ANTDMCLAA7.
oer
Per Autobus naar Zeeland
VDIO PROGRAMMA
©fi-tSZ-WA
.tÖÖPtïilTA van U
ismwmmÊ
SCHAGE LUG.
ALLÉÉN OP DONDERDAG
WOENSDAG 5 DECEMBER
HILVERSUM.
301.5 M. (995 Kp.)
V. A. R. A.
10.00 Ochtendmuziek.
>nze keuken door P. J. Kers Jr,
V. P. R. O.
0—10.11 Morgen vljdinf.
V. A. R. A.
Uitzending voor de arbeiders in de Gon-
nubedrijven.
-2.00 n.m. Middagconcert,
i.m. V.A.R.A.-knlpcursus, te leiden door
[evr. A. Blanken-Van Kuyk.
i.m. Voor de Kinderen. Een Sint-Nico-
las-middag.
/raaguurtje van Oom Henk.
i.m. Trio Willem Drukker,
ï.m. Orgelspel door Cor Steyn.
..m. „Broadway-Schandalen". Naar de
ilm.
n.m. Hou Stand en Sint Nicolaas-Pro-
ramma.
Het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot.
HUIZEN.
Golflengte 1875 M.
N. C. R. V.
-8.15 Schriftlezing.
-9.00 Concert,
uur Morgendienst,
n.m.—12.00 Gramofoonmuziek.
Lunchconcert.
-2.00 n.m. Geertruide van Vladeracken
;n Jan Poortenaar. Sinterklaas-vertel
ingen.
n.m. Praatje voor jeugdige postzegelver-
samelaars.
Kamermuziek,
n.m. Kinderuurtje.
-6.30 n.m. Landbouwhalf uurtje.
-7.00 n.m. Onderwijs voor de Binnenvaart
-±7.15 n.m. Politieberichten, gevolgd
door Persberichten van het Ned. Chr.
Persbureau.
5—7.30 n.m. Gramofoonmuziek of „Een
greep uit het dagelij ksch gebeuren.'
-8.00 n.m. Vóór de kleintjes naar bed
jaan, wil Oom hun nog wat van Sint Ni-
jolaas vertellen.
n.m. Concert.
-10.10 n.m. Oom heeft ook nog iets voor
de grooten.
Vaz Dias.
DONDERDAG 6 DECEMBER
HILVERSUM.
301.5 M. (995 Kp.)
A. V. R. O.
GramoSconmcsalek.
—10.15 Morgenwijding,
i—10.30 Gewijde Klanken ter Nabetrach
ting.
Solisten Concert.
-1.30 n.m. Concert.
Voor de Vrouwen.
Vioolspel.
-4.00 n.m. Knipcursus voor beginners
door Mevr. Ida de Leeuw van Rees.
-4.30 n.m. Halfuur voor zieken en ouder
man-dagen.
-5.30 n.m. Radiotooneel voor grootere
onderen.
-6.30 n.m. Vooravondconcert.
Sportpraatje door H. Hollander.
-7.30 n.m. Het Omroeporkest.
-8.00 Engelsche les.
-900 n.m. A.V.R.O.'s Specialiteiten Pro
gramma. Hallo Amerika Hallo Enge-
and.
n.m. Concert.
n.m.—12.00 Kovacs Lajos en zijn orkest.
Persberichten Vas Dias
HUIZEN.
Golflengte 1875 M.
K. R. O.
Populair Concert.
N. C. R. V.
Concert.
10.45 Morgendienst,
i11.00 Leger des Heils-kwartiertje.
K. R. O.
11.30 Vioolrecital,
i12.00 Godsdienstig halfuurtje,
i—2.00 n.m. Middagconcert.
K. O. S. V.
-3.00 n.m. Cursus fraaie handwerken
door Mej. G. AbliJ.
n.m. Concert.
-5.00 n.m. Bijbellezing.
-5.30 n.m. Cursus handenarbeid voor on
sen jeugd.
-6.15 n.m. Drs. P. J. Meertens „Over
goede lectuur."
Kamermuziek.
-±7.15 n.m. Politieberichten en Ned. Chr.
Persbureau.
