25e JAARGANG
DINSDAG i AUGUSTUS 1934
No. 65
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD.
WIERINGER COURANT
TERSCHUNI ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER WIEBINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels 1 0-50
Iedere regel meer t 0.10,
DE REISWEEK COURANT.
Ü3 Reisweek Courant is uit
Wij hebben dit 10 pagina's tellende blad,
hetwelk door de N.R.V. als organisatrice van
de eerste Nederlandsche Reisweek aan ieder
legitimatiehouder gratis wordt toegezonden,
eens aandachtig doorgenomen. Ruim 8 pagi
na's zijn geheel gevuld met opgaven van de
talrijke reducties, welke de Spoorwegen,
K.L.M., A.T.O., Reederijen, Natuur- en Zwem
baden, Dierenparken, rondritten, tramwegen,
openbare en geestelijke instellingen, biosco
pen, Kurhausconcerten ende 700 ho
tels en pensions verleenen. Voorwaar niet ge
ring. Ook de reducties zelf zijn interessant. Wij
lezen b.v., om eens een enkel voorbeeld uit
de zeer vele te noemen hoe een houder
van een legitimatatiebewijs in de Reisweek
een dag-abonnement op de Noord-Zuidhol-
landsche Tramweg Maatschappij kan krijgen
voor de helft van den prijs (gewone prijs
f 2.50, in de Reisweek f 1.25) welk dagabon
nement geldig is op alle lijnen van deze on
derneming.
En zoo zijn er zoovele reducties, ook op dag
tochten mogelijk, dat zij, die in de Reisweek
geen vacantle hebben of kunnen nemen, toch
op een middag, of op Reisweek-Zondag (26
Augustus) buitengewoon aardige en goedkoo-
pe uitstapjes kunnen maken.
Een heel typisch Reisweek-resultaat is b.v.
ook, dat een houder van een 8-daagsch abon
nement (in de Reisweek f 11.50) waarop men
zooveel en zoo vaak men wil op het Neder
landsche Spoorwegnet mag reizen, recht heeft
op een gereduceerd biljet per autobus van
Alkmaar naar Leeuwarden. Wanneer wij nu
weten, dat zulk een buskaartje normaal f 3.
kost en voor een houder van zulk een abon
nement slechtsf 0.75, dan is hier toch
wel een daadwerkelijk bewijs, dat deze Reis-
week-organisatie voor de toeristen in eigen
land van zeer groote beteekenis is.
Want ook bootvaarten maakt men voor een
koopje.
Musea, openbare en geestelijke instellingen
geven hun schatten voor bijna niets te zien
Holland stelt nu waarlijk vele zijner schoon
heden den laagst mogelijken prijs onder ve
ler bereik. Onze lezers dus, die in de Reis
week vacantie hebben, kunnen er in den
breede van profiteeren, maar ook hun, die
niet zoo gelukkig zijn in deze Reisweek vacan
tie te kunnen nemen, raden wij aan op Reis
week -Zondag of op den middag daarvoor
toch minstens één uitstapje in ons eigen
mooie land te ondernemen. Er zijn er altijd
nog genoeg, die nog nimmer langs de Vecht
gingen, een tochtje over de Kager en Brase-
mer Meren maakten, Marken en Volendam
bezochten, in een boot door onze havens
kruisten, of een rondrit per autocar maak
ten door provincies, welke zij nog niet zagen
voor wien de vaart rond den Pannerdenschen
Kop nog nieuw is, voor wien een vliegtocht
boven het eigen land nog een openbaring
moet worden, voor wienmaar lezers, vult
U het zelf maar aan.
