25e JAARGANG
DINSDAG ÖCTOBER 1934
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
,HET WARE."
No. 81
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
BUREAU
Hippolytnshoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f q.10.
DE ONVERBIDDELIJKE WET.
Ook gekregen aardappelen mogen
niet vervoerd worden.
't Gebeurde een dezer dagen te Tilburg,
vertelt het „Huisgezin."
De man, die de hoofdrol in deze tragi-
comedie vervult, had met vele zijner mede-
menschen klaarblijkelijk dit gemeen, dat 't
ook voor hem een heele toer was in deze
zakelijke tijden 't hoofd boven water te hou
den.
Maar, gelukkig, er waren op de wereld nog
menschen genoeg, die royal en gul het woord,
„dat het zaliger is te geven dan te ontvan
gen" in practijk brengen.
Deze menschen zocht de man. Niet zooals
de grijze Diogenes in z'n tijd met een lan
taarntje, maar met een fiets, over het stuur
waarvan een flinke zak hing.
En hij was ook gelukkiger dan de grijze
Griek, want hij vond ze.
Hij vond ze onder de landbouwers, die op
de velden in de omgeving van de Oisterwijk-
schebaan bezig waren de aardappels te rooi
en.
De man begon bij den eersten den beste,
dien hij voorbij kwam en veel woorden waren
piet noodig.
,,'n koopke èrpel, vraogde herhaalde de
boer de schuchtere vraag van den man en
dan volgde er direct gul op „Gao~oe gang,
man, daor links in dijen hoek ligge d'r wel 'n
pèrtijke
En de man, dankbaar, ging naar de aan
geduide plaats, scharrelde de aardappelen
bijeen en deed ze in den zak.
Dan ging hij verder de Oisterwijksche baan
langs om dezelfde vraag aan andere boeren
te stellen en telkens met het gewenschte ge
volg.
Kleine beetjes maken één groote zak en
de zak begon al aardig vol te raken. Nog één
boer zou hij vragen.
Deze, zoo mogelijk nog guller dan z'n col
lega's, vergunde den man nog een flinke
hoeveelheid aardappelen aan z'n voorraad
toe te voegen.
De zak was nu tot berstens toe gevuld en
verheugd over z'n succes sjorde de man den
zwaren zak op z'n fiets en begaf zich huis
waarts.
En toen gebeurde het.
Toen de man met z'n zwaren zak den Bos-
schenweg opreed riep een dienaar der wet
hem aan.
Hij bleef staan, zonder iets kwaads te ver
moeden.
Wat hij in den zak had, vroeg de politie
man.
Aardappelen Of hij dan niet wist, dat er
een Crisis-aardappelwet bestond, die verbood
aardappelen boven een bepaalde hoeveelheid
ongedekt te vervoeren
Van dit alles wist de man niets.
Nu weet hij 't wel
De eerlijk gekregen aardappelen werden in
beslag genomener hielp geen „moederke
lieve" aan.
Door scha en schande wordt men wijs, zegt
het spreekwoord dat heeft ook deze man
ondervonden.
Maar de wet, hoe noodzakelijk ook, kan
toch ook onmenschelijk hard en wreed zijn....
Indien een teler zijn rogge verkoopt
aan een handelaar ontvangt deze laat
ste wanneer hij erkend is, en de ge
kochte rogge laat denatureeren. (liet
met een kleurstof doen bevochtigen
opdat de rogge voor menschelijke con
sumptie ongeschikt is geworden)
voor elke 100 Kg. gedenatureerde rog
ge f 3.— toeslag: van de Regeering.
De teler kan nu hij de bepaling van
den prijs waarvoor hij zijn rogge aan
den handelaar verkoopt, met dien toe
slag van f 3.— rekening houden, door
den wereldmarktprijs met ongeveer
dit bedrag te verhooigen.
Wanneer de teler voor zijn vee de
rogge weer noodig heeft, kan hij zijn
eigen rogge weer terugkoopen tegen
wereldmarktprijs.
BEKENDMAKINGEN
aan de roggetelers.
Het is ons gebleken, dat meerdere
roggetelers in onze provincie nog on
kundig zijn van de steunregeling voor
rogge.
Daarom volgt hieronder een korte
uiteenzetting.
De steun voor de rogge ontvangt do
roggeteler niet rechtstreeks, doch
langs den volgenden weg.
FEUILLETON.
7.
