in ter-
KOO
AMKO
vaoaf Zaterdag 17 loveiber,
Koopt oo. Het is Uw voordeel
Naai-machine
Bioscoop Zaal Kossen i-Paulowna
Bleeke Bet
HIGERIRD WORM
:,GA55ENHAUER
Jm Otsen
Taun Takas
bij d
amsterdamsche kooplieden
's middags 2 uur
winterjassen,
winterjassen,
fietsjekkers,
jongensjassen
en jekkers,
regenjassen,
doet uw voordeel
koopt bij de
geen beter
SI. Nico laas
cadeau
kolhorn:
uitgebreid voorprogramma.
wollen dekens
h. h. kuikenfokkers!!
fotografisch atelier trager
Wij ruimen al onze WINTERJASSEN, regenjassen, costuums,
kinderkleeding, pantalons, enz., enz., op Wij kochten van een groote
fabriek den GEHEELEN VOORRAAD, welken wij voor SPOTPRIJS
verkoopen.
een schitterende partij
alle maten,
zware kwaliteiten,
dubbele stof,
prijzen vanaf 6 00
voor personen tot 300 pond,
prima stof,
mooi bewerkt,
en prima model,
prijzen vanaf QQ
extra zwaar en warm
gevoerd,
prima stof,
prijzen vanaf 5 99
Vaa.£if
f'8 73
alle maten voorradig,
geheel gevoerd,
prima stof,
degelijke afwerking,
prijzen vanaf f 2 90
nieuwste dessins,
gegarandeerd waterdicht,
chic model,
prijzen vanaf 3 50
LEEREN JEKKERS, alle maten.
MANCHESTER COLBERTS,
met wol gevoerd,
mooie kwaliteit,
prijzen vanaf f 4.75
Donker blauwe WOLLEN HEEREN GABARDINE JASSEN vanaf f 14.50.
A T T E N T I E Wij hebben voorradig de NIEUWSTE
COSTUUMS, blauw vischgraat en fantasie, model 19341935,
extra mooi bewerkt. Wij verkoopen ze ver onder de werkelijke
waarde
Komt U eens zien
Prijzen vanaf f 9.75
PANTALONS
PETTEN
vanaf 87 cent RIEMEN
vanaf 37 cent BRETELS
vanaf 7 cent
vanaf 39 cent
AMKO
AMSTERDAMSCHE KOOPLIEDEN.)
spoorstraat 23 DEN HELDER spoorstraat 23.
RUIME SORTEERING
CADEAU'S VOOR
SINT - "NICOLAAS.
Motorhandschoenen.
Leeren Jassen.
Handwarmers.
Electr. Rijwiellantaarns,
enz. enz. enz.
GARAGE M* geel,
Hippolytushoef.
DAN EEN PRACHTIGE NIEUWE
Deze hebben wij reeds voor
U voor f 45.
Met 5 jaar garantie, werkt voor
en achteruit.
Credieten v.a. f 500.- t.e.b.
voor elk doel 5 Iedereen beslist
crediet, ook zij die overal gewei
gerd zijn. Brieven p.a.w. CREDV.
EIGEN HULP SCHIEDAM. Agenten
gevraagd.
Zaterdag 17 en Zondag 18 Nov. Aanvang 8 uur. Toegang 18 jaar.
LIED VAN DE STRAAT.
ZATERDAG HALVE PRIJS. ZONDAG 2 UUR MATINÉ.
KREEG EEN KLEUR VAN OPWINDING TOEN
ZIJ DE LAGE PRIJZEN ZAG IN DE
ETALAGE VAN
Hippolytushoef -Wieringen.
3.50 5.50 7.50 8.25 enz.
GEWATTEERDE- en MOLTON DEKENS.
VEEREN- EN KAPOKMATRASSEN.
STAALDRAAD - MATRASSEN, LEDIKANTEN enz.
Groote voorraad. Lage prijzen.
Hier voor ons ligt een voederproef
Genomen te Bilthoven.
Met 't eene voer is 't meer
dan droef,
Ver staat Provimi boven.
En dat 't verschil niet weinig was
Dat bleek wel op het end
't Verschil per kilo groeit
bleek ras
Maar even zeven cent.
Piepkuikenfokkers, 't is nu tijd
Op kleintjes te gaan letten.
