25e JAARGANG
DINSDAG 4 SEPTEMBER 1934
No.
NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOBN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD.
■WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
I
BCREAC
Hippolytushoef Wielingen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10.
DE MACHINALE PRODUCTIE.
Er staan, schrijft de „Prov. Groninger Cou
rant" wel van die kleine berichtjes in een
hoekje van de courant, verscholen onder al
het belangrijke nieuws, dat in dezen tijd zoo
veelvuldig is, die toch wel even te denken
geven.
Zoo trof het blad dezer dagen het bericht,
dat de Eerste Nederlandsche Bond van Klein-
fabrikanten in de sigarenindustrie zich met
eenadres tot de leden van de Tweede Kamer
gewend heeft, waarin hij zegt, dat de kleine
ondernemers bittere armoede lijden. Uit het
bedrijf kunnen zij niet gaan. Ze zouden ner
gens anders emplooi vinden. Velen hebben
zich bij den tabakshandelaar in de schuld
gestoken, steeds hopend op een meer stabie-
len toestand. De tabaksaccijns bracht reeds
groote moeilijkheden, de langdurige crisis
deed de rest. Een felle concurrentiestrijd ont
brandde, mede doordat vele vroegere loonar
beiders als eigenwerkmakers de misère
kwamen verergeren. Daarbij speelt ook de
toenemende mechanisatie een groote rol en
daarom vraagt de adresseerende organisatie,
als een algeheel verbod van machinegebruik
niet mogelijk mocht zijn, de grootere vlucht
4$.r mechanisatie tegen te gaan door hoogere
laste» op het machinale product te leggen.
Men zal ons er niet van willen verdenken,
gaat het blad verder, dat wij niet, als met
talloos vete groepen van burgers, die werken
willen, doch wier arbeid een strijd tegen de
bierkaai der onwrikbare economische malai
se is, ook geheel medeleven met de blijkbaar
zoozeer gedupeerde kleine sigarenfabrikanten.
Doch niettemin riioet toch gewezen worden
op de absurditeit yart hun verzoek om aan
de machinale productiemethoden van over
heidswege hinderpalen in dep weg te leggen.
Het ls merkwaardig te ervaren hoezeer in
dezen tijd oude waarheden en onwaarheden
weer boven komen.
De strijd tegen de vorderingen der tech
niek behoort tot de „onwaarheden." Dit is al
zéér oud en men herinnert zich nog de be
roering onder de Rotterdamsche hayenar-r
beiders gewekt, toen voor het eerst stoomkra-
wn en elevators het werk hunner voor een
-groot deel onnoodig maakten.
Wat deze kleine sigarenfabrikanten thans
willen is, mutatis mutandis, hetzelfde wat de
Rotterdamsche havenarbeiders toentertijd
wilden en met kracht van daden trachtten
.af te dwingen aan den vooruitgang van den
rijd.
Ook al is men niet gereedeJijk bereid het
nut van de machine voor de samenleving te
erkennen, daarom kan men wél erkennen
dat de strijd ertegen hopeloos en bij voorbaat
tot onvruchtbaarheid gedoemd is.
ZELFOPOFFFERING VAN
ONDERZOEKERS
(uit een artikel van dr. W. Neumann in
„Unsere Welt", Bielefeld, April 1934)
^IET zelden is de proef op het eigen 11-
chaam de eenige en laatste mogelijk
heid, waarover de onderzoeker beschikt
voor het oplossen van wetenschappelijke pror
blemenveel van hetgeen wij tegenwoordig
weten, zou zonder deze experimenten onge
twijfeld een ondoordringbaar geheim zijn ge
bleven. Zeer zeker speelt voor de moderne
wetenschap de vivisectie op dieren een uiterst
belangrijke rol en in tal van gevallen kan
men er ook mee volstaan, om bij de latere
toepassing der opgedane ervaringen bij men-
schen elk gevaar te elimineeren.