Toch zou zij de afwezige vriendin zoo goed
mogelijk verdedigen en zei dus
„Nu zij voor mr. Warwick te zorgen heett,
denk ik, dat zij het erg druk heeft, Geoff. Je
weet toch wel, dat ze nooit meer zoo druk is
gekomen als het eerste jaar, dat ze hier woon
den." Ze wendde zich toen tot den gast
met de toelichting „Verleden jaar is haar
broer gestorven, de eenige zoon van den do
minee. Hij en Will waren zeer goede vrien
den. ofschoon hij veel jonger was en Clover
en haar broer kwamen toen druk op Lady
wood. Maar sinds dien lijkt alles op de pas
torie anders geworden ze zijn ook niet meer
zoo vriendelijk voor ons. Soms denk ik ook
wel eens, dat het Clover misschien pijnlijk is,
om hier zonder Malcolm te komen."
„Och kom, Mary Clover heeft geen aasje
gevoel, dat weet je toch net zoo goed als ik,
al is het dan ook heel aardig van je, om haar
•eer zoo op te houden Neen, er zit iets anders
achter, dat ze zoo ineens haar bezoeken staak
te. Ze heeft misschien op een andere manier
haar netten uitgezet
„He Geoff, je kunt toch zoo onaardig spre
ken over het arme kind, dat ik ga denken,
dat ze je bedankt heeft."
„Je bedoelt zeker ik haar
Thurston zag, dat er een blik van verstand
houding werd gewisseld tusschen die twee,
waarna Mary vroeg
„Je moet mijn verzameling anjelieren nog
eens zien, Geoff, eer je gaat. Wilt u ook van
de partij zijn, mr. Warwick
Zoo gingen ze alle drie naar een zonnig
hoekje van den tuin, waar anjelieren in pot
ten stonden, in alle tinten van zuiver wit
tot diep-rood. De heeren waren een en al lof
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Achter Prikkeldraad.
„Verboden uitgang" voor pri
maire n weg.
Zooals bekend, verleent de Rijkswa
terstaat aan bewoners van primaire
rijkswegen geen vergunning meer
voor het hebben van een uitweg op
deze wegen (wegens het verkeen, ten
zij de aanwonenden zorg dragen voor
den aanleg van een parallelweg. Men
zal zich herinneren, dat dezer dagen de
Rijkswaterstaat bij iemand in het Gooi
woonachtig, belet heeft zijn woning in-
en uit te gaan. Een bewoner van den
Rijksstraatweg te Worth-Rlieden onder
vindt dezelfde moeilijkheden. Voor
zijn pas gebouwde villa aan den Rijks
weg gelegen, kon hij van den Rijks
waterstaat wel vergunningi krijgen tot
het hebben van een uitweg, mits de be
woner zorg droeg dat vóór zijn perceel
een parallelweg werd aangelegd van
M. 35 breed en voorzien van een groot
wandelpad.
Daar de bewoner hiertoe niet bereid
is (hij moest de kosten van een en an
der zelf dragen heeft de Rijkswater
staat langs de bezitting van den bewo
ner een draadversperring aangebrcht.
De bewoner ondervindt hiervan, zooals
duidelijk is, veel hinder.
Niet-rook-week. Voor de crisis
slachtoffers.
In het „Kerkbeurtenblad" der Ned.
Herv. Gem. te Amsterda,m beveelt dr.
G. Oorthuys onder den titel „Rook en
Wierook" den mannelijken leden dezer
gemeente het plan aan om van 1—7
November een „niet-rook-week" te
houden, en het geld, dat men anders in
deze zeven dagen zou hebben «ver
rookt", ten bate van steun aan slacht
offers der crisis te besteden
„De overgroote meerderheid uwer
predikanten, rookend of niet-rookend,
heeft al beloofd mee te doen. Maar het
initiatief en de administratie blijft na
tuurlijk aan den uitvinder (ook van dit
rookverhaal eigenlijk) den heer A. P.
Abraimsz, Nassa.ukade 91. Jongelui, die
zooveel cigaretten in rook doen opgaan,
doet ge mee? Weet ge hoeveel guldens
en jaarlijks in rook opgaan, door het
rooken
Mogen alle bezwaren, die hier en
daar oprijzen, wegvliegen als rook
voor den wind. Het gaat om de hulp
aan onze diepst beproefden, op wie de
crisis het zwaarst drukt. En op een wij
ze, die ook rookers met een gering in
komen niet zwaar zal vallen. Want
het kost hun niets, dan één week niet-
rooken. En het heerlijkst zou het zijn.
wanneer het van harte ging met dank
zegging aan God, uit mede-lijden met
en liefde tot den naaste. Want dan
wordt de niet-rook-week een week vol
van wierook".
