25e JAARGANG DINSDAG 4 SEPTEMBER 1934 No. NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINOBN EN OMSTREKEN OM HET GOUD. ■WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.—. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN I BCREAC Hippolytushoef Wielingen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10. DE MACHINALE PRODUCTIE. Er staan, schrijft de „Prov. Groninger Cou rant" wel van die kleine berichtjes in een hoekje van de courant, verscholen onder al het belangrijke nieuws, dat in dezen tijd zoo veelvuldig is, die toch wel even te denken geven. Zoo trof het blad dezer dagen het bericht, dat de Eerste Nederlandsche Bond van Klein- fabrikanten in de sigarenindustrie zich met eenadres tot de leden van de Tweede Kamer gewend heeft, waarin hij zegt, dat de kleine ondernemers bittere armoede lijden. Uit het bedrijf kunnen zij niet gaan. Ze zouden ner gens anders emplooi vinden. Velen hebben zich bij den tabakshandelaar in de schuld gestoken, steeds hopend op een meer stabie- len toestand. De tabaksaccijns bracht reeds groote moeilijkheden, de langdurige crisis deed de rest. Een felle concurrentiestrijd ont brandde, mede doordat vele vroegere loonar beiders als eigenwerkmakers de misère kwamen verergeren. Daarbij speelt ook de toenemende mechanisatie een groote rol en daarom vraagt de adresseerende organisatie, als een algeheel verbod van machinegebruik niet mogelijk mocht zijn, de grootere vlucht 4$.r mechanisatie tegen te gaan door hoogere laste» op het machinale product te leggen. Men zal ons er niet van willen verdenken, gaat het blad verder, dat wij niet, als met talloos vete groepen van burgers, die werken willen, doch wier arbeid een strijd tegen de bierkaai der onwrikbare economische malai se is, ook geheel medeleven met de blijkbaar zoozeer gedupeerde kleine sigarenfabrikanten. Doch niettemin riioet toch gewezen worden op de absurditeit yart hun verzoek om aan de machinale productiemethoden van over heidswege hinderpalen in dep weg te leggen. Het ls merkwaardig te ervaren hoezeer in dezen tijd oude waarheden en onwaarheden weer boven komen. De strijd tegen de vorderingen der tech niek behoort tot de „onwaarheden." Dit is al zéér oud en men herinnert zich nog de be roering onder de Rotterdamsche hayenar-r beiders gewekt, toen voor het eerst stoomkra- wn en elevators het werk hunner voor een -groot deel onnoodig maakten. Wat deze kleine sigarenfabrikanten thans willen is, mutatis mutandis, hetzelfde wat de Rotterdamsche havenarbeiders toentertijd wilden en met kracht van daden trachtten .af te dwingen aan den vooruitgang van den rijd. Ook al is men niet gereedeJijk bereid het nut van de machine voor de samenleving te erkennen, daarom kan men wél erkennen dat de strijd ertegen hopeloos en bij voorbaat tot onvruchtbaarheid gedoemd is. ZELFOPOFFFERING VAN ONDERZOEKERS (uit een artikel van dr. W. Neumann in „Unsere Welt", Bielefeld, April 1934) ^IET zelden is de proef op het eigen 11- chaam de eenige en laatste mogelijk heid, waarover de onderzoeker beschikt voor het oplossen van wetenschappelijke pror blemenveel van hetgeen wij tegenwoordig weten, zou zonder deze experimenten onge twijfeld een ondoordringbaar geheim zijn ge bleven. Zeer zeker speelt voor de moderne wetenschap de vivisectie op dieren een uiterst belangrijke rol en in tal van gevallen kan men er ook mee volstaan, om bij de latere toepassing der opgedane ervaringen bij men- schen elk gevaar te elimineeren. Dit is echter niet steeds het geval. Menig maal leenen dieren zich slechts of in het ge heel niet voor het betreffende onderzoek (bij de oplossing van vraagstukken b.v., die ver band houden met de zintuigelij ke waarne ming door den mensch), dikwijls ook blijven aan het gebruik maken van ervaringen, die FEUILLETON 134. Op zekeren morgen voelde hij zich, na een