De gelegenheid om het op de goedkoopst
mogelijke wijze te doen is er nu. Men behoeft
slechts in het bezit te zijn van een legitimatie
bewijs, dat kan worden aangevraagd bij de
Nederlandsche Reisweek-Organisatie, Laan
van Meerdervoort 53D., 's-Gravenhage, Cen
traal Bureau der Nederlandsche Christelijke
Reisvereeniging, Weteringkade 22-a., 's-Gra
venhage, Centraal Bureau der Nederlandsche
Reisvereeniging voor Katholieken, Heeren
gracht 215, Amsterdam (C.), Algemeene Ne
derlandsche Vereeniging voor Vreemdelingen
verkeer, Lange Voorhout 102, 's-Gravenhage,
of een der plaatselijke Vereenigingen voor
Vreemdelingenverkeer. Wie het niet afhaalt
zende een 6 ct. postzegel voor toezendingskos-
ten
DE KIESWETWIJZIGING.
De „Haagsche Post" vermoedt, dat onder
den indruk van de opzienbarende gebeurte
nissen in het buitenland menigeen ontgaan
zal zijn, dat de Regeering eenige voorstellen
FEUILLETON.
-O-
128.
Zich aan de meubels steunend, kwam hij
tot bij den uitgang. Op den drempel wendde
hij zich nog eenmaal om.
Ik heb alles zóó ingericht, zei hij, dat je
na mijn dood geen onaangenaamheden zult
te duchten hebben. Ik heb naar het Gerechts
hof geschreven. Rouquin zal, als hij mijn dood
verneemt, niet den afloop van het gerechts
geding afwachten, daarvoor ken ik hem ge
noeg Vaarwel, Gabrielle
Norbert wankelde verder en zag nog een
keer in de kamer terug. Hij zag, hoe Gabriel
le daar op de knieën nederlag, met gevouwen
handen en hij wierp op haar een teederen
blik.
Gabrielle, ik heb je bemind, innig be
mind lispelde hij.
Gabrielle zag Norbert niet meer.
Hij verwijderde zich en liep met inspanning
van de eene tot de andere kamer.
Ik wil haar het vreeselijk gezicht bespa
ren, zij behoeft mijn doodsstrijd niet te zien,
dacht hij.
Hij kon nog juist zijn eigen kamer bereiken,
maar toen hij de deur had opengestooten, viel
hij dan ook languit op den vloer.
Gabrielle lieve Gabrielle ik sterf
Vaarwelstokte hij met gebroken stem.
Dat waren de laatste woorden, die den mar
kies over den lippen kwamen.
Norbert was dood
XLIV.'
Murad had Rouquin goed bewaakt in het
huis van Cour la Reine achtergelaten. Daarop
was hU naar het paleis van justitie gegaan
bij de Tweede Kamer heeft ingediend, die
zeer ingrijpende veranderingen in de Kieswet
ten doel hebben.
Het belangrijkste voorstel acht het blad
het tegengaan van kleine partijen.
In het kort komt het voorstel hierop neer,
dat fracties van minder dan drie leden niet
in de Tweede-Kamer kunnen worden toege
laten Om het te zeggen in de bewoordingen
van de memorie van toelichting Na allerlei
andere middelen ondeugdelijk te hebben be
vonden, heeft de Minister hier gedacht aan
het eischen van een aantal stemmen, voldoen
de om reeds bij eerste toedeeling drie zetels
te verwerven. Deze overweging, de bevordering
van de mogelijkheid tot vorming van een par
lement, dat uit levensvatbare deelen is samen
gesteld en waarin voor momenteele belangen-
politiek niet aanstonds plaats is, heeft den
Minister geleid tot het voorstellen van zulke
regeling. Daarnaast meent de Minister, dat
nog plaats is voor een poging om de verkie
zingen reeds van den aanvang af in rustiger
banen te leiden. Daartoe is zijn keuze gevallen
op het stelsel van de waarborgsom (f 250.)