En daarom is het thans uw taak
De bakens te verzetten.
KORENMOLEN „DE BOCHT" St. MAARTENSBRUG.
♦atBUHBHHBHHBi
Door Uw st. nicolaas - inkoopen
bij ons te doen, kunt U tevens profiteeren van
WELKE WIJ HEDEN BEGONNEN ZIJN.
U kant ook gelukkig zijn. Ook U hebt de kans.
ZIET VOOR VERDERE INLICHTINGEN ONZE
ETALAGES EN RAAM - BILJETTEN.
KEIZERSTRAAT
DEN HELDER.
Uw St. NICOLAAS CADEAU moet blijvend zijn!
DAAROM NAAR
Beltstraat H.-hoef.
Een foto als cadeau is DE groote verrassing.
Van platen onzer cliënten dit jaar gemaakt, kunnen door ons
pracht vergrootingen worden afgeleverd. Bestelt s.v.p. vroegtijdig.
Ook Zondags geopend van 10
4 uur.
Aanbevelend.
DE KLOOF.
Uitspraak a.s. week.
Diep en donker was de kloof. Geen
menschenvoeten waren ooit doorge
drongen tot den bodem, waar wilde
struiken dooreen strengelden en de
nauwe spleet onbegaanbaar maakten.
Ruw rees de rots .v and loodrecht om
hoog:. honderdtallen meters, tot daar,
waar in den winter de sneeuw ligt.
voetendik.
Op meer dan twee duizend meter
weken de bergen opzij de. Hier waren
de Alpen begaanbaar en het was op de
ze plek, stil en eenzaam, dat Lichino
zijn hut bewoonde, als sedert menscnen
heugenis.
Lichino was oud. Oud. Oud en grijs
en eenzaam als de bergen om hem
heen.
Als hij 's-avonds zijn schapen ver
zorgd en zijn maal genuttigd had en
hij zette zich voor de deur van zijn hut
om een pijp te rooken, dan weidde hij
zijn blik over de woeste grijsheid
daar vóór hem, het groen in de diepte
en hoog boven hem waren de witbe-
sneeuwde toppen. Rechts verhief zich
in de verte de spitse top van de Jung-
frau en links, onregelmatiger gevormd
rees tot meer dan vier duizend mieter
de Aletchhorn op.
Het waren de vrienden van den ou
den Lichino, de eenige vrienden, want
sedert zijn zoon hem verlaten had.
was er niemand in de wereld, die hem
belang inboezemde.
Zoo was de oude wat zonderling1 ge
worden. Slechts zelden verscheen hij
in het dichtstbij gelegen dorp, om de
noodzakelijke inkoopen te doen. Zijn
leven sleet hij tusschen zijn schapen
en zijn bergen. Aan den jongen dacht
hij niet meer. Die moest zijn eigen weg
maar zoeken. Hij had hem gewaar
schuwd, tien, twintig, honderdmaal.
Hij had hem gesmeekt en gedreigd,
maar vergeefs. De jongen was ge
trouwd met dat vreemde meisje, dat
meisje van ver uit de stad. Waarom
Waarom toch waren de meisjes uit
de omgeving niet goed genoeg Was
er niet voldoende keus in het dorp. of
desnoods verder in Oberwald of Ulrei-
chen Hij had niet naar raad willen
luisteren, hij had z'n zin doorgedreven.
Welnu, hij moest zich maar zien le
redden met dat rare stadsschepsel.
Waarom dacht de oude Lichino nu
tóch aan den jongen Waarom
peinsde hij, hoe zij aan de overzijde
van de kloof de hut zou schoonhouden
en de kleeren naaien Waarom vroeg
hij zich af, of ze goed zou zijn voor den
jongen, die immers voor hem niet
meer bestond
Dan klopte de oude zijn pijp uit en
begon den kop te vullen met versche
tabak. Langzaam krinkelde de rook
naar den blauwen hefaiel, verloor zich
tegen het wit van besneeuwde toppen,
bij het grauwgrijs van gletschervelden.
De zon daalde achter den bergketen.
De oude boer stond op en ging, naar
zijn legerstede.
Stil, in de grootsche pracht van
woeste natuur, rijen zich de bergen.
Een ongewone drukte verbrak dien
morgen de eentonigheid van Lichino's
bestaan.