-8.00 n.m. Weekoverzicht„Wat er op de
wereld gebeurt."
-10.30 n.m. Uitzending van een gedeelte
man het „Priissjongen" (de af deeling
Uitmundhëid, uitgaande van de Bond
man Chr. Zangvereenigingen in Friesland.
-9.30 n.m. (In de pauze) „Ouderuurtje."
1—10.35 n.m. Vaz Dias.
i11.30 n.m. Gramofoonmuziek.
VRIJDAG 7 DECEMBER
HILVERSUM.
301.5 M. (995 Kp.)
V. A. R. A.
Gramofoonmuziek.
V. P. R. O.
Morgenwijding.
V. A. R. A.
i Voordracht door Adolf Bouwmeester,
n.m. V.A.R.A.-Orkest o.l.v. H. de Groot,
i Voordracht door Adolf Bouwmeester.
Gramofoonplaten.
A, V. R.
n.m. Kovacs Lajos en zijn orkest.
—3.00 n.m. Voordracht.
—4 0 n.m. Concert.
V. A. R. A.
n.m. VARA-Knipcursus door mevr. A.
Blanken v. Kuyk.
n.m. Na schooltijd. Oome Keesje beleeft
nieuwe avonturen.
—6.45 n.m. The Columbla Three.
nam. VARA-Orkest.
n.m. „Marx." (De geestelijke achtergrond
van het Marxisme.)
V. P. R. O.
n.m. Lezing De Wereldbond tot het be
vorderen van Internationale Vriendschap
door de Kerken. I
n.m. Concert.
n.m. Cursus De rechtvaardiging van
de godsdienst door het denken,
n.m. Concert door het Hartvelt-kwartet.
i n.m. Vrijzinnig Godsdienstig Persbureau.
n.m. Shakespeare's Hamiet. Spreekster
Ada Geyl.
V. A. R. A.
12.00 Gramofoonmuziek.
HUIZEN
m 7rhr
j
m
Gehoorzaam en een beetje
deden de kinderen wat er
laatst Marietje.
„Dit, Piet, is Marietje Slons," zei de
Sint. Marietje werd vuurrood en keek naar
de grond. „En weet je, waarom ze zoo ge
noemd wordt!?"
„Ik veronderstel," zei Piet, „omdat haar
kleeren zoo met vlekken zitten."
Marietje Slons. Ja, dat was haar bijnaam.
Geen mooie bijnaam, vinden jullie wel.
Maar bet was ooit geen mooie eigenschap,
waardoor Marietje ter Laan deze bijnaam
gekregen had.
Een slordiger en ssorgeloozer meisje be
stond er niet. Pas had ze bijvoorbeeld een
nieuwe jurk gekregen en hem een uag ge
dragen of er zaten groote vlekken op. Als
moeder zei, dat Marietje een schort voor
moest doen, mopperde ge en zei, dat ze
schorten leelijk vond. De boeken van Ma
rietje Slons deden haar naam werkelijk eer
aan; smeriger boeken waren er op de heele
wereld niet te vinden; groote ezelsooren
aan de bladen, overal vlekken, alles hing
uit de band.
Moeder had er wat een verdriet van:
maar Marietje was niet te verbeteren.
Het liep tegen Sinterklaas. Marietje
Slons had al een heele verlanglijst voor de
goede Sint gemaakt. Ze wilde een heeleboel
hebben: een nieuwe pop, een paar mooie
boeken, en een nieuwe jurk. Moeder had
haar hoofd geschud, dat Marietje zooveel
vroeg; maar deze had geantwoord, dat ze
het héele jaar braaf was geweest en dat ze
best vond, dat de Sint haar dat geven kon.
De dag van Sinterklaas naderde meer en
meer; ondanks alles voelde Marietje zich
onrustiger worden, naarmate de avond na
derbij kwam. Zoo heel gerust klopte haar
hartje niet
Eindelijk was het Sinterklaasavond,
de gezellige huiskamer zaten ze allemaal
bij elkaar: vader, moeder, oma, opa, Jan,
de groote broer, Katie, Marietje's oudere
zusje en Marietje zelf.