Politie-controle op den Afsluitdijk.
Autobussen in beslag genomen.
Onder leiding van den ambtenaar
van het O.M. bij het kantongerecht te
Leeuwarden, mr. D. J. van Gilse, en den
eersten luit. der Koninklijke Mare
chaussee, F. J. J. F. M. van de Kroon,
heeft Zaterdag op eenige plaatsen op
den afsluitdijk de marechaussee con
trole geoefend op de naleving van de
Motor- en Rijwielwet. Vele autobus
sen, die passagiers van en naar Hol
land vervoerden, werden aangehouden,
drie bussen werden in beslag genomen.
Met een ervan, een bus uit Franeker,
ging de bestuurder er later van door.
De marechaussee had het contactsleu
teltje uit de bus genomen. De bestuur
der zocht thans dit door een koper
draadje te vervangen. De eigenaars heb
ben in allerijl personen-auto's gerequi-
reerd, waarmede de passagiers naar de
plaats hunner bestemming werden ge
bracht.
Oude menschen bedrogen.
Oplichting en verduistering.
Een oude man werd opgenomen in
'het Verzorgingshuis te Groningen.
Men maakte hem wijs, dat hem al
zijn geld daar zou worden afgenomen
en dat hij daar geen zakgeld zou ont
vangen. Hij had een paar spaarcentjes
en hij gaf daarvan zestig gulden in be
waring aan een buurvrouw. Dezen be
loofden hem voor dat geld zoo nu en
dan versnaperingen te zullen brengen.
Enkele weken ging dat goed, maar
het duurde niet lang, of de oude man
kreeg geen bezoek en geen versnape
ringen ;meer en toen hij daar werk van
maakte, bemerkte hij, dat de goedge
zinde buren zijn geld voor zich zelf had
den gebruikt. Aangifte hij de politie
volgde en toen kwam er nog meer aan
het licht.
De buurvrouw namelijk had een ou
de buurvrouw, die in een gasthuis te
Groningen werd verpleegd, wijs ge
maakt, dat ze naar het Verzorgings
huis zou worden gebracht, wat heele-
maal niet waar was. Ook haar vertelde
'dat zij dan haai' geld zou kwijt raken
jen met dezelfde belofte van bezoeken
'en versnaperingen wist ze van dat
[vrouwtje 30 gulden los te krijgen. Ook
dat geld werd opgemaakt.
Als verdacht van deze oplichting en
en verduistering is aangehouden de 33-
jarige H. M. geb. de WL Zij is ter be
schikking van de justitie ge3teJd.
Ernstige twist.
Een vijl in het onderlijf.
Aan de werken van het Albertkanaal
in het naburige Canne, kregen twee ar
beiders twist. De 24-jarige J. C. liep
daarbij een steek met een vijl in het
onderlijf op. De verwonding was zoo
ernstig, dat C. in zorgwekkenden toe
stand werd opgenomen in het zieken
huis te Maastricht. De dader v. S. werd
gearesteerd.
en bewondering. Mary had de bloemen onder
een afdakje gezet, om ze te beschutten tegen
den regen en tegen de brandende hitte van
de zon. Ze gaf hun ieder een bloem in het
knoopsgat, waarna ze langzaam in huis te
rugkeerden, want Hanna waarschuwde, dat
het avondeten klaar stond.
„Ik begrijp niet, waar je al die bloemen
vandaan haalt, Mary Ik heb er nog nooit
zooveel bij elkaar gezien als hier, en toch
staan jij en Perk er maar alleen voor."
„Bloemen zijn net als kinderen," merkte
zij op. „Je moet van ze houden, anders breng
je er niets van terecht
Geoff liet zich overhalen om den heelen
avond te blijven, dan zou hij den volgenden
ochtend in de vroegte naar de stad terugfiet-
sen.
Warwich kon nu naar de pastorie loopen en
Geoff bood aan, hem te brengen. Maar eer de
wandeling daarheen ondernomen werd, drong
Mary er bij Geoff op aan, dat hij nog wat
zingen zou. j*
Ze genoten allen van het warme, sympa
thieke geluid en toen het lied uit was, trad
Geoff op Thurston toe, pakte hem bij de
schouders en trok hem mee naar de piano.