rustigen slaap zonder koorts, merkbaar beter en kon hij veel gemakkelijker ademhalen. Hij had, als wij het zoo noemen mogen, het pret tige gevoel, dat bijna iedere zieke kent, als na de crisis, den strijd tusschen leven en dood, zijn toestand een gunstige wending heeft genomen. Rouquin voelde zich zoo wel, dat hij gaar ne eens zijn krachten zou hebben beproefd, maar bij zijn bed zat als steeds een gerechts dienaar ze werden hier om de twaalf uur afgelost die iedere beweging van hem ga desloeg. Hoe kon hij bij zijn vreeselijke lichaams zwakte en met zulk een bewaking er ooit aan tanken, uit het ziekenhuis te ontvluchten Rouquin opende halverwege zijn oogen en begon den gerechtsdienaar, die bij zijn bed zat, te bestudeeren. Hij zag daar het type van eert nauwgezet mensch, hij las in die trekken dé onbuigzaamheid van het karak ter. Die mart had voor een schilder kunnen dienen als een model van trouwe eenvoudige plichtsbetrachting. De gelukzoeker begreep dadelijk, dat er met dien man niets zou zijn aan te vangen. Hij sloot de oogen en wachtte zich wel den gerechtsdienaar te laten merken dat hij weer eenigermate op krachten gekomen was, hij deed dit ook niet, toen de dokter, die bij zijn onderzoek een verbetering waarnam, welke de zieke trachtte te ontkennen, verlangde, dat hij naar de ziekenzaal van het gerechts hof zou worden gebracht, in afwachting van het oogenblik, waarop de rechter van instruc ties hem weer in verhoor zou kunnen nemen. Toen de geneesheer hierop zinspeelde, zei Rouquin met zwakke stem en hoestend Ik ben veel minder goed dan gij denkt. De dokter SéhUdde het hoofd. bij de vivisectie op dieren zijn verkregen, nog onzekerheid en gevaar verbonden. Dan rest den onderzoeker nog slechts de proef op het eigen lichaam, aangezien hij immers andere menschen niet aan gevaar wil noch mag blootstellen. Gewoonlijk blijven dergelijke proeven uit den aard der zaak zonder verdere nadeelige gevolgen. Maar toch gebeurt het ook telkens weer, dat onderzoekers hun offervaardigheid met den dood moeten bekoopen. Pas onlangs stond in de bladen het bericht vermeld, dat de Hamburgsche pharmacoloog professor Bomstein het slachtoffer was geworden van zijn wetenschappelijke proeven, waarmee hij zich een doodelijke kwaal op hals had ge haald. Bomstein hield zich bezig met vraag stukken betreffende het stofwisselingsproces bij den mensch. Daarbij nam hij proeven met niet ongevaarlijke stoffen, teneinde zelf na te gaan, welken invloed zij uitoefenden. Deze experimenten schijnen hem noodlottig te zijn geworden. Van alle ziekten der tropische landen is de gele koorts de gevaarlijkste. Toen men nog niet wist, op welke wijze de besmetting bij deze ziekte werd overgebracht, moest iedere Europeaan, die eenig,en tijd had te vertoeven in streken, waar de gele koorts heerschte, het dobbelspel met den dood wagen. Gemid deld bezweken 60 van de 100 lijders aan gele koorts In één enkel jaar, toen zij bij zonder hevig woedde (in 1878) sleepte zij al]eep al in een paar gebieden van Amerika ruim 20.000 menschen ten grave. Men raamt het aantal menschenlevens, dat de gele koorts tot dusver in de Vereenigde Staten heeft ge vergd, op omstreeks 100.000. Dat intusschen het aantal slachtoffers tot een minimum is gedaald, dat uitgestrekte gebieden vrijwel volkomen van de plaag konden worden be vrijd, hebben wij uitsluitend te danken aan den heldenmoed der onderzoekers. In hét begin dezer eeuw benoemde de Ame- rikaansche regering een commissie voor de oplossing van het geheim der gele koorts. De Cubaansche geneesheer C. Finlay stond op het standpunt, dat de ziekte dopr den beet van muggen werd overgebracht. Het' bewijs voor deze veronderstelling ontbrak evenwel. Dieren, die vatbaar waren voor gele koorts, waren er niet en proeven nemen op andere menschen kon en wilde de commissie niet. Twee der