar zoon eens zien. En het oude gelaat werd verhelderd door dat licht, dat alleen op een moedergelaat kan schijnen. Wat mij betreft, jpoippelde de oude is hij allang dood. Hij zal wel cioor de een of ander verpioord zijn. Hef spijl- me alleen, dat ik het zelf biet gedaan heb. Hij stond op, onzeker Jeupend OP zijn stok en begaf zich op weg naai* Pollensa. Bij de haven aangekomen, zag hij, te geen een muur geleupd, een troepje ha veloos uitziende mensen, zeelui, #ij waren de overlevenden van een schip breuk en zochten aan de haven een ge legenheid om weer naar de vaste wal terug te keeren. Engelse zeelui De oude man naderde en sprak een van hen aan. - Wil iemand van jullie tien peseta's verdienen? - Nu, ik denk dat we allen wel tien peseta's verdiene willen, antwoordde een van hen. De oude prian monsterde hen, een voor een. Het y/a.s een baveloz,e bende. Mensen v&n d.e vaste y/al. Niejt zooals de eilanders. Mgar hmdeyde niet, dat was juist goed. Hij legde de toestand uit. Jiij sprak over de zoop, die nog maar jongen, weg gelopen w.as, over de oude vrouw, die op steryen lag en pog eens haar zoon verlangde terug te zi.en, - Hij zou nu ongveer een jaar of veertig zijn, mompelde hij voor zich heen. Dan keek hij de mannen aan, hun leeftijd schattend. -- Ik denk, zei een van hen, dat we allemaal van huis weggelopen zijn, maar wat wil je van ons, ouwe - Eén van jullie moet meegaan en zeggen, dat hij onze zoon is. hij er de voorkeur aan gaf onderweg te ster ven dan nog langer van Gabrielle verwijderd te blijven. Ook wilde hij zoo spoedig mogelijk in de nabijheid van Rouquln wezen, daar hij pp middelen zon, om zich op dien schurk te wreken. Pe markies vreesde ook Rouquin's plannen ten opzichte vaji Gabrielle, die, volgens hem, alleen tegen dign mg.n beschermd kon wor den door Zijh tegenwoordigheid, Al was zij nu verborgen in het kasteel Bois-Tqrdu, wat verzekerde den markies dat Roucjuin haar niet aldaar had ontdekt? Gedurende de reis verloor hij pog telkens het bewustzijn en te Parijs aangekomen, ver keerde de markies in een deerniswaardigen toestand, De wond was weer opengegaan. Per rijtuig naar zijn paleis overgebracht, geloofde Norbert inderdaad nog slechts enke le uren te zullen leven en het eenige, waar=- naar hij, vóór zijn dood, verlangde was een enkel woord van vergiffenis uit Gabrielle's mond. Hij liet zijn kamerdienaar een tele gram aan haar richten, waarin behalive het adres en de onderteekening, niets anders mocht staan dan dit „Kom dadelijk terug, ik sterf De markies kreeg hevige koorts, welke zich, dank zij de zorg, waarmede hij verpleegd werd en het gebruik der voorgeschreven genees middelen, den volgenden dag niet herhaalde. Twaalf uur na het verzenden van het aan haar gerichte telegram was Gabrielle reeds te Parijs terug. Norbert herkende haar. Je bent goed, zei hij, en zoo ik ooit her stel, zal dat alleen door jou tegenwoordigheid kunnen geschieden Gabrielle antwoordde daarop niet. Maar ik wil liever sterv.en voegde de markies er bij. Ik heb het gewild, wapt je zult na mijn dood gelukkig zijn Ifeb nog maar wat geduld Zij beschouwde zijn droevig, verzwakt ge laat. Die man bezat, in spijt zijner booze han» delingen, een hart, die man had haar lief, hij had haar vader van een anders wissen -- Voor tien peseta's Meer kan ik niet geven. -- Maar de man, die met je meegaat zal bij jullie moeten blijven. -- Ze zal vannacht wel sterven, ant woordde de oude man. Ze is half