Stemmen klonken in de verte en toen
hij naar buiten kwam uit zijn hut, zag
hij mannen naderen. Ze droegen tou
wen en spaden en ze liepen snel liet
pad af. Het was een reddingsbrigade
en toen de mannen langs de hut kwa
men, vertelden ze het.
Er was een ongeluk gebeurd. Een ge
weldige lawine was omlaag komen glij
den van den top, had zich omlaag ge
stort in de kloof. In het dorp werd ver
teld, dat een herder was meegesleurd,
een onbekende, wrant zoover men wist,
werd in het dorp niemand vermist.
Lichino gaf geen antwoord. Hij grom
de iets in zijn baard. Wat had hij te
maken met andere mensclien Hij
liet iedereen met rust, waarom deden
ze dat hem ook niet
Een onbekende was meegesleurd
een herder.
Reeds hadden de mannen zich ver
wijderd, toen de oude Lichino zijn klim
touw van den muur nam.
-- Heiii riep hij. Hei Wacht
lk ga mee
Zijn oude beenen deden niet onder
voor die van zijn jongere makkers. Be
hendig als een kat klom hij over de
rotsen, totdat de plek bereikt was, waai'
de onheilslawine haar sporen had
achtergelaten. Hier, op deze plaats,
was ze afgegleden, alles grijpend, wat
zich op haar weg bevond, om het in
haar bliksemsnelle vaart mee te voe
ten in het verderf. Hier was ze met
donderend geraas gevallen, honderden
meters diep, in de kloof.
Aan den rand van den afgrond hie
ven de mannen staan. Het was niet
mogelijk hier af te dalen. Glad- en lood
recht waren de wanden. Ze moesten om
trekken, naar de ruwe brug van boom
stammen, die enkele honderden me
ters verder over den afgrond lag. Aan
de andere zijde waren meer steunpun
ten. Daar begon de moeilijke tocht
naar omlaag.
Er was geen pad gebaand, niemand
had iets te zoeken op den bodem van
den afgrond.
Achter elkaar, met de lijn aan el
kander vastgebonden, vorderden de
mannen meter voor meter. Hijgend van
inspanning klampten zij zich vast aan
uitstekende rotspunten. Voorzichtig
plantten zij hun voeten in kleine groe
ven. Uren duurde de tocht, uren, die
dagen schenen. Dan, eindeijk, bereikte
de eerste man den bodem, de eerste
man, de tweede, de derde.
Ze waren er. Moeizaam baanden ze
zich een weg door het dichte struikge
was en 't dorre hout, verder en verder.
Daar schemerde reeds het wit van de
sneeuw. De lawine.
De mannen begonnen te graven,
haastig. Ook de oude Lichino weerde
zich. Koortsachtig gloeiden zijn oogen,
maar zijn handen beefden niet.
Voorzichtig, staken de mannen de
spade in de sneeuw. Het was een ont
zaggelijk werk. Zelden hadden zij een
lawine gezien van zóó grooten om
vang. Het vocht liep hun langs het
voorhoofd en zij hoorden niet, hoe
opnieuw de struiken kraakten.
Langzaam naderde een tweede red
dingsploeg, die op weg getogen was uit
het dorp aan de andere zijde van de
kloof. Vlakbij waren de mannen, toen
Lichino zich oprichtte.
Hij wendde het hoofd om. Daar, voor
hem, stond zijn zoon. Zwijgend zagen
beide mannen elkaar in de oogen.
Vader, zei de jongen.
De oude schraapte zijn- keel, slikte
iets weg. Zoo, zei hij Gelukkig
Ik dacht, dat jij
Forsch en sterk stond daar de jonge
Lichino. Even drupte een traan over
zijn gebronsde wangen. Zacht, als te
gen zichzelf, kwam er uit zijn mond
Ik was bang vader dat jij
De oude zei niets. Hij aarzelde. Toen
zette hij zijn spade in de sneeuw en
stak een hand uit. De jonge herder nam
haar aan.
Vader, zei hij, je moet je moet
onze kinderen zien je moet bij ons
komen wonen.
Het was een droeve stoet, die den
verongelukten herder naar boven
bracht, maar in de harten van twee der
redders was maar weinig plaats voor
het noodlot van een vreemde, iets in
hen zong van een nieuwe, gelukkiger
toekomst.