commissieleden verklaarden zich daarop bereid, zich dopr de verdachte mug gen te laten bijten ofschoon zij terdege wisten, dat de proef hun gemakkelijk het le ven kon kosten De insectenonderzoeker Lar zear kweekte muggen, liet deze bloed van lij ders aan gele koorts opzuigen en zich daarop door de muggen bijten. De gevaarlijke proef leverde geen resultaat op, omdat zij zooals wij thans weten op onjuiste gegevens was gebaseerd. Daarop nam Lazear's collega, de bacterio loog Carroll, dezelfde proef hij kreeg np hevige wijze gele koorts, doch genas. Vervolgens werden onder de manschappen van het Amerikaansche leger vrijwilligers ge vraagd, die bereid zouden zijn, zich tot deze in hooge mate gevaarlijke experimenten te leenen. Meer dan een dezer vrijwilligers be taalde zijn dapperheid met zijn leven. Ech ter slechts op die wijze was het mogelijk, de geheimen der epidemie te ontsluieren en de ziekte vervolgens met goed gevolg te bestrij den. De helden, die in dienst der wetenschap zijn gesneuveld, hebben duizenden menschen het leven gered Wij beschouwen het tegenwoordig als iets, dat volkomen vanzelf spreekt, dat elke ope ratie van eenig belang onder narcose, d.w.z. vrij van pijn, wordt verricht. Het is echter nog maar enkele tientallen jaren geleden, dat de patiënten zelfs de ernstigste operaties bij vol bewustzijn moesten ondergaan, aan gezien men nog geen geschikste pijnstillende middelen kende. De enorme vooruitgang, die Morgen zult ge wel zoo goed willen zijn om niet meer de rol van een stervende te spelen, met die kunsten kan ik mij hier nie! ophouden. Vóór wij een week verder zijn, hoop ik van uw bijzijn ontslagen te wezen. De dokter gevoelde weinig roeping voor het behandelen van misdadigers, hij behandelde liever de ongelukidgen, die zijn medelijden verdienden. Men had hem gezegd, dat deze patiënt zich aan meer dan één moord had schuldig ge maakt en eindelijk een poging had aange wend om zichzelf te dooden. Hij behandelde dus Rouquin volgens plicht en geweten, maar hij betreurde het nochtans, dat men zulk een boosdoener niet in de ziekenzaal van het ge rechtshof had gehouden. De politiebeambte had dit korte gesprek wel begrepen en zijn oogen bleven waakzaam op den zieken arrestant gericht, tot zijn col lega Mouillon kwam om hem af te lossen. Rouquin bestudeerde Mouillon met den zelfden ijver als hij het diens voorganger had gedaan. Maar welk een onderscheid be stond er tusschen die twee, die beide dezelfde betrekking hadden, namelijk om boosdoeners te bewaken. Was op het gelaat van den eer ste strenge plichtsbetrachting te lezen, uit het voorkomen van Mouillon viel het gemak kelijk na te gaan, dat hij iemand moest zijn die slechts met tegenzin den dienst, waartoe hij gecommandeerd werd, verrichtte. Die gerechtsdienaar was, zooals zijn gelaat verried, dan ook met geheel andere gedach ten vervuld dan die betrekking hadden op het bewaken van Rouquin, want zijn voorhoofd was gerimpeld, om zijn mond was een zwaar moedige trek en zijn geheele voorkomen sprak van verveling en ontevredenheid. Alleen uit bitteren nood was dan ook Mouil lon bij de politie in dienst getreden. De on gelukkige bezat vier kinderen en een altijd sukkelende vrouw, die te zwak was om eenig werk behoorlijk te verrichten. Hij was vroe ger magazijnknecht geweest en toen de fir ma, waarbij hij in dienst was moest liquidee ren, mocht hij al zeer tevreden zijn, dat een zijner vroegere chefs hem een plaats bij de politie kon verschaffen. De dienst was streng. Mouillon had derhalve niet veel ijver voor intusschen op dit gebied is verkregen, was slechts mogelijk, doordat dappere onderzoe kers zelf de allerminst ongevaarlijke proeven namen met allerlei verdoovingsmiddelen. De wellicht belangrijkste proef op het ei gen lichaam werd in 1841 door den Ameri- kaanschen geneesheer Jackson verricht. Jack- son