Het blad is benieuwd hoe het parlement
hier tegenover zal staan. Men kan zich moei
lijk voorstellen, dat het zich bij dit wetsont
werp zal neerleggen. Zelfs voor dezen tijd,
waarin de democratie in het hoekje zit waar
de slagen vallen, lijkt het wel buitengewoon
ondemocratisch. Het eenige wat van zoodanig
voorstel met vrij groote stelligheid kan wor
den verwacht is, dat de radicalen van uiterst
links en uiterst rechts maar vooral de laat-
sten, die het meest veroordeeld zijn er een
spoorslag in zullen voelen, toenadering te
zoeken en zich tot machtige groepen te ver
eenigen. Dit moge dezen groepen ten goede
komen, het is de vraag of zoodanig resultaat
de Regeering aangenaam zal zijn Eenigs-
zins anders is het gesteld met het voorstel, de
z.g. „vrijgestelden" (genoemd „personen die
te zeer aan de verleiding bloot staan, de be
langen der groep waartoe zij behooren, te
stellen boven het algemeen belang") te weren
uit de lagere vertegenwoordigende lichamen:
Provinciale Staten en Gemeenteraden. Een
groot deel des volks zal, naar het blad meent,
hiervan de noodzakelijkheid erkennen.
jaren vrijwel zonder slag of stoot door de
eertijds vaste Indische markt hebben laten
verdringen en er zich verder tot het vorige
jaar sinds Leiden in last is weinig om
hebben bekommerd.
Is er aldus van de zijde der groot-importeurs
(van Australische merken) weinig of geen
steun te verwachten, evenmin behoeft men
hier te rekenen of te wachten op den schakel
der kleine Indische huizen, daar die veelal
noch financieel en noch qua organisatie in
staat zijn om op eigen kracht, voor het Hol-
landsche product met blijvend succes tegen
de Australische concurrentie te ageeren. Het
betreft i.c. immers een massa-marktartikel,
waar van continu en in elk centrum een vol
doende hoeveelheid aanwezig moet zijn en
bovendien een daartoe geschikte verkoopsor
ganisatie vereischt.
Willen we voor ónze producten inderdaad
binnen afzienbaren tijd ginds weer behoorlijk
groot o.i, onmisbaar debiet machtig wor
den en behouden, dan is daartoe thans vrij
wel de éénig overgebleven keuze om „en bloc"
of eventueel door het vormen van enkele com
blnaties van exportfabrieken waarin ook
plaats is voor kaas en condens één of méér
dere eigen overzeesche verkoopbureaux aan
het werk te zetten.
Tenzijde Nederlandsche Regeering, die
nu toch reeds geruimen tijd zij het nood
gedwongen 't agrarisch bestel op den econo-
mischen weg leidt en beschermt, het daarheen
wil sturen, dat de Indische inporteurs van de
Australische boter op zich nemen om een
goed deel van hun importen uit 't moederland
te betrekken. Waarnevens natuurlijk ook ie
der ander behoort vrij te blijven om de Indi
sche markt, hetzij ter plaatse of van hieruit,
te bedienen. Langs dien weg, of anders mid
dels de vorengezegde producenten-organisa
tie (s) zal de Hollandsche boter in de eigen
koloniën weer noemenswaard aandeel van het
verbruik tot zich kunnen trekken.
BOTERUITVOER NAAR NED.-INDIE.
De afzet van boter naar Ned.-Indie laat al
sedert jaren te wenschen en al liet het zich
een paar maanden geleden nog aanzien, dat
er met de verscheping van 272 tons in het
eerste kwartaal wat meer uitzicht scheen te
komen, sedert dien zijn de kansen blijkbaar
weer gekeerd, gezien den achteruitgang tot
345 tons voor den termijn JanuariMei 5
maanden en het lijkt er nog weinig op, dat
het ons zal gelukken, dit jaar op pl.m. 2000
tons te komen, zoo als het nog onlangs door
de Crisis Zuivel Centrale werd voorgesteld al
dus de berichten van de Economische Stati
stiek.
Dit eindresultaat leek het blad toen al aan
den optimistischen kant en 'n maximum van
ca. 1200 tons inderdaad meer waarschijnlijk,
wetende, dat de Indische omzet vermeerdering
in hoofdzaak moest komen van de activiteit
van één enkel Java-inporthuis, dat zich vóór
dien weinig of niet met den overzeeschen bo-
terhandel had bezig gehouden en daartoe
eerst was overgegaan sedert zijn contact met
de medio vorig jaar ingestelde Commissie ter
Bevordering van den Boterexport naar Ned.-
Indië.