Dit is echter niet steeds het geval. Menig
maal leenen dieren zich slechts of in het ge
heel niet voor het betreffende onderzoek (bij
de oplossing van vraagstukken b.v., die ver
band houden met de zintuigelij ke waarne
ming door den mensch), dikwijls ook blijven
aan het gebruik maken van ervaringen, die
FEUILLETON
134.
Op zekeren morgen voelde hij zich, na een
rustigen slaap zonder koorts, merkbaar beter
en kon hij veel gemakkelijker ademhalen. Hij
had, als wij het zoo noemen mogen, het pret
tige gevoel, dat bijna iedere zieke kent, als
na de crisis, den strijd tusschen leven en
dood, zijn toestand een gunstige wending
heeft genomen.
Rouquin voelde zich zoo wel, dat hij gaar
ne eens zijn krachten zou hebben beproefd,
maar bij zijn bed zat als steeds een gerechts
dienaar ze werden hier om de twaalf uur
afgelost die iedere beweging van hem ga
desloeg.
Hoe kon hij bij zijn vreeselijke lichaams
zwakte en met zulk een bewaking er ooit aan
tanken, uit het ziekenhuis te ontvluchten
Rouquin opende halverwege zijn oogen en
begon den gerechtsdienaar, die bij zijn bed
zat, te bestudeeren. Hij zag daar het type
van eert nauwgezet mensch, hij las in die
trekken dé onbuigzaamheid van het karak
ter. Die mart had voor een schilder kunnen
dienen als een model van trouwe eenvoudige
plichtsbetrachting.
De gelukzoeker begreep dadelijk, dat er
met dien man niets zou zijn aan te vangen.
Hij sloot de oogen en wachtte zich wel den
gerechtsdienaar te laten merken dat hij weer
eenigermate op krachten gekomen was, hij
deed dit ook niet, toen de dokter, die bij zijn
onderzoek een verbetering waarnam, welke
de zieke trachtte te ontkennen, verlangde,
dat hij naar de ziekenzaal van het gerechts
hof zou worden gebracht, in afwachting van
het oogenblik, waarop de rechter van instruc
ties hem weer in verhoor zou kunnen nemen.
Toen de geneesheer hierop zinspeelde, zei
Rouquin met zwakke stem en hoestend
Ik ben veel minder goed dan gij denkt.
De dokter SéhUdde het hoofd.
bij de vivisectie op dieren zijn verkregen, nog
onzekerheid en gevaar verbonden. Dan rest
den onderzoeker nog slechts de proef op het
eigen lichaam, aangezien hij immers andere
menschen niet aan gevaar wil noch mag
blootstellen.
Gewoonlijk blijven dergelijke proeven uit
den aard der zaak zonder verdere nadeelige
gevolgen. Maar toch gebeurt het ook telkens
weer, dat onderzoekers hun offervaardigheid
met den dood moeten bekoopen. Pas onlangs
stond in de bladen het bericht vermeld, dat
de Hamburgsche pharmacoloog professor
Bomstein het slachtoffer was geworden van
zijn wetenschappelijke proeven, waarmee hij
zich een doodelijke kwaal op hals had ge
haald. Bomstein hield zich bezig met vraag
stukken betreffende het stofwisselingsproces
bij den mensch. Daarbij nam hij proeven met
niet ongevaarlijke stoffen, teneinde zelf na te
gaan, welken invloed zij uitoefenden. Deze
experimenten schijnen hem noodlottig te zijn
geworden.
Van alle ziekten der tropische landen is de
gele koorts de gevaarlijkste. Toen men nog
niet wist, op welke wijze de besmetting bij
deze ziekte werd overgebracht, moest iedere
Europeaan, die eenig,en tijd had te vertoeven
in streken, waar de gele koorts heerschte,
het dobbelspel met den dood wagen. Gemid
deld bezweken 60 van de 100 lijders aan gele
koorts In één enkel jaar, toen zij bij zonder
hevig woedde (in 1878) sleepte zij al]eep al
in een paar gebieden van Amerika ruim
20.000 menschen ten grave. Men raamt het
aantal menschenlevens, dat de gele koorts
tot dusver in de Vereenigde Staten heeft ge
vergd, op omstreeks 100.000. Dat intusschen
het aantal slachtoffers tot een minimum is
gedaald, dat uitgestrekte gebieden vrijwel
volkomen van de plaag konden worden be
vrijd, hebben wij uitsluitend te danken aan
den heldenmoed der onderzoekers.