„Nu moet u zich eens laten hooren, of we
brengen u straks niet weg
„Wie zegt nu, dat ik zing
„O, dat hoor ik aan uw stem bij het spre
ken. U heeft zeker een bariton
Warwick bleef het antwoord schuldig, maar
gleed met de handen over de toetsen en sloeg
eenige accoorden aan, die de inleiding vorm
den tot een toonzetting van het gedicht van
Swinburne „Vraag niets meer
Mary zat roerloos, betooverd als zij zich
voelde door het geluid van de stem, zoowel
als door de voordracht.
Ze had altijd wel gemeend dat Warwick
een verdriet had dat dieper nog ging, dan
een gevoel van verlatenheid en lichamelijke
zwakte, maar nu ging het bij haar vaststaan,
dat het een verdriet was, veroorzaakt door
een vrouw en alle vreugde, die haar hart nu
al eenigen tijd had vervuld, week, en liet
een droevig ledig achter.
Hoe kwam een vrouw er bij, om een liefde
als de zijne te verguizen, vroeg zij zich af
En dien avond werd het zeer laat, eer Mary
den slaap vatte.
In de pastorie zat Thurston Warwick ook
lang op. Hij schreef een brief aan zijn vriend,
dokter Reeves die weer in Londen was, maar
het nog te druk had, om hem te komen op
zoeken. Naarmate hij aan het eind van zijn
brief kwam, helderde zijn gelaat open
toen hij eindelijk de onderteekening had ge
zet, neuriede hij zacht voor zich heen het
refrein van Geoff's lied
„Lief, lief en zacht is zij,
Lief is mijn Mary
HOOFDSTUK VI.
„Dus je bent er goed zeker van, Davy Je
vertelt toch maar niet iets
„Ik heb het met mijn eigen oogen gezien,
miss Clo Hij is altijd bij haar."
„Ja, ik weet wel, dat hij veel op Ladywood
is, maar ik dacht, dat hij dan met mr. Will
zat te praten
„Die is bijna den heelen dag uit in den
hooitijd. Neen, hij zit in den tuin en bij miss
Mary leest haar voor, helpt haar de bloemen
begieten en blijft daar meestal tot het avond
eten. Soms maken ze samen dan nog een
wandeling in den maneschijn."
Clover trok een diepen rimpel in het voor
hoofd en dacht na. Zij had haar factotum
er op uit gezonden, om eens in stilte na te
gaan, hoe de zaken op Ladywood stonden
en eigenlijk had hij haar opdracht toch al
te zwaar opgenomen en was hij bijna altijd
op verkenning, terwijl hij in het geheel geen
karweitjes meer deed op de pastorie, wat
weer aanleiding had gegeven tot menige las
tige vraag aan Clover, zoodat die tenslotte
nog boos was op Davy. Veel boozer was zij
echter op Thurstan Warwick. Hij had geen
geheim gemaakt van zijn vriendschap met
de Armstrongs ofschoon hij er maar heel
weinig over sprak. Wel waarschuwde hij
BUITENLANDSCH NIEUWS.
De beste sprinkhanenverdelgers.
Kolonel Breytenbach, die opdracht
had gekregen om Natal van sprink
hanen te bevrijden, kreeg; onverwach
te hulp van een troep vogels, die ais
uitgehongerd op de sprinkhanen aan
vielen.
Hij schatte, dat er zeker 100.000 vo
gels waren en dat elke vogel ongeveer
drie beesten verorberde. Dit was dus
18 millioen sprinkhanen per uur ver
delgd Breytenbach berekende, dat
iedere vogel per uur tweemaal zijn ge
wicht aan sprinkhanen consumeerde
en de heele vogelschaar per uur onge
veer 50 ton.
zij kan weer zien.
In een ooglijderskliniek te Belgrado
is een thans 105-jarige vrouw, die 12
jaar geleden tengevolge van de grau
we staar volkomen blind was gewor
den, geopereerd en heeft, het gezichts
vermogen volkomen teruggekregen.
blank meisje in een harem.
Sedert de Marokkaansche stammen
zich aan het Fransche gezag onder
worpen hebben, is een commissie van
controle benoemd, bestaande uit 8
Franschen en 8 Marokkanen. Deze com
missie heeft tot taak verschillende mis
standen op te heffen, alsmede voorko
mende geschillen en klachten onder
de bevolking te onderzoeken. Deze con
trole-commissie trekt van stam tot
stam en het zal nog wel jaren duren,
eer alle veeten verdwenen zijn en de
ust onder dit opstandige volk ten vol
le zal heerschen.