Uit welk verschijnsel intusschen wel de con
clusie mag worden getrokken, dat de Holland
sche boter ginds zeer zeker wel emplooi kan
vinden, indien het importapparaat er zich
maar voorspant. Doch daarin nu schuilt o.i.
een moeilijk te overkomen bezwaar, wijl de
grootere firma's behoudens een enkele uit
zondering nu reeds sedert jaar-en-dag met
Australië geliëerd zijn en er dus weinig voor
(zullen) voelen om die connecties op te geven,
in ruil, voor méér of min duurzame verbindin
gen met Nederland. Want men mag niet over
het hoofd zien, dat de Hollandsche producen
ten zich al vóór en niet minder na de oorlogs-
BUITENLANDSCH NIEUWS.
en had daar het geheele ontzettende bloedige
drama verhaald.
De markies had in zijn brief den procureur
der Republiek eveneens van al het gebeurde
kennis gegeven en uitvoerig het drama be
schreven, waarin hijzelf zulk een bedroeven
de rol had gespeeld.
Die brief was nu rechtens in handen ge
steld van een zekeren mijnheer Adolf d'Amon-
dy, die met den markies op min of meer ver-
trouwelijken voet stond. Hij had met Norbert
hetzelfde lyceum bezocht en diens familie
gekend.
Die ambtenaar der rechterlijke macht was
het, die Murad bij zich liet komen, terwijl hij
juist den belangrijken brief van Norbert zat
te lezen. Wat hij nu hoorde, kwam in hoofd
zaak overeen met hetgeen hij uit den brief
vernomen had.
Slechts enkele uren, nadat Rouquin zich bij
de politie in hechtenis bevond, deelde men
hem den plotselingen dood van den markies
mede. Hij uitte een kreet van woede. Zijn
wraak was hem ontgaan. Aan die oplossing
had hij niet kunnen denken. Hij had van het
oogenblik af, dat hij zich door den markies
verraden zag hem als een afschuwelijken
domkop en als een lafhartig mensch be
schouwd, dien hij al het kwade, wat hem nog
te wachten stond, zoo van harte had gegund.
Nu was die kans verkeken, de verrader was
aan zijn macht ontrukt.
Hoe het met hemzelf nog zou afloopen, baar
de Rouquin weinig angst, de muren van zijn
gevangeniscel verschrikten hem niet. Hij
achtte het voorloopig van het meeste belang
om tijd te winnen. Hij geloofde zeker nog wel
aan de gerechtigheid te zullen ontsnappen en
zoo zulks volstrekt ondoenlijk bleek te zijn,
had hij voor het uiterste geval, hoe goed men
hem ook had onderzocht, een vergiftige pil
bewaard, die aan alles opeens een einde zou
kunnen maken. Maar zoover zou het wel niet
behoeven te komen, meende Rouquin. Hij was
besloten om, tot herkrijging zijner vrijheid.
OOSTELIJK VEILIGHEIDSPACT KOMT
TOT STAND.
Welke de houding van Duitschland
en Polen ook moge zijn.
De Parijsche correspondent van de „Times"
meldt, dat de onderhandelingen over het af
sluiten van een veiligheidspact in Oost-Europa
het einde naderen.
De Fransche regeering-verwacht een spoe
dige mededeeling van de Poolsche regeering
over haar houding ten opzichte van het voor
stel. Frankrijk heeft de Poolsche regeering er
op gewezen, hoe belangrijk het is nog vóór
het bijeenkomen van de Volkenbondsvergade
ring in September zich voor of tegen het pact
uit te spreken.
Het antwoord van Polen, onverschillig of
het gunstig of ongunstig is, zal het einde zijn
van het eerste stadium der onderhandelingen.