In hét begin dezer eeuw benoemde de Ame-
rikaansche regering een commissie voor de
oplossing van het geheim der gele koorts.
De Cubaansche geneesheer C. Finlay stond op
het standpunt, dat de ziekte dopr den beet
van muggen werd overgebracht. Het' bewijs
voor deze veronderstelling ontbrak evenwel.
Dieren, die vatbaar waren voor gele koorts,
waren er niet en proeven nemen op andere
menschen kon en wilde de commissie niet.
Twee der commissieleden verklaarden zich
daarop bereid, zich dopr de verdachte mug
gen te laten bijten ofschoon zij terdege
wisten, dat de proef hun gemakkelijk het le
ven kon kosten De insectenonderzoeker Lar
zear kweekte muggen, liet deze bloed van lij
ders aan gele koorts opzuigen en zich daarop
door de muggen bijten. De gevaarlijke proef
leverde geen resultaat op, omdat zij zooals
wij thans weten op onjuiste gegevens was
gebaseerd.
Daarop nam Lazear's collega, de bacterio
loog Carroll, dezelfde proef hij kreeg np
hevige wijze gele koorts, doch genas.
Vervolgens werden onder de manschappen
van het Amerikaansche leger vrijwilligers ge
vraagd, die bereid zouden zijn, zich tot deze
in hooge mate gevaarlijke experimenten te
leenen. Meer dan een dezer vrijwilligers be
taalde zijn dapperheid met zijn leven. Ech
ter slechts op die wijze was het mogelijk, de
geheimen der epidemie te ontsluieren en de
ziekte vervolgens met goed gevolg te bestrij
den. De helden, die in dienst der wetenschap
zijn gesneuveld, hebben duizenden menschen
het leven gered
Wij beschouwen het tegenwoordig als iets,
dat volkomen vanzelf spreekt, dat elke ope
ratie van eenig belang onder narcose, d.w.z.
vrij van pijn, wordt verricht. Het is echter
nog maar enkele tientallen jaren geleden,
dat de patiënten zelfs de ernstigste operaties
bij vol bewustzijn moesten ondergaan, aan
gezien men nog geen geschikste pijnstillende
middelen kende. De enorme vooruitgang, die
Morgen zult ge wel zoo goed willen zijn
om niet meer de rol van een stervende te
spelen, met die kunsten kan ik mij hier nie!
ophouden. Vóór wij een week verder zijn,
hoop ik van uw bijzijn ontslagen te wezen.
De dokter gevoelde weinig roeping voor het
behandelen van misdadigers, hij behandelde
liever de ongelukidgen, die zijn medelijden
verdienden.
Men had hem gezegd, dat deze patiënt zich
aan meer dan één moord had schuldig ge
maakt en eindelijk een poging had aange
wend om zichzelf te dooden. Hij behandelde
dus Rouquin volgens plicht en geweten, maar
hij betreurde het nochtans, dat men zulk een
boosdoener niet in de ziekenzaal van het ge
rechtshof had gehouden.
De politiebeambte had dit korte gesprek
wel begrepen en zijn oogen bleven waakzaam
op den zieken arrestant gericht, tot zijn col
lega Mouillon kwam om hem af te lossen.
Rouquin bestudeerde Mouillon met den
zelfden ijver als hij het diens voorganger
had gedaan. Maar welk een onderscheid be
stond er tusschen die twee, die beide dezelfde
betrekking hadden, namelijk om boosdoeners
te bewaken. Was op het gelaat van den eer
ste strenge plichtsbetrachting te lezen, uit
het voorkomen van Mouillon viel het gemak
kelijk na te gaan, dat hij iemand moest zijn
die slechts met tegenzin den dienst, waartoe
hij gecommandeerd werd, verrichtte.