blind en haar geheugen is zwak, zeer zwak Het zal niet moeilijk zijn. En het is al leen maar, om haar gelukkig te laten sterven. Zwijgend keken de mannen elkander aan. Eindelijk zei een van hen: Wie van ons moet je hebben De oude man keek hen nogmaals on derzoekend aan! Twee of drie waren zoo oud als zijn zoon. Eindelijk wees hij er een aan en deze trad lachend naar voren. Laat ons gaan, zei hij. Ik heb in mijn leven al heel wat baantjes gehad, maar nog nooit ben ik gekozen om de hoofdrol te spelen in „De terugkomst van de verloren zoon". Het is jammer dat het gepieste kalf jmaar tipn peseta's waard is kom, ouwe Langzaam begaven ze zich naar de woning. Onderweg vertelde de oude man de ander dat hij niet behoefde te spreken. Zij zou hem toch niet begrij pen. Ze wilde alleen nog maar haar zoon zien, of wie voor haar zoon door ging. In huis gekomen, trad hij de slaapkamer binnen en zei Maria, ik heb hem, opgehaald, Juan. Hij is hier. De hemel zij dank, stamelde zij, haar halfblinde ogen ten hemel rich tend. Ik wist wel dat je hem zou laten roepen, vóór ik sterf. Tranen stroomden over haar gelaat,. -- Juan Juan ,mijn jongen. Aarzelend trad de man bij het ziek bed en bukte zich over de zieke heen. Zij sloeg fiaar armen om zijn hals en stameltlc iievp woordjes tusschen haar kussen, beurtelings lachend en huilend Zoo stopden zi.j lange t4j(J PP (ie oude man verwijderde ziph en zat voor het vuur. Met bevende handen hield hij krampachtig de stok vast. Dit zal haar einde verhaasten, mompelde hij. Maar zij heeft het ge wild Hij stond op, moeizaam, en van een verborgen plaats haalde hij 10 peseta's! Die avond stierf de oude vrouw. De emotie had het einde bespoedigd. En de oude man gaf de vreemdeling de tien peseta's. Goddank, zei hij, ze stierf tevre den. Toen legde de vreemdeling zijn han den op de schouders van de oude man en heek hem in de ogen. Vader, zei hij, herken je me niet meer Ik herkende je hetzelfde ogèn- blik dat ik je zag, antwoordde de oude Hier zijp je tien peseta's Ga weg BINNENLANDSCH NIEUWS. EEN VERKOOPING MET HINDERNISSEN TE KOEDIJK. Dinsdagmiddag werd in het lokaal van den heer Jb. Groot de aangekondigde verkooping gehouden van het bedrijf van den heer A. de Graaf. Er was van de zijde van de burgerij dood gered. Wat hij ook tegen haar had mis dreven, zij wilde van haar kant hem redden, voor het minst alles doen, wat tot zijn be houd kon bijdragen. Gabrielle scheen inderdaad in de dagen die op haar terugkomst volgden, alles vergeten te zijn, wat de markies haar had aangedaan. Zij wilde de redding ha'ars vaders betalen. Telkens als hij, gedurende zijn wondkoorts, tot bewustzijn kwam, vond de markies Ga brielle's schoone gestalte bij het ziekbed, doch telkens pok, als hij haar met dankbaar heid en liefde aanzag, verdween voor hem de schoone verschijning als in een droom, Ga brielle had zich verwijderd. Intusschgn betoonde de jonge vrouw zich zoo zorgzaam, dat de markies zich niet zon der eenigen grond kon verbeelden, dat zij zich door zijn onveranderde liefde had laten vermurwen. Hij dacht, dat haar gevoel van medelijden een meer teeder gevoel had doen geboren worden. Het was waar, dat Gabrielle hem niet "met grooter zorg had kunnen verplegen, dat zij zich niet met meer voorkomendheid naar al de luimen, wenschen en invallen van den patiënt had kunnen schikken, als zij hem werkelijk lief had gehad. De markies herstelde bijzonder voorspoedig, hij mocht welhaast het