bezat een laboratorium, waar hij o.m. met chloorgas proeven nam, een gas, dat naar men weet, een buitengewoon onaange name lucht verspreidt. Op zekeren dag had hij bij vergissing chloorgas ingeademd haastig greep hij naar de flesch met ether, teneinde met dit „tegengif" het chloor on schadelijk te maken. Dat lukte boven verwach ting goed. Jackson zette daarop zijn proeven met ether voort. In het verloop van deze experimenten die hij eveneens op zichzelf nam kwam hij tot zijn beroemd geworden ontdekking, dat men door het inademen van ether ongevoelig wordt voor pijn. De juistheid van zijn waarneming bleek in 1847 bij een grootscheepsche proefteneinde na te gaan, in hoeverre ether gevaarlijk was, ademden te Parijs 19 jonge leden van de vef' eeniging van Duitsche artsen gelijktijdig ether in, waarbij zij zich door hun collega's lieten onderzoeken. De proef had een vol strekt gunstig verloop van dat oogenblik af begon de pijnlooze methode van opereeren haar zegetocht door de wereld. Een terrein, waarop de wetenschap van den beginne af slechts door het brengen van offers en het o^yevw^rd pp het spel zetten van leven en gezondheid der geleerden vor deringen kon maken, is dat van het stralen- onderzoek. Onze moderne geneeskunde zou ondenkbaar zijn, "wanneer zij niet de beschik king had over de resultaten van dit onder zoek. Wij behoeven ons o.a. slechts de Rönt- gen-stralen en het gebruik van radium bij de kankerbestrijding voor oogen te houden. Maar juist Röntgen-stralen en radium heb ben in den beginne, toen men de uitwerking der straling nog niet nauwkeurig kon be- oordeelen en regelen, bij tal van onderzoe kers ernstige ziekten veroorzaakt, die in som mige gevallen zelfs den dood ten gevolge hebben gehad. Tegenwoordig zijn wij beter dan voorheen in staat, ons tegen nadeelige gevolgen der straling te beschermen, maar desondanks zijn ook nu nog de bedoelde werkzaamheden niet van gevaar ontbloot radium- en Röntgen-verbrandingen zijn bij de pp dit gebied werkzame onderzoekers al lerminst zeldzaam Zoo overleed in 1931 de be kende Weensche Röntgenoloog dr. Holsknecht aan de gevolgen van Röntgenbrandwonden en nog pas onlangs kwam de radioloog professor Dautwitz te Graz ten gevolge van een ern stige radiumverbranding op tragische wijze om het leven. De chirurgen trachtten nog, Dautwitz door een reeks van operaties aan de beschadigde lichaamsdeelen ip het leven te behouden, maar hun pogingen faalden. Ondanks dergelijke ervaringen blijft de wetenschap aan het werk op dit terrein en op andere gevaarlijke gebieden van onder zoek. Stille helden zijn het, die den verbit- terdsten strijd der menschheid uitvechten, den strijd tegen haar grootste» vijand de ziekte. BINNENLANDSCH NIEUWS. HET OVERLEDEN KAMERILD SCHAPER. Markante figuur uit de oude garde der sociaal-democratie. HIJ SPAARDE ZIJN PARTIJ NIET VOOR CRITIEK. Vrijdagavond is te Voorburg plotseling overleden het Tweede Kamerlid J. H. A. Schaper. Sedert 1899 heeft Jan Hendrik Andries Schaper zitting gehad in ons parlement en thans is met hem een der langstzittende zijn nieuwe vak. Als zijn dienstmakkers hun maal deden met wijn en vleesch, at hij, van hen afgezonderd, gewoonlijk niets anders dan een stuk droog brood. Rouquin had met zijn scherpe opmerkings gave en zijn bijzonder vlug begrip Mouillon al spoedig op diens juiste waarde geschat. Hij ontzag zich dan ook volstrekt niet, om als hij daaraan behoefte gevoelde in bed van houding te veranderen, wanneer Mouillon zijn bewaker was. Met blijdschap nam hij waar, dat zijn wond dichtging, zoodat nu spoedig de genezing mocht worden verwacht. Hij ontzegde zich dan ook het genoegen niet, van eens op zijn zijde te gaan liggen, wat hij gedurende negen dagen niet had mogen of kunnen doen. Hij gaapte zelfs overluid deed over het geheel, alsof hij zich van zijn bewaker