Toch kan niet ontkend worden,
dat de controlecommissie thans reeds
veel goed werk heeft verricht. Zoo wei
den verschillende raadsels op de zwerf
tochten van deze commissie opge
lost. Soldaten van het vreemdelingen
legioen, die men dood gewaand had
trof men, hetzij vrijwillig, hetzij als
gevangene, bij de Berbers aan.
Onderweg ontvangen de commissie
leden heel dikwijls tips. Zoo kwam
eenigen tijd geleden een Franscli koop
man met de mededeeling, dat hij in de
harem van 'n sjeik een blanke vrouw
'met blonde 'haren gezien had. Zij sprak
slechts Arabisch. Eenige weken later
passeerde de commissie het gebied van
den sjeik. Tot groote versvondering
van dezen laatste, stond de commissie
er op, den harem aan een onderzoek te
onderwerpen, daar zich aldaar, volgens
ingewonnen inlichtingen, een blanke
vrouw moest bevinden. Waar zij van
daan kwam kon niemand, zelfs de
sjeik niet,, mededeeien. Het eenige
wat hij wist, was, dat hij haar 15 jaar
geleden, toen zij nog slechts drie jaar
oud was, van een zwervenden Berber
stam gekocht had. Met behulp van een
tolk ondervroeg ftien het meisje, dat
zich overigens best op haar gemak
scheen te voelen. De blanke Arabische
verklaarde onmiddellijk het onbe-
setemde gevoel te hebben van Euro-
peesche ouders af te stammen. Doch
iets concreets kon zij zich niet herin
neren. Slechts eenige woorden, die men
hier niet verstond, herinnerde zij zich
uit haar prille jeugd. Het waren En-
gelsche woorden.
Het betrof hier dus een geval van
ontvoering, dat 15 jaar geleden, dus
kort na het einde van den wereld-oor
log, had plaats gevonden.
Een Engelsch meisje. Het rapport
van de controle-commissie verwekte
eenig opzien. Alle commissarissen van
politie van Noord-Afrika zochten hun
dossiers na. Men bladerde en bladerde
in vermissingsacten en oproepen tot
men eindelijk te Tanger een bericht
van 1919 vond. In dien tijd was de En-
gelsche luitenant-kolonel F. G. Morrow
met zijn vrouw en dochtertje op een
rondreis te Tanger aangekomen. Op
zekeren morgen werd het dochtertje
vermist. De geheele stad werd geal-
meerd. De politie-autoriteit.fcn stelden
een onderzoek in, helaas zonder resul
taat. Het signalement van het meisje
werd overal heengezonden „Blond
haar, lichte oogen, moedervlek op lin
kerschouder". De dossiers vermelden
verder, dat men toenmaals een drago
man (Arabische tolk) verdacht had
het kind uit wraak vermoord te heb
ben, aangezien hij 'n dag tevoren, we
gens het plegen van een diefstal, om
slagen was. Doch de dragoman was
spoorloos verdwenen.
Intusschen werd aan de hand van
verschillende feiten de zaak gerecon
strueerd. De dragoman had het kind
ontvoerd en hetzij direct of indirect
aan den sjeik verkocht.
Door een toeval kwam men op het
spoor van den broeder van den drago
man. Nadat men dezen zoowel als zijn
broeder straffeloosheid beloofd had,
bekende hij, dat zijn broer, nadat hij
het kind ontvoerd had, in de woestijn
getogen was. Zoo was Irene Morrow in
handen van Arabieren gevallen en ten
slotte, door den sjeik in diens harem
opgenomen.
De autoriteiten hebben thans de
taak, de familie van het meisje op te
sporen, en met den sjeik onderhande
lingen aan te knoopen inzake de vrij
heid van het meisje, daar de Arabier,
volgens de bestaande wetten, het eigen
domsrecht van Irene Morrow verwor
ven heeft.
ZWITSERLAND-NEDERLAND
wordt uitgezonden.
Naar men meldt, zal de voetbalwed
strijd Zwitserland-Nederljand, welke
3 November a.s. te Bern zal worden ge
houden door de A.V.R.O. worden uit
gezonden.
Wedden bij Voetbalwedstrijden.
Zweedsche regeering verleent
haar goedkeuring.