Die gerechtsdienaar was, zooals zijn gelaat
verried, dan ook met geheel andere gedach
ten vervuld dan die betrekking hadden op het
bewaken van Rouquin, want zijn voorhoofd
was gerimpeld, om zijn mond was een zwaar
moedige trek en zijn geheele voorkomen sprak
van verveling en ontevredenheid.
Alleen uit bitteren nood was dan ook Mouil
lon bij de politie in dienst getreden. De on
gelukkige bezat vier kinderen en een altijd
sukkelende vrouw, die te zwak was om eenig
werk behoorlijk te verrichten. Hij was vroe
ger magazijnknecht geweest en toen de fir
ma, waarbij hij in dienst was moest liquidee
ren, mocht hij al zeer tevreden zijn, dat een
zijner vroegere chefs hem een plaats bij de
politie kon verschaffen. De dienst was streng.
Mouillon had derhalve niet veel ijver voor
intusschen op dit gebied is verkregen, was
slechts mogelijk, doordat dappere onderzoe
kers zelf de allerminst ongevaarlijke proeven
namen met allerlei verdoovingsmiddelen.
De wellicht belangrijkste proef op het ei
gen lichaam werd in 1841 door den Ameri-
kaanschen geneesheer Jackson verricht. Jack-
son bezat een laboratorium, waar hij o.m.
met chloorgas proeven nam, een gas, dat
naar men weet, een buitengewoon onaange
name lucht verspreidt. Op zekeren dag had
hij bij vergissing chloorgas ingeademd
haastig greep hij naar de flesch met ether,
teneinde met dit „tegengif" het chloor on
schadelijk te maken. Dat lukte boven verwach
ting goed. Jackson zette daarop zijn proeven
met ether voort. In het verloop van deze
experimenten die hij eveneens op zichzelf
nam kwam hij tot zijn beroemd geworden
ontdekking, dat men door het inademen van
ether ongevoelig wordt voor pijn.
De juistheid van zijn waarneming bleek in
1847 bij een grootscheepsche proefteneinde
na te gaan, in hoeverre ether gevaarlijk was,
ademden te Parijs 19 jonge leden van de vef'
eeniging van Duitsche artsen gelijktijdig
ether in, waarbij zij zich door hun collega's
lieten onderzoeken. De proef had een vol
strekt gunstig verloop van dat oogenblik
af begon de pijnlooze methode van opereeren
haar zegetocht door de wereld.
Een terrein, waarop de wetenschap van
den beginne af slechts door het brengen van
offers en het o^yevw^rd pp het spel zetten
van leven en gezondheid der geleerden vor
deringen kon maken, is dat van het stralen-
onderzoek. Onze moderne geneeskunde zou
ondenkbaar zijn, "wanneer zij niet de beschik
king had over de resultaten van dit onder
zoek. Wij behoeven ons o.a. slechts de Rönt-
gen-stralen en het gebruik van radium bij de
kankerbestrijding voor oogen te houden.
Maar juist Röntgen-stralen en radium heb
ben in den beginne, toen men de uitwerking
der straling nog niet nauwkeurig kon be-
oordeelen en regelen, bij tal van onderzoe
kers ernstige ziekten veroorzaakt, die in som
mige gevallen zelfs den dood ten gevolge
hebben gehad. Tegenwoordig zijn wij beter
dan voorheen in staat, ons tegen nadeelige
gevolgen der straling te beschermen, maar
desondanks zijn ook nu nog de bedoelde
werkzaamheden niet van gevaar ontbloot
radium- en Röntgen-verbrandingen zijn bij
de pp dit gebied werkzame onderzoekers al
lerminst zeldzaam Zoo overleed in 1931 de be
kende Weensche Röntgenoloog dr. Holsknecht
aan de gevolgen van Röntgenbrandwonden en
nog pas onlangs kwam de radioloog professor
Dautwitz te Graz ten gevolge van een ern
stige radiumverbranding op tragische wijze
om het leven. De chirurgen trachtten nog,
Dautwitz door een reeks van operaties aan
de beschadigde lichaamsdeelen ip het leven
te behouden, maar hun pogingen faalden.