hoegenaamd niets aantrok, enkel en alleen om den man, wat de uitoefening van zijn plicht betrof, des te beter te leeren kennen. Mouillon scheen trouwens, gelijk gezegd, aan geheel andere dingen te denken. Hij had hier, zooals hij zich voorstelde, alleen de voorgeschreven uren uit te zitten, niets meer. Om den langen tijd eenigszins te verdrijven las hij van het begin tot aan het eind het lange prospectes van een uitgekomen roman, dat men des morgens op straat aan de voor bijgangers had uitgedeeld. Tegen het middaguur haalde Mouillon een stuk droog brood uit zijn zak, waarbij zijn vrouw, bij wijze van versnapering, een eindje worst had gedaan. Ja, opdat de kinderen voldoende eten zou den hebben, moest de vader zich op allerlei wijze bekrimpen. Men kan, helaas het niet altijd zoo hebben, als men het wel zou wen- schen. Met halfgesloten oogen, zooals de katten dit plegen te doen, als zij op een buit loe ren, beschouwde Rouquin den etenden ge rechtsdienaar. Mouillon, die hiervan zooiets meende te bespeuren, keerde den gekwetste den rug toe. Hij schaamde zich voor zijn schamel maal, zelfs tegenover den moordenaar. Toen de beambten zijn brood en zijn worst op had, richtte Rouquin zich halverwege op Kamerleden heengegaan. Toen hij op 25 April 1899 zijn plaats innam was hij de derde afge vaardigde van de Soc. Dem. Arbeiderspartij en onder hen de eerste arbeider. Dat gaf toen eenige sensatie in onze volksvertegenwoordi ging, maar de roep die van den jongen huis- en decoratieschilder uitging, een roep van intelligentie, energie en eerlijkheid, was de oorzaak dat de overgroote meerderheid hem welwillend tegemoed trad. Ernstig, eenvoudig en oprecht was Schapers intrede in de Kamer, waar men den afgevaar digde van Veendam al spoedig leerde kennen als een handig en slagvaardig debater, die sprak in niet zeer gekuischte maar altijd recht uit het hart gesproken taal. In zijn partij behoorde de heer Schaper, hoewel geheel autodidact, tot de knapste le den en bovendien tot de mannen die zich door een eigen overtuiging lieten leiden. Thans, juist nu zij haar 40-jarig jubiieum feestelijk gevierd heeft, is deze oude en be kwame strijder aan de S.D.A.P. ontvallen. Tot het laatste toe heeft hij intens deelgenomen aan haar arbeid. Ook de Kamer, waar do heer Schaper lange jaren het onder-voorzit terschap bekleedde, lijdt door zijn heengaan een gevoelig verlies. De hoer Schaper was, op den hew: Ketelaar na het Kamerlid, dat het langst zitting had in de Tweede Kamer, een mqn naar wien men luisterde en wiens woord gezag had, ook bij gijn tegenstanders. In de Tweede Kamer zal de heer Scha per door mevr. De Vries—Bruins worden op gevolgd, die reeds eerder lid van de Tweede Kamer geweest is en verleden jaar niet her kozen werd. TOESLAG OP ROGGE EN GERST VERLAAGD. Monopoliewinst blijft onveranderd. Het volgende communiqué wordt gemeld Uiteraard heeft de regeering de laatste we ken met aandacht de stijgende beweging van de prijzen op de graanmarkt gevolgd en zich de vraag gesteld of hieruit wijzigingen moe ten voortvloeien voor de tot nu toe gevolgde Landbouwcrisispolitiek. Voor den oogst 1934 van rogge en gerst is destijds aan de landbouwers een uitkeering van f 3.50 per 100 kg in uitzicht gesteld, om dat moet worden aangenomen, dat bij de toen geldende marktprijzen met dien toeslag een prijspeil was bereikt, waarbij het bedrijf in stand kon blijven. Nu de prijzen zich op een eenigszins hooger peil blijven bewegen heeft de minister van Economische Zaken den toeslag verlaagd en wel den toeslag bij denaturatie van rogge van f 3.50 op f 3 en den toeslag voor de verbouwde gerst van f 3.50 op f 2.50. In verband met de verlaging van de dena- turatie-vergoeding voor rogge moet ook de monopoliewinst op ongedenatureerde rogge verminderd worden van f 5 op f 4.50. Door de Akkerbouwcentrale zullen