©Moeder had chocolade geschonken, die
tampte in de koppén; oma had op specu
laas getracteerd en het wachten was nu op
het bezoek van Sint Nicolaas.
De Sint zou komen; vader had hem
's middags ontmoet en toen had hij tegen
vader gezegd, dat hij zou komen.
„Stel je voor, dat hij ons vergeet,"
Katie met een benepen stemmetje.
„Of dat de Sint' zoo laat klaar is met zgn
andere bezoeken, dat wij al in bed liggen,
als hij komt", opperde Jan.
Net wilde Marietje iets zeggen, toen luid
■•ui dringend de bel ging.
„De Sint", fluisterden de kinderen. Vader
deed open, gestommel op de trap
daar kwam de oude bisschop binnen, ge
volgd door zijn trouwe zwarte knechtje.
L1 .Vriendelijk keek de Sint de kring rond
en ging toen zitten op de stoel, die Jan
voor hem neerzette,.
„Zoo" kindertjes," begon bij, „ik bad het
wel erg" druk, maar omdat ik nu eenmaal
vanmiddag tegen jullie vader gezegd had,
dat ik komen zou, wilde ik je niet voor
niets laten wachten" en de Sint keek in de
richting van Jan, die een kleur van ver
legenheid kreeg.
„Ga jullie de Sint eens een hand geven,"
ylel moeder hier in dé rede. ,,En zwarte
Piet ook".
Bedremmeld, niet wetend welke houding
aan te nemen, stond Marietje daar, haar
oogen strak naar heneden.
„Katie", zei de Sint, „ik heb gehoord, dat
jij op school zoo uitstekend je best doet.
Daarom heb ik gedacht, je maar te geven,
wat jé zoo graag wilde &ee
haar het pak."-
Zwarte piet grabbelde in de groote zak,
die bil bij "ziek had, haalde er een pak uit,
af het aan Katie, die het met bevende y\a-
ere open maakte. „Oh......" voor haar
stond een gropte doos, waarin alles zat,
waar Katie op gehoopt had; een hoek, een
paar gymnastiekschoenen, een nieuw jurkje
voor haar pop, en een heeleboel lekkers en
chocoladeletters.
„Dank u wel, Sint," zei Katie met stra
lende oogen. t
Toen was Jan aan de beurt; ook die
kree°", wat hij gevraagd had; een mecano-
dopsr een paar onderdeelen hij zrjn spoor
trein en ook veel lekkers.
„En nu, Marietje SIors," zei Sint. „Ma
rietje, toen ik van Plet je verlanglijstje
kreeg' vond ik er wel een beetje veel op
staan. Maar, na lang wikken en wegen, heb
ik tocsh Riaar besloten, je alles te geven,
wat je gevraagd hebt,"
Verheugd keek Marietje op. Dus toch,,..
Piet had ondertusschen het pak uit de
zak gehaald. Wat een reuze pak was dat.
Begeerig greep Marietje Slons er naar.
maakte het haastig open. Maar toe ze
naar de inhoud keek, verdween de lach van
haar gezicht. Want wel lagen in de doos
de cadeaux, die ze gevraagd had; maar.
de pop had slechts één arm, verward haar,
een jurk met vlekken en yafels, één schoen
kous, een overal schaven en schram-
boek had ezelsooren, hing uit de
bandxri^zat vol vlekken en de nieuwe jurk
had raïelss aan de zoom, een winkelhaak
en vlekken. Ontzet keek Marietje naar dat
alles; toen sprongen er groote tranen in
haar oogen, die langzaam langs haar wan
gen naar heneden vielen.
„Waarom huil je, Marietje Slons?" vroeg
de Sint op niet onvriendelijke toon, Ma
rietje antwoordde niet; ze snikte. „Je hebt
heelemaal geen reden om te huilen," ging
Sint Nicolaas door. „Ik geef toe, dat je ca
deaux er niet al te fraai uit zien; maar
als je ze een paar dagen hebt, zien ze er
heusch niet veel beter uit, daarvan ben ik
overtuigd. Dan kun je ze beter meteen slor
dig krijgen; dat spaart je de moeite ze zelf
vies te maken."