bed weer verlaten. De dokter kon niet nalaten de jonge schoo ne markiezin zijn compliment te maken, door tegen haar in het bijzijn van Norbert te zeggen Aan u, mevrouw, is het wonder dier snel le en volkomen genezing grootendeels te dan ken Gabrielle stelde zich tevreden om bij den haar toegezwaaiden lof het hoofd te buigen, zonder zelfs een lachje van genoegdoening te tonen, zonder een woord van erkentelijk heid te stamelen. Norbert had haar vader -gered, zij Norbert; de rekening was vereffend. Met de wederkeerende gezondheid ontwaak te bij den markies ook weer zijn liefde. Op zekeren dag sprak Gabrielle hem aldus zeer veel belangstelling. Voor den aanvang werd van de zijde van het Nederiandsch-Boe- ren-comité een biljet rondgedeeld, waarin opgewekt werd niet te bieden, daar de ver koop geschiedt namens de Noorderspaarkas. Ook van buiten de gemeente waren velen aanwezig. Van den Nederlandschen Tuinders bond afd. Koedijk waren zes bestuursleden aanwezig benevens een lid van het hoofdbe stuur. Te ruim drie uur arriveerde notaris Pinkster met zijn schrijvers uit Schoorldam, die aanving met het voorlezen van de mede- deelingen voor den verkoop. De heer P. Hart verklaarde namens de afd. van den Neder landschen Tuindersbond, dat men den ver koop vrij zal laten doorgaan, doch den koo- per zal opdragen A. de Graaf op zijn bedrijf te laten. Zoo dit niet gebeurt, zal er een boy cot op dat bedrijf gelegd worden. De notaris zeide daarop niet te kunnen ingaan en te doen wat zijn plicht was. Huis en schuur brachten in bod op f 1700 geboden door M. Krap. Het eerste perceel akkerland llVs sn. bracht f 18 per snees op, het tweede perceel 30 snees f 12, totaal in opbod was het bedrag f 2292 voor de Noorderspaarkas. Na afloop deelde de heer Hart mede, dat er een over eenkomst wordt gemaakt, dat A. de Graaf kan blijven op zijn bedrijf. De actie der tuin ders is dus goed geslaagd. PREDIKANT EN KAMERLID. Sedert ds. C. v. d. Zaal, laatstelijk predi kant bij de Chr. Geref. Gemeente van Deven ter. door de Anti-Rev. Partij is afgevaardigd naar de Tweede Kamer is in de kringen van de Chr. Geref. kerk al meer de vraag naar voren gekomen of beide amb ten wel met elkander te vereenigen zijn. Op de classicale agenda's zien we dan ook gere geld terzake instructies voorkomen. Op de classis Leeuwarden kwam nu ter tafel een voorstel van de kerk van Zwaagwesteinde, dat de Generale Synode herroepe haar bepaling, waarin zij uitsprak het aan ieders geweten over te laten in hoeverre hij deel neemt aan staatkundige betrekkingen en het niet op haar weg oordeelde te liggen zich uit te spre ken over kerkelijke personen, die in eenig publiek college zitting nemen. De Kerk van Zwaagwesteinde wil dat de Synode zal uit spreken „Dewijl een Dienaar des Woords, eens wettelijk beroepen zijnde, zijn leven lang aan den kerkedienst verbonden is, zal hem niet geoorloofd zijn, zich tot een anderen staat des levens te begeven,, als n.1. het aan vaarden van het lidmaatschap van Gemeen teraad, Staten-Provinciaal en Staten-Gene- raal". De classis besloot deze instructie door te zenden naar de Part. Synode van het Noorden. BUITENLANDSCH NIEUWS. DIPHTERITIS - EPIDEMIE IN ENGELAND. Honderdzeventig gevallen per dag. Engeland wordt op het oogenblik bezocht door een ernstige diphterie-epidemie, die op treedt juist nu een epidemie van roodvonk en mazelen verdwijnt. In de afgeloopen week zijn 170 gevallen per dag geconstateerd. In bepaalde