maat regelen worden genomen, opdat de voor be paalde groepen van belanghebbenden hieruit ontstane financieele nadeelen zullen worden vergoed. Daaromtrent zullen nadere mededee- lingen worden gedaan. Er wordt de aandacht op gevestigd, dat het bedrag, dat door deze verlaging wordt be spaard, niet van dien aard is, dat er een ver laging der monopoliewinst van f 1.50, welke bij den invoer van alle granen wordt geheven, uit kan voortvloeien. De verlaging zou slechts een gering percentage van dit bedrag kun nen zijn. Intusschen is de minister niet voor nemens het op deze wijze gewonnen bedrag aan hoogeren steun op andere producten uit te keerefl, maar wel zullen de geldmiddelen van het Fonds het nu beter mogelijk maken, maatregelen te treffen om den steun op an dere producten op de bereikte hoogte te hou den. Overigens zal tegenover een verminderd steunbedrag in de toekomst op de begrooting een geringer bedrag aan inkomsten kunnen staan. INBRAAK TIJDENS VUURWERK. Een flinke buit bemachtigd. Vrijdagavond is te Leeuwarden tijdens het vuurwerk, dat afgestoken werd ter gelegen heid van den verjaardag van de Koningin een inbraak gepleegd aan de Sperwerstraat 4 aldaar. Uit de kast in een van de kamers zijn ontvreemd twee geldkistjes, inhoudende ver schillende obligaties tot een waarde van f 3100, een schuldbekentenis van f 4000, eeni ge rijkspostspaarbankboekjes waarop een to taal bedrag van f 450 en aan contanten een bedrag van ongeveer f 500. SLACHTOFFER VAN ZIEKTE VAN WEIL. De 49-jarige Leidenaar, die in de zwemin richting nabij den Hoogen Rijndijk door de ziekte van Weil werd aangetast, is daaraan overleden. WEER GAAN STAKEN. Zaterdagmiddag 12 uur zijn te Hengelo (O.) van de arbeiders in de werkverschaffing on der Haaksbergen in de gemeente Hengelo, die Zaterdagmorgen het werk hadden her vat, weder achttien geschorst, omdat zij wei gerden door te werken. NAAR BETERE KWALITEIT FRUIT. Minderwaardige druiven worden worden vernietigd. De Bond Westland waarbij aangesloten de veilingsorganisatie!s in het Westland, heeft een rondschrijven naar alle afdeelingen ge zonden, waarin wordt medegedeeld, dat men zich tenvolle vereenigt met de circulaire van de Ned. Fruitcentrale inzake het streng toe passen van den aanvoer van fruit. De Bond Westland heeft met het oog daarop bepaald, dat tweede soort druiven alleen mogen wor den aangevoerd als zij voldoen aan de ge stelde eischen, dus practisch vrij zijn van lam, rot of onrijp zijn dat geen druiven van onvoldoende rijpheid mogen worden aange voerd, welke bepaling voor het geheele sei zoen geldt en dat tenslotte de aangevoerde druiven zullen worden gekeurd en dat de afgekeurde partijen niet verhandeld of ver kocht mogen worden. BUITENLANDSCH NIEUWS. VEREENIGDE STATEN. DREIGBRIEF VOOR MEVR. ROOSEVELT BESTEMD. Wilde, men haar kleinkinderen ontvoeren!? Aan mevrouw Roosevelt is een brief ge zonden, waarin men haar dreigt een of meer van haar kleinkinderen te zullen ontvoeren, indien zij geen losprijs betaalt van 168.000 dollar. Ook werd gedreigd met een aanslag op president Roosevelt zelf. De brief is echter niet in handen van me vrouw Roosevelt gekomen, daar hij bij aan komst in het Witte Huis door de Bondsamb- tenaren is geopend en in beslag genomen. Onder verdenking den brief te hebben ge schreven, is in het gebouw van de Chr. Jon gemannen Vereeniging te New-York een 33- jarig man gearresteerd, genaamd Varn, een voormalige mecanicien bij de marine-lucht vaart, zoon van een rijke familie uit Char leston in Zuid-Caronina. Zijn familie heeft verklaard, dat hij sedert 1921, toen hij een klap van een propeller tegen zijn hoofd kreeg, abnormaal is. De brief was geteekend met de woorden „Op last van Sangara" en eischte, dat het geld moest worden betaald in bankbiljetten van 1, 5, 10, 50 en 100 dollar. Verder werd er in gezegd, dat mevrouw