De Baltische landen hebben reeds hun prin
cipieele instemming met het veiligheidspact
medegedeeld, zoodat dan nog slechts moet
worden gewacht op de houding van Duitsch
land.
De reden dat Frankrijk wenscht dat nog
vóór September althans een voorloopige be
slissing tot stand komt, is, dat nu vaststaat,
dat Sowjet-Rusland op de September-bijeen
komst een verzoek tot toelating in den Vol
kenbond zal indienen.
Indien Rusland als lid wordt toegelaten,
zou dit de eerste stap tot verwezenlijking van
het pact beteekenen.
Van Fransche zijde is men van meening,
dat als Polen en Duitschland niet aan het
pact willen deelnemen, het verdrag dan zon
der hen moet worden afgesloten, eventueel
zelfs slechts tusschen Frankrijk en Rusland.
De Times-correspondent voegt aan zijn be
richt toe, dat de Franschen niet beweren, dat
het lidmaatschap van den Volkenbond of een
verdrag met Frankrijk voor de Sowjet-regee-
ring een ideale oplossing van de Russische
problemen beteekent
De Sowj et-regeering heeft veiligheid in het
Westen noodig, zoodat zij de mogelijkheid
heeft zich bezig te houden met het werkelij
ke of vermeende Japansche gevaar.
TWEE BENZINE-TRELNEN VLIEGEN TEGEN
ELKAAR OP.
Waarschijnlijk het geheele
personeel verbrand.
Bij het station Kroanska op het traject
BoekarestClaova zijn twee benzinetanktrei-
nen met elkaar in botsing gekomen. Alle wa
gons en de locomotieven ontspoorden en aan
gezien er benzine wegvloeide, stond de plaats
van het ongeval weldra in lichter laaie.
Uit de vlammenzee hoorde men kort na el
kaar de ontploffingen der verschillende ben
zinetanks. De vlammen waren op een afstand
van 40 K.M. te zien.
Tengevolge van de groote hitte kon niemand
de beide brandende treinen naderen, zoodat
het aantal slachtoffers tot heden onbekend
Is. Men vreest, dat het geheele trein-personeel
In de vlammen is omgekomen.
EEN RIJKE BEDELARES.
Onlangs is te New York een bedelares ge
storven, die naar thans blijkt, een vermogen
bezit van ruim 62.000 dollar. Zij is gestorven,
doordat zij in een automatisch restaurant van
etensresten heeft gegeten, die vergiftigd wa
ren. Zij bleek tien bankrekeningen te hebben
en in haar schamele woning bevonden zich
waardevolle stukken.
BELASTING-OPBRENGST VERDUBBELD. I
Alcohol levert 260 millioen op.
De Amerikanen hebben dit ja-ar tweemaal
zoo veel belasting betaald als het jaar te vo-
ren. In het financieele jaar, dat op 30 Juni
is geëindigd, bedroeg de belasting-opbrengst'
ongeveer 2.672.240.000 dollar, tegen 1.119.840.000
dollar in het jaar te voren.
Alle belastingen brachten het afgeloopen
jaar meer op. De inkomstenbelasting steeg
slechts met zeven millioen tot ruim 817 mil
lioen dollar. Maar eenige nieuwe bronnen van
inkomsten hebben tot een belangrijke stijging
der belasting-opbrengst geleid. De belasting
op alcoholica bracht niet minder dan 260 mil
lioen dollar op, hoewel het drankverbod eerst
in het midden van het jaar werd afgeschaft,
OVERSTROOMINGEN EN DROOGTE.
Hongerige wolven en tijgers ko
men uit de heuvels.
Als gevolg van de droogte in een deel' der
provincie Hoepeh (China) komen uitgehon
gerde wolven en tijgers uit de heuvels naar
beneden. lederen nacht worden de boeren
aangevallen door deze rooffdieren, die naar
men zegt reeds elf menschen hebben meege
voerd en verslonden.