plaatsen liggen de ziekenhuizen stampvol, zoodat vele patiënten thuis ver pleegd moeten worden. In de afgeloopen drie maanden zijn 6000 nieuwe gevallen gerappor teerd, doch in de laatste paar weken is het aantal zieken sterk gestegen. De sterfte ten gevolge van diphteritus in deze periode is meer dan 100Q geweest, of 60 pet. meer dan in de correspondeerende periode van het vo rig jaar. PRINS VAN WALES CRITISEERT ECONOMIE. Distributiestelsel is in gebreke gebleven. De prins van Wales heeft in een toespraak tot de kamer van koophandel te Londen aan gedrongen op de verbetering van het stelsel van distributie. Er is, zoo zeide hij, geen te- kort aan goederen, doch naar het mij voor- Nu weer beter bent, heb je mij niet meer noodig, ik keer naar mijn vader, naar Bois Tordu terug. - Maar kun je dan niet nog enkele dagen bij mij blijven vroeg de markies Waarom Je hebt mijn hulp niet meer noodig Gabrielle, riep de markies, zeg mij de waarheid Ik dacht, dat er in je hart een gevoel van medelijden, van innig medelijden was ontstaan bij het zien van mijn verwon ding en van mijn droevig lijden, een lijden, nog grooter naar de ziel dan naar het li chaam. Als je dat dacht, heb je je vergist, viel Gabrielle hem koel en trotsch in de rede. - Is het werkelijk mogelijk, Gabrielle her vatte de markies, dat je mij met zooveel zorg, met zooveel toewijding, met opoffering van je eigen nachtrust, hebt kunnen verple gen, zonder een zweem van liefde voor mij Ja, dat is mogelijk, antwoordde de jonge vrouw kortaf. Dikwijls, Gabrielle, ging de markies voort, dikwijls terwijl ik mij slapend hield keek ik naar je door de neergeslagen wim pers en zag dan wel, dat je blikken minder hard op mij gevestigd waren, dat het mede lijden je hart vervulde. O, zeg het mij toch, Gabrielle, zul je mij niet eens, vroeg of laat, vergiffenis kunnen schenken, zal het mij niet eens, vroeg of laat, vergund zijn op de weder liefde te hopen - Nooitantwoordde Gabrielle. Is je ziel niet vervuld geweest van lage gedachten, is je geweten niet bevlekt door onedele daden Is je hand niet rood van bloed Kan ik dan ooit vergeten, wie je bent en wat je hebt ge daan - Gabrielle zei de markies, stoot mij niet zoo geheel uit je hartHoor mij aan, Ga brielle en geloof wat ik zeg Je bent te veel vrouw om niet te weten, niet reeds lang be grepen te hebben, hoe ik je liefheb en je zult toch wel als andere vrouwen een sprankje van medelijden hebben voor zooveel liefde Bertels' Kunstkorrel in de praktijk. De heer W. Hek te Mastwijk Gem. Montfoort deelt ons dd. 13 April 1934 mede: Sedert eenige maanden voer ik Bertels' Kunst- korrel aan al myn kip pen en kan U verklaren nog nimmer zooveel eie ren geraapt te hebben als na het gebruik van dit voeder. Van een hok van 23 kippen kryg ik 18 ét 19 eieren per dag en 'van een hok van 73 kippen 61 63 eieren per dag OUEFABRIEKEN N.V. AMSTERDAM komt schuilt het tekort in de consumptie en distributie, zoodat het nutteloos is goederen te produceeren, die niet verkocht kunnen worden. Het is de taak van de zakenwereld een uitweg te vinden uit de bestaande im passe. De prins zeide verder dat tenzij de wereld omstandigheden algemeen verbeterden, het nutteloos was te spreken van welvaart in verband met een land afzonderlijk. Geen en kel land kon zich afzonderlijk uit de heer- schende groote depressie bevrijden. Hij wees er verder op, dat de ontdekkingen, uitvin dingen en organisatie de mogelijkheden voor de