Roosevelt telefo nisch op de hoogte zou worden gesteld van beide ellebogen op en zag de kamer rond. De vijf of zes andere verpleegden, die met hem op dezelfde zaal lagen, schenen allen te sla pen zij hadden bezoek gehad van vrienden of verwanten en waren nu een weinig ver moeid. Op dezen tijd van den dag waren er ook geen ziekenoppassers op de zaal, zij had den hun schaftuur, en zoo bevond Rouquin zich met Mouillon, om zoo te zeggen, onder vier oogen. Pstbegon Rouquin. De bewaker wendde zich om. Wat moet je vroeg hij op zijn grofsten ambtstoon. Mouillon was door zijn armzalig middag maal blijkbaar slecht gemutsst geraakt. Kom een beetje dichterbij, hernam de booswicht. De gerechtsdienaar zette groote oogen op. Zijn wantrouwen was ontwaakt. Maar luister dan toch, mijn waarde heer, hernam Rouquin. Mij behoeft ge waarlijk niet zoo wantrouwend aan te zienZooals ik hier lig met een gat in mijn borst, zou ik zelfs niet in staat zijn om een kind kwaad te doen. Hoe zou ik het dan moeten aanleggen, om te ontvluchten Ja, dat ontbrak er nog maar aan, dat een arrestant van mij er vandoor ging, brom de de gerectsdienaar. Dat zou mij onherroe pelijk mijn betrekking kosten en het is tegen woordig moeilijk om ergens een onderkomen te vinden. Hoe heet je vroeg Rouquin. Mouillon. En jij Rouquin. Nu ja, dat is maar een aangenomen naam van je, dat weten we allang. Je zoudt mij gemakkelijk vijf francs kunnen laten ver dienen, als je mij je waren naam wilt opge ven. Ik ben zeker, dat ze mij die fooi zouden geven, als ik het er uit had gekregen hoe je eigenlijk heet en moeder de vrouw zou het geld zoo best kunnen gebruiken voor de kleintjes. Je bent dus niet zoo erg tevreden, Mouil lon vroeg Rouquin langs zijn neus weg. Denkelijk al even weinig als jij ant woordde de politiebeambte, mismoedig de schouders ophalende. Wat zou je dan wel zeggen, als je van daag nog een som van tienduizend francs kon verdienen fluisterde Rouquin. De bleeke man werd zoo rood als vuur. Hij en tienduizend francs, hij had in zijn gehee le leven nog nooit vijfhonderd francs bijeen gehad. Als je nu denkt, dat die aardigheden in mijn smaak vallen, dan heb je het glad mis! antwoordde Mouillon mokkend. Rouquin lachte bitter. Maakt iemand in mijn geval aardighe den, Mouillon vroeg hij. Luister eens heel oplettend, vriendlief Ik wil je een met pot lood geschreven briefje geven, dat breng je bij den kunsthandelaar Chardon, hij heeft zijn magazijn op den boulevard Rochechourt, nummer acht-en-tachtig en daar zul je on middellijk vijfduizend francs ontvangen. Ik beloof je daarbij nog vijfduizend francs als je alles wilt doen, wat ik van je verlang, het is volstrekt niet moeilijk. De gerechtsdienaar schudde herhaaldelijk het hoofd. Hij wilde niet voor de verzoeking bezwijken. Tot heden was hij altijd arm en ongelukkig geweest, maar hij had zich toch nooit aan oneerlijke handelingen schuldig gemaakt en nu beproefde men misbruik te maken van zijn ellende, om hem tot iets slechts te verleiden. Nu, dan is het uit, zei Rouquin, spreken wij er niet meer van. Intusschen moet ik je toch aan het verstand brengen dat men met een kapitaal van tienduizend francs al heel wat kan aanvangen. Het geld opmaken als men daarin lust heeft, is geen kunst, maar als men vader van een gezin is, voor vrouw en kinderen moet zorgen, dan heeft men zul ke zotte 'denkbeelden niet meer, maar men denkt er daarentegen wel aan, om zich in een nette wijk van Parijs bijvoorbeeld als waard van een fatsoenlijk wijnhuis te vestigen. Dat is nu het beste middel om een goed leventje te hebben, naar hartelust te eten en er ook wat goeds bij te drinken, alles op kosten van de gasten, die hun heele of halve litertjes bij je komen leegdrinken. Bij je tegenwoordige betrekking moet je altoos gebrek lijden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 1