Ondanks dergelijke ervaringen blijft de
wetenschap aan het werk op dit terrein en
op andere gevaarlijke gebieden van onder
zoek. Stille helden zijn het, die den verbit-
terdsten strijd der menschheid uitvechten,
den strijd tegen haar grootste» vijand de
ziekte.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HET OVERLEDEN KAMERILD SCHAPER.
Markante figuur uit de oude garde
der sociaal-democratie.
HIJ SPAARDE ZIJN PARTIJ NIET VOOR
CRITIEK.
Vrijdagavond is te Voorburg plotseling
overleden het Tweede Kamerlid J. H. A.
Schaper.
Sedert 1899 heeft Jan Hendrik Andries
Schaper zitting gehad in ons parlement en
thans is met hem een der langstzittende
zijn nieuwe vak. Als zijn dienstmakkers hun
maal deden met wijn en vleesch, at hij, van
hen afgezonderd, gewoonlijk niets anders
dan een stuk droog brood.
Rouquin had met zijn scherpe opmerkings
gave en zijn bijzonder vlug begrip Mouillon
al spoedig op diens juiste waarde geschat.
Hij ontzag zich dan ook volstrekt niet, om
als hij daaraan behoefte gevoelde in bed van
houding te veranderen, wanneer Mouillon
zijn bewaker was. Met blijdschap nam hij
waar, dat zijn wond dichtging, zoodat nu
spoedig de genezing mocht worden verwacht.
Hij ontzegde zich dan ook het genoegen niet,
van eens op zijn zijde te gaan liggen, wat hij
gedurende negen dagen niet had mogen of
kunnen doen. Hij gaapte zelfs overluid
deed over het geheel, alsof hij zich van zijn
bewaker hoegenaamd niets aantrok, enkel
en alleen om den man, wat de uitoefening
van zijn plicht betrof, des te beter te leeren
kennen.
Mouillon scheen trouwens, gelijk gezegd,
aan geheel andere dingen te denken. Hij
had hier, zooals hij zich voorstelde, alleen de
voorgeschreven uren uit te zitten, niets meer.
Om den langen tijd eenigszins te verdrijven
las hij van het begin tot aan het eind het
lange prospectes van een uitgekomen roman,
dat men des morgens op straat aan de voor
bijgangers had uitgedeeld.
Tegen het middaguur haalde Mouillon een
stuk droog brood uit zijn zak, waarbij zijn
vrouw, bij wijze van versnapering, een eindje
worst had gedaan.
Ja, opdat de kinderen voldoende eten zou
den hebben, moest de vader zich op allerlei
wijze bekrimpen. Men kan, helaas het niet
altijd zoo hebben, als men het wel zou wen-
schen.
Met halfgesloten oogen, zooals de katten
dit plegen te doen, als zij op een buit loe
ren, beschouwde Rouquin den etenden ge
rechtsdienaar.
Mouillon, die hiervan zooiets meende te
bespeuren, keerde den gekwetste den rug toe.
Hij schaamde zich voor zijn schamel maal,
zelfs tegenover den moordenaar.
Toen de beambten zijn brood en zijn worst
op had, richtte Rouquin zich halverwege op
Kamerleden heengegaan. Toen hij op 25 April
1899 zijn plaats innam was hij de derde afge
vaardigde van de Soc. Dem. Arbeiderspartij
en onder hen de eerste arbeider. Dat gaf toen
eenige sensatie in onze volksvertegenwoordi
ging, maar de roep die van den jongen huis-
en decoratieschilder uitging, een roep van
intelligentie, energie en eerlijkheid, was de
oorzaak dat de overgroote meerderheid hem
welwillend tegemoed trad.