Naar „Svenka dagbladet" meldt heeft
de regeering machtiging verleend aan
een consortium om volgens door de re
geering, aan te geven richtlijnen gele-
Clover altijd, als hij daar zou blijven sou-
peeren, zoodat zij op de pastorie niets voor
hem zou hoeven klaar te zetten maar zoo
langzamerhand kwam hij zelfs heel weinig
meer thuis voor lunch en thee.
„Maar hij vischt nog veel, hè Davy kon
Clover haar nieuwsgierigheid niet bedwin
gen.
„O, neen, miss Clo Als hij misschien één
hengeltje heeft uitgeworpen, pakt hij zijn
boel weer bij elkaar en gaat door het bosch
naar Ladywood."
„Maar hoe kan hij nu, kreupel als hij is,
den heuvel beklimmen
„Dat weet ik niet, miss Clomaar hij doet
het
Na deze inlichting vluchtte Clo het huis
binnen, en, op haar kamer gekomen, mom
pelde zij voor zich heen
„Kat, dat zij is, om hem zoo bij haar in den
mooien tuin te lokken en bij haar aan tafel,
waar ze allemaal lekkere dingen voor hem te
eten zal hebben Stille waters hebben diepe
gronden." Maar ik zal het haar wel betaald
zetten Als ik hem dan niet hebben kan, dan
zal zij hem toch ook niet hebben
Clover had althans „haar netten uitgezet"
om wat meer van hem te weten te komen.
Zij had zich ineens bedacht, dat ze door haar
zusje Ethelwyn misschien wel het een en an
der van hun betalenden logé zou kunnen
hooren, daar lady Carstairs en haar dochters
er een bijzondere bedrevenheid op nahielden,
om iemands doopceel te lichten. Dus had zij
een langen brief geschreven aan Ethelwyn
en vol ongeduld had zij op eenig antwoord
uitgekeken.
Wonder boven wonder was dit meer inlich
tend, dan zij had durven hopen
„Is dat niet eigenaardig", schreef het zusje.
„Heel toevallig noemde ik den naam van mr.
Thurston Warwick, waar tante bij was, en
ze herinnerde zich dien dadelijk. Het schijnt,
dat zij juist van het voorjaar een dame ont
moet heeft, die dan wel geheel vervuld was
van hem en van zijn wedervaren. Ze woont
vlak bij Thurston Halldat is zijn landgoed,
zooals je weet of het hóórde althans in
zijn bezit te wezen. Ik hield mij maar, of jij
hem ergens ontmoet had. Tante kan voor het
oogenblik niets meer uitvinden van hem, om
dat die dame naar het buitenland vertrok
ken is, ofschoon ik er zeker van ben, dat ze
nog wel wat te weten zou zien te komen, als
ik haar gezegd had, dat hij op de pastorie lo
geerde. Thurston Hall behoort aan zijn oom,
die hem heeft opgevoed als zijn erfgenaam.
Het is een prachtige plaats, zegt tante, en de
oom die tusschen twee haakjes een ver
schrikkelijk humeur heeft is heel rijk. Ze
schenen zeer op elkander gesteld, tot nu twee
jaar geleden, toen de jonge man iets uithaal
de iets onteerends wat den ouden heer
zoozeer verstoorde, dat hij hem onterfde.
Thurston verdween en niemand weet nu, waar
hij is, behalve jij en ik Denk niet aan hem,
Clover, want hij heeft geen centZijn oom
heeft hem totaal onterfd en je hoeft niet te
denken, dat de oude heer ooit op dit besluit
zal terugkomen. Daar is hij de man niet
naar
Na deze inlichting had Clover er bijna ge
heel van afgezien, om werk te maken van
mr. Warwick, toen de gedachte aan een mo
gelijke mededingster haar weer van besluit
had doen veranderen. Daar kwam nog bij,
dat zij zich, ondanks zichzelve, tot hem voel
de aangetrokken.
In het éérst had ze niets tegen dien omgang
gehad van Warwick met de Armstrongs. Ze
was een berekenend persoontje en hoe meer
maaltijden hij immers op Ladywood gebruik
te, hoe minder hij hun zou kosten en hoe
minder werk zij ook voor hem zou hebben,
want meestentijds had Jane het te druk, of
zag er er slordig uit, om ook nog de bediening
van den logé op zich te kunnen nemen. Ze
voelde er zich in 't minst niet meer door be
zwaard, dat er iederen dag nog een lekker
schoteltje van Ladywood werd gehaald ge
bruikte de gast dit niet, dan was er toch al
tijd wel een liefhebber voor.
Word