AVONTUREN VAN AMERIKAANSCHE
SCHIPBREUKELINGEN.
In het begin van het jaar vertrokken de
Amerikaansche schilder William Titlow en
zijn echtgenoote, een schrijfster, alsmede miss
Marion Philips met een 7-tons scheepje voor
een wereldreis. Zij bereikten Honoloeloe, van
waar zij 1 Maart j.1. vertrokken om Nieuw
Guinea en Australië te bezoeken. Tusschen 1
en 7 April hadden zij te kampen met hevige
stormen en brak hun mast en tenslotte
strandden zij op Feys Island, vanwaar zij op
21 Juli j.1. door een Japansch dienstvaartuig
naar Pelew, een der onder Japansch man
daat staande Carolina eilanden werden over
gebracht. Met financieelen steun der Japan
sche autoriteiten zullen zij thans naar Manilla
vertrekken.
WAANZINNIGE MAAKT AMOK.
Te Christburg in Oost-Pruisen heeft een als
onschuldig bekende krankzinnige een bloed
bad aangericht. Hij kreeg een vlaag van waan
zin, drong de kamer van een leeraar binnen
en sneed hem met een slagersmes de keel
door. Zijn eigen broer, die erop toesnelde,
werd door messteken aan hoofd en armen
zwaar gewond. De razende nam hierop een
geweer, dat zich in huis bevond, ging op
straat en schoot een boer, die naar zijn veld
wilde gaan, een kogel in den buik. De vrouw
van een dominee, die naar het lawaai kwam
kijken, kreeg een schot in de knie en werd
zwaar gewond. Hierop greep de krankzinnige
een paard en ging er vandoor, doch op een
brug aangekomen stak hij het paard met een
mes ongeveer dood. Hierop vluchtte hij de vel
den in. Men heeft hem omsingel^ en daarna
wederom opgesloten.
BEKENDMAKING.
RUNDVEE-TEELTREGELING.
Hierbij deelen wij U mede, dat ten aanzien
van de kalveren, welke door een identiteists-
bewijs gedekt dienen te zijn, de gewichtsgren-
zen voor de periode, ingaande op 1 Augus
tus 1934, bepaald zijn op 60 250 K.G. voor
stierkalveren en 100 190 K.G. voor vaars
kalveren.
In dit verband wijzen wij op de mogelijk
heid, dat dieren, die op 1 Augustus slechts
enkele kilo's zwaarder zijn dan respectieve
lijk 250 en 190 K.G. en uit dien hoofde in de
vorenbedoelde periode niet door een identi
teitsbewijs gedekt behoeven te zijn, bij een
volgende verhooging der maximale grensge-
wichten wel binnen de gewichtsgrenzen zul
len vallen. Het komt ons daarom raadzaam
voor, dat in dergelijke gevallen de eigenaren,
hoewel dit uiteraard niet strikt noodzakelijk
is, er toch toe overgaan identiteitsbewijzen
voor de betreffende dieren aan te vragen of,
zoo zij zulks niet wenschen, de bovenomschre
ven mogelijkheid, in verband met het hun
toegewezen aantal kalveren, terdege in over
weging nemen.
De Landbouw-Crisis-Organisatie
voor Noord-Holland.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
zijn leven tienmaal op het spel te zetten,
want dat leven was, hoe hij de zaak ook be
zag, zelfs nu reeds zoo goed als verbeurd.
De beste maatregelen werden zoowel door
de politie, als de justitie genomen, om te zor
gen, dat de arrestatie van Rouquin voor het
publiek een geheim bleef. Men oordeelde het
beter, dat niemand eenig verband zou trach
ten te zoeken tusschen de inhechtenisneming
van Rouquin en den dood van den markies
d'Argental. Zoo mogelijk moest diens naam
zelfs in het geding worden vermeden. Het
publiek vond uit zichzelf honderd redenen
voor den dood van den markies, maar van
den strijd om Bertara's millioenen had nie
mand eenig vermoeden.