Ernstig, eenvoudig en oprecht was Schapers
intrede in de Kamer, waar men den afgevaar
digde van Veendam al spoedig leerde kennen
als een handig en slagvaardig debater, die
sprak in niet zeer gekuischte maar altijd
recht uit het hart gesproken taal.
In zijn partij behoorde de heer Schaper,
hoewel geheel autodidact, tot de knapste le
den en bovendien tot de mannen die zich
door een eigen overtuiging lieten leiden.
Thans, juist nu zij haar 40-jarig jubiieum
feestelijk gevierd heeft, is deze oude en be
kwame strijder aan de S.D.A.P. ontvallen. Tot
het laatste toe heeft hij intens deelgenomen
aan haar arbeid. Ook de Kamer, waar do
heer Schaper lange jaren het onder-voorzit
terschap bekleedde, lijdt door zijn heengaan
een gevoelig verlies. De hoer Schaper was,
op den hew: Ketelaar na het Kamerlid, dat
het langst zitting had in de Tweede Kamer,
een mqn naar wien men luisterde en wiens
woord gezag had, ook bij gijn tegenstanders.
In de Tweede Kamer zal de heer Scha
per door mevr. De Vries—Bruins worden op
gevolgd, die reeds eerder lid van de Tweede
Kamer geweest is en verleden jaar niet her
kozen werd.
TOESLAG OP ROGGE EN GERST
VERLAAGD.
Monopoliewinst blijft onveranderd.
Het volgende communiqué wordt gemeld
Uiteraard heeft de regeering de laatste we
ken met aandacht de stijgende beweging van
de prijzen op de graanmarkt gevolgd en zich
de vraag gesteld of hieruit wijzigingen moe
ten voortvloeien voor de tot nu toe gevolgde
Landbouwcrisispolitiek.
Voor den oogst 1934 van rogge en gerst is
destijds aan de landbouwers een uitkeering
van f 3.50 per 100 kg in uitzicht gesteld, om
dat moet worden aangenomen, dat bij de
toen geldende marktprijzen met dien toeslag
een prijspeil was bereikt, waarbij het bedrijf
in stand kon blijven. Nu de prijzen zich op
een eenigszins hooger peil blijven bewegen
heeft de minister van Economische Zaken
den toeslag verlaagd en wel den toeslag bij
denaturatie van rogge van f 3.50 op f 3 en
den toeslag voor de verbouwde gerst van
f 3.50 op f 2.50.
In verband met de verlaging van de dena-
turatie-vergoeding voor rogge moet ook de
monopoliewinst op ongedenatureerde rogge
verminderd worden van f 5 op f 4.50.
Door de Akkerbouwcentrale zullen maat
regelen worden genomen, opdat de voor be
paalde groepen van belanghebbenden hieruit
ontstane financieele nadeelen zullen worden
vergoed. Daaromtrent zullen nadere mededee-
lingen worden gedaan.
Er wordt de aandacht op gevestigd, dat het
bedrag, dat door deze verlaging wordt be
spaard, niet van dien aard is, dat er een ver
laging der monopoliewinst van f 1.50, welke
bij den invoer van alle granen wordt geheven,
uit kan voortvloeien. De verlaging zou slechts
een gering percentage van dit bedrag kun
nen zijn. Intusschen is de minister niet voor
nemens het op deze wijze gewonnen bedrag
aan hoogeren steun op andere producten uit
te keerefl, maar wel zullen de geldmiddelen
van het Fonds het nu beter mogelijk maken,
maatregelen te treffen om den steun op an
dere producten op de bereikte hoogte te hou
den.
Overigens zal tegenover een verminderd
steunbedrag in de toekomst op de begrooting
een geringer bedrag aan inkomsten kunnen
staan.
INBRAAK TIJDENS VUURWERK.
Een flinke buit bemachtigd.