Nog harder snikte Marietje; ze zag op
eens, wat voor een leelijke eigenschap haar
verregaande slordigheid! was. En ze
schaamde zich.
„Als je eens wist," ging Sint Nicolaas
door, „hoeveel verdriet je daar je ouders,
je groot-ouders en ook mij mee doet. Ik zou
zoo graag aan alle kinderen mooie dingen
geven; maar door hun eigen gedrag beder
ven ze het vaak. Ik moet ze toch straffen,
als ze dat verdienen."
Toen liep Marietje op de Sint toe, veegde
de tranen uit haar oogen, en zei:
„Sint, ik beloof u, dat ik mijn best zal
doen mijn slordigheid af te leeren en als u
volgend jaar weer komt, zal ik maken, dat
u tevreden over me bent."
Toen kwam er op het gezicht van c'e
Sint een blijde glimlach. „Dat doet me een
plezier Marietje. Daarom zal ik je dan dit
maal nog iets geven." Piet haalde een paar
chocoladeletters uit de zak, „en ik hoop, dat
ik dan volgend jaar een mooier pakje voor
je mee kan brengen uit Spanje."
en toen die het opengemaakt had, zat cr....
hout in.
Den Volgenden dag ontmoetten Klaas en
Jan Elkaar op de trap,
„Hm," zei Klaas.
„Hm", zei Jan. Ze liepen een eindje door,
telkens schuin naar elkaar kijkend.
Toen vatte Klaas moed: „Jan, Sinter
klaas heeft mg gisteravond hout als ca
deau gebracht. Dat kan ik niet gebruiken;
maar nu dacht ik...... ik wildekun jg
het niet voor jouw club gebruiken? Je
moet de doelen toch vernieuwen?"
„En ik" zei Jan, „heb een voetbal ge
kregen. Wil jü die niet hebben. Mijn club
heeft er al genoeg."
Met stralende oogen keken ze elkaar aan
toen stak Jan Klaas de hand toe, die
hem stevig drukte.
„Zullén we in het vervolg samen wer
ken!
Dat gebeurde. Ze werden dikke vrienden.
De nieuwe club „de R:od-witte krekels"
werd onder leiding van hun beide aanvoer
ders Jan en Kees kampioen van de buurt.
Of Sinterklaas ook een wijze man was,
om de cadeaux zoo te verwisselen!
KEES DE ROODE.
Marietje heeft de goede les van Sint Ni
colaas niet vergeten en toen Sint het daar
opvolgend jaar weer kwam, noemde nie
mand haar meer bij haar leelijke bijnaam
Marietje Slons.
RITA VAN B,.
Bcrwr
WIE ZOEKT ER MEE?
Deze vroolijke zwarte Piet»vraagt of je den weg
leunt vinden van het huisjedat midden in de
kaart staat, naar den iiuiten kant.
„Het is lastig hoor, dus zoek maar goed", zegt
hij tegen jullie.
REBUS.
It-aa Tlne en Frits op Sinterklaasavond nog een poosje moesten wachten, tot de
Stas Wam, gaf moeder hun deze rebus om op te lossen. „En", lachte ze, „de op-
v&buüus heeft betreksiing op deze avond!"
Psebcer jullie die rebus ook eens op te lossen.
i TANTE TINE.
Jan ter Hop en Klaas van Frei konden
elkaar eenvoudig niet uitstaan. Hoe dat
wel kwam? Misschien doordat ze in twee
verschillende voetbalclubs speelden. Was
dat niet het geval geweest, dan zouden ze
waarschijnlijk dikke vrienden geweest zijn;
want ze woonden op dezelfde trap. Maar
nu keken ze elkaar gewoon niet aan.
Het toeval wilde, dat zoowel Jan als
Klaas aanvoerders van hun clubs waren
en dat hun elubs ongeveer even sterk wa
ren, Ze speelden patuulijk nooit tegen
elkaar; want elk vond, dat zgn elub veel
te goed was om tegen zoo'n slechte te spe
len; maar ze wonnen en verloren altijd de
zelfde wedstrijden,
Het was een verbitterde strijd geworden;
als de „Krekels", ce club van Jan, de
„Rood-witten", zooals Klaas' club heette,
dwars konden zitten, dan lieten ze dat niet
en omgekeerd,
Jan en Klaas hadden al vaak samen ge
vochten en hoe hun ouders het ook ver
boden hadden, telkens als ze de kans kre
gen, vlogen ze elkander in de haren.