Op den dag na Norbert's dood werd Rou
quin naar het kabinet van den heer d'Amon-
dy geleid.
Op den weg door den langen gang, die van
de gevangenis voor voorloopig gearresteerden
naar het paleis van justitie voerde, zag hij
eindelijk weer de blauwe lucht. Zoo Rouquin
slechts het gewone geleide had gehad, zou hij
gewis op dien tocht zijn kans om te ontvluch
ten hebben waargenomen, maar de politie,
die, wij weten het, reeds lang het oog op Rou
quin had bevestigd, had hem een geleide van
meer dan de dubbele getalsterkte meegegeven.
Hij kon met geen mogelijkheid ontvluchten,
want hij werd bewaakt door zes gerechtsdie
naars twee zijwaarts, twee vóór en twee ach
ter hem.
Men bracht hem naar het kabinet van den
rechter van instructie.
De rechter, door den brief van Norbert en
de mondelinge mededeeling van Murad, ge
heel op de hoogte van de ingewikkelde zaak,
wierp op den arrestant bij diens binnenko
men, een verpletterenden blik.
Rouquin begreep dien blik, maar toonde
niet de minste ontroering.
Manheer d'Amondy poogde allereerst de
persoonlijkheid van den misdadiger vast te
stellen, van de zaak van Bertara's millioenen
was voorloopig geen sprake.
Rouquin, begon de rechter, heet gij wer
kelijk Rouquin
Heel Parijs kent mij als zoodanig mijn
heer.
Het is daarom nog niet uitgemaakt, dat
gij inderdaad Rouquin zoudt heeten. Gij zijt
bijzonder slim te werk gegaan, men heeft uw
woning en uw kantoren doorzocht en nergens
eenig spoor van uw familiepapieren gevon
den. Gij hebt verschillende stukken steeds als
Rouquin onderteekend, ik heb evenwel allen
grond tot de veronderstelling, dat dit slechts
een aangenomen naam is.
Behoud mijnentwege uw gronden en uw
veronderstellingen, antwoordde Rouquin spot
tend. Ge zult mij wel als Rouquin het verhoor
dienen af te nemen en als dat afgeloopen is,
zal ik, eveneens als Rouquin, mijn schuld aan
de maatschap voldoen.
Rouquin, zei de rechter, in uw leven heeft
veel merkwaardigs plaats gehad, zoo weet
men onder meer, dat ge gehuwd zijt, maar
dat uw vrouw u heeft verlaten om redenen,
die ik vernomen heb en die mij den sleutel
geven op het raadsel, hoe gij uw vermogen
hebt bemachtigd. Rouquin, waar zijt gij ge
trouwd en onder welken naam
Heeft mijn vrouw u dat niet reeds ge
zegd vroeg Rouquin op zijn beurt.
Lydia, de weduwe van den bankier Fori-
celli, heeft mij niets
Haltriep Rouquin. Gij weet daarvan
meer dan ikzelf
Hij zag den rechter aan en begreep uit
diens gelaat, dat Lydia verdwenen was. Als
zij eens gestorven was Zij was er toe in
staat, dat dwaze schepsel, indien Andreas
Senechal haar niet meer kon liefhebben, nu
hij alles wist. Was het maar zoo Rouquin
durfde het nauwelijks hopen en maakte er
zichzelf een verwijt van, dat hij haar, na zich
van Foricelli's vermogen te hebben meester
gemakt, niet kort en goed had uit den weg
geruimd.
DRIEHONDERD-VIJFTIG MAN ONTSLAGEN.
In de mijn „Oranje Nassau IV."
Met ingang van 1 September is aan ruim
350 man op de Oranje-Nassaumijn IV te Heer
len ontslag aangezegd. Onder de ontslagenen
zijn verschillende Nederlanders. Met 1 Sep
tember zullen niet meer dan pl.m. 350 man
op de Oranje-Nassaumijn IV blijven werken.