Vrijdagavond is te Leeuwarden tijdens het
vuurwerk, dat afgestoken werd ter gelegen
heid van den verjaardag van de Koningin
een inbraak gepleegd aan de Sperwerstraat 4
aldaar. Uit de kast in een van de kamers zijn
ontvreemd twee geldkistjes, inhoudende ver
schillende obligaties tot een waarde van
f 3100, een schuldbekentenis van f 4000, eeni
ge rijkspostspaarbankboekjes waarop een to
taal bedrag van f 450 en aan contanten een
bedrag van ongeveer f 500.
SLACHTOFFER VAN ZIEKTE VAN WEIL.
De 49-jarige Leidenaar, die in de zwemin
richting nabij den Hoogen Rijndijk door de
ziekte van Weil werd aangetast, is daaraan
overleden.
WEER GAAN STAKEN.
Zaterdagmiddag 12 uur zijn te Hengelo (O.)
van de arbeiders in de werkverschaffing on
der Haaksbergen in de gemeente Hengelo,
die Zaterdagmorgen het werk hadden her
vat, weder achttien geschorst, omdat zij wei
gerden door te werken.
NAAR BETERE KWALITEIT FRUIT.
Minderwaardige druiven worden
worden vernietigd.
De Bond Westland waarbij aangesloten de
veilingsorganisatie!s in het Westland, heeft
een rondschrijven naar alle afdeelingen ge
zonden, waarin wordt medegedeeld, dat men
zich tenvolle vereenigt met de circulaire van
de Ned. Fruitcentrale inzake het streng toe
passen van den aanvoer van fruit. De Bond
Westland heeft met het oog daarop bepaald,
dat tweede soort druiven alleen mogen wor
den aangevoerd als zij voldoen aan de ge
stelde eischen, dus practisch vrij zijn van
lam, rot of onrijp zijn dat geen druiven van
onvoldoende rijpheid mogen worden aange
voerd, welke bepaling voor het geheele sei
zoen geldt en dat tenslotte de aangevoerde
druiven zullen worden gekeurd en dat de
afgekeurde partijen niet verhandeld of ver
kocht mogen worden.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
VEREENIGDE STATEN.
DREIGBRIEF VOOR MEVR. ROOSEVELT
BESTEMD.
Wilde, men haar kleinkinderen ontvoeren!?
Aan mevrouw Roosevelt is een brief ge
zonden, waarin men haar dreigt een of meer
van haar kleinkinderen te zullen ontvoeren,
indien zij geen losprijs betaalt van 168.000
dollar. Ook werd gedreigd met een aanslag
op president Roosevelt zelf.
De brief is echter niet in handen van me
vrouw Roosevelt gekomen, daar hij bij aan
komst in het Witte Huis door de Bondsamb-
tenaren is geopend en in beslag genomen.
Onder verdenking den brief te hebben ge
schreven, is in het gebouw van de Chr. Jon
gemannen Vereeniging te New-York een 33-
jarig man gearresteerd, genaamd Varn, een
voormalige mecanicien bij de marine-lucht
vaart, zoon van een rijke familie uit Char
leston in Zuid-Caronina. Zijn familie heeft
verklaard, dat hij sedert 1921, toen hij een
klap van een propeller tegen zijn hoofd kreeg,
abnormaal is.
De brief was geteekend met de woorden
„Op last van Sangara" en eischte, dat het
geld moest worden betaald in bankbiljetten
van 1, 5, 10, 50 en 100 dollar. Verder werd
er in gezegd, dat mevrouw Roosevelt telefo
nisch op de hoogte zou worden gesteld van
beide ellebogen op en zag de kamer rond. De
vijf of zes andere verpleegden, die met hem
op dezelfde zaal lagen, schenen allen te sla
pen zij hadden bezoek gehad van vrienden
of verwanten en waren nu een weinig ver
moeid. Op dezen tijd van den dag waren er
ook geen ziekenoppassers op de zaal, zij had
den hun schaftuur, en zoo bevond Rouquin
zich met Mouillon, om zoo te zeggen, onder
vier oogen.
Pstbegon Rouquin.
De bewaker wendde zich om.
Wat moet je vroeg hij op zijn grofsten
ambtstoon.