Het liep tegen Sinterklaas; de strijd tus-
schen de heide clubs woedde hevig. De Kre
kels hadden de bal van de Roöd-witten in
banden gekregen, op een middag toen deze
van het veld rolde en te midden van een
stel scheldende Krekels kwam. Die hadden
zich er onmiddellijk van meester gemaakt
en ondanks de pogingen van de Rood-wit-
ten die niet meer afgegeven. Deze hadden
op hun beurt op' wraak gezonnen en toen
de Krekels Zaterdagsmiddags naai- hun
veld gingen, vonden ze beide doelen d"3
Jan ter Hop zoo keurig getimmerd had,
geheel vernield. Het werk der Rood-witten.
Het was eenige dagen voor Sint Nicolaas.
Jan ter Hop had zijn verlanglijst opge
maakt. Of, een verlanglijst was het eigen
lijk niet. Er stond maar één ding op: hout.
Hout wilde Jan hebben, om de beide doelen
van de club weer te vernieuwen.
Ook Klaas van Frei had zijn verlanglijst
opgemaakt; en daarop stond alleen: voet
hal.
Sinterklaasavond: in de huizen van de
gezinnen ter Hop en van Frei heerschte
groote opwinding. Sint had al een bood
schap afgegeven, dat bij komen zou. Het
eerst was de familie ter Hop aan de. beurt;
want die woonde beneden en daarna pas
het gezin van Frei.
Een luide bel; daar was de Sint.
Jan deed open, liet de Sint binnen en gaf
hem een stoel. „Zoo Jan," begon de Sint,
„ik heb gehoord, dat jij een voetbalclub
hebt en dat jij aanvoerder bent. Dat vind
ik aardig en daarom zal ik je dan ook een
cadeau geven dat je voor je club goed ge
bruiken kunt." Piet gaf een groot pak en
de Sint zei, „Maak het maar ppen, als jk
weg hen."
Toen ging hij naar de familie van Frei.
Met haastige vingers maakte Jan het pak
open: „Als het maar hout ismaar er
uit kwameen voetbal. Wat was dat
nu? En de club had al twee voetbal-en.
Ondertusschep had de Sint aap Klaas ter
Frei ook een reusachtig pak overhandigd
ALLERLEI OVER SINT-NICOLAAS.
De oorsprong van de surprise.
Onafscheidelijk aan Sinterklaasavond i
de surprise verbonden. De naam duidt reeds
aan, dat deze niet van Nederlandsche oor
sprong is. De surprise is niets anders dan de
v'erfransehte „Sapate".
Sapate is de naam, die de Spanjaarden uit
de Middeleeuwen gaven aan het feest, dat ze
pp 5. December vierden. Het gebruik van
„gapate" bestond in het geven van geschen-
ken aan zijn vrienden en hekenden, zonder
dat deze wisten, waar die vandaan kwamen.
Om hen prettig te verrassen liet men hen die
in hun huizen vinden, zonder dat ze wisten,
jlQe en vanwaar die daar gekomen waren.
Sapate noemde men ook wel eens een
aanzienlijk geschenk, gegeven in de vorm
van iets anders, dat van veel minder waarde
is; bijv. een groote diamant, die in een uit
geholde sinaasappel verborgen is. Ook in
Italië was dit gebruik bekend.
Elders vinden wij in verband met het
Sint-Nicolaasfeest melding gemaakt van
„Zopata", het Spaansche woord voor schoen.
In de Zopata werden de geschenken gedaan,
waarmee men zijn bloedverwanten en vrien
den wilde verrassen.
Het is dus niet onwaarschijnlijk, dat Sa-j
pate afgeleid is van Zopata. De invoering!
van de surprise hier te lande dateert vanj
het einde der vijftiende eeuw; doch was toeni
Slechts in adellijke kringen bekend. Eerst
later burgerde deze aardige gewoonte zich
ook bij het yolH meer en meer in,
JOOP WACHT OP
SINTERKLAAS»
Sinterklaasliedjes.