wereld zoodanig hadden vergroot, dat de overvloed van productie opzichzelf nieuwe problemen had geschapen. SALOMO'S - OORDEEL. Voor den strafrechter te Londen stond Dinsdag terecht een 27-jarige vrouw, die zich had te verantwoorden op een beschuldiging van bygamie. De vrouw was in 1929 in het huwelijk getreden met een soldaat en had later een huwelijk aangegaan met een ande ren soldaat. Uit dit tweede huwelijk waren twee kinderen voortgesproten. De vrouw was kortgeleden weer teruggegaan naar haar eersten man. De twee mannen waren in tus schen tot overeenstemming gekomen omtrent de twee kinderen, een overeenstemming, die de verdediger van de vrouw „een soort Salo- mo'soordeel" noemde. Zij hadden n.1. beslo ten de twee kinderen onder elkaar te verdee- len, zoodat een. blijft bij de vrouw en haar wettigen echtgenoot, de ander bij den man, met wien de moeder bygamie pleegde. De twee mannen stonden met elkaar op den bes ten voet. EEN DRIFTIG HEERSCHAP. Te Boedapest stond een advocaat in een publieke telefooncel een langdurig gesprek te voeren. Een fabrieksdirecteur, die er bij stond te wachten, werd hierover zoo vertoorpd, dat toen de advocaat uit de cel kwam, de direc teur niet ging telefoneeren, maar den advo caat met zijn wandelstok zoodanig bewerkte dat deze levensgevaarlijk gewond in het zie kenhuis moest worden opgenomen. De vrien delijke directeur was thans in het geheel niet in staat zijn telefoongesprek te houden, een politieagent pakte hem bij zijn kraag en bracht hem op. DE EERSTE ROODHUID-PRIESTER. Op 1 Juli a.s. zal de eerste roodhuid uit het Indiaansche reservaat van Caughnawaga Had je medelijden met mij wierp de markiezin hem tegen. Heb ik het je volmon dig bekend, dat ook ik beminde Heb je toen naar mij geluisterd Je hebt mijn arm hart met voeten getreden, je hebt mij dat hart vaneen gerukt en mij leeren haten, zooals ik niet wist, dat de eene mensch den anderen kon haten O, Gabrielle, hoe weet je je te wreken riep de markies smartelijk uit. Je hadt mij moeten laten sterven Waarom heb je mij gered Zeker alleen om mijn zieleleed te rek ken, omdat je je nog niet genoeg gewroken vond. O, welk een gruwelijke, welk een ver fijnde wraak heb je op mij toegepast Hij liet het hoofd op de borst zinken. De markiezin verwijderde zich en liet hem alleen. Norbert scheen dat heengaan niet te heb ben bemerkt. O, stellig, sprak hij als in zichzelf, de dood ware verkieselijker geweestDood en vernietiging. Een vrouw te beminnen, die je naam draagt, die je rechtens toebehoort en dan niet een kruimpje van haar leven je ei gen te mogen noemen, te moeten toezien, dat zij een ander liefheeft, haar hartstochtelijk te beminnen en de oogen te moeten sluiten om niet op die geliefde trekken de gedach ten aan een ander te lezen, altijd een vrouw om en bij je te hebben, haar te zien glimla chen, haar stem te hooren en dan tot jezelf te moeten zeggen dat alles behoort niet jou maar een ander, is het mogelijk zulk een be staan nog langer te dulden O, sterven wa re verkieselijker, veel beter Een nog bitterder leed was voor den mar kies weggelegd. Valentin had van zijn beide vrienden die in de nabijheid van Bois-Tordu waren, geble ven, vernomen, dat Gabrielle naar Parijs was teruggekeerd. Hij duchtte maatregelen van geweld van Rouquin's zijde. Hij wilde haar derhalve waar schuwen en zich aan het paleis vertoonen. Hij vond de markiezin alleen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 1