Mouillon was door zijn armzalig middag
maal blijkbaar slecht gemutsst geraakt.
Kom een beetje dichterbij, hernam de
booswicht.
De gerechtsdienaar zette groote oogen op.
Zijn wantrouwen was ontwaakt.
Maar luister dan toch, mijn waarde heer,
hernam Rouquin. Mij behoeft ge waarlijk niet
zoo wantrouwend aan te zienZooals ik hier
lig met een gat in mijn borst, zou ik zelfs
niet in staat zijn om een kind kwaad te doen.
Hoe zou ik het dan moeten aanleggen, om te
ontvluchten
Ja, dat ontbrak er nog maar aan, dat
een arrestant van mij er vandoor ging, brom
de de gerectsdienaar. Dat zou mij onherroe
pelijk mijn betrekking kosten en het is tegen
woordig moeilijk om ergens een onderkomen
te vinden.
Hoe heet je vroeg Rouquin.
Mouillon. En jij
Rouquin.
Nu ja, dat is maar een aangenomen
naam van je, dat weten we allang. Je zoudt
mij gemakkelijk vijf francs kunnen laten ver
dienen, als je mij je waren naam wilt opge
ven. Ik ben zeker, dat ze mij die fooi zouden
geven, als ik het er uit had gekregen hoe je
eigenlijk heet en moeder de vrouw zou het
geld zoo best kunnen gebruiken voor de
kleintjes.
Je bent dus niet zoo erg tevreden, Mouil
lon vroeg Rouquin langs zijn neus weg.
Denkelijk al even weinig als jij ant
woordde de politiebeambte, mismoedig de
schouders ophalende.
Wat zou je dan wel zeggen, als je van
daag nog een som van tienduizend francs
kon verdienen fluisterde Rouquin.
De bleeke man werd zoo rood als vuur. Hij
en tienduizend francs, hij had in zijn gehee
le leven nog nooit vijfhonderd francs bijeen
gehad.
Als je nu denkt, dat die aardigheden in
mijn smaak vallen, dan heb je het glad mis!
antwoordde Mouillon mokkend.
Rouquin lachte bitter.
Maakt iemand in mijn geval aardighe
den, Mouillon vroeg hij. Luister eens heel
oplettend, vriendlief Ik wil je een met pot
lood geschreven briefje geven, dat breng je
bij den kunsthandelaar Chardon, hij heeft
zijn magazijn op den boulevard Rochechourt,
nummer acht-en-tachtig en daar zul je on
middellijk vijfduizend francs ontvangen. Ik
beloof je daarbij nog vijfduizend francs als
je alles wilt doen, wat ik van je verlang, het
is volstrekt niet moeilijk.
De gerechtsdienaar schudde herhaaldelijk
het hoofd. Hij wilde niet voor de verzoeking
bezwijken. Tot heden was hij altijd arm en
ongelukkig geweest, maar hij had zich toch
nooit aan oneerlijke handelingen schuldig
gemaakt en nu beproefde men misbruik te
maken van zijn ellende, om hem tot iets
slechts te verleiden.
Nu, dan is het uit, zei Rouquin, spreken
wij er niet meer van. Intusschen moet ik je
toch aan het verstand brengen dat men met
een kapitaal van tienduizend francs al heel
wat kan aanvangen. Het geld opmaken als
men daarin lust heeft, is geen kunst, maar
als men vader van een gezin is, voor vrouw
en kinderen moet zorgen, dan heeft men zul
ke zotte 'denkbeelden niet meer, maar men
denkt er daarentegen wel aan, om zich in een
nette wijk van Parijs bijvoorbeeld als waard
van een fatsoenlijk wijnhuis te vestigen. Dat
is nu het beste middel om een goed leventje
te hebben, naar hartelust te eten en er ook
wat goeds bij te drinken, alles op kosten van
de gasten, die hun heele of halve litertjes bij
je komen leegdrinken. Bij je tegenwoordige
betrekking moet je altoos gebrek lijden.
(Wordt vervolgd.)