Evenals bij ons, heeft men ook in Vlaan
deren Sinterklaasliedjes, die de kinderen
voor de schoorsteen zingen. Hier volgen
eenige van de bekendste:
Het regent en het regent maar,
Dat 't pruttelt in een plas,
Maar Joopt trekt er zich niets van aai
Hij wil nog niet naar binnen gaan.
Hij denkt: „Ik zit hier pas!"
Hij heeft een groote parapluie,
Eén met een dikken haak.
Die houdt hij stevig in zijn vuist
„Hoor! Hoe die regen daarop ruischtl
Lacht onze leuke snaak.
Weet jij waarom hij daar zoo zit?
In regen, weer en wind?
Omdat, over een dag of vier»
Dan komt de kindervriend weer hier.
Die goeie, lieve Sint!
En Joopje zit nu trouw op wacht,
Of hij Sint heel misschien
Ziet vliegen, want zijn Moeder zegt:
„De oude man met Piet de knecht,
Komen per vliegmachlen".
Hoe lang zou hij nog zitten daar.
Op 't hekje in de laan?
En zou hij werk'lijk Sinterklaas,
Met pak en zak en Pieterbaas,
Heel hoog voorbij zien gaan? ..U
Kousen en schoenen staan te pronken
al in den heerd;
De kinderwens slapen dat ze ronken,
Daar komt een peerd.
't. Is een peerd gelijk een engel,
O, heilige man!
'k Zal een deuntje weer voor U lezen, I
breng mij wat dan. j
Sinteniklaes Kapoentje,
Brengde wat in mijn schoentje,
Een appelken of een citroentjen;
Zoo het alles daarin niet kan,
bind het met een koordeken daeran. y
Sinte Niklaes
Nobele baas.
B "g wat ln mijn schoentje
I. appeltje of een kapoentje
Een nootje om te kraken,
Dat zal me wel lekker smaken.
zij n te tj J)
Moe een z oen H<i& r o_
ij met" een k|o jï-pehd h p t/\ah l( hefiilj
r»$Jdn-tje 11 e t liet h i'e t, Deed z j' n|
N. C. R. V.
8.008.15 Schriftlezing en meditatie.
8.159.30 Gramofoonmuziek.
10.3011.00 Morgendienst.
11.0012.00 Het Ensemble Van der Horst.
12.00—12.15 n.m. Leger des Heils kwartiertje.
12.001.00 n.m.Lunchmuziek.
2.15 Gramofoonmuziek.
2.453.15 n.m. Lezen van Chr. Lectuur.
3.005.00 n.m. Concert.
5.30—6.' 0 n.m. Bespeling van het Studioorgel.
6.30700 n.m. „Het licht en de planten" door
A. J. Herwig.
7.00—7.15 n.m. Politieberichten gevolgd door
persberichten van het Ned. Chr. pers
bureau.
±7.157.30 n.m. Gramofoonmuziek, of „een
greep uit het dagelij ksche gebeuren."
7.30—8.00 n.m. Literair halfuurtje.
8.0010-.30 n.m. De Arnhemsche Orkest-ver-
eeniging.
Voor alle Crisis - uitbetalingen wordt hiervoor
ten kantore der Bank, zitting gehouden.
HET BESTUUR.
mm
Zaterdag 22 Dec. a.s. en 3 Jan. 1935 weer terug.
VERTREK VAN DEN OEVER OM 6 UUR
H. HOEF OM 6.15 UUR.
ANNA PAULOWNA OM 6.45 UUR.
MIDDENMEER OM 6.— UUR.
SLOOTDORP OM 6.20 UUR.
Inlichtingen verkrijgbaar en opgave bij
C. KORSTANJE, Kanaalweg 9, Middenmeer.
P. VERSLUIS, Kerkstraat 53, Slootdorp en alle chauf
feurs der dienstbussen.
Hoogachtend
N.V
ATBOHTA
NA ASTFPAH ANNA PAlTmWNA