Het schijnt in de bedoeling te liggen, metter
tijd deze mijn als bedrijf schacht stop te zet
ten en de exploitatie van de Oranje-Nassau
mijn III uit te doen geschieden.
EEN FASCISTISCHE LEIDER FAILLIET.
Redacteur van de „Bezem."
De heer J. A. Baars, stichter van den Alg.
Ned. Fascisten Bond een van de fascistische
partijen, die door onderlingen oneenigheid
verscheurd werden is door de arrondisse
mentsrechtbank te 's-Gravenhage in staat
van faillissement verklaard.
MARKTBERICHTEN.
De Graanmarkt.
Alkmaar, 10 Aug. 1934. Op de gehouden
Graanmarkt waren in totaal 392 H.L.'s aan
gevoerd, waarvan soort en prijzen als volgt
10 H.L. voertarwe f 6.50 1 H.L. gerstnieuw
(winter) f 6 en chev. f 6.50 90 H.L. haver
f 6.50 a 6.75 18 H.L. boonen, w.o. bruine
f 12 a 13 citroen f 12, duiveboonen f 8 a 9.75;
kanariezaad f 7.75 rood mosterdzaad f 24
125 H.L. karwijzaad21 H.L. blauwmaanzaad
f 17.50 nieuwe f 18.50—f 19 127 H.L. erw
ten v/.o. kleine groene f 9.60 a f 9.85, grau
we f 29 a 38 en vale erwten f 19 a 24. Alles
per 100 K.G. Handel stug.
De Kaasmarkt.
Alkmaar, 10 Aug. 1934. Op de gehouden kaas
markt waren in totaal 71 stapels, wegende
125000 K.G. kaas aangevoerd, waarvan de
prijzen als volgt: Fabriekskaas 39 stapels,
Kleine f 23 en Boerenkaas 4 stapels Kleine
f 19 en 28 stapels Commissie f 25.50. Alles met
rijksmerk. Handel matig.
Ik heb haar duidelijk te verstaan gege
ven, dacht hij, dat ik niet haar, maar haar
geld had getrouwd en liet haar toen aan haar
lot over, liet haar leven, dat was een groote
fout
Van den rechter dwaalden de blikken van
den boosdoener naar de tafel. Een straal van
blijdschap tintelde in zijn oogen. Hij had op
de tafel van den rechter iets ontdekt, dat hem
van dienst kon zijn, een voorwerp, dat die
nen moest om een anderen beklaagde tot be
kentenis te brengen. Het was een dolkmes
van een Italiaan, waarmede deze een Fransch
man op de Italiaansche grenzen had ver
wond, het was nog rood van bloed. Dit schrik
te Rouquin niet af. Een blik was hem genoeg
om te zien, dat het een voortreffelijk wapen
was, geschikt, om zichzelf of een ander te
dooden.
Adolf d'Amondy gaf zich alle moeite om
van Rouquin te weten te komen, hoe diens
ware naam was, doch het baatte hem niet.
Rouquin, zei de rechter eindelijk, gij
schijnt er bij te willen blijven om met uw rech
ter den spot te drijven. Dat kan u deerlijk te
staan komen. Als er iets is, wat uw hoofd zoit
kunnen redden, dan noem ik in de allereerste
plaats een oprecht berouw
Rouquin lachte.
Gij hebt uw roeping gemist, mijnheer
d'Amondly! zei hij. Gij had godsdienstonder
wijzer moeten worden, het liefst op een meis
jesschool, welke prachtige redevoeringen
hadt gij dan naar aanleiding van zulk een
tekst voor de luisterende jeugd kunnen hou
den en welk een succes zoudt gij daarbij niet
op de harten der moeders hebben behaald
Adolf d'Amondy belde en gaf den binnen-
tredenden gerechtsdienaar een stuk papier,
waarop geschreven stond „Den beklaagde
Loussard laten voorkomen."
In het volgend oogenblik werd Loussard,
door drie bewakers geleid, voor den rechter
van instructie gebracht.